Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
[quote="Παλαίμαχος"][size=24][color=red][b]Σταλινικά σοφίσματα[/b][/color][/size] [size=18] Πολύ εύστοχες οι παρατηρήσεις σου και ακόμα πιο εύστοχος ο χαρακτηρισμός για το Μαΐλη: [color=red][b]«κομμουνιστόμετρο».[/b][/color] Ο κ. Μαΐλης, έχει αυτοαναγορευτεί στο Θεό-κριτή που παρέχει τα πιστοποιητικά του κομμουνισμού!![/size]! [b]Με μια θέση σόφισμα.[/b] Παραθέτω ξανά τη θέση: [i]"Το κλειδί των Θέσεων για το σοσιαλισμό συμπυκνωμένα βρίσκεται στο τέλος της Θέσης 5: "...η όποια καθυστέρηση και πολύ περισσότερο η υποχώρηση στην ανάπτυξη των κομμουνιστικών σχέσεων, οδηγεί στην όξυνση της αντίφασης παραγωγικών δυνάμεων - σχέσεων παραγωγής (...) υπάρχει αντικειμενική βάση που εμπεριέχει τη δυνατότητα υπό ορισμένες προϋποθέσεις κοινωνικές δυνάμεις να λειτουργήσουν ως δυνάμει φορείς των εκμεταλλευτικών σχέσεων...". Αν αυτή η Θέση ανατραπεί, ουσιαστικά ανατρέπεται όλο το κείμενο. Όμως οι κομμουνίστριες και οι κομμουνιστές την αντιλαμβάνονται και την υπερψηφίζουν".[/i] [size=18]Σύνθετο σόφισμα:[/size] [b]Πρώτον: [/b] τι σημαίνει υποχώρηση των «κομμουνιστικών σχέσεων»; Και πώς μπορεί να αυτονομηθούν οι «κομμουνιστικές σχέσεις» από τις παραγωγικές σχέσεις και τον τρόπο παραγωγής; Γιατί δεν μας εξηγεί το τι εννοεί με τις «κομμουνιστικές σχέσεις»; Δεν εξηγεί, γιατί αυτές ήταν ο σταλινισμός!!! Αν ήταν κομμουνιστικός ο τρόπος παραγωγής θα ήταν και οι σχέσεις κομμουνιστικές. Αν όχι θα υπάρχει ΠΑΝΤΑ μια αντίφαση ανάμεσα στις παραγωγικές σχέσεις που καθορίζονται από το γενικό σύστημα παραγωγής και τις «κομμουνιστικές σχέσεις», οι οποίες να σημειώσουμε δεν είναι οι παραγωγικές σχέσεις, αλλά πολιτικές σχέσεις. Ο Μαϊλης παίζει με τις αφηρημένες έννοιες, με το τυπικό των εννοιών και των λέξεων για να αποκρύψει το ουσιώδες. [b]Στη Σοβιετική Ένωση δεν είχαμε σοσιαλισμό, πόσο μάλλον κομμουνισμό. Είχαμε ένα μεταβατικό οικονομικό σύστημα, ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό, με δύο αντιφατικά και αυτό-αναιρούμενα φαινόμενα, που εκφραζόντουσαν έντονα στο επίπεδο των κοινωνικών σχέσεων.[/b] [size=18][color=red]Σοσιαλιστική οργάνωση παραγωγής και καπιταλιστικός τρόπος διανομής.[/color][/size] Και γιΆ αυτό μιλάμε για «δικτατορία του προλεταριάτου» και όχι για σοσιαλισμό. Αυτή η αντίφαση παράγει και αναπαράγει διαφορετικές και «εχθρικές» κοινωνικές σχέσεις. Και οδηγεί μακροπρόθεσμα στην επικράτηση της μιας κατεύθυνσης: ή στην προώθηση της επαναστατικής διαδικασίας με φορέα την εργατική τάξη ή στην παλινόρθωση και ανατροπή του τρόπου παραγωγής… [b]Ο Σταλινισμός που επιχειρεί η ηγεσία του ΚΚΕ, με προεξέχοντα τον Μαϊλή, να εξωραΐσει, είναι αυτός που ανέπτυξε τις «συνθήκες» («κομμουνιστικές σχέσεις»), αποδυνάμωσης του προλεταριάτου και οδήγησε διαλεκτικά στην ήττα.[/b] [size=18][color=red]Ο Σταλινισμός απαλλοτρίωσε και υποκατέστησε ΠΟΛΙΤΙΚΑ την εργατική τάξη, [/color][/size] παρόπλισε ιδεολογικά και οργανωτικά το προλεταριάτο στην ταξική πάλη στο εσωτερικό της Σοβιετικής Ένωσης που δεν έπαψα να υπάρχει, έστω και αν στα λόγια ο σταλινισμός την είχε καταργήσει και μίλαγε ακόμα και για κομμουνισμό!!! [b] Δεύτερον.[/b] Αυτά τα σοφίσματα και σταλινικά ιδεολογήματα του Μαϊλη τον οδηγούν στην «κομμουνιστομετρία». Μια μέθοδο που εξαφανίζει και το ιστορικό υποκείμενο του σοσιαλισμού (προλεταριάτο) και αναγάγει το σταλινικό κόμμα σε ληξιαρχείο «κομμουνιστικής» καθαρότητας. Ποιες είναι αυτές «κοινωνικές δυνάμεις» που λειτούργησαν ως «φορείς των εκμεταλλευτικών σχέσεων...»; Γατί δεν προσδιορίζει ταξικά αυτές τις δυνάμεις και το σπουδαιότερο γιατί δεν ξεχωρίζει το προλεταριάτο; Δεν το ξεχωρίζει γιατί του τσουβαλιάζει και αυτό μαζί με τις άλλες δυνάμεις, είναι απαλλοτριωμένο από το σταλινικό κράτος: Το μόνο «κομμουνιστικό»!!! Επίσης δεν αναφέρεται στις άλλες αστικές δυνάμεις γιατί αυτές σύμφωνα με τη σταλινική «θεωρία» είχαν «τσακιστεί», συνεπώς η ταξική πάλη δεν υπήρχε!!! [b]Με τέτοιες αλχημείες προσπαθεί ο Μαϊλης να τρομοκρατήσει και να μπλοκάρει τον προβληματισμό και το σπουδαιότερο: Να επικαλύψει τις μεγάλες, ιστορικές ευθύνες του σταλινισμού και τα δικά του εγκλήματα να τα μεταθέσει στα τέκνα του:[color=blue] Στους επιγόνους του Στάλιν…[/color] [/b] [size=12][/size][size=12][/size][size=12][/size][size=12][/size][size=12][/size][/quote]
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Παλαίμαχος
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 08, 2009 6:55 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Σταλινικά σοφίσματα
Πολύ εύστοχες οι παρατηρήσεις σου και ακόμα πιο εύστοχος ο χαρακτηρισμός για το Μαΐλη:
«κομμουνιστόμετρο».
Ο κ. Μαΐλης, έχει αυτοαναγορευτεί στο Θεό-κριτή που παρέχει τα πιστοποιητικά του κομμουνισμού!!
!
Με μια θέση σόφισμα.
Παραθέτω ξανά τη θέση:
"Το κλειδί των Θέσεων για το σοσιαλισμό συμπυκνωμένα βρίσκεται στο τέλος της Θέσης 5: "...η όποια καθυστέρηση και πολύ περισσότερο η υποχώρηση στην ανάπτυξη των κομμουνιστικών σχέσεων, οδηγεί στην όξυνση της αντίφασης παραγωγικών δυνάμεων - σχέσεων παραγωγής (...) υπάρχει αντικειμενική βάση που εμπεριέχει τη δυνατότητα υπό ορισμένες προϋποθέσεις κοινωνικές δυνάμεις να λειτουργήσουν ως δυνάμει φορείς των εκμεταλλευτικών σχέσεων...".
Αν αυτή η Θέση ανατραπεί, ουσιαστικά ανατρέπεται όλο το κείμενο. Όμως οι κομμουνίστριες και οι κομμουνιστές την αντιλαμβάνονται και την υπερψηφίζουν".
Σύνθετο σόφισμα:
Πρώτον:
τι σημαίνει υποχώρηση των «κομμουνιστικών σχέσεων»; Και πώς μπορεί να αυτονομηθούν οι «κομμουνιστικές σχέσεις» από τις παραγωγικές σχέσεις και τον τρόπο παραγωγής; Γιατί δεν μας εξηγεί το τι εννοεί με τις «κομμουνιστικές σχέσεις»; Δεν εξηγεί, γιατί αυτές ήταν ο σταλινισμός!!!
Αν ήταν κομμουνιστικός ο τρόπος παραγωγής θα ήταν και οι σχέσεις κομμουνιστικές. Αν όχι θα υπάρχει ΠΑΝΤΑ μια αντίφαση ανάμεσα στις παραγωγικές σχέσεις που καθορίζονται από το γενικό σύστημα παραγωγής και τις «κομμουνιστικές σχέσεις», οι οποίες να σημειώσουμε δεν είναι οι παραγωγικές σχέσεις, αλλά πολιτικές σχέσεις.
Ο Μαϊλης παίζει με τις αφηρημένες έννοιες, με το τυπικό των εννοιών και των λέξεων για να αποκρύψει το ουσιώδες.
