Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Οι δημοσιογράφοι είναι συνένοχοι στο έγκλημα

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Δεκ 01, 2010 1:05 pm    Θέμα δημοσίευσης: Οι δημοσιογράφοι είναι συνένοχοι στο έγκλημα Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οι δημοσιογράφοι είναι συνένοχοι στο έγκλημα



Όταν συμμετέχεις, ως παρασιτικός «μπράβος» του καθεστώτος, σε όλα τα εγκλήματα κατά της κοινωνίας και του λαού, θα έρθει η μέρα που θα υποστείς τη συνέπειες των πράξεών σου.

Οι εργοδότες έχουν ανάγκη τους «μπράβους», αλλά όταν το καθεστώς των «μπράβων» γίνεται υπερτροφικό και η κρίση τους κτυπάει, τότε θανατώνουν ένα μεγάλο αριθμό δούλων τους που τους είναι πλέον άχρηστοι…

Ο κλάδος της δημοσιογραφίας (ως κλάδος και δομή και όχι ως ατομικές περιπτώσεις) ήταν ένα καθεστώς «μπράβων» του καθεστώτος και των «νταβάδων» του χρήματος.

Ο κλάδος της δημοσιογραφίας είναι συνένοχος σε όλα τα εγκλήματα του καθεστώτος και των «νταβάδων» εναντίον της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της.

Συμμετείχε ΕΝΕΡΓΑ σε αυτά τα εγκλήματα.

Οι βιομηχανίες του Τύπου και των καναλιών αποτελούν τους πλέον θηριώδεις και μοχθηρούς προπαγανδιστικούς μηχανισμούς του κεφαλαίου και των μηχανισμών του (διεθνών και εγχώριων).

Και όλα αυτά τα ηχηρά περί «ελευθερίας έκφρασης» και «πλουραλισμού» είναι παραμύθια για μωρά παιδιά: δόλια άλλοθι του δημοσιογραφικού κατεστημένου και των «αριστερών» άλλοθι…

Καμία ελευθερία του Τύπου δεν υπάρχει. Η «ελευθερία του Τύπου» είναι στενά συνυφασμένα με τη δημοκρατία, το προϊόν της. Από την ώρα που η αστική δημοκρατία πέθανε και κυριάρχησε η «δημοκρατία» των ιμπεριαλιστών «νταβάδων» και της αγοράς πέθανε και η ελευθερία του Τύπου.

Ο δημοσιογραφικός κλάδος, ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες, αποτελούσε τον εξωθεσμικό και «παρακρατικό» μηχανισμό των «νταβάδων» και του νεοταξικού καθεστώτος και των υπηρεσιών του.

Εξωράιζε και δικαιολογούσε όλα τα εγκλήματα και τα ψεύδη του καθεστώτος.

ΟΥΔΕΠΟΤΕ ο κλάδος ΑΝΤΙΤΑΧΘΗΚΕ στο πλήθος και στην ποικιλία των καθεστωτικών εγκλημάτων.

ΟΥΔΕΠΟΤΕ αντιστάθηκε στην ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ άλωσή του.

ΟΥΔΕΠΟΤΕ αντιστάθηκε στους όγκους των κοπράνων που διοχέτευαν οι βιομηχανίες των ΜΜΕ στον ελληνικό λαό.

ΟΥΔΕΠΟΤΕ αντιστάθηκε στον άγριο και ανελεή βομβαρδισμό της καθεστωτικής παραπληροφόρησης.

ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ. Οι πάντες τρέχανε και σέρνονταν, χωρίς ραχοκοκαλιά, σαν σκουλίκια, να μπούνε στο δημοσιογραφικό χώρο: Σε αυτή την παραεξουσία του χρήματος και του καθεστώτος.

ΟΛΟΙ οι τυχοδιώκτες και τα «κόπρανα» έσπευσαν να συνωστιστούν σε αυτόν τον κλάδο της παραεξουσίας για να απολαύσουν τα προνόμια του «μπράβου» των «νταβάδων» και τους καθεστώτος…

Ένας κλάδος εργαζομένων, που ταυτόχρονα έχει το «προνόμιο» να παράγει και να κυκλοφορεί την καθεστωτική ιδεολογία, καθώς και να ασκεί καθήκοντα «μπράβου», ΜΟΝΟ λακέδες θρέφει και παρασιτικά κόπρανα…

Με αυτά τα δεδομένα και το συνδικαλιστικό όργανο του κλάδου κάτω από τη μπότα των «νταβάδων» και του καθεστώτος είναι.

Οι απεργίες που κάνουν οι δημοσιογράφοι εργατοπατέρες είναι για το θεαθήναι, τουφεκιές στον αέρα, τουφεκιές που συχνά διευκολύνουν και τα σχέδια των «νταβάδων».

ΕΝΑ ανεξάρτητο και αγωνιστικό συνδικαλιστικό όργανο θα ενεργούσε και θα λειτουργούσε, όλες αυτές τις δεκαετίες, πολύ διαφορετικά.

Θα στεκόταν ΑΠΕΝΑΝΤΙ στους «νταβάδες», τότε που μπορούσε να το κάνει, ΑΠΕΝΑΝΤΙ στο καθεστώς.

Οι δημοσιογράφοι ήταν πάντα ΑΠΕΝΑΝΤΙ στο λαό…

Τώρα ο κλάδος έχει γίνει πλήρες εξάρτημα των «νταβάδων» και του καθεστώτος, δίχως επιστροφή.

Η μόνη απεργία που θα μπορούσε να κάνει ήταν να κλείσουν τα ΜΜΕ, αυτοί οι εφιαλτικοί μηχανισμοί του ιμπεριαλιστικού ολοκληρωτισμού…

Μόνο ένα ΚΙΝΗΜΑ των δημοσιογράφων, στενά δεμένο με το γενικότερο λαϊκό κίνημα μπορεί να σώσει την Ενημέρωση και τους εργάτες της Ενημέρωσης.

Ένα ΚΙΝΗΜΑ κατά των βιομηχανιών του Τύπου και των καναλιών που θα προχωρούσε σε όργανα Ενημέρωσης, Ιδεών και Ψυχαγωγίας των ίδιων των εργαζομένων και θα έθετε, ως ένα από τα κεντρικά συνθήματα: ΚΑΤΑΛΗΨΗ από τους εργαζόμενους των εφημερίδων και των καναλιών…

Όλα τα άλλα είναι θρηνωδίες για να μη χάσουμε την παρασιτική δουλεία μας και να συνεχίσουμε στο ίδιο έργο: Υποχείρια των «νταβάδων» και του καθεστώτος τους…

Επιστροφή στην κορυφή
ΡΕΠΟΡΤΕΡ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Δεκ 01, 2010 8:55 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Για τα ΜΜΕ έχουμε γράψει άπειρα κείμενα. Θα αναδημοσιεύουμε δύο ενδεικτικά γραμμένα τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2009.
Βρίσκονται εδώ:

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3494
Και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3514




Δημοσιογράφοι: Τουφεκιές, απλώς για κρότο, με άσφαιρα πυρά

Είναι να γελά κανείς με τους συνδικαλιστές των δημοσιογράφων και τις θεατρικές παραστάσεις των απεργιών τους. Απεργίες απλώς για το θεαθήναι γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι τίποτα δεν μπορούν πλέον να επηρεάσουν. Ρίχνουν κάπου-κάπου και καμιά τουφεκιά, όπως τώρα με το κλείσιμο του «Ε.Τ.», απλώς για να δικαιολογήσουν την συνδικαλιστική του υπόσταση.

Το ίδιο δημαγωγούν και τα κόμματα!!!

ΟΛΟΙ αυτοί, δημοσιογράφοι και κόμματα, που προώθησαν την ολοκληρωτική υποταγή της κοινωνίας στους νόμους της αγοράς, τώρα χύνουν κροκοδείλια «ανθρωπιστικά» δάκρυα γιατί οι νόμοι της αγοράς ρίχνουν στην ανεργία τους δημοσιογράφους του «Ε.Τ.».

Φυσικά καμία κινητοποίηση δεν κάνανε όλοι αυτοί, οι γραφειοκράτες της πολιτικής και της δημοσιογραφίας, για τα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, για τις στρατιές των ανέργων για τη διαρκή και χρόνια επίθεση των εργοδοτών κατά των εργαζομένων, την εφιαλτική άλωση των συνδικαλιστικών και πολιτικών κεκτημένων, για την ολοκληρωτική ισοπέδωση της Ενημέρωσης, για το δικτατορικό καθεστώς των ΜΜΕ και τη φρίκη που ξερνάει, και πολλά άλλα.

Εδώ έχει αλωθεί ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, ζει εφιάλτες χωρίς ιστορικό προηγούμενο, ζει μέσα στο ζόφο και τον τρόμο του εγκλήματος, της διαφθοράς και της πολυπολιτισμικής βαρβαρότητας και όλοι αυτοί, δημοσιογράφοι και πολιτικοί, σιωπούν σκανδαλωδώς και το χειρότερο: Εξωραϊζουν, δικαιολογούν και νομιμοποιούν αυτή τη φρίκη, αποτελώντας τους ροπαλοφόρους των αφεντικών τους, των αφεντικών της αγοράς…

Και εδώ φτάνουμε στην ουσία του ρόλου της δημοσιογραφίας και στο πώς στέκεται αυτή απέναντι στην κοινωνία.

Γιατί είναι γνωστό ότι η κοινωνία και ο ελληνικός λαός στέκεται, απέναντι και πολύ εχθρικά, στο δημοσιογράφο. Και έχει πολύ δίκαιο.

Το δημοσιογραφικό επάγγελμα δεν είναι ένα επάγγελμα όπως των άλλων εργαζομένων. Έχει μια διπλή ιδιότητα:

α). Από τη μια ο δημοσιογράφος είναι ένας μισθωτός εργαζόμενος, όπως όλοι οι εργαζόμενοι.

β). από την άλλη είναι ένας μεταπράτης των συμφερόντων και της ιδεολογίας του κεφαλαίου. Παράγει, αναπαράγει και διακινεί όλα τα ψεύδη και τις ανομίες της εξουσίας, όλη τη φαιά ιδεολογία και πολιτική των αφεντικών. Κινείται, δηλαδή, μέσα σε ένα πεδίο που είναι πλήρως υποταγμένο και εξαρτημένο στις απαιτήσεις των αφεντικών και αποτελεί τον ιδεολογικό και πολιτικό του «μπάτσο».

Δεν έχει σημασία ποιες μπορεί να είναι οι ατομικές πεποιθήσεις του καθενός, αλλά το πεδίο μέσα στο οποίο λειτουργεί καταναγκαστικά. Αν δεν λειτουργήσει αποβάλλεται…

Αυτό είναι το πρώτο που θα έπρεπε να συνειδητοποιήσει και πολύ έγκαιρα ένα συνδικαλιστικό όργανο, αν ήθελε να οργανώσει τον κλάδο ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από αυτό το πεδίο της υποταγής του και να αντιταχθεί, από πολύ παλιά στην ολοκληρωτική ισοπέδωση και υποταγή του κλάδου στα πλαίσια των βιομηχανιών της «ενημέρωσης» και της «ψυχαγωγίας».

Έτσι θα είχαν την κοινωνία μαζί τους, δεν θα στέκονταν ΑΠΕΝΑΝΤΙ και θα αγωνιζόντουσαν από κοινού με το σύνολο των εργαζομένων ενάντια στην ισοπέδωση, υποβάθμιση και καταβαράθρωση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος.

Τώρα το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι οι θρήνοι της υποκρισίας: κροκοδείλια δάκρυα και άσφαιρες τουφεκιές, έτσι για τα μάτια…

Και ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται και θα βαθαίνει η σιχασιά του κόσμου εναντίον τους, όπως θα βαθαίνει και η διαφθορά τους…





ΜΜΕ: Η «σύνθεση» της ιμπεριαλιστικής αχρειότητας

Ο άμεσος καρπός της χρεοκοπίας της αστικής δημοκρατίας είναι ο ολοκληρωτισμός της «δημοκρατίας» της αγοράς, δηλαδή ο ολοκληρωτισμός του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου. Ο φασισμός δεν είναι τίποτε άλλο από τη «σύνθεση» αυτής της ιμπεριαλιστικής αχρειότητας και βαρβαρότητας.

Οι σύγχρονες βιομηχανίες των ΜΜΕ δεν είναι μόνο πλήρως υποταγμένες στους νόμους της αγοράς, συνακόλουθα και στους «νονούς» της αγοράς (πλανητικούς και εγχώριους), αλλά είναι και οι μήτρες της ιδεολογίας αυτής της αγοράς και των «νονών» της. Τα ιμπεριαλιστικά αυτά συγκροτήματα των ΜΜΕ αποτελούν το μακάβριο πρόσωπο της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας, τη «σύνθεση» της πλανητικής ιμπεριαλιστικής αχρειότητας: το φασισμό του πλανητικού ιμπεριαλισμού.

Μέσα σΆ αυτό το προπαγανδιστικό καθεστώς που «συνθέτει» την ιμπεριαλιστική αχρειότητα οι δημοσιογράφοι αποτελούν τα «γρανάζια» του. Το διευθυντικό προσωπικό, οι παραγωγοί των «ειδήσεων», των εκπομπών και των «ψυχαγωγικών» προγραμμάτων, καθώς και οι τηλεστάρ (ιδιαίτερα αυτοί) αποτελούν τα ακριβοπληρωμένα «όργανα» των αφεντικών τους: Εκτελούν, σαν στυγνοί μπράβοι, τις εντολές των αφεντικών τους.

Όλοι αυτοί, ανεξάρτητα το πώς εμφανίζεται ο καθένας έχουν τη βαθιά ψυχολογία του λακέ και του «μπράβου».


Το τι προβάλλουν, όλοι αυτοί και ποιους καλούνε στις εκπομπές τους αποτελεί την πιο αυθεντική καταγραφή των σκοπών και των σχεδίων των αφεντικών: αποτελεί το αποτύπωμα αυτής της «σύνθεσης» της ιμπεριαλιστικής αχρειότητας.

Όταν π.χ. προβάλλουν τόσο σκανδαλωδώς προκλητικά και αφηνιασμένα τον Καρατζαφέρη και τον θίασό του, αυτό αποκαλύπτει και δείχνει πολλά. Όταν για κάθε ζήτημα και σε όλα τα ΜΜΕ (τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και έντυπα) και σχεδόν σε όλες τις εκπομπές (ακόμα και στα «κόπρανα» των μεσημεριάτικων παραθύρων) παρελαύνει ο θίασος του ΛΑ.Ο.Σ., το γεγονός αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη σχετικά με το τι είναι ο ΛΑ.Ο.Σ. ποιο ρόλο και ποια διατεταγμένη υπηρεσία εκτελεί.

Η «σύνθεση» της ιμπεριαλιστικής αχρειότητας (ΜΜΕ) τα τέκνα της και τους διατεταγμένους «πράκτορές» της προωθεί και προβάλλει με τέτοια παθολογική εμμονή: Όλους αυτούς που εκτελούν τις εντολές της ιμπεριαλιστικής αχρειότητας…

Κάποια από αυτά τα Μέσα της ιμπεριαλιστικής αχρειότητας το παρακάνουν ή πλασάρουν τις «εντολές» με «λακέδες» πολυτελείας (Χατζηνικολάου π.χ) ή «λακέδες» με «προοδευτικά» προσωπεία ηθικού εισαγγελέως: Τριανταφυλλόπουλος, Χαρδαβέλλας και άλλοι…

Ο «αριστερός» Χαρδαβέλλας π.χ., καλεί σε κάθε εκπομπή του, για κάθε θέμα και έναν του ΛΑ.Ο.Σ για να δημαγωγεί. Ο αγαπημένος του είναι ο Βελλόπουλος. Συχνά χωρίς κανένα από άλλο κόμμα. Και μετά ποζάρει για «ανεξάρτητος». Τόσο μυαλό διαθέτει μέσα στον οίστρο του λακεδισμού του…

Από την άλλη τα συνδικαλιστικά όργανα του δημοσιογραφικού κλάδου, όλοι αυτοί οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές κρύβονται πίσω από το επιχείρημα του «εργαζόμενου δημοσιογράφου». Ταυτίζουν δηλαδή το δημοσιογράφο με τον «προλετάριο», με το «μισθωτό δούλο». Με αυτή την ταχυδακτυλουργία ξεγελούν τους εαυτούς τους και εξαπατούν τον ελληνικό λαό. Φυσικά δεν τον εξαπατούν, αγωνίζονται να τον εξαπατήσουν. Ο ελληνικός λαός τους έχει κατατάξει εκεί που ανήκουν και δεν θέλει ούτε ζωγραφιστούς να τους δει…

Με τέτοια απλοϊκά σχήματα του «εργαζόμενου δημοσιογράφου» παρακάμπτεται το πιο ουσιαστικό: η φύση και η λειτουργία της δημοσιογραφικής εργασίας, καθώς και ο κοινωνικός και πολιτικός ρόλος του δημοσιογράφου.

Όταν παρακάμπτεις και παρασιωπάς αυτά τα ουσιώδη δεν μπορείς ΠΟΤΕ να αντιταχθείς και να αντισταθείς στο ελάχιστο απέναντι στη φασιστική δικτατορία και λειτουργία των ΜΜΕ.

Το έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές. Το πεδίο της δημοσιογραφίας έχει ιδιαιτερότητες. Είναι εξαρτημένο και υποταγμένο στους νόμους της αγοράς περισσότερο από κάθε άλλο πεδίο πολιτισμικής παραγωγής. Είναι ένα πεδίο που συμμορφώνεται ακαριαία με την επικύρωση της αγοράς και ολοκληρωτικά υποταγμένο στους «νονούς» της αγοράς.

Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό το γεγονός: Δηλαδή ότι το δημοσιογραφικό πεδίο είναι ολοκληρωτικά υποταγμένο στους οικονομικούς και καθεστωτικούς εξαναγκασμούς.

Είναι και κάτι άλλο που συντελεί (χωρίς καταναγκασμούς) στη διάβρωση και στη δουλεία των δημοσιογράφων: Η σπουδαιότητα και η εξουσία που αποκτούν και οι ίδιοι μέσα στην κοινωνία από το γεγονός ότι κατέχουν το μονοπώλιο στα εργαλεία παραγωγής και διάδοσης της πληροφορίας και της ψυχαγωγίας.

Δια μέσου αυτών των εργαλείων οι δημοσιογράφοι αποκτούν το μονοπώλιο στην πρόσβαση των πολιτών, καθώς και των άλλων πολιτισμικών παραγωγών, επιστημόνων, πολιτικών, διανοουμένων κ.λπ.

Έτσι, αν και «κατέχουν μια κατώτερη (όπως λέει ο Πιερ Μπουρτιέ), κυριαρχημένη θέση μέσα στα πεδία πολιτισμικής παραγωγής, ασκούν μια εξαιρετική μορφή κυριαρχίας, έχουν εξουσία πάνω στα μέσα της δημόσιας έκφρασης, δημόσιας ύπαρξης, δημόσιας γνωστοποίησης, πρόσβασης στη δημόσια φήμη (πράγμα που, για ορισμένους πολιτικούς και ορισμένους διανοούμενους αποτελεί κεφαλαιώδες διακύβευμα). ΓιΆ αυτό το λόγο και περιβάλλονται (τουλάχιστον οι πιο ισχυροί) από μια ευυποληψία η οποία συνήθως είναι δυσανάλογη με τις διανοητικές τους ικανότητες…»

Με δύο λόγια. Οι άνθρωποι που συμμετέχουν μέσα στο δημοσιογραφικό πεδίο (δημοσιογράφοι) ασκούν εξουσία και χειραγωγούνται ως μεταπράτες της εξουσίας των ισχυρών οικονομικών ελίτ. Δηλαδή, είναι εξίσου χειραγωγούμενοι, όσο και χειραγωγοί. Χειραγωγούμενοι από τον οικονομικό και πολιτικό εξαναγκασμό και χειραγωγοί (εξουσιαστές) της κοινωνίας. «Χειραγωγούν μάλιστα πολύ καλύτερα, συνήθως, όσο περισσότερο χειραγωγούμενοι είναι οι ίδιοι και όσο μικρότερη επίγνωση έχουν ότι χειραγωγούν» (Μπουρτιέ).

Χωρίς να συνειδητοποιηθεί αυτός ο ρόλος του δημοσιογράφου, ο ρόλος του ανδρεικέλου της καπιταλιστικής εξουσίας, ο ρόλος του «μπράβου» του καθεστώτος, τότε αυτά περί «εργαζόμενου» είναι κοπανιστός αέρας για την επιβίωση των ποικίλων συνδικαλιστών.

Γιατί ο συνδικαλισμός που δεν θέτει αυτά τα ουσιώδη και δεν οργανώνεται εναντίον αυτού του ρόλου και της λειτουργίας της δημοσιογραφικής εξουσίας, είναι κρατικός συνδικαλισμός, συνδικαλισμός των «νονών» των ΜΜΕ…
Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες