Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Χιούμορ - Σάτιρα
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
[quote="Μαράκος"][b]HANDE θα πεί..λουλούδι[/b] Ήχοι τρομαχτικοί σάλευαν το νού σ εκείνη την προκυμαία ,καθώς χιλιάδες ζωές πάσχιζαν να βρούν μια θέση σε κάποια βάρκα ,για να τους πάει μέχρι τα καράβια που περιμένανε στη ράδα . Κάρα φορτωμένα με πραμάτειες,παιδιά μοναχά και βρώμικα,κυρίες με κρινολίνα,αξιωματικοί αξύριστοι με ξηλωμένες τις επωμίδες,παπάδες,αγρότες,όλοι σ ενα συνονθύλευμα ,σπρώχνανε προς το πουθενά,σαν το κύμα της θάλασσας που ξεσπά με ορμή στα βράχια και στο κατόπιν γυρίζει πίσω παραδομένο και χωρίς ορμή .Πτώματα στη θάλασσα από εκείνους που αυτοκτόνησαν ή που αναποδογύρισε η βάρκα τους,Και πίσω τους η φωτιά να μαίνεται καίγοντας ανεμπόδιστη ότι απόμενε από κείνη την ζωντανή και ακμάζουσα πόλη του Ελληνισμού,τη Σμύρνη.Στάθηκε κι εκείνος στη προκυμαία χωρίς ελπίδα,αφήνωντας την φαντασία του να ταξιδέψει προς τα πίσω,εκεί που ο νούς γαληνεύει από τους χτύπους μια γυναικείας καρδιάς.Την είχε ερωτευθεί στον Μπουρνόβα,.. ήτανε Τουρκοπούλα.Την πρωτόδε στο παζάρι μαζί με τους γονιούς της ένα χρόνο πρίν,καθώς περιπολούσε καμαρωτός πάνω στο μαύρο άτι του.Ητανε Ιλλαρχος και μάλιστα παρασημοφορημένος για ανδραγαθεία στις μάχες των προηγούμενων ημερών.Παιδί αγροτών από την Ρούμελη,μεγαλωμένος στη φτώχεια και στην ανέχεια,αλλά και απόφοιτος του οχταταξίου Γυμνασίου στη Λαμία,εκπαιδεύθηκε σαν έφεδρος αξιωματικός του Ιππικού.Σε όλες τις μάχες διακρίθηκε σπέρνωντας τον πανικό στους Τούρκους,αλλά σεβόμενος τους αμάχους πολλές φορές υπερασπίζοντας τους.Αυτό έκανε και στον Μπουρνόβα,όταν κάποιος δικός μας επιχείρησε να βιάσει την πανέμορφη Χάντε ,μπροστά στους δικούς της,στο παζάρι.Ορμησε κατά πάνω του σαν τον χάροντα και με την κυρτή του σπάθα του απόκοψε το δεξί χέρι.Δεν μπορούσε να δεχθεί το βιασμό μιας γυναίκας,τον βιασμό της ίδιας της ζωής.Αυτή η ενέργεια του ,του στοίχισε ένα αστέρι.Τον υποβιβάσανε σε υπίλαρχο,με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς να δώσουνε βάση στους λόγους που τον οδήγησαν σε μια τέτοια πράξη,Στην φυλακή παρέμεινε ένα μήνα,με μόνο επισκέπτη την πανέμορφη Χάντε,που του έφερνε ότι καλούδια μαγείρευε η μάνα της.Βλεπόντουσαν πίσω απ τα κάγκελα και για πολύ λίγο,όμως αρκετός χρόνος για ν αναπτυχθεί ο έρωτας ανάμεσα τους,έστω και με νοήματα,έστω και με τα μάτια.¨Μ αρέσει το ονομά σου¨¨της είπε κάποια μέρα.Εκείνη τότε λές και τα βλέμματα αγάπης μπορούνε να ερμηνεύσουνε την κάθε λέξη,έτρεξε προς ένα κοντινό χωράφι και γύρισε κρατώντας ένα λουλούδι.Του το πρόσφερε τρυφερά,λεγοντάς του ¨¨χάντε..λουλούδ騨΄΄Εμένα με λένε Ομηρο της είπε εκείνος χαμογελώντας.Στο άκουσμα του ονόματος αστράψανε τα κατάμαυρα μάτια της¨¨Ομηρος..Ομέρ¨¨ψέλλισε τιτιβίζοντας σαν πουλάκι,ενώνοντας τα χέρια της με τα δικά του...Τι δύναμη που έχει η αγάπη,πόσα μπορεί να ξεπεράσει,πόσα μπορεί να κατασιγάσει,πόσα ονειρα πλέκει,,πόσα μπουντρούμια φωτίζει. Η επικοινωνια του με την αγαπημένη του Χάντε,το ¨¨λουλούδ騨 του ,δεν συνεχίστηκε καθώς τα πράγματα πήγαιναν πολύ άσχημα στο νέο μέτωπο πού άνοιξαν κάποιοι άφρονες δικοί μας,οραματιζόμενοι την ανασύσταση της .. Βυζαντινής αυτοκρατορίας.