Στη Σοβιετική Ένωση δεν είχαμε σοσιαλισμό, πόσο μάλλον κομμουνισμό. Είχαμε ένα μεταβατικό οικονομικό σύστημα, ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό, με δύο αντιφατικά και αυτό-αναιρούμενα φαινόμενα, που εκφραζόντουσαν έντονα στο επίπεδο των κοινωνικών σχέσεων.
Σοσιαλιστική οργάνωση παραγωγής και καπιταλιστικός τρόπος διανομής.
Και γιΆ αυτό μιλάμε για «δικτατορία του προλεταριάτου» και όχι για σοσιαλισμό.
Αυτή η αντίφαση παράγει και αναπαράγει διαφορετικές και «εχθρικές» κοινωνικές σχέσεις. Και οδηγεί μακροπρόθεσμα στην επικράτηση της μιας κατεύθυνσης: ή στην προώθηση της επαναστατικής διαδικασίας με φορέα την εργατική τάξη ή στην παλινόρθωση και ανατροπή του τρόπου παραγωγής…
Ο Σταλινισμός που επιχειρεί η ηγεσία του ΚΚΕ, με προεξέχοντα τον Μαϊλή, να εξωραΐσει, είναι αυτός που ανέπτυξε τις «συνθήκες» («κομμουνιστικές σχέσεις»), αποδυνάμωσης του προλεταριάτου και οδήγησε διαλεκτικά στην ήττα.
Ο Σταλινισμός απαλλοτρίωσε και υποκατέστησε ΠΟΛΙΤΙΚΑ την εργατική τάξη,
παρόπλισε ιδεολογικά και οργανωτικά το προλεταριάτο στην ταξική πάλη στο εσωτερικό της Σοβιετικής Ένωσης που δεν έπαψα να υπάρχει, έστω και αν στα λόγια ο σταλινισμός την είχε καταργήσει και μίλαγε ακόμα και για κομμουνισμό!!!
Δεύτερον.
Αυτά τα σοφίσματα και σταλινικά ιδεολογήματα του Μαϊλη τον οδηγούν στην «κομμουνιστομετρία». Μια μέθοδο που εξαφανίζει και το ιστορικό υποκείμενο του σοσιαλισμού (προλεταριάτο) και αναγάγει το σταλινικό κόμμα σε ληξιαρχείο «κομμουνιστικής» καθαρότητας.
Ποιες είναι αυτές «κοινωνικές δυνάμεις» που λειτούργησαν ως «φορείς των εκμεταλλευτικών σχέσεων...»;
Γατί δεν προσδιορίζει ταξικά αυτές τις δυνάμεις και το σπουδαιότερο γιατί δεν ξεχωρίζει το προλεταριάτο; Δεν το ξεχωρίζει γιατί του τσουβαλιάζει και αυτό μαζί με τις άλλες δυνάμεις, είναι απαλλοτριωμένο από το σταλινικό κράτος: Το μόνο «κομμουνιστικό»!!!
Επίσης δεν αναφέρεται στις άλλες αστικές δυνάμεις γιατί αυτές σύμφωνα με τη σταλινική «θεωρία» είχαν «τσακιστεί», συνεπώς η ταξική πάλη δεν υπήρχε!!!
Με τέτοιες αλχημείες προσπαθεί ο Μαϊλης να τρομοκρατήσει και να μπλοκάρει τον προβληματισμό και το σπουδαιότερο: Να επικαλύψει τις μεγάλες, ιστορικές ευθύνες του σταλινισμού και τα δικά του εγκλήματα να τα μεταθέσει στα τέκνα του:
Στους επιγόνους του Στάλιν…
Κόκκινο φεγγάρι
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 08, 2009 2:57 pm
Θέμα δημοσίευσης: Προς τα πού "στρίβει" το ΚΚΕ;
Ο διάλογος στο ΚΚΕ και τα... κομμουνιστόμετρα
Παρ' ότι τα ρεπορτάζ του Ριζοσπάστη δείχνουν ότι οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ ψηφίζονται ομόφωνα ή με μεγάλη πλειοψηφία, οι διαφωνίες είναι προφανώς πολύ περισσότερες απ' ό,τι δείχνουν τα λίγα σημειώματα κριτικής που είδαν το φως στο προσυνεδριακό διάλογο.
Αποκαλυπτική είναι η
νέα παρέμβαση
του μέλους της ΚΕ και "ισχυρού άντρα" της ομάδας που εισηγήθηκε τα ντοκουμέντα,
Μάκη Μαΐλη
στο αημερινό "Ριζοσπάστη" (Κυριακή, 8/2/09).
Τονίζω το "νέα παρέμβαση" γιατί ο προσεκτικός αναγνώστης έχει χάσει από καιρό τον αριθμό σημειωμάτων ή άρθρων "επεξήγησης" των Θέσεων που φέρουν την υπογραφή του Μαϊλη την ώρα που
πρωτοκλασάτα στελέχη του ΚΚΕ, και σε επίπεδο Πολιτικού Γραφείου, επέλεξαν τη σιωπή ή υποχρεώθηκαν να σιωπήσουν
.
Κρατώ το κλέισιμο του σημειώματος του Μ. Μαΐλη: "Το κλειδί των Θέσεων για το σοσιαλισμό συμπυκνωμένα βρίσκεται στο τέλος της Θέσης 5: "...η όποια καθυστέρηση και πολύ περισσότερο η υποχώρηση στην ανάπτυξη των κομμουνιστικών σχέσεων, οδηγεί στην όξυνση της αντίφασης παραγωγικών δυνάμεων - σχέσεων παραγωγής (...) υπάρχει αντικειμενική βάση που εμπεριέχει τη δυνατότητα υπό ορισμένες προϋποθέσεις κοινωνικές δυνάμεις να λειτουργήσουν ως δυνάμει φορείς των εκμεταλλευτικών σχέσεων...".
Αν αυτή η Θέση ανατραπεί, ουσιαστικά ανατρέπεται όλο το κείμενο. Ομως οι κομμουνίστριες και οι κομμουνιστές την αντιλαμβάνονται και την υπερψηφίζουν".
Επισήμως, πράγματι από τις οκτώ Συνδιασκέψεις Περιοχών που έγιναν μέχρι τώρα, τέσσερις δέχτηκαν ομόφωνα τις Θέσεις, δύο τις "υπερψήφισαν" ενώ για τις άλλες δύο ο "Ριζοσπάστης"... ξέχασε να αναφέρει τι στάση κράτησαν.
Ανεπισήμως πάντως, σημειώματα σαν κι αυτά του Μαΐλη, που δημοσιεύεται μάλιστα ενώ διεξάγεται η Συνδιάσκεψη της μεγαλύτερης οργάνωσης του ΚΚΕ, της Οργάνωσης Αθήνας, δείχνουν ότι οι αντιδράσεις είναι πολύ περισσότερες
.
Το προβληματικότερο στοιχείο της παρέμβασης είναι η πολύ σαφής αναφορά "στους κομμουνιστές και κομμουνίστριες που αντιλαμβάνονται [τη σημασία της θέσης - κλειδί κατά Μαΐλη] και την υπερψηφίζουν".
Αντί δηλαδή ο κ. Μαΐλης να μιλήσει για την "πλειοψηφία των μελών του κόμματος" που υπερψηφίζουν τη θέση, ή έστω για τη "συντριπτική πλειοψηφία" που έχει "σωστή" στάση, μιλά για "κομμουνιστές και κομμουνίστριες" που "βλέπουν" σωστά και υπερψηφίζουν.
Ο κ. Μαΐλης δηλάδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, θεωρεί "κομμουνιστές" μόνο όσους συμφωνούν μαζί του και -προφανώς- κάτι... άλλο τους υπόλοιπους, ακόμη και αν είναι σύντροφοί του στο ΚΚΕ, ακόμη και αν έχουν "σωστές" θέσεις σε όλα τα υπόλοιπα ζητήματα
!
Γι' αυτό άλλωστε, αφού υπάρχει... το κομμουνιστόμετρο του κ. Μαΐλη, δεν γίνεται λόγος για πλειοψηφίες και μειοψηφίες. Δεν έχουν για αυτόν σημασία... αυτά αλλά η αποδοχή ή όχι της συγκεκριμένης θέσης.
Με τέτοια στάση, "λογική" συνέπεια είναι η συζήτηση για την πολιτική, την τακτική και την στρατηγική του ΚΚΕ, να έχει εξοβελιστεί από τον προσυνεδριακό διάλογο.
Κατανοώ τη σημασία της θεωρίας για κόμμα που θέλει να είναι κομμουνιστικό. Και δεν διαφωνώ με το να τίθενται ιδεολογικά ζητήματα σε διάλογο, γιατί, πράγματι, έχουν καθοριστική σημασία στην εκπόνηση πολιτικής.
Είναι σαφές όμως ότι όταν η "ιδεολογία" χρησιμοποιείται για να μη συζητηθεί η πολιτική, για να μείνει "προνόμιο" μιας ηγετικής ομάδας και να τροποποιείται ευκαιριακά κατά πώς πιστεύουν ότι πρέπει αυτά τα πολύ συγκεκριμένα πρόσωπα μιας ηγεσίας, μόνο προβλήματα μπορεί να προκύψουν.
Ο Μ. Μαΐλης και οι περί αυτόν φαίνεται να πιστεύουν ότι οδηγούν σε "αριστερή στροφή" το ΚΚΕ. Εγώ αρκούμαι για την ώρα να σημειώσω ότι δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της αριστεράς που κάποιοι στρίβουν "αριστερά" για να πάνε δεξιά!