Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
[quote="ΘΑΛΕΙΑ"][size=24][color=blue][b]¶σμα μικρό (Νίκος καρούζος)[/b][/color][/size] [size=24][url]http://trelogiannis.blogspot.com/[/url][/size] [img]http://anastasia.pblogs.gr/files/f/227273-84150033_inset.JPG[/img][/quote]
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
ΘΑΛΕΙΑ
Δημοσιεύθηκε: Δευ Νοέ 30, 2009 5:09 pm
Θέμα δημοσίευσης:
¶σμα μικρό (Νίκος καρούζος)
http://trelogiannis.blogspot.com/
ΘΑΛΕΙΑ
Δημοσιεύθηκε: Δευ Νοέ 30, 2009 4:39 pm
Θέμα δημοσίευσης: Η ποίηση της σιωπής
Πολιτική είναι και η ποίηση.
Και η ευαισθησία φλόγα ανατροπής
Από
:
http://trelogiannis.blogspot.com/2009/11/blog-post_3449.html
Η ποίηση της σιωπής
Νεκρή μοιάζει καμιά φορά η γλώσσα μου
οι λέξεις μου δεν βρίσκουν νόημα στον ήχο της σιωπής μου.
Περπατώ
και τα λόγια που δεν είπα με συνοδεύουνε
με πιάνουν από τον ώμο γαργαλούν τα αυτιά μου με ένα ψίθυρο σα σούρσιμο σκουριασμένης αλυσίδας στο χώμα˙γίνονται ήχο, μελωδίες χειρονομίες
γίνονται φως στο φως μιας μέρας που δεν αρκεί
φωτιές ανάβουνε και καίνε σκιάχτρα στο προαύλιο των ψυχών.
Ίσως
αυτό που ήθελα να πω να το έχω ήδη πει πέρασε όμως χωρίς κανείς να καταλάβει την άναρθρη σιωπή
ούτε εγώ ο ίδιος...
Ίσως
σε άλλους καιρούς να βρουν μιαν άλλη ποίηση.
Ίσως
η νέα ποίηση να μη χρειάζεται τις γλωσσικές αλήθειες μας
να βγαίνει από το στόμα ανθρώπων αυθόρμητα σα διαμαρτυρία να φθάνει με κίτρινες φλόγες από τις γλώσσες των ερωτευμένων στις καρδιές μας.
Ίσως
η ποίηση αυτή να μη χρειάζεται μολύβι και χαρτί
η πρώτη ύλη της να είναι ο ρυθμός της βροχής στο χώμα και στα κάγκελα
οι λέξεις της να είναι ο ήχος των βημάτων μας στην άσφαλτο τις Κυριακές.
Η ποίηση
αυτή θα βγαίνει ανάλαφρα απΆ τα χαμόγελα μικρών παιδιών
και θα κάνει παρέες με άστεγους στις πλατείες και στα καφενεία.
Δε θα φοβάται
η ποίηση αυτή τους πειραματισμούς
θα ζει μέσα σε πίνακες σουρεαλισμού
δεν θα βραβεύεται σε επίσημες τελετές σαν τη νεκρή μας κόρη
μα θα πονάει μαζί με εμένα και με εσένα
θα πετάει πιο ψηλά κι απΆ τα άστρα και όταν ξανά θα προσγειώνεται εδώ
θα είναι ίδια κι απαράλλαχτη εσύ κι εγώ˙όταν αυτή η ποίηση βρεθεί
τη γλώσσα μου θα θάψω κάτω απΆ τη γη
και θα γίνω κι εγώ ποιητής
AleXandros K.