Για μηνες το αίμα κι απ τις δύο πλευρές γέννησε μίσος άσβεστο και εκδικητικότητα .Στην οπισθοχώρηση έμαθε τα μαύρα μαντάτα.Κάποιοι λιποτάκτες κατέσφαξαν τους γονείς του ¨¨λουλουδιού¨¨ του ενώ εκείνη αφου την βίασαν την πέταξαν σ ένα λάκο με κοπριές με το κορμί της κατατεμαχισμένο.Ευτυχώς που κάποιοι συγχωριανοί τους σπευσανε και τους θάψανε πρόχειρα σε κοινό τάφο ,πριν προλάβει ο ίδιος ν αντικρύσει εκείνη την φριχτή εικόνα. Κατέβηκε από το άτι του κραδαίνωντας σαν τρελός την σπάθα του αποδιώχνοντας μακριά κάθε ανθρώπινο πλάσμα.Κατόπιν γονάτισε και πέφτοντας πάνω στη σωρό από το φρέσκο χώμα που σκέπαζε την αγαπημένη του μαζί με τους δικούς της,άρχισε να την φωνάζει ¨¨Χάντε,λουλούδι μου,σήκω γύρισα να σε πάρω μαζί μου¨¨ Ο θρήνος μιας αντρίκιας ψυχής που δεν κιότεψε σε καμία μάχη,αλλά που μπροστά στο χαμό της αγαπημένης γρύλιζε σαν πληγωμένο θεριό.Σηκώθηκε ορθός και κόβωντας ένα λουλούδι το ακούμπησε πάνω στον τάφο των χαμένων ονείρων.Μετά σε στάση προσοχής και με τη σπάθα του στην θέση απονομής τιμών μπροστά απ το μουσκεμένο απ τα δάκρυα πρόσωπο,άφησε το βλέμμα του να πλανηθεί προς τα σύγνεφα που λάκιζαν στον νοτιά.Μια φωνή απ τη μεριά της θάλασσας διέκοψε το ταραγμένο ταξίδι του νού . Μια βάρκα σχεδόν φισκαρισμένη είχε αράξει ακριβώς μπροστά του.¨¨Ελα ήρωα,έχουμε μια θέση και για σένᨨακούστηκε.Ητανε κάποιο δικοί του συνάδελφοι αλλά και πολίτες της άρχουσας τάξης στοιβαγμένοι εκεί μέσα.Ειχανε καταφέρει με τις χρυσές τους λίρες να εξαγοράσουν την σωτηρία τους.Αλλοίμονο στους άλλους,τους πολλούς που δεν είχανε τον παρά για κάτι τέτοιο.Δίπλα του μια νέα γυναίκα με απλανές βλέμμα και μ ένα κοριτσάκι στην αγκαλιά,τον κοίταξε για μια στιγμή βαθιά στα μάτια.Εσκυψε το κεφάλι μπροστά σ εκείνο το βλέμμα της απόγνωσης.Ήταν το βλέμμα μιας μάνας που ανήμπορη και με σφιγμένο στην αγκαλιά της το βλαστάρι της, τον προκαλούσε να δώσει την πιο μεγάλη μάχη στη ζωή του,την μάχη με τον εαυτό του. Χωρίς δεύτερη σκέψη και σχεδόν σπρώχνοντας την,την βοήθησε να δρασκελίσει το κενό και να μπεί στη βάρκα ,κρατώντας εκείνος το κοριτσάκι της στην αγκαλιά του."Τί ζεστασία που δίνει το σωματάκι ενός παιδιού έστω και κατουρημένου",μονολόγησε,σπεύδοντας να το παραδώσει στον λεμβούχο κι εκείνος με την σειρά του στη νεαρή μητέρα..Εκείνη μουσκεμένη στο κλάμα του έστειλε ένα φιλί,,το μεγαλύτερο παράσημο που δεν καρφιτσώνεται στο στήθος,μα στην ψυχή του άντρα. ¨¨Οι Τσέτες,οι τσέτες¨¨ακούστηκε από φωνές σε απόγνωση κοντά του. Καβαλαραίοι και πεζοί ξεχύθηκαν μανιασμένοι στο ανήμπορο πλήθος που πανικόβλητο έπεφτεστην θάλασσα.Ανέβηκε γοργά στο άτι του και χώνοντας τα σπιρούνια βαθειά στη σάρκα του,όρμησε σαν τον άνεμο με σηκωμένη την σπάθα προς εκείνο το μπουλούκι που απερίσπαστο είχε αρχίσει να θερίζει ψυχές και σώματα.Λένε πως σ εκείνα τα μέρη τις νυχτιές τα Αυγούστου ,ακούγονται οπλές αλόγου και μια απόκοσμη φωνή να καλεί την αγαπημένη του ,΄Χάντεεεεεε¨.. Μαράκος[/quote]
