Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Οι «αριστεροί» υμνητές της Πολυπολιτισμικότητας...

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 30, 2014 9:11 pm    Θέμα δημοσίευσης: Οι «αριστεροί» υμνητές της Πολυπολιτισμικότητας... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οι ταχυδακτυλουργοί- «αριστεροί» υμνητές της Πολυπολιτισμικότητας…


Η Βαβέλ της Πολυπολιτισμικότητας

Ένα από τα πλέον δόλια τεχνάσματα της καθεστωτικής ταχυδακτυλουργίας συνίσταται σε τούτο: Να επιλέγεις ένα γελοίο «αντίπαλο», γραφικό ή κραγμένο μορμολύκειο, για να περάσεις τις πλέον αντιδραστικές ιδέες: Αυτές της Παγκοσμιοποίησης και της Πολυπολιτισμικότητας του χρηματιστηριακού φασισμού.

Οι αρθρογράφοι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αφομοιώσει στο ακέραιο αυτήν την καθεστωτική ταχυδακτυλουργία και την έχουν αναγάγει σε επιστήμη.


Ένας αρθρογράφος της «Αυγής» …επέλεξε τη Σώτη Τριανταφύλλου για να προπαγανδίσει υστερικά τα πολυπολιτισμικά ιδεολογήματα της Παγκοσμιοποίησης και να στιγματίσει ως «ρατσιστές» και «φασίστες» εκείνους που αντιτίθενται σΆ αυτά και αποκαλύπτουν την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ και την ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ των κοινωνιών μέσω της πολυπολιτισμικότας.

Το άρθρο αυτού του απολογητή του πολυπολιτισμικού εφιάλτη το διαβάσαμε εδώ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2014/06/athens-voice.html


Για τη Σώτη Τριανταφύλλου έχουμε γράψει σχετικά στο άρθρο:
Σώτη Τριανταφύλλου: Το «τεκνό» του Μάλθους
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7758


Η Σώτη Τριανταφύλλου
θίγει κάποια ζητήματα της πολυπολιτισμικότητας για να καταλήξει στη θεωρία του Μάλθους: Στον έλεγχο των γεννήσεων!!!

Η κυρία είναι στο ίδιο στρατόπεδο, σε επίπεδο ΓΕΝΙΚΩΝ ιδεών, με τους συριζαίους. Απλώς αξιοποιεί κάποια «συμπτώματα» της πολυπολιτισμικότητας για να καταλήξει ακόμα σε πιο ακραίες αντιλήψεις του πλανητικού φασισμού: Ίσως να είναι και αυτός ο λόγος που κάποια μορμολύκεια του «εκσυγχρονισμού», στηλιτεύουν, σήμερα, κάποιες πυώδεις φουσκάλες της πολυπολιτισμικότητας ή …ανασύρουν και εμπορεύονται κάποια «εθνικά» στερεότυπα, όπως αυτά της «εθνικής υπερηφάνειας» (ποδόσφαιρο) και άλλα (επΆ αυτού θα επανέλθουμε)…

Το θέμα μας, όμως, εδώ είναι άλλο: Ότι οι συριζαίοι πιάνονται με το βυθοκόρημα αυτό της «εκσυγχρονιστικής» κοπριάς (Τριανταφύλλου) για να υμνήσουν την πολυπολιτισμικότητα, να αφορίσουν τους «εχθρούς» της και να τους στιγματίσουν σαν «ρατσιστές» κ.λπ: Η δόλια μέθοδο της ταχυδακτυλουργίας…

Για τα ζητήματα της Πολυπολιτισμικότητας έχουμε γράψει άπειρα κείμενα.

Ενδεικτικά παραπέμπουμε σε κάποια κείμενα, κυρίως στο άρθρο:
Παγκοσμιοποίηση-ανοικτά σύνορα-αλλοδαποί, ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/115.mag

Και στο άρθρο:
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ: Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/122.mag


Δεν θα αποφύγουμε, όμως, τον πειρασμό να παραθέσουμε ένα απόσπασμα του Ένγκελς (σχετικό με το αμερικάνικο μοντέλο της πολυπολιτισμικότητας), διότι σύμφωνα με τη λογική του αρθρογράφου της «Αυγής», ο Ένγκελς είναι «ρατσιστής»!!!

«Μετά, και πιο ειδικά, η μετανάστευση, η οποία χωρίζει τους εργαζόμενους σε δύο ομάδες:αυτόχθονες και αλλοδαπούς και κατόπιν (1) σε Ιρλανδούς, (2) σε Γερμανούς, (3) σε πολλές άλλες μικρότερες ομάδες, κάθε μια από τις οποίες καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της:Τσέχους, Πολωνούς, Ιταλούς, Σκανδιναβούς, κλπ. Και επιπλέον νέγρους. Για να συγκροτηθεί ένα ενιαίο κόμμα από αυτούς απαιτούνται εντελώς ασυνήθιστα και ισχυρά κίνητρα. Συχνά εκδηλώνονται βίαια ξεσπάσματα, αλλά οι αστοί δεν έχουν παρά να περιμένουν υπομονετικά, και τα ανόμοια στοιχεία της εργατικής τάξης θα κατακάτσουν και πάλι ξεχωριστά.»

Αυτό το αμερικάνικο μοντέλο της πολυπολιτισμικότητας υμνούν τα νεοταξικά μορμολύκεια των συριζαίων…

Αυτά προς το παρόν…


_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 02, 2014 7:46 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Το άρθρο είναι παλιό. Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ανεξάρτητος», το Μάιο του 2002

Ο κοσμοπολιτισμός της «αριστεράς»



Όσοι εξακολουθούν να σκέφτονται κόντρα στην αυθάδη ανοησία που επελαύνει, όσοι δεν είναι υπόδουλοι στοχαστές ή αιχμάλωτοι δογμάτων και λεκτικών στερεοτύπων, εύκολα διαπιστώνουν ότι ζούμε το πιο εφιαλτικό ιστορικό σχήμα ολοκληρωτισμού: την επέλαση της πλανητικής αποικιοκρατίας.

Διαπιστώνουν ακόμα και το εξής παράδοξο: ότι πρωτοπόροι αυτής της νέας αποικιοκρατίας είναι οι παραδοσιακές δυνάμεις της Αριστεράς, σοσιαλδημοκράτες και πρώην κομμουνιστές.

Είναι αυτή η ηττημένη Αριστερά που αποτελεί σήμερα το προνομιακό ιδεολογικό, πολιτικό και πολιτισμικό πεδίο του υπερκαπιταλιστικού κοσμοπολιτισμού, της καταναγκαστικής και συνοπτικής αμερικανοποίησης, της πλήρους διάλυσης των πολιτισμικών παραδόσεων.


Φυσικά αυτή η άποψη συναντά μια σχεδόν απροσπέλαστη, υπόκωφη θολή αντίσταση. Πώς είναι δυνατόν, η κοινώς λεγόμενη «αριστερή» παράδοση που υπερασπίστηκε επί δύο αιώνες δίκαιες κοινωνικές διεκδικήσεις, να έχει γίνει σήμερα χρήσιμο εργαλείο της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης;

Το ερώτημα βεβαίως είναι αφηρημένο και μάλλον ρητορικό. Γιατί αυτή η «αριστερή παράδοση» έξω από τον ορθά κοινωνικό διεκδικητικό της χαρακτήρα, είχε απίστευτες πολιτισμικές καθυστερήσεις και προκαταλήψεις, ιδιαίτερα στην κυρίαρχη σταλινική της εκδοχή. Η ιστορική σοσιαλδημοκρατία και ο σταλινισμός κατέστρεψαν ό,τι το πιο ζωτικό και ανατρεπτικό της σοσιαλιστικής παράδοσης. Θύμα αυτών των πολιτισμικών μυθολογιών και παραδόσεων της σοσιαλδημοκρατίας και του σταλινικού κομμουνισμού είναι οι σημερινοί «αριστεροί» επίγονοι, που έχουν μετατραπεί σε χρήσιμους ηλιθίους της παγκοσμιοποίησης.

Εξάλλου τις δύο τελευταίες δεκαετίες δεν υπερασπίζονται ούτε τις λαϊκές κοινωνικές διεκδικήσεις και έχουν μεταβάλει και την ποιοτική τους υπόσταση, παράλληλα με τη μη αντιστρέψιμη ιστορική παρακμή των κομματικών υποκειμένων τους. Και αν ακόμα χρησιμοποιούν την αντίθεση δεξιά/αριστερά, αυτό είναι μια προσπάθεια τεχνητή και «εικονική», για να αναπαράγουν εκ των άνω μια συμβολική δόμηση ενός πολιτικού χώρου χειραγωγημένου.

Ο κόμβος των «αριστερών» προκαταλήψεων είναι ο εθνικισμός. Τις προκαταλήψεις αυτές τις έχει κάνει σημαία ο πολυπολιτισμικός κοσμοπολιτισμός, με σημαιοφόρους τους «εκσυγχρονιστές» και ιστορικούς αριστερούς.

