ΚΚΕ: Γρανάζι του νεοταξικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ

[Εξόριστος]

ΚΚΕ: Γρανάζι του νεοταξικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ



Η «αριστερά» έχει το πλεονέκτημα να εξαπατά «πλαγίως» δηλαδή πιο πονηρά και δόλια.

Έχει το πλεονέκτημα, αλλά και την αντιπολιτευτική πολυτέλεια, να σφετερίζεται τις ιστορικές κατακτήσεις των εργατικών και λαϊκών αγώνων, να τις εμπορεύεται, καθώς και να καταγγέλλει στα λόγια τις αδικίες, τις ανισότητες, τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού κ.λπ, Και στην πράξη να στηρίζει αυτό το καθεστώς της βαρβαρότητας.

Γι αυτό αυτή η «αριστερά» μιλάει πάντα με κλισέ και στερεότυπα: Με κοινότοπες, γενικές διαπιστώσεις, με ΑΦΑΙΡΕΣΕΙΣ(με τις αφαιρέσεις καλύπτονται και συγχωρούνται οι αμαρτίες).

Ο σημαιοφόρος αυτής της ξύλινης γλώσσας των «ταξικών» κλισέ και στερεοτύπων είναι η ηγεσία του ΚΚΕ.

Η ηγεσία αυτού του κόμματος στηρίζει στην ΠΡΑΞΗ σκανδαλωδώς το καπιταλιστικό σύστημα με το δόλιο τέχνασμα των στερεότυπων, «ταξικών» καταγγελιών: Κραυγάζει με «ταξικές» ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ εναντίον της Παγκοσμιοποίησης και του ιμπεριαλισμού, αλλά στην ΠΡΑΞΗ αποτελεί τον πιο δόλιο στυλοβάτη αυτών που καταγγέλλει, καλοδουλεμένο γρανάζι του σύγχρονου νεοταξικού φασισμού.

Η ηγεσία του ΚΚΕ, σε όλα τα σοβαρά ζητήματα, αντικαθιστά το ιστορικό γίγνεσθαι και τη ζωντανή πραγματικότητα με άδειες κοινωνιολογικές αφαιρέσεις του τύπου: ο καπιταλισμός φταίει, ο ιμπεριαλισμός προκαλεί τις συμφορές, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι προκαλούν την εξαθλίωση, τις μετακινήσεις των «εξαθλιωμένων» και λοιπά παρόμοια.

Η ηγεσία του ΚΚΕ για να συγκαλύψει την υποταγή της στο καθεστώς και την ΠΡΑΚΤΙΚΗ της αδράνεια, απογειώνεται από το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ιστορικό πεδίο, από το ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ, στη στρατόσφαιρα «ταξικών» στερεοτύπων και κοινότοπων διαπιστώσεων.

Θέλει να αγνοεί το αλφάβητο κάθε αγωνιστικής και επαναστατικής πρακτικής: Η αφετηρία κάθε αγώνα δεν είναι η αφαίρεση, αλλά το συγκεκριμένο, ακριβώς γιατί οι λαϊκές μάζες ζούνε μέσα σε αυτό το «συγκεκριμένο» και όχι μέσα στα ολοέτοιμα σεχταριστικά μας καλούπια…

Και οι πόλεμοι και η φτώχεια και η ανεργία και τα Μνημόνια και τα κυβερνητικά ανδρείκελα και η ευρω-κατοχή μας και η διαφθορά και το έγκλημα και οι διαστροφές και οι πωρωμένοι δολοφόνοι και πολλά άλλα είναι δημιουργήματα του καπιταλισμού και θα εκλείψουν μόνο όταν γκρεμιστεί και οικοδομηθεί μια άλλη κοινωνία.

Σύμφωνα με τη λογική των «ταξικών» κλισέ του ΚΚΕ δεν θα πρέπει να αγωνιζόμαστε εναντίον όλων αυτών, γιατί δεν μπορεί να λυθούν μέσα στα ιμπεριαλιστικά πλαίσια…

Ούτε εναντίον των απεργοσπαστών ή των εισαγόμενων δούλων πρέπει να αγωνιζόμαστε γιατί και αυτοί είναι θύματα του ιμπεριαλισμού και επιπλέον και εργάτες…

Ούτε εναντίον της κατοχής μας από τις αλλοδαπές στρατιές γιατί και αυτές οι «στρατιές» προκαλούνται από την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και είναι και εργάτες-θύματα…

Έτσι η ηγεσία του ΚΚΕ ΠΡΑΚΤΙΚΑ στηρίζει τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και τον πλανητικό ΦΑΣΙΣΜΟ με ξύλινες, ΓΕΝΙΚΟΛΟΓΕΣ ρητορείες (αφαιρέσεις) εναντίον του καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού, της πλουτοκρατίας κ.λπ…

Θα παραθέσουμε ένα και μόνο παράδειγμα από τα άπειρα που υπάρχουν που αναδείχνει, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, την ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ λόγων και πράξεων του ΚΚΕ: Δηλαδή τη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ υποταγή του στο νεοταξικό, ιμπεριαλιστικό καθεστώς, ΥΠΟΤΑΓΗ επιχρυσωμένη με κραυγές «ταξικών» στερεοτύπων εναντίον του καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού.

[b]Κραυγάζει το ΚΚΕ εναντίον της ΕΕ, της Συνθήκης του Μάαστριχτ κ.λπ, αλλά ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ και προωθεί ΠΡΑΚΤΙΚΑ τα ΑΝΟΙΚΤΑ ΣΥΝΟΡΑ τα οποία αποτελούν την πεμπτουσία της ΕΕ και των πλανητικών οικονομικών ελίτ[/b]

Γιατί, είναι νομιμοποίηση και πρακτική προώθηση των ΑΝΟΙΚΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ όταν παρέχεις το πολιτικό άλλοθι και τεκμήριο στις εισαγόμενες στρατιές ξένων δούλων και ΕΥΛΟΓΕΙΣ αυτήν τη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ της ΕΕ και του κεφαλαίου.

Κραυγάζουμε, λοιπόν, ΓΕΝΙΚΩΣ, πομπωδώς και «ταξικώς» εναντίον της ΕΕ και του Μάαστριχτ, αλλά στα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ζητήματα που θέτει η ΕΕ, δηλαδή τα ΑΝΟΙΚΤΑ ΣΥΝΟΡΑ και στην εργασία, το βουλώνουμε.

Το χειρότερο: Γινόμαστε και σημαιοφόροι της αλλοδαπής εισβολής και κατοχής μας, γινόμαστε οι ιδεολογικοί και πολιτικοί ροπαλοφόροι της Νέας Τάξης, με το δόλιο τέχνασμα ότι …ο καπιταλισμός «φταίει»!!!

Το ίδιο γίνεται και στα ζητήματα της καθημερινής «αντιπολιτευτικής» πρακτικής: Κραυγάζουμε εναντίον της Κυβέρνησης, της άγριας σφαγής του ελληνικού κ.λπ, καλούμε σε γενικό ξεσηκωμό, αλλά νομιμοποιούμε ΟΛΕΣ τις σφαγές των ανδρεικέλων και την κατοχική Βουλή με τη συμμετοχή μας σ’ αυτήν…

Αναφορικά με το «γενικό ξεσηκωμό» οργανώνουμε φιέστες κομματικών παρελάσεων!!!

Στα λόγια, λοιπόν, κραυγές καταναλωτικών καταγγελιών και στην πράξη ΥΠΟΤΑΓΗ στη «νομιμότητα» της ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ βουλής, στη «νομιμότητα» που μας επιβάλλει το 4ο Ράιχ…

Δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεσία του ΚΚΕ δεν μιλάει για ΚΑΤΟΧΗ και ειρωνεύεται, μάλιστα, αυτούς που μιλούν. Αν μιλήσεις για κατοχή δεν μπορεί να βρίσκεσαι μέσα στην κατοχική Βουλή…

Και εδώ πετάει το συγκεκριμένο (τρόικα, κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, εντολές του 4ου Ράιχ για την εκτέλεση των συμβολαίων θανάτου κ.λπ) στον κάλαθο των αχρήστων και μιλάει γενικά για ΕΕ, καπιταλισμό, αστική τάξη, πλουτοκρατία…

Με την ίδια δολιότητα και κουτοπονηριά των στερεοτύπων αντιμετωπίζει και το ΦΑΣΙΣΜΟ.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ για το ΚΚΕ είναι μια λεκτική προπαγανδιστική ετικέτα και ΟΧΙ μια οικονομικό-πολιτική συγκρότηση, με την αντίστοιχη ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ και πρακτική.

Με αυτό το τέχνασμα της «αντιφασιστικής» ρητορείας η ηγεσία του ΚΚΕ δεν είναι σε θέση να διακρίνει ότι ΦΑΣΙΣΜΟΣ σήμερα είναι η πλανητική Νέα Τάξη και τα τμήματά της: ΕΕ-Γερμανία, ΗΠΑ, δηλαδή το 4ο Ράιχ.

Το χειρότερο: Αθωώνει και υπηρετεί το σημερινό φασισμό: Ιδεολογικά, πολιτικά και στην καθημερινή πρακτική, πάντα βεβαίως με «αντικαπιταλιστική» και «αντιιμπεριαλιστική» ρητορεία και «επαναστατικά», τηλεγραφικά κλισέ…

Για να επικαλύψει, η ηγεσία του ΚΚΕ, αυτήν την προδοσία της, ότι δηλαδή έχει γίνει ένα γρανάζι του σύγχρονου φασισμού ΜΕΤΑΘΕΤΕΙ το όλον ζήτημα στα στερεότυπα του παλιού φασισμού (των εθνικών ιμπεριαλισμών) και στα «κλούβια αυγά» των πολιτικών υπολειμμάτων του, στα παρακρατικά γρανάζια του και βυθοκορήματά του: Τη Χρυσή Αυγή στην προκειμένη περίπτωση

Με αυτήν την ταχυδακτυλουργία ΦΑΣΙΣΜΟΣ για το ΚΚΕ, αλλά και όλον τον πολιτικό κόσμο (γρανάζια του ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ που ζούμε) είναι αποκλειστικά η Χρυσή Αυγή: το παρακρατικό απόστημα του δικού τους καθεστώτος, του νεοταξικού φασισμού…

Έτσι με το ύπουλο άλλοθι της Χρυσή Αυγής η ηγεσία του ΚΚΕ και όλες οι πολιτικές δυνάμεις (εδώ υπάρχει ΟΜΟΦΩΝΙΑ) αθωώνουν και στηρίζουν τον πλανητικό φασισμό που ζούμε σπαρακτικά: Το φασισμό των ΗΠΑ-Γερμανίας…

Για όλους αυτούς τους πολύχρωμους πολιτικούς λωποδύτες ΦΑΣΙΣΜΟΣ δεν είναι η ευρω-χουντική κατοχή μας, οι χρηματιστηριακοί τοκογλύφοι και μαφιόζοι, η κατοχική Βουλή που επικυρώνει τις εντολές τους, οι τρόικες και τα Μνημόνια, τα αλυσιδωτά κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα και τα κυβερνητικά ανδρείκελα, το 4ο δηλαδή Ράιχ, αλλά τα παρακρατικά υπολείμματα του 3ου Ράιχ!!!

Το ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησε η ηγεσία του ΚΚΕ πάνω σ’ αυτό το ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα κινείται: Μιλάει για το φασισμό του 3ου Ράιχ και τα παρακρατικά, σημερινά «κλούβια αυγά» του, για να επικαλύψει, αθωώσει και στηρίξει το σημερινό, ζωντανό και επελαύνοντα ΦΑΣΙΣΜΟ του 4ου Ράιχ…

Φαίνεται ότι για την ηγεσία του ΚΚΕ αυτό που σήμερα ζούμε είναι …Δημοκρατία!!!

Και μόνο το πώς αντιμετωπίζει αυτή η ηγεσία το σημερινό πλανητικό ΦΑΣΙΣΜΟ (πανομοιότυπα με όλες τις καθεστωτικές δυνάμεις των ανδρεικέλων) ΑΠΟΔΕΙΧΝΕΙ περίτρανα ότι αποτελεί, η ίδια, καθοριστικό γρανάζι αυτού του νέου φασισμού και ότι δεν έχει ΚΑΜΙΑ, απολύτως καμία, σχέση με τις επαναστατικές παραδόσεις των λαϊκών κινημάτων…

_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!

[Μ. Λεονταρίτης]

Το "Κ"ΚΕ κρατά μια στάση απέναντι στο σύγχρονο φασισμό παρόμοια μ'εκείνη που κράτησε ο Στίνας κι ορισμένοι τροτσκιστές στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Στίνας ωστόσο κι οι πέριξ αυτόν, αποδείχτηκαν ανιδιοτελείς κι αθεράπευτα ρομαντικοί που πίστευαν ότι οι ορδές του παλιού φασισμού, της Βέρμαχτ, μπορούσαν έστω και την τελευταία στιγμή να εξευμενιστούν χάρη στην κατάλληλη διεθνιστική επίκληση.

Το "Κ"ΚΕ όμως, πόσο ανιδιοτελές μπορεί να θεωρηθεί άραγε όταν κάποτε ενώ ήταν αμίλεικτο απέναντι στον Στίνα σήμερα τον υπερθεματίζει;;

Προς τί μια τόσο ύποπτη και τόσο καίρια στροφή από τους επιγόνους της "εθνικά" αδιάλλακτης ΟΠΛΑ;;

[ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ]

Με το λόμπι της ευρω-χούντας η Αλέκα!!!



Η Αλέκα Παπαρήγα στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό επιτιθέμενη εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, είπε:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει ένα τμήμα επιχειρηματιών στην Ελλάδα, το λεγόμενο λόμπι της δραχμής. Διότι υπάρχουν συμφέροντα που θα ευνοηθούν με την επιστροφή στη δραχμή, όπως για παράδειγμα επιχειρηματικά συμφέροντα που αναμένουν ότι θα κερδίσουν με τα κρουαζιερόπλοια από τον τουρισμό ή ενδεχομένως και ο κλάδος των κατασκευαστών, οι τσιμεντάδες που τους συμφέρει η επιστροφή στη δραχμή».

Η Αλέκα Παπαρήγα ταυτίστηκε, πλέον και στα λόγια, με την ΕΕ και το λόμπι των ευρω-χουντικών ανδρεικέλων: ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ…

Φαίνεται ότι η ηγεσία του ΚΚΕ έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια, κάτω από το μαστίγιο της κρίσης κατάρρευσης του συστήματος, «μαστίγιο» που υπονομεύει και την ίδια την ύπαρξη αυτού του κόμματος, μια και αποτελεί συστατικό στοιχείο του καθεστωτικού οικοδομήματος…

Από τη μια το ΚΚΕ σχίζει τα ιμάτιά του εναντίον της ΕΕ και από την άλλη στηρίζει το ευρώ.

Η ηγεσία του ΚΚΕ, όπως δείξαμε στο προηγούμενο κείμενό μας, φλυαρεί «ταξικά» εναντίον της ΕΕ των ιμπεριαλιστικών μονοπωλίων, αλλά υιοθετεί, ευλογεί και προωθεί τις στρατηγικές και τα ιδεολογήματα των μονοπωλίων: «Ανοικτά σύνορα», λαθρομεταναστευτικές εισβολές, «αντιρατσισμούς», διαστροφές και νοσήματα πολυπολιτισμικά και πολλά άλλα…

Η υπερκατανάλωση, όμως, «ταξικών» αφαιρέσεων δεν μπορεί, ΣΗΜΕΡΑ, να διασώσουν το ΚΚΕ, ούτε να ξεγελάσουν τον ελληνικό λαό. Είναι τέτοια η κρίση και τόσο καταιγιστικοί οι ρυθμοί τής παρακμιακής σήψης και κατάρρευσης του, που το ΚΚΕ δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να παίζει το κρτυφτούλι πίσω από τις καταχρηστικές «ταξικές» του φλυαρίες: ΟΛΟ και πιο ΑΝΟΙΚΤΑ θα βάζει πλάτη για τη διάσωση του συστήματος (γρανάζι του οποίου είναι),ΟΛΟ και πιο κραυγαλέα θα αποκαλύπτεται ο «διπλός» ρόλος του. Αυτός που από τη μια κατακεραυνώνει, στα ΛΟΓΙΑ, το σύστημα και στην ΠΡΑΞΗ αποτελεί το σωσίβιο του συστήματος, το ύπουλο χέρι του σύγχρονου πλανητικού φασισμού…

Από αυτήν τη δραματικά ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΗ θέση του ΚΚΕ (λειτουργικό γρανάζι του συστήματος το οποίο οφείλει όμως να καταγγέλλει) ξεκινούν όλες οι σχιζοφρένειές του, όπως και η σημερινή που τάσσεται με το λόμπι των ευρω-δικτατόρων…

Και για να δικαιολογήσει αυτήν την ένταξή του στο «λόμπι του ευρώ» μιλάει για «λόμπι της δραχμής» και επιστρατεύει ηλίθια επιχειρήματα εναντίο του. Ότι δηλαδή, κάποια «επιχειρηματικά συμφέροντα» προσδοκούν την επαναφορά στη δραχμή γιατί θα κερδίσουν και θα κερδοσκοπήσουν με αυτή την επαναφορά.

Μα, δεν γνωρίζει το «κομμουνιστικό» ΚΚΕ ότι είναι ΝΟΜΟΣ του καπιταλισμού το κέρδος και η κερδοσκοπία και ότι ΠΑΝΤΑ, σε οποιαδήποτε κατάσταση, τα «επιχειρηματικά συμφέροντα» κυνηγούν το κέρδος και κερδοσκοπούν ασύστολα;

Αυτά, βεβαίως, τα «επιχειρηματικά συμφέροντα» (ΥΠΑΡΚΤΑ) τα οποία επενδύουν στην επαναφορά της δραχμής έχουν εκτιμήσει πολύ πιο σωστά από τους «μαρξιστές» του ΚΚΕ.

Γνωρίζουν ότι η πτώση του ευρώ και η επαναφορά σε εθνικό νόμισμα είναι ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ, καθορίζεται όχι από τις επιθυμίες μας και τους φόβους μας, αλλά από τους σιδερένιους οικονομικούς νόμους του καπιταλισμού και ιδιαίτερα από την ΚΡΙΣΗ ΚΑΤΑΡΕΥΣΗΣ της ΕΕ, της ευρωζώνης και του ευρώ, κρίση που το πρώτο θύμα της είναι η χώρα μας…

Τα «επιχειρηματικά συμφέροντα» είναι απείρως πιο διορατικά από τους «κομμουνιστές» του ΚΚΕ. Διακρίνουν καθαρά τη χρεοκοπία της Ελλάδας (κερδοσκόπησαν πάνω σ’ αυτή τη χρεοκοπία), διακρίνουν καθαρά την πτώση του ευρώ και την επαναφορά στη δραχμή και ετοιμάζονται να κερδοσκοπήσουν και πάνω σ’ αυτή τη νέα κατάσταση: ΟΛΟ το κεφάλαιο θα επιχειρήσει να κερδοσκοπήσει πάνω στη νέα νομισματική κατάσταση (αυτό είναι νόμος), αν δεν υπάρξουν ισχυρές, αντίρροπες και οργανωμένες ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ δυνάμεις…

Η ηγεσία του ΚΚΕ, είναι τόσο τυφλά αγκυλωμένη από την υποταγή της στο «ευρω-σύστημα» που καταγγέλλει στα λόγια, που ΟΧΙ μόνο δεν βλέπει την κατάρρευσή του, αλλά δίνει και σισύφειες μάχες για τη διάσωση του ευρώ.

Έτσι ΠΡΑΚΤΙΚΑ αφήνει το δρόμο ΑΝΟΙΚΤΟ στην ασύδοτη κερδοσκοπία των «επιχειρηματικών συμφερόντων».

Αντί η ηγεσία του ΚΚΕ να δείξει το αναπόφευκτο, αντί να εξοπλίσει ΠΟΛΙΤΙΚΑ τον ελληνικό λαό για την επαναφορά στη δραχμή και τις δυνατότητες που θα έχουμε για εθνική ανάπτυξη και απελευθέρωση, ΚΑΙ κυρίως, ΑΝΤΙ να προωθήσει την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ του ελληνικού λαού για να αντιμετωπίσει την κερδοσκοπική απληστία των «επιχειρηματικών συμφερόντων» πιο αποτελεσματικά, όταν θα επανέλθουμε στο εθνικό νόμισμα, η ηγεσία αυτή τάσσεται με το ευρώ και κατά της δραχμής (κινείται στην ουτοπία), παροπλίζοντας κυριολεκτικά την ελληνική κοινωνία η οποία θα γίνει έτσι έρμαιο και πάλι των «επιχειρηματικών συμφερόντων»…

ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, συνεπώς, είναι υπέρ της κερδοσκοπίας των «επιχειρηματικών συμφερόντων» που στα λόγια καταγγέλλει…

Το ίδιο ΟΛΑ τα κόμματα. ΟΛΑ αγωνίζονται για μια υπόθεση χαμένη (ευρώ), και μάλιστα τα κυβερνητικά ανδρείκελα τρομοκρατούν με την επαναφορά στη δραχμή, καθιστώντας αυτήν την επαναφορά νέο «σκιάχτρο»…

Το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτός για τη διάσωση της ΕΕ και του ευρώ μας μιλάει. Απλώς μιλάει πιο χαλαρά, αφήνοντας παραθυράκια ανοικτά και στη δραχμή: Παραθυράκια, βεβαίως, για μια επαναφορά χωρίς πρόγραμμα, χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις, χωρίς επεξεργασμένους απελευθερωτικούς (εθνικούς και κοινωνικούς) στόχους ΚΑΙ κυρίως με το λαό στη γωνία, δηλαδή χωρίς ΚΙΝΗΜΑ και ΟΡΓΑΝΩΣΗ…

Μια επαναφορά που θα γίνει με τους όρους των πλανητικών ελίτ εξουσίας και των «επιχειρηματικών συμφερόντων», μια επαναφορά που θα οδηγήσει σε νέο «νταβά»: Στο δολάριο…

ΟΛΑ τα κόμματα είναι δουλικά προσανατολισμένα στον άξονα διάσωσης και αναπαλαίωσης του σάπιου καθεστώτος και πάνω σ’ αυτόν το άξονα στοιχίζονται στα αντίπαλα διεθνή ανταγωνιστικά συμφέρονται τα οποία αφού μας ξεζούμισαν και μας κλείδωσαν στο αποικιοκρατικό φέρετρο, τώρα μαλώνουν γύρω από το φέρετρό μας: Στο ποιος θα κερδοσκοπήσει και πάνω στην ταφή μας, το ευρώ ή το δολάριο…

[ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ]

Τα εγκώμια του Παπαχελά στην Αλέκα!!!



Ο Καρλ Λήμπκνεχτ, ο μεγάλος αυτός επαναστάτης, μόλις τον χειροκρότησαν οι αντίπαλοί του, στο γερμανικό κοινοβούλιο, σηκώθηκε και είπε: «Ανακαλώ τα όσα είπα, διότι όταν σε χειροκροτούν οι ταξικοί σου αντίπαλοι σημαίνει ότι κάνεις λάθος…».

Από τότε ο κόσμος …χάλασε πολύ…

Φτάσαμε, λοιπόν, στο τραγικά θλιβερό να ακούμε τα εγκωμιαστικά σχόλια του Αλέξη Παπαχελά και να μην ιδρώνει το αυτί μας.

Ποιού; Του Παπαχελά!!!

Όταν σε εγκωμιάζουν τέτοιοι τύποι ΤΟΤΕ πράγματι ο κόσμος έχει γυρίσει ανάποδα. Που σημαίνει ότι οι κομμουνιστές έχουν μεταλλαχτεί σε «κομμουνιστές»: Δηλαδή στα καλά παιδιά του συστήματος…

Τα δικά μας, φυσικά, σχόλια περιττεύουν.

Τα λέει όλα ο Παπαχελάς:

Η κ. Αλέκα Παπαρήγα
Του Αλεξη Παπαχελα

Δεν είχα σκεφθεί ποτέ ότι θα με τρόμαζε κάποτε η ιδέα ενός Κοινοβουλίου χωρίς την κ. Αλέκα Παπαρήγα. Δεν συμμερίσθηκα ποτέ τον δογματισμό και την απολυτότητα των απόψεων ούτε, βεβαίως, με εύρισκαν σύμφωνο οι αναλύσεις περί επιβεβλημένης παραβίασης του Συντάγματος ή οι μεθοδεύσεις του ΠΑΜΕ. Το ΚΚΕ έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης για το πού βρίσκεται η χώρα, αν και πολύ μεγαλύτερο έχουν οι πολιτικοί και ταγοί της αστικής τάξης, οι οποίοι λαΐκιζαν ασύστολα μόλις το ΚΚΕ τούς έκανε... «φου».
Παρ’ όλα αυτά, η παρουσία της κ. Παπαρήγα στο Κοινοβούλιο, σε ορισμένες κρίσιμες στιγμές, έδειξε έναν άνθρωπο με συσσωρευμένη εμπειρία, θεσμική συμπεριφορά και μια αίσθηση στοιχειώδους ευθύνης. Οταν οι δυνάμεις του ΚΚΕ συγκρούσθηκαν με τους ποικίλους και αδέσποτους «μπαχαλάκηδες» στο Σύνταγμα και αφού πέθανε ένας άνθρωπος που ανήκε στο ΚΚΕ, η κ. Αλέκα Παπαρήγα δεν «έριξε λάδι στη φωτιά» ούτε κήρυξε την επανάσταση. Αντιθέτως, φρόντισε να ηρεμήσει τα πνεύματα και να αποφύγει τα χειρότερα. Ισως, βεβαίως, αυτή να είναι και η μεγάλη διαφορά. Εχει ζήσει τα χειρότερα, ήταν εκεί όταν η χώρα ζούσε τραγικές στιγμές ή κατέρρεε.
Το ίδιο συνέβη στο Κοινοβούλιο τις προάλλες. Μέσα στον ορυμαγδό της ανοησίας, του φτηνού τηλεεντυπωσιασμού, της μισαλλοδοξίας και της καφρίλας, η κ. Παπαρήγα μίλησε πάλι με ηρεμία, νηφαλιότητα και χωρίς περιστροφές. Η ρητορεία της δεν αφηνιάζει ποτέ, δεν ξεπερνά τη λογική και την ανάλυσή της. Ολα έχουν μια αρχή, μέση και τέλος.
Μέσα στο κλίμα των ημερών, ίσως η κ. Παπαρήγα και το στυλ της να μην «πουλάνε»... Μια μερίδα του κόσμου θέλει ωμή «καφρίλα», αμάσητο μίσος και επιχειρήματα προϊστορικού πανεπιστημιακού αμφιθεάτρου. Η κ.Παπαρήγα ενδέχεται να αποχωρήσει από την ηγεσία της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ κάποια στιγμή το 2013. Εκείνη τη στιγμή θα χαθεί ένα ακόμη κομμάτι «σοφίας», εμπειρίας, όπως θέλετε πείτε το, που χρειάζεται πολύ αυτές τις ώρες. Δεν υπάρχουν πολλοί βετεράνοι και έμπειροι πολιτικοί πια στην «πιάτσα» που να μπορούν την κρίσιμη, ύστατη στιγμή να χτυπήσουν το καμπανάκι του κινδύνου. Και αυτό μόνο ζημιά μπορεί να κάνει τούτη την ώρα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_14/11/2012_501634