Πασοκικός θίασος: Η βλακεία του ΤΕΛΟΥΣ τους,,,

[ΘΑΛΕΙΑ]

Πασοκικός θίασος: Η βλακεία του ΤΕΛΟΥΣ τους…



Ο πασοκισμός αποτελεί την ακρότατη παρασιτική εκβλάστηση της καθεστωτικής σαπίλας και της επαρμένης μπουρδολογίας και ηλιθιότητας: Την έπαρση της καθεστωτικής αυθάδειας, του ψεύδους, της απάτης, της ακατάσχετης ανοησίας…

Έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές τούτο:

«Το ‘’λίπος’’ της παρασιτικής αχρειότητας έχει γίνει καθεστώς στο ΠΑΣΟΚ και δεν καίγεται με τίποτα: ΣΗΜΕΡΑ, κάτω από την επιδερμίδα της καλοαναθρεμμένης πασοκικής «αλητείας» κατακάθεται το ξύγκι του πιο αποτρόπαιου πολιτικού αμοραλισμού, της αχαλίνωτης διπροσωπίας, της εκτυφλωτικής φαυλοηλιθιότητας, της χυδαιότητας και της μοχθηρής κακογουστιάς…».

Ο πασοκικός θίασος δεν έχει ξεπεράσει απλώς κάθε όριο ιλαρότητας, αλλά και κάθε όριο εξοργιστικού, φρενοβλαβούς εμπαιγμού του ελληνικού λαού.

Βεβαίως, για το «ξύγκι» του αποτρόπαιου πασοκικού αμοραλισμού και της εκτυφλωτικής φαυλοηλιθιότητας έχουμε μιλήσει πολλές φορές: Καταγράφεται και διογκώνεται καθημερινά…

Στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, θεατρική παράσταση για τη διαδοχή, όλες οι μαϊμούδες του θιάσου είναι «συνωστισμένες», γεγονός που καταγράφει πιο παραστατικά και κραυγαλέα τον όγκο του πασοκικού «λίπους».

Δεν ξέρουμε το τι είναι πιο εντυπωσιακό και μακάβριο σε αυτή τη θεατρική παράσταση των πράσινων παρασίτων: Η ασύστολη αθλιότητα, η θρασύτατη αχρειότητα ή το απύθμενο της ωκεάνιας βλακείας τους;

Αυτά τα παράσιτα της δωσίλογης μοχθηρίας ζούνε σε άλλο πλανήτη, χαρακτηριστικό δείγμα της αναισθησίας των παχύδερμων…

Εδώ έχουν βάλει την Ελλάδα στον τάφο, η ιστορία έχει αποφανθεί τελεσίδικα για τα εγκλήματά τους, Εγκλήματα Εσχάτης Προδοσίας, και όλος αυτός ο πασοκικός θίασος συνεχίζει να παίζει το κακόγουστο θέατρο της ρητορικής φλυαρίας για τη …διάσωση(!) του ΠΑΣΟΚ: Εξαχρείωση χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς αναστολές…

Εδώ δεν μπορούν να ξεμυτίσουν στο δρόμο (τα γιαούρτια και οι πέτρες βρίσκονται σε «επιφυλακή»), δεν θα πάρουν ούτε τους δικούς τους ψήφους, θα περάσουν στην Ιστορία, σαν τα πιο μελανά στίγματα, και ΑΥΤΟΙ δίνουν παραστάσεις για τη διαδοχή, για το ποιος θα είναι αρχηγός του κόμματος που θα «μπαζωθεί» από την λαϊκή ΟΡΓΗ: Βλακεία χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς αναστολές…

Αυτά τα παράσιτα βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. Η ελληνική κοινωνία τα έχει καταδικάσει τελεσίδικα, ο ελληνικός λαός τα φτύνει πατόκορφα, σύντομα θα στήσει και κρεμάλες, ΚΑΙ αυτά εξακολουθούν να επιμένουν, με την επιμονή ενός πάθους που οι ψυχίατροι θα το ονόμαζαν μονομανία, να φαντάζονται ότι αποτελούν την πολιτική ηγεσία του τόπου.

Το ακόμα πιο προκλητικό: Να χλευάζονται από όλη την Ελλάδα, να αποτελούν πλέον μια ιστορική υπόθεση ξοφλημένη ανέκκλητα, και αυτοί να ποζάρουν σαν «ηγέτες» και «σωτήρες», να δίνουν δονκιχωτικές μάχες μεταξύ τους, δανειζόμενοι τη φρασεολογία τους από τις ρεκλάμες του κινηματογράφου ή τους πωλητές της λαχαναγοράς…

Πνίγονται και βλέπουν ρόδινα όνειρα: Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα των κομμάτων και των πολιτικών που βρίσκονται ένα βήμα πριν από το βάραθρο, το πιο καθαρό σημάδι της σήψης, της παρακμής και της καταθλιπτικής πολιτικής κενότητας…

Δεν αντιλαμβάνονται, οι άμοιροι, ότι δεν έχουν καμία απήχηση πλέον στην ελληνική κοινωνία. Το μόνο που προκαλούν είναι ΟΡΓΗ και ΑΗΔΙΑ…

Οργή και αηδία που πολλαπλασιάζεται από αυτές τις παραστάσεις που δίνουν τα πράσινα ανδρείκελα γύρω από τη διαδοχή και την εμμονή των ΜΜΕ να τις προβάλλουν, υποτιμώντας βάναυσα τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού…

Τι προβάλλουν αλήθεια στον ελληνικό λαό;

Το δωσίλογο κομπασμό του Βενιζέλου και τις αυθάδειες της φλύαρης μπουρδολογίας του;

Τις «αμερικάνικες» μαϊμουδιές του Χρυσοχοΐδη, τις σοβαροφανείς πόζες της Διαμαντοπούλου, τις γλυκερές αναθυμιάσεις του Παπουτσή και τα λογύδρια όλων των χαμαιλεόντων των πασοκικών παρασίτων;

ΟΛΟΙ αυτοί προκαλούν τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού και κάθε κουβέντα τους διογκώνει ακόμα περισσότερο την οργή και την αηδία…

Τα γλοιώδη καθεστωτικά παράσιτα (πολιτικά και δημοσιογραφικά) είναι τόσο αλλοτριωμένα τα ίδια, από τον επαρμένο κρετινισμό τους, που δεν είναι σε θέση πλέον να διακρίνουν ΤΙΠΟΤΕ έξω από τον μικρόκοσμο της παρασιτίας τους…

Δεν είναι σε θέση να διακρίνουν ότι ο ελληνικός λαός νιώθει ναυτία και οργή με το να αντικρύσει και ΜΟΝΟ τα πασοκικά και τα λοιπά καθεστωτικά ανδρείκελα, όχι και να τ’ ακούσει: Εδώ χάνει την ψυχραιμία του…

ΟΛΟΙ αυτοί κρίνουν τον ελληνικό λαό με τον πήχη της δικής τους βλακείας: Της βλακείας του ΤΕΛΟΥΣ τους…

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

ΠΑΣΟΚ: Η αποθέωση του ΤΙΠΟΤΑ…



Το ΠΑΣΟΚ, το όλον ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει μέρα που να μην επιβεβαιώνει δραματικά τα κάτωθι:

«Το ‘’λίπος’’ της παρασιτικής αχρειότητας έχει γίνει καθεστώς στο ΠΑΣΟΚ και δεν καίγεται με τίποτα: ΣΗΜΕΡΑ, κάτω από την επιδερμίδα της καλοαναθρεμμένης πασοκικής «αλητείας» κατακάθεται το ξύγκι του πιο αποτρόπαιου πολιτικού αμοραλισμού, της αχαλίνωτης διπροσωπίας, της εκτυφλωτικής φαυλοηλιθιότητας, της χυδαιότητας και της μοχθηρής κακογουστιάς…».

Διαβάστε και τον Νίκο Μπογιόπουλο

ΠΑΣΟΚ και...
Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος

Τα όσα έγιναν το Σαββατοκύριακο σε ό,τι αποκάλεσαν «εθνική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ»,
το θέαμα των παρευρισκομένων του κομματικού μηχανισμού της Ιπποκράτους να... χειροκροτούν (!) τον Γ. Παπανδρέου, όταν εκείνος μιλούσε για την ανεργία (την οποία με την πολιτική του εκτίναξε σε πάνω από 20%),
η εικόνα του ακροατηρίου να... επευφημεί (!) τον Παπανδρέου στο άκουσμα του λόγου του ότι τώρα (αυτός που λεηλάτησε μισθούς και συντάξεις) έχει γίνει... «περισσότερο σοσιαλιστής»,
*
αυτός ο σουρεαλισμός,
αυτή η αποθέωση του τίποτα,
αυτό το «μεγαλείο» του «άλλα λέω, άλλα εννοώ, άλλα πιστεύω κι άλλα κάνω»,
αυτή η ασύλληπτη διαστροφή των εννοιών,
αυτή η ακατάβλητη πορεία βιασμού της κοινής λογικής,
αυτή η αγέρωχη διαστρέβλωση του οτιδήποτε,
αυτή η απαράμιλλη εμμονή στο ψεύδος, στη δημαγωγία και την παραποίηση,
αυτό το αναπάντεχο θράσος να αυτοανάγεται ο «πάτος» σε «αφρό»,
αυτό το άνευ προηγουμένου μοντέλο νομιμοποίησης και καθαγίασης της πολιτικής απάτης,
αυτό το παγκόσμιο υπόδειγμα εξαχρείωσης για το πώς χωρίς ίχνος ντροπής μπορεί κανείς να αυτοθαυμάζεται όταν βαφτίζει το «μαύρο - άσπρο»,
*
έχει ένα και μόνο όνομα, έχει έναν και μόνο τρόπο, έχει μία και μόνο λέξη για να περιγραφεί:
«ΠΑΣΟΚ»!
Ολο αυτό το πράγμα δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο, από «ΠΑΣΟΚ».
Τίποτα άλλο δεν μπορεί να το αποδώσει...


... «νέο» ΠΑΣΟΚ!



Και τώρα τα τελευταία νέα, σε τίτλους ειδήσεων:
1. Βασικός μισθός 480 ευρώ.
2. Επίδομα ανεργίας 360 ευρώ.
3. Σύνταξη 300 ευρώ.
(σ.σ.: Τα «νέα» που προηγήθηκαν ήταν μια ευγενική προσφορά από το «νέο ΠΑΣΟΚ» του Βενιζέλου)...

ΠΗΓΗ:
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=13/3/2012&columnId=1821

[Ροβεσπιέρος]

ΓΑΠ: Η κομπάζουσα γελοιότητα του σφετερισμού



Το ΠΑΣΟΚ αποτελεί ένα από τα πιο κραυγαλέα και αλαζονικά δείγματα ΣΦΕΤΕΡΙΣΜΟΥ της Ιστορίας, με τη συνακόλουθη υποκρισία και απάτη που χαρακτηρίζει κάθε σφετερισμό.

Γράφαμε για το ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 1999:

«Καταργεί τον άνθρωπο και σφετερίζεται τις αγωνιστικές κατακτήσεις του και τις ανθρώπινες αξίες.
Εξαθλιώνει τους πολίτες και επιβάλλει ένα καθεστώς ψεύδους που διαποτίζει όλους τους τομείς της κοινωνίας και της πολιτικής ζωής –και μιλάει για αλήθεια και πρόοδο.
Στραγγαλίζει τις ελευθερίες, ακρωτηριάζει τη σκέψη και παράγει όλες τις μορφές της πνευματικής κατάπτωσης –και εμφανίζεται σαν υπερασπιστής των ελευθεριών και της πνευματικής δημιουργίας…
Να γιατί απέναντι σε αυτή την κάστα των άπληστων νεόπλουτων της εξουσίας, των κυνικών σφετεριστών και της προκλητικής διπλοπροδωπίας νιώθουμε ασίγαστο μίσος. Μα αυτό το αίσθημα δεν έχει αληθινά τίποτα το προσωπικό…» («Ο σφετερισμός», στις «Μυθολογίες και Μεταλλάξεις»).

Από το 1999 μέχρι σήμερα βιώσαμε την παράκρουση της πασοκικής σφετεριστικής χυδαιότητας και αυθάδειας.

Επί ΓΑΠ αυτή η αθλιότητα πήρε τα χρώματα της ανοησίας και της ακραίας γελοιότητας.

Ένα σημερινό παράδειγμα αυτής της κομπάζουσας σφετεριστικής γελοιότητας μας το δίνει ο Νίκος Μπογιόπουλος:



Στα χνάρια της Τατιάνας...
Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=13/3/2012&columnId=1821

Ο Γ. Παπανδρέου ζήλωσε τη δόξα της ...Τατιάνας Στεφανίδου.

Εκείνη ήταν η τελευταία (και από προχτές η προτελευταία) που πριν μερικά χρόνια, επιεικώς ...παράταιρα, επιχείρησε να συνδέσει την τηλεοπτική ύπαρξή της με τον ...Γιάννη Ρίτσο (!!), και μάλιστα για τις ανάγκες εκείνου του τηλεσκουπιδιού, του «Φέιμ Στόρι»...
*
Τη σκυτάλη από την κυρία Στεφανίδου πήρε το Σάββατο ο απερχόμενος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος προέβη σε μια κίνηση που μόνο όποιος είναι αρχιΠΑΣΟΚος θα μπορούσε να διαπράξει:

Προσπάθησε να «ντύσει» και να «αποδώσει» την πολιτική που εφάρμοσε ο ίδιος και συνεχίζει να εφαρμόζει το κόμμα του, την πολιτική των Μνημονίων και των ΔΝΤ,
με τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου!!!
*
«Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου από τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο», γράφει ο Ρίτσος στο «Καπνισμένο τσουκάλι»,
και με αυτά τα λόγια επέλεξε να ξεκινήσει την ομιλία του ο ...Παπανδρέου στη συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ!
*
Αλλά, προφανώς, ο Ρίτσος το «σμίξιμο» κάπως αλλιώς το εννοούσε απ' ό,τι ο Παπανδρέου.

Ο Ρίτσος, προφανώς, δεν εννοούσε ως «σμίξιμο» των ανθρώπων το στρίμωγμά τους στις ουρές της ανεργίας, όπως αυτές που προκάλεσε η πολιτική του Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ.

Ο Ρίτσος, προφανώς, δεν εννοούσε ως «σμίξιμο» των ανθρώπων το συνωστισμό τους στις ουρές των συσσιτίων, όπως αυτές που προκάλεσε η πολιτική του Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ.

Ο Ρίτσος, προφανώς, δεν εννοούσε ως «σμίξιμο» των ανθρώπων το τσουβάλιασμά τους κατά εκατομμύρια στα έγκατα της χρεοκοπίας, της πτώχευσης και του κοινωνικού αποκλεισμού, όπως αυτά που προκάλεσε η πολιτική του Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ.
*
Και κάτι ακόμα προφανέστερο:

Το τι εννοούσε και το τι υπηρέτησε ο ποιητής με τη ζωή και το έργο του δεν έχει κανένα
- μα κανένα - νόημα
να το εξηγήσει κανείς ούτε στους Παπανδρέου ούτε στους Βενιζέλους του ΠΑΣΟΚ, ούτε και στους κάθε λογής μικρόνοες και ανερυθρίαστους που νομίζουν, οι καημένοι, ότι μπορούν να καπηλευτούν τον Ρίτσο...

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)