Τα μικροπολιτικά τεχνάσματα των κοινότοπων ανοησιών

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

Τα μικροπολιτικά τεχνάσματα των κοινότοπων ανοησιών



Η μικροπολιτική είναι η ταχυδακτυλουργία της πεζότητας και της κοινοτοπίας: Ένα τέχνασμα που αποκρύβει το σημαντικό και προβάλλει το ασήμαντο, το κοινότοπο και το βλακώδες.

Η καθεστωτική λογική (συνακόλουθα και το σύστημα της πληροφόρησης αυτής της λογικής), θεμελιώνεται πάνω στα μικροπολιτικά τεχνάσματα των «κοινών τόπων», της πεζότητας και της επίπεδης ανοησίας: τεχνάσματα τα οποία δολοφονούν βάναυση την σκέψη, προβάλλουν το ψεύδος ως αλήθεια, το πεζό ως «εύρημα» και το βλακώδες ως ευφυΐα…

Αυτή η τυπική λογική της δημοσιογραφικής κοινοτοπίας και ανοησίας έχει μολύνει και αυτούς που υποτίθεται (έτσι ισχυρίζονται) ότι πολεμούν την καθεστωτική βλακεία και αγωνίζονται για την αλήθεια.

Έχουν πλημμυρίσει και τα ιστολόγια από κείμενα αφόρητης μικροπολιτικής και παραπολιτικής κενολογίας, κοινοτοπίας και ανοησίας: κείμενα που απλώς γράφονται για να γράφονται, κείμενα που δεν λένε απολύτως τίποτα, που δεν αναπτύσσουν καμία ιδέα και σκέψη, αλλά αλυσίδες κοινοτοπιών, τα οποία μοιραία ΟΧΙ μόνο επικαλύπτουν το ουσιαστικό και το σημαντικό, αλλά, το χειρότερο, αλλοιώνουν κυριολεκτικά την πραγματικότητα.

Ένα μόνο ενδεικτικό παράδειγμα από τα άπειρα που υπάρχουν.

Διαβάσαμε:

«Ακυβέρνητο καράβι η χώρα. Τεράστιο το έλλειμμα εξουσίας...

Όλα πλέον δείχνουν ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει χάσει κάθε έλεγχο. Ανέβηκε στην εξουσία υποσχόμενη εντελώς άλλα πράγματα και από την πρώτη στιγμή δημιουργήθηκε μια ισχυρή διάσταση και δυσαρμονία μεταξύ της λαϊκής βούλησης και των ενεργειών της κυβέρνησης. Από εκεί και έπειτα αναγκάστηκε να κάνει ένα σωρό....παραβιάσεις του Συντάγματος με σημαντικότερη την ψήφιση του μνημονίου με μειωμένη πλειοψηφία, την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας και την απώλεια της Εθνικής Κυριαρχίας, την μη επικύρωση από τη Βουλή των δανειακών συμβάσεων κ.λ.π…».

Δύσκολα συναντάς ένα τέτοιοι αχταρμά κοινοτοπιών και ανοησιών, σύνθετων ανοησιών.

Συνοπτικές παρατηρήσεις:

α). Μιλάει για «έλλειμμα εξουσίας» δίχως ούτε να ορίζει το τι εννοεί «έλλειμμα εξουσίας», ούτε να το εντοπίζει.

«Έλλειμμα εξουσίας» δεν είναι: «ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει χάσει τον έλεγχο», ούτε ότι άλλα υποσχέθηκε και άλλα κάνει, ούτε ότι «αναγκάστηκε» να παραβιάσει το Σύνταγμα…

Η σύνθεση κοινότοπων και πεζών ανοησιών δεν απαντούν στο «έλλειμμα εξουσίας», ούτε στο «ακυβέρνητο καράβι η χώρα».

Έλλειμμα εξουσία πραγματικά υπάρχει όχι όμως μόνο από την πλευρά της κυβέρνησης, ούτε επειδή δεν κυβερνάτε η χώρα (η χώρα κυβερνάτε και μάλιστα μοχθηρά και συντονισμένα), αλλά από το γεγονός ότι ΣΥΝΟΛΙΚΑ το πολιτικό σύστημα δεν λειτουργεί, βρίσκεται σε κατάρρευση και δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική λύση που να καλύπτει αυτό το ΚΕΝΟ, το ΣΥΝΟΛΙΚΟ κενό της καθεστωτικής κατάρρευσης.

Αραδιάζουμε, λοιπόν, παρλαπίπες περί «ελλείμματος εξουσίας» για να μη πούμε απολύτως ΤΙΠΟΤΑ, να αποκρύψουμε την ΟΥΣΙΑ και να προβούμε σε μικροπολιτική αντιπολίτευση ΜΟΝΟ εναντίον της κυβέρνησης…

β). «Ακυβέρνητο καράβι η χώρα»: Άλλη κοινότοπη μπουρδολογία, σταθερά επαναλαμβανόμενη για κάθε κυβέρνηση από την αντιπολίτευση. Τα ίδια δεν λέγανε για την κυβέρνηση Καραμανλή και για τις προηγούμενες κυβερνήσεις;

Η χώρα δεν είναι ακυβέρνητη. Κυβερνάτε από τους μηχανισμούς της ΕΕ πάντα και σήμερα από την τρόικα με δικτατορικό τρόπο, με συντονισμό και αποτελεσματικότητα χωρίς ΙΣΤΟΡΙΚΟ προηγούμενο.

Για ποια «ακυβερνησία» μπορεί να μιλάμε όταν έχουν εκτελεστεί άπειρα «συμβόλαια θανάτου» της ελληνικής κοινωνίας, όταν έχουν περάσει και εξακολουθούν να περνούν τα πιο επαχθή και βάρβαρα μέτρα λεηλασίας του ελληνικού λαού και καταστροφής της Ελλάδας, με τόση ευκολία;

Το γεγονός ότι αυτή η κυβέρνηση αποσυντίθεται και παραπαίει κάτω από την κοχλάζουσα λαϊκή οργή δεν σημαίνει ακυβερνησία για το καθεστώς ΣΥΝΟΛΙΚΑ, αν δεν γκρεμιστεί αυτό το καθεστώς.

Το γεγονός ότι η αγωνία και ο πανικός της κατάρρευσης των ανδρεικέλων παραμορφώνει τα πρόσωπά τους δεν σημαίνει ότι έχουν πάψει να εκτελούν τις εντολές των μεγάλων αφεντικών…

Το γεγονός, επίσης, ότι με τέτοια κυβέρνηση αιμοβόρων δημίων ΚΑΝΕΝΑ κόμμα δεν μπορεί να προβάλλει σαν εναλλακτική λύση δείχνει ότι ΟΛΑ και κυρίως η Ν.Δ. βρίσκονται σε αποσύνθεση όπως η κυβέρνηση, αλλά παρόλα αυτά ακυβερνησία του καθεστώτος δεν υπάρχει: Υπάρχουν οι μηχανισμοί της πραγματικής πολιτικής εξουσίας που τα πολύχρωμα ανδρείκελά τους τα οποία εκτελούν συντονισμένα, μοχθηρά και αποτελεσματικά τις εντολές…

Και οι «εντολές» θα εκτελούνται με οποιαδήποτε κυβέρνηση, με οποιεσδήποτε μεταμφιέσεις σε κυβερνητικό επίπεδο, όσο δεν θα υπάρχει ο εναλλακτικός πολιτικός πόλος που θα αναιρεί ριζικά το υφιστάμενο καθεστώς και θα καλύψει το πολιτικό κενό…

Με το να ανακυκλώνουμε, λοιπόν, τις μικροπολιτικές κοινοτοπίες και την κυρίαρχη ανοησία σημαίνει ότι αποτελούμε και εμείς άθλια υποπροϊόντα του καθεστώτος…

Ένα καλό δείγμα της «ασυντόνιστης» κυβέρνησης μας δίνει ο Νίκος Μπογιόπουλος στο παρακάτω σχόλιο:

«Wall Street Journal»: Η Εφημερίς της ... Κυβερνήσεως!



«Το μεγάλο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που προωθεί η ελληνική κυβέρνηση υπόσχεται να αλλάξει τη διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας που βρίσκεται σε κρίση (...) το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων - που περιλαμβάνει ΟΣΕ, καζίνο, ακίνητη περιουσία, τυχερά παιχνίδια, εταιρείες ύδρευσης, λιμάνια, αεροδρόμια και άλλες υποδομές - δεν έχει σχεδιαστεί μόνο για να αυξήσει τα κρατικά έσοδα, αλλά και για να οδηγήσει στην περαιτέρω ανάπτυξη των τομέων που αποκρατικοποιούνται και να προκαλέσει αλλαγή στις αντιλήψεις των επενδυτών για την Ελλάδα».
*
Τα παραπάνω γράφτηκαν στην «Wall Street Journal», την εφημερίδα που αποτελεί το «ευαγγέλιο» της Μέκκας του καπιταλισμού και απηχεί τις απόψεις του διεθνούς ιμπεριαλιστικού τζόγου.

Το ενδιαφέρον της υπόθεσης (σ.σ.: η υπόθεση ισοδυναμεί με το γενικό ξεπούλημα των «φιλέτων» της δημόσιας περιουσίας στην Ελλάδα), δε βρίσκεται τόσο στο επαινετικό για το «σοσιαλιστικό» ΠΑΣΟΚ περιεχόμενο του εν λόγω άρθρου.

Το ενδιαφέρον βρίσκεται στην ημερομηνία που γράφτηκε αυτό το άρθρο. Και τούτο διότι δεν γράφτηκε χτες, ούτε προχτές, ούτε καν το Μάρτη, όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τις αποφάσεις για την εκποίηση των 50 δισ. ευρώ.

Το συγκεκριμένο άρθρο, που περιγράφει εν είδει ακτινογραφίας και μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, γράφτηκε και δημοσιεύτηκε στην «Wall Street Journal» την 1/10/2010!

Με άλλα λόγια, οι υποψήφιοι «επενδυτές», τόσο οι εγχώριοι όσο κι εκείνοι που βρίσκονται στα πέρατα του κόσμου, το τσουνάμι της εκποίησης που σχεδιάζει η κυβέρνηση, το γνωρίζουν - χαρτί και καλαμάρι - εδώ και έξι τουλάχιστον μήνες!

Το γεγονός αυτό συνιστά μια πρώτης τάξεως απόδειξη:

Οι διάφοροι αδαείς, που ισχυρίζονται ότι η κυβέρνηση του Παπανδρέου, του Παπακωνσταντίνου, του Λοβέρδου και της Μπιρμπίλη είναι «ασυντόνιστη» και «απρογραμμάτιστη», δεν σκαμπάζουν «γρι» από διαδικασίες και προεργασίες «φαστ τρακ» ξεπουλήματος. Μια χαρά «συντονισμό» και μια χαρά «πρόγραμμα» διαθέτουν οι άνθρωποι. Ρωτήστε, άλλωστε, και την «Wall Street Journal». Που - σε συνεννόηση με τους ξεπουληματίες - διαφημίζει έξι μήνες πριν, όλα όσα θα πάθει - «συντονισμένα» και «προγραμματισμένα» - ο ελληνικός λαός, έξι μήνες μετά.

[ΡΕΠΟΡΤΕΡ]

Καθεστώς αποσύνθεσης: Ο πόλεμος των παρασίτων



Για τον Καρατζαφέρη, την ακραία αυτή και πλέον μοχθηρή γκριμάτσα του αστικού τυχοδιωκτισμού έχουμε γράψει πολλές φορές.

Έχουμε γράψει όχι από κάποια προσωπική εμπάθεια, αλλά γιατί αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της καθεστωτικής παρακμής: το κατακάθι της καπιταλιστικής σήψης και καθεστωτικής αχρειότητας.

Τύποι σαν τον Καρατζαφέρη και τη βατραχοπαρέα του, αποτελούν το «όνειδος» και γι’ αυτόν τον αστικό κοινοβουλευτισμό, ακριβώς γιατί αποτυπώνουν όλη την ελεεινότητα και τη χυδαιότητα της αποσύνθεσής του…

Μόνο ένα καθεστώς που έχει φτάσει σε πλήρη κατάπτωση και παρακμή μπορεί να γεννήσει τόσο ακραία τυχοδιωκτικά και προβοκατόρικα κόμματα, σαν τον ΛΑ.Ο.Σ.

Η καινούρια αποκάλυψη είναι μια νέα επιβεβαίωση αυτής της σήψης. Καταγράφει όχι απλώς το ρόλο και το ασύστολο ψεύδος αυτού του σαλτιμπάγκου (γνωστότατα πλέον), αλλά και τη ΣΥΝΟΛΙΚΗ σήψη του καθεστώτος και των κομμάτων.

Διαβάσαμε στο ΛΙΣΤΟΝ τα ακόλουθα:
http://listonplace.blogspot.com/2011/04/blog-post_5778.html

Ο Καρατζαφέρης "γέρνει"!



Η χθεσινή αποκάλυψη του κ. Μεϊμαράκη ότι ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ, τον επισκέφθηκε στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης και του ζήτησε να επισπεύσει την παραλαβή των υποβρυχίων που …γέρνουν, από μόνη της, αποτελεί μείζον θέμα.

Δεν είναι μόνον η αξιοπιστία του πολιτικού αρχηγού που θρυμματίζεται. Αυτή έχει απωλεσθεί από καιρό εξ αιτίας των οβιδιακών μεταμορφώσεων του κ. Καρατζαφέρη.

Εδώ τίθεται και ένα τεράστιο πολιτικό θέμα και όχι μόνο:

Από απηνής διώκτης και σταυροφόρος της κάθαρσης και της διαφάνειας του δημοσίου βίου της χώρας, ο κ. Καρατζαφέρης μετατρέπεται σε υπηρέτη συμφερόντων!

Η συμπεριφορά του ήταν ….ενδιαφερόμενου τρίτου!

Τι λόγους είχε ο κ. Καρατζαφέρης να ζητά την παραλαβή των υποβρυχίων όταν οι καθ΄ύλην αρμόδιοι επί του θέματος είχαν τις επιφυλάξεις τους, τις οποίες είναι βέβαιον ότι γνώριζε, ο συνήθως καλά ενημερωμένος Πρόεδρος του ΛΑΟΣ;

Τι δυσκολίες πήγε να υπερκεράσει;

Ποιες ανησυχίες να διασκεδάσει;

Ποίων τις αντιρρήσεις να κάμψει;

Τι διαβεβαιώσεις να παράσχει;

Ποια κάλυψη να προσφέρει;

Και για λογαριασμό ποίων;

Αυτό είναι ανήκουστο για πολιτικό αρχηγό!

Δεν θυμάμαι κανέναν άλλον να ενδιαφέρεται για την προώθηση μιας ξένης παραγγελιάς!

Ακόμα και για τον ίδιο που, κατά καιρούς έχει πεί τα πάντα, για τους πάντες, είναι μεγάλο το …άλμα!

Αν ο κ. Καρατζαφέρης πίεζε για την επίσπευση της παραλαβής, μήπως πρέπει και αυτός να κληθεί στην προανακριτική;

Μήπως πρέπει να μας δώσει και άλλες εξηγήσεις, εκτός του ότι …..ενδιαφερόταν για την άμυνα της χώρας και το καλόν των Ενόπλων μας Δυνάμεων;

Γιατί και ο κ. Τσοχατζόπουλος για το καλόν των Ενόπλων Δυνάμεων, έκανε, ό,τι έκανε…

Α.Δ.

http://www.antinews.gr/2011/04/29/98483/
kourdistoportocali

Παρατηρήσεις.



α). Ο αρθρογράφος του κειμένου προσεγγίζει το όλον ζήτημα μικροπολιτικά και παραπολιτικά με μόνο στόχο να δείξει αυτό που οι πάντες, πλέον, γνωρίζουν: ότι ο Καρατζαφέρης είναι ένας πολιτικός αγύρτης και μια τυχοδιωκτική «τσόντα» κάποιων «νταβάδων»: Ανακάλυψε την Αμερική!!!

β). Ο αρθρογράφος επικαλύπτει και εξαφανίζει το ουσιώδες: Τη γενική σήψη του καθεστώτος και των κομμάτων, τη σήψη της ίδιας της Ν.Δ…

Πώς τόλμησε ο Καρατζαφέρης και με ποιες πλάτες πήγε σε υπουργό της Ν.Δ. να «πιέσει» για τις αγορές υποβρυχίων;

Και τι έκανε ο υπουργός; Γιατί δεν τον κατάγγειλε αμέσως; Γιατί έρχεται σήμερα να κάνει την αποκάλυψη;

Δεν συνιστούν όλα αυτά ένα γενικό καθεστώς σήψης και συναλλαγών;

Δεν συνιστούν όλα αυτά μια τέτοια θανατηφόρα διαπλοκή, τόσο θανατηφόρα που ο Μεϊμαράκης δεν τόλμησε ΤΟΤΕ να καταγγείλει την αυθάδεια της «τσόντας» των «νταβάδων»;

Είναι εξίσου υπεύθυνος και ο Μεϊμαράκης που παρασιώπησε μια τέτοια πράξη του «ονείδους» της πολιτικής, μια πράξη αρχηγού κόμματος…

γ). Τέλος η «αποκάλυψη» αυτή του Μεϊμαράκη, ΣΗΜΕΡΑ, δείχνει περίτρανα και κάτι άλλο: Την πολιτική αποσύνθεση που γεννά και θεριεύει τα μαχαιρώματα της μικροπολιτικής και μικροκομματικής ταχυδακτυλουργίας στο εσωτερικό και στο «εξωτερικό» των κομμάτων.

Σφαγές χωρίς ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι όλες αυτές οι «κόντρες» και τα «αποκαλυπτήρια» για τη σωτηρία του κάθε απατεώνα, σε όποιο κόμμα και αν παρασιτεί…

Το πολιτικό σκηνικό καταρρέει και τα ποικίλα και πολύχρωμα πολιτικά παράσιτα «σφάζονται» για μια θέση στο αυριανό σκηνικό…