"Σεπτεμβριανά": Προβοκάτσια εκκαθάρισης της Πόλης.

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

ΤΡΕΛΟ-Γιάννης
http://trelogiannis.blogspot.com/2011/09/blog-post_8774.html

"Σεπτεμβριανά": η οργανωμένη επιχείρηση εκκαθάρισης του ελληνικού πληθυσμού της Πόλης




Πώς από 300.000 έμειναν στην Πόλη μόλις 3-4 χιλιάδες Έλληνες

Με την ονομασία «Σεπτεμβριανά» έμεινε στην ιστορία το οργανωμένο πογκρόμ της νύκτας της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, εξ ου και η ονομασία, που συνέβη στη Κωνσταντινούπολη, όπου καθοδηγούμενος τουρκικός όχλος προκάλεσε βίαια επεισόδια κατά των περιουσιών των Ελλήνων Κωνσταντινουπολιτών, λεηλατώντας και πυρπολώντας ελληνικά καταστήματα, σπίτια, σχολεία και βεβηλώνοντας εκκλησίες ακόμα και νεκροταφεία δημιουργώντας τρομοκρατία και ανασφάλεια για τις υφιστάμενες μειονότητες. Αφορμή έδωσε μια βομβιστική επίθεση στο πατρικό σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη, που αποδείχτηκε στην συνέχεια ότι ήταν σκηνοθετημένη προβοκάτσια από την ίδια τη τουρκική κυβέρνηση.

Τα «Σεπτεμβριανά» αποτελούν ένα μέρος ενός μακρύ καταλόγου διώξεων κατά αλλοθρήσκων μειονοτήτων που μπορεί να ξεκίνησαν περί τα τέλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πλην όμως εντάθηκαν από την εποχή των Νεοτούρκων και ύστερα.

Η προετοιμασία της προβοκάτσιας

Στις 3 Σεπτεμβρίου η γυναίκα του Τούρκου Προξένου στην Θεσσαλονίκη κάλεσε Έλληνα φωτογράφο και του ζήτησε να φωτογραφήσει τον περίβολο του Προξενείου, το οποίο στεγάζεται δίπλα σε παλιό σπίτι, στο οποίο υποτίθεται ότι γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ. Τις φωτογραφίες τις ζήτησε ως ‘ενθύμιο', διότι την επομένη επρόκειτο να αναχωρήσει για την Τουρκία.

Τα μεσάνυκτα της 5ης προς 6η Σεπτεμβρίου εξερράγη βόμβα στον κήπο του τουρκικού Προξενείο, η οποία προκάλεσε μικρές μόνον ζημιές σε υαλοπίνακες στην παρακείμενη ‘οικία του Κεμάλ'. Η βόμβα, όπως εξακριβώθηκε από τις έρευνες που διεξήγαγαν οι ελληνικές αρχές και όπως απεδείχθη αργότερα στην δίκη των πρωταιτίων των γεγονότων το 1961 στην νήσο Yassιada (Πλάτη), μεταφέρθηκε από την Τουρκία από Τούρκο πράκτορα (Έλληνα υπήκοο από την Κομοτηνή) και τοποθετήθηκε από τον Τούρκο κλητήρα του Προξενείου.

Στις 4:00 το απόγευμα η τουρκική εφημερίδα İstanbul Ekspres κυκλοφόρησε σε έκτακτη έκδοση και δημοσίευσε τις φωτογραφίες της συζύγου του Τούρκου Προξένου φρικτά παραποιημένες, εις τρόπον ώστε να δίδεται η εντύπωση ότι στο σπίτι του πατέρα των Τούρκων είχε σημειωθεί μια τεράστια έκρηξη από βόμβα που είχαν τοποθετήσει οι Έλληνες. Το γεγονός αυτό έδωσε το έναυσμα για την έναρξη των πρωτοφανούς αγριότητος οργανωμένων ανθελληνικών ταραχών στην Κωνσταντινούπολη, γνωστών με το όνομα «Σεπτεμβριανά του 1955».

Το βράδυ του πογκρόμ

Μόλις δόθηκε το σύνθημα, ο μαινόμενος τουρκικός όχλος ξεχύθηκε στους δρόμους της Πόλης και άρχισε να λεηλατεί κάθε τι το ελληνικό.

Ασφαλώς, όμως, οι ‘αγανακτισμένοι' Τούρκοι πολίτες δεν έδρασαν αυθόρμητα. Το σχέδιο είχε σχεδιαστεί προσεκτικότατα και με απόλυτη μυστικότητα. Είναι χαρακτηριστικό το ότι, ενώ πολλοί απλοί Τούρκοι ασφαλώς δεν ενέκριναν τα όσα διεπράχθησαν εναντίον των Ελλήνων, εν τούτοις, ουδείς Τούρκος πρόδωσε λεπτομέρειες του σχεδίου σε Ρωμιό φίλο του, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπου γενικώς και αορίστως ανέφεραν για «κάτι άσχημο που επρόκειτο να συμβεί εκείνες τις ημέρες».

Το σχέδιο είχε αρτιότατα οργανωθεί, αφού μέρες ή και εβδομάδες πριν στρατολογήθηκαν άτομα από την Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη - εκτός των Κωνσταντινουπολιτών Τούρκων, μεταφέρθηκαν με σιδηροδρόμους, ταξί, λεωφορεία και πλοία, εφοδιάστηκαν με ρόπαλα, αξίνες, λοστούς, βενζίνη, δυναμίτιδα, ενώ παρεσχέθη στους επίδοξους ταραχοποιούς τροφή και κατάλυμα για μία ή δύο ημέρες.

Ακόμη συντάχθηκαν οι κατάλογοι των επικείμενων στόχων σε κάθε συνοικία και σημαδεύτηκαν την κατάλληλη στιγμή τα ελληνικά κτήρια.
Τέλος, εκπαιδεύτηκαν οι αστυνομικοί και στρατιώτες με πολιτικά που θα ελάμβαναν μέρος στη λεηλασία και θα κατηύθυναν το πλήθος, ενώ αργότερα θα έπαιζαν τον ρόλο των ειρηνοποιών.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της 12 Αυγούστου 2008 της εφημερίδας Ραντικάλ, τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1995 εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης είχαν οργανωθεί από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου (Özel Harp Dairesi), το οποίο αποτελούσε τον μηχανισμό, που είχε στηθεί από το ΝΑΤΟ για την αποτροπή του κομμουνιστικού κινδύνου.

Οι πρώτες συγκεντρώσεις και ομιλίες ξεκίνησαν κατά τις 4:30 το απόγευμα, ενώ οι πρώτες ταραχές πρέπει να ξεκίνησαν γύρω στις 5:30. Φυσικά, η ώρα ενάρξεως των τουρκικών επιθέσεων εποίκιλλε από συνοικία σε συνοικία.

Επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων και των περιουσιών τους έλαβαν χώρα και στην ευρωπαϊκή και στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και στις νήσους Χάλκη και Πρίγκηπο, από Τούρκους που μεταφέρθηκαν εκεί με πλοιάρια.



Με στρατιωτική πειθαρχία κινούμενος ο τουρκικός όχλος, ο οποίος ανερχόταν σε δεκάδες χιλιάδες άτομα, κινήθηκε κατά παντός του ελληνικού. Μέσα σε εννέα περίπου ώρες (διότι σε πολλά σημεία οι βανδαλισμοί συνεχίστηκαν και μετά την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου μετά τα μεσάνυκτα) καταστράφηκαν ολοσχερώς 1004 σπίτια, ενώ άλλα περίπου 2500 υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές. Καταστράφηκαν επίσης 4348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι σε 2 κοιμητήρια, καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στην Μονή Βαλουκλή.

Τουλάχιστον 30 Έλληνες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι κακοποιήθηκαν βάναυσα. Σε δύο περίπου χιλιάδες υπολογίζονται από τους κύκλους της ομογενείας οι βιασμοί, αν και επισήμως καταγγέλθηκαν μόνο 200, για ευνόητους λόγους.

Ιδιαίτερο μίσος επεδείχθη κατά των ιερωμένων, αφού πολλοί απ' αυτούς ξυλοκοπήθηκαν αγριότατα, άλλοι γυμνώθηκαν και διαπομπεύθηκαν, εξαναγκαζόμενοι να φωνάζουν: «Η Κύπρος είναι τουρκική», ενώ υπάρχουν μαρτυρίες ότι σε κάποιο ιεροδιάκονο έγινε αναγκαστική περιτομή. Ο Επίσκοπος Παμφίλου Γεράσιμος και ο ηλικιωμένος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου, ενώ ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος παρεφρόνησε από τους ξυλοδαρμούς και ύστερα από λίγο χρόνο απεβίωσε.