Έτσι η νέα πλανητική αποικιοκρατία με λάβαρο τον αντιεθνικισμό παγιδεύει και ενσωματώνει στην πολιτική της την ιστορική Αριστερά.

Φυσικά αυτή η «αριστερά» ξεχνά ή θέλει να αγνοεί ότι τόσο οι εθνικιστικές ιδεολογίες, όσο και οι αντιεθνικιστικές ήταν και είναι πάντα ιδεολογίες των κυρίαρχων αστικών τάξεων και μεταβάλλονται, όπως έχει δείξει η ιστορία, ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Στην εποχή των εθνικών ιμπεριαλισμών αναπτύχθηκαν οι ιδεολογίες του εθνικισμού γιατί αυτό ανταποκρινόταν στη φύση και τα συμφέροντα των εθνικών ιμπεριαλισμών.

Σήμερα στη φύση και τα συμφέροντα του πλανητικού ιμπεριαλισμού ανταποκρίνεται η ιδεολογία του αντιεθνικισμού. Η παραδοσιακή αριστερά δέσμια των δογμάτων του παρελθόντος και της θλιβερής πολιτικής και πολιτισμικής της ανεπάρκειας πέφτει στο λάκκο του κοσμοπολιτισμού…

Διαπράττει, όμως, και άλλο ιστορικό ολίσθημα. Ταυτίζει ιδεολογικά και πολιτισμικά τον εθνικισμό με τον πατριωτισμό.

Ο «εθνικισμός των πληβείων» ονομάζεται πατριωτισμός. Και αυτό από κοινωνική ή ψυχολογική άποψη είναι ένα ιδεολογικό μέγεθος που ορίζει με σταθερότητα στο χρόνο, μια πραγματικά ή φανταστικά απειλούμενη λαϊκή συλλογικότητα, η οποία τοποθετείται στη διασταύρωση της ιδέας του έθνους και εκείνης των κοινών πολιτισμικών παραδόσεων.

Έτσι με το κοσμοπολίτικο αυτό τέχνασμα της ταύτισης του εθνικισμού και του πατριωτισμού ακυρώνεται η ιστορική εθνική οντότητα και πολιτισμική ταυτότητα των λαών, δηλαδή η ιστορική και πολιτισμική διαφορετικότητα. Ακριβώς σε αυτό συνίσταται ο κοσμοπολιτισμός: στην εκμηδένιση και πολτοποίηση της ιστορίας και του πολιτισμού, στην επιβολή μιας «ενιαίας ταυτότητας» και μιας «ενιαίας σκέψης».

Όμως, οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» της «Νέας Εποχής» δεν σταματούν εδώ. Προχωρούν και στην ταύτιση του κοσμοπολιτισμού με το διεθνισμό. Ο κοσμοπολιτισμός, ως ιδεολογία του διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου, δεν αποτελεί μόνο την άρνηση και το μεγαλύτερο εχθρό της εθνικής οντότητας, αλλά και του διεθνισμού, ο οποίος απορρέει από την ανάγκη συμφιλίωσης και αλληλεγγύης των λαών, στη βάση της βουλητικής αυτενέργειας και του σεβασμού της εθνικής ταυτότητας. Ποτέ ο διεθνισμός δεν αρνήθηκε τα εθνικά ζητήματα και την εθνική ταυτότητα.

Αντίθετα, είναι ο ιμπεριαλιστικός κοσμοπολιτισμός (μιλιταριστικός εθνικισμός στο παρελθόν, πλανητικός μιλιταρισμός σήμερα) που περιφρονεί τα εθνικά ζητήματα και προκαλεί τους «εθνικούς πολέμους». Οι «εθνικοί πόλεμοι» αποτελούν πάντα το προϊόν της άρνησης και ένοχης, αλλά και χυδαίας υποτίμησης του εθνικού ζητήματος. Αυτό έγινε στα Βαλκάνια στο όνομα των κοσμοπολίτικων αξιών και «ανθρωπίνων δικαιωμάτων»…

Σήμερα η κοσμοπολίτικη «Αριστερά», στο όνομα του αντιεθνικισμού όχι μόνο δεν διακρίνει τον πλανητικό μιλιταριστικό εθνικισμό, αλλά του παρέχει και ισχυρό ιδεολογικό άλλοθι. Γι αυτό είναι καταδικασμένη…

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες