Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Σαμαράς-Λοβέρδος: Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ κράτους-παρακράτους...

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΘΥΜΙΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 17, 2013 10:59 pm    Θέμα δημοσίευσης: Σαμαράς-Λοβέρδος: Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ κράτους-παρακράτους... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Σαμαράς-Λοβέρδος: Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ κράτους-παρακράτους…



«Όσοι μπλοκάρουν δρόμους και επενδύσεις θα μας βρουν απέναντί τους»!
(Αντώνης Σαμαράς)

«...Η Χρυσή Αυγή είναι το πρώτο κίνημα μετά τη μεταπολίτευση
που δημιουργείται αυθεντικά»!

(Αντρέας Λοβέρδος: Το ανέκδοτο της χρονιάς…)

Δύο δηλώσεις φαινομενικά ασύνδετες μεταξύ τους, αλλά ουσιαστικά άρρηκτα συνδεδεμένες και συμπληρωματικές.

Ο Σαμαράς με τη στραταρχική αυθάδεια του δωσίλογου πραξικοπηματία μάς λέει ότι οι απεργίες, τα αγροτικά μπλόκα και κάθε αγωνιστική κινητοποίηση θα παταχτούν αμείλικτα γιατί «μπλοκάρουν» τους «δρόμους των επενδύσεων», δηλαδή την επέλαση των λήσταρχων, των νέων αποικιοκρατών: Αυτή είναι η επίσημη θέση του κατοχικού κράτους!!!

Ο Λοβέρδος διατυπώνει τη «θέση» του παρακράτους και των συμμοριών των αποικιοκρατών «νταβάδων»: Το «αυθεντικό τους κίνημα» (Χρυσή Αυγή), το οποίο (παρακρατικό «κίνημα») στέκεται και αυτό, με άλλα μέσα (με εξωκοινοβουλευτικούς τραμπουκισμούς και τρομοκρατία) ΕΝΑΝΤΙΑ σε αυτούς που «μπλοκάρουν» τις επενδύσεις και τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών ληστών!!!

Ο Σαμαράς, λοιπόν, και ο Λοβέρδος επαναδιατυπώνουν τη διαλεκτική σχέση του Κράτους με το παρακράτος.

Επαναβεβαιώνουν το ακόλουθο ιστορικό αξίωμα: Ότι οι δυνάμεις του κεφαλαίου και των μαφιόζων του χρήματος ΠΟΤΕ δεν επαναπαύονται ΜΟΝΟ στο κράτος και τις θεσμικές εξουσίες. Δίπλα σ’ αυτές κατασκεύαζαν και τις παρακρατικές και «φασιστικές» τους συμμορίες…

Ιδιαίτερα σε εποχές μεγάλων κρίσεων και κοινωνικών εντάσεων το παρακράτος και τα αποσπάσματα κρούσης του πολλαπλασιάζουν την επιδοτούμενη δράση τους, με πολυκέφαλες μορφές…

Σήμερα ζούμε μια περίοδο από τις πλέον βάρβαρες και μοχθηρές της ιστορίας: Την περίοδο του νεοταξικού, φασιστικού ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ.

Η κυβέρνηση Σαμαρά, κυβέρνηση των δωσίλογων ανδρεικέλων του χρηματιστηριακού ολοκληρωτισμού, επιτίθεται, με πρωτοφανή αγριότητα και πραξικοπηματική αυθάδεια, εναντίον της ελληνικής κοινωνίας και του λαού, σε ΟΛΑ τα ΜΕΤΩΠΑ: Από την οικονομική καταλήστευση του ελληνικού λαού, το ΓΕΝΙΚΟ ξεπούλημα της χώρας και την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ μετατροπή της σε αποικία των μαφιόζων του χρήματος, ΜΕΧΡΙ τη στρατιωτικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, τον ΟΛΙΚΟ «γύψο».

Συστηματικά και μεθοδικά η κυβέρνηση Σαμαρά προωθεί το τσάκισμα των απεργιακών αγώνων και λαϊκών κινητοποιήσεων, μέσω της συκοφαντίας, των τρομοκρατικών προβοκατσιών, των επιστρατεύσεων, των «έκτακτων» νομοθετικών διαταγμάτων: μέσω ποικίλων συνταγματικών και νομικών πραξικοπημάτων…

Επιδιώκει να καταργήσει κάθε έννοια ΑΠΕΡΓΙΑΣ, ακόμα και κάθε έννοια συνδικαλισμού.

Επιδιώκει ΟΧΙ μόνο την πλήρη φτωχοποίηση και εξαθλίωση των εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων, αλλά και την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ κινεζοποίηση των εργασιακών σχέσεων: Την επιβολή ενός Εργασιακού Μεσαίωνα.

Αυτό είναι το «όραμα» Σαμαρά και κάθε εντολοδόχου του νεοταξικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ:
Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ, η άβυσσος του ολοκληρωτικού ΣΚΟΤΟΥΣ και του ΘΑΝΑΤΟΥ…

Μπροστά σ’ αυτόν τον ΕΦΙΑΛΤΗ ο ελληνικός λαός, όπως και όλοι οι λαοί του κόσμου, ΑΝΑΠΟΤΡΕΠΤΑ θα ΕΞΕΓΕΡΘΟΥΝ και θα ΝΙΚΗΣΟΥΝ…

Αυτή η αναπότρεπτη ΕΞΕΓΕΡΣΗ βάζει στην ημερησία διάταξη την πυρετική κινητοποίηση του παρακράτους και των συμμοριών του κεφαλαίου…

Να γιατί οι δηλώσεις Σαμαρά και Λοβέρδου είναι διαλεκτικά συνδεδεμένες και συμπληρωματικές: Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ, όπως είπαμε, κράτους-παρακράτους…

Επιστροφή στην κορυφή
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 18, 2013 12:56 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Πολιτικό Κοράκι:
http://politikokoraki.blogspot.gr/2013/02/blog-post_17.html#more


Μέχρι ΕΔΩ!!!



Μετά από 3 χρόνια Βαρβαρότητας, η Ελλάς ΔΕΝ εσώθη!!!


Το δημόσιο χρέος υπερίπταται αυξανόμενο,
η Υφεση τσακίζει Ανθρώπους και προβλέψεις.
Τα εισοδήματα διαρκώς συρρικνώνονται,
η Ακρίβεια ουρανοβατεί.
Η Ανεργία καλπάζει πάνω σε αλεξανδρινό βουκεφάλα,
οι φόροι και τα χαράτσια πολλαπλασιάζονται.
Τα δημόσια/κοινωνικά Αγαθά/δικαιώματα κατεδαφίζονται,
η Αυτοδιοίκηση-Παιδεία-Υγεία-Δημόσιες δαπάνες
στοχοποιούνται και...εξαϋλώνονται.
Οι προοπικές;; Ακόμα χειρότερες!!


Η Συγκυβέρνηση συνεχίζει την ίδια πορεία.
Στο ίδιο τρομοκρατικό μοτίβο, με την ίδια σωτήρια
επιχειρηματολογία...ακολουθεί τη συνταγή Θανάτου
για την Κοινωνία και τη Χώρα.
Οι προεκλογικές "δεσμεύσεις" πνίγηκαν στο πηγάδι
του Νεοφιλελευθερισμού και καταπλακώθηκαν
από τους κώλους των νέων σωτήρων.
Η προγραμματική συμφωνία των 3 κατέληξε σε φιάσκο
και κοσμεί τα WC των τριών κομματικών επιτελείων.
Το "πρόγραμμα" συνεχίζεται, μιας και το Σχέδιο
Εξαθλίωσης/Υποταγής δεν ολοκληρώθηκε.
Η Βαρβαρότητα απειλεί Ανθρώπινες Ζωές και
το σύνολο του εθνικού πλούτου.

.......................................

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.
ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ/ΑΝΑΤΡΟΠΗ.


«Μην τρως τον εαυτό σου...
Φάε το Αφεντικό σου!!!»

Επιστροφή στην κορυφή
ΡΕΠΟΡΤΕΡ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 19, 2013 9:41 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Επιστρέφουμε στην προϊστορία του εργατικού δικαίου
Γράφει: Ο Άρις Kαζάκος



Για να μπορούμε να κάνουμε μια ακριβή αποτίμηση των μνημονιακών νομοθετικών μέτρων στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων τα τελευταία τρία χρόνια, θα πρέπει να ξανασκεφτούμε την ιστορία από τη "γένεση".

Ο συνδικαλισμός γενικά είναι ο τρόπος που έχουμε οι εργαζόμενοι και γενικότερα η κοινωνία να μη γινόμαστε δούλοι της ανάγκης βιοπορισμού και να μην υποτασσόμαστε στην ισχύ και τη βία του ισχυροτέρου.

Τα τελευταία τρία χρόνια, με την καταστροφή του συστήματος Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και της Διαιτησίας, το κέντρο βάρους για τη ρύθμιση των όρων εργασίας έχει μετατοπιστεί από το συλλογικό στο ατομικό επίπεδο, πρακτικά στην εξουσία υπαγόρευσης του εργoδότη.

Το σχέδιο για την τροποποίηση του Ν. 1264 θα αποτελέσει, αν υλοποιηθεί, ένα χειρουργικό χτύπημα στο βασικό συνδικαλιστικό δικαίωμα (τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας του συνδικαλισμού) και στο δικαίωμα απεργίας.

Το δικαίωμα των εργαζομένων να είναι ενεργητικά και όχι παθητικά υποκείμενα στη διαδικασία ρύθμισης των όρων εργασίας πλήττεται καίρια.

Μιλώντας για συνδικαλιστικά δικαιώματα, θα πρέπει να έχουμε στον νου μας ότι δεν καλλιεργούμε ένα είδος νομικού φετιχισμού, αλλά ότι αναφερόμαστε ευθέως και αμέσως στους υλικούς όρους αξιοπρεπούς ύπαρξης - διαβίωσης.

Χωρίς τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, επιστρέφουμε στην προϊστορία του εργατικού δικαίου.

Από ορισμένες πλευρές
προβάλλεται η καταχρηστική άσκηση δικαιωμάτων, όπως του δικαιώματος της απεργίας, για τη δικαιολόγηση των μνημονιακών μέτρων.

Ωστόσο, ο συνδικαλισμός συνυφαίνεται τόσο στενά με τους υλικούς όρους αξιοπρεπούς διαβίωσης, ώστε θα ήταν χρήσιμο να θυμηθούμε: Όπως όταν ο αέρας είναι μολυσμένος δεν παύουμε να αναπνέουμε, αλλά προσπαθούμε να τον καθαρίσουμε, έτσι και με τον συνδικαλισμό.

Αν και, μιλώντας για κατάχρηση, ο νούς μας θα πρέπει να πάει κυρίως σε όλη την παρασιτική και διαπλεκόμενη λειτουργία των επενδυτικών και των παραδοσιακών τραπεζών, αυτού που κατ' εφυμησμόν ονομάζεται αγορά, χωρίς να έχει ιδιαίτερη σχέση με την πραγματική οικονομία.

*Ο Άρις Καζάκος είναι καθηγητής Εργατικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ
Το διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://aristeroblog.gr/node/1413

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες