Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Το «αυγό του φιδιού» και η πονηρία της «αριστερής» απάτης.

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Εξόριστος



Ένταξη: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 457

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 20, 2010 12:21 pm    Θέμα δημοσίευσης: Το «αυγό του φιδιού» και η πονηρία της «αριστερής» απάτης. Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Το «αυγό του φιδιού» και η πονηρία της «αριστερής» απάτης.



Ένα σχόλιο του Κλασσικοπερίπτωση πάνω σε άρθρο του Δελαστίκ μας «βελόνιασε».
Πράγματι η καθεστωτική «αριστερή» δημοσιογραφία είναι πονηρή και τόσο απλουστευτική που πλαστογραφεί και αλλοιώνει κυριολεκτικά την πραγματικότητα.
Παραθέτουμε την ανάρτηση από το Κλασσικοπερίπτωση και αμέσως μετά τις παρατηρήσεις μας.


http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/10/blog-post_1604.html


"Κλίμα μεσοπολέμου στην Ευρώπη" - Ναι αλλά τι φταίει;

Αντιλαμβανόμαστε ασφαλώς την "αγωνία" των πολιτικών αναλυτών για το μέλλον του πολιτικού συστήματος που συντηρούσαν και τους συντηρούσε τις τελευταίες δεκαετίες.

Αυτό όμως που δεν καταλαβαίνουμε είναι γιατί τουλάχιστον όσοι εξ αυτών απέκτησαν στο παρελθόν οξεία πολιτική αντίληψη και διορατικότητα, σήμερα παρουσιάζουν το καταστάλαγμα της δημοσιογραφικής τους "σοφίας" αναλύοντας τα φαινόμενα και τα τετελεσμένα.

Συμφωνούμε με τον αγαπητό κ. Δελαστίκ όσον αφορά τον αναλυτικό συλλογισμό του. Ωστόσο σε αυτές τις κρίσιμες ώρες για την Ελλάδα αλλά και τον κόσμο, η ουσιώδης δημοσιογραφική προσφορά θα έπρεπε να βασίζεται όχι μόνο στην ανάλυση και μάλιστα κατά τα πρότυπα μιας επιδερμικής τηλεοπτικού τύπου προσέγγισης, αλλά στη σύνθεση των στοιχείων που αποτελούν το υπόστρωμα, πάνω στο οποίο εδράζεται η σημερινή πολιτική σκηνή.

Το να μιλάμε για το "αυγό του φιδιού" χωρίς να αγγίζουμε καθόλου τις συνθήκες που ευνοούν την εκκόλαψή του, είναι σαν να βαδίζουμε σε κυκλική πορεία πιστεύοντας ότι κάποτε θα φτάσουμε στον προορισμό μας.

Ποιές κοσμοαντιλήψεις και ιδεολογίες λειτούργησαν σαν "πρόδρομοι" της σημερινής παγκόσμιας πολιτικής τερατογέννεσης;

Ποιοί και πώς χειραγωγούν τον κοσμάκη;

Ποιοί και με ποιά μέσα προβάλλουν ως τρόπο σκέψης την σύγχυση, την θολότητα και την "μίξη των αμίκτων":

Αυτά τα ζητήματα θα έπρεπε να απασχολούν αυτούς που επέλεξαν να φωτίζουν με την πένα τους και όχι αν π.χ ο Σόρος επικρίνει την Μέρκελ ή αν αυτά που έλεγε το αφεντικό του ΔΝΤ ήταν πασπαλισμένα από έναν νεοεποχήτικο ψευτοουμανισμό. Είναι σαν να ψάχνουμε στην κοπριά να βρούμε κάτι που να τρώγεται.
Το "φίδι" δυστυχώς δεν γέννησε τα αυγά του μόνο στην Γερμανία ή έστω στην κεντρική Ευρώπη. Πέρασε απο κάθε τόπο και άφησε την μαγαρισιά του σχεδόν παντού.

Αν λοιπόν το ενδιαφέρον μας, περιορισθεί μόνο στο να αφουγκραζόμαστε το "τρίξιμο" απο την εκκόλαψη των "αυγών του φιδιού", τότε πραγματικά δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να μιλάμε για το μέλλον των ανθρωπίνων κοινωνιών, διότι απλώς δεν θα υπάρξει.


Κλίμα "Μεσοπολέμου" στην Ευρώπη
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
"ΕΘΝΟΣ"

Αρρωστημένη είναι η πολιτική ατμόσφαιρα στην Ευρώπη και το κλίμα επιδεινώνεται διαρκώς. Πολλαπλασιάζονται οι ενδείξεις ότι η Γηραιά Ηπειρος οδεύει προς μια πολύ ανησυχητική πολιτικοκοινωνική κατάσταση ως συνέπεια των ....μέτρων που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Η μονοσήμαντη επιλογή των ηγετών της ΕΕ να φορτώσουν όλο το κόστος της ακόρεστης απληστίας και του τζόγου των τραπεζιτών στους ώμους των φορολογουμένων, ωθώντας έτσι σε βίαιη υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου όλων των ευρωπαϊκών λαών, απειλείται να έχει πολύ περισσότερες αρνητικές συνέπειες από όσες έχουν διαφανεί μέχρι στιγμής.

Με εξαίρεση τους πολιτικούς οι οποίοι λένε εν γένει ανοησίες προκειμένου να συγκαλύψουν τις κολοσσιαίες προσωπικές τους ευθύνες στη διαμόρφωση της κατάστασης αυτής, κορυφαίοι οικονομολόγοι, δημοσιογράφοι, κοινωνιολόγοι και άλλοι διανοούμενοι προειδοποιούν για τους κινδύνους που ελλοχεύουν.

Ακόμη και ο Ντομινίκ Στρος - Καν, ο διευθυντής του ΔΝΤ που δικαίως μισείται από όλους τους λαούς, χρησιμοποίησε δραματικούς τόνους μιλώντας τον περασμένο μήνα στο Οσλο:

"Οσο λιγοστεύει η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, οι άνθρωποι ενδέχεται να στραφούν σε μη παραγωγικές ή και βίαιες δραστηριότητες που πιθανόν να οδηγήσουν στην αστάθεια, στην κατάρρευση της δημοκρατίας, ακόμη και στον πόλεμο" τόνισε χωρίς περιστροφές.

Την ίδια άποψη, εκπεφρασμένη πιο συγκρατημένα, έχει και ο εκ των κορυφαίων αρθρογράφων των "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς" του Λονδίνου Βόλφγκανγκ Μινχάου. "Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις παντού τρομάζουν στην ιδέα να αγγίξουν τους μετόχους...

Βρίσκουν πολύ πιο πρόσφορο να φορτώσουν το πρόβλημα στους φορολογούμενους" γράφει και συνεχίζει: "Η ισχύς του τραπεζικού λόμπι είναι εμφανώς ένας παράγοντας αυτής της στάσης τους. Για έναν πολιτικό που αντιπαθεί την ανάληψη κινδύνου, το φόρτωμα του κόστους στους φορολογούμενους είναι εύκολο. Για την οικονομία όμως αυτό είναι εφιάλτης. Μακροπρόθεσμα είναι επίσης και πολιτικά επικίνδυνο, καθώς η αναδιανεμητική αδικία θα ευνοήσει τα εξτρεμιστικά πολιτικά κόμματα".

Δεν έχει καθόλου άδικο. Η Ακροδεξιά ήδη ελέγχει πολιτικά και την κυβέρνηση της Ολλανδίας, όπως εδώ και μια δεκαετία ελέγχει και τη δεξιά κυβέρνηση μειοψηφίας της Δανίας. Ο πρόεδρος της Βουλής της Σουηδίας εξελέγη ήδη με τις ψήφους της σουηδικής Ακροδεξιάς που μπήκε θριαμβευτικά στο κοινοβούλιο. Ισχυρότατη είναι η Ακροδεξιά και στη Νορβηγία, ενώ η κυριαρχία των θέσεών της στη Φλάνδρα έχει οδηγήσει το Βέλγιο στα πρόθυρα της διάσπασης. Χρόνια συγκυβερνά η Ακροδεξιά στην Ιταλία με τον Μπερλουσκόνι. Στην Ουγγαρία η φιλοναζιστική Ακροδεξιά πήρε σχεδόν 17% στις βουλευτικές εκλογές. Στην Αυστρία συγκυβέρνησε παίρνοντας μέχρι 25%. Χώρια τι γίνεται στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης...

Οταν ακούει κανείς τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί να λέει σε σύνοδο κορυφής ότι το Λουξεμβούργο δεν θα έπρεπε να υπάρχει ως χώρα, δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με την αλαζονεία μιας μεγάλης χώρας απέναντι σε μια πολύ μικρή. Εχουμε να αντιμετωπίσουμε πρωτίστως το φαινόμενο της αναβίωσης των εθνικισμών.

Η ρατσιστική χολή των Γερμανών εναντίον των Ελλήνων, των Ιταλών, των Ισπανών, των Πορτογάλων με αφορμή την οικονομική κρίση και η εξ αντανακλάσεως αναζωπύρωση των αντιγερμανικών αισθημάτων σε όλους σχεδόν τους λαούς της Δυτικής Ευρώπης υποδηλώνουν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ολοι στρέφονται εναντίον όλων. Ποια Ενωμένη Ευρώπη; Ολες οι προκαταλήψεις και τα εθνικιστικά στερεότυπα εναντίον ευρωπαϊκών λαών επανέρχονται με σφοδρότητα στο προσκήνιο. Ο ένας λαός υποβλέπει τον άλλον. Η επίδειξη αλληλεγγύης στο πλαίσιο της ΕΕ προκαλεί θύελλα υποδαυλιζόμενων αντιδράσεων.

Η Γερμανία και η κυβέρνηση της δεξιάς καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ είναι ο βασικός υπαίτιος αυτής της κατάστασης. Η προσπάθεια αξιοποίησης της οικονομικής κρίσης από το Βερολίνο προκειμένου να πετύχει τη γερμανοποίηση της Ευρώπης έχει αποσταθεροποιήσει πλήρως την ΕΕ.

"Η Γερμανία παίζει έναν πραγματικά καταστροφικό ρόλο" έχει δηλώσει στην ισπανική "Ελ Παΐς" ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν. "Ωθεί τον ίδιο τον εαυτό της και την υπόλοιπη Ευρώπη στον δρόμο της αυτοκαταστροφής" υπογράμμισε.

ΣΟΡΟΣ
Το Βερολίνο, απειλή για τη δημοκρατία

Καταπέλτης εναντίον της πολιτικής της Μέρκελ είναι και ο γνωστός κερδοσκόπος Τζορτζ Σόρος. "Η γερμανική πολιτική συνιστά κίνδυνο για την Ευρώπη. Θα μπορούσε να καταστρέψει το ευρωπαϊκό σχέδιο" υποστήριξε σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα "Ντι Τσάιτ" και ανέλυσε γιατί:

"Σταθερότητα δεν σημαίνει μόνο καθόλου πληθωρισμό, αλλά και καθόλου αποπληθωρισμό. Αυτή τη στιγμή όμως οι Γερμανοί οδηγούν τους γείτονές τους σε αποπληθωρισμό: τα χρεωμένα κράτη πρέπει να μειώσουν μισθούς και τιμές. Απειλείται έτσι μια μακρά φάση στασιμότητας. Και αυτή οδηγεί σε εθνικισμούς, σε κοινωνικές αναταραχές, σε εχθρότητα προς τους ξένους. Ετσι η πολιτική αυτή απειλεί τη δημοκρατία".

_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Εξόριστος



Ένταξη: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 457

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 20, 2010 1:03 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΔΕΛΑΣΤΙΚ: η πονηρία της «αριστερής» απάτης



Ένα τέχνασμα της δημοσιογραφικής απάτης είναι η υπεραπλούστευση: Τέχνασμα που απορρέει από την ίδια την ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ δημοσιογραφική λογική.

Πολλοί «αριστεροί» αναδείχτηκαν και αναρριχήθηκαν στο καθεστώς της αστικής δημοσιογραφίας γιατί είχανε την ικανότητα, τις απλουστεύσεις και σχηματοποιήσεις να τις επενδύουν και με «αριστερά» αρώματα, να τις επιχρυσώνουν με αντικαθεστωτικές δήθεν φόρμες.

Ο Δελαστίκ είναι ένας από τους μαιτρ του είδους γιΆ αυτό είναι και …περιζήτητος.


Παραθέτει στοιχεία χρήσιμα, αλλά τα σχηματοποιεί σε ξύλινες φόρμες. Δεν μένει απλώς στην επιφάνεια των πραγμάτων, αλλά συσκοτίζει και την ουσία των πραγμάτων με τα απλουστευτικά του σχήματα και τεχνάσματα.

Δεν μιλάει ποτέ για τις υπερεθνικές ιμπεριαστικές δομές και υπερδομές, για τους οικονομικούς νόμους και την καπιταλιστική ΛΟΓΙΚΗ που καθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις, αλλά τα σχηματοποιεί όλα αυτά σε ασύνδετα σχήματα εννοιών και ηθικών κατηγοριών: Οι «κακοί» τραπεζίτες, η «μοχθηρή» Γερμανία, η Γαλλία του «Σαρκοζί», οι «δεξιοί κύκλοι», η «ακριοδεξιά», η «ηλιθιότητα των πολιτικών» κ.λπ…

Αποφεύγει συστηματικά το βάθος των πραγμάτων, αποφεύγει συστηματικά να θίξει τους σιδερένιους νόμους που καθορίζουν, προσδιορίζουν και επιβάλλουν τις τάδε ή τις δείνα φόρμες τις πολιτικής εξουσίας.

Αποφεύγει να δείξει ότι δεν είναι κάποιοι άπληστοι τραπεζίτες ή διαστρεμμένοι πολιτικοί που έχουν οδηγήσει στο σημερινό εφιάλτη, αλλά το ΟΛΟΝ ΣΥΤΗΜΑ. Είναι η ΟΥΣΙΑ της ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ιμπεριαλιστικής ΠΛΑΝΗΤΙΚΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ που έχει οδηγήσει τα πράγματα εδώ και οι τραπεζίτες, οι πολιτικοί, η Μέρκελ, ο Σαρκοζί κ.λπ απορελούν τις εξωτερικές όψεις και εκφάνσεις αυτής της ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΘΗΡΙΩΔΙΑΣ.

ΟΥΤΕ οι «δεξιοί κύκλοι» είναι αυτοί που καθορίζουν τα πράγματα, απλώς τα εκφράζουν.

ΟΙ «αριστεροί» ή οι «σοσιαλδημοκρατικοί κύκλοι» έκαναν ή κάνουν κάτι το διαφορετικό, κάτι έξω από τα προστάγματα των ιμπεριαλιστικών κέντρων εξουσίας.


Ο Δελαστίκ κάνει απλώς κάποιες διαπιστώσεις σε επίπεδο κεραμυδιών του οικοδομήματος.
Τα θεμέλια του οικοδομήματος δεν τα αγγίζει καν, γιΆ αυτό και είναι ένας «χρήσιμος» καθεστωτικός δημοσιογράφος με «αριστερή» ανταλλακτική αξία.

Ας δούμε κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα από το επιδερμικότατο άρθρο του, τόσο απλουστευτικό που αλλοιώνει την πραγματικότητα και παίζει ανοικτά το παιχνίδι της «αριστερής» εναλλαγής.

α). Μιλάει για «αλληλεγγύη» στο πλαίσιο της ΕΕ.

Μόνο ένας αστός τσαρλατάνος θα μίλαγε για αλληλεγγύη στο πλαίσιο μιας ιμπεριαλιστικής δομής, όπως είναι η ΕΕ: ΔΟΜΗ του πλανητικού ιμπεριαλισμού, ΔΟΜΗ της Νέας Τάξης…

Σε ένα λάκκο λεόντων ζητά αλληλεγγύη ο Δελαστίκ!!!

Ο λάκκος αυτός των λεόντων διέπεται με οποιαδήποτε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ από τους νόμους της ιμπεριαλιστικής ζούγκλας και θηριώδίας: Οι μικροί και αδύνατοι να λεηλατούνται και να χρεοκοπούν από τους ισχυρούς και από τα όργανα που τα κατέχουν οι ισχυροί της Ευρώπης και του πλανήτη.

Αυτό το αλφάβητο ο «αριστερός» Δελαστίκ το ξεχνάει…


β). Μας λέει ο «μαρξιστής» Δελαστίκ:
«Η Γερμανία και η κυβέρνηση της δεξιάς καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ είναι ο βασικός υπαίτιος αυτής της κατάστασης».

Ο Δελαστίκ καμώνεται ότι αγνοεί το αλφάβητο: Ότι δηλαδή τα ιμπεριαλιστικά κράτη δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά θηρία που κατασπαράζουν τους λαούς και κάθε αδύνατο καπιταλιστικό δορυφόρο, ιδιαίτερα σε εποχές έντονων οικονομικών κρίσεων και χρεοκοπιών.

ΑΥΤΟΙ είναι οι νόμοι της καπιταλιστικής ζούγκλας που έχουν οδηγήσει στις μεγάλες παγκόσμιες ανθρωποσφαγές και σήμερα στον εφιάλτη που ζούμε.


Ο Δελαστίκ τσιμουδιά πάνω σε αυτή τη ΣΥΝΟΛΙΚΗ ιμπεριαλιστική θηριωδία, την σχηματοποιεί μόνο ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ στη «δεξιά» Γερμανία, λες και αν ήταν «αριστερή» η Μάρκελ θα υπήρχε άλλη πολιτική, όπως αυτή του «προοδευτικού» Ομπάμα!!!

Και εδώ ο Δελαστίκ αποφεύγει τις κακοτοπιές. Δεν αναδεικνύει τη ΛΟΓΙΚΗ του αδηφάγου ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ (κάτι που θα θυμώσει το Μπόμπολα), αλλά περιορίζεται σε κούφιες και βολικές φράσεις εναντίον της «δεξιάς» Γερμανίας και εναντίον του «δεξιού» Σαρκοζί…

Και επιστρατεύει ο Δεκαστίκ και το Σόρος:
«Το Βερολίνο, απειλή για τη δημοκρατία»!!!


ΠΟΙΑ δημοκρατία Δελαστίκ; Μήπως δεν έχεις καταλάβει ή δεν μπορείς να το γράψεις ότι αυτό που ζούμε είναι η πιο στυγνή ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ της Νέας Τάξης, δηλαδή των υπερεθνικών μηχανισμών του χρήματος, με διακοσμητικά ντεκόρ τις γλάστρες των κοινοβουλίων και τα ποικίλα πολιτικά και κομματικά ανδρείκελα;

Ασφαλώς ο Σόρος και οι λοιποί που ο Δελαστίκ επικαλείται, ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ.

ΟΧΙ όμως για την κατάλυση της «δημοκρατίας» ούτε για νέους φασισμούς (αυγά του φιδιού).


ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ για τις εξεγέρσεις των λαών και τις ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ που έρχονται…

γ). «Ακροδεξιά απειλή»




Η ουσία του άρθρου του Δελαστίκ βρίσκεται εδώ: Στο παπαγαλίστικο αναμάσημα των νεοταξικών ιδεολογημάτων περί εκκόλαψης «αυγών του φιδιού».

Έχουμε αναλύσει πολλές φορές ότι όταν βρίσκεσαι μέσα στα σαγόνια του πλανητικού, φασιστικού κροταλία δεν μπορούν να υπάρξουν τα παλιά «αυγά του φιδιού».


Η πλανητική νεοταξική προπαγάνδα και στην Ελλάδα οι επιδοτούμενες (και από το Σόρος) «αριστερές» ποικιλίες μιλάνε για «αυγά του φιδιού» για δύο λόγους:

α). Να συγκαλύψουν το «αυγό του κροταλία», δηλαδή τον πλανητικό φασισμό της Νέας Τάξης που ζούμε.

β). Να ενοχοποιούν τα λαϊκά κινήματα, τις διαμαρτυρίες και τις εξεγέρσεις των λαών και να τα στιγματίζουν σαν «ακροδεξιά», «εθνικιστικά», «ρατσιστικά» και CIA…


Γι αυτούς του δόλιους σκοπούς συντηρούν ή και κατασκευάζουν κάποια ακροδεξιά «σκιάχτρα» ή τυχοδιωκτικά κόμματα σαν το ΛΑ.Ο.Σ.

ΚΑΜΙΑ τέτοια ακροδεξιά κατάσταση ή τέτοιο τυχοδιωκτικό κόμμα δεν μπορεί να εκκολάψει «αυγά του φιδιού», δηλαδή φασισμούς που θρέφτηκαν και πριμοδοτήθηκαν από τα ισχυρά ΕΘΝΙΚΑ κεφάλαια των παλιών ΕΘΝΙΚΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΩΝ.

ΟΙ παλιοί φασισμοί έχουν περάσει ιστορικά τελεσίδικα.

ΣΗΜΕΡΑ κυριαρχούν τα ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΑ κεφάλαια και επιβάλλουν τον ΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΦΑΣΙΣΜΟ καταγγέλλοντας τα κλούβια αυγά των παλιών φασισμών των ΕΘΝΙΚΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ.


ΓιΆ αυτό και ο Σόρος επιδοτεί τις «αντιφασιστικές», «αντιεθνικιστικές» και «αντιρατσιστικές» κινήσεις.

ΓΙ ΑΥΤΟ και σηκώνουν τα ΣΚΙΑΧΤΡΑ της «δεξιάς απειλής» ΣΗΜΕΡΑ στην Ευρώπη οι μαφίες του χρήματος, σαν το Σόρος.


Προετοιμάζουν και προλειαίνουν το έδαφος για τη συκοφάντηση και τον αφορισμό των λαϊκών εξεγέρσεων και ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ που έρχονται.

Ο ΔΕΛΑΣΤΙΚ συνειδητά προωθεί τα ιδεολογήματα της νεοαταξικής απάτης.

Μιλάει για νοσηρό κλίμα της Ευρώπης που θρέφει τα κλούβια «αυγά του φιδιού» για να συγκαλύψει τον επελαύνοντα πλανητικό φασισμό και να παρασιωπήσει κάθε ΑΝΑΦΟΡΑ σε λαϊκές επαναστάσεις και εξεγέρσεις, αλλά και να τους «κολλήσει» από την αρχή την συκοφαντική ετικέτα της «ακροδεξιάς» και του «αυγού του φιδιού»…

_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Μόσχος Λαγκουβάρδος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 20, 2010 7:38 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
«Το αυγό του φιδιού» του Ίγκμαρ Μπέργκμαν




«Το αυγό του φιδιού» του Ιγκμαρ Μπέργκμαν έχει θέμα τα πειράματα σε ανθρώπους , που έκαναν οι επιστήμονες των ναζί, στην προπολεμική Γερμανία.

Πρόκειται για μια ακόμα αριστουργηματική, όχι μόνο για την αισθητική, αλλά και για τον βαθύ προβληματισμό της, κινηματογραφική ταινία του Ίγκμαρ Μπέργμαν! . Ο μεγάλος σκηνοθέτης στέλνει προς την ανθρωπότητα το μήνυμα ότι τα προβλήματα του ανθρώπου είναι ηθικά, ότι η βάση της επιστημονικής έρευνας και της δραστηριότητας γενικά είναι η ηθικότητα.


Η πρόοδος και η εξέλιξη στην επιστήμη ή στην τεχνολογία ή οπουδήποτε αλλού, τότε μόνον αποβαίνει προς το καλό της ανθρωπότητας , όταν τηρείται ο σεβασμός της ελευθερίας και των άλλων δικαιωμάτων του ανθρώπου. Διαφορετικά η λεγόμενη εξέλιξη και η πρόοδος καταντάει μια νέα βαρβαρότητα.

Αγαπώ τον Μπέργκμαν γιατί χρησιμοποιεί την τέχνη του στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Ο Μπέργκμαν προσπαθεί με τον βαθύτατο προβληματισμό των ταινιών του να μεταδώσει στο θεατή , με όσο πιο πειστικό τρόπο μπορεί , την πίστη του στις ανώτερες πνευματικές αξίες και την αγάπη του στο Χριστό.

Η ιστορία της ταινίας «Το αυγό του φιδιού» εκτυλίσσεται στο Βερολίνο, πριν απ΄ το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο , την εποχή που ο ναζισμός αρχίζει να δρα και να υποσκάπτει τα θεμέλια της δημοκρατίας της προπολεμικής Γερμανίας. Τρεις καλλιτέχνες του τσίρκου, ένας άντρας, η γυναίκα του κι ο αδελφός του προσπαθούν να επιβιώσουν σ΄ ένα αφιλόξενο τόπο, που απειλείται απ΄ τον λιμό . Τα χρήματα δεν έχουν καμιά αξία και τα αγαθά ολοένα γίνονται πιο δυσεύρητα. Πολλοί γίνονται ακόμα και πειραματόζωα σε επιστημονικά πειράματα των ναζί, για να εξασφαλίσουν λίγη τροφή και να μην πεθάνουν από την πείνα.

Τα «επιστημονικά» αυτά πειράματα στα οποία εξοντώνονται οι ήρωες του έργου , διεξάγονται από γνωστούς- αγνώστους εκείνης της εποχής , «κάτω απ΄ τη μύτη » των κυβερνώντων , εξαιτίας της ανοχής και της ανικανότητάς τους. Αυτή άλλωστε η ανικανότητα και η ανοχή της κυβέρνησης οδήγησε στην αυτοκατάργηση της δημοκρατίας της Γερμανίας και επέτρεψε στον Χίτλερ και τους Ναζί να καταλάβουν την εξουσία και να αιματοκυλίσουν την ανθρωπότητα στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Αυτός είναι ο λόγος που ο Μπέργκμαν χρησιμοποιεί το σύμβολο του «αυγού του φιδιού», που είναι μια δυνατή παραβολή για την όραση και για την προσοχή. Είναι η ταινία αυτή, με την ζωντανή περιγραφή της φρίκης και της θηριωδίας του ανθρώπου, μια κραυγή προς την ανθρωπότητα ,την οποία καλεί να αγρυπνεί και να προσέχει σ΄ αυτό που γίνεται μπροστά στα μάτια της και να μη δέχεται παθητικά τους μοιραίους εκείνους ανθρώπους, οι οποίοι δεν πιστεύουν σε τίποτε και είναι ικανοί για οτιδήποτε, αρκεί να αποφέρει χρήματα και φήμη.

Γιατί ο Μπέργκαν χρησιμοποιεί το σύμβολο του αυγού του φιδιού ως τίτλο της ταινίας του; Και πώς το σύμβολο αυτό σημαίνει την ενατένιση, το διαλογισμό, την προσοχή; Ο Μπέργκμαν δε γύρισε ούτε μια ταινία επειδή θέλησε να περιγράψει μια ιστορία, μόνο και μόνο επειδή ακουγόταν καλά, δίχως βαθύτερο νόημα και δίχως πανανθρώπινο μήνυμα. Το αυγό του φιδιού έχει το χαρακτηριστικό ότι μέσα απ΄ τις μεμβράνες του μπορείς να δεις το μικρό φίδι σχηματισμένο ολόκληρο.

Το όνομα «φίδι», όπως το όνομα «οφθαλμός» πιθανόν να προέρχεται εκ του ρήματος «οράω-ώ». Το χαρακτηριστικό του φιδιού, που τα μάτια του δεν κλείνουν ποτέ, είναι ότι μπορεί κανείς να δει στο αυγό του το μικρό φίδι σχηματισμένο ολόκληρο , ενόσω βρίσκεται ακόμα μέσα στο αυγό του. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι ένα σύμβολο της σημερινής επιστήμης και τεχνολογίας που έχει τη δυνατότητα να βλέπει τον άνθρωπο, όπως το φίδι στο αυγό του, κα να τον επηρεάζει προς το κακό από τότε που είναι νέος ακόμα, γιατί μπορεί να βλέπει μέσα στην ψυχή.

Την εποχή των Ναζί, οι πολιτικοί δεν ενδιαφέρονταν για τα επιστημονικά πειράματα στον άνθρωπο, που γίνονταν χάρις στη δυνατότητα να βλέπουν οι «επιστήμονες» μέσα στην ψυχή του ανθρώπου , όπως βλέπει κανείς το μικρό φίδι μέσα στο αυγό , και να τον επηρεάζουν προς το κακό. Το αποτέλεσμα της ανοχής και της ανικανότητας των πολιτικών της εποχής εκείνης, ήταν η παθητικότητά τους, η οποία υπέσκαψε τα θεμέλια της Γερμανικής δημοκρατίας, με τα γνωστά αποτελέσματα για όλο τον κόσμο.


( Ο Θεός του Θερισμού, Βιβλιοπωλεία «Παιδεία» Λάρισα)
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 20, 2010 8:07 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η «πρόοδος» των τεχνικών θανάτου του ανθρώπου

Έξοχα ο Μπέρκμαν περιγράφει το «αβγό του φιδιού»: την προώθηση και τερατώδη ανάπτυξη της «προόδου» των μεθόδων βασανιστηρίου, της τεχνικής των δολοφονιών ανθρώπων και ιδεών, της καλλιέργειας της σιωπής και της σποράς του τρόμου.

ΟΛΑ αυτά σήμερα με το πλανητικό αβγό του κροταλία, με τον πλανητικό, δηλαδή, φασισμό, αυτό της Νέας Τάξης, έχουν πάρει αποτρόπαιες και ακόμα πιο μοχθηρές μορφές από τους «εθνικούς» φασισμούς…

Η φιλοσοφία του φασισμού παραμένει η ίδια, αλλά η «πρόοδος» των τεχνικών του φασισμού είναι ακόμα πιο μακάβρια και παγκόσμια.

Και σε αυτό δεν ευθύνεται η τεχνολογική πρόοδος, αλλά η ταύτιση της προόδου με το κέρδος και την υποδιούλωση του ανθρώπου.

Πρόοδος και κέρδος δεν είναι συναφείς έννοιες, όπως φαίνονται από μια πρώτη ματιά. Είναι αντίθετες έννοιες.

Απλώς ο καπιταλισμός συνδέει την τεχνολογική πρόοδο με το κέρδος και χρησιμοποιεί την τεχνολογική πρόοδο για να περάσει πάνω από το πτώμα του ανθρώπου.

Η ακραία έκφραση αυτής ανάπτυξης της προόδου για να θανατωθεί ο άνθρωπος και για να μεγιστοποιηθούν τα κέρδη είναι ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ…

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Κυπριανός Χριστοδουλίδης



Ένταξη: 03 Δεκ 2009
Δημοσιεύσεις: 564
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 21, 2010 12:56 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Συμβολή στην κατανόηση του φασισμού με δημοκρατικές διαδικασίες.

Χαρακτηριστικότερη απόδειξη της φασιστικής νοοτροπίας που κατέχει τις άρχουσες κεφαλές, είναι, για την ακαδημαϊκή κοινότητα, ότι ουδέποτε θα καταφέρει κανείς να ανέλθει τις βαθμίδες της επιστήμης, αν δεν συμφωνεί με τις υφέρπουσες αρχές της ιεραρχίας. Ποιές είναι αυτές; Είναι πρώτον η αρχή της "συμπαντικής έκρηξης" (big bang) και μετά ακολουθεί η αρχή του Δαρβινισμού ή της "εξέλιξης". Όποιος δεν ακολουθεί την οδό την έχουσα ένθεν κακείθεν τα δυο αυτά ρείθρα θα πρέπει να αναθεωρήσει τις τυχόν υπάρχουσες διαφορετικές αντιλήψεις του, αν φυσικά επιθυμεί την γενικότερη σταδιοδρομία του.

Αν τα πράγματα έμεναν εκεί, δηλαδή μόνο σε επίπεδο των λεγομένων ακαδημαϊκών δραστηριοτήτων, το πράγμα δεν θα είχε και τόσο μεγάλο ενδιαφέρον. Κλειστό είναι το κλαμπ. Συμβαίνει όμως αυτά να έχουν εισχωρήσει σε όλες τις περιοχές του κοινωνικού μας βίου και μάλιστα σε μια εξ ορισμού διαμετρικά αντίθετη. Αναφέρομαι στον εκκλησιαστικό χώρο.

Αν αυτό ήταν αναπόφευκτο για τους άλλους, αφού η διεύρυνση των επιστημονικών οριζόντων πέρασε στα χέρια της Δύσης, όταν έκοψε τα δικά μας, δεν υπήρχε κανένας λόγος να συμβεί αυτό και εδώ. Αλλά, εγκλωβισμένοι καθώς είμαστε διακόσια χρόνια τώρα ανάμεσα στην παπική ελευθερία και την προτεσταντική δημοκρατία ή αντιστρόφως, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την άθλια κατάσταση της, σε όλα, κατάφασης φοβούμενοι μη χαρακτηρισθούμε ακραίοι.

Μας έπεισαν ότι η Εκκλησία είναι για να φτιάχνει "σέχτες", είναι για να στέλνει στην πυρά τους επιστήμονες - το παράδειγμα του Γαλιλαίου είναι το πλέον προσφιλές - φτάνουν, δε, στο σημείο της απίστευτης ηλιθιότητας να κατηγορούν το Θεό ως ρατσιστή. Τι πάει να πει αυτός είναι αμαρτωλός κι αυτός δεν είναι; Το δίκαιο, λένε, είναι θέμα προσέγγισης. Όλοι είμαστε άνθρωποι και όλους μας αγαπά ο Θεός, αφού άλλωστε ο Θεός είναι αγάπη!

Και δίνουν, υποτίθεται, αυτοί το καλό παράδειγμα αποκλείοντας οποιονδήποτε τους ανοίγει τα μάτια. Είναι πονηροί, έχουν την εξυπνάδα της πονηριάς και αυτό είναι το μεγάλο λάθος τους. Γιατί η εξυπνάδα της πονηριάς αποδεικνύεται ακροτάτη ηλιθιότης. Παίρνουν, για παράδειγμα, ένα αφυπνιστικό μήνυμα, μια είδηση ή μια πληροφορία, που τους κάνει να μην αισθάνονται καλά και επιχειρούν να τη φέρουν στα δικά τους τα μέτρα : Τα μέτρα της διαφθοράς και της αλλοτρίωσης. Το αποτέλεσμα είναι να μεγενθύνουν και να κάνουν ορατή από τους πάντες την ηλιθιότητά τους.

Πώς να συμμαζεψεις αυτά που δεν συμμαζεύονται και πώς να ισχυριστείς ότι ενδιαφέρεσαι για την αλήθεια, όταν δεν είσαν σε θέση να γνωρίζεις ότι άλλο είναι η πραγματικότητα, άλλο είναι ένα γεγονός, εντελώς ξεχωριστό η αντικειμενικότητα και ουδεμία σχέση έχουν αυτά με την αλήθεια;

Η αλήθεια δεν είναι τίποτα από αυτά. Εννόημα είναι, γι΄ αυτό και η προκαταβολική απάντηση που δόθηκε πριν τεθεί το ερώτημα "τι εστιν αλήθεια" ήταν : "Πας ο ών εκ της αληθείας ακούει μου της φωνής". Αυτός που ρώτησε ήταν όπως και οι σημερινοί μπερδεμένοι άνθρωποι, που τα ανακατεύουν όλα και στο τέλος προφασίζονται ότι τους ενδιαφέρει η αλήθεια. Μάλιστα, την επενδύουν με την εγκυρότητα του επιθέτου "επιστημονική", άλλοθι κι αυτό του φασισμού τους. Δημοκρατικότατα ερευνούν και ελευθέρως ψάχνουν. Όρια δεν έχει η επιστήμη, όπως δεν έχει και ο Θεός!

Μέσα λοιπόν σ΄αυτόν τον "αχταρμά" βρίσκεται η αλήθεια. Αλλά βρίσκεται και ο Μπέργκμαν, την αισθητική του οποίου δεν αμφισβητώ. Η Αισθητική, όπως έχει σήμερα διαμορφωθεί κουμαντάρεται και κατευθύνεται από παρεμφερείς, με τους ακαδημαϊκούς, επιστημονικούς κλπ., κύκλους. Δεν παρέχει διεξόδους. Στην καλύτερη των περιπτώσεων δίνει μια σαφή ή ασαφή (το συνηθέστερο) περιγραφή ή διαπίστωση και πέραν αυτής "ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του". Λες και είμαστε σε θέση σήμερα, μέσα σε όλη αυτή τη "βαβούρα" και τη σύγχυση, να βγάλουμε συμπέρασμα.

Αν κάποιος είναι σε θέση να δει πού πάει το πράγμα και εκθέτει το "συμπέρασμα", τότε αυτό είναι βέβαιο ότι θα χαθεί. Οι απόψεις το έχουν καταπιεί και τα μπάζα του διαδικτύου θα το ανακυκλώσουν για να μας δώσουν πιο φρέσκια τη θεωρία του big bang, περισσότερο σύγχρονη - και από κάθε άποψη - την εξελικτική θεωρία και τέλος, να μας καταστήσουν προσφιλέστερη την ολοκληρωτική και κυρίαρχη άποψη "πατρίδα όλων μας η γη". Αυτό όμως δεν είναι άποψη, είναι θέση και όποιος την απορρίπτει, προτιμότερο να πάρει τα βουνά και να ομφαλοσκοπείται νύχτα και μέρα.

Η αλήθεια θέλει αυτιά για να την ακούσεις και καρδιά για να την εννοήσεις. Με άλλα λόγια, θέλει γνώση, αλλά χρειάζεται και ο νους. Σε πείσμα των πολλών αυτά, εδώ σε μας, εξακολουθούν και θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν. Για τους άλλους δεν είμαι βέβαιος.

Γράφω για τους δικούς μου ανθρώπους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες