ΜΙΚΗΣ: Μοναδικός δρόμος το λαϊκό ΚΙΝΗΜΑ

[Ροβεσπιέρος]

ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΦΑ
Μίκης Θεοδωράκης: Μοναδικός πλέον δρόμος για το Λαό είναι η ανυπακοή



«Το δεν πληρώνω δεν πληρώνω» του Ντάριο Φο έχει γίνει το ΣΥΝΘΗΜΑ της ελληνικής κοινωνίας.
Χθες στο θέατρα άλφα που παίζεται το έργο με τον Στέφανο Ληναίο και την Έλλη Φωτίου ο Μίκης έρριξε τη σπιθα για ένα λαϊκό κίνημα, κάνοντας εμμέσως και την αυτοκριτική του.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΜΕ: για τους φίλους του ΡΕΣΑΛΤΟ είναι ΕΛΕΥΘΕΡΗ η είσοδος στο θέατρο για να δουν το επαναστατικό έργο του Ντάριο Φο. Απλώς να δηλώσουν στο ταμείο ότι είναι φίλοι του ΡΕΣΑΛΤΟ

Διαβάστε το ρεπορτάζ από:
http://www.stopcartel.info/www.stopcartel.info

Μία συνάντηση των Επιτροπών εργαζομένων και ανέργων του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ χθές βράδυ με τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη εξελίχτηκε σε μία σημαντική πολιτική συζήτηση και άκρως ενδιαφέρουσες δηλώσεις.

Την επομένη ακριβώς των εκλογών ο Μίκης Θεοδωράκης επισήμανε ότι η χώρα κυβερνιέται πλέον και επίσημα από μία μικρή μειοψηφία η οποία προσπαθεί να επιβάλει πολιτικές με τις οποίες δεν συμφωνεί η πλειοψηφία του λαού.

Κατά τη συζήτηση τόνισε επανειλημένα ότι ο μόνος τρόπος αντίδρασης του λαού είναι η επίδειξη ανυπακοής σε κάθε τομέα, όπως άρνηση πληρωμής φόρων, διοδίων,λογαριασμών ΔΕΗ κλπ.,ενώ συγχρόνως προέβλεψε ότι η εσωτερική ιδεολογική ζύμωση που έχει αρχίσει στην κοινωνία με τη μορφή δημιουργίας και λειτουργίας επιτροπών όπως αυτές του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ σε διάφορους τομείς και χώρους,θα ενταθεί.
Στόχος σύμφωνα με τον Μίκη Θεοδωράκη θα πρέπει να είναι η δημιουργία ενός μαζικού λαικού κινήματος που θα κάνει τις βασικές αλλαγές που χρεάζεται η χώρα.Από αυτό ακριβώς το λαικό κίνημα θα βγούν και οι νέες ηγεσίες που χρειάζεται ο τόπος.

Ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης ανέφερε χαρακτηριστικά ότι η κυβέρνηση είχε στις αρχές του χρόνου δυο προσφορές άμεσης οικονομικής κάλυψης του ελληνικού οικονομικού προβλήματος με πολύ ευνοικούς όρους απο την Ρωσική και Κινεζική κυβέρνηση τις οποίες δεν αποδέχτηκε,ενώ αποκάλυψε στοιχεία για τη διχοτόμηση του Αιγαίου, χαρακτηρίζοντας τα παραπάνω προδοσία η οποία θα πρέπει να τιμωρηθεί..

Προανήγγειλε ομιλία του την 1η Δεκέμβρη εφ όλης της ύλης με την οποία όπως χαρακτηριστικά ανέφερε θα ανάψει μία σπίθα για την δημιουργία κινήματος πολιτών, το οποίο σε καμμία περίπτωση δεν θα αποτελεί ένα ακόμη κόμμα.

Η συνάντηση του Μίκη Θεοδωράκη με μέλη των Επιτροπών εργαζομένων και ανέργων του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ,έγινε στο θέατρο ΑΛΦΑ όπου παίζεται το έργο του Ντάριο Φο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ..ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΙΠΟΤΑ από το θίασο του Στέφανου Ληναίου και της Έλλης Φωτίου. Μία θεατρική παράσταση γεμάτη πολιτικό λόγο που παραπέμπει άμεσα στην ελληνική επικαιρότητα, την οποία δεν θα πρέπει να χάσει κανείς.

Βίντεο της συζήτησης στο STOPCARTEL TV η στο http://www.youtube.com/watch?v=iXnDu-8-QDc


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

"Ο τρώσας και ιάσεται"

Όλοι έξω, στους δρόμους, κατά της ελεινής μειοψηφίας

"Σηκωθείτε/ να βγούμε στους δρόμους/ μόνο στους δρόμους/ μέ ένα στομα, μια φωνή/ όχι σκλαβιά, όχι υποταγή"

[ΘΑΛΕΙΑ]

Μίκης: Ο αετός που πετάει ακόμα ψηλά…



Είχαμε γράψει κάποτε για το Μίκη: «Οι αετοί πετάνε πολύ ψηλά, αλλά, κάποτε και πολύ χαμηλά.
Ο Μίκης επιβεβαιώνει τις πτήσεις των αετών. Η ιστορία του χαρακτηρίζεται από υψηλότατες πτήσεις, αλλά και δραματικές πτώσεις…».

Το ΡΕΣΑΛΤΟ αγκάλιασε πολύ θερμά τις «υψηλές πτήσεις» του Μίκη, αλλά άσκησε και σκληρή κριτική στις «δραματικές πτώσεις».

Πιστεύουμε βαθιά ότι ο Μίκης είναι ένα αγωνιστικό ΣΥΜΒΟΛΟ της ελληνικής ιστορίας και έτσι θέλουμε να μείνει. Είναι αυτός ο λόγος που όταν «αμαυρώνεται» αυτό το ΣΥΜΒΟΛΟ γινόμαστε ανελέητοι στην κριτική μας.

Δεν είναι κριτική μίσους. Είναι κριτική Αγάπης, κριτική Πίστης προς το ηρωικό σύμβολο ΜΙΚΗΣ. Είναι κριτική αμείλικτη εναντίον κάθε Λόγου και Πράξης (και του ίδιου του Μίκη) που θολώνουν και καρατομούν το ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ Μίκης.

Σε μια εποχή που η Νέα Τάξη ισοπεδώνει τα έθνη και τους λαούς, τις ιστορικές αγωνιστικές μνήμες, τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ και τα ΣΥΜΒΟΛΑ ταυτότητας και των αγώνων του λαού μας, η ΔΙΑΣΩΣΗ όλων αυτών αποτελεί καθήκον πρώτης προτεραιότητας.

ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ μας σύμβολα υπερβαίνουν τα ατομικά μας όρια. Δεν έχουν να κάνουν με το δείνα ή το τάδε πρόσωπο.

ΣΥΝΕΠΩΣ το σύμβολο «ΜΙΚΗΣ» υπερβαίνει το «άτομο» Μίκης. Οι πράξεις λοιπόν του «ατόμου» ΜΙΚΗΣ που δεν εναρμονίζονται με το ιστορικό σύμβολο «ΜΙΚΗΣ» βρίσκονται υπό ΑΥΣΤΗΡΟ ΕΛΕΓΧΟ και ΣΚΛΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ, ακριβώς για τη διάσωση του ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ…

Η τελευταία πράξη του Μίκη που εκτυλίχτηκε στο θέατρο «ΑΛΦΑ» ταυτίζεται με το ΣΥΜΒΟΛΟ «Μίκης» και την χειροκροτούμε.

Χειροκροτούμε το σάλπισμά του: ΟΤΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ…

ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΜΠΡΑΚΤΗΣ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ…


ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ότι ο Μίκης πλέον θα βαδίζει στα βήματα του συμβόλου του…

Αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από μια παλιά μας κριτική:


«…Το ιδιαίτερο αυτής της αντιφατικής διάνοιας (Μίκης) που αποτελεί και «άθλο» είναι τούτο: Ενώ είναι εγκλωβισμένος μέσα στις μυλόπετρες του κατεστημένου (πολιτικού και πνευματικού) «δραπετεύει» συχνά, σε στιγμές μεγάλων διανοητικών αναλαμπών, και κατεδαφίζει το πολυεδρικό κατεστημένο μέσα στο οποίο ανήκει και ο ίδιος.

Αυτό είναι πραγματικός άθλος που μόνο το «δαιμόνιο» μιας μεγαλοφυΐας μπορεί να επιτελέσει. Να είσαι δηλαδή στην ελίτ του πολύχρωμου κατεστημένου (η «αριστερά» σήμερα είναι ιδεολογικό και πολιτικό κατεστημένο), να ασκείς εξουσία μέσα από τους κατεστημένους μηχανισμούς του καπιταλιστικού οικοδομήματος και να επιφέρεις, συχνά, θανάσιμα κτυπήματα στο ιδεολογικό και πολιτικό οικοδόμημα του κατεστημένου μέσα στο οποίο είσαι και ο ίδιος. Όπως π.χ. οι θέσεις του στα εθνικά και η τόλμη του να καταγγέλλει τη μετάλλαξη της «αριστεράς» και τα νεοταξικά ιδεολογήματα του «αντιεθνικισμού», «αντιρατσισμού» και πολλά άλλα…

Και είναι αυτό το «δαιμόνιο» του Μίκη που δεν μπορεί να ανεχθεί ο αστικός κόσμος. Είναι αυτές οι πολιτικές εξάρσεις του και αναλαμπές του και η αγωνιστική αριστερή ιστορία του που αποτελούσαν ένα «οχυρό» σήμερα ενάντια στον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης και την τραγική μετάλλαξη της «αριστεράς»: Ένα από τα πιο ισχυρά «οχυρά», παρά τις δραματικές, ιστορικές μεταπτώσεις του…»