Προεκλογική σεναριογραφία και «αριστερή» εμπορία...

[ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ]

Προεκλογική σεναριογραφία και «αριστερή» εμπορία…



Κάθε σενάριο είναι ζαριά στην πράσινη τσόχα των πολιτικών παιχνιδιών: «Νταβάδων» και κομμάτων…

Τα σενάρια πάντα κινούνται στη βάση των «σχεδιασμών» και των «διαπλοκών» (ανταγωνιστικών συμφερόντων κατά κανόνα) των «νταβάδων» με τους κομματικούς υπηρέτες τους.

[b]Ο κοινός παρανομαστής, πάντως, όλων αυτών των ανταγωνιστικών σχεδιασμών, είναι τούτος: Η αποφόρτιση του πολιτικού κλίματος, τα τρομοκρατικά εκβιαστικά διλήμματα και η εναγώνια αναζήτηση μιας διεξόδου στα οικτρά αδιέξοδα του κυβερνητικού οικοδομήματος, του ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ οικοδομήματος.[/b]

Συστατικά, συνεπώς, στοιχεία της καθεστωτικής σεναριογραφίας είναι: ο εκφοβισμός του λαού, ο τρομοκρατικός του εκβιασμός, η χειραγώγησή του, με μια λέξη, η ΑΠΑΤΗ…

Αρχίσανε, λοιπόν, σε ρυθμούς καταιγιστικούς, τα σενάρια για πρόωρες εκλογές ή «αναδιατάξεις» ΑΜΕΣΕΣ (αντικατάσταση πρωθυπουργού).

Αρχίσανε και οι προεκλογικές συγκεντρώσεις: Άλλη φενάκη (εσκεμμένη παραπλάνηση και ΑΠΑΤΗ).

Ας αρχίσουμε από τα σενάρια.

Τα δύο μεγάλα Συγκροτήματα του «σοβαρού» και «επιστημονικού» ΚΙΤΡΙΝΙΣΜΟΥ και ΑΠΑΤΗΣ κυκλοφόρησαν την Κυριακή με κεντρικό θέμα τις εκλογές.

ΒΗΜΑ: «Μεγάλος συμβιβασμός ή εκλογές»!

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: «Σκληρό πόκερ με φόντο της εκλογές»

Και τα δύο αυτά έντυπα, σαφέστατα τρομοκρατούν το λαό, αλλά και τα κομματικά τους πιόνια με τις «εκλογές». Ζητώντας και τα δύο να τα βρούνε τα δωσίλογα κόμματα της κυβερνητικής κοινοπραξίας...

Το Λαμπρακιστάν με μεγαλύτερη σαφήνεια. «Μεγάλος συμβιβασμός», που στη διπλωματική γλώσσα του συγκροτήματος σημαίνει το «μεγάλος»: Να γίνει από το Σαμαρά, προφανώς να δεχτεί τις εναλλακτικές προτάσεις Βενιζέλου-Κουβέλη για εναλλαγή πρωθυπουργού, χωρίς εκλογές…

Το Συγκρότημα αγωνίζεται, με νύχια και με δόντια, να διασώσει τους εκλεκτούς του: Βενιζέλο-Κουβέλη (ιδιαίτερα τον πρώτο).

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Εδώ δεν πρέπει να μας διαφύγει ο αυτό-εξευτελισμός της ηγεσίας της ΕΣΗΕΑ και το ύποπτο της συνεχιζόμενης απεργίας που κήρυξε.

Οι «νταβάδες» της Διοίκησης της ΕΣΗΕΑ δεν της φέρθηκαν με αβρότητα, αλλά σαν χαρτί τουαλέτας. Έβγαλαν τα έντυπά τους και τα κανάλια λένε ήδη τις «ειδήσεις» τους, μια και το πραξικόπημα στην ΕΡΤ έθεσε, σαν άμεσο πρόβλημα των «νταβάδων», τη διαχείριση της κατάρρευσης του Σαμαρά και των κυβερνητικών ισορροπιών…

Η απεργία της ΕΣΗΕΑ έγινε όχι μόνο για το θεαθήναι, αλλά για να περάσει και η θύελλα από το κυβερνητικό πραξικόπημα, να καταμετρηθεί ο αντίκτυπος από αυτό το πραξικόπημα και για να «γραφτούν» (από τους «νταβάδες») τα νέα σενάρια που θα «κουκουλώσουν» και την ΕΡΤ…

ΟΙ δολοπλοκίες και η βρωμιά αυτής της συνδικαλιστικής διοίκησης των δημοσιογράφων ξεπερνάει κάθε ιστορικό προηγούμενο…

Αυτές φυσικά οι «σοβαρές» εφημερίδες έριξαν και άλλη ζαριά ΑΠΑΤΗΣ στα κυριακάτικα φύλλα τους: Δημοσκοπήσεις που είχαν γίνει πριν από τα γεγονότα της ΕΡΤ και τις εμφάνισαν, με τις «επιστημονικές» μεθόδους του κιτρινισμού, σαν ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ.

Διαβάστε ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2013/06/bhma.html

ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ δηλαδή το γεγονός της ΕΡΤ, γεγονός τεράστιου κοινωνικού και πολιτικού βεληνεκούς, δίνοντας δημοσκοπικά νούμερα πριν από αυτό το γεγονός: ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ δολιότητα για να εμφανίσουν την πραξικοπηματική κυβέρνηση «ακλόνητη» και το Σαμαρά τον «καταλληλότερο»!!!

ΟΛΑ αυτά δείχνουν ότι οι «νταβάδες» ταυτίζονται σε ένα ζήτημα απόλυτα: Στον ΤΡΟΜΟ τους για τις εκλογές.

Γνωρίζουν ότι ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ σημαίνουν: Βατερλό των κυβερνητικών ανδρεικέλων και ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ καταστάσεις.

Γι αυτό αρχίζουν να παίζουν τόσο καταιγιστικά, πλέον, τα τρομοκρατικά σενάρια των εκλογών και να μιλούν για «μεγάλους συμβιβασμούς» ή «πόκερ» διαπραγμάτευσης…

Βεβαίως, έχουν και την πισινή τους, αν η κατάσταση ξεφύγει: Τα «αριστερά» δεκανίκια.

Αυτά δουλεύουν προς την ίδια κατεύθυνση (με άλλα μλεσα) της εκτόνωσης της λαϊκής ΟΡΓΗΣ και της εκλογικής της χειραγώγησης.

Αυτό και μόνο αυτό το νόημα έχουν οι σημερινές συγκεντρώσεις τόσο του ΣΥΡΙΖΑ (Σύνταγμα), όσο και του ΚΚΕ στην Πλατείας της Αγίας Παρασκευής.

ΑΝΤΙ να προωθήσουν πολιτικές πρωτοβουλίες ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ γκρεμίσματος της δωσίλογης κυβέρνησης, αντί να οργανώσουν στοιχειωδώς την παλλαϊκή αγανάκτηση, το ΘΥΜΟ της ελληνικής κοινωνίας, σε ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ βάση, τα εμπορεύονται (αγανάκτηση, θυμό απελπισία) εκλογικά: Για να αυξήσουν τις κοινοβουλευτικές τους καρέκλες στην ΚΑΤΟΧΙΚΗ Βουλή ή να διαχειριστούν κυβερνητικά (ΣΥΡΙΖΑ) το προτεκτοράτο-ΕΛΛΑΣ των διεθνών χρηματιστηριακών μαφιόζων.

ΟΙ «νταβάδες» (διεθνείς και εγχώριοι) έχουν τα ασφαλή υποστυλώματά τους, τα σωσίβιά τους: Διπλής λειτουργίας.

α). Με τις προεκλογικές (αγωνιστικά εκτονωτικές) συγκεντρώσεις τους, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το ΚΚΕ εξυπηρετούν άμεσα τους εκβιαστικούς σχεδιασμούς των «νταβάδων»: Αυτούς που στοχεύουν στο να βρεθεί μια «λύση» από αυτή την κυβέρνηση, δηλαδή ένας «μεγάλος συμβιβασμός».

Να πολλαπλασιάσουν δηλαδή τον ΤΡΟΜΟ της κατοχικής κυβέρνησης, ώστε να μην οδηγηθεί στα «άκρα» και πάει σε εκλογές που θα τη συντρίψουν, ιδιαίτερα τους «εταίρους»: ΠΑΣΟΚ –ΔΗΜΑΡ…

β). Αν πάλι τα πράγματα οδηγηθούν σε εκλογές, να αρχίσει από τώρα η «επιχείρηση» της εκλογικής κερδοσκοπίας, εκτόνωσης και χειραγώγησης της λαϊκής αγανάκτησης και απελπισίας…

Αν «σκάσουν» τα υπάρχοντα «λάστιχα» (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) να είναι έτοιμες οι «ρεζέρβες» (ΣΥΡΙΖΑ και λοιπά) Και μετά βλέπουμε…

Αυτή είναι η βασική φιλοσοφία των ληστών και δημίων και πάνω σ’ αυτή δίνουν τις εκλογικές τους παραστάσεις οι «αριστεροί»: Αγωνίζονται ΜΟΝΟ στο να είναι αποτελεσματικά «σωσίβια» του κατοχικού καθεστώτος…

[ΠΑΝΤΕΛΗΣ]

Σαμαράς:
Το ολοκληρωτικό του τσαλάκωμα ένας επαρμένος σατράπης είναι δύσκολο να αποδεχτεί…



Η μεγάλη αλυσίδα των κοινοβουλευτικών πρωθυπουργικών πραξικοπημάτων, με τα «βρακιά» κάτω των δύο αξιοθρήνητων συνεταίρων (Βενιζέλος-Κουβέλης), αλλά την απλόχερη κοινοβουλευτική «νομιμότητα» που παρείχε η «αντιπολίτευση» (ιδιαίτερα η «αριστερή), όλα αυτά έθρεψαν ακόμα περισσότερο και γιγάντωσαν τη δικτατορική, πραξικοπηματική αυθάδεια του πρωθυπουργού σατράπη.

Αυτή η δικτατορική έπαρση θεμελιώθηκε και με τις «επιτάξεις» εναντίον των απεργιών (ναυτεργάτες, Μετρό και εκπαιδευτικοί), αλλά και με τους στρατιωτικούς νόμους σε ολόκληρες περιοχές (Σκουριές…).

Δεν χρειάζεται ένας αλαζονικός σατράπης, τίποτε άλλο, για να τυφλωθεί τελείως από τις επαρμένες «νίκες» του και να πιστέψει ότι η Ελλάδα είναι ένας στρατώνας υπό τις διαταγές του.

Ούτε φυσικά ένας τέτοιος πρωθυπουργός μεθυσμένος από τον πραξικοπηματικό του οίστρο θα μπορούσε ποτέ να «αξιολογήσει», με πολιτική νηφαλιότητα, τις πραξικοπηματικές «νίκες» του, αυτές των επιτάξεων και στρατιωτικών νόμων.

Να αντιληφτεί δηλαδή ότι αυτές οι «νίκες» διογκώνουν και συμπιέζουν ασφυκτικά τη συσσωρευμένη λαϊκή οργή και προετοιμάζουν το έδαφος του θανατηφόρου πραξικοπηματικού «λάθους»: Το «αυτό - γκολ», όπως εύστοχα και με οξύτατη σατιρική διαύγεια περιγράφεται ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewforum.php?f=42

Η δικτατορική κατάργηση της ΕΡΤ ήταν το «θανατηφόρο λάθος» της φρενοβλαβούς πραξικοπηματικής έπαρσης του πρωθυπουργού «στρατάρχη»!

Προκάλεσε ωμά τα βαθιά ριζωμένα αντιδικτατορικά σύνδρομα της ελληνικής κοινωνίας και ξύπνησε εφιαλτικές μνήμες.

Αυτό το γεγονός έδωσε και άλλη διάσταση στις επιστρατεύσεις των απεργιών κ.λπ: Το πραξικόπημα στην ΕΡΤ φώτισε, συσσωρευτικά, και τις επιστρατεύσεις, δίνοντας και σ’ αυτές (στα μάτια του ελληνικού λαού) το μακάβριο στίγμα (το αληθινό) του ωμού δικτατορικού Εφιάλτη…

Το σπουδαιότερο, όμως, επίτευγμα αυτής της πραξικοπηματικής έπαρσης του Σαμαρά είναι ότι έβαλε ο ίδιος τις βόμβες για να ανατιναχτεί η κυβέρνησή του στον αέρα.

ΔΙΟΤΙ παρέχει το άλλοθι και το τεκμήριο στο Βενιζέλο και τον Κουβέλη να το παίξουν «αγωνιστές» της δημοκρατικής ομαλότητας. Τέτοιο αναπάντεχο δώρο δεν θα μπορούσαν ούτε στα όνειρά τους να το φανταστούν (τόσα δώρα κάνανε στο Σαμαρά, να μην πάρουν και ένα.

Δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία για τα δωσίλογα εξαρτήματα-ανδρείκελα της κατοχικής κυβέρνησης να «παίξουν» παιχνίδι και να διασώσουν ό,τι είναι δυνατόν, έστω τα εκλογικά τομάρια τους.

Η κυβέρνηση αυτή πλέον δεν μπορεί έτσι να περπατήσει, ούτε να κάνει και ένα βήμα.

Δύο δρόμοι υπάρχουν για αυτήν την κυβέρνηση Σαμαρά:

α). ΑΝΟΙΚΤΗ δικτατορική εκτροπή από το Σαμαρά. Οι «νταβάδες» (οι διεθνείς κυρίως, αλλά και οι εγχώριοι) σ’ αυτή τη φάση είναι κατηγορηματικά αντίθετοι σε κάτι τέτοιο. Έχουν εναλλακτικές, «δημοκρατικές» λύσεις για την αποικία-ΕΛΛΑΣ.

β). Ο δεύτερος δρόμος είναι θεαματική υπαναχώρηση του Σαμαρά, δηλαδή το ολοκληρωτικό του «τσαλάκωμα» και η αντικατάστασή του από το πρωθυπουργικό αξίωμα.

Το ολοκληρωτικό του τσαλάκωμα ένας επαρμένος σατράπης είναι πολύ δύσκολο να το αποδεχτεί…

Αυτό που μένει, πλέον, είναι ένα «στήσιμο» θεατρικών παραστάσεων που θα ξεπλύνουν (σχετικά) τα αγαπημένα τέκνα των «νταβάδων» και τα «στελέχη» του 4ου Ράιχ (Βενιζέλο, Κουβέλη και ΣΙΑ) και η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ να συγκροτηθεί άλλη κυβέρνηση από αυτή τη Βουλή, χωρίς Σαμαρά ή με τη στήριξή του).

Το πιθανότερο είναι ότι αυτά τα σενάρια δεν θα πετύχουν. Απλώς θα αποτελέσουν το σκηνικό ξεπλύματος του Βενιζέλου και του Κουβέλη ΚΑΙ θα καταλήξουν σε πρόωρες εκλογές…

ΤΙΠΟΤΕ, όμως, δεν μπορεί να προβλέψεις με ακρίβεια: Οι καταστάσεις είναι δραματικά περίπλοκες, η λαϊκή ΟΡΓΗ αρχίζει να αποκτάει το «χαρακτήρα» του ανεξέλεγκτου, οι ανάγκες των νέων αποικιοκρατών είναι αφόρητα πιεστικές και οι αντιθέσεις τους οξυμένες…

Είναι ακόμα δυνατόν να καούν τελεσίδικα και καθεστωτικοί «αστέρες» τύπου Βενιζέλου, με τον ολοκληρωτικό αυτό-εξευτελισμό: Να υποταχτούν και στο πραξικόπημα της ΕΡΤ για άλλη μια φορά στον Σαμαρά προκειμένου να τον σώσουν…

[Παλαίμαχος]

Το κατάπτυστο τσίρκο των δωσίλογων «περιπλέκει» τις άθλιες παραστάσεις.



Ένα συστατικό στοιχείο των τηλεοπτικών σήριαλ είναι να κρατάει το θεατή «καθηλωμένο» με «δολώματα», άθλιων, καταχρηστικών και αυθαίρετων αστυνομικών περιπλοκών: για εγκεφάλους «Ζουλού»…

Τα σήριαλ της τρικομματικής, δωσίλογης παραγωγής είναι πιο κακόγουστα και φτηνά και από τα τηλεοπτικά ΚΙΤΣ: Η «τραγωδία» του δωσίλογου ΚΙΤΣ και του ΩΜΟΥ εμπαιγμού του ελληνικού λαού.

Τα «τεμάχια» της καταχρηστικής, εσκεμμένης, δηλαδή δόλιας «περιπλοκής» ανυψώνονται σε υπέρτατο κανόνα, τόσο από τους σεναριογράφους των «νταβάδων», όσο και τους δωσίλογους πρωταγωνιστές, ΠΑΝΤΑ με «μουσική επένδυση» τις αποφάσεις της «ανεξάρτητης Δικαιοσύνης»: Αναγκαίο σκηνικό στις πολιτικές παραστάσεις της «περιπλοκής» και της «διαπλοκής».

Αυτή η ασύστολη και θηριώδης «περιπλοκή» (ακόμα και των πιο απλών πολιτικών ζητημάτων) είναι «στρατηγικά» αναγκαία για κάθε σάπιο και καταρρέον καθεστώς, ακριβώς γιατί, μέσω αυτής, επιχειρείται η σπορά μιας τρομοκρατικής ΣΥΓΧΥΣΗΣ, και ΑΠΑΤΗΣ.

«Τσουλάνε» τα σχεδιαζόμενα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ και τους μακάβριους πολιτικούς τους στόχους, μέσω των «περιπλοκών» της ΣΥΓΧΥΣΗΣ και της θεατρικής ΑΠΑΤΗΣ.

Με αυτό το τέχνασμα των «περιπλοκών» επιχειρείται ακόμα και το κουκούλωμα του όγκου των ακαθαρσιών τους, το κουκούλωμα της πολιτικής τους ασημαντότητας, του πωρωμένου αμοραλισμού τους και της τυχοδιωκτικής τους σχιζοφρένειας…

Ένα τέτοιο άθλιο και καταγέλαστο θέατρο «περιπλοκών» παίζεται και με το φαιό κυβερνητικό (σαμαρικό) πραξικόπημα κατάργησης της ΕΡΤ.

ΤΙΠΟΤΕ δεν ξεδιαλύνουν, απλώς περιπλέκουν.

Στο παιχνίδι και το ΣτΕ με τις σολομώντειες «αποφάσεις»: Να λειτουργήσει η ΕΡΤ και να οριστεί διαχειριστής «εξυγίανσης»!!!

Δηλαδή το ΣτΕ δεν αρκείται στο Συνταγματικό και νομικό του καθήκον (της παράνομης (η ΜΗ) κατάργησης της ΕΡΤ), αλλά ασκεί και ΠΟΛΙΤΙΚΗ διαχείριση, ασκεί δηλαδή και καθήκοντα ΠΟΛΙΤΙΚΑ, υποκαθιστά την ΠΟΛΙΤΙΚΗ με το ποινικό δίκαιο!!!

Το ίδιο ακριβώς που γίνεται με τους λαϊκούς αγώνες: Καλείται το Ποινικό Δίκαιο να αποφασίσει για αυτούς.

Αύριο το Ποινικό Δίκαιο θα αποφασίζει για όλα τα ζητήματα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Ήδη οι κατοχικές κυβερνήσεις έχουν αναθέσει στην αυθαιρεσία του Ποινικού Κώδικα τη «λύση» πολλών πολιτικών ζητημάτων, καθώς την ΚΡΙΣΗ των Ιδεών και της Σκέψης...

Στο θετρικό παιχνίδι, λοιπόν, των πολιτικών «περιπλοκών» και το ΣτΕ.

Έτσι, ο γόρδιος δεσμός των «περιπλοκών» γίνεται «πολυσύνθετος»: τα κυβερνητικά ανδρείκελα με τις δικές τους θεατρικές παραστάσεις, το ΣτΕ με τις «περίπλοκες» πολιτικές «αποφάσεις», τα καθεστωτικά προπαγανδιστικά Μαντεία και τα πολύχρωμα παπαγαλάκια με τις «ερμηνείες» τους και τα σενάριά τους.

Ο στόχος ένας και μοναδικός: Η «αγορά χρόνου» για να μελετήσουν και να επεξεργαστούν πιο καλά τις φόρμες των εγκλημάτων τους, την κατάργηση της ΕΡΤ στην προκειμένη περίπτωση, την ιδιωτικοποίησή της, της «εξυγίανσή» της με μια νέα συχνότητα της «αγοράς».

Τα κυβερνητικά ανδρείκελα πάνω σ’ αυτό παίζουν και «διαφωνούν» για το θεαθήναι.

Δεν διαφωνούν στις «εξυγιάνσεις» και την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ των ΕΘΝΙΚΩΝ ιστών (ΕΡΤ, π.χ), αλλά διαφωνούν στις «διαδικασίες», στον «τρόπο» που θα γίνουν όλα αυτά, δηλαδή στις «φόρμες» εξαπάτησης, στο τσόφλι…

Περιπλέκουν, συνεπώς, τα πράγματα για να προωθήσουν πιο αποτελεσματικά τον ΤΕΛΙΚΟ, ΚΟΙΝΟ ΣΤΟΧΟ: Το ξεπούλημα των ΠΑΝΤΩΝ, τη ΦΙΜΩΣΗ κάθε εθνικής, έστω «άρρωστης» κρατικής ΔΟΜΗΣ.

Τα περιπλέκουν για κρύψουν τις θορυβώδεις παλινωδίες τους και για να κερδοσκοπήσουν «δημοκρατικά»: Από τι μια «δημοκρατικοί» λεονταρισμοί εναντίον του πραξικοπηματία Σαμαρά και από την άλλη «γονυκλισίες» και αναζήτηση συμβιβαστικών λύσεων, αναζήτηση λύσεων ΟΧΙ μόνο υλοποίησης του πραξικοπήματος Σαμαρά με «δημοκρατικά» μέσα, αλλά και λύσεων της ατομικής τους πολιτικής σωτηρίας.

Σημειώναμε σε χθεσινό μας κείμενο:

«Ο κοινός παρανομαστή όλων αυτών των ανταγωνιστικών σχεδιασμών, είναι τούτος: Η αποφόρτιση του πολιτικού κλίματος, τα τρομοκρατικά εκβιαστικά διλήμματα και η εναγώνια αναζήτηση μιας διεξόδου στα οικτρά αδιέξοδα του κυβερνητικού οικοδομήματος, του ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ οικοδομήματος...
…ΟΛΑ αυτά δείχνουν ότι οι «νταβάδες» ταυτίζονται σε ένα ζήτημα απόλυτα: Στον ΤΡΟΜΟ τους για τις εκλογές.
Γνωρίζουν ότι ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ σημαίνουν: Βατερλό των κυβερνητικών ανδρεικέλων και ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ καταστάσεις…».

Το σήριαλ των άθλιων «περιπλοκών» και φαιών εντυπωσιασμών θα έχει πολλά ακόμα επεισόδια (ίσως η κατάληξη να είναι οι εκλογές).

Σχετικά με την ΕΡΤ, μόλις τώρα άρχισε…

Σε αυτό το καταγέλαστο και κατάπτυστο πολιτικό σήριαλ παίζουν εξίσου «δυνατά» και πρωταγωνιστικά τα «αριστερά» κόμματα (κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ) με τις εκλογικές τους φιέστες και τις εμπορικές πασαρέλες κατανάλωσης καταγγελιών και συνθημάτων…
Διαβάστε το χθεσινό μας κείμενο:
http://resaltomag.blogspot.gr/2013/06/blog-post_17.html

ΟΛΟΙ πρωταγωνιστές και κομπάρσοι του ίδιου δωσίλογου ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ τσίρκου είναι!!!



Και κάποιοι μας λένε να καθίσουμε στα αυγά μας, να μην αγωνιζόμαστε εναντίον των ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΩΝ, εναντίον των δωσίλογων ανδρεικέλων, διότι …θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ!!!

Για να μην έρθει, λοιπόν, το δεκανίκι του συστήματος, πρέπει να αποδεχτούμε τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ των «αξόνων» του συστήματος, της κατοχικής κυβέρνησης που προωθεί, με απύθμενη δικτατορική αυθάδεια, την κατάργηση του έθνους-κράτους και την παράδοσή του στις μαφίες του χρήματος.

Η ΒΛΑΚΕΙΑ δεν έχει και αυτή όρια και ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ, ούτε ο ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ: περιτυλιγμένα όλα με τα μοιρολατρικά «αξιώματα» του καθεστώτος (σφάξε με αγά μου να αγιάσω), των ακροδεξιών ιδεολογημάτων και των ποικίλων προβοκατόρων…

Ευτυχώς που ο ελληνικός λαός αγνοεί αυτούς τους «προφήτες» της ραγιάδικης βλακείας και τους άλλους της διατεταγμένης υπηρεσίας και ΑΝΤΙΔΡΑ…

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

Όταν αυτοί δεν απέφυγαν μια προσωρινή ήττα και οι άλλοι δεν πέτυχαν ακόμη μια ουσιαστική νίκη

Γράφει: Ο Παναγιώτης Μαυροειδής
http://aristeroblog.gr/node/1754



Τι μας λέει λοιπόν η απόφαση του Συμβούλιου της Επικρατείας;

Δέχεται ότι είναι νόμιμη η κατάργηση της ΕΡΤ, σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης, αλλά ζητάει να φύγει το ‘’μαύρο’’.

Στην ουσία, το ΣτΕ αποφαίνεται έμμεσα ότι είναι νόμιμη η κατάργηση της ΕΡΤ, σύμφωνα με το σχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση και ειδικότερα σε ότι αφορά το περιορισμένο προσωπικό, τον νέο ρόλο και περιεχόμενο της νέας ΕΡΤ, όπως και αν ονομάζεται.

Η απόφαση για προσωρινό άνοιγμα της τηλεόρασης, αποτελεί μια ήττα στα σημεία για τον Σαμαρά και τη ΝΔ, κυρίως στο συμβολικό επίπεδο.

Αποτελεί χοντροκομμένο ανέκδοτο ότι αυτό το στραπατσάρισμα σχετίζεται με τους παλικαρισμούς των ήδη μηδενισθέντων πολιτικά Βενιζέλου και Κουβέλη.

Η ήττα σχετίζεται με τις χιλιάδες ανθρώπων που συρρέουν στη Μεσογείων στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, στη δυναμική της εναλλακτικής χρήσης στην ΕΡΤ3, στην αγωνιστική ενεργοποίηση σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Η επιχείρηση ‘’ξαφνικός θάνατος’’, δεν στέφθηκε με επιτυχία και αυτό πιστώνεται ως ασταθής, προσωρινή νίκη των εργαζομένων στην ΕΡΤ και γενικά.

Δεν υπάρχει όμως ήττα και ανατροπή ούτε της συγκεκριμένης μεθόδευσης στην ΕΡΤ, ούτε γενικά, καθώς δεν καταργούνται οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που θέτουν επί τάπητος την κατάργηση οργανισμών όσο και τις μαζικές απολύσεις χιλιάδων.

Δεν θα κατοχυρωθεί επίσης σαν πραγματική νίκη των εργαζομένων, αν ο εργοδοτικός συνδικαλισμός και οι κοντόθωροι εκλογικοί σχεδιασμοί, εντός της ‘’νομιμότητας’’, αδειάσουν το ραδιομέγαρο, καταφέρουν να σταματήσουν την κατάληψη, τερματίσουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Αντίθετα, με ανοιχτή και εκπέμπουσα την ΕΡΤ, οι εργαζόμενοί της θα πιεστούν στην ανάγκη να μπουν στη συζήτηση για το ‘’ποιός, ποιός θα φαγωθεί’’.
Η απόφαση, ήταν ‘’αναγκαία’’ για πολλούς, ήταν μια κάποια λύση.

Δίνει τη δυνατότητα στο Σαμαρά να κάνει πίσω. Περισώζει τους Βενιζέλο, Κουβέλη από την τυπική και ολοσχερή κατάργησή τους.

Ανακουφίζονται όσοι και από την αντιπολίτευση ήθελαν τερματισμό της απεργιακής κινητοποίησης στον τύπο και γενικά ‘’αποφυγή της έντασης’’. Απομακρύνονται, τουλάχιστον προσωρινά, οι εκλογές.

Αυτή την κατάσταση δεν την λες ισοπαλία. Δεν παίζουν 11 με 11 με συγκεκριμένους κανόνες και ορισμένο πεδίο. Είναι μια προσωρινή ισορροπία του τρόμου σε ένα παρατεταμένο πόλεμο.

Οι ‘’πάνω’’ εφαρμόζουν την πολιτική τους, αλλά δεν μπορούν να συντρίψουν τις αντιστάσεις, ούτε να πείσουν και να διαμορφώσουν συσχετισμό, συναίνεση.

Οι ‘’κάτω’’ όλο και βάζουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις, αποδεικνύουν περίτρανα πως ‘’υπάρχει λαός’’, αλλά δεν μπορούν να νικήσουν και να ανατρέψουν.

Το σκοινί πάνω στο οποίο δίνεται αυτή η μάχη ζωής και θανάτου, όλο και τεντώνεται, φθείρεται, ξεμοντάρεται. Η πτώση θα είναι φοβερή και δε θα μείνει κανένα μέρος αλώβητο.

Γιατί, έτσι και αλλιώς, δεν είναι μόνο η ΕΡΤ.

Μέσα σε ένα χρόνο έχουν περάσει άπειρες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Η Βουλή και η ίδια η κυβέρνηση έχουν καταργηθεί. Το πρόγραμμα δεν βγαίνει, η κρίση είναι εδώ, η αγριότητα γίνεται κανόνας.

Γιατί το ξεχνάμε; Έχουν ήδη κλείσει νοσοκομεία, πανεπιστήμια, σχολεία και φυσικά βιοτεχνίες και επιχειρήσεις γεννώντας μαζικά ανέργους.

250. 000 επιπλέον είναι οι άνεργοι σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό τρίμηνο. Έχουν ήδη ξεπουληθεί ή ξεπουλιούνται περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου. Το νερό και η ενέργεια θα είναι τα επόμενα θύματα.

Πολλά θα είναι τα θέατρα των νέων πολεμικών επιχειρήσεων κατά του λαού, τις αμέσως επόμενες μέρες.

Το κλείσιμο και άλλων φορέων του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα με την ίδια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που έκλεισε την ΕΡΤ.

Η κατάσχεση των σπιτιών μέσω της επαναφοράς των πλειστηριασμών, αλλά και την πώληση-μεταβίβαση των δανείων από τις τράπεζες.

Η δρομολογούμενη και νομοθετικά δυνατότητα να μπει χέρι στις καταθέσεις στις τράπεζες.

Η νέα λεηλασία ή και κατάργηση των συντάξεων, με συσχέτισή τους με τα ήδη λεηλατημένα και πενιχρά αποθεματικά των ταμείων, με κατάργηση κάθε χρηματοδότησης και εγγύησης από προϋπολογισμό και κράτος.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτά, που φωνάζουν ότι έρχεται μεγάλη φουσκο-θαλασσιά που θα σαρώσει παρόντες συσχετισμούς, τακτοποιήσεις και αυταπάτες.

Πρέπει να δούμε καλά την ατμόσφαιρα που επικρατεί στους χώρους πού όλα ακόμη είναι ‘’κανονικά’’. Εκεί που πολλοί λένε ‘’δόξα σοι ο θεός, δουλίτσα έχουμε’’.

Είναι εκείνα τα δολοφονικά βλέμματα και το ύφος των χιλίων βαρόνων, εργοδοτών και δοσμένων σε αυτούς στελεχών που σου λένε κατάμουτρα: ‘’Ελπίζω έχεις συνειδητοποιήσει για τα καλά, πως είμαστε στην εποχή που εμείς σε γαμάμε και εσύ δε βγάζεις άχνα. Σωστά;’’.

Πόσα σφιγμένα χείλη, πόσες σιωπηλές χριστοπαναγίες, πόσες ματαιωμένες προσδοκίες αξιοπρέπειας, πόσα 12ωρα απλήρωτης εργασίας, πόση ανέκφραστη οργή;

Πόσοι εξηντάρηδες τεχνίτες, εργάτες, επιστήμονες, με γνώση, εμπειρία και δεξιότητα χρόνων, να στέκουν ακίνητοι και ταπεινωμένοι μπροστά σε καλοσιδερωμένους κώλους;

Πόσοι νέοι άνθρωποι να χτυπάνε τη γροθιά μετά τη δουλειά, αδύναμοι να τα ισοπεδώσουν όλα όταν προσβάλλονται;

Είναι αυτά που δεν μπορούν να δουν οι δημοσκόποι και οι δημοκόποι. Δε μπορούν να λογαριάσουν και να αισθανθούν οι διανοούμενοι. Δε μπορούν να υπολογίσουν στη δυναμική τους, όσοι αρχίζουν και τελειώνουν τους λογαριασμούς τους με κοινοβουλευτικά ποσοστά και κυβερνητικές χίμαιρες.

Είναι αυτά που δεν αναπτύσσει, δε βαδίζει αντάμα, δε γίνεται ένα μαζί τους η αριστερά, ειδικά η κοινοβουλευτική.

Είναι και η παρουσία των φασιστών που έρχεται να υπογραμμίσει πως τα προσχήματα και τα μισόλογα θα καταργούνται ολοένα και περισσότερα. Η κοινωνία θα εκβιαστεί σε ένα γοργό επιτακτικό βηματισμό είτε αντιδραστικού είτε επαναστατικού ριζοσπαστικού χαρακτήρα.

Η αντεπανάσταση έχει πάρει από νωρίς τη θέση της.

Καταργεί το ‘’δήθεν’’, την επικάλυψη. Απαιτεί ωμά την κυριαρχία της αντιδραστικής ουσίας πάνω στο δημοκρατικό και συναινετικό ‘’φαίνεσθαι’’.

Το δικό μας το στρατόπεδο χωλαίνει και παραδέρνει ακόμη.

Η δημοκρατική, εργατική, επαναστατική απάντηση στην καπιταλιστική κρίση και τον καπιταλισμό της εποχής μας, είναι ακόμη εξορισμένη σε ασχημάτιστες αναζητήσεις.

Δεν είμαστε σε μια καταστροφική δίνη μιας τυχαίας τραγωδίας, με χαρακτήρα φυσικής καταστροφής. Αντίθετα, είμαστε μέσα στο ‘’κανονικό’’, μέσα στην πραγματικότητα της υπερώριμης ή/και παρασαπισμένης καπιταλιστικής εποχής μας, όπου το χρήμα, το κέρδος, οι εμπορικές αξίες κυριαρχούν πάνω στους ανθρώπους, το δημόσιο κοινωνικό όφελος, τις αξίες χρήσης.

Αν κοιτάξουμε γύρω μας θα το δούμε.

Στη Βραζιλία 200.000 διαδήλωσαν σε μία μόνο πόλη και κατέλαβαν το τοπικό κυβερνείο διαμαρτυρόμενοι για τις αυξήσεις των εισιτηρίων. Όπως θα διαδηλώνουμε αύριο και εδώ για το νεράκι ή την παραλία.

Η Τουρκία φλέγεται. Η γιαγιά με τη σφεντόνα είναι τόσο ίδια με τη γιαγιά της Ιερισσού. Οι αγωνιζόμενοι εργάτες, οι μαχόμενοι λαοί, οι ατίθασοι νεολαίοι, μοιάζουν τόσο πολύ όταν είναι στους δρόμους. Και έχουν να μας πούν τόσα και τόσα

Δὲν ἔχω πήγασο μὲ σέλαν ἀργυρὴ
οὔτε καὶ πόρους
-ὅπως τοὺς λέν᾿- ἀδήλους
δὲν ἔχω μήτε γῆ
μιὰ σπιθαμὴ
μονάχα ἕνα ποτηράκι μέλι
σὰ νά ῾ναι φλόγα λαμπερή.
Αὐτὸ εἶναι τὸ βιός μου
κι εἶναι καὶ γιὰ τοὺς φίλους
κι ἐνάντια σ᾿ ὅλους τοὺς ἐχθροὺς
ἐντός μου
φυλάγω αὐτὸν τὸν πλοῦτο μου
ἕνα ποτήρι μέλι.
Ὑπομονή, συντρόφοι, ὑπομονὴ
καὶ θὰ ῾ρθει μέρα ἡ τρανὴ
ναὶ θά ῾ρθει!
-Σ᾿ αὐτοὺς πού ῾χουν τὸ μέλι θὲ νὰ ῾ρθεῖ
ἡ μέλισσα ἡ μιὰ
ἀπ᾿ τὴ Βαγδάτη.
(Ναζίμ Χικμέτ, Γιὰ τὰ τραγούδια μου, 1935)

[Ροβεσπιέρος]

ΕΡΤ και ο «συνασπισμός» της ακροδεξιάς «χρήσιμης ηλιθιότητας»



ΟΤΑΝ οι λαϊκές κινητοποιήσεις σου προκαλούν αλλεργία, σημαίνει ότι αντιμετωπίζεις προσβλητικά και περιφρονητικά το λαό, σαν «πρόβατο», και τον εαυτό σου σαν «εκλεκτό» και «σοφό»: Αυτή είναι η «κλασσική» Παιδεία και η Ψυχολογία του ΦΑΣΙΣΜΟΥ. Μια Φιλοσοφία που διαπερνάει και διαχέεται, σήμερα, σε όλους τους αρμούς και ιμάντες των νεοταξικών καθεστώτων.

Αυτή η φαιά παιδεία, ψυχολογία και φιλοσοφία ΑΠΑΣΤΡΑΠΤΟΥΝ, με ιδιαίτερη μοχθηρία και ηλιθιότητα, στις δεξιές και ακροδεξιές συνιστώσες του καθεστώτος, καθώς, βεβαίως και σε όλους τους μεταμφιεσμένους «μπράβους» του, ή τους «χρήσιμους ηλιθίους» του, που νομίζουν ότι είναι και …έξυπνοι!!!

ΟΛΟΙ αυτοί, λοιπόν, σε κάθε γεγονός λαϊκής κινητοποίησης, κάθονται στην ακροποταμιά και οργίζονται με το φούσκωμα του λαϊκού ποταμού: Ουδέποτε τέτοιοι συμπλεγματικοί τύποι δεν καταδέχονται να κατεβούν στο δρόμο με τη λαϊκή «χλέπα».

Αυτοί, από το γυάλινο, ναρκισσιστικό πύργο τους παραδίνουν μαθήματα στα «πρόβατα» (στους εξεγερμένους), τα λοιδορούν (τα «πρόβατα») και «ξερνούν» διάφορες συνωμοσιολογικές ηλιθιότητες, τις οποίες ντύνουν και με σύνθετες ρητορείες, δήθεν πατριωτικές και αντινεοταξικές…

Διαβάσαμε πολλές τέτοιες θλιβερές και κοάζουσες αστειότητες με αφορμή το κυβερνητικό πραξικόπημα των δωσίλογων εναντίον της ΕΡΤ και την ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ του ελληνικού λαού.

Θα περιοριστούμε σε ένα απόσπασμα, που περιέχει και συνθέτει όλες τις φαιδρότητες, αλλά και τη φαιά καθεστωτική κατήχηση και ψυχολογία:

«Η χώρα έχει καταποντισθεί, η κοινωνία βρίσκεται σε κατάσταση διάλυσης, οι πολίτες διανύουν ταχύτατα την γραμμή που χωρίζει τα όρια της διαβίωσης από τον αγώνα της επιβίωσης, οι δομές του κράτους αποσυντίθενται με γοργούς ρυθμούς, η ασφάλεια του πολίτη είναι λέξη που θυμίζει παλιές εποχές, ενώ η εθνική ασφάλεια της χώρας και η απομάκρυνση από τα ζωτικά της γεωπολιτικά και εθνικά συμφέροντα έχει καταστεί σχεδόν ανέκδοτο.
Και όμως! Το κλείσιμο της ΕΡΤ «συγκίνησε» τις «μάζες», δημιούργησε διεθνή αίσθηση και προωθείται ως μείζον θέμα για την συνοχή και την συνέχιση λειτουργίας της παρούσας κυβέρνησης!
Αν μη τι άλλο, θεωρείται αστείο το να απειλείται μία κυβέρνηση που διαλύει συστηματικά την χώρα, επειδή τόλμησε να κλείσει τα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα… και να μην συγκινείται ο λαός που υποφέρει, να μην αντιδρά στους εξουσιαστές του για τα πάθη που περνά…».



Ας συνοψίσουμε τη σύνθετη ηλιθιότητα και το φαιό υπόστρωμά της:

Ο «πονηρός» έγκλειστος στο γυάλινο παρατηρητήριό του αρχίζει με μια βερμπαλιστική φλυαρία, για να εντυπωσιάσει, γύρω από τις μεγάλες συμφορές που έχει υποστεί η ελληνική κοινωνία για να καταλήξει:
«Και όμως! Το κλείσιμο της ΕΡΤ «συγκίνησε» τις «μάζες»…».

Εδώ βρίσκεται το πονηρό κλειδί της φαιής κουτοπονηριάς και της χλεύης του ελληνικού λαού.

Τι μας λέει ο «σοφός»; Ότι τόσες και τόσες συμφορές έχουν υποστεί τα «πρόβατα» (ο ελληνικός λαός) και δεν ξεσηκώθηκαν, αλλά η ΕΡΤ τα «συγκίνησε»!

Δεν ήξερε ο ελληνικός λαός να ρωτήσει τον «εκλεκτό» παρατηρητή το πότε του επιτρέπει να «συγκινηθεί»: κατάφωρος χλευασμός της λαϊκής αντίδρασης!!!

Χλευασμός για να διατυπωθεί το ηλίθιο αξίωμα: «Αν μη τι άλλο, θεωρείται αστείο το να απειλείται μία κυβέρνηση που διαλύει συστηματικά την χώρα, επειδή τόλμησε να κλείσει τα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα…»!!!

Είναι «αστείο» λοιπόν το πραγματικό γεγονός μιας λαϊκής κινητοποίησης που απείλησε την κυβέρνηση που «ΔΙΑΛΥΕΙ συστηματικά τη χώρα».

Εδώ αντί να χειροκροτήσει τη λαϊκή κινητοποίηση που απείλησε αυτή τη δωσίλογη κυβέρνηση (που ο ίδιος ομολογεί ότι διαλύει τη χώρα), την χλευάζει και τη θεωρεί «αστεία».

Το ποιος είναι ΑΣΤΕΙΟΣ, ο λαός που «απείλησε» την κυβέρνηση των συμφορών ή ο αρθρογράφος που θεωρεί «αστείο» το λαό, δεν χρειάζεται να το δείξουμε παραπάνω.

Φυσικά, εδώ, ο «αναλυτής» υπονοεί, με το γνωστό ακροδεξιό κουτοπόνηρο τρόπο, ότι τα «πρόβατα» (ο «αστείος» λαός) είναι υποκινούμενα από κάποιον τσοπάνη.

Δεν το λέει ανοικτά αλλά το σηματοδοτεί και παραπέμπει στην κυβερνητική προπαγάνδα («της κυβέρνησης που διαλύει τη χώρα»), που διακρίνει πάντα τους «υποκινητές» του ΣΥΡΙΖΑ και των συνδικαλιστικών ηγεσιών…

Τι δεν μπορεί να καταλάβει και να διακρίνει η «ακροδεξιά» οπτική του αρθρογράφου, όπως και η ίδια οπτική των ομοίων του;

α). Ότι ο λαός «συγκινήθηκε μαζικά» για όλα αυτά που αναφέρει για εντυπωσιασμό: Για το ΣΥΝΟΛΟ των καταστροφών και συμφορών που έχει συσσωρεύσει αυτή η δωσίλογη κυβέρνηση των ανδρεικέλων του 4ου Ράιχ.

Δεν κατέβηκε στενά για την ΕΡΤ, πολύ περισσότερο για να υπερασπιστεί ένα προπαγανδιστικό εργαλείο της κυβέρνησης, ούτε τα ερπετά της δημοσιογραφίας, αυτά τα μίσθαρνα όργανα της κατοχής μας: ΟΛΑ αυτά του είναι πολύ μισητά και του προκαλούν ΑΗΔΙΑ.

Ο λαός, όμως, επειδή είναι πολύ πιο ευφυής και ευαίσθητος (κοινωνικά και πολιτικά), από τα συμπλεγματικά, ακροδεξιά ανθρωπάκια, ο λαός επειδή διαθέτει το λεγόμενο «ταξικό ένστικτο», διακρίνει ΑΜΕΣΑ το ΟΥΣΙΩΔΕΣ: Το ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ μιας κυβέρνησης ΜΙΣΗΤΗΣ που διαλύει τα ΠΑΝΤΑ.

Αυτό το κυβερνητικό, ωμό δικτατορικό ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ της δωσίλογης κυβέρνησης αποτέλεσε το ΕΡΕΘΙΣΜΑ για να ξεσηκωθεί ο λαός (να «συγκινηθεί») για ΟΛΕΣ τις συμφορές.

Η ΕΡΤ αποτέλεσε τον ΚΟΜΒΟ της συσσωρευμένης ΟΡΓΗΣ του λαού, για τον εφιάλτη που ζει: Μια ατομική προσφορά σε μια ΟΜΑΔΙΚΗ ζήτηση…

Αυτό δεν μπορεί να καταλάβουν οι «συνωμοσιολόγοι» της ακροδεξιάς κοπής και της καθεστωτικής φαιής ΛΟΓΙΚΗΣ.

ΔΕΝ μπορεί ΠΟΤΕ να αντιληφτούν και να νιώσουν τις μοριακές διεργασίες και αγωνιστικές διεργασίες και ζυμώσεις που συντελούνται στα σπλάχνα της κοινωνίας, διεργασίες και ζυμώσεις που εκδηλώνονται σαν χείμαρρος, μόλις παρουσιαστεί ένας κοινωνικός και πολιτικός ιμάντας, ένας συλλογικός ΚΟΜΒΟΣ: [b]η ΕΡΤ στην προκειμένη περίπτωση.[/b]

Ο ελληνικός λαός βρήκε στο πρόσωπο της «μισητής» ΕΡΤ το ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, την οργανωμένη ΔΟΜΗ για να συσπειρωθεί εναντίον της κυβερνητικής κακουργίας.

Εάν υπήρχαν τέτοιοι πολιτικοί και οργανωτικοί ιμάντες αγωνιστικοί, αν υπήρχε ΑΡΙΣΤΕΡΑ ή αγωνιστικά συνδικάτα τότε αυτή η κυβέρνηση θα είχε σαρωθεί από την πρώτη στιγμή και δεν θα χρειάζονταν άλλα συλλογικά υποκατάστατα (όπως η ΕΡΤ) για να «συγκινηθεί»…

Αυτά, όμως είναι επτασφράγιστα μυστικά και μυστήρια για τους «χρήσιμους ηλιθίους» της ακροδεξιάς παιδείας και ψυχολογίας…

Αυτοί φοράνε τόσο τεράστιες παρωπίδες που δεν διέκριναν ότι από το πρώτο 24ωρο είχε γίνει σαφές ότι η κατάληψη του ραδιομεγάρου δεν αφορούσε μόνο τους εργαζομένους της ΕΡΤ αλλά τη δημοκρατία, την ελευθερία και τη διαχείριση των δημοσίων αγαθών.

β). Αυτοί, βεβαίως, οι ακροδεξιοί μύωπες και «πατριώτες» του γλυκού νερού, δεν έχουν ακόμα αντιληφτεί ότι ο ελληνικός λαός, συχνότατα έχει κινητοποιηθεί, αλλά βρήκε τοίχο: Τους ποικίλους και πολύχρωμους πυροσβέστες, ιδιαίτερα τους εργατοπατέρες και την «αριστερά» του καθεστώτος.

Αλήθεια τόσες και τόσες μεγάλες απεργιακές και λαϊκές κινητοποιήσεις έχουν γίνει, δεν τις έχει δει ο «σοφός» αρθρογράφος;

Ιδιαίτερα οι μαζικές απεργίες των Ναυτεργατών, των εργαζομένων στο Μετρό και των εκπαιδευτικών (που αν δεν την μαχαίρωναν πισώπλατα θα είχε γίνει καταλύτης), ΑΠΕΡΓΙΕΣ που επιστρατεύτηκαν από τη χουντική κυβέρνηση, ούτε αυτές τις διέκριναν;

Ή μήπως και αυτές τις κατατάσσουν στις «αστείες συγκινήσεις» ή στις «υποκινούμενες από αυτούς που τις πρόδωσαν…

γ). Τέλος ΟΛΟΙ αυτοί έχουν και δραματική άγνοια της Ιστορίας. Ιδιαίτερα των ιστορικών νόμων της λαϊκής κίνησης.

Έτσι δεν γνωρίζουν το ιστορικό αλφάβητο: Ότι οι λαοί μέσα από την κίνησή τους και ΜΟΝΟ μέσα από αυτή ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΝ, απαλλάσσονται από τις αυταπάτες τους, μαθαίνουν και εκπαιδεύονται, σφυρηλατούν τους όρους της νίκης τους και του γκρεμίσματος των ληστών και δημίων τους.

Κάθε λαϊκή κινητοποίηση είναι ένα αναντικατάστατο Σχολειό ΓΝΩΣΗΣ και ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ για το λαό.

Χωρίς αυτό το Σχολειό των λαϊκών αγώνων καμία ΑΛΛΑΓΗ δεν μπορεί να γίνει. Πάντα θα εξαπατάται από τα καθεστωτικά Μαντεία, από τα κυβερνητικά κόμματα και τις «αριστερές» εφεδρείες τους.

Η συνασπισμένη, όμως, ακροδεξιά «χρήσιμη ηλιθιότητα» (δεν μιλάμε για τους «εγκάθετους» που εκπέμπουν στο ίδιο μήκος κύματος), δεν κάνει τίποτε άλλο από το να ανακηρύσσει την ακινησία και τη μοιρολατρική αποδοχή της καθεστωτικής κακουργίας, με ποικίλα υπνωτικά:

α). Είναι «αστείες», «περίεργες», «ύποπτες» ή «υποκινούμενες» οι λαϊκές αντιδράσεις («μαζικές συγκινήσεις»)!!!

β). Είναι «εκτονωτικές» και «αποπροσανατολιστικές»…

γ). Θα «ανεβάσουν» τον ΣΥΡΙΖΑ (γράφτηκε και αυτό από φίλο που τον εκτιμούσαμε).

δ). Θα «προκαλέσουν τη αντίδραση» και θα «ενισχύσουν την καταστολή»: Αυτά είναι τα κλασσικά «επιχειρήματα» των ειρηνόφιλων Φιλισταίων της ενσωματωμένης «αριστεράς», της «δημοκρατικής» ύπνωσης και εμπορίας…

ΑΡΑΓΕ να μην κάνουμε τίποτα, να καθίσουμε στα αυγά μας ΚΑΙ να περιμένουμε, σαν ΡΑΓΙΑΔΕΣ, κάποιο Μεσσία…

ΔΗΛΑΔΗ: «Ματαιότης, ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης»…

Βρε ουστ «κοπρίτες» της ακροδεξιάς «χρήσιμης βλακείας»: Ο πιο αβρός χαρακτηρισμός που μπορούμε να βρούμε για να μη μιλήσουμε για Γραφεία Υπηρεσίας…

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Επισκέπτης]

H ίδια ''λογική'' υπάρχει σε κάθε λαική κινητοποίηση. Από τους Αγανακτισμένους της πλατείας Συντάγματος, τη Κερατέα, τα αυθόρμητα γιαουρτώματα των δωσιλόγων, τις Σκουριές, τις απεργίες σε Μετρό, των ναυτεργατών, των καθηγητών, των φορτηγατζήδων, των εργαζομένων της Χαλυβουργικής και άλλων κινητοποιήσεων που ίσως ξεχνάω. Όλες οι λαικές κινητοποιήσεις - Σχολεία γνώσης και εμπειριών όπως σωστά γράφετε χλευάζονται και συκοφαντούνται συστηματικά από τα ακροδεξιά μαντρόσκυλα του κατοχικού καθεστώτος και ξεπουλιούνται από τα ''αριστερά'' μαντρόσκυλα του κατοχικού καθεστώτος. Υπάρχουν όμως και λαικές κινητοποιήσεις όπου συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Άγιος Παντελεήμονας, κινητοποίηση για τη δολοφονία Καντάρη, κινητοποιήσεις για το λαθρονομοσχέδιο κ.α Σε αυτές τις περιπτώσεις οι ρόλοι αλλάζουν. Οι ''αριστεροί'' συκοφαντούν και απαξιώνουν και οι ακροδεξιοί καπελώνουν και ξεπουλάνε. Κατά τα άλλα όπως πιστεύουν διάφοροι χρήσιμοι ηλίθιοι τίποτα δεν κινείται, καμιά αντίδραση δεν υπάρχει για τίποτα άρα ο λαός αποδέχεται τη θηλιά στο λαιμό του ίσως και από ενοχές αφου είπαμε...''Μαζί τα φάγαμε άρα καλά να πάθουμε''.