Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Γενικές Συζητήσεις
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
[quote="Καχύποπτος"][size=18][url]http://klasikoperiptosi.blogspot.com/2009/03/blog-post_1982.html[/url][/size] [size=24][color=red][b]Η ΟΔΥΝΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΟΥ[/b][/color] [/size] Διαβάσαμε ότι τα παιδιά μας είναι δυσαρεστημένα απο την εικόνα που βλέπουν στον καθρέφτη.Αυτό, όπως λέει μια έρευνα που έγινε σε παιδιά 10-14 ετών απο το τμήμα ψυχολογίας του Σουηδικού πανεπιστημίου του Γκέτεμπορκ ,σε συνδυασμό με την απόρριψη ή τα ειρωνικά σχόλια των συνομηλίκων ,θα συμβάλλει στη δημιουργία ενός "συμπλέγματος" κατωτερότητας που θα παίζει ενδεχομένως σημαντικό ρόλο στην υπόλοιπη ζωή τους.Η έρευνα αυτή αναδεικνύει την οδύνη που νοιώθει το παιδί όταν βλέπει ότι η εικόνα του στον καθρέφτη απέχει απο τον αυστηρά καθορισμένο "σωματότυπο" της life style πραγματικότητας. Κάποιες φορές το υπέρβαρο αγόρι ή κορίτσι τσακισμένο απο τα ειρωνικά σχόλια των φίλων και συμμαθητών πέφτει σε κατάθλιψη η οποία μετά απο λίγο θα το οδηγήσει σε δύο εξίσου αυτοκαταστροφικούς δρόμους ,της βουλιμίας ή της νευρικής ανορεξίας. Και όλα αυτά επειδή εγκαταλείψαμε την πνευματικότητα της ύπαρξής μας και απωλέσαμε την ηδονή που μας χάριζε η ψυχοσωματική επικοινωνία με το άλλο πρόσωπο.Στερημένοι και ορφανοί απο τη Θεία έμπνευση χάσαμε τον δρόμο και ακολουθήσαμε τα ίχνη της κατανάλωσης και του ευδαιμονισμού αναζητώντας την πόρτα της ευτυχίας. Χωρίς πρόσωπο αλλά με σώμα που έγινε κι αυτό καταναλωτικό "αγαθό" βιώνουμε μαζί με τα παιδιά μας την οδύνη της φθοράς και την στέρηση της αληθινής αγάπης. Κι όμως η λύση είναι τόσο απλή αρκεί να συνειδητοποιήσουμε το πρόβλημα. Τα παιδιά με την αγάπη και τη ζεστασιά όχι της εικόνας αλλά του προσώπου του πατέρα και της μητέρας θα αναπτυχθούν με την απαραίτητη πνευματική υγεία χωρίς πάθη και εμμονές.Μόνο τότε θα αγαπήσουν αληθινά τον εαυτό τους άρα και τον διπλανό με ανοικτή πάντα τη δυνατότητα μιας ολοκληρωμένης και υγιούς ψυχοσωματικής επικοινωνίας. [size=12][/size][/quote]
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Καχύποπτος
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 28, 2009 4:47 pm
Θέμα δημοσίευσης: Η ΟΔΥΝΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΟΥ
http://klasikoperiptosi.blogspot.com/2009/03/blog-post_1982.html
Η ΟΔΥΝΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΟΥ
Διαβάσαμε ότι τα παιδιά μας είναι δυσαρεστημένα απο την εικόνα που βλέπουν στον καθρέφτη.Αυτό, όπως λέει μια έρευνα που έγινε σε παιδιά 10-14 ετών απο το τμήμα ψυχολογίας του Σουηδικού πανεπιστημίου του Γκέτεμπορκ ,σε συνδυασμό με την απόρριψη ή τα ειρωνικά σχόλια των συνομηλίκων ,θα συμβάλλει στη δημιουργία ενός "συμπλέγματος" κατωτερότητας που θα παίζει ενδεχομένως σημαντικό ρόλο στην υπόλοιπη ζωή τους.Η έρευνα αυτή αναδεικνύει την οδύνη που νοιώθει το παιδί όταν βλέπει ότι η εικόνα του στον καθρέφτη απέχει απο τον αυστηρά καθορισμένο "σωματότυπο" της life style πραγματικότητας.
Κάποιες φορές το υπέρβαρο αγόρι ή κορίτσι τσακισμένο απο τα ειρωνικά σχόλια των φίλων και συμμαθητών πέφτει σε κατάθλιψη η οποία μετά απο λίγο θα το οδηγήσει σε δύο εξίσου αυτοκαταστροφικούς δρόμους ,της βουλιμίας ή της νευρικής ανορεξίας.
Και όλα αυτά επειδή εγκαταλείψαμε την πνευματικότητα της ύπαρξής μας και απωλέσαμε την ηδονή που μας χάριζε η ψυχοσωματική επικοινωνία με το άλλο πρόσωπο.Στερημένοι και ορφανοί απο τη Θεία έμπνευση χάσαμε τον δρόμο και ακολουθήσαμε τα ίχνη της κατανάλωσης και του ευδαιμονισμού αναζητώντας την πόρτα της ευτυχίας.
Χωρίς πρόσωπο αλλά με σώμα που έγινε κι αυτό καταναλωτικό "αγαθό" βιώνουμε μαζί με τα παιδιά μας την οδύνη της φθοράς και την στέρηση της αληθινής αγάπης.
Κι όμως η λύση είναι τόσο απλή αρκεί να συνειδητοποιήσουμε το πρόβλημα.
Τα παιδιά με την αγάπη και τη ζεστασιά όχι της εικόνας αλλά του προσώπου του πατέρα και της μητέρας θα αναπτυχθούν με την απαραίτητη πνευματική υγεία χωρίς πάθη και εμμονές.Μόνο τότε θα αγαπήσουν αληθινά τον εαυτό τους άρα και τον διπλανό με ανοικτή πάντα τη δυνατότητα μιας ολοκληρωμένης και υγιούς ψυχοσωματικής επικοινωνίας.