Περιοδικό Πολιτικής και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική

» Διεθνή Θέματα
» Πολιτική-οικονομία
» Εθνικό-Mεταναστευτικό
» Τρομοκρατία
» Ορθοδοξία και κοινωνία
» ΜΜΕ
» Ιστορία
» Φιλοσοφία
» Παιδεία
» Τέχνες και γράμματα
» Ιδεολογικά ζητήματα


Τελευταίες Δημοσιεύσεις

ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΙ ΒΑΝΔΑΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΩΝ ΒΕΒΗΛΩΝ
Ορθοδοξία - Κοινωνία

Το σκατό του Καλλιτέχνη
Χιούμορ - Σάτιρα

Δίκη για το Μάτι
Καταγγελίες

28 Φλεβάρη
Πολιτική - Oικονομία

O π. Ιωάννης Ρωμανίδης ως ιστορικός
Ιστορία - Φιλοσοφία

Συντηρητισμός VS Ριζοσπαστισμός (Μέρος1ο)
Γεωπολιτική - Επιστήμη

Καλούν σε συγκέντρωση για τα Τέμπη, εξηγήσεις από Τασούλα
Καταγγελίες

Τραμπ ειρηνοποιός ή Τραμπ δυναμιτιστής;
Γεωπολιτική - Επιστήμη

«Υπουργείο Αλήθειας» της ΕΕ: Πραξικόπημα εξουσίας μεταμφιεσμ
Καταγγελίες

Ας ανεμίζουν μεσίστιες οι σημαίες…
Πολιτική - Oικονομία

Ο Mέγας Bασίλειος κι ο Παραμορφωμένος Xριστιανισμός
Ορθοδοξία - Κοινωνία

Η "καλή νύχτα" του Μπέρτολτ Μπρεχτ
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα

Ο μεγάλος ποιητής Άγιος Πορφύριος!
Ορθοδοξία - Κοινωνία

Ο Ευρωπαϊκός Τζιχαντισμός, η Ρωσία, η Συρία και ο εξευτελισμ
Γεωπολιτική - Επιστήμη

Ελλάδα - Ρωσία: Οι καρδιές μας νιώθουν τη σωστή πλευρά της π
Πολιτική - Oικονομία

Συντηρητισμός VS Ριζοσπαστισμός (Μέρος 1ο)
Ορθοδοξία - Κοινωνία

ΠŸΡ…ΡƒΠΊΠ΅Ρ‚ Π½Π΅Π΄Π²ΠΈΠΆΠΈΠΌΠΎΡΡ‚ΡŒ
Πολιτική - Oικονομία

Γιατί ψήφισε η Εργατική Τάξη τον Τραμπ;
Γενικές Συζητήσεις

Η Αμερικανική «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ και οι Πόντιοι Πιλάτοι
Πολιτική - Oικονομία

Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος (οι) της Woke Culture;
Πολιτική - Oικονομία

Εθνική Ελλάδος: Αυτός είναι ο Έλληνας
Γενικές Συζητήσεις

Γιατί η Ελλάδα υποκύπτει εύκολα στην Πολιτική Ορθότητα και σ
Γενικές Συζητήσεις

Οι ακροδεξιοί Έγκελς, Μαρξ, Άρης Βελουχιώτης απαντούν στην Ι
Πολιτική - Oικονομία

Το ελληνικό πολιτικό τοπίο «θέλει το Γερμανό του»;
Πολιτική - Oικονομία

κύρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης_ Η γλυκοφιλούσα-εξοχική λαμπρή-
Ορθοδοξία - Κοινωνία

Η πολιτική ορθότητα εναντίον Πολάκη, η ανδροφοβία/μισανδρισμ
Πολιτική - Oικονομία

Ολυμπιακοί και Νέα Αριστερά
Γενικές Συζητήσεις

Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, η χρεωκοπία της «Αριστεράς
Πολιτική - Oικονομία

Προεόρτια και Παρελκόμενα εισαγωγής τηςακυρωτικής κουλτούρας
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα

Στην Ελλάδα καλλιεργείται ένας ψυχωτικού τύπου αντιρωσισμός
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.

Στην Ελλάδα καλλιεργείται ένας ψυχωτικού τύπου αντιρωσισμός
Καταγγελίες

Μαρία Καρυστιανού: Στηρίζεται και επιβραβεύεται η διαφθορά
Καταγγελίες

Εξ όνυχος τον Λέοντα
Χιούμορ - Σάτιρα

Το έγκλημα των αιώνων- Μπορεί να γίνει έναυσμα για πυρηνικό
Γεωπολιτική - Επιστήμη

Σταύρος Λυγερός - Το τριπλό χαστούκι των ψηφοφόρων στο πολιτ
Πολιτική - Oικονομία

Οι καλοί, οι κακοί και τα άσχημα της Ευρώπης που δεν θέλουμε
Γεωπολιτική - Επιστήμη

Στην Ελλάδα καλλιεργείται ένας ψυχωτικού τύπου αντιρωσισμός
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.

H ελπίδα που τρεμοσβήνει, η Ελλάδα που παριστάνει την Μαρία
Πολιτική - Oικονομία

Trans to Trash: Ένα σκουπίδι δρόμος...
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα

Ο Γεραπετρίτης έριξε το σύνθημα για τις Πρέσπες του Αιγαίου:
Εθνικό - Μεταναστευτικό

Ο Πούτιν, για την υποταγή της ΕΕ στις ΗΠΑ...
Γεωπολιτική - Επιστήμη

ΕΠΕΤΕΙΟΣ! Η Γενοκτονία των Ποντίων...
Ιστορία - Φιλοσοφία

Ειρήνη Μαρούπα: Η απόφαση για το Μάτι, επιτομή της θεσμικής
Καταγγελίες

Γάμους ομοφυλόφιλων η απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Πολιτική - Oικονομία

Η αποκρουστικά αμφιλεγόμενη όψη της Ελλην. Διπλωματίας
Γεωπολιτική - Επιστήμη

Όταν ο κυρ-Παντελής ψάχνει πολιτικά τον εαυτό του...
Ορθοδοξία - Κοινωνία

Η διαφαινόμενη ήττα της Ουκρανίας γίνεται ήττα της Δύσης
Γεωπολιτική - Επιστήμη

Η άθλια στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης απέναντι στη Ρωσία
Πολιτική - Oικονομία

1821... στην κλίνη της παραχάραξης & αφυδάτωσης...
Καταγγελίες

Η Επανάσταση του ΄21 υπό διωγμό και η αποδόμηση της Ιστορίας
Ιστορία - Φιλοσοφία

[Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ]

Γράφει: Ο Θύμιος Παπανικολάου

Τα ζητήματα της Παιδείας είναι καθαρά πολιτικά. Παιδεία για ποιους; Με ποιο τρόπο; Για ποιο σκοπό;
Παιδεία σήμερα είναι θέμα επικαιρότητας. Έχει γίνει το κύριο ζήτημα. Το «επίπεδο» πέφτει μας λένε οι κρατούντες. Και όλοι μιλούν για τη μεγάλη «αξία» της Παιδείας. Οι όροι που χρησιμοποιούνται, «επίπεδο», «αξία» θα έπρεπε να μας κάνουν να προσέξουμε ότι η μοίρα της εκπαίδευσης έχει δεθεί άρρηκτα με τη μοίρα του χρήματος. Η εκπαίδευση έχει γίνει νομισματική αξία, ρήτρα δολαρίου, τραπεζογραμμάτιο πληρωτέο επί τη εμφανίσει!

Κατηγορούμενος η Εκπαίδευση;

Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση τοποθετούν την Εκπαίδευση στο εδώλιο του κατηγορουμένου! Μιλούν για υποβάθμιση και «εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις»! Αυτά τα «υψηλά κλιμάκια» των πολιτικών υπαλλήλων του κεφαλαίου αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της Εκπαίδευσης σαν παραφωνία, σαν κάτι το ξεχωριστό από το καπιταλιστικό σύστημα που τα γέννησε και το οποίο υπηρετούν. Υπάρχει φυσικά μια «παραφωνία»: Ότι η Παιδεία δεν είναι προσαρμοσμένη πλήρως στις απαιτήσεις της Νέας Εποχής, στις απαιτήσεις του αυτοκρατορικού ιμπεριαλισμού. Η Εκπαίδευση δεν έχει ακόμα αποβάλει τα ιστορικά, εθνικά  της ερείσματα, τις κατακτήσεις των αγώνων της ελληνικής κοινωνίας. Το ιστορικό της υπόβαθρο, οι επιστημονικές κατακτήσεις και οι αγωνιστικές παραδόσεις της, όλα αυτά αποτελούν, για το ποικιλόχρωμο κατεστημένο,  «συντήρηση». Πρόοδος είναι η κατάλυση και πολτοποίηση των πάντων και η άνευ όρων υποταγή στο πλανητικό κεφάλαιο…
Κατηγορούμενος λοιπόν είναι η εκπαίδευση. Το σύστημα δεν το αρνείται κανείς. Απλώς αυτό το «εθνικό σύστημα παιδείας», όπως και το «εθνικό σύστημα υγείας» και κάθε «εθνικό σύστημα» ή «εθνικό μόρφωμα» είναι «αναχρονιστικό» γιατί το πολυεθνικό κεφάλαιο, σήμερα όχι μόνο δεν το έχει ανάγκη, αλλά αποτελεί και τροχοπέδη στα σχέδια της Νέας Τάξης».
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση το δηλώνουν καθαρά: Πρέπει να προσαρμοστούμε στα δεδομένα της Νέας Εποχής, στις απαιτήσεις της παγκόσμιας αγοράς. Πρέπει η Εκπαίδευση να ανταποκριθεί στις ανάγκες του διεθνούς κεφαλαίου και του διεθνούς ανταγωνισμού. Πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί, γιατί αυτό προστάζουν αυτές οι ανάγκες. Καμιά αναφορά δεν γίνεται για τις ανάγκες της εργατικής τάξης και του λαού. Το «δικαίωμα στη μόρφωση» του λαού είναι «δικαίωμα» μόνο για την  «αποδοτικότητα», το «δικαίωμα» του να είναι το θύμα της εκμετάλλευσης πιο εκμεταλλεύσιμο θύμα, πιο αλλοτριωμένο γρανάζι στο μηχανισμό του κέρδους!
Και όλα αυτά τα καθεστωτικά επιτελεία και οι πονηρούληδες «προοδευτικοί», όλα τα φερέφωνα του καθεστώτος κόπτονται, αφού έχουν στήσει την «Παιδεία» στο εδώλιο, για διάλογο και «συναινετικό δικαστήριο». Ποιος όμως θα διευθύνει αυτό το διάλογο και αυτό το «δικαστήριο»; Και για ποιανού όφελος; Αυτό δεν μας το λέει κανένας. Ούτε αυτοί που ισχυρίζονται ότι είναι «αριστεροί»…
Είναι ποτέ δυνατόν από ένα χρεοκοπημένο σύστημα, τους τεχνοκράτες και γραφειοκράτες του, να ελπίζει κανείς στα σοβαρά ότι θα υπάρξει «αναβαθμισμένη» εκπαίδευση; Μπορεί αυτό το σύστημα και τα επιτελεία του να παράγουν και να δώσουν πραγματική μόρφωση;
Πρόοδος για την Εκπαίδευση σημαίνει συμμετοχή της στο ιστορικό γίγνεσθαι της κοινωνίας. Δηλαδή σύνδεση με τους κοινωνικούς αγώνες, δικαίωμα αυτό-έκφρασης, επιλογής και απόφασης.
Σήμερα υπάρχει μια πλατειά αντίθεση προς το εκπαιδευτικό σύστημα από τους γονείς, τους δασκάλους και όχι λιγότερο από τα παιδιά. Αυτή την αντίθεση επιχειρούν να εκμεταλλευτούν και να αξιοποιήσουν οι καθεστωτικοί μηχανισμοί και οι απολογητές της παγκοσμιοποίησης για να αλώσουν εντελώς την Εκπαίδευση και να συκοφαντήσουν το εκπαιδευτικό κίνημα που αντιδρά. Το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει, για να παλέψει αποτελεσματικά, να αντιμετωπίσει συνολικά την Εκπαίδευση και να αναδείξει τα προβλήματα αιχμής. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και αυτό το κείμενο.
  

Η εκπαιδευτική διαδικασία

Η εκπαιδευτική διαδικασία δεν μπορεί να  αναχθεί σε κάποια απλή λειτουργία. Είναι ταυτόχρονα:

•   Μια διαδικασία κοινωνικοποίησης, εσωτερίκευσης των κυρίαρχων κοινωνικών προτύπων και αξιών: Αυτά τα πρότυπα είναι σήμερα πλανητικά, οι «αξίες» αυτοκρατορικές. Τα κεκτημένα «πρότυπα» και οι «αξίες» που διαμορφώθηκαν μέσα από την κοινωνική και ιστορική κίνηση πρέπει να καταργηθούν.
•   Μια διαδικασία καλλιέργειας της ανερχόμενης γενιάς, στην οποία κληροδοτείται ένα κοινό σύνολο ιδεών και συμβόλων: Η Νέα Τάξη θέλει να αντικαταστήσει αυτό το «κοινό σύνολο» των εθνικών κοινωνιών με ένα νέο κοινό παγκοσμιοποιημένο (αυτοκρατορικό) σύνολο».
•   Ένα σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης, που μεταδίδει ειδικές εμπειρίες για τη μετέπειτα ζωή: Το υπερεθνικό κεφάλαιο θέλει πλήρη υποταγή αυτού του «συστήματος» στις «εμπειρίες» και τη «γνώση» που αυτό χρειάζεται.
•   Η διαδικασία με την οποία διαμορφώνονται σε όλες τις κοινωνίες οι διανοούμενοι και η κουλτούρα: Αυτό που επιδιώκεται σήμερα είναι η διαμόρφωση των οργανικών πλανητικών διανοούμενων και της πολυπολιτισμικής κουλτούρας. 


Αυτές οι λειτουργίες της εκπαίδευσης μπορεί να αλληλοκαλύπτονται σε μερικά σημεία, αλλά πάντως είναι διακεκριμένες. Η εκπαίδευση  δεν είναι «τεχνική» και «διαχείριση», αλλά ένα απόλυτα ξεχωριστό κοινωνικό φαινόμενο.


Ο δυϊσμός της Εκπαίδευσης.

Η σοσιαλδημοκρατία θεωρούσε πάντοτε (αυτό κάνουν και τα σημερινά ΚΚ) την εκπαίδευση σαν μια κοινωνική υπηρεσία ανάλογη με τη στέγαση ή την ιατρική περίθαλψη. Με άλλα λόγια σαν ένα «αγαθό» που πρέπει να διανέμεται με ισότητα και που μπορεί να μεγαλώνει κατά ένα καθαρά ποσοτικό τρόπο.
Αυτή η άποψη όμως, παραβλέπει τον εντελώς ειδικό δυϊσμό της εκπαίδευσης. Γιατί αυτή από τη μια, αντιπροσωπεύει μια ζωτική ανάγκη κοινή σε όλες τις κοινωνίες και σε όλους τους λαούς με κάποια ανάπτυξη, και τόσο βασική, όσο η τροφή και η κατοικία, ενώ από την άλλη, αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της δομής εξουσίας κάθε κοινωνίας. Αποτελεί το μέσο με το οποίο εξασφαλίζεται η συναίνεση στις αξίες και τα προνόμια της κυρίαρχης τάξης.
Η Εκπαίδευση, λοιπόν, είναι το σημείο όπου τέμνονται άμεσα οι ζωτικές ανάγκες και η δομή εξουσίας. Δεν είναι λοιπόν «αθώα». Δεν είναι ποτέ μόνο σκέτη «εκπαίδευση»,  είναι η έκφραση της κοινωνικής τάξης.


Στα πρότυπα του ιδιωτικού τομέα

Στον καπιταλισμό η κορυφή της εκπαίδευσης κυριαρχείται από  τις αξίες και τα πρότυπα του ιδιωτικού τομέα. Η μαζική της ανάπτυξη στον αιώνα που πέρασε, ρυθμίστηκε  εξ ολοκλήρου από τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης. Κι αυτή η εξάπλωση της Εκπαίδευσης δεν συνοδεύτηκε από καμιά αναμόρφωση των εκπαιδευτικών στόχων ή από κάποια άνθηση της εκπαιδευτικής θεωρίας. Το σύνθημα η «εκπαίδευση για το λαό», χωρίς να αναδεικνύεται ότι αυτή αποτελεί δομικό στοιχείο της καπιταλιστικής εξουσίας και χωρίς να προβάλλεται η εναλλακτική, σοσιαλιστική πρόταση, οδήγησαν στο τέλμα και την πλήρη υποβάθμιση.
Και πάνω ακριβώς σε αυτά πατούν οι ιεροφάντες της Νέας Τάξης για τον «εκσυγχρονισμό» της: Για την πλήρη άλωση της εθνικής δομής της Εκπαίδευσης, δηλαδή της δομής εξουσίας που ανταποκρινόταν στα έθνη κράτη, μια δομή εξουσίας που ενσωμάτωνε παραδόσεις, αξίες και κοινωνικά πρότυπα της ιστορικής συνοχής των λαών και συγκρότησης των εθνών-κρατών.
ΣΗΜΕΡΑ επιχειρείται η μεγάλη αυτοκρατορική τομή. Η πλήρης υποταγή της Εκπαίδευσης στους νόμους της πλανητικής προσφοράς και ζήτησης, η υποταγή στο πλανητικό κεφάλαιο και η απαλλαγή από τις «ουσίες» των κοινωνικών προτύπων του εθνικού κεφαλαίου.
Αυτό δεν είναι βήμα προς τα εμπρός. Είναι Μεσαίωνας! Και το δρόμο προς αυτή την ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ τον άνοιξαν οι σοσιαλδημοκρατικές αντιλήψεις για την Εκπαίδευση, το δημαγωγικά ΜΕΤΕΩΡΟ σύνθημα «εκπαίδευση για το λαό». Η «εκπαίδευση για το λαό» προϋποθέτει και Εκπαίδευση που να ελέγχεται από το λαό, προϋποθέτει σοσιαλιστικά εναλλακτικά εκπαιδευτικά προγράμματα…


Σοσιαλιστική επανατοποθέτηση


Η εκπαίδευση, όπως προαναφέραμε, πρέπει να γίνει νοητή, μόνο, ως ταυτόχρονη ικανοποίηση των ανθρωπίνων αναγκών και ως στοιχείο της δομής εξουσίας. Το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να επανατοποθετηθεί συνολικά. Πρέπει να αντιμετωπίσει την Εκπαίδευση σαν διαδικασία κοινωνικοποίησης, σαν διαδικασία εκπολιτισμού, σαν επαγγελματική κατάρτιση, σαν δημιουργία διανοουμένων και κουλτούρας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να την  αναλύσει ιστορικά και κοινωνιολογικά, σαν ένα στοιχείο της κοινωνίας και της κουλτούρας και σαν ένα κόσμο με τους δικούς του κανόνες και αξίες.
Με μια τέτοια επανατοποθέτηση θα αναδεικνυόντουσαν τα πραγματικά προβλήματα και οι πολιτικές αιχμές αυτών των προβλημάτων που θα άγγιζαν ολόκληρη την κοινωνία. Θα γινόντουσαν άμεσα ορατοί οι επιδιώξεις και οι σχεδιασμοί του αυτοκρατορικού ολοκληρωτισμού: κατάλυση και των υπολειμμάτων της κοινωνικής γνώσης και μόρφωσης, ισοπέδωση των αξιών της, εξάτμιση της ιστορίας της, πολτοποίηση του πολιτισμού της, κονιορτοποίηση της κοινωνικής και εθνικής συνοχής της, ολοκληρωτική άλωση των κεκτημένων της. Η ιδιωτικοποίηση της Εκπαίδευσης σε αυτά αποσκοπεί.
Είναι θλιβερό και συνάμα χαρακτηριστικό της κατεστημένης μιζέριας του,  το εκπαιδευτικό κίνημα να μην αναδεικνύει στο ελάχιστο αυτές τις νέες απειλές. Εδώ αναδιατυπώνεται η Ιστορία και κάθε επιστήμη σύμφωνα με τις νέες «θεωρίες» της αυτοκρατορικής ιμπεριαλιστικής σκέψης και το εκπαιδευτικό κίνημα ούτε καν τα αγγίζει όλα αυτά. Προωθούνται εξαμβλώματα που αλλοιώνουν και σβήνουν την ιστορία μας και το εκπαιδευτικό κίνημα είναι απόν!!!
Φυσικά δεν αρκεί η ανάδειξη αυτών των επίκαιρων και στρατηγικής σημασίας ζητημάτων. Πρέπει όλα αυτά να συνενωθούν με τη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ της μεταβολής της καπιταλιστικής κοινωνίας: στη σοσιαλιστική εναλλακτική πρόταση εξουσίας…

Powered by Etomite CMS.