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Επισκέπτης
Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάρ 12, 2010 1:02 pm
Θέμα δημοσίευσης:
η βίζα
αφού λοιπόν αντάλλαξαν
ένα σωρό ευχές,
και στήριξη ανέξοδη
του πρόσφεραν προχθές
μιας και καλώς εμπέδωσε
τα λόγια του αφέντη,
δώρο ακριβό του χάρισαν
να στήσει κιόλας γλέντι
αν τύχει και τον διώξουμε
μια νύχτα και πριν φέξει
δίχως τη βίζα θα μπορεί
στις ΗΠΑ να επιστρέψει
Μαράκος
Επισκέπτης
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 06, 2010 7:14 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Ο ΜΙΖΟΔΕΚΤΗΣ
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάρ 05, 2010 4:59 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 04, 2010 10:56 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 26, 2010 9:16 pm
Θέμα δημοσίευσης:
σήκω ραγιά την κεφαλή
σήκω ραγιά την κεφαλή
και πάψε πια το θρήνο,
παλικαριά θέλει η ζωή
κι όχι σκυφτό κολίγο
θέλει λεβέντες κι ήρωες
στις απειλές κωφεύει,
κι απ τη δική σου τη μεριά
αντίσταση προσμένει
ζώσου λοιπόν στα άρματα
και πες στους αφεντάδες,
πως δεν εκίοτεψες μωρέ
δεν κάνεις τεμενάδες
ήρθ ο καιρός για λευτεριά
το Ρήγα ας θυμηθούμε,
μπορεί να τον «χαλάσανε»
όμως οι αγώνες ζούνε
σήκω ραγιά την κεφαλή
και πες τους «μη παρέκει»,
απόκτησε ξανά φωνή
και φέρσου όπως πρέπει
τίποτα δεν χαρίζεται
μα μόνο κατακτιέται,
το Σούλι πάλι ξαναζεί
δεν σβήνει δεν ξεχνιέται
Μαράκος
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 24, 2010 12:11 pm
Θέμα δημοσίευσης:
αν έχεις φίλο τον καημό
αν έχεις φίλο τον καημό
και εραστή τον πόνο,
αν νοιώθεις νάσαι μοναχή
καταμεσής στο δρόμο
αν φίλοι σε προδώσανε
και κλείστηκε η ψυχή σου,
αγάπη αν δεν σου δώσανε
και στέρεψε η φωνή σου
αν φούμαρα σου σέρβιρε
μια ψεύτικη αγάπη,
αν δάκρυα σε γέμισε
και σ άφησε αμανάτι
αν το φεγγάρι έπαψε
να σου χαμογελάει,
κι αν τ αστέρια πνίγηκαν
κει που o νους δεν πάει
όμως αυτά αν σε πείσμωσαν
και την ψυχή θεριέψαν,
βγες τώρα απ το καβούκι σου
οι άντρες δεν στερέψαν
κοίτα ψηλά στον ουρανό
βγήκε καινούργιος ήλιος,
είναι δικός σου ο καιρός
κι ούτε ο χρόνος λίγος
Μαράκος
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 21, 2010 2:55 pm
Θέμα δημοσίευσης:
μέσα από θείο όνειρο
μέσα από θείο όνειρο
που άσβεστο μου μένει,
μαζί συνταξιδέψαμε
ήλιε μου σ άλλα μέρη
αφήνοντας ξοπίσω μου
σκιές ψυχοπλακώστρες
μου φώτιζες στο δρόμο μου
κακοτοπιές καμπόσες
μου έδειξες τις ομορφιές
που η φύση έχει σπείρει
και ήπια με τις χούφτες μου
νερό χωρίς ποτήρι
είδα βουνά πανύψηλα
κοιλάδες και γιοφύρια
και της πλανεύτρας μάνας γης
κάθε λογής στολίδια
μύρισα χώμα της ζωής
που σπόρους νανουρίζει
και ψέλλισα ευχαριστώ
στη μοίρα για ότι ορίζει
τώρα πια που βασίλεψες
και το σκοτάδι πέφτει,
θέλω να πω ευχαριστώ
στο φως σου που μου στέκει
Μαράκος
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 19, 2010 11:21 pm
Θέμα δημοσίευσης:
αυτοί που σείουν λάβαρα
Αυτοί που σείουν λάβαρα
και προεκλογικες παντιέρες,
οι βολεμένοι των ταγών
που δεν τους πιάνουν σφαίρες
ειναι αυτοί που προσδοκουν
ευνοιες και οφέλη
που το συμφέρον τους κοιτούν
και γι άλλους δεν τους μέλει
στις συγκεντρωσεις πάντοτε
στοιχιζονται με τάξη,
προσμενωντας οι πονηροί
το κόμμα να τους τάξει
ομως σαν λήξει ο χαβάς
τα πάντα απαρνιούνται,
κi ευθύς σ αυτόν που νίκησε
σπεύδουν να ενταχθούνε
Μαράκος
ελευθερας βοσκής
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 18, 2010 7:39 pm
Θέμα δημοσίευσης:
κάτω οι ψεύτες κι όσοι τάζουνε παράδεισο
Μας λέτε μια ζωή κι οι δυό σας ψέματα
για ¨νέο κράτος¨¨ τάχα ή γιᨨαλλαγή¨,
και μας ανάβετε χωρίς αιδώ τα αίματα
παραμυθιάζοντας μας κάθε ώρα και στιγμή
μας λέτε μια ζωή για ¨¨δεξιότητες¨¨
που ο καθείς σας κουβαλά σαν θεία προίκα,
μα στο κατόπιν συναντάτε ¨¨αντιξοότητες¨¨
και μας πετάτε στα σκουπίδια δίχως ΙΚΑ
τον δόλιο το λαό που σας ανέβασε
για να ασκείτε απ τα ψηλά την εξουσία,
και που τη δύναμη απλόχερα σας έδωσε
τον καταντήσατε επαίτη και παρία
μα ήρθε ο καιρός δουλειά να πιάσετε
να πριονίσετε την ξύλινη σας γλώσσα,
τα τρυφερά σας δαχτυλάκια να ροζιάσετε
και να μη κάθεστε στ αυγά σας σαν τη κλώσσα
όσο για μας που τόσο δύσκολα τη βγάζουμε
και με τα δάνεια τσοντάρουμε το βιό μας,
ίσως θα πρέπει δίχως τύψεις να σουτάρουμε
μαζί μ εσάς και τον μαζόχα.. εαυτό μας
κάτω οι ψεύτες κι όσοι τάζουνε παράδεισο
για την δική τους πάρτι νοιάζονται και μόνο,
κι ενώ εμάς φουντάρουνε στην άβυσσο
πολιτικά ανεύθυνοι δηλώνουνε στο Νόμο
Μαράκος
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 16, 2010 10:50 am
Θέμα δημοσίευσης:
ΤΟ ΡΕΨΙΜΟ
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 15, 2010 9:34 am
Θέμα δημοσίευσης:
ο χαρταετός
πάρε χαρταετέ εκεί ψηλά
αγάπες κι όνειρα κρυφά
στα σύννεφα άγγιξε τα,
κι ύστερα κοίταξε καλά,
κι αν δεις πως είν απατηλά,
να μη διστάσεις, πέταξε τα.
όνειρα, όνειρα τρελά
μόνο συ μπορείς να ταξιδέψεις,
κι από του σπάγκου την ουρά
να τα λικνίσεις απαλά
και να τα ξεμπερδέψεις.
πάρε χαρταετέ εκεί ψηλά
αγάπες κι όνειρα τρελά
χόρεψτα στον αγέρα,
κι αν τύχει βγουν αληθινά
νανούρισε τα απαλά
και τράβα παρα πέρα.
Μαράκος
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 14, 2010 11:52 am
Θέμα δημοσίευσης:
η αγάπη
τι όμορφα που είναι ν αγαπάς
και ν αγκαλιάζεις ότι η ψυχή κι αν βλέπει,
το να μη νοιάζεσαι που βρίσκεσαι που πάς,
ούτε να στέκεσαι στα πρέπει ή δεν πρέπει.
να κρίνεις τις ατέλειες σωστές
και να πετάς ανέμελα στ ονείρου τα παλάτια,
και να μπερδεύονται κι οι λέξεις σου κι αυτές,
σαν τη κοιτάζεις με λαχτάρα μες στα μάτια
είναι στ αλήθεια τόσο ωραίο ν αγαπάς
ακόμα κι αν η πίκρα σε τυλίξει,
τι κι αν δεν νοιώθεις που βαδίζεις και που πάς,
αφού η καρδιά σου πρόλαβε, γι αγάπη να μιλήσει.
Μαράκος
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 14, 2010 10:32 am
Θέμα δημοσίευσης:
του Αγίου Βγαλεγδύνου
[/img]
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Φεβ 13, 2010 3:43 pm
Θέμα δημοσίευσης:
ΤΟ ΜΠΟΥΚΕΤΟ
Μαράκος
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Φεβ 13, 2010 10:49 am
Θέμα δημοσίευσης:
ΛΗΣΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΝΤΙ