Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Πρωτομαγιά: καρφιά ή λουλούδια;

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Παπα- Ηλίας
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Απρ 30, 2011 12:21 pm    Θέμα δημοσίευσης: Πρωτομαγιά: καρφιά ή λουλούδια; Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
http://papailiasyfantis.wordpress.com

Πρωτομαγιά: καρφιά ή λουλούδια;



«Λουλούδια ας διαλέξουμε και άνθη και κρίνα κι ελάτε να πλέξουμε στεφάνια μΆ εκείνα…», λέει το λαϊκό άσμα.

Και μακάρι να ήταν πολλές οι πρωτομαγιές, που οι άνθρωποι είχαν και θα έχουν τη δυνατότητα να κάμουν λουλουδένια στεφάνια.

Όμως η σκέψη μας σκαλώνει σΆ εκείνες τις πρωτομαγιές, που η συμμορία του κατεστημένου φόρεσε στο κεφάλι του λαού ακάνθινα στεφάνια. Όπως:

Την πρωτομαγιά του 1886. Όπου, στο Σικάγο, οι εργαζόμενοι διαδήλωσαν και ζητούσαν: «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση και οχτώ ώρες ύπνο». Με αποτέλεσμα, οχτώ απΆ τους διαδηλωτές, να καταδικαστούν, απΆ την κατεστημένη «Δικαιοσύνη», σε θάνατο.

Την πρωτομαγιά του 1936. Όπου οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης διαδήλωσαν, με αποτέλεσμα να δολοφονηθούν κάπου 12….

Την πρωτομαγιά του 1944. Κατά την οποία εκτελέστηκαν στην Καισαριανή απΆ τα στρατεύματα κατοχής κάπου 200 Έλληνες πατριώτες.

Για να φτάσουμε στην πρωτομαγιά του 2011. Όπου γιορτάζουμε τη δολοφονία των εργασιακών δικαιωμάτων. Και όχι μόνο.

Γιατί, πέρα και πάνω απΆ τη δολοφονία των εργασιακών και των όποιων άλλων δικαιωμάτων, είναι η δολοφονία της ίδιας της πατρίδας.

Η οποία σαν τον Προμηθέα είναι σταυρωμένη στον Καύκασο της τοκογλυφίας. Για να ΅ρχονται και ξανάρχονται τα όρνια του ΔΝΤ και να κατασπαράζουν τα σπλάχνα της.

Κι εμείς τι κάνουμε;

Αποχαυνωμένοι και μαστουρωμένοι απΆ τα ψεύδη των πολιτικών της πρωταπριλιάς και των ΜΜΕ, «άβουλοι και μοιραίοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θαύμα»!

Που, βέβαια, θα το κάμουν, για μας, κάποιοι άλλοι…
Και δε ντρεπόμαστε καθόλου εκείνους, που πάλεψαν και θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας. Και την εξασφάλιση των εργασιακών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας.

Και είμαστε, λέει, και χριστιανοί, που ψάλλουμε στεντορεία τη φωνή και το Χριστός Ανέστη.
Και δεν καταλαβαίνουμε ότι το φως του Χριστός Ανέστη ανέτειλε απΆ το Σταυρό του Γολγοθά!

Αλλά θα το καταλάβουμε, όταν, αναπόφευκτα, θα φορέσουν και σε μας τον ακάνθινο στέφανο και θα μας φορτώσουν το σταυρό του μαρτυρίου…

Αφού, αντί για τα λουλούδια, επιλέγουμε τΆ αγκάθια και τα καρφιά….

Επιστροφή στην κορυφή
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Μάϊ 01, 2011 11:55 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Πρωτομαγιά: Τα εργατοπατερικά σώου των νεκρών



«…Έρχεται το μεγάλο παρανάλωμα
Μέσα στους πίδακες των πρόσχαρων νερών.
Έρχονται οι τελευταίες προγραφές.

Μα τώρα αυτός είναι απλός θεατής
Ανώνυμος ανθρωπάκος μέσα στο πλήθος
Με τα χέρια στο στήθος σαν έτοιμος νεκρός…

Μανόλης Αναγνωστάκης

«Έτοιμο νεκρό» και «απλό θεατή», μπροστά στο τελειωτικό «παρανάλωμα» της ελληνικής κοινωνίας και τις «τελευταίες προγραφές», θέλουν το λαό οι έμποροι των συνδικάτων και των «αριστερών» κομμάτων…

Ο εκφυλισμός αυτών των συνδικαλιστικών και κομματικών γραφειοκρατιών είναι χωρίς όρια και συστολές, κακουργηματικός και ασύστολος.

Εδώ έχει γκρεμιστεί το σύμπαν, η κυβέρνηση των ανδρεικέλων εκτελεί κατά ριπάς τον ελληνικό λαό και αυτές οι κακουργηματικές ηγεσίες (συνδικάτων και «αριστερών» κομμάτων) καταναλώνουν απλές απεργιακές φιέστες, ο κάθε γραφειοκράτης ξεχωριστά..

Οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση στις 11 στην πλατεία Κλαυθμώνος. Το ΠΑΜΕ, του ΚΚΕ στις 10 στην πλατεία Συντάγματος.

Διαφορετικές συγκεντρώσεις, διασπούν ακόμα και τις απεργιακές φιέστες, μη τυχόν, και με ενωμένους τους εργαζόμενους (ακόμα και στις φιέστες), χάσουν τον έλεγχο, ανοίξουν τα καπάκια και ξεχυθεί καταιγιστικά η κοχλάζουσα λαϊκή οργή…

Τόσο άθλια και θλιβερά δεκανίκια του καθεστώτος είναι…

Έχουν μετατρέψει και το σύμβολο της αγωνιστικότητας των εργαζομένων, την Πρωτομαγιά, σε σώου εμπορικού πολιτικού παζαριού…

Διαβάστε αγωνιστικές σελίδες της πρωτομαγιάς και το συγκλονιστικό «κατηγορώ» Αμερικανού εργάτη, ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4456

Επίσης και κάποιες χαρακτηριστικές πρωτομαγιάτικες Μουσικές Μνήμες, ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4462

Για να μην ξεχνάμε την αγωνιστική ιστορία και για να διακρίνουμε καθαρά το πώς την κατάντησαν οι προδοτικές συνδικαλιστικές και κομματικές ηγεσίες: Μούμια Αιγυπτιακή…

Επιστροφή στην κορυφή
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Μάϊ 01, 2011 6:31 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οι καθεστωτικοί έμποροι των απεργιακών σώσου



Στις 12 Μαρτίου το 2008 ο ΓΑΠ ο οποίος σήμερα δολοφονεί αγρίως τους εργαζόμενους και ξεπουλάει την Ελλάδα κατέβηκε στις απεργιακές φιέστες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για να …αγωνιστεί για τη σωτηρία (!!!) των εργαζομένων…



1η Μαΐου 2011: Ο Μίκης κατέβηκε και αυτός ενάντια στο Μνημόνιο και για να «ξυπνήσει» το λαό «μιας και Ο ΛΑΟΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ…» (μας είπε).

Βεβαίως ο Μίκης είχε πολλά να εμπορευτεί στο παζάρι των απεργιακών σώου (εδώ ο ΓΑΠ υστερεί δραματικά).

Μας είπε λοιπόν για την πρωτομαγιά τις 3 Δεκέμβρη του 1944 που ήταν 19 χρόνων και ήταν και τότε κατοχή, όπως και σήμερα!!!

Εμπορεύτηκε τις αγωνιστικές μνήμες τα «πνεύματα του παρελθόντος» (που λέει ο Μαρξ) και τον ίδιο τον εαυτό του, όπως έκανε σε όλη του τη ζωή, τα τελευταία 40 χρόνια!!!

Το χειρότερο είναι, γι αυτά τα καθεστωτικά «φαντάσματα», άλλο: Έχουν το απύθμενο θράσος να κατηγορούν το λαό ότι «κοιμάται»!

Ο λαός «κοιμάται» επειδή γνωρίζει όλους αυτούς τους κάλπικους παράδες και τα εμπορικά τους σώου και αρνείται πλέον να τον περιπαίζουν με φιέστες και γι αυτό δεν τους ακολουθεί…

ΑΡΝΕΙΤΑΙ αυτή την κοροϊδία των πολιτικών μαυραγοριτών…

Οι οποίοι, σημειωτέων, αφορίζουν τον ελληνικό λαό μόλις κινηθεί δυναμικά και έξω από τις δικές τους εντολές…

Αυτό δεν έκανε και ο Μίκης με τις «σπίθες» που δεν υπάκουσαν στα φιρμάνια του; Αυτά της καθεστωτικής, κατοχικής νομιμότητας;

Δεν έχουν καταλάβει ότι ο λαός δεν κοιμάται, απλώς τους έχει πάρει χαμπάρι, πλέον, και δεν παίζει μαζί τους τα δόλια, δικά τους καθεστωτικά παιχνίδια…
Επιστροφή στην κορυφή
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Μάϊ 02, 2011 11:42 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
«Ο λαός κοιμάται»: το σόφισμα των χειραγωγών και υπνωτιστών του λαού



«Ο λαός κοιμάται»: Είναι ένα καθεστωτικό σόφισμα πολύ γνωστό και παλιό. Πάντα τα καθεστωτικά κόμματα κατηγορούσαν το λαό όταν ο λαός δεν τα ακολουθούσε και τον κολάκευαν όταν τον χειραγωγούσαν, τον υπνώτιζαν και τα ψήφιζε.

Πάντα όταν ο λαός γινόταν πρόβατο των κομμάτων, τον υμνολογούσαν τα κόμματα.

Αντίθετα: Όταν ο λαός δεν υπάκουε στις καθεστωτικές «προσταγές», ξεπερνούσε τους κομματικούς χειραγωγούς και εκφραζόταν δυναμικά, τότε αυτομάτως γινόταν «κοιμισμένος», «όχλος», «προβοκάτορας» κ.λπ…

Να θυμίσουμε μόνο την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973. Τότε ο λαός κατηγορήθηκε και στιγματίστηκε από όλους τους πολιτικάντηδες και τα φερέφωνά τους. Η Ηγεσία του ΚΚΕ, ιδιαίτερα, αποκάλεσε την κατάληψη του Πολυτεχνείου προβοκάτσια!!!

Μετά, βεβαίως, εμπορεύτηκαν, σφετερίστηκαν και καπηλεύτηκαν αγρίως το Πολυτεχνείο που κατηγορούσαν ως προβοκάτσια…

Σήμερα που ο λαός έχει γυρίσει τις πλάτες στα κόμματα και αρνείται την ΑΠΑΤΗ της εκλογικής παρωδίας και του κομματικού κοινοβουλευτικού κρετινισμού, χαρακτηρίζεται από όλα τα καθεστωτικά κόμματα και τα φερέφωνά τους, κάθε απόχρωσης, ότι «κοιμάται»!!!

Η γνώση της απάτης και της καθεστωτικής χειραγώγησης στιγματίζεται σαν «ύπνωση» του λαού, ενώ συμβαίνει το αντίθετο: Αρνείται πλέον την ΥΠΝΩΣΗ και τα εκλογικά παραισθησιογόνα της απάτης και της καθεστωτικής χειραγώγησης…

Τα συντριπτικά, ιστορικά ποσοστά της ΑΠΟΧΗΣ των τελευταίων εκλογών δεν είναι «ύπνος» του λαού, αλλά ΓΝΩΣΗ της ΑΠΑΤΗΣ, άρνηση της καθεστωτικής ύπνωσης….



Στη φετινή Πρωτομαγιά ο λαός κυριολεκτικά ΑΠΕΙΧΕ από τις φιέστες των εργατοπατέρων και των «αριστεροδέξιων» κομμάτων, ήταν η μικρότερη λαϊκή συμμετοχή στη μεταπολιτευτική περίοδο.

Ο ελληνικός λαός με κραυγαλέο τρόπο γύρισε την πλάτη στους εργατοπατέρες γραφειοκράτες του καθεστώτος και στα «αριστερά» κόμματα και αποκόμματα.

Αυτό ερμηνεύεται δολίως, από αυτούς που έφτυσε ο λαός, σαν «ύπνωση» του λαού, σαν «φόβος», σαν «σκύψιμο του κεφαλιού»!!!

Το μπαλάκι το πετάνε πάλι στον «κοιμισμένο» λαό, αυτοί που είναι οι ίδιοι πτώματα και αναχώματα της λαϊκής οργής, γρανάζια της καθεστωτικής ύπνωσης και χειραγώγησης.

Τα πτώματα δεν είναι ικανά να αγωνιστούν, αλλά είναι πολύ ικανά να εμποδίζουν τους ζωντανούς να αγωνιστούν.

Αυτήν την ΑΛΗΘΕΙΑ, αξίωμα της ιστορίας, έχει συνειδητοποιήσει σήμερα ο λαός και αρνείται τα πτώματα και τους «πράκτορες» του καθεστώτος:
τους εργατοπατέρες του κράτους και παρακράτους και τους ελεεινούς γραφειοκράτες των «αριστερών» κομμάτων…

ΓΙΑΤΙ αλήθεια να κατεβεί ο λαός στο κάλεσμα των προδοτικών συνδικάτων και των «αριστερών» κομισάριων του καθεστώτος; Για να συμμετάσχει για άλλη μια φορά στις γιορτινές απεργιακές τους παρελάσεις και στα δόλια πολιτικά τους παιχνίδια;

ΓΙΑΤΙ να κατεβεί ο λαός; Για να κάνει μια βόλτα αναψυχής μέχρι το Σύνταγμα και μετά να διαλυθεί ήσυχα και με την ουρά στα σκέλια;

ΓΙΑΤΙ να κατεβεί ο λαός; Για να υπακούσει στην καθεστωτική νομιμότητα των εργατοπατέρων και των «αριστερών» γραφειοκρατών και να δεχτεί επιτιμητικά το δάκτυλο, αν «ατακτήσει», βγαίνοντας από τα «καλούπια» των εργατοπατέρων και των «αριστερών σοφών»;

Αυτό δεν έγινε σε όλες τις μεγάλες απεργιακές φιέστες του καιρού μας; Μόλις ο λαός εκδήλωνε κάποια ανυπακοή στις «γραμμές», αμέσως δεχόταν το χλευασμό και τον αφορισμό των συνδικαλιστικών και κομματικών ροπαλοφόρων.

Αρνείται πλέον ο λαός να τον αντιμετωπίζουν οι εργατοπατέρες και τα «αριστερά» Μαντεία σαν μαθητάκο, σαν «άτακτο παιδάκι».

ΑΡΝΕΙΤΑΙ
πλέον να αποδεχτεί το ρόλο του αντικειμένου, την πρώτη ύλη για τα παιχνίδια των ποικίλων και πολύχρωμων απατεώνων…

Αυτά δεν σημαίνουν «κοιμισμένο» λαό, αλλά ξύπνιο λαό, λαό που έχει συνειδητοποιήσει το ρόλο και τη λειτουργία των εργατοπατέρων και των «αριστερών» ψαλτών του καθεστώτος…


Ο λαός βράζει από οργή, είναι έτοιμος να χύσει και το αίμα του, αν διακρίνει κάποια χαραμάδα φωτός, μια προοπτική ουσιαστικών και δυναμικών αγώνων και όχι φιεστών, αν ξεπηδήσει μια αυθεντική ηγεσία από αυτόν τον ίδιο και όχι από αυτό-διοριζόμενους Μεσσίες.

Η μεγαλύτερη απόδειξη γι αυτό είναι ο αγώνας του λαού της Κερατέας!!!



Γι αυτό την Κερατέα, το πρότυπο των αγωνιστικών λαϊκών κινητοποιήσεων, τη θάψανε κυριολεκτικά και δεν τη στήριξε κανένα κόμμα της «ανυπακοής» ή Μεσσίας της «ανυπακοής»: Να εμπορευτούν αυτόν τον αγώνα, μόνον, επεδίωξαν…

Όταν ξεπηδήσει από το λαό (μέσα από τις δικές του δυναμικές διεργασίες, κινητοποιήσεις και αποφάσεις) η ηγεσία του, τότε και μόνο θα λυθεί το ζήτημα.

Να, γιατί, σήμερα, το ζήτημα των ζητημάτων συνίσταται σε τούτο: Στη γέννηση της επαναστατικής ηγεσίας του λαού. Μιας ηγεσίας κόντρα και ενάντια στις υπάρχουσες ηγεσίες και ιδιαίτερα κόντρα και ενάντια στα «αριστερά» καθεστωτικά κόμματα, τα οποία αποτελούν τα «αναχώματα» του καθεστώτος, τα πιο ύπουλα «αναχώματα» της καθεστωτικής ΑΠΑΤΗΣ…

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες