Η πονηρία του αποφθεγματικού λόγου

[Εξόριστος]

Η πονηρία του αποφθεγματικού λόγου



Συχνά για να καλύψουμε τα κενά μας, αλλά και για να κρύψουμε το ιδεολογικό και πολιτικό μας πρόσωπο καταφεύγουμε σε ηθικές αφαιρέσεις και αποφθέγματα.

Ο αποφθεγματικός λόγος είναι παράγωγο του αφοριστικού λόγου, της στείρας τσιτατολογίας και υποκρύπτει, ΟΧΙ μόνο αδυναμία ανάλυσης και απόδειξης, αλλά και «πονηρία», δηλαδή δολιότητα.

Γι’ αυτό, αυτός ο λόγος χρησιμοποιείται καταχρηστικά από την εξουσία, τα κόμματα, τα πολύχρωμα παπαγαλάκια τους, τους «εγκάθετους» τού καθεστώτος, και όλων των ειδών τους προβοκάτορες…

Έρχονται, λοιπόν, όλοι αυτοί και εκτοξεύουν τα ποικίλα αφοριστικά τους αποφθέγματα εναντίον της αποχής:

«Η αποχή δεν είναι λύση», «είναι φυγή από τα κοινά», «στηρίζει το καθεστώς», «δεν είναι πολιτική θέση» και άλλα τέτοιου είδους αποφθέγματα.

Βεβαίως ΠΟΤΕ δεν διατυπώνουν ένα αποδεικτικό επιχείρημα, μια τεκμηρίωση το γιατί η αποχή είναι όλα αυτά. Και δεν διατυπώνουν νότα επιχειρηματολογίας, διότι θα αποκαλυφτεί η δολιότητα των προθέσεών τους, η πολιτική τους σκοπιμότητα, η κομματική τους ταυτότητα και ο ρόλος τους.

Τα αφοριστικά γαυγίσματα εναντίον της αποχής δεν είναι απόδειξη.

Εμείς αναλύουμε με σειρά πολιτικών επιχειρημάτων το ΓΙΑΤΙ η αποχή είναι όχι μόνο ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ, αλλά και η ΜΟΝΗ ΑΝΤΙΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ πρόταση, σήμερα, η ΜΟΝΗ που εξετάζει τα πολιτικά μας πράγματα από την πλευρά του λαού και όχι από την οπτική γωνία του καθεστώτος και των κομμάτων του.

Αν πιστεύαμε ότι είναι λάθος πολιτική θέση η ΑΠΟΧΗ, θα αναλύαμε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ποια είναι η σωστή θέση.

ΓΙΑΤΙ δεν είναι ανάλυση να λέμε απλώς ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στις εκλογές.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στις εκλογές, ΟΧΙ δηλαδή αποχή σημαίνει συγκεκριμένη πρόταση: Τι και ποιον ψηφίζουμε, ποιο κόμμα ψηφίζουμε και ΓΙΑΤΙ.

ΔΕΝ είναι θέση να λέμε απλώς ψηφίζουμε. Αυτό σημαίνει ότι ψηφίζουμε οποιονδήποτε…

Στο παρελθόν, όταν ήμασταν εναντίον της αποχής αναλύαμε συγκεκριμένα την πολιτική κατάσταση και προτείναμε συγκεκριμένα το τι πρέπει να ψηφίσουμε. Δεν τα μασάγαμε, ούτε κρυβόμασταν πίσω από αοριστολογίες και αποφθέγματα…

Ας αφήσουν, συνεπώς, το κρυφτούλι οι ποικίλοι εραστές των αποφθεγμάτων εναντίον της αποχής ΚΑΙ ας μας πουν το πώς θα εκφραστεί ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στις εκλογές, που σημαίνει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: Ποιο κόμμα προτείνουν και ΓΙΑΤΙ το προτείνουν…

ΟΛΑ τα άλλα είναι υπεκφυγές, πολιτική απόκρυψη ή μεταμφίεση, πονηρίες και φτηνές προβοκάτσιες.

ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ…

_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

Μικρή αναδρομή στο παρελθόν

Αυτά τα γελοία επιχειρήματα τα άκουγα από τα φοιτητικά μου χρόνια και όταν κατάλαβα ότι είχα να κάνω με κομματικούς εγκάθετους, τους παράτησα και τα παράτησα.

Ήρθε μετά η Χούντα και ... μας παράτησε όλους. Έπειτα, μετά τη Χούντα, είδα τις γνωστές φιγούρες να πιάνουν τα πόστα. Και σιχάθηκα ακόμη περισσότερο.

Υπηρετούσα στο ευαγές κοινωνικό Ίδρυμα και όπως όλοι οι γιατροί τότε, δουλεύαμε και στο ΙΚΑ και σε Νοσοκομείο. Άλλοι και στο ιατρείο τους (σημ. ποτέ δεν είχα). Υπέβαλα τα χαρτιά μου για θέση νοσοκομειακού επιμελητή (δεύτερη σημείωση, πού να ζήσεις με το μισθό πείνας που έδινε το ΙΚΑ) και προσλήφθηκα, αλλά το Νοσοκομείο μου ζητούσε να προσκομίσω από τον Ιατρικό Σύλλογο - τότε πρόεδρος ο αριστερός γιατρός Ποντικάκης - βεβαίωση ότι δεν κατέχω άλλη έμμισθη θέση.

Υπέβαλα υπεύθυνη δήλωση (ψευδή όπως όλοι) αλλά ο κύριος πρόεδρος αρνήθηκε να μου δώσει τη βεβαίωση. Την έδωσε, τη βεβαίωση, σε έναν άλλο συνάδελφο και "σύντροφο" με γνωστή αριστερή συνδικαλιστική δραστηριότητα. Δούλευε κι αυτός στο ΙΚΑ, πήρε και τη θέση στην οποία είχα προσληφθεί. Εγώ δεν υπήρξα ποτέ συνδικαλιστής, ούτε εγκάθετος κανενός κόμματος. Και ατύχησα.

Έτσι, ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Γιατί τα θυμάμαι; Για τα παιδιά μου; Μπορεί.

[Παλαίμαχος]

Οι φαιδρότητες περί «αντινεοταξικών συνδυασμών»



Οι εφεδρείες του κατοχικού καθεστώτος και της πλανητικής νέας τάξης είναι πολύχρωμες.

Μια συνιστώσα τους είναι οι τυχοδιωκτικοί έμποροι του πατριωτισμού και της «αντινεοταξικής» ρητορείας, τύπου Καρατζαφέρη και άλλων «ακροδεξιών» αντιλήψεων, καθώς και ερμαφρόδιτων κραμάτων: Επιμειξίες διάφορων πολιτικών τυχοδιωκτών, ποικίλων ιδεολογικών καταβολών και χρωμάτων. Από «αριστερούς», νεοδημοκράτες, λαμόγια παλαιοπασοκικά, μέχρι ΛΑ.Ο.Σ και άλλα «υλικά» ακροδεξιού φυράματος.

Οι πατριδοκάπηλοι σήμερα ανθούν παντού: Από την πολιτική μέχρι την Εκκλησία…

Το καθεστώς του δωσιλογισμού, το ξεπούλημα της Ελλάδας, η λαϊκή οργή και αηδία εναντίον της κομματικής αχρειότητας, όλα αυτά έχουν θρέψει πολλούς τυχοδιώκτες και αγοραίους εμπόρους των εθνικών μας συμφορών και της οργής του κόσμου.

«Σκαρίσανε» και θα «σκαρίσουνε» μέχρι της εκλογές πολλοί τέτοιοι τυχοδιώκτες για να εμπορευτούν εκλογικά την κατάσταση και να αναρριχηθούν στους καθεστωτικούς μηχανισμούς: Γιατί είναι αναρρίχηση, και μόνο αναρρίχηση, η είσοδός σου στους ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΥΣ μηχανισμούς της αυτοδιοίκησης (παράρτημα της κομματοκρατίας), ένα πρώτο βήμα για κοινοβουλευτική αναρρίχηση.

Αυτοί, λοιπόν οι αδίστακτοι έμποροι των εθνικών μας θεμάτων, αλλά και της οργής του κόσμου αποτελούν μία από τις χρυσές εφεδρείες του καθεστώτος για τη νομιμοποίηση της ανοικτής δικτατορίας που έχουν επιβάλει οι διεθνείς και εγχώριες μαφίες του χρήματος.

Στο όνομα του «αντινεοταξικού» αγώνα, θα νομιμοποιήσουν και θα επικυρώσουν τις νεοταξικές εκλογικές διαδικασίες, το δικτατορικό καθεστώς των πλανητικών κέντρων εξουσίας και τα κίβδηλα παιχνίδια της κομματικής απάτης.

Η «συνταγή» Καρατζαφέρη είχε επιτυχία, αλλά τώρα που η ΑΠΑΤΗ αυτής της «συνταγής» βγήκε στον αφρό, κάποιοι άλλοι τυχοδιώκτες αναπαλαιώνουν τα υλικά της ίδιας «συνταγής», σε νέο «χαρμάνι», με διαφορετικό μακιγιάζ χρωμάτων.

Οι χρήσιμοι ηλίθιοι, αλλά και οι χρήσιμοι απελπισμένοι, παραμένουν ακόμα πολλοί. Δεν έχουν διδαχτεί τίποτα από την ιστορία του ΛΑ.Ο.Σ και τους πολιτικούς τυχοδιώκτες αυτής της απαίσιας και μοχθηρής πατριδοκαπηλίας…

Προετοιμάζονται, λοιπόν και οι νέες καθεστωτικές εκλογικές επιμειξίες (κάθε εκλογικός καιροσκοπισμός και τυχοδιωκτισμός είναι εξ ορισμού καθεστωτικός) για τις εκλογές της Αυτοδιοίκησης και «ζυμώνονται» τα σχήματα: «Πατριωτικά Μέτωπα», «αντινεοταξικά ψηφοδέλτια» και τα τοιαύτα…

Βάζουν και σε «κίνηση» τα «επιχειρήματα» κατά της ΑΠΟΧΗΣ, επιχειρήματα που είναι ακόμα πιο παιδαριώδη και γελοία από αυτά των κομμάτων.

Ένα από αυτά διατυπώνεται σε μορφή ερωτήματος:

"Τι θα γίνει αν εκλεγεί στην Θράκη, στην Κρήτη, στην Μακεδονία κάποιος αποσχιστικός με επαυξημένα ποσοστά λόγω της αποχής;"

Σύνθετη βλακεία:

α). Ο τεμαχισμός της Ελλάδας περνάει μέσα από κεντρικές πολιτικές αποφάσεις που ΟΛΕΣ οι πολιτικές δυνάμεις βάζουν και βάλανε πλάτη ΠΡΑΚΤΙΚΑ και όχι στα λόγια: «Καλλικράτης», «Ιθαγένεια», εισβολή και κατοχή της χώρας από τους αλλοδαπούς, ισοπέδωση των ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ κινημάτων, ιδεολογική, εθνομηδενιστική προλείανση, ανάλογη οργάνωση της Παιδείας και άλλα πολλά.

β). Το καθεστώς της Αυτοδιοίκησης είναι ολοκληρωτικά υποταγμένο στο κεντρικό «σύστημα» των εξουσιών και στο ΚΕΝΤΡΙΚΟ, πανελλαδικό, κομματικό καθεστώς.

γ). Το ψηφοδέλτιο, απλώς έρχεται να νομιμοποιήσει «δημοκρατικά» τον τεμαχισμό. Η «δημοκρατία» του ψηφοδελτίου» είναι διακοσμητική γλάστρα, είναι ένα σύστημα «Αντι-δημοκρατίας», ΠΛΗΡΩΣ ελεγχόμενο από τους ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ του κράτους, των κομμάτων, των ΜΜΕ και «νταβάδων» τους.

Είναι θανάσιμη ΟΥΤΟΠΙΑ το να πιστεύει κανείς ότι μέσα από αυτήν την καθεστωτική εκλογική ΑΠΑΤΗ, μέσα από αυτές τις εκλογικές κατασκευές των δυνάμεων που ξεπουλάνε και τεμαχίζουν την Ελλάδα, θα ΥΠΑΡΞΕΙ αναχαίτιση και ακύρωση αυτών των δυνάμεων…

δ). ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ, συνεπώς πλατιά ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ σε αυτές τις νόθες και απατηλές εκλογικές διαδικασίες δεν δυσκολεύει στο ελάχιστο τους καθεστωτικούς σχεδιασμούς.

ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ: Ενισχύει και εδραιώνει το καθεστώς και τα κομματικά του αυτοδιοικητικά παραρτήματα, δηλαδή τις ΑΠΟΣΧΙΣΕΙΣ, μια και αυτά τα κόμματα, από κοινού, προωθούν τους σχεδιασμούς της Νέας Τάξης και υπακούουν τυφλά στα διεθνή όργανα της Νέας Τάξης: ΕΕ, Ευρώ, ΕΚΤ, ΔΝΤ κ.λπ…

Και το σπουδαιότερο: Νομιμοποιεί εκλογικά και επικυρώνει με την ψήφο αυτό το καθεστώς…

Η συνέχεια του βλακώδους ερωτήματος είναι:

«Απεναντίας αν κατέβει ένα κόμμα κατά της νέας τάξης, πχ ο συνδυασμός των αντινεοταξιτών, θα υπάρχει μεγαλύτερο όφελος. Πολεμάς καλύτερα εκ των έσω».

Άλλη σύνθεση ηλιθιοτήτων:

α). «Συνδυασμός αντινεοταξικών»: τι παρλαπίπα είναι αυτή!

Υπάρχει πολιτικό υποκείμενο χωρίς κοινωνική βάση; Εκλογικά μέτωπα και συνδυασμοί χωρίς κοινωνικά θεμέλια είναι ο ορισμός της καθεστωτικής λογικής, ο ορισμός του πολιτικού τυχοδιωκτισμού, είναι καιροσκοπικά συνονθυλεύματα, με μόνο «συνθετικό» το τι δηλώνεις!!!

Ο Αγώνας ενάντια στη Νέα Τάξη ή η υπεράσπιση της πατρίδας δεν είναι ήχοι: Είναι πρώτα απ’ όλα κοινωνικό υποκείμενο, έχουν καθαρό κοινωνικό υπόβαθρο, στηρίζονται σε κοινωνικά κινήματα.

Δεν υπάρχει «πολιτικό» ή «πατριωτικό» έξω από το «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ». Όταν διασπάς το «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ» από το «ΠΟΛΙΤΙΚΟ» ή «ΕΘΝΙΚΟ» τότε κινείσαι στα πλαίσια του υπάρχοντος «κοινωνικού», εντός των τειχών του καθεστώτος.

Αυτό αποτελεί το αλφάβητο των κοινωνικών και πολιτικών επιστημών, το ΑΛΦΑΒΗΤΟ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ…

Επίσης αλφάβητο είναι και τούτο: Κάθε εκλογικό μέτωπο αποτελεί την έκφραση κοινωνικών δυνάμεων, την μορφή κοινωνικών κινημάτων και μετώπων αγώνα.

ΕΞΩ από αυτά είναι τυχοδιωκτικά και καιροσκοπικά μέτωπα ελεεινής καθεστωτικής απάτης…

β). Ποιο, λοιπόν το όφελος από ένα τέτοιο τυχοδιωκτικό, πατριδοκάπηλο «αντινεοατξικό συνδυασμό»;

ΟΧΙ μόνο όφελος, αλλά ΖΗΜΙΑ. Εξαπατά τους απελπισμένος και ταυτόχρονα δίνει άλλοθι στην ΑΠΑΤΗ των εκλογικών διαδικασιών του καθεστώτος. Νομιμοποιεί, με αντινεοταξικές ρητορείες και δημαγωγίες το υπάρχον κατοχικό καθεστώς και τα όργανά του…

γ). Είναι γνωστό, ότι κάθε πολιτικός τυχοδιώκτης πατάει στα ιδεολογήματα του ρεφορμισμού. Σήμερα η ακροδεξιά δημαγωγία αντιγράφει τον «αριστερό» ρεφορμισμό: . «Πολεμάς καλύτερα εκ των έσω».

«Εκ των έσω» θέλανε να ανατρέψουν τον καπιταλισμό οι παραδοσιακοί αριστεροί και έγιναν οι γενίτσαροι και πολλοί επιδοτούμενοι, της Νέας Τάξης!!!

«Εκ των έσω» και ο καρατσαφερικός θίασος μας έλεγε ότι πολεμά τη Νέα Τάξη και σήμερα ψηφίζει τα νομοσχέδια κατοχής μας του ΓΑΠ…

«Εκ των έσω» θέλουν να πολεμήσουν και οι νέοι πατριδοκάπηλοι τυχοδιώκτες τη Νέα Τάξη, γιατί αυτό το «εκ των έσω» είναι ο κατάλληλος δρόμος του κάθε τυχοδιώκτη και αριβίστα, για να αναρριχηθεί στους μηχανισμούς του καθεστώτος…

ΧΩΡΙΣ κοινωνικά κινήματα ΕΚ ΤΩΝ ΕΞΩ, αυτά τα «εκ των έσω» είναι μπούρδες για να παραμυθιάζονται οι αφελείς και οι «χρήσιμοι απελπισμένοι»…

Αυτοί, λοιπόν, οι «πολεμιστές» «εκ των έσω» είναι και αυτοί ενάντια στην αποχή. Δικαιολογημένα. Πάνω στη δυναμική της αποχής κερδοσκοπούν για να πάνε μέσα: Στους μηχανισμούς του καθεστώτος…

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[Μάριος]

Για σας! Μπαίνω στον ιστοχώρο σας τις τελυεταιες 2 βδομαδες και διαβαζω τα σχόλια σας και τις προτάσεις σας για αποχή και έχω κάποια ερωτηματικά.
1. Σε όλες τις χώρες της Δυσεως, ψηφίζει ένα μικρό μέρος του κόσμου, κάτω από 50%. Οι υπόλοιποι κάνουν αποχή, αλλά τι έχουν καταφέρει με αυτο;
2. Πριν από τον εμφύλιο του 1945 ο Ρώσσος πρέσβης πρότεινε στο ΚΚΕ να κατεβει στις εκλογές και να μη κάνει αποχή. Το ΚΚΕ δεν άκουσε την πρόταση αυτή και έκανε αποχή. Τι κατάφερε;
Θα χαρώ να ακούσω κάτι συγκεκριμένο και που να δικαιολογεί την αποχή με όρους πολιτικού και κοινωνικού οφέλους και όχι απλά "ιδεολογικής" ορθότητας.
Οι διαφοροι πολιτικάντιδες που ωρύονται ότι δεν πρέπει να κάνουμε αποχή δεν είναι πραγματικά κατά της αποχής. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι μονο οι δικοί τους ψηφοφόροι να μην κάνουν αποχή. Γιατί τί νομίζετε, όταν ο Πάγκαλος λέει να μην κάνουμε αποχή, μπορεί να επιρεάζει κανέναν άλλο έξω από τους δικούς του ψηφοφόρους; Κατά τα άλλα, η αποχή τους βολεύει πάρα πολύ γιατι παρουσιάζονται να κυβερνούν με 45 της εκατο.
Τελικά υπάρχει και η σίγουρη εξέλιξη ο κόσμος να συνηθίσει στην αποχή, ή λόγο του "σιγά μη πάω να ψηφίζω αυτούς τους απατεώνες", ή λόγο απλής συνήθειας ή μόδας.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενια

[Ροβεσπιέρος]

Θα απαντήσουμε αργότερα
_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Παλαίμαχος]

Ερωτήσεις αχταρμάς



Μάριε, το ανακάτεμα που κάνεις δεν είναι δίχως δόλο. Ξεκάρφωτες ερωτήσεις που συνδέουν, σε μια ρώσικη σαλάτα, διαφορετικές εποχές και συνθήκες, καθώς και την ιστορική διαμόρφωση της Ελλάδας με αυτή της Ευρώπης.

Μπορούσες να πεις τεκμηριωμένα την άποψή σου ή να απορρίψεις τις δικές μας και να αφήσεις τις εξυπναδούλες, σε στιλ αθώων δήθεν ερωτήσεων

Τέτοιου είδους εξυπναδούλες δεν θα εγκρίνονται άλλη φορά. Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο να απαντάμε σε «πονηρίες» και για ζητήματα τα οποία, πολλές φορές έχουμε αναφερθεί και αναλύσει διεξοδικά: Για την Ευρώπη και για το ΚΚΕ και για τις συνθήκες που είναι λάθος η αποχή.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ

ΠΡΩΤΟΝ. Τόσο η συμμετοχή στις αστικές εκλογικές διαδικασίες, όσο και η αποχή από αυτές δεν αλλάζουν καθεστώτα, ούτε αποτελούν πανάκεια.

Κάθε πολιτική θέση καθορίζεται από τις συγκεκριμένες συνθήκες μιας περιόδου και δεν αποτελεί «αξίωμα» προς πάσα χρήση.

Και πάντα ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ από την ΟΧΘΗ που βρίσκεσαι: Από την πλευρά του λαού και των κινημάτων ή από την πλευρά του κατεστημένου.

ΣΥΝΕΠΩΣ δεν είναι θέμα «"ιδεολογικής" ορθότητας» (που το πέταξες για να κάνεις εντύπωση, κηδεύοντας και εσύ, ο εξυπνάκιας, τις ιδεολογίες, όπως η Νέα Τάξη), αλλά ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ της τάξης που υπηρετείς και των πολιτικών της κινημάτων.

Αυτές οι σποντίτσες όχι εδώ…

ΔΕΥΤΕΡΟΝ. Οι θέσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος είναι καθαρές και διατυπωμένες με ακρίβεια από τους μεγάλους ηγέτες των κινημάτων.

Αν είχες στοιχειώδη επαφή με τα επαναστατικά εργατικά και λαϊκά κινήματα θα τις γνώριζες…

Θα γνώριζες ότι η συμμετοχή στις εκλογές είναι συμπληρωματικό και βοηθητικό στοιχείο της κοινωνικής δράσης και οργάνωσης των κινημάτων.

Όταν οι ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ δυνάμεις εκφράζονται, έστω παραμορφωτικά, μέσα από τα πολιτικά τους υποκείμενα ΤΟΤΕ η ΑΠΟΧΗ είναι λάθος, εκτός από μία περίπτωση (πάντα μιλάμε από την πλευρά των συμφερόντων των εργαζομένων, του λαού και των αγώνων τους).

Η ΑΠΟΧΗ, ως πολιτική θέση είναι σωστή ΟΤΑΝ βρισκόμαστε μπροστά σε εκρηκτικές καταστάσεις λαϊκής οργής (προεπαναστατικές ή επαναστατικές τις λέμε εμείς οι μαρξιστές) και ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ η εκτόνωση, το καναλιζάρισμα και η χειραγώγηση της υπερχειλίζουσας λαϊκής οργής, στα εκλογικά κανάλια του καθεστώτος.

ΟΣΟ, λοιπόν τα κόμματα αποτελούσαν τα πραγματικά ΕΘΝΙΚΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ των κοινωνικών συγκρούσεων τότε η αποχή ήταν λάθος πολιτική θέση, εκτός από την περίπτωση που αναφέραμε.

Σήμερα η ΕΘΝΙΚΗ ΑΡΕΝΑ δεν υπάρχει, τα κόμματα αποτελούν μηχανισμούς της εθνικής ισοπέδωσης και διακοσμητικά στοιχεία των αποφάσεων που καθορίζονται και εκτελούνται από τους διεθνείς νεοταξικούς μηχανισμούς.

ΣΗΜΕΡΑ τα κόμματα δεν αποτυπώνουν καμία ΔΥΝΑΜΙΚΗ κοινωνική και εθνική, είναι ξεκομμένα από την κοινωνία, συνεπώς καμία δυναμική δεν αναπτύσσεται με τις αλλαγές των εκλογικών συσχετισμών, δυναμική που θα ανέπτυσσε, όπως παλιότερα (όταν τα κόμματα λειτουργούσαν στοιχειωδώς μέσα στην κοινωνία), την αγωνιστική ΟΡΕΞΗ και ΔΙΑΘΕΣΗ των λαϊκών αγώνων.

Και αυτή αριστερά που υπάρχει έχει καταστρέψει κάθε έρεισμα αγώνα, συνακόλουθα κάθε οργανική έκφραση των συμφερόντων των εργαζομένων και του λαού.

ΣΗΜΕΡΑ η οργή και η αηδία του λαού εναντίον των κομμάτων, η καθολική απόρριψή τους, αποτελούν το ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ των ΖΩΝΤΑΝΩΝ πολιτικών μας πραγμάτων.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ Η ΑΠΟΧΗ!!!

Η αποχή, δηλαδή βγαίνει απ’ ευθείας από τη ΔΥΝΑΜΙΚΗ της σημερινής πολιτικής κατάστασης.

Η Αποχή είναι το μόνο ζωντανό πολιτικό μέγεθος που αποτυπώνει την οργή της κοινωνίας και το ξεπέρασμα των εκλογικών αυταπατών.

Αυτό δεν ανατρέπει κυβερνήσεις και καταστάσεις, αλλά αποτελεί επαναστατικό καταλύτη των εξελίξεων και των αυριανών εξεγέρσεων

Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ Αποχή αποτυπώνει τη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ αυτής της αντικειμενικής κατάστασης και τις συνειδητές προσπάθειες να οργανωθεί το ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ της απόρριψης του καθεστώτος σε ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ και ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ. ΚΙΝΗΜΑ, έξω από τους μηχανισμούς χειραγώγησης…

ΤΡΙΤΟΝ. Καμία σύγκριση πάνω σε αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στη Δυτική Ευρώπη και την Ελλάδα.

Η Ελλάδα έχει περάσει πολλές θύελλες κοινωνικές και εθνικές και η ψήφος αποτελεί ΕΔΩ ένα ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ, μια παράδοση αγωνιστικής συμμετοχής στην ελληνική τραγωδία.

Η Αποχή, συνεπώς, από τις εκλογικές διαδικασίες στη χώρα μας αποκτάει ξεχωριστή πολιτική διάσταση και καταγράφει όχι ισοπεδωτική αδιαφορία, αλλά υγιέστατη και ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ επαναστατική, αντίδραση και αντίσταση.

ΟΣΟΙ δεν μπορούν να το καταλάβουν αυτό είναι εντελώς πολιτικά αλλοτριωμένοι και κομματικά εξαρτημένοι…

ΤΕΤΑΡΤΟΝ. Η αποχή που έκανε το ΚΚΕ, πριν από τον Εμφύλιο, δεν ήταν απλώς λάθος, αλλά έγκλημα.

Είχε παραδώσει την εξουσία στο αστικό καθεστώς και στα κοινοβουλευτικά του όργανα με τις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας, είχε οδηγήσει σε πολιτική συντριβεί το ΚΙΝΗΜΑ και μετά έκανε αποχή!!!

ΟΛΑ αυτά τα έχουμε αναλύσει πολλές φορές…

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.