Οικονομική καταστροφή

Μέσα σε λίγες ώρες η ελληνική οικονομική δραστηριότητα καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς, αφού τα σπίτια και οι περιουσίες των περισσότερων Ελλήνων και τα ιδρύματα της ομογένειας λεηλατήθηκαν.

Χιλιάδες Έλληνες έμειναν κυριολεκτικώς μόνο με τα ρούχα που φορούσαν, αφού στα σπίτια τους καταστράφηκαν με πρωτοφανή μανία ή εκλάπησαν τα πάντα• από οικιακά σκεύη και τρόφιμα μέχρι κρεβάτια, καναπέδες και ακριβά κοσμήματα. 8.700 περίπου άτομα έμειναν άνεργα, αφού οι επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονταν είχαν καταστραφεί.

Αν και οι πρώτες εκτιμήσεις τουρκικών και ξένων τραπεζών μιλούσαν για ζημιές της τάξης του ενός ή δύο δισεκατομμυρίων τουρκικών λιρών, τον Φεβρουάριο του 1956 η τουρκική κυβέρνηση μείωσε κατά πολύ το ποσό, υπολογίζοντας τις συνολικές ζημιές σε 69.578.744 λίρες Τουρκίας, δηλ. περίπου 25 εκατομμύρια δολάρια.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών υπολόγισε ότι μόνο οι ζημιές που υπέστησαν οι εκκλησίες ξεπερνούσαν τα 150 εκατομμύρια δολάρια της εποχής. Βρετανοί διπλωμάτες υπολόγισαν τις ζημιές σε περίπου 200 εκατομμύρια δολλάρια, ενώ σύμφωνα με εκτίμηση της ελληνικής κυβερνήσεως οι ζημιές ανήρχοντο σε 500 εκατομμύρια δολλάρια.

Ο Γάλλος συγγραφέας και καθηγητής στην Σορβόννη Francois Crouzet στο βιβλίο του Le Conflit de Chypre (Η διένεξη της Κύπρου) υπολογίζει τις ζημιές σε 300 εκατομμύρια δολάρια της εποχής, δηλαδή πολύ περισσότερα του ενός δισεκατομμυρίου σημερινών (2008) δολαρίων.

Από το ποσό που υπολόγισε και ενέκρινε η τουρκική κυβέρνηση κατέβαλε τελικώς ποσό μικρότερο των 10 εκατομμυρίων Λ.Τ., και μάλιστα ύστερα από πολλούς μήνες, όταν η αξία της τουρκικής λίρας είχε υποτιμηθεί δραματικά. Δηλαδή, δόθηκαν αποζημιώσεις μικρότερες του 1% της αξίας των καταστροφών. Πάρα πολλοί δικαιούχοι δεν εισέπραξαν καμμία απολύτως αποζημίωση, ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις επιχειρηματιών που, ενώ έχασαν τα πάντα - και άρα είχαν ζημιά την χρονιά εκείνη - υποχρεώθηκαν να πληρώσουν και φόρο κερδών!
Η ανύπαρκτη ελληνική αντίδραση

Η αντίδραση της Ελληνικής Κυβερνήσεως στα γεγονότα της 6ης - 7ης Σεπτεμβρίου 1955 υπήρξε από χλιαρή έως ανύπαρκτη. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι ο τότε πρωθυπουργός Στρατάρχης Αλ. Παπάγος νοσούσε βαρύτατα και ουσιαστικώς η κυβέρνηση ήταν ακέφαλη. Από την άλλη, υπήρξαν έντονες συμμαχικές πιέσεις, ιδίως από τον Αμερικάνο Υπουργό Εξωτερικών Τζων Φόστερ Ντάλλες, ο οποίος κάλεσε και τις δύο πλευρές να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση (!) και να συμφιλιωθούν.
Τα μικρά ψάρια

Μετά τις ανθελληνικές ταραχές η τουρκική κυβέρνηση προσπάθησε να επιρρίψει την ευθύνη της οργανώσεως των επεισοδίων σε ‘κομμουνιστές πράκτορες', ενώ η αστυνομία συνέλαβε 3.151 άτομα. Τελικώς, παρέμειναν υπό κράτηση τεσσάρων έως έξι μηνών 17 άτομα: εννέα μέλη της Kιbrιs Türktür, έξι φοιτητές και δύο συντάκτες της İstanbul Ekspres. Στην δίκη που ακολούθησε δικάστηκαν και έξι μέλη του παραρτήματος Σμύρνης της Kιbrιs Türktür. Στις 24 Ιανουαρίου 1957 το ποινικό δικαστήριο Κωνσταντινουπόλεως αθώωσε και τους 23 κατηγορούμενους.

Τα μεγάλα ψάρια

Από τα μέλη της κυβερνήσεως Μεντερές, συμμετοχή στην διοργάνωση του ανθελληνικού πογκρόμ φαίνεται να είχαν, εκτός από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, οι Μαχμούτ Τζελάλ Μπαγιάρ, Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Μεχμέτ Φουάτ Κιοπρουλού, πρώην Υπουργός Εξωτερικών, Φατίν Ρουστού Ζορλού, Υπουργός Εξωτερικών, Ναμίκ Γκεντίκ, Υπουργός Εσωτερικών, Ετχέμ Μεντερές, Υπουργός Αμύνης και Φαχρεττίν Κερίμ Γκιοκάυ, βαλής (κυβερνήτης) της Κωνσταντινουπόλεως.

Στις 27 Μαΐου 1960 ομάδα αξιωματικών υπό τον στρατηγό Τζεμάλ Γκιουρσέλ κατέλαβε την εξουσία και οδήγησε σε δίκη 592 μέλη και συνεργάτες του Δημοκρατικού Κόμματος. Πολλοί απ' αυτούς δικάστηκαν σε περισσότερες της μιας δίκες. Μια από τις σημαντικότερες δίκες ήταν αυτή για το Πογκρόμ της 6ης - 7ης Σεπτεμβρίου 1955. Ο Γκεντίκ αυτοκτόνησε λίγο μετά την επικράτηση του πραξικοπήματος. Οι Μπαγιάρ και Ετχέμ Μεντερές δεν δικάστηκαν καθόλου για την συμμετοχή τους στην διοργάνωση του πογκρόμ, ενώ ο Κιοπρουλού αθωώθηκε. Ο Γκιοκάυ απλώς στερήθηκε των πολιτικών του δικαιωμάτων. Ένοχοι ευρέθησαν μόνον οι Μεντερές και Ζορλού, γι' αυτό και καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 6 ετών. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι για άλλη, πολύ πιο ασήμαντη υπόθεση, αυτή της καταχρήσεως κεφαλαίων, ο Μεντερές καταδικάστηκε σε φυλάκιση 14 ετών και 2 μηνών. Αν και οι Μεντερές και Ζορλού καταδικάστηκαν στην εσχάτη των ποινών και απαγχονίστηκαν στην νήσο Ιμραλί, τον Σεπτέμβριο του 1961, εκείνο που εβάρυνε στην θανατική καταδίκη τους ήταν οι κατηγορίες για παραβίαση του Τουρκικού Συντάγματος.

Οι Τούρκοι πρόξενοι της Θεσσαλονίκης, ο θυρωρός του Προξενείου που τοποθέτησε την βόμβα και ο φοιτητής Οκτάυ Εγκίν που μετέφερε την βόμβα στην Θεσσαλονίκη αθωώθηκαν. Ο Εγκίν αργότερα διορίστηκε Γενικός Διευθυντής Κρατικής Ασφαλείας και αργότερα Νομάρχης στην Νεάπολη (Nevşehir) της Καππαδοκίας.

Ο πρόεδρος του Σωματείου «Η Κύπρος είναι Τουρκική» Χικμέτ Μπιλ κατέθεσε στο δικαστήριο ως ... μάρτυρας κατηγορίας. Αργότερα απεστάλη από την τουρκική κυβέρνηση ως ακόλουθος τύπου στην Τουρκική Πρεσβεία στην Βηρυτό

[ΡΕΠΟΡΤΕΡ]

Από Κλασσικοπερίπτωση
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2011/09/blog-post_7698.html

Όχι δεν θα γίνουμε "λευκές κόλλες" πάνω στις οποίες θα ξαναγραφτεί η ιστορία και ο πολιτισμός μας



Από τα Σεπτεμβριανά του 1955 στον Νεο-Οθωμανισμό του 2010

Του Κωνσταντίνου Χολέβα
( "Αντίβαρο")

Τά τραγικά γεγονότα τῆς 6ης καί 7ης Σεπτεμβρίου 1955, ἀπό τά ὁποῖα ξεκίνησε ὁ ξεριζωμός καί ἡ συρρίκνωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Κωνσταντινουπόλεως, δέν ἦσαν ἕνα τυχαῖο καί μεμονωμένο γεγονός.

Ἦταν αποτέλεσμα μακροχρονίου σχεδιασμοῦ, τόν ὁποῖο τηρεῖ ἀπαρέγκλιτα τό τουρκικό κράτος στά ἐθνικά του θέματα, παρά τή συνεχῆ ἐναλλαγή κυβερνήσεων. Ἀπό τό 1914, ὅταν ἄρχισε ἡ γενοκτονία τῶν Μικρασιατῶν, καί μέ ἀποκορύφωμα τό 1919, ὅταν ἄρχισε ἡ γενοκτονία 350.000 Ἑλλήνων Ποντίων, μέχρι καί σήμερα ἡ πολιτική τοῦ τουρκικοῦ ἐθνικισμοῦ ἔχει δύο σταθερούς ἄξονες:

α) Τή δημιουργία ὁμοιογενοῦς ἐθνικοῦ κράτους μέ τήν ἐξόντωση ἤ ἐκδίωξη τῶν Χριστιανικῶν μειονοτήτων (Ἑλλήνων, Ἀρμενίων, Ἀσσυρίων κἄ.).

β) Τήν ἐπέκταση τῆς στρατιωτικῆς, οίκονομικῆς καί πολιτικῆς ἐπιρροῆς τῆς Τουρκίας πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις καί κυρίως πρός τόν ἐδαφικό χῶρο τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ἡ εἰσβολή τοῦ Ἀττίλα στήν Κϋπρο τό 1974.

Στήν ἐπίτευξη τῶν τουρκικῶν στόχων δυστυχῶς ἔχει βοηθήσει κατά καιρούς ἡ ἀφέλεια, ἡ ἱστορική ἀμνησία καί ἡ ἐσφαλμένη κρίση τῆς ἑλληνικῆς πλευρᾶς.

Κάθε ὑποχώρησή μας δέν ἐκλαμβάνεται ἀπό τήν Ἄγκυρα ὡς φιλική σχέση μεταξύ γειτόνων, ἀλλά ὡς ἔνδειξη ἀδυναμίας. Ἡ Τουρκία εἴτε ὡς Ὀθωμανική εἴτε ὡς Νεοτουρκική εἴτε ὡς Κεμαλική εἴτε ὡς Νεο-οθωμανική τῆς σημερινῆς περιόδου ἀποθρασύνεται κάθε φορά πού οἱ ἁρμόδιοι γιά τίς τύχες τοῦ Ἑλληνισμοῦ δείχνουν ἀδυναμία καί ὑποχωρητικότητα.

Αὐτό μᾶς δείχνει καί ἡ προϊστορία τῶν Σεπτεμβριανῶν τοῦ 1955. Θυμίζω τά ἱστορικά γεγονότα:

Κατά τήν περίοδο 1928-1932 ὁ Ἐλ. Βενιζέλος καλλιέργησε τήν ἑλληνοτουρκική φιλία μέ τόν Κεμάλ Ἀτατούρκ. Ἡ ἀνταμοιβή μας ἦταν τό «βαρλίκ βεργκισί».

Δηλαδή κατά τή διάρκεια τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οἱ πολυάριθμοι Ἕλληνες τῆς Πόλης φορολογήθηκαν ὑπέρογκα καί ἄδικα. Ὅποιος δέν μποροῦσε νά πληρώσει ἀπεστέλλετο σέ κάτεργα γιά καταναγκαστικά ἔργα καί πολλοί πέθαναν ἀπό τίς κακουχίες.

Τό 1952 ἡ Ἑλλάς σέ ἔνδειξη φιλίας πρός τούς γείτονες ἐπέτρεψε τή λειτουργία τουρκόφωνου Γυμνασίου στή Θράκη μέ τό ὄνομα τοῦ Τούρκου Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Τζελάλ Μπαγιάρ καί –κακῶς ὡς ἀπεδείχθη- ἀνάγκασε ὅλους τούς Μουσουλμάνους τῆς Δυτικῆς Θράκης νά μαθαίνουν τήν τουρκική γλῶσσα.

Ἡ ἀνταμοιβή μας ἦταν τά Σεπτεμβριανά τοῦ 1955.

Ἡ ἱστορία ἔχει καί συνέχεια.

Τό 1999, μετά τόν φονικό σεισμό στήν Κωνσταντινούπολη, ὁ λαός μας ἐπέδειξε τή χριστιανική ἀλληλεγγύη του καί κάποιοι ὑπεριασιόδοξοι καλλιέργησαν τήν λεγόμενη «διπλωματία τῶν σεισμῶν» μέ τήν ἐλπίδα νά ἐπιτύχουν βελτίωση τῶν σχέσεων.

Ἡ ἀνταμοιβή μας ἦλθε στά ἀμέσως ἑπόμενα χρόνια μέ τίς συνεχεῖς ἀμφισβητήσεις τῶν ἐδαφικῶν, θαλασσίων καί ἐναερίων δικαίων μας, μέ προκλήσεις στή Δ. Θράκη, μέ τήν προβολή τῆς θεωρίας τῶν δύο κρατῶν στήν Κύπρο καί μέ τόν Νέο Ὀθωμανισμό τῶν κ.κ.Ἐρντογάν καί Νταβούτογλου.

Κάτι πού πρέπει πάντα νά προσέχουμε εἶναι ἡ συνήθης τουρκική τακτική τῆς «προβοκάτσιας», δηλαδή τῶν σκηνοθετημένων ἐπεισοδίων.

Τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1955 ὅλα ἄρχισαν ὅταν ἐξερράγη μία βόμβα στόν αὐλόγυρο τοῦ Τουρκικοῦ Προξενείου στή Θεσσαλονίκη, τό ὁποῖο θεωρεῖται ὡς ἡ οἰκία πού γεννήθηκε ὁ Κεμάλ Ἀτατούρκ. Σέ ἐλάχιστες ὧρες οἱ ἐφημερίδες στήν Κωνσταντινούπολη κυκλοφόρησαν μέ πηχυαίους τίτλους, ἄρα κάποιος τούς εἶχε προειδοποιήσει. Ὁ ὄχλος ἐφοδιάσθηκε μέ ὁμοιόμορφους ξύλινους λοστούς, ἄρα κάποιο συντονιστικό κέντρο ὐπῆρχε πίσω ἀπό τό σπάσιμο τῶν ἑλληνικῶν καταστημάτων, τους βιασμούς και τή θανάτωση τοῦ μοναχοῦ Χρυσάνθου.

Ὅπως ἀπεδείχθη τή βόμβα τήν εἶχε βάλει σκοπίμως ἕνας ὑπάλληλος τοῦ Τουρκικοῦ Προξενείου, ὁ ὁποῖος μετά ἀπό λίγες δεκαετίες ἀνταμείφθηκε μέ τή θέση τοῦ Νομάρχη στήν Τουρκία!

Ἡ μέθοδος τῆς σκηνοθεσίας ἐπανελήφθη καί τόν Ἰανουάριο τοῦ 1996, ὅταν ἡ δῆθεν τυχαία προσάραξη ἑνός τουρκικοῦ φορτηγοῦ πλοίου ὁδήγησε στήν κρίση τῶν Ἰμίων.

Ἡ τουρκική ἐξωτερική πολιτική χρησιμοποιεῖ ὁρισμένες σταθερές μεθόδους, γι’αὐτό καλό εἶναι νά μελετοῦμε τήν ἄλλη πλευρά καί νά προλαμβάνουμε ὅσα μποροῦμε. Ὡς Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι καί δημοκρατικοί πολίτες δέν ἔχουμε μίσος ἤ ἐχθρότητα πρός τόν απλό Τοῦρκο πολίτη. Ἔχουμε ὅμως σοβαρές ἐνστάσεις καί ἀνησυχίες ὅταν διαβάζουμε τίς σαφεῖς καί δημοσιευμένες δηλώσεις τῶν ὀπαδῶν τοῦ Νέου Ὀθωμανισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τήν ἐπίσημη πολιτική τῆς Ἄγκυρας σήμερα.

Ὅπως παρατηρεῖ εὔστοχα ὁ Τουρκολόγος Καθηγητής Νεοκλῆς Σαρρῆς οἱ Τοῦρκοι προαναγγέλλουν δημοσίως τά σχέδια καί τίς ἀπειλές τους. Διαβάζουμε, λοιπόν, τά σχέδια τοῦ Ὀθωμανισμοῦ στό βιβλίο τοῦ Τούρκου Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Ἀχμέτ Ντααβούτογλου, τό ὁποῖο μεταφράσθηκε καί στά ἑλληνικά. Λέγεται «Τό Στραηγικό Βάθος-Ἡ Διεθνής θέση τῆς Τουρκίας» καί ἐξεδόθη στήν Ἀθήνα τό 2010 ἀπό τίς ἐκδόσεις ΠΟΙΟΤΗΤΑ. Ἡ ἀρχική ἔκδοση ἔγινε στά τουρκικά τό 2001. ὁ Νταβούτογλου, Πανεπιστημιακός καί Διεθνολόγος πέραν τῆς σημερινῆς του ἰδιότητας, πιστεύει ὅτι ἡ Τουρκία πρέπει νά ἔχει ἔντονη καί πολύμορφη παρουσία στά Βαλκάνια, στόν Καύκασο καί στή Μέση Ἀνατολή, νά ἐνταχθεῖ στήν Εὐρώπη παραμένοντας μία ἡγετική δύναμη στόν Ἰσλαμικό κόσμο, νά διατηρήσει τόν στρατό της στήν Κύπρο ἔστω κι ἄν δέν μείνει οὔτε ἕνας τουρκοκύπριος, νά διδάξει πόσο καλή ἦταν ἡ Ὀθωμανική περίοδος γιά τούς ὑποδούλους λαούς καί νά ἀξιοποιήσει τίς μουσουμανικές κοινότητες καί μειονότητες τῆς περιοχῆς ὥστε νά παρεμβαίνει δυναμικά. Εἶναι χαρακτηριστικό τό ἀπόσπασμα τοῦ Νταβούτογλου, μέ τό ὁποῖο ὁμολογεῖ ὅτι αὐτά πού ἔκαναν στήν Κύπρο θέλουν νά τά ἐπαναλάβουν καί στήν ἑλληνική Θράκη. Γράφει στή σελίδα 200 τά ἑξῆς:

«Οἱ δύο σημαντικοί βραχυπρόθεσμοι καί μεσοπρόθεσμοι στόχοι τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῆς Τουρκίας στά Βαλκάνια εἶναι ἡ ἰσχυροποίηση τῆς Βοσνίας καί τῆς Ἀλβανίας μέσα σ’ἕνα πλαίσιο σταθερότητας καί ἡ δημιουργία ἑνός διεθνοῦς νομικοῦ πλαισίου πού θά θέσει ὑπό τήν προστασία του τίς ἐθνικές μειονότητες τῆς περιοχῆς. Στό νομικό αὐτό πλαίσιο ἡ Τουρκία πρέπει νά ἐπιδιώκει συνεχῶς τήν ἐξασφάλιση ἐγγυήσεων πού θά τῆς παρέχουν τό δικαίωμα παρέμβασης στά ζητήματα πού ἀφοροῦν τίς μουσουλμανικές μειονότητες τῶν Βαλκανίων. Ἡ νομιμότητα τῆς ἐπέμβασης τῆς Κύπρου (σ.σ. ἐννοεῖ τόν Ἀττίλα τοῦ 1974), πού ἀποτελεῖ ἕνα ἐντυπωσιακό παράδειγμα στή σύγχρονη ἐποχή, κατέστη δυνατή ἐντός ἑνός τέτοιου εἴδους νομικοῦ πλαισίου»!

Αὐτή εἶναι ἡ σκληρή πραγματικότητα καί ἄν θέλουμε νά μήν ἐπαναληφθοῦν τά Σεπτεμβριανά τοῦ 1955 καί ὁ Ἀττίλας τοῦ 1974 ὀφείλουμε νά σταματήσουμε τίς μονομερεῖς ὑποχωρήσεις μας (π.χ. ἀφελληνισμένα σχολικά βιβλία) καί τίς γλυκανάλατες «ἑλληνοτουρκικές προσεγγίσεις» πού ἐνθαρρύνουν τόν Νέο Ὀθωμανισμό.


Σαν σήμερα ( 6 Σεπτεμβρίου)
Τα "Σεπτεμβριανά": Κωνσταντινούπολη, 6-7 Σεπτεμβρίου 1955

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ:
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2011/09/blog-post_7698.html