Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
ΑΙΓΑΙΟ: Οι ληστές συνωστίζονται!!!

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΜΟΥΡΑΛΩΦ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 06, 2011 12:23 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΑΙΓΑΙΟ: Οι ληστές συνωστίζονται!!! Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΑΙΓΑΙΟ: Οι ληστές συνωστίζονται…



Η Ελλάδα στο επίκεντρο μιας πολύ επικίνδυνης δίνης. Οι ενεργειακοί πόροι του Αιγαίου, μέσα στην παγκόσμια κρίση η οποία οξύνει στο έπακρο τον πόλεμο μεταξύ των πολυεθνικών, καθιστά το Αιγαίο έναν εκρηκτικό κόμβο συνωστισμού και ανταγωνισμού των διεθνών και εγχώριων ληστών.

ΚΑΘΙΣΤΑ το Αιγαίο, με όλα αυτά τα ύπουλα ιδεολογήματα περί «συνεκμετάλλευσης» (τα προωθεί και ο Μίκης), φέρετρο για την Ελλάδα…

ΟΧΙ μόνο «όχημα» καταστροφής του Αιγαίου, αλλά και «όχημα» ολοκληρωτικής απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας και υπόστασης, «όχημα» ακόμα και πολεμικού ολέθρου…

Αναδημοσιεύουμε από το σημερινό Ριζοσπάστη δύο κείμενα, ενημερωτικά και αρκετά κατατοπιστικά


ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ - ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Δρομολογημένη η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου




Οι ενεργειακοί πόροι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της αστικής τάξης στις δυο χώρες.

Ενα βήμα παραπέρα στην προώθηση των δρομολογημένων σχεδίων συνεκμετάλλευσης και συνδιαχείρισης του Αιγαίου, σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, θα αποτελέσει η αυριανή συνάντηση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου με τον Τούρκο ομόλογό του Τ. Ερντογάν στο Ερζερούμ της Τουρκίας.

Η απόφαση του Γ. Παπανδρέου να αποδεχτεί την πρόσκληση της τουρκικής ηγεσίας και να παραστεί στην ετήσια σύνοδο των Τούρκων πρέσβεων για να μιλήσει για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, φανερώνει ότι κυοφορούνται εξελίξεις στο Αιγαίο.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο τουρκικός Τύπος, όλο το προηγούμενο διάστημα, σημείωνε πως οι δύο πρωθυπουργοί αναμένεται να ανακοινώσουν το «σχέδιο ειρήνης» μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας, «με πρώτα θέματα αυτά του Αιγαίου και της υφαλοκρηπίδας».

Κυβερνητικές πηγές σημείωναν ότι ο πρωθυπουργός,
στην ομιλία του μπροστά στους 180 πρέσβεις της Τουρκίας και τον Τ. Ερντογάν, θα κάνει μια ανασκόπηση των προσπαθειών που γίνονται από τις δυο κυβερνήσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο. Παρότι διπλωματικές πηγές υποστήριζαν ότι δεν θα υπάρξουν «σημαντικές ανακοινώσεις», είναι ενδεικτικό ότι το Μέγαρο Μαξίμου και στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού απέφυγαν να δώσουν στοιχεία για το περιεχόμενο της «ατζέντας» των συζητήσεων μεταξύ του Γ. Παπανδρέου και του Τ. Ερντογάν.

Η συνάντηση, πάντως, γίνεται στο φόντο των μεγάλων ανταγωνισμών μεταξύ των πολυεθνικών που έχουν ξεσπάσει για τους ενεργειακούς πόρους του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Ηδη, πολυεθνικά μονοπώλια, αλλά και επιχειρηματικοί όμιλοι, στη μια και την άλλη όχθη του Αιγαίου, ακονίζουν τα νύχια τους για την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων στην περιοχή, ενώ οι όποιες «συμφωνίες» μεταξύ των δυο χωρών εντάσσονται στους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ για την ευρύτερη περιοχή.

Ανάμεσα στους επιχειρηματικούς κολοσσούς που ενδιαφέρονται για τα κοιτάσματα του πετρελαίου στο Αιγαίο, είναι και ο γαλλικός όμιλος «Τotal», με την ελληνική κυβέρνηση να έχει κάνει επαφές στο πρόσφατο παρελθόν, ενώ χτες βρέθηκε στο Παρίσι για τρίτη φορά μέσα σε έντεκα μήνες ο Γ. Παπανδρέου.

Τούρκοι αξιωματούχοι, όπως ο αρμόδιος για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις υφυπουργός Εξωτερικών Εγκεμέν Μπαγίς, σε συνεντεύξεις του, έχει κάνει λόγο για «συνεκμετάλλευση του Αιγαίου 50 - 50» ανάμεσα στις δυο χώρες. Πάντως, Τούρκοι διπλωμάτες απέκλειαν το ενδεχόμενο να υπάρξουν εξελίξεις και επίσημες ανακοινώσεις πριν από το τέλος Μάη, οπότε θα έχουν ολοκληρωθεί οι εκλογές στην Τουρκία.

Ενδεικτικό, τέλος, των προθέσεων της Τουρκίας να διεκδικήσει αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή είναι και το άρθρο του Τ. Ερντογάν στην εφημερίδα «Tageblatt» του Λουξεμβούργου.

Το άρθρο αναφέρεται στην Τουρκία «ως παράγοντα σταθεροποίησης και ειρήνης για την περιοχή» και σημειώνει «την εποικοδομητική άσκηση της εξωτερικής της πολιτικής στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και στον Καύκασο, καθώς και στο ζήτημα των πυρηνικών του Ιράν, στη συνεισφορά της στην πολιτική σταθερότητα του Ιράκ, στη συμμετοχή της στην αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, καθώς και στη στήριξη των προσπαθειών για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους».

http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6026484&publDate=6/1/2011



Ενα επικίνδυνο παζλ

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ελλάδας στην Τουρκία και η ομιλία του στη σύνοδο των Τούρκων πρεσβευτών σίγουρα δεν αποτελεί εθιμοτυπική πράξη αβροφροσύνης στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Πολύ περισσότερο που γίνεται σε περίοδο εντατικής δράσης για την εκμετάλλευση των πλούσιων, όπως λέγεται, κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο.

Ζήτημα που έχει θέσει σε κινητικότητα τις κυβερνήσεις των κρατών της περιοχής για τη διασφάλιση των συμφερόντων των καπιταλιστών τους.

Μόνο που εδώ συνυπάρχουν δύο κρίσιμα και επικίνδυνα ζητήματα.

Το ένα έχει σχέση με το γεγονός ότι η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων χωρίς τα διεθνικά μονοπώλια του κλάδου ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, όπως, π.χ., ΗΠΑ, Ρωσία, Γερμανία, Γαλλία, Κίνα, κλπ., δεν μπορεί να γίνει.

Το δεύτερο είναι ότι επιδιώξεις της άρχουσας τάξης κάθε κράτους της περιοχής μας για συμμετοχή στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων διαπλέκονται με τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις των ισχυρών κρατών σ' αυτόν τον τομέα στη συγκεκριμένη περιοχή.
***
Ηδη το Ισραήλ έχει ανακοινώσει την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στο «Λεβιάθαν» από την εταιρεία «Noble Energy», αμερικανοεβραϊκών συμφερόντων, στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), που έχει ορίσει.

Αλλά αυτή η θαλάσσια περιοχή περικλείεται από την Κύπρο, το Ισραήλ, το Λίβανο, τη Συρία και την Αίγυπτο (Σινά). Για το βόρειο τμήμα αυτής της περιοχής ενδιαφέρεται και η Τουρκία, τόσο γιατί ένα μέρος της βρίσκεται στην προέκταση των δικών της ακτών, όσο και γιατί στην περιοχή αυτή προβάλλεται η ΑΟΖ των κατεχόμενων εδαφών της Κύπρου. Ταυτόχρονα, ο Λίβανος έχει διαμηνύσει ότι το κοίτασμα του «Λεβιάθαν» εκτείνεται και στη δική του περιοχή. Και είναι μια παράμετρος άγνωστη στην εμπλοκή μιας ενδεχόμενης όξυνσης στην περιοχή.

Ας μην ξεχνάμε ότι το Ιράν τον στηρίζει όπως και τη Συρία, ενώ η Τουρκία αναπτύσσει με το Ιράν καλές σχέσεις, όχι βεβαίως από «αγάπη», αλλά με βάση τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας της χώρας. Σε αντιπαράθεση όλων αυτών των χωρών με το Ισραήλ.

Καθόλου συμπτωματικά, τις προηγούμενες μέρες υπήρξε η συμφωνία Κύπρου - Ισραήλ για τον ορισμό των μεταξύ τους ΑΟΖ. Ανάλογη συμφωνία έχει κάνει η Κύπρος με την Αίγυπτο. Ωστόσο, οι αντίστοιχες συμφωνίες Κύπρου - Λιβάνου και Κύπρου - Συρίας έχουν βαλτώσει προφανώς λόγω τουρκικής παρέμβασης.

Στους ανταγωνισμούς αυτούς εμπλέκεται πολύμορφα και η Ελλάδα, καθώς έχει ενεργοποιηθεί η λεγόμενη «στρατηγική συνεργασία» με το Ισραήλ, που ανοίγει προοπτικές για την είσοδο των Ισραηλινών στις αγορές ενέργειας της Ευρώπης μέσω της κατασκευής αγωγού από τη θαλάσσια περιοχή Ισραήλ - Κύπρου.

Ταυτόχρονα, συμφέροντα ενεργειακών μονοπωλίων της Ελλάδας (έχει δει το φως της δημοσιότητας συμφωνία των ομίλων Βαρδινογιάννη - Λάτση γι' αυτό) ενδιαφέρονται για συμμετοχή στην εκμετάλλευση ενεργειακών κοιτασμάτων στην Αίγυπτο.

Επίσης, μία παράμετρος, όσο και αν φαίνεται παράξενο, είναι η εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή από την Κρήτη ως τη Μάλτα, την Αδριατική και το Ιόνιο, που ενδιαφέρουν εξίσου Ελλάδα και Τουρκία.

Η Ελλάδα δεν έχει συνάψει ανάλογη συμφωνία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο, καθώς υπάρχουν οι τουρκικές αντιρρήσεις για το Καστελόριζο. Συμφωνία είχε μονογραφεί με την Αλβανία, αλλά η αλβανική πλευρά ανακάλεσε με παρέμβαση και της Τουρκίας.
***
Την ίδια ώρα φαίνεται να προωθείται η συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων του Αιγαίου και όχι με τη διαδικασία ΑΟΖ από Ελλάδα - Τουρκία με επικεφαλής τις ΗΠΑ. Αυτό φαίνεται και από το νομοσχέδιο που έδωσε στις 21 του Δεκέμβρη στη δημοσιότητα η κυβέρνηση, για την ίδρυση φορέα έρευνας υδρογονανθράκων.

Ετσι διαμορφώνεται ένα επικίνδυνο παζλ, όπου η Ελλάδα εμπλέκεται και με το Ισραήλ και με την Τουρκία, σε Αιγαίο, Ιόνιο, Μεσόγειο, που σε συνδυασμό με τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στην περιοχή αποτελεί εκρηκτικό μείγμα επικίνδυνο για το λαό μας.

Ενώ φαίνεται και εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο και εμπλοκή και του Κυπριακού.

Το ζήτημα δεν είναι πώς πρόκειται ακριβώς να εξελιχθούν τα πράγματα, ότι και αν γίνει κινδυνεύουν οι λαοί της περιοχής, αλλά η επαγρύπνηση από το λαό μας, το αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημά του, για να ματαιώσει κάθε σχέδιο ενάντια στα συμφέροντά του που επιβουλεύονται τα συμφέροντα των μονοπωλίων της ενέργειας και γενικότερα του κεφαλαίου.

http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6025937&publDate=6/1/2011

Επιστροφή στην κορυφή
ΡΕΠΟΡΤΕΡ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Ιαν 07, 2011 8:24 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΑΙΓΑΙΟ:"Κάτι σοβαρό και επικίνδυνο ετοιμάζεται".
Του Αντώνη Κακαρά*
http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=6&art_id=2289





Είναι καθαρό πλέον πως κάτι ετοιμάζεται στο Αιγαίο. Κάτι σοβαρό, επικίνδυνο και ασύμφορο βέβαια για τη χώρα μας. Και τούτο από τις επαναλαμβανόμενες «εξόδους» ερευνητικών σκαφών της Τουρκίας, παρά τις μέχρι σήμερα συμφωνίες για μη πρόκληση έντασης στο Αιγαίο και αφΆ ετέρου από την κινητικότητα του ΝΑΤΟ πάλι σε θέματα που σχετίζονται με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις που επηρεάζουν τη συνοχή της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του αμαρτωλού Συμφώνου. Εδώ θα προσεγγίσουμε το ζήτημα του Αιγαίου.

Η θάλασσα, ο βυθός της και το υπέδαφός του είναι η σημερινή αλλά βασικά η αυριανή πηγή πλούτου, με τον οποίο θα επιβιώσει ο άνθρωπος.

Και αυτός ο πλούτος δεν είναι μόνον τα ψάρια και τα ορυκτά. Το Αιγαίο λοιπόν είναι ο πνεύμονας ζωής για την Ελλάδα.

Συνηθίζεται να αποκαλούμε ΄΄ορατή απειλή εξ ανατολών΄΄ όλες τις διεκδικήσεις των Τούρκων που στρέφονται κατά κυριαρχικών μας δικαιωμάτων (δηλαδή αυτών που με τίποτα δεν πρέπει να διαπραγματευόμαστε).

Εάν συγκρίνει κανείς την απειλή αυτή με τις καινοφανείς «ασύμμετρες» στις οποίες κατΆ απαίτηση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ έχουν ήδη στραφεί τα πάντα, τότε αντιλαμβανόμαστε πόσο λάθος τακτική ακολουθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις όπως και παλιότερα με τον κομμουνιστικό «κίνδυνο».

Κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας κινδυνεύουν επομένως:

•ΚατΆ αρχήν από την Τουρκία και το ΄΄στρατιωτικό-οικονομικό κατεστημένο΄΄ που την ελέγχει,

•Από τρίτες χώρες και οργανισμούς (κύρια τις ΗΠΑ, και το ΝΑΤΟ) που δε σέβονται ούτε υπολογίζουν τις διεθνείς Συνθήκες- Συμβάσεις που έχουν κατοχυρώσει αυτά μας τα δικαιώματα,

•Από την έλλειψη σταθερής και αμετακίνητης, πατριωτικής πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων στα ζητήματα τα αποκαλούμενα ως ΄΄ελληνοτουρκικές διαφορές΄΄ και

• Από την πεποίθηση των κυβερνώντων κομμάτων που μεταφράζεται και ως εξωτερική πολιτική ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ παρέχουν εγγυήσεις και ασφάλεια στην Ελλάδα, αλλά και στην Κύπρο.

Έτσι αποδυναμώνεται η άμυνά μας.

Όλες οι ελληνοτουρκικές διαφορές περιέχουν διεκδικήσεις της Τουρκίας ενώ απολύτως καμία εκ μέρους της Ελλάδας.

Επομένως η οποιαδήποτε συζήτηση και ρύθμιση, θα σημαίνει εκ προοιμίου από την πλευρά της Ελλάδας υποχώρηση σε κάποια σημεία.

Οι Τούρκοι θέλουν δικά τους όλα από τη μέση γραμμή (25ο μεσημβρινό περίπου) και ανατολικά.

Εκτός από τα νησιά εκείνα που «αναφέρονται με το όνομά τους στις Συνθήκες και τις Διεθνείς Συμφωνίες με τις οποίες παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα».

Από την πλευρά της δικής μας κυβέρνησης διατυμπανίζεται η θέση πως, συζητήσιμο είναι μόνον το θέμα της υφαλοκρηπίδας. Χωρίς να εξηγεί το αυτονόητο πως πλήθος άλλων θεμάτων επηρεάζονται ή προκύπτουν από την όποια ρύθμιση της υφαλοκρηπίδας.

