Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Υπερ-ιμπεριαλισμός: «Παγκόσμια Διακυβέρνηση»...

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 24, 2011 12:26 pm    Θέμα δημοσίευσης: Υπερ-ιμπεριαλισμός: «Παγκόσμια Διακυβέρνηση»... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Υπερ-ιμπεριαλισμός: «Παγκόσμια Διακυβέρνηση»
Είναι εφικτός ο εφιάλτης;




ΡΕΣΑΛΤΟ: Η ρηξικέλευθη, οξύτατη και ευαίσθητη πένα του «Κλασσικοπερίπτωση» δίνει την εικόνα του σημερινού εφιάλτη τον οποίο μας παρουσίασαν τα μίσθαρνα όργανα της Νέας Τάξης, σαν όνειρο προς υλοποίηση…
Η «Παγκόσμια Διακυβέρνηση» είναι ο υπέρ-ιμπεριαλισμός» που έχουν αναλύσει οι μεγάλοι στοχαστές Επαναστάτες των Λαϊκών Κινημάτων.
Ο Λένιν δεν απέκλειε αυτόν τον εφιάλτη (υπέρ-ιμπεριαλισμός), σαν ιστορική δυνατότητα. Πρακτικά, ωστόσο, δεν έβλεπε εφικτή την υλοποίησή του…
Διαβάστε το εξαίρετο κείμενο από το «Κλασσικοπερίπτωση» και θα επανέλθουμε…
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2011/03/blog-post_7360.html


Νόμος , νομιμότητα, ευνομία.Οι αγαπημένες λέξεις της Νέας Τάξης Πραγμάτων

Νόμος, νομιμότητα, ευνομία.

Αυτές είναι οι τρείς πρώτες λέξεις, με τις οποίες γεμίζει μετά το "πλύσιμο" και την "μύηση", ο εγκέφαλος των υποψηφίων πρωθυπουργών, γενικών γραμματέων του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ, προέδρων του ΔΝΤ και της ΕΚΤ και όλων των άλλων πρώην θεσμικών εργαλείων του διεθνούς ιμπεριαλισμού.


Ο διεθνής ιμπεριαλισμός, όπως τουλάχιστον τον είχαμε αντιληφθεί τα τελευταία 60 χρόνια, έγινε "παγκόσμια διακυβέρνηση" και όπως προαναγγέλλουν οι διάφοροι "πρόδρομοι" σύντομα θα πάρει την μορφή μιας "παγκόσμιας κυβέρνησης".

Ο Θεός δεν έχει θέση στην κοινωνία της "Νέας Τάξης Πραγμάτων.Ο μόνος "θεός" είναι ο νόμος.

Η θεοποίηση όμως του "νόμου", δεν έχει ως προαπαιτούμενο την ύπαρξη του δικαίου, όχι τουλάχιστον σαν μια ανθρώπινη ανάγκη που δημιουργήθηκε παράλληλα με τις κοινωνίες.

Το "δίκαιο" της "Νέας Εποχής" που επενδύει το νόμο, τη νομιμότητα και παράγει ...ευνομία , είναι απλώς το εργαλείο με το οποίο "πλανίζουν" τις ζωές των ανθρώπων, οι "χρήσιμοι ηλίθιοι" που εκπαιδεύτηκαν για αυτόν τον λόγο, και που παριστάνουν "κατ΄εντολήν" τους πρωθυπουργούς, τους γραμματείς , τους προέδρους κλπ.

Η υποταγή στον θεό-νόμο δεν είναι κάτι το νέο, ούτε ασφαλώς χρησιμοποιείται πρώτη φορά απο εξουσίες με αυτοκρατορικές βλέψεις.

Είναι όμως η πρώτη φορά που ένας ολόκληρος κόσμος βλέπει να ξηλώνονται βασικοί και πανανθρώπινοι συνεκτικοί δεσμοί με τους οποίους δημιουργήθηκαν τα έθνη κράτη και συγκροτήθηκαν πολιτισμοί και κοινωνίες.

Είναι η πρώτη φορά που οι κοινωνίες βιώνουν τις καταστροφικές εφαρμογές του νεοταξικού στρατηγικού σχεδιασμού και ταυτοχρόνως καλούνται να υπακούσουν στην "διεθνή νομιμότητα" ακόμα και αν αυτή δεν έχει καν την σταθερή μορφή ενός π.χ ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού.

Αυτό το κουβάρι του μαύρου νεοταξικού ελαστικού σπάγκου, ξεδιπλώθηκε και τυλίγεται με γοργούς ρυθμούς στο λαιμό των υπό κατεδάφιση εθνών, των υπό κατάρρευση πολιτικών συστημάτων και ιδεολογιών και κυρίως των ανθρώπων που αποτελούν τα θραύσματα των βιαίως και πολυτρόπως διαλυμένων κοινωνιών.

Αυτός ο μαύρος σπάγκος θα είναι από εδώ και πέρα ο νέος συνεκτικός δεσμός που θα ενώσει ιδεολογίες, πολιτισμούς, πολιτικές, κοσμοαντιλήψεις,πρόσωπα.

Αυτό είναι το μέσο με το οποίο τα έθνη και οι λαοί τους θα μετατραπούν fast and now σε δυσδιάκριτα υλικά ενός παγκόσμιου χυλού.

Η νομιμότητα, ο νόμος, η ευνομία της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" θα είναι ο τοξικός καταλύτης μέσα στον οποίο θα πλέουν αναγκαστικά συγκολλημένα όλα και όλοι.

Δεν μιλάμε πλέον για την δυστυχία που προκαλεί η "ιμπεριαλιστική" συμπεριφορά του παγκόσμιου κεφαλαίου και των ελεγχόμενων από αυτό κυβερνήσεων και οργανισμών, αλλά για κάτι πολύ χειρότερο και πολύ πιο επικίνδυνο.

Μιλάμε για την ανάδυση μιας "παγκόσμιας δικτατορίας"
που βγαίνει μέσα από τον κουρνιαχτό των επεκτατικών πολέμων, των οικονομικών καταστροφών και του τέλους των έτσι κι αλλιώς θνησιγενών πολιτικών συστημάτων , που αναπτύχθηκαν μέσα σε αυτό το εξ αρχής σάπιο και τοξικό περιβάλλον.

Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι δεν έχουμε πολλά περιθώρια επιλογής.


Ή συνειδητοποιούμε την κατάσταση, αναγνωρίζουμε τι κρύβεται πίσω από τα προπετάσματα καπνού της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" και αντιστεκόμαστε, ή θα δεχτούμε να γίνουμε τα μέλη ενός "ευνομούμενου" εκτροφείου ανθρώπων- αριθμών.



_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκέπτης
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 24, 2011 2:09 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΠΕΡΤΕΣ ΑΝΕΜΙΖΟΥΝ Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η εποχή της δόξας των τυποποιημένων προϊόντων, φαίνεται ότι έχει αγγίξει πλέον το άνω όριο της προόδου και της τεχνολογικής της εξέλιξης. Αυτό τουλάχιστον μαρτυρεί, το τελευταίο κατά σειράν νεοταξίτικο επίτευγμα, της τυποποίησης των καταναλωτών των ήδη τυποποιημένων προϊόντων.
Ήδη, μία νέα εποχή ανατέλλει στον ορίζοντα, κουβαλώντας μαζί της όλη την συσσωρευμένη πείρα της προηγουμένης, όπου η Νέα Τάξη πραγμάτων φιλοδοξεί βάσιμα πλέον να προσεγγίσει τον κορυφαίο στόχο της, αυτόν της τυποποίησης όλων των εν δυνάμει υπηκόων της.
Μόνο που εδώ, απαιτείται κάτι περισσότερο από την πλύση εγκεφάλου μέσω της οποίας δημιουργήθηκε ο τυποποιημένος καταναλωτής. Εδώ χρειάζεται «αφαίρεση» μέρους του εγκεφάλου, αποξήρανση μέρους της ψυχής, ώστε να παραχθεί ο τυποποιημένος υπήκοος που απαιτεί η νέα παγκόσμια τάξη.
Ο σύγχρονος καταναλωτής, αν και έχει υποκύψει πλήρως στους εκμεταλλευτές των αναγκών και επιθυμιών του, εν τούτοις αρνείται να βυθισθή στην αμορφία του τυποποιημένου υπηκόου. Αρνείται να εγκαταλείψη το αυτοφυές δικαίωμά του, να καταδηλώνει τα στοιχεία που τον προσδιορίζουν ατομικά και να ενεργεί βάσει αυτών αυτοβούλως και συνεπώς απροβλέπτως, πράγμα παντελώς απαράδεκτο για την κατεστημένη διεθνή εξουσία.
Η νέα τάξη που δομείται, απαιτεί κάτι απόλυτα προβλέψιμο και σταθερό, ούτως ώστε να υπόκειται σε κοινούς παγκόσμιους μηχανισμούς νουθεσίας και χειραγώγησης. Απαιτεί ανθρώπους με κοινές προδιαγραφές και συνακολούθως κοινωνίες χωρίς αναταράξεις. Η πρώτη ύλη, τώρα δημιουργείται. Είναι ο τυποποιημένος υπήκοος.
Εν όψει αυτής της υψίστης επιδίωξης, τίθενται τα πάντα στην προκρούστεια κλίνη της τυποποίησης, επιδιώκοντας την απόξεση όλων των ασύμπτωτων προς τις προδιαγραφές στοιχείων, ώστε η ατομική συνείδηση να αναχθεί σταδιακά και προμελετημένα, σε ομαδική α-συνειδησία. Είναι η ουσιώδης προδιαγραφή του τυποποιημένου υπηκόου.
Το εισαγωγικό θεατρικό σκηνικό έχει ήδη στηθεί πρίν από χρόνια, με τον πηχυαίο τίτλο «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα». Είναι ακριβώς η στιγμή, όπου εμφανίζονται επί σκηνής και αναλαμβάνουν δράση οι αυτόκλητοι ή μη, Supermen της νέας τάξης, επιφορτισμένοι ακριβώς με τις διαδικασίες επιβολής των αναγκαιουσών τυποποιήσεων.
Με την μπέρτα τους να ανεμίζει, αποπνέοντας κυνικό εξουσιασμό, όρμησαν να ισοπεδώσουν οτιδήποτε εξέχει, οτιδήποτε είναι διαφορετικό, οτιδήποτε δεν υπακούει στις καθωρισμένες προδιαγραφές του υπηκόου της νέας τάξης, ωρυόμενοι ότι προστατεύουν ακριβώς τα «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα».
Ο απίστευτος ορυμαγδός των εγχωρίων ΜΜΕ για μία και μόνη πτυχή του θέματος, την αναγραφή ή μη του θρησκεύματος στις ταυτότητες των υπηκόων, επιτρέπει από τότε στους εγχώριους supermen, την ελεύθερη και ανεμπόδιστη πτήση, συσκοτίζοντας παντελώς τον πραγματικό στόχο. Με την μπέρτα τους έμφορτη από «κοινωνικό εκσυγχρονισμό», επιδίδονται ακούραστα σε μία πρωτοφανή προσπάθεια ποδηγέτησης της πιο διαλεκτικής κοινωνίας του κόσμου, της Ελληνικής.
Οι κατεστημένοι εξουσιαστές, παραποιώντας κυνικώς την αλήθεια, ραδιουργώντας με τρόπο αγοραίο, σκηνοθετώντας χυδαίως, αποδύονται στον πιο απεγνωσμένο αγώνα επιβολής των αρχών της παγκοσμιοποίησης, αποφασίζοντας και διατάσσοντας, μέσω της ανεξάρτητης, αλλά διορισμένης Αρχής προστασίας των προσωπικών δεδομένων.
Τα εγχώρια όργανα της λογοκρατίας, εν πλήρει και αγαστή ομοφροσύνη με την κατεστημένη εξουσία, κατακλύσουν τις οθόνες των ΜΜΕ, κηρύσσοντας την προσαρμογή στο «ελάχιστο», την υποταγή στο «εφικτό» των πολλών, ήτοι τον ηθελημένο ακρωτηριασμό της ατομικής συνείδησης. Έχουν αναλάβει εργολαβικώς ενώπιον μιάς άναυδης Ελληνικής κοινωνίας, την λυσσαλέα υποστήριξη αυτής της πολιτικής, «πουλώντας» στους ιδεολογικούς τους πάγκους το πολυπολιτισμικό μοντέλο της νεοταξίτικης νομενκλατούρας, της οποίας αποτελούν πειθήνιους υπηρέτες.
Ο πυρήνας του σχεδίου αυτής της λογοκρατικής λαίλαπας, είναι εξαιρετικά ορατός. Ήτοι, για πρώτη φορά στην παγκόσμια Ιστορία, επιδιώκεται να επιβληθεί θεσμικά σε παγκόσμιο επίπεδο, ο εξαναγκασμός αποσιώπησης θεμελιωδών στοιχείων ταυτοποίησης της ατομικής συνείδησης. Ο στόχος είναι ευκρινής. Η κατάπνιξη, η εκρίζωση και τελικώς η εξάλειψη κάθε στοιχείου, μη προσήκοντος στις βασικές προδιαγραφές του τυποποιημένου υπηκόου.
Εν τούτοις, η ατομική συνείδηση κάθε Έλληνα, πρωτίστως περιλαμβάνει μη αφαιρούμενα στοιχεία με κορυφαίο, ακριβώς την συνείδηση της Ελληνικότητός του. Η επακριβής υλοποίηση των στόχων της παγκοσμιοποίησης, προϋποθέτει την εφαρμογή των μεθόδων ενός ακόμα περίφημου προγόνου μας και θεμελιωτή της τυποποίησης ανθρώπων, του Προκρούστη. Θα πρέπει βεβαίως να επιδειχθεί ιδιαίτερη φροντίδα. ώστε να μην διαφύγει κανείς Έλληνας από αυτή την Προκρούστεια κλίνη. Ένας μόνον, μπορεί να παράγει Λόγο, αρκετόν για όλους τους υπηκόους της Νέας Τάξης.
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 24, 2011 3:10 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο εφιάλτης της νέας εποχής



Ίσως ποτέ άλλοτε στην ιστορία να μην υπήρξε τέτοιος κατακλυσμός σύγχυσης και τέτοια κατάπτωση των ιδεών, των αξιών, των συναισθημάτων, της συνείδησης και της σκέψης.;

Αυτός ο γιγάντιος κυκλώνας της σύγχυσης και της κατάπτωσης γεννάει πολλά εκτρώματα και διαστροφές, σε όλα τα επίπεδα: Από την πολιτική μέχρι την προσωπική μας ζωή...;

Μόνο μέσα σε μια τέτοια κόλαση ωκεάνιας σύγχυσης και εκφυλισμού των πάντων θα μπορούσε να βασιλεύει το βλακώδες και το γελοίο, κόμματα και πολιτικοί αυθάδους εξαχρείωσης και πολύχρωμοι μασκαράδες, τυχοδιώκτες και απατεώνες.


Σε άλλες εποχές αγωνιστικών ανατάσεων και εξάρσεων του πνεύματος και της πολιτικής σκέψης όλοι αυτοί οι ποικίλοι κλόουν που διακοσμούν το πολιτικό μας τοπίο ή φυτρώνουν καθημερινά με διάφορες μεταμφιέσεις θα πνιγόντουσαν μέσα στα κλούβια αυγά…


Τώρα παριστάνουν και του σωτήρες της κοινωνίας…

Σε τέτοιες εποχές ο αγώνας για να διασωθούν και να διατηρηθούν οι κατακτήσεις της σκέψης, να αναστυλωθούν οι αγωνιστικές ιδέες και αξίες αποτελεί ΚΑΘΗΚΟΝ πρωταρχικής σπουδαιότητας.

Η αμείλικτη, καθημερινή μάχη εναντίον της εφιαλτικής σύγχυσης και η ασυμβίβαστη πάλη για την ανασυγκρότηση των ιδεών και της αγωνιστικής σκέψης αποτελούν τα πρώτα μέτωπα του αγώνα εναντίον της Νέας Τάξης.


ΟΙ τάσεις που τείνουν προς το ξεπέρασμα της παρακμής βρίσκονται ακόμα σε μια ασχημάτιστη και υποτυπώδη κατάσταση, ώστε να μην μπορούν να παρέμβουν μαζικά.

Ωστόσο οι κοινωνικές εκρήξεις που έρχονται θα τις γονιμοποιήσουν, θα τις σχηματοποιήσουν και θα τις ισχυροποιήσουν.

Αυτό καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη του αγώνα για την αναγέννηση των ιδεών και των συλλογικών αξιών, του αγώνα για την ανασυγκρότηση και την άνθηση της σκέψης, του αγώνα για την ανάπτυξη της συνείδησης, του αγώνα εναντίον των πολύχρωμων χαμαιλεόντων…

Για να ξεδιαλύνουμε κάποια αλφαβητικά ζητήματα που είναι πνιγμένα μέσα στη νεοταξική καταχνιά, αλλά και στην καταχνιά της αντινεοταξικής καπηλείας, αναδημοσιεύουμε ένα παλιό μας άρθρο, γραμμένο πριν από δέκα και παραπάνω χρόνια.


Ο εφιάλτης της νέας εποχής

Ο ΑΙΩΝΑΣ που φεύγει
ήταν ο αιώνας των μεγάλων επαναστατικών πτήσεων και των οδυνηρών αντεπαναστατικών πτώσεων. Ήταν ο αιώνας που γέννησε τη σοσιαλιστική επανάσταση (την ελπίδα της ανθρωπότητας), αλλά και τη φρίκη δύο πολιτικών εκτρωμάτων: το φασισμό και το σταλινισμό.;

Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ επανάσταση δεν έστειλε τον καπιταλισμό στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Ο ιμπεριαλισμός επέζησε και εξελίχτηκε. Αντίθετα οι μεγάλες επαναστατικές κατακτήσεις, προσωρινά, χάθηκαν. Σήμερα ζούμε σε μια νέα εποχή, την εποχή του πολυεθνικού ιμπεριαλισμού.


Υπερεθνικός ιμπεριαλισμός


Η ΕΠΟΧΗ του εθνικού καπιταλισμού και των εθνικών ιμπεριαλισμών δεν υπάρχει πια. Η ήττα του σοσιαλισμού σε συνδυασμό με την τεράστια τεχνολογική πρόοδο στον τομέα των επικοινωνιών και των υπολογιστών επέτρεψε στον ιμπεριαλισμό να αναπτύξει θεαματικά τις εσωτερικές του τάσεις.

Η πιο σημαντική εξέλιξη που καθορίζει τη νέα εποχή είναι η γέννηση και η επέκταση αυτών των ίδιων των παγκόσμιων επιχειρήσεων. Η διαδικασία βεβαίως δεν έχει ολοκληρωθεί. Δεν φτάσαμε στο παγκόσμιο μονοπώλιο και δεν πρόκειται να φτάσουμε ποτέ. Όμως τα τραστ εθνικών διαστάσεων πέρασαν πράγματι σε ένα νέο στάδιο, έγιναν πολυεθνικά.

ΟΙ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ γιγάντιων επιχειρήσεων, πάνω από σύνορα, δημιουργούν μια πλατιά οικονομική βάση που επιτρέπει και επιβάλλει την πολιτική ενοποίηση των πιο ισχυρών τμημάτων του κεφαλαίου. Βρισκόμαστε σε ένα πολύ προχωρημένο στάδιο αυτής της διαδικασίας. Οι ιμπεριαλιστές έχουν ενωθεί, άτυπα, αλλά ουσιαστικά στην περίφημη ομάδα των 7…

ΜΕΧΡΙ το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο το κύριο χαρακτηριστικό ήταν τα εθνικά μονοπώλια. Το πέρασμα στα πολυεθνικά μονοπώλια, φέρνει νέες συμπεριφορές και πρωτόγνωρα φαινόμενα, δίνει νέες ιδιότητες στον ιμπεριαλισμό. Συνιστά νέο, ξεχωριστό, πιο εξελιγμένο στάδιο του ιμπεριαλισμού: ένα τρίτο διαδοχικά στάδιο…

Ο ΝΕΟΣ ιμπεριαλισμός μας γυρίζει πίσω, στο αρχικό στάδιο, αλλά σε ένα ανώτερο επίπεδο, με τη μορφή της σύνθεσης όλων των προηγούμενων φάσεων της εξέλιξης.

Ο υπερεθνικός, πλανητικός ιμπεριαλισμός
αναιρεί τους πολλούς αυτόνομους και ανταγωνιζόμενους ιμπεριαλισμούς και μας γυρίζει σε νέες παραλλαγές της θεωρίας και της πράξης του ενός και μοναδικού ιμπεριαλισμού, που δεν είναι βεβαίως σήμερα η κοσμοκράτειρα, όπως κάποτε Αγγλία, αλλά η ένωση των επτά μεγάλων, με τη θεληματική αποδοχή της ηγεσίας των ΗΠΑ.

ΑΥΤΗ η νέα ιμπεριαλιστική αυτοκρατορία επελαύνει ανάμεσα σε ακρωτηριασμένα κορμιά και ισοπεδωμένες πόλεις για να επιβάλλει τα γεωπολιτικά της σχέδια. Όπως η αγγλική προκάτοχός της, παίζει μόνη, χωρίς αντίπαλο στην παγκόσμια αρένα ή μάλλον με αντίπαλο όλο τον άλλο κόσμο, αλλά και τους δικούς της πολίτες.

Ο προορισμός της σύμφυτος με το χαρακτήρα της, είναι να επιβάλλει σε παγκόσμια κλίμακα μια μοντέρνα, ανώτερης μορφής αποικιοκρατία: Την πλανητική λεηλασία από την ιμπεριαλιστική αυτοκρατορία των πολυεθνικών.


ΤΟ χαρακτηριστικό, λοιπόν, της νέας εποχής είναι ότι οι βασικοί φορείς αυτής της λεηλασίας δεν είναι τα κράτη (εθνικοί ιμπεριαλισμοί), αλλά οι γιγάντιες πολυεθνικές εταιρείες και κοινοπραξίες, οι ιδιωτικοί βιομηχανικοί και χρηματοπιστωτικοί όμιλοι που εδρεύουν στο τρίγωνο: ΗΠΑ, Ευρώπη, Ιαπωνία.

ΑΥΤΗ ακριβώς η κατάσταση των πλανητικών συγχωνεύσεων αποσυνδέει τον ανταγωνισμό από τους παραδοσιακούς ανταγωνισμούς των εθνικών κρατών. Ο οικονομικός ανταγωνισμός, βεβαίως, γίνεται οξύτερος και πιο ανεξέλεγκτος, αλλά δεν μπορεί να πάρει την παραδοσιακή μορφή των ενδοϊμπεριαλιστικών συγκρούσεων και πολέμων.

Η πολυεθνική συγκρότηση «ακυρώνει» τους παραδοσιακούς ενδοϊμπεριαλιστικούς πολέμους και ενισχύει την πολεμική βαρβαρότητα της «Νέας Τάξης» κατά του συνόλου της ανθρωπότητας. Ο πόλεμος σήμερα δεν γίνεται ανάμεσα στις γνωστές μεγάλες δυνάμεις, αλλά γίνεται από τον πλανητικό ιμπεριαλισμό (η ένωση των ιμπεριαλιστών-ληστών) ενάντια στους λαούς ολόκληρου του πλανήτη.

Αυτή η αναμέτρηση του υπερεθνικού ιμπεριαλισμού με τους λαούς του πλανήτη και με τον ίδιο τον πλανήτη είναι η μεγαλύτερη και η κρισιμότερη στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Και είναι αυτό που δεν είδαν πολλοί και της ριζοσπαστικής Αριστεράς στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, αιχμάλωτοι ιδεολογικών αντανακλάσεων ενός κόσμου που δεν υπάρχει πια…

Η ΝΕΑ εποχή δεν είναι μια εποχή αρμονίας, ανάπτυξης, προόδου και ειρήνης, όπως προπαγανδίζεται από τα φερέφωνα της πλανητικής λεηλασίας. Είναι μια εποχή καταστροφών και πολέμων. Μια εποχή εφιαλτική για τον άνθρωπο αν δεν αναχαιτιστούν και συντριβούν οι δυνάμεις του υπερεθνικού ιμπεριαλισμού. Ήδη καταγράφονται δραματικά τα κοινωνικά και πολιτικά δεινά του πλανητικού εφιάλτη:

# Μαζική ανεργία, υποαπασχόληση, επισφαλής εργασία, αποκλεισμός. Πενήντα εκατομμύρια άνεργοι στην Ευρώπη, ένα δισεκατομμύριο άνεργοι και υποαπασχολούμενοι στον κόσμο…
# Υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων και –ακόμα πιο σκανδαλώδες- των παιδιών: τριακόσια εκατομμύρια παιδιά είναι το αντικείμενο εκμετάλλευσης σε συνθήκες βαρβαρότητας χωρίς προηγούμενο.
# Θηριώδης καταστροφή και αφανισμός του περιβάλλοντος.
# Βίαιος αφανισμός βιομηχανιών, μεσαίων κεφαλαίων και της αγροτικής οικονομίας.
# Οργιώδης χρηματοπιστωτική εγκληματικότητα.
# Καταιγιστικό σάρωμα κρατικών και κοινωνικών δομών, υπονόμευση του εθνικού κράτους, ισοπέδωση της πολιτικής, της δημοκρατίας και της πολιτισμικής διαφορετικότητας. Φίμωση της σκέψης…
# Επιδημική εξάπλωση της διαφθοράς…


Το «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρο σήμερα όσο ΠΟΤΕ άλλοτε…


Η Ιδεολογία της μιας σκέψης

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ και πολιτική παγκοσμιοποίηση μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού σημαίνει πλήρη απελευθέρωση των αγορών (και της αγοράς εργασίας), κατάργηση των πολιτικών συνόρων (και των εθνικών κρατών), συγκρότηση πλανητικής εξουσίας (της «νέας τάξης»). Αυτό είναι το κοινωνικό και πολιτικό υπόβαθρο της πλανητικής ιδεολογίας.

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ της νέας εποχής είναι η ιδεολογία του Ολοκληρωτισμού της αγοράς: Της γενικευμένης και αχαλίνωτης εμπορευματοποίησης της φύσης και των πραγμάτων, των σωμάτων και των πνευμάτων, των λέξεων και του πολιτισμού. Είναι μια ιδεολογία που δεν ισοπεδώνει μόνο τις ταξικές οριοθετήσεις, αλλά και την πολυεθνικότητα, τις πολιτισμικές κληρονομιές, τη διαφορετικότητα. Η πλανητική ιδεολογία είναι η ιδεολογία της μιας σκέψης, της μιας πλανητικής εξουσίας: Της «νέας τάξης». Δηλαδή, ολοκληρωτικός φασισμός!

ΟΙ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ μορφές κεφαλαίου δεν έχουν πλέον ανάγκη τα παλιά ιδεολογήματα του εθνικισμού και ρατσισμού.

Η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας και η υπονόμευση των εθνικών κρατών δεν μπορεί να στηριχτεί σε ιδεολογήματα των εθνικών ιμπεριαλισμών. Σήμερα απαιτούνται ακριβώς αντίθετοι ιδεολογικοί μύθοι για την ισοπέδωση των εθνικών αντιστάσεων:


Η απάτη των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και της «πολυπολιτισμικότητας». Για’ αυτό βλέπουμε ότι η ιδεολογία της νέας εποχής παράγει αντιεθνικιστικούς και αντιρατσιστικούς μύθους. Ξαφνικά οι δυνάμεις της πλανητικής λεηλασίας και τρομοκρατίας μεταβλήθηκαν σε διεθνιστές και άσπονδους εχθρούς του ρατσισμού και του εθνικισμού.;

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ του πλανητικού φασισμού έχει εμπορευματοποιήσει και ενσωματώσει και τις πολιτικές παραδόσεις των επαναστατικών κινημάτων. Και η αριστερά αμήχανη σέρνεται αγκυλωμένη με ιδεολογικά στερεότυπα του παρελθόντος, δίχως να αντιλαμβάνεται ότι οι έννοιες δεν είναι ηθικές κατηγορίες, αλλά εκφράζουν πάντα ένα συγκεκριμένο ταξικό περιεχόμενο.

Οι έννοιες «εθνικισμός», «ρατσισμός» κλπ έχουν μετατραπεί σήμερα σε σκιάχτρα της πλανητικής ιδεολογίας, σε μυθολογίες ακρωτηριασμού του πνεύματος.


Και εγκλωβισμένοι σε αυτούς τους μύθους, όπως έδειξε η πλανητική επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας, είναι δυστυχώς και πολλοί της ριζοσπαστικής αριστεράς…

Φεβρουάριος 2000

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΘΥΜΙΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 24, 2011 5:30 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Θα καταλήξουμε στον αυτοκρατορικό ολοκληρωτισμό (υπέρ-ιμπεριαλισμό), δηλαδή στην Παγκόσμια Διακυβέρνηση;



Ξεκινάμε απλοποιώντας, δηλαδή σχηματοποιώντας, τα δεδομένα για καλύτερη κατανόηση.

Ο ιμπεριαλισμός είναι προϊόν του «ΟΛΟΥ» της καπιταλιστικής παραγωγικής διαδικασίας και Όχι του «μέρους». Προϋποθέτει δηλαδή την παγκοσμιότητα της καπιταλιστικής παραγωγικής διαδικασίας και την ιεραρχική της δόμηση σε κυρίαρχες και εξαρτημένες οικονομίες.

Αυτή η καπιταλιστική διαδικασία της παγκόσμιας συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου μορφοποιείται με τα μονοπώλια και την κυριαρχία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Μια κυριαρχία που ένωσε και υπέταξε τα πάντα μέσα στο παγκόσμιο καπιταλιστικό κύκλωμα και οδήγησε στη σημερινή φάση της παγκοσμιοποίησης: Των υπερεθνικών μονοπωλιακών «καρτέλ» του κεφαλαίου.

ΣΗΜΕΡΑ η αιχμή του ιμπεριαλισμού είναι αυτοί οι υπερεθνικοί συνασπισμοί του κεφαλαίου, με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ, που προωθούν την ιμπεριαλιστική διαδικασία στην υπέρ-ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση: Στον αυτοκρατορικό, πλανητικό ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ.

Αυτή βεβαίως η διαδικασία αποτελεί και έναν καθοριστικό και καταλυτικό παράγοντα όξυνσης των συγκρούσεων ανάμεσα στους υπερεθνικούς συνασπισμούς του κεφαλαίου, έναν παράγοντα πολυεδρικών και οξύτατων αντιφάσεων.

Πριν τα αναλύσουμε, ας δούμε τι έχει επισημάνει ο Λένιν:

«Μπορεί, ωστόσο, ν’ αρνηθεί κάποιος αφαιρετικά μια νέα φάση του καπιταλισμού μετά τον ιμπεριαλισμό, δηλαδή, ότι μια φάση υπερ-ιμπεριαλισμού, είναι "θεωρητικά" δυνατή;
Όχι. Αφαιρετικά μπορεί κάποιος να σκεφθεί ένα τέτοιο στάδιο…. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ανάπτυξη οδηγεί προς την κατεύθυνση ενός και μόνο παγκόσμιου τραστ που θα καταπιεί όλες τις επιχειρήσεις και όλα τα κράτη, χωρίς εξαίρεση. Όμως, η ανάπτυξη σ’ αυτή την κατεύθυνση εξελίσσεται κάτω από τέτοια πίεση, με έναν τέτοιο ρυθμό, με τέτοιες αντιφάσεις, συγκρούσεις και σπασμούς -όχι μόνο οικονομικούς, αλλά επίσης πολιτικούς, εθνικούς, κλπ, κλπ- ώστε πριν την συγκρότηση ενός και μόνο παγκόσμιου τραστ, πριν τα καθέκαστα εθνικά κεφάλαια δημιουργήσουν μια παγκόσμια "υπέρ-ιμπεριαλιστική" ένωση, ο ιμπεριαλισμός αναπόφευκτα θα εκραγεί, και ο καπιταλισμός θα μετασχηματιστεί στο αντίθετο του».


Σήμερα βρισκόμαστε στην εποχή του υπερεθνικού ιμπεριαλισμού. Ακριβέστερα στη ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ολοκλήρωσης του υπέρ-ιμπεριαλισμού.

Τα όργανα τα οποία «διαχειρίζονται» τις λειτουργίες των υπερεθνικών καπιταλιστικών διαρθρώσεων είναι και αυτά υπερεθνικά. Δεν είναι δηλαδή τα μεμονωμένα έθνη-κράτη, όπως στο προγενέστερο ιμπεριαλιστικό στάδιο, αλλά οι υπερεθνικές δομές εξουσίας και τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη.

Ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ είναι ηγεμονικός, αλλά το παγκόσμιο, αυτοκρατορικό κράτος δεν έχει δημιουργηθεί, ούτε θα δημιουργηθεί ποτέ, κατά την άποψή μας.

Η διαδικασία ολοκλήρωσης για μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση δεν έχει ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ και δεν θα ολοκληρωθεί, γιατί οι αντιφάσεις του ίδιου του καπιταλισμού θα οξυνθούν σε τέτοιο βαθμό που θα τον τινάξουν στο αέρα.


Σήμερα έχουμε «κλάδους» του πλανητικού κράτους: Τις ΗΠΑ (το χοντρό «κλαδί»), την Ε.Ε. με Γερμανία και Γαλλία τους άξονες, Ρωσία και Κίνα (περιφερειακές ισχυρές δυνάμεις, που ακόμα δεν έχουν ενσωματωθεί ολοκληρωτικά στο πλανητικό ιμπεριαλιστικό πλέγμα). Δεν πρέπει να ξεχάσουμε και την Τουρκία η οποία μέσα σε αυτή τη ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ της πλανητικής ολοκλήρωσης (διαδικασία δημιουργίας πλανητικού κράτους) προβάλλει ως ένας ισχυρός ιμάντας αυτού του κράτους.

Σε αυτή, λοιπόν, τη διαδικασία της ολοκλήρωσης του πλανητικού κράτους (ενός κεντρικού δηλαδή οργάνου διαχείρισης των «λειτουργιών» της παγκοσμιοποίησης), δημιουργούνται ποικίλες αντιφάσεις και θανάσιμοι ανταγωνισμοί μεταξύ των υπερεθνικών και των ισχυρών κρατών: Τέτοιοι που δεν θα επιτρέψουν την ολοκλήρωση, τον υπέρ-ιμπεριαλισμό.

Σήμερα υπάρχει ένας άγριος εσωτερικός πόλεμος μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των οργάνων τους και κυρίως ένα αδυσώπητος πόλεμος μεταξύ των τάσεων για υπέρ-ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση και των εθνικών κρατών και λαών.

ΠΡΕΠΕΙ να ισοπεδωθούν ολοκληρωτικά τα έθνη και οι λαοί, αλλά και τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά, περιφερειακά κέντρα της Παγκοσμιοποίησης (ΕΕ, Γερμανία, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα κ.λπ) για να ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ η διαδικασία του υπέρ-ιμπεριαλισμού:
Της παγκόσμιας Διακυβέρνησης…

Η συνειδητοποίηση και κινητοποίηση, συνεπώς, των λαών και οι εθνικές αντιστάσεις αποτελούν το Α και τω Ω για να αναχαιτιστεί η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ του εφιάλτη…

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες