Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

[ΡΕΠΟΡΤΕΡ]

Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;
Από Periklis



Αλήθεια, τι σόι αξιοπιστία είναι αυτή που έχουμε ανακτήσει ως χώρα και για την οποία περηφανευόταν ο πρωθυπουργός μετά το καλοκαίρι;

Αλήθεια, αισθάνεται κανείς να έχει αλλάξει κάτι ύστερα απ’ την «εξασφάλιση» της χωρίς αστερίσκους στήριξης των ευρωπαίων «εταίρων» και ειδικά του Βερολίνου για παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη;

Αλήθεια οι δόσεις δεν εξασφαλίστηκαν με τα μέτρα του Νοεμβρίου;

Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός τώρα μεταξύ της ελληνικής πλευράς και της τρόικας;

Σε σημείο μάλιστα που συνεδριάζουν μίνι υπουργικά συμβούλια υπό τον Μορς και τα φιλαράκια του.

Σε σημείο που αυτοί οι απίθανοι τύποι της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών στήνουν σαν την τελευταία συνοικιακή γκόμενα στο ραντεβού τον πρωθυπουργό μιας «ισότιμης ευρωπαϊκής χώρας».

Φαίνεται πως ούτε αυτοί «μασάνε» κύριε …Σαμαρά.

Ο Σαμαράς και ειδικά οι γελωτοποιοί του, Βενιζέλος και Κουβέλης σε ποιους απευθύνονται όταν λένε ότι δεν πρέπει να παραταθεί η είσπραξη μέσω της ΔΕΗ για το χαράτσι στα ακίνητα, ότι δεν πρέπει να επιβληθούν νέες επιβαρύνσεις και ότι πρέπει να δοθούν διευκολύνσεις στους πολίτες για την αποπληρωμή οφειλών και χρεών προς το δημόσιο και τις τράπεζες;

Και σε ποιους προτείνουν να πάρουν μέτρα ανάσχεσης της ανεργίας; Και με ποιους διαφωνούν ώστε να μη γίνουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων;

Μα φυσικά στην κυβέρνηση απευθύνονται θα πει κάποιος και σωστά. Και τότε τι ακριβώς παριστάνουν οι τρεις τους; …είναι η ανταπάντηση. Αυτοί δεν είναι πρόεδροι των τριών κομμάτων που συγκυβερνούν απ’ τον περασμένο καλοκαίρι; …θα πει με το δίκιο του κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος.

Η απάντηση είναι απλή. Παριστάνουν την κυβέρνηση. Δεν είναι κυβέρνηση. Απλά παριστάνουν την κυβέρνηση.

Όχι γιατί δεν μπορούν να διαπραγματευτούν, ούτε γιατί είναι «δεδομένοι» όπως ωρύονται τώρα διάφορα εκδοτικά συγκροτήματα ζητώντας τους να σηκώσουν ανάστημα στην τρόικα και στους υπαλλήλους του ΔΝΤ και της ΕΕ. Και κάποιοι άλλοι όπως ο σεβάσμιος κύριος Πασαλάρης ζητάει απ’ τον Αντώνη Σαμαρά να μην πάει σαν Νενέκος αλλά σαν πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων στις Βρυξέλλες και να τους τρίξει τα δόντια!

Δεν είναι κυβέρνηση και απλά την παριστάνουν γιατί πολύ απλά για να υπάρχει «κανονική» ή ακριβέστερα πραγματική κυβέρνηση πρέπει να υπάρχει χώρα. Να υπάρχει πατρίδα, εθνικά κυρίαρχη και ανεξάρτητη. Και αυτά τα δύο κομβικά και θεμελιώδη ζητήματα για την ύπαρξη ενός λαού έχουν χαθεί προ πολλού.

Οι δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια αποτέλεσαν την ταφόπλακα αυτής της χώρας. Πήγαν ένα αποφασιστικό βήμα παραπέρα την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων μετά την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ευρώ).

Μετέτρεψαν τη χώρα σε αποικία χρέους και το πολιτικό της προσωπικό, τα αστικά κόμματα και όσους ασπάζονται αυτό το δρόμο σε υποτελείς των δανειστών.

Είναι σκέτη υποκρισία να ζητάει κανείς πιο σκληρή διαπραγμάτευση και ακόμα χειρότερο να το παίζει και να παριστάνει το σκληρό διαπραγματευτή, όταν αποδέχεται επί της αρχής το διαπραγματευτικό πλαίσιο που θέλει τη χώρα αποικία χρέους στη μνημονιακή φυλακή που λέγεται ευρωζώνη.

Όσο για τις κυβερνήσεις μιας τέτοιας αποικίας χρέους; Αυτές δε θα είναι τίποτα περισσότερο από μαριονέττες του σκηνοθέτη σ’ αυτό το θέατρο. Με τη διαφορά πως ο λαός που υφίσταται αυτή την τραγωδία δεν είναι απλά ο θεατής σε μια κακόγουστη παράσταση. Είναι κομπάρσος σε μια ζωή κόλαση.

Στον καθένα επαφίεται ν’ αποφασίσει τι ρόλο θέλει να παίξει στη ζωή του…

Αρκεί να απαντήσει στο κεντρικό ερώτημα και πάνω απ’ όλα στον εαυτό του. Ποιος απ’ τους προστάτες θα μας προστατέψει; Ποιος;

Και η απάντηση αυτή επείγει πριν καλύψουν το κενό «τα παιδιά και τα εγγόνια των νικητών του εμφυλίου πολέμου». Αλλά γι’ αυτούς θα μιλήσουμε σύντομα μέσα απ’ αυτή τη στήλη.

ΠΗΓΗ:
http://www.inprecor.gr/index.php/archives/233101

[Ροβεσπιέρος]

Προσεχώς Βουλγαρία;
Του Στάθη



«Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο».

Την Ουγγαρία πάντως οι εταιρείες. Μάλιστα, οι γερμανικές κυρίως! (ουπς! σύμπτωσις).

Η Ουγγαρία κατεστράφη σε δύο φάσεις.

Την πρώτη με την ιδιωτικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, μαζί και των εταιρειών κοινής ωφέλειας (κάποτε) - τη δεύτερη με την έλευση στη χώρα του ΔΝΤ.

Το Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (διάδοχο του κομουνιστικού κόμματος), που έφερε το ΔΝΤ στη χώρα, εξαφανίσθηκε, όπως εδώ παθαίνει το ίδιο και το ΠΑΣΟΚ, καθώς και όποιο άλλο κόμμα, σοσιαλιστικό ή συντηρητικό, διέπραξε την ίδια βρωμοδουλειά, σε οποιαδήποτε χώρα.

Και το μεν Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα εξαερώθηκε, το έργο του όμως έμεινε. Στέρεο σαν ταφόπλακα πάνω στον ουγγρικό λαό. Ακόμα κι όταν ο ακροδεξιός σημερινός...
πρωθυπουργός της χώρας, κ. Ορμπάν, δοκίμασε να μειώσει μόλις κατά 10% τα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος, έφαγε ήττα.

Οι εταιρείες έβγαλαν το κυβερνητικό μέτρο παράνομο και η μείωση στην τιμή του ρεύματος ανεκλήθη.

Στον ίδιο δρόμο έχει μπει και η Ελλάδα. Οι ιδιωτικοποιήσεις όσων απέμειναν απ’ τον δημόσιο πλούτο, τραβούν στον ίδιο μονόδρομο. Χρυσοφόροι οργανισμοί όπως ο ΟΠΑΠ ιδιωτικοποιούνται αντί πινακίου φακής. Στρατηγικοί τομείς της οικονομίας υψίστης σημασίας για το κράτος και τον λαό εκχωρούνται σε εγχώριους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και σε ξένες πολυεθνικές εταιρείες προς αφαίμαξη.

Εκπαιδευμένα κοράκια της «ελεύθερης αγοράς» (διάβαζε: αυτής που διευθύνεται από τοκογλύφους) αναλαμβάνουν με το αζημίωτο τη βρώμικη δουλειά όπως τώρα ο κ. Καλτσεστρούτσι - ΑΓΕΤ - Σταυρίδης στο ΤΑΙΠΕΔ στη θέση του κ. Τ. -Δίωξη για Κακούργημα- Αθανασόπουλου. Καθώς και δεκάδες άλλοι όμοιοί τους παντού, όπου πλούτος, πόροι και άνθρωποι λεηλατούνται.

Στο ερώτημα λοιπόν «ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο», εις ό,τι αφορά την Ελλάδα θα μπορούσε να απαντήσει κανείς τα κοράκια των εταιρειών αν δεν υπήρχαν και τα κοράκια της Τρόικας.

Διότι, την καλή δουλειά που άρχισε στη χώρα αυτή απ’ τη μεταπολίτευση και μετά η κρατικοδίαιτη διαπλοκή, ήρθε τώρα να ολοκληρώσει η Τρόικα, δηλαδή η Γερμανία, το ΔΝΤ, οι ΗΠΑ και οι λοιπές ληστρικές δυνάμεις, αυτοπροσώπως και χωρίς διαμεσολαβητές και μεσάζοντες.

Και ο κ. Σαμαράς;

Πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι έχει ορισμένες «απόψεις»!!! Οπως η φορολόγηση των επιχειρήσεων με 15% ή η μείωση του ΦΠΑ (ίσως) ή ό,τι άλλο! «Απόψεις», που αν του τις εγκρίνει ο κ. Τόμσεν, έχει καλώς!!!

Με έναν λόγο, έχει γίνει ο κ. Σαμαράς κάτι σαν τον Ούγγρο ομόλογό του κ. Ορμπάν. Νόμος του κράτους μπορεί να γίνει μόνον ο νόμος της εταιρείας.Της όποιας ενδιαφερόμενης εταιρείας. Της Ζήμενς, της Ντόυτσε Τέλεκομ, της Ιντραλότ ή όποιας άλλης έχει συμφέροντα στον «ζωτικό χώρο» της «Ειδικής Οικονομικής Ζώνης» ή (πρώην ωραία) Ελλάς. Συμφέροντα εταιρείας ή τράπεζας

Ετσι η πυραμίδα της εξουσίας στον τόπο μας μπορεί να αποτυπωθεί ως εξής: στην κορυφή του Ιερού Παλατίου μοιράζονται το Χρυσοτρίκλινο οι πληρεξούσιοι των εταιρειών, φράου Μέρκελ, μίστερ Ομπάμα και ΣΙΑ. Με τις συμπλεύσεις και τις αποκλίσεις τους.

Παρακοιμώμενοι, πρωτοσπαθάριοι και πραιπόζιτοι, οι υπαλληλίσκοι της Τρόικας, επιπέδου Τόμσεν, Μολώχ και Μαζούχ, με κυαίστορες, τελώνες, τελώνεια και μαγκίτες τα κοράκια για τις βρώμικες δουλειές, τύπου Μέργου, Σταυρίδη, Αθανασοπούλου.

Κι από κάτω απ’ όλους αυτούς ο κ. Σαμαράς και οι θλιβεροί του φοιδεράτοι Μπενύτο και κυρ Φώτης. Συν τη λοιπή κουστωδία Δένδιας ο Βάρβαρος, Χατζηδάκης ο ρεπόρτερ του ΣΚΑΙ, Κεδίκογλου ο Χαλκείος, Γεωργιάδης ο Σώγαμπρος, Βορίδης ο Βάραγγος με το τσεκούρι, Καραμανλής ο Πορφυρογέννητος, Στουρνάρας ο Ρινότμητος, ο Παφλαγών και ο Βυρσοδέψης, όλος αυτός ο θίασος των ολετήρων που περιμένουν ένα νεύμα απ’ τους αλητήριους για να τρέξουν στις προσταγές τους και να στέρξουν στις ορέξεις τους.

Δεν τους ψήφισε για αυτά ο ελληνικός λαός, τον ξεγέλασαν. Κι όπως με τα έργα του συρρικνώθηκε το ΠΑΣΟΚ έτσι θα συρρικνωθεί και η Ν.Δ. τα ίδια άθλια έργα συνεχίζοντας.

Είναι τραγικό για μια χώρα ο πρωθυπουργός της να έχει απλώς «απόψεις». Είναι τραγικό να αποφασίζει ο (εντεταλμένος της κ. Μέρκελ) Μαζουχομολώχ τι θα κάνει ο (εντολοδόχος της κ. Μέρκελ) κ. Σαμαράς.

Ο Ούγγρος πρωθυπουργός δεν μπόρεσε να μειώσει την τιμή του ρεύματος, διότι δεν τον άφησαν οι εταιρείες που νέμονται τη χώρα του.

Ο Βούλγαρος πρωθυπουργός έπεσε διότι οι εταιρείες όχι μόνον αύξησαν την τιμή του ρεύματος, αλλά άρχισαν και να βαράνε τους πολίτες στους δρόμους για να το πληρώσουν.

Στον ίδιο δρόμο βαδίζει και ο κ. Σαμαράς.

Κάνει ό,τι του λένε. Ενίοτε με μια κάποια σκηνοθεσία ότι δεν το κάνει στο 100% αλλά στο 80%. Ωσπου, εν τέλει, να το κάνει στο 100%!

Κι όχι μόνον κάνει ό,τι του λένε, αλλά επιστρατεύει Προεδρικά Διατάγματα, αυταρχισμό και συχνότατα καταστολή για να τα καταφέρει.

Ως πού μπορεί να φθάσει βαδίζοντας σε αυτόν τον δρόμο ο κ. Σαμαράς; Ως την Ουγγαρία; Ως τη Βουλγαρία; Ο ίδιος, μπορεί! Αλλά να κάνει την Ελλάδα Ουγγαρία ή Βουλγαρία δεν θα (πρέπει να) μπορέσει...

από enikos

Το διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2013/03/blog-post_13.html

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)