Τονίζουμε το πολύ σοβαρό θέμα πως γραμμές βάσης, χωρική θάλασσα, αποκλειστική οικονομική ζώνη, εναέριος χώρος και γκρίζες ζώνες θα καθοριστούν οπωσδήποτε μαζί με την υφαλοκρηπίδα αφού η νομική τους σχέση είναι αδιάρρηκτη.

Οι Τούρκοι από το 1974 και μετά κατάφεραν με την υποστήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και τηνυποχωρητικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων στόχους που διαφορετικά θα κατακτούσαν μόνο με πόλεμο. Μια ματιά σΆ αυτούς είναι χρήσιμη.

•Επίσημη παραδοχή και αναγνώριση από Πρωθυπουργούς μας (Σημίτη και Μητσοτάκη ενώ για το νυν Πρωθυπουργό δεν μπαίνει καν ζήτημα μη παραδοχής) πως έχουν δικαιώματα στο Αιγαίο. Τούτο σημαίνει πως δέχτηκαν ότι πρέπει να προσδιοριστούν και κατοχυρωθούν αυτά στους Τούρκους. Έτσι προχώρησε και συνεχίζεται η ΄΄διερευνητική συζήτηση΄΄ μεταξύ εκπροσώπων των υπουργείων εξωτερικών των δύο χωρών.

•Την άποψη (που την προβάλλουν υπερασπίζοντάς τους και οι Αμερικανοί) πως οι Έλληνες έχουν όλα τα νησιά στο Αιγαίο και αυτοί τίποτα (αρχή του ΄΄ζωτικού χώρου΄΄ που πρόβαλλε και ο Χίτλερ). Έτσι προκύψανε οι «γκρίζες ζώνες» και έτσι καταγράφονται και στους επίσημους αμερικανικούς χάρτες, που χρησιμοποιούνται στο ΝΑΤΟ κλπ

•Εξαφάνιση από τους ίδιους χάρτες των συνόρων στη θάλασσα στο Ανατολικό Αιγαίο, καίτοι από αρχές του Ά50 τα είχαν αποδεχτεί.

•Αμφισβήτηση με παραβιάσεις εθνικής εναέριας περιοχής στη ζώνη από 6 μέχρι 10 μίλια και πάνω από τις «γκρίζες ζώνες».

•Να μην επεκτείνουμε μέχρι 12 μίλια που δικαιούμαστε την Αιγιαλίτιδα ζώνη από 6 που έχουμε σήμερα. Η χώρα μας δεν το έχει κάνει αυτό ούτε καν στην ηπειρωτική Ελλάδα, το Ιόνιο και την Κρήτη, όπως αυτοί στη Μεσόγειο και το Βορρά. Τέτοια λεβεντιά δηλαδή.

•Να τροποποιήσουμε (υπερυψώσουμε) αεροδιαδρόμους για τα πολιτικά αεροπλάνα κατΆ απαίτησή τους με αποτέλεσμα να μπορούν ελεύθερα να διέρχονται τα πολεμικά τους από κάτω. Μέχρι τότε οι αεροδιάδρομοι ήταν νοητός φραγμός από Τουρκία προς Ελλάδα. Επίσης να καταργήσουμε άλλους αεροδιαδρόμους με τα αντίστοιχα ισχυρά οικονομικά οφέλη που πέρασαν βέβαια στην πλευρά της Τουρκίας.

•Να παραδοθεί η ΄΄ευθύνη΄΄ άμυνας του Αιγαίου (αλήθεια, προστασίας του από ποιουςWink στην αρμοδιότητα του στρατηγείου του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη, ήτοι σε Αμερικανό ο οποίος κατά περίπτωση εκχωρεί το δικαίωμα αυτό και σε Τούρκο διοικητή. Λύκοι δηλαδή φιλάνε το μαντρί ενώ οι δικοί μας φύλακες τρέχουν σε πολέμους ενάντια άλλων λαών για ξένα συμφέροντα. Τις μέρες αυτές παρουσιάζεται και σΆ αυτό το θέμα κινητικότητα με επισκέψεις νατοϊκών παραγόντων.

•Να αρνούνται οι Ένοπλες Δυνάμεις μας συμμετοχή σε ασκήσεις σε περιοχές, ό,που περιλαμβάνονται νησιά των οποίων αμφισβητούν το δικαίωμά μας για εξοπλισμό και άμυνα (Λήμνος, ¶η Στράτης κ.λ.π.). Έτσι γίνονται ασκήσεις του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και εμείς τις αποφεύγουμε «διαμαρτυρόμενοι» με τον τρόπο αυτό. Τους τιμωρούμε δηλαδή με αποχή από ΄΄φαγοπότι΄΄ με δικά μας εδέσματα. Εάν θεωρήσουμε ως εκπαίδευση και φαγοπότι τις Νατοϊκές ασκήσεις. Εκεί καταντήσαμε δηλαδή. Αντί να τους σιχτιρίσουμε.

Η παρατηρούμενη κινητικότητα για τις αποκαλούμενες ΄΄ελληνοτουρκικές διαφορές΄΄ εκτιμάται πως οφείλεται:

•Στις πιέσεις όσων ενδιαφέρονται να κλείσουν τα θέματα αυτά, για να μπορέσουν να ασχοληθούν με επενδύσεις και εκμετάλλευση των πόρων του Αιγαίου.

•Στην όρεξή τους για επενδύσεις στην Τουρκία, που είναι μια εκτεταμένη αγορά υπό ένταξη μάλιστα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το τελευταίο σημαίνει για μερικούς πλούσια κοινοτικά προγράμματα, ήτοι εκμετάλλευση πόρων και απομύζηση από την εργασία δεκάδων εκατομμυρίων υπάκουων «πάμφθηνων» Τούρκων. Ο ¶γγλος Πρωθυπουργός μάλιστα δεν κρύβει την ανυπομονησία του όπως και οι Αμερικανοί για ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.

•Στον απρόσκοπτο έλεγχο του ίδιου χώρου ως κρίσιμου στρατηγικά για τη διέλευση αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από Ανατολή προς Ευρώπη. Ο χώρος Ελλάδα- Τουρκία- Κύπρος είναι πολύ σοβαρός για τις ανάγκες των ομάδων ισχύος των ΗΠΑ- Αγγλίας κ.λ.π. (δηλαδή των ιμπεριαλιστών του Δυτικού κόσμου και της Νέας Τάξης πραγμάτων για να χρησιμοποιήσουμε την μοντέρνα ορολογία) προς περικύκλωση της Ρωσίας και έλεγχο περιοχών ενέργειας και δρόμων ροής φυσικών πόρων.

•Στην αξιοποίηση του Αιγαίου ως βασικού άξονα προς το Βορρά (μέσω Θεσσαλονίκης, Καβάλας κ.λ.π.) όπου εγκαθίστανται οι νέες Αμερικανικές βάσεις και οπλικά συστήματα σε χώρες του τέως Συμφώνου της Βαρσοβίας.

•Στο ότι οι συνομιλίες των εκπροσώπων των υπουργείων εξωτερικών των δύο χωρών, που διεξάγονται με ελάχιστους γνώστες του περιεχομένου τους (μέγας ο κίνδυνος από τη μυστική διπλωματία), έχουν φτάσει σε οριακό σημείο και μάλλον είναι έτοιμοι για ΄΄συνυποσχετικό΄΄ και προσφυγή στη Χάγη.

Οι Τούρκοι οφείλουν να σταματήσουν τις απειλές για πόλεμο (το περίφημο casus belli), ενώ ο λαός μας πρέπει να τις μετράει, αλλά να τις γράφει και εκεί που πρέπει.

Και αυτό γίνεται καλύτερα όταν, οι ένοπλες δυνάμεις βρίσκονται εδώ έτοιμες και εμψυχωμένες να υπερασπιστούν την πατρίδα μας, ενώ οι δικοί μας κυβερνήτες να ενημερώσουν τη Βουλή και το λαό για τις συζητήσεις και τη μυστική διπλωματία. Είναι δικαιώματά μας αυτά που συζητούν και δεν έχει καμία κυβέρνηση και ποτέ ανοιχτή επιταγή για τη διαπραγμάτευσή τους.

Κάτι ακόμα σε σχέση και με το Κυπριακό. Διαφαίνεται πως η ενδοτικότητα των κυβερνήσεων της Ελλάδας στην Κύπρο, είναι αποτέλεσμα όχι μόνον της πάγιας πολιτικής των κυβερνητικών κομμάτων ειδικά τα τελευταία χρόνια, αλλά και υπόσχεσης (ίσως και μυστικής συμφωνίας) των Αμερικανών και Τούρκων. Έτσι εξηγούνται και οι δηλώσεις Τούρκου προηγούμενου αρχηγού ΓΕΕΘΑ (του ισχυρότερου προσώπου στην Τουρκία) πως, σε μία εβδομάδα μετά την λύση του Κυπριακού, όλα τα θέματα Αιγαίου θα έχουν λυθεί. Αλλά και ο Έλληνας Πρωθυπουργός είχε δηλώσει στις αρχές του 2003 πως, εάν το Κυπριακό λυνόταν με βάση το σχέδιο Ανάν, «…τότε επίκειται εντός του 2003 συμφωνία των δύο πλευρών επί του θέματος της υφαλοκρηπίδας». Ήταν προφανώς μια συγκαλυμμένη προσπάθεια επηρεασμού υπέρ του απαράδεκτου σχεδίου Ανάν, έδειχνε όμως και πόσο είχαν εν κρυπτώ προχωρήσει οι συνομιλίες των δύο χωρών χωρίς καμία ενημέρωση Βουλής και ελληνικού λαού. Τέλος είναι πολύ εμφανές πως ανεξάρτητα της τελικής λύσης προωθείται η ιδέα της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου με γενναίο μερίδιο αμερικανικών εταιριών.

Η επαγρύπνηση είναι απαραίτητη και για ένα ακόμα λόγο. Οι λύσεις που απεργάζονται, δεν έχουν πισωγύρισμα. Θα είναι ουσιαστικά απώλεια και των υπολοίπων κεκτημένων στην Κύπρο και επαναχάραξη των συνόρων της Ελλάδας.


*Ο Αντώνης Κακαράς, είναι απόστρατος αξιωματικός του ΠΝ,συγγραφέας έξι βιβλίων με τελαυταίο τη "Λίστα του Τσαγκάρη". Είναι Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών και μέλος της ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ (ΚΕΘΑ)

Επιστροφή στην κορυφή
ΜΟΥΡΑΛΩΦ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιαν 09, 2011 2:55 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οι διευθετήσεις στο Αιγαίο: Σκηνικό δωσίλογης εξαπάτησης



Ο ΓΑΠ, ο «εκτελεστής» των εντολών των ΗΠΑ και των πολυεθνικών, καθώς και η κυβέρνησή του (τα ακραία ανδρείκελα του δωσιλογισμού) προωθούν το ξεπούλημα του Αιγαίου και την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, κάτω από το οικονομικό πρίσμα της «συνεκμετάλλευσης» του Αιγαίου με την Τουρκία.

Κάτω από αυτό το «οικονομικό πρίσμα» της συνεκμετάλλευσης για το συμφέρον δήθεν των λαών (το ακριβές: για τα κέρδη των υπερεθνικών) ο Παπανδρέου και ο Ερντογάν έδωσαν, στο Ερζερούμ της Τουρκίας, μια θεατρική, «σημειολογική» παράσταση παραπλάνησης και απάτης.

Η απάτη συνίσταται σε τούτο: Ενώ ο ΓΑΠ προωθεί άμεσα τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, δηλαδή το εθνικό μας ξεπούλημα, ταυτόχρονα μιλάει, εκτενώς, για «διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας»:

«Είναι πολυτέλεια επικίνδυνη, να μην λύνουμε τη διαφορά μας στη θάλασσα, που αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας (...) Σήμερα, έχουμε εντατικοποιήσει τις επαφές αυτές. Οφείλουμε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, για την εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης. Αν δεν το καταφέρουμε μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, πρέπει να απευθυνθούμε στη διεθνή Δικαιοσύνη, για να κριθεί το ζήτημα με βάση το Διεθνές Δίκαιο».

Αυτό το πυροτέχνημα ΑΠΑΤΗΣ είναι για την προπαγάνδα των «νταβάδων» μας που μέσω των ΜΜΕ θα εμφανίσουν τους δωσίλογους-ανδρείκελά τους, σαν «πατριώτες» αγωνιστές.

Το «σημείο» απάτης: Η «διευθέτηση» της υφαλοκρηπίδας στο διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ΕΠΙΚΑΛΥΠΤΕΙ και ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΙ τους ΑΜΕΣΟΥΣ πρακτικούς σχεδιασμούς συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου. Μετατοπίζει την επίλυση του «εθνικού» ζητήματος στο απώτερο μέλλον, ενώ στο ΠΑΡΟΝ προωθείται ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ το ξεπούλημα του Αιγαίου, με τα ΑΜΕΣΑ σχέδια της συνεκμετάλλευσης…

Ο ΓΑΠ παραιτείται ΤΩΡΑ από το ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟ από το Διεθνές Δίκαιο ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ κυριαρχικό δικαίωμα να ασκήσει μονομερώς το δικαίωμα της «Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), καλύπτοντας αυτήν την παραίτηση με το να παραπέμψει το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας στο Δικαστήριο της Χάγης!

Σε μια ομιλία περίπου 3.500 λέξεων, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν ανέφερε ούτε μια φορά την λέξη «Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη» σε ό,τι αφορά τις προθέσεις της Ελλάδας, την ίδια ώρα που στην ευρύτερη γειτονιά μας χαλάει ο κόσμος για τον ορισμό των ΑΟΖ και την εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου.

Η σκόπιμη επιλογή του πρωθυπουργού να μην αναφερθεί στον ορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο από την Ελλάδα και η πρότασή του να υπάρξει παραπομπή για την επίλυση του θέματος της υφαλοκρηπίδας στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ την απάτη: ότι κυοφορούνται «συμφωνίες» μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής κυβέρνησης για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, χωρίς απαραίτητα να λυθεί τώρα το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, δηλαδή των θαλάσσιων συνόρων της χώρας με την Τουρκία.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα το ζήτημα θα προβούμε συνοπτικά στις κάτωθι διευκρινήσεις:



α). Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), σύμφωνα με τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας που ισχύει από το 1982, γεωγραφικά ταυτίζεται με την υφαλοκρηπίδα, με τη διαφορά ότι η υφαλοκρηπίδα αφορά την εκμετάλλευση του βυθού και του υπεδάφους του, ενώ η ΑΟΖ καλύπτει όλες τις οικονομικές δραστηριότητες, που μπορούν να αναπτυχθούν στα υπερκείμενα ύδατα.

Δηλαδή η ΑΟΖ, ως νομικό δικαίωμα ενός κράτους, είναι ευρύτερο της υφαλοκρηπίδας, αλλά γεωγραφικά επικαλύπτονται.

β). Με βάση αυτήν την ισχύουσα σύμβαση του ΟΗΕ, η παράκτια χώρα έχει το δικαίωμα να ορίσει ως ΑΟΖ, μια ζώνη πλάτους μέχρι 200 ν. μίλια από τις ακτές της, με την προϋπόθεση ότι δε θα συναντάει την ΑΟΖ της απέναντι χώρας, οπότε το όριο μπαίνει από τη μέση απόσταση.

γ). Ήδη, πολλά παράκτια κράτη έχουν ορίσει την ΑΟΖ, ανάμεσά τους η ΗΠΑ (όρισε το 1983 ζώνη 200 μιλίων) και η Τουρκία, η οποία αν και δεν έχει προσχωρήσει στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, έχει οριοθετήσει τη δική της ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα, με βάση τη μέση απόσταση από τις ακτές της Ρωσίας, της Ουκρανίας κ.λπ.

Δεν έχει κάνει το ίδιο όμως και στις νότιες ακτές της στη Μεσόγειο, γιατί, αν εφάρμοζε την ίδια αρχή, θα έπρεπε να αποδεχθεί την ΑΟΖ του Καστελόριζου και της Κύπρου, που κλείνουν την τουρκική ΑΟΖ προς τη Μεσόγειο.

δ). Σημειώνεται ότι τα νησιά - εκτός από τους βράχους που δεν έχουν οικονομική ζωή - με βάση το ισχύον Δίκαιο της Θάλασσας, έχουν το ίδιο δικαίωμα σε ΑΟΖ όπως οι ηπειρωτικές περιοχές, πράγμα που σημαίνει ότι στο Αιγαίο η ελληνική ΑΟΖ - υφαλοκρηπίδα σχεδόν ταυτίζεται με την αρμοδιότητα ελέγχου των πτήσεων, το γνωστό ως FIR. Λόγω της γεωγραφίας του Αιγαίου, της διάταξης των ελληνικών νησιών απέναντι στα μικρασιατικά παράλια, το μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου αποτελεί ελληνική ΑΟΖ.

Αυτό το στρατηγικό ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ δικαίωμα της Ελλάδας ο ΓΑΠ το «έπνιξε» με παραπομπές στο Δικαστήριο της Χάγης για την …υφαλοκρηπίδα!!!!

Τέτοια εθνική προδοσία και τόση θορυβώδης ΑΠΑΤΗ για την «εθνική τόλμη» του ανδρείκελου…

Και να λάμψει ακόμα πιο πολύ η ΑΠΑΤΗ και η ΠΡΟΔΟΣΙΑ των κυβερνητικών ανδρεικέλων, τα οποία προωθούν τη ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΕΞΩ από τις οριοθετήσεις των εθνικών ορίων, παραθέτουμε τα ακόλουθα:

α). Ο ειδικός απεσταλμένος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, αρμόδιος για θέματα ενέργειας, Richard Morningstar, έδωσε την ΕΝΤΟΛΗ:

Αν «ο καθορισμός συνόρων» δεν είναι εφικτός επί του παρόντος, οι δύο χώρες μπορούν «να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση (...) στο Αιγαίο ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο (...) ακόμη και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα σύνορα».

Με άλλα λόγια, συνέστησε σε Ελλάδα και Τουρκία να βάλουν «στον πάγο» το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, και κατ' επέκταση τον ορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και να προχωρήσουν από κοινού στη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

β).
Την ίδια πρόταση έκανε και ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας, Εγκεμέν Μπαγίς:

«Η άποψή μου είναι ότι μπορούμε να ψάξουμε μαζί στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και να εξορύξουμε το πετρέλαιο, που πιθανόν να υπάρχει. Ετσι, θα προκύψει πλούτος και αφθονία και για τις δύο χώρες. Συνεκμετάλλευση 50-50 του Αιγαίου (...) Ας βρούμε πετρέλαιο, ας βγάλουμε λεφτά, ας τα μοιραστούμε κι έτσι οι πλατφόρμες του πετρελαίου να αποτελέσουν πλατφόρμα για λύση. Πρέπει να μετατρέπουμε τις κρίσεις σε ευκαιρίες. Τα πράγματα που μας ενώνουν είναι πιο σπουδαία από εκείνα που μας χωρίζουν».

Καθαρά εδώ, ο Τούρκος υπουργός αποσύνδεσε πλήρως το θέμα της υφαλοκρηπίδας από αυτό της εκμετάλλευσης του Αιγαίου, καλώντας την Ελλάδα να προχωρήσει σε κοινές μπίζνες με την Τουρκία, χωρίς απαραίτητα να έχει οριστεί η υφαλοκρηπίδα.

Και ο ΓΑΠ ευθυγραμμίζεται ΠΛΗΡΩΣ με όλα αυτά, με το τέχνασμα, προπαγανδιστικό τρικ της παραπομπής της υφαλοκρηπίδας στο Δικαστήριο της Χάγης!!!

Δηλαδή προωθούμε πρακτικά και ΑΜΕΣΑ τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και στο μέλλοντα χρόνο το Δικαστήριο της Χάγης θα διευθετήσει και την υφαλοκρηπίδα…


Τέτοια δωσίλογα τεχνάσματα ΑΠΑΤΗΣ…


Σημείωση: Πολλά στοιχεία αυτού του άρθρου τα πήραμε από το σημερινό ριζοσπάστη.

Επίσης διαβάστε και τα άρθρα:

α). «ΑΙΓΑΙΟ: Οι ληστές συνωστίζονται…»
β). ΑΙΓΑΙΟ:"Κάτι σοβαρό και επικίνδυνο ετοιμάζεται".

ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5267

Επιστροφή στην κορυφή
ΡΕΠΟΡΤΕΡ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιαν 11, 2011 12:01 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Προσπαθεί να θολώσει τα νερά η κυβέρνηση




Δεν υπάρχει θέμα συνεκμετάλλευσης, ισχυρίζονται οι αρμόδιοι υπουργοί, χωρίς να λένε τίποτα για το θέμα της ΑΟΖ, που μπαίνει στο ράφι.

Σε μια συντονισμένη προσπάθεια, στον απόηχο της επίσκεψης του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου την Παρασκευή στο Ερζερούμ της Τουρκίας, η κυβέρνηση επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις αλλά και να θολώσει τα νερά, γύρω από αυτό που πραγματικά συντελείται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και κυρίως όσον αφορά στη μη κατοχύρωση του δικαιώματος αποκλειστικής αξιοποίησης από την Ελλάδα της υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη).

Στο πλαίσιο αυτό και για να αντικρούσουν τη βάσιμη κριτική περί μυστικής διπλωματίας, κυβερνητικά στελέχη, με τη συνδρομή των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, προσπαθούν να πείσουν ότι τα ζητήματα των κυριαρχικών δικαιωμάτων είναι «περίπλοκα» θέματα για τα οποία δεν είναι δυνατό να δίνονται σαφείς απαντήσεις και ενημέρωση στο λαό! Κι αυτό όταν η ίδια η κυβέρνηση έχει ομολογήσει ότι οι διμερείς συναντήσεις για το Αιγαίο, γίνονται χωρίς να κρατιούνται πρακτικά.

Χαρακτηριστικό της κυβερνητικής προπαγάνδας είναι ότι, η κυβέρνηση αξιοποιεί τους φραστικούς λεονταρισμούς του πρωθυπουργού ενώπιον των Τούρκων διπλωματών για τις υπερπτήσεις στο Αιγαίο και το Κυπριακό, προβάλλοντάς τα ως αντιστάθμισμα στο σύνολο των επικίνδυνων κυβερνητικών χειρισμών.

Στο ίδιο πνεύμα ήταν και η αναπαραγωγή στην Ελλάδα των διαρροών ότι ο Γ. Παπανδρέου σκόπευε ακόμα και να αναβάλει την επίσκεψη στο Ερζερούμ εξαιτίας των τουρκικών υπερπτήσεων την προηγούμενη μέρα.




Δηλωτική, ωστόσο, της πραγματικότητας, είναι η χτεσινή δήλωση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ρ. Ερντογάν, ο οποίος είπε πως η ομιλία που έκανε ο Γ. Παπανδρέου προς τους πρέσβεις... «είναι η αλήθεια ότι δεν ήταν αυτή που περίμενα», αλλά ο Ελληνας πρωθυπουργός «στη συνομιλία που είχαμε στη συνέχεια, είπε πως στην πραγματικότητα δεν ήθελε να εκληφθούν τα λόγια του με τον τρόπο αυτό. Και όπως είδατε, επανόρθωσε κατά τη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε. Αλλά αυτό που έχει σημασία δεν είναι αυτά που λέμε, αλλά τι καταλαβαίνουν αυτοί που μας ακούν. Υπάρχει αυτή η διαφορά η οποία του ξέφυγε και δεν ήταν και τόσο όμορφο».

Χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής, για να αποκρούσει τα περί «μυστικής διπλωματίας», πρόβαλε ως επιχείρημα ότι σήμερα συνέρχεται το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής και «μέσα σ' αυτόν το μήνα, θα διεξαχθεί και μία προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, για τα εθνικά θέματα, όπου ο πρωθυπουργός θα προβεί, με τον εκτενέστερο και αναλυτικότερο τρόπο, σε ενημέρωση για τα εθνικά μας θέματα». Πρόκειται για καθαρό ελιγμό, αφού η κυβέρνηση είναι αυτή που κανονίζει τη ροή της ενημέρωσης, είτε αυτή αφορά τα κόμματα στη Βουλή, είτε οποιαδήποτε άλλη οδό επιλέξει η ίδια.

Επικαλούνται την περιπλοκότητα

Ο υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας σε συνέντευξή του στο ρ/σ «REAL» υποστήριξε ότι βασικός πολιτικός στόχος της σημερινής κυβέρνησης είναι «η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, συμπεριλαμβανομένης της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης με τα γειτονικά μας κράτη και αυτή η δουλειά ήδη γίνεται. Είμαστε σε επαφή με γειτονικές χώρες και κάνουμε αυτές τις συζητήσεις. Απλώς δε χρειάζεται όλα αυτά να γίνονται δημοσίως».

Για το θέμα της συνεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων του Αιγαίου, είπε: «δεν τίθεται θέμα συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και δημιουργούνται πάλι κάποιες ασάφειες, κάποιοι μύθοι (...) είναι πολύπλοκα και τεχνικά αυτά τα θέματα και δε γνωρίζουν όλοι, όλες τις λεπτομέρειες, και αυτό είναι λογικό». Οσον αφορά την εικόνα που έχει η κυβέρνηση για το αν υπάρχει ορυκτός πλούτος στη χώρα αξιοποιήσιμος, ο υπουργός Εξωτερικών ζήτησε «να μην καλλιεργούμε υπερβολικές προσδοκίες»...

Σχετικά με το θέμα της συνεκμετάλλευσης, ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ Γρ. Δελαβέκουρας προχώρησε χτες ένα βήμα παραπέρα, υποστηρίζοντας: «...δεν υπάρχει βάση, όταν δεν υπάρχει οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών πώς μπορείς να μιλήσεις για συνεκμετάλλευση όταν δεν έχεις οριοθετήσει τις θαλάσσιες ζώνες;».

Οταν δημοσιογράφος του είπε ότι «αυτό σημαίνει δηλαδή ότι όταν οι σχέσεις έρθουν εκεί που πρέπει, θα μπορούμε να συζητάμε για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου», έσπευσε να τα μαζέψει, λέγοντας και αυτός ότι... «δεν τίθεται θέμα συνεκμετάλλευσης».

Πηγή:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6031970&publDate=11/1/2011

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες