Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Η Ελλάδα θύμα μιας διεθνούς συνωμοσίας

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Κυπριανός Χριστοδουλίδης



Ένταξη: 03 Δεκ 2009
Δημοσιεύσεις: 564
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 09, 2010 2:31 am    Θέμα δημοσίευσης: Η Ελλάδα θύμα μιας διεθνούς συνωμοσίας Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
http://kyprianoscy.blogspot.com/



Υποθέτω θα έχει σχολιασθεί από άλλους η επιστολή, που απηύθυνε στην εφημερίδα του Συγκροτήματος (σημ. ένα είναι το Συγκρότημα) ο Μίκης Θεοδωράκης, στις 09/08/2010 (*). Δεν γνωρίζω - γενικότερα - ποια αντιμετώπιση είχε και τούτα που γράφω, είναι μια ακόμη "πινελιά" στον πίνακα των αρίστων που μας ετοιμάζουν. Λεπτομερώς, άλλωστε, τον διαζωγραφίζουν πολλοί εδώ μέσα στο Ρεσάλτο.

Φαντάζομαι ενθουσιώδης θα ήταν η υποδοχή από τους λάτρεις των ειδώλων. Η Ελλάδα, μας είπε ο Μίκης Θ., έπεσε θύμα διεθνούς συνωμοσίας. Αυτό που δεν μας είπε, ήταν ότι το θύμα (φυσικά και ο ίδιος) αποτελούσε "γρανάζι" της διεθνούς συνωμοσίας, συμμετείχε σ΄ αυτή τη διεθνή σπείρα, αλλά έφαγε την κλωτσιά. Μας έκαναν "πατσαβούρα".


"Όχι να απομονωθούμε", έλεγαν πάντα.
"Όχι μια ζωή να ομφαλοσκοπούμεθα", φώναζαν κάποιοι άλλοι. Μπήκαμε στο παιγχνίδι. Κλέφτες οι άλλοι, κλέφτες κι εμείς, φονιάδες οι άλλοι, φονιάδες κι εμείς. Τώρα μας στείλαν το λογαριασμό, πληρώστε και σκάστε.

Είχαμε ανάξιους κυβερνήτες και περιορισμένης εμβέλειας "μπροστάρηδες". Πώς αλλιώς να το εξηγήσεις;


Είδα σήμερα την επιστολή και έγραψα καθυστερημένα τούτα τα λόγια :

"Αργά χτυπούν τα σήμαντρα
στο χώμα κάτω
πεταμένες
οι καμπάνες

Ο τοίχος πίσω μας γυαλί
και κόντρα δε βαστούσε
μας κόλλησαν
το σπάσαμε

Βουτήξαμε στο χάος"


Κατά τα λοιπά, ο ποιητής μας εγκατέλειψε προ πολλού γράφοντας το γνωστό στίχο :
"χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία".
Και

δια ταύτα
Υμέτερος
ΚιΧ

(*)Αν θέλετε να διαβάσετε την επιστολή Μίκη Θεοδωράκη, αναζητήστε την στο σύνδεσμο "http://ksipnistere.blogspot.com/2010/12/blog-post_1541.html"
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
ΜΟΥΡΑΛΩΦ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 09, 2010 10:47 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οι «συνωμότες» της ιστορίας

Η αστυνομική αντίληψη της ιστορίας είναι το απλουστευτικό εκείνο σχήμα που ισοπεδώνει το κοινωνικό γίγνεσθαι, συγκαλύπτει τα αίτια των συμφορών και αθωώνει τους πολιτικούς εκφραστές της συμφοράς.

Κάποιοι «κακοί», λοιπόν, «συνωμότησαν» εναντίον της Ελλάδας!!!

Κάποιοι «κακοί» επίσης «συνωμοτούν» εναντίον της Ιρλανδίας και όλων των χωρών που οδηγούνται στις αγχόνες των μαφιών του χρήματος.


Αύριο πάλι, αυτοί οι «κακοί» θα συνωμοτήσουν για την κατάρρευση των ισχυρών ιμπεριαλισμών και της αμερικάνικης αυτοκρατορίας!!!

Δαιμονοποιούμε κάποιους «κακούς», «συνωμότες» για να συγκαλύψουμε τούτο το ουσιώδες: «Συνωμοσία» είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός που οδηγεί με τους σιδερένιους νόμους του και τις λειτουργίες του τις κοινωνίες στην πτώση, στην πτώχευση και στη βαρβαρότητα, πάντα με τα πρώτα θύματα τους αδύνατους: εργαζόμενους, λαούς και έθνη…

Κανένας «κακός» δεν συνωμότησε κατά της Ελλάδας. Η Ελλάδα ήταν μέσα στο κύκλωμα της «συνωμοσίας» του διεθνούς καπιταλισμού, ήταν μέσα στο λάκκο των λεόντων της ΕΕ και του ευρώ, ήταν ο αδύνατος κρίκος των «συνωμοσιών» της αγοράς και του χρήματος.

Το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και η κερδοσκοπική απληστία του αποτελούν το «απόσταγμα» του καπιταλισμού, την πιο μοχθηρή εμπροσθοφυλακή του…


Αυτό το ουσιώδες της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της Ελλάδας, της υποταγής της στους ισχυρούς του παγκόσμιου «λάκκου των λεόντων», με όλα τα δραματικά πολιτικά συνακόλουθα αυτής της εξάρτησης και υποταγής, αποκρύπτονται και συγκαλύπτονται από τις «θεωρίες» περί «συνωμοσίας» κατά της Ελλάδας.

Ο Μίκης μιλάει σήμερα για τους «συνωμότες» κατά της Ελλάδας, όταν ενεργά και πολύπλευρα αποτελεί μέρος αυτών των «συνωμοτών»

Μιλάει τώρα για τον κακό καπιταλισμό και ιμπεριαλισμό, όταν όλα τα χρόνια του, ιδιαίτερα τα μεταπολιτευτικά, υπηρέτησε αυτόν τον καπιταλισμό σε όλα τα επίπεδα…

Αποκαλυπτικό το παρακάτω κείμενο που «ψαρέψαμε» από το ΛΙΣΤΟΝ:
http://listonplace.blogspot.com/2010/12/blog-post_1394.html

Η “Σπίθα” του Μίκη στα αποκαΐδια της μεταπολίτευσης !!!

Οι πολιτικές απόψεις του Μίκη Θεοδωράκη έχουν ένα κοινό στοιχείο με την μουσική του, είναι δημοφιλείς.

Η διαφορά τους έγκειται στο ότι η μουσική του είναι διαχρονικά δημοφιλής, ενώ για τις πολιτικές του απόψεις, μπορείς να είσαι σίγουρος για την δημοφιλία τους μόνο κατά την περίοδο διακήρυξής τους.

Από το Μπλέ Μήλο
http://blemilo.blogspot.com/2010/12/blog-post_02.html

Δεν ξέρω πόσοι από το κοινό που τον παρακολουθούσε και πόσοι από αυτούς στους οποίους απευθύνεται τώρα ο κ. Θεοδωράκης, θα μπορούσαν να καταλάβουν ότι κάποτε ήταν υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου του... Κώστα Μητσοτάκη.

Λόγο ηλικίας δεν είχα την δυνατότητα να παρακολουθήσω όλη ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος της πορείας του πολιτικά αναμεμιγμένου Μίκη Θεοδωράκη. Από τότε όμως που μπορούσα να έχω αντίληψη των πολιτικών του πεπραγμένων, έχω παρατηρήσει ότι οι διακηρύξεις του μεγάλου μουσικοσυνθέτη έχουν το εξής χαρακτηριστικό: είναι ένα μεγάφωνο της όποιας μοδάτης ιδέας ή αντίληψης βρίσκεται στην επικαιρότητα.

Το 2009 σε μια συνέντευξη του είχε περιγράψει “τα χειρότερα χρόνια του στην κυβέρνηση Μητσοτάκη”:
http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=37532

“η αριστερά και το ΠΑΣΟΚ, βλέποντας το θέμα πολιτικά, αλλά και συναισθηματικά, θεώρησαν τη συμμετοχή μου στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ως προδοσία, κι αυτό είχε ως συνέπεια μια συμπεριφορά απέναντί μου ανελέητη. Οι περισσότεροι φίλοι μου χάθηκαν, τα έντυπα της αριστεράς με αντιμετώπιζαν με υποτίμηση, σαρκασμό και ειρωνεία. Από την άλλη μεριά οι δεξιοί, που με είχαν για αρχικομμουνιστή, δεν μπορούσαν να χωνέψουν ότι είμαι μαζί τους. Και βρέθηκα στο απόλυτο κενό, σ' ένα ψυχολογικό χάος, που δεν το είχα μόνο εγώ, αλλά και η οικογένειά μου. Ηταν μια πολύ τραγική εμπειρία”

Δηλαδή τα “χειρότερα του χρόνια” δεν έχουν να κάνουν με το τι έκανε ή δεν έκανε ως υπουργός, αλλά με το “απόλυτο κενό” και το “ψυχολογικό χάος” μιας κίνησης που, αντίθετα με τα προσδοκώμενα, τον έκανε πλατιά αντιδημοφιλή.
Βλέποντας όλα αυτά που έχουν γίνει από το 74 και μετά το ερώτημα που γεννάται και λόγο του κινήματος πολιτών Σπίθα του κ. Θεοδωράκη, είναι αν αυτό που χρειαζόμαστε ως έθνος τώρα είναι ακόμα πιο πολύ κολακεία εκ των άνω.

Στην ομιλία του ο κ. Θεοδωράκης:
“υποστήριξε ότι με την υπογραφή του Μνημονίου, η κυβέρνηση έχει εκχωρήσει τα κυριαρχικά μας εθνικά δικαιώματα στους δανειστές μας, λέγοντας ότι λησμονήθηκαν οι αγώνες του ελληνικού λαού για ανεξαρτησία.”

“Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι ενώ ανέλαβε την εξουσία για να οδηγήσει τη χώρα στην ανάπτυξη, την οδήγησε στην κηδεμονία των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.”

Επίσης:
“Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο κτίριο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, παρουσία του κ. Κακογιάννη, επιχειρηματιών και πλήθος κόσμου.”

Η επιλογή του κτιρίου του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη πιστεύω ήταν το καταλληλότερο βήμα για αυτή την ομιλία. Οι οργανωτές άθελα τους τόνισαν την ειρωνεία της όλης κατάστασης. Σε ρεπορτάζ για την ανέγερση του μαθαίνουμε ότι:

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artid=303354&dt=06/12/2009

“Το συνολικού εμβαδού 6.810 τ.μ. κτίριο, στο οποίο θα λειτουργήσει και εστιατόριο (κλειστό και υπαίθριο) χρηματοδοτήθηκε από την προσωπική περιουσία του Μ. Κακογιάννη και στη συνέχεια εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Πολιτισμός» που συγχρηματοδοτείται από το υπουργείο Πολιτισμού και την Ευρωπαϊκή Ενωση (συνολικώς το έργο κόστισε 9,67 εκατ. ευρώ).”

Επιστροφή στην κορυφή
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 09, 2010 3:10 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Το ζαχαρωμένο δηλητήριο των ψεύτικων ελπίδων



Τίποτα δεν είναι πιο επικίνδυνο για έναν λαό, ιδιαίτερα στις τωρινές περιστάσεις, όσο το ζαχαρωμένο δηλητήριο των ψεύτικων ελπίδων.

Για να φτάσουμε σε αυτήν την τραγική κατάσταση (σκέτος εφιάλτης) που ζούμε σήμερα, χρειάστηκε να πιούμε πολλές φορές το «ζαχαρωμένο δηλητήριο των ψεύτικων ελπίδων».

Ιδιαίτερα το «δηλητήριο» που μας προσέφεραν οι σταλινικές αυταπάτες, καθώς και οι σοσιαλδημοκρατικές.

Μια σειρά επαναστατικών λαϊκών κινημάτων προδόθηκαν, συντρίφτηκαν και ενσωματώθηκαν στο καπιταλιστικό καθεστώς από αυτές τις σταλινικές και σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες.

Το πιο κραυγαλέο και πρόσφατο παράδειγμα ήταν ο χείμαρρος του «ζαχαρωμένου δηλητηρίου των ψεύτικων ελπίδων» που μας σέρβιρε το ΠΑΣΟΚ, με ποτήρια, τα πολύχρωμα ποτήρια, της σταλινογενούς «αριστεράς».

Ο Μίκης ήταν το πιο λαμπερό επιχρυσωμένο ποτήρι του «ζαχαρωμένου δηλητηρίου»!!!

Ήταν το υποπροϊόν της σταλινικής προσωπολατρίας: Η φρενοβλαβής ειδωλολατρία.



Είναι και αυτός ο λόγος που ακόμα είναι θαυμαστής του Στάλιν:
http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=37532

«-Εσείς τώρα, πολιτικά, πού στέκεστε; Βλέπω εκεί δίπλα σας μια προτομή του Στάλιν -σημαίνει κάτι;
«Ο Στάλιν και δίπλα ο Μάο! Εγώ παραμένω ένας κομμουνιστής ουτοπικός. Ψάχνω να βρω την κοινωνία της αλληλεγγύης -εκεί βλέπω τη λύση του προβλήματος».
- Ο Στάλιν και ο Μάο πού κολλάνε;
«Αντιπροσωπεύουν μια ηρωική εποχή, η οποία, για μένα που μεγάλωσα πια και δεν βλέπω κάτι αντίστοιχο, παραμένει ένα ιδανικό, ανεξάρτητα από τις διαφορές που μπορεί να έχω. Εξιδανικεύω αυτές τις συνθήκες».


Αυτή η ειδωλολατρική φρενοβλάβεια της σταλινικής προσωπολατρίας απαγορεύει κάθε κριτική, φιμώνει κάθε φωνή εναντίον του ειδώλου, συκοφαντεί κάθε αντίθετη πολιτική άποψη, εξοντώνει και φυσικά, όταν μπορεί, κάθε «αντίπαλο».

Απαιτεί μόνο λιβανωτούς, θυμιατά και τυφλή υποταγή στο είδωλο.

Το χειρότερο, όμως για τους ειδωλολάτρες, κάθε κοπής και χρώματος, δεν είναι μόνο η πολιτική τύφλωση, αλλά και η προσβλητική περιφρόνηση της ΙΣΤΟΡΙΑΣ.

Δεν είναι σε θέση να διακρίνουν ότι η σταλινική ειδωλολατρία αποτελεί ένα από τα μεγάλα όπλα, σήμερα της Νέας Τάξης: Όπλο κοινωνικής ισοπέδωσης, πολιτικού αποχρωματισμού της συνείδησης, πολτοποίησης των αξιών, συρρίκνωσης και εξαφάνισης της ΙΣΤΟΡΙΑΣ.

Τα είδωλα ανυψώνονται πάνω από την κοινωνία και την ιστορία, πάνω από ιδέες και αξίες, σε υπεριστορικές θεότητες, σε Μεσσίες χωρίς κοινωνική και ιστορική σάρκα. Ανυψώνονται σε απόλυτο φετίχ!!!

ΣΥΝΕΠΩΣ, το υπεριστορικό αυτό ειδωλολατρικό «τέρας» δεν υπόκειται σε κριτική, σε αμφισβήτηση, σε ιστορική αξιολόγηση, σε κανένα κοινωνικό τύπο και πολιτικό κριτήριο….

Μόνο αίνους και λιβάνια. Μόνο τυφλή υποταγή στις εντολές και στις …προστακτικές!

Έτσι με πολύ μεγάλη ευκολία οι παμπόνηροι μηχανισμοί της Νέας Τάξης πιάνουν στα αγκίστριά τους και αιχμαλωτίζουν τους ειδωλολάτρες, τους χειροκροτητές προσώπων, ιδιαίτερα όταν οι ειδωλολάτρες έχουν οδηγηθεί από το καθεστώς σε ακραίες μορφές απελπισίας και αγανάκτησης…


Γι αυτό, λοιπόν, συχνά μιλάμε για πρόβατα. Μη μας ενοχλούν οι λέξεις. Σε εποχές μεγάλης απελπισίας μεγάλα τμήματα των μικροαστικών πληθυσμών και της διανοητικής μιζέριας, οδηγούνται, όταν δεν υπάρχουν τα λαϊκά κινήματα, στην κατάσταση του προβάτου.
Ας μελετήσουμε την ιστορία και να μην μας ενοχλούν οι λέξεις που αποτυπώνουν την απελπισία…


Την ΙΣΤΟΡΙΑ, ωστόσο, δεν την πολτοποιούν σήμερα μόνο οι μηχανισμοί της Νέας Τάξης, τα καθεστωτικά κόμματα και ιερατεία, καθώς και τα είδωλά τους, αλλά και οι ειδωλολάτρες, οι απελπισμένοι και ανήμποροι μικροαστοί που περιμένουν να εμφανιστεί ένας Μεσσίας για να τους σώσει…

Την ιστορία δεν την λαμβάνουν υπόψη τους οι ποικίλοι ειδωλολάτρες. Με τον τρόπο τους την σβήνουν και αυτοί, προσφέροντας, ασυνείδητα, μεγάλες υπηρεσίες στο καθεστώς που θέλει να καταργήσει την Ιστορία και την κοινωνική μνήμη.

Τα θυμιατά υμνολογούν το Μίκη και πετάνε στον σκουπιδοτενεκέ την ΙΣΤΟΡΙΑ.


Ο Μίκης δεν μας ήρθε ξαφνικά από το υπερπέραν.

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ κοινωνικοί και πολιτικοί όροι διαμόρφωσαν την προσωπικότητά του.

ΓΝΩΣΤΟΤΑΤΗ η πολιτική ιστορία του ανδρός…
Γνωστότατες οι μετεωρικές καθεστωτικές πτήσεις του και οι οβιδικές πολιτικές μεταλλαγές του και μάλιστα σε μορφές καθεστωτικής παράκρουσης.


Γρανάζι του καθεστώτος υπήρξε από τα πλέον «προσωπολατρικά».


ΣΕ κάθε δύσκολη στιγμή για το καθεστώς, έσπευδε ο Μίκης να το σώσει.




Αυτός βγήκε να σώσει την προδοσία του Σημίτη στην υπόθεση του Οτσαλάν και να καρατομήσει τον Οτσαλάν και τους συντρόφους του.

Αυτός υπηρέτησε την πιο ακραιφνή νεοφιλελεύθερη αιχμή: Κυβέρνηση Μητσοτάκη…

Αυτός νομιμοποίησε πρόσφατα τον Ερντογάν!!!

Είναι άπειρα
τα ιστορικά παραδείγματα που δείχνουν ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ τη «στόφα» του Μίκη και το «ρόλο» του:

Πάντα παίγνιο των ποικίλων και πολύχρωμων καθεστωτικών παιχνιδιών.

Δεν μπορούμε, λοιπόν, σήμερα, στο νέο «ζαχαρωμένο δηλητήριο των ψεύτικων ελπίδων» που μας ποτίζει με τη «Σπίθα», να ΣΙΩΠΟΥΜΕ.

Και να ελπίζουμε, αφυδατώνοντας τα πάντα και κυρίως αποστειρώνοντας την ιστορία του Μίκη, να τον λιβανίζουμε σαν το νέο Μεσσία που θα αντιταχθεί στο καθεστώς, είδωλο του οποίου είναι..

Δεν υπάρχουν Μεσσίες. Αυτοί πάντα είναι δόλια τέκνα του καθεστώτος. Όποιος θέλει να σωθεί πρέπει αν κουνήσει τα δικά του χέρια: Να δημιουργήσει τις δικές του συλλογικές εστίες παραγωγής ιδεών και δράσης και να αναζητήσει να συνδεθεί και με τα άλλα κοινωνικά «έμβρυα» που είναι διάσπαρτα.

Όποιος θέλει να σωθεί πρέπει να λειτουργήσει και να δράσει ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ και μέσα στα σπλάχνα της κοινωνίας. Να δημιουργήσει μια ομάδα στο χώρο του, όπου ζει και αναπνέει, μια ομάδα σκέψης και δράσης, μια ομάδα εργαστήρι ιδεών και πράξης και να ΣΥΝΔΕΘΕΙ με παρόμοιες ομάδες υφαίνοντας τις νέες ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ μέσα στην κοινωνία και όχι μέσω των μηχανισμών του καθεστώτος, μέσω ειδώλων, ΜΜΕ και άλλων τελετουργικών θεαμάτων…

Ο δρόμος αυτός είναι, βεβαίως, πολύ δύσκολος. Απαιτεί ΘΥΣΙΕΣ, μεγάλες θυσίες, και πολλήν εργασία: καθημερινή, σταθερή και κοπιαστική εργασία…
Μας είναι λοιπόν πολύ πιο εύκολο να ακολουθούμε, σαν πρόβατα, κάποιο απαστράπτον είδωλο…

Επιστροφή στην κορυφή
Κυπριανός Χριστοδουλίδης



Ένταξη: 03 Δεκ 2009
Δημοσιεύσεις: 564
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 09, 2010 4:41 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η φρενοβλάβεια της σταλινικής προσωπολατρείας

"Η ειδωλολατρική φρενοβλάβεια της σταλινικής προσωπολατρίας απαγορεύει κάθε κριτική, φιμώνει κάθε φωνή εναντίον του ειδώλου, συκοφαντεί κάθε αντίθετη πολιτική άποψη, εξοντώνει και φυσικά, όταν μπορεί, κάθε «αντίπαλο»".


Θα ΄ρθει καιρός όπου η σταλινική φρενοβλάβεια θα αποκαλυφθεί πλήρως. Για να μάθουμε πώς οδηγηθήκαμε στον αλληλοσπαραγμό, όταν νικητές βγαίναμε από τη ναζιστική δουλεία.

Η Ιστορία το αποσιωπά, αλλά η φορά τον πραγμάτων μιλεί από μόνη της.

Με τις συμφωνίες της Γιάλτας, μεταξύ των Ρούσβελτ, Στάλιν και Τσώρτσιλ, ο κόσμος χωρίστηκε στα δυο γνωστά στρατόπεδα : Το ανατολικό και το δυτικό. Αυτά σε γενικές γραμμές, οι λεπτομέρειες και τα περισσότερα ενταφιάστηκαν στο ντουλάπι, για να ερχόμαστε εμείς σήμερα - οι συνωμοσιολόγοι - να τα γράφουμε.

Υποθέσεις; Έστω, ναι, υποθέσεις. Ας μας πουν όμως γιατί αυτές οι υποθέσεις μας δεν ευσταθούν.

Από τα αποσιωποιηθέντα μυστικά των συμφωνιών της Γιάλτας, ήταν και οι πλάτες που ώφειλε να βάλει ο "πατερούλης" στην Αγγλία, για να σφαχτούν μεταξύ τους οι Έλληνες, ώστε τα προσυμφωνηθέντα με τους Εγγλέζους και ημών για την εμπλοκή μας στον πόλεμο κατά του ¶ξονα, δηλαδή η παραχώρηση της Κύπρου, να μη πραγματοποιηθεί ποτέ. Αρκέστηκαν να μας δώσουν τα Δωδεκάνησα, που άξια κερδίσαμε σταματώντας τους Ιταλούς στην Αλβανία.

Έτσι, ο Στάλιν στήριξε τους Εγγλέζους. Φάνηκε να "ευλογεί" το αντάρτικο μετά τον πόλεμο, μολονότι ήταν εντελώς ξεκάθαρο (και συμφωνημένο) ότι η Ελλάδα παραχωρήθηκε στη Δύση, και δη στην Αγγλία και την αναδυομένη αμερικανική επικυριαρχία, καθώς τούτο είχε οριστικοποιηθεί μετά την Επανάσταση του 1821 - οπωσδήποτε με τα τότε γνωστά "σκαμπανεβάσματα" από τη δόλια αγγλική διπλωματία, όπου φυσικά, οι άλλοι δεν υστερούσαν.

Αυτός ήταν ο σταλινικός μαρξισμός, τη φρενοβλάβεια του οποίου πληρώνουμε ακόμη και σήμερα. Εύχομαι να συνθέσουν τα κομμάτια αυτής της υπόθεσης (;) που μόλις ανέφερα, όσοι απερίσπαστα και με γνήσιο πατριωτικό φρόνημα εφάμιλλο του Μακρυγιάννη, αγωνίζονται για λαϊκή κυριαρχία. Όχι για τη δική τους προσωπολατρεία . Οι αινιγματικές περιπτώσεις των Ζαχαριάδη, Βελουχιώτη και άλλων, νομίζω, θα μας βοηθούσαν.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες