«Αριστερές» εκλογικές αλχημείες

[Εξόριστος]

«Αριστερές» εκλογικές αλχημείες



Μετά τα γαλάζια παπαγαλάκια «σκάρισαν» και τα παπαγαλάκια των «αριστερών» χρωμάτων της ίριδας, για να ξορκίσουν την αποχή.

Στην ίδια κυβερνητική λογική των σοφισμάτων και των εννοιολογικών «κατεδαφίσεων» ασκούνται και αυτοί: «αριστεροί» Γιωργάκηδες…

Δικαιολογημένη η αγωνία τους: Έχουν τόσο πολύ εξοργίσει τον ελληνικό λαό με τις αβανταδόρικες 24άρωρες απεργίες-παρελάσεις που νιώθουν τον εκλογικό τους καταποντισμό.

Εδώ η ελληνική κοινωνία βράζει από τη δικτατορική εξόντωσή της, η λαϊκή οργή συμπιέζεται εκρηκτικά και τα «αριστερά» δεκανίκια, απλώς, φλυαρούν αντικυβερνητικά. Είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ανίκανα να δώσουν έκφραση και οργάνωση στη λαϊκή οργή.

Σε τέτοιες συνθήκες, πελώρια ευνοϊκές, η «αριστερά» έχει παραλύσει κυριολεκτικά, επιβεβαιώνοντας για μια φορά ακόμα, και κατά τρόπο δραματικά σπαρακτικό, ότι αποτελεί εξάρτημα του καθεστώτος, τον «αριστερό» του ψάλτη.

Αυτή την τραγωδία της επιχειρεί να την καλύψει με εκλογικές αρλούμπες του τύπου ότι αν ηττηθεί στις εκλογές του Νοεμβρίου η κυβέρνηση ανοίγει ο δρόμος για την «Αριστερά»!!!

Τέτοιες αρλούμπες δεν τις λένε ούτε τα δεξιά παπαγαλάκια.

Εδώ ο κόσμος βοά από την οργή και την αηδία εναντίον της κατοχικής κυβέρνησης και δεν έχει ανοίξει ο δρόμος γι’ αυτή την «αριστερά», θα ανοίξει με το ψηφοδέλτιο; Και ούτε καν με τον αριθμό των ψηφοδελτίων, αλλά με τα ποσοστά των ψηφοδελτίων που εμφανίζουν ακόμα πιο νόθα και μασκαρεμένη την πραγματικότητα.

Για τη δική της εκλογική τύχη αγωνιά η «αριστερά». Τη δική της εκλογική τύχει την παίρνει για λαϊκό κίνημα.

Το λαϊκό κίνημα αποτελεί το δευτερεύον στοιχείο για αυτή την «αριστερά».

Ξεχνά ότι είναι το πρωτεύον και το ψηφοδέλτιο είναι επικουρικό καθαρά στοιχείο, το οποίο έχει και αυτό αξία όταν αποτυπώνει τη δυναμική του λαϊκού κινήματος, στο οποίο ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙ στην ανάπτυξη και προώθησή του.

Η «Αριστερά» έχει δολοφονήσει, κυριολεκτικά και πολυεδρικά, το οργανωμένο λαϊκό κίνημα και κάνει ότι είναι δυνατόν, με παρελάσεις και αυτές διασπαστικού χαρακτήρα, να αναχαιτίσει το αυθόρμητο λαϊκό κίνημα, την ρέουσα και βοούσα λαϊκή οργή.

Θα εισπράξει και εκλογικά αυτό που κάνει στην πράξη: Την απόρριψη του λαού που τόσο τον εμπαίζει και τον δουλεύει με εκλογικά πανηγύρια και απεργιακές φιέστες…

Γι’ αυτό αγωνίζεται με τόσο υστερικό μένος και αυτή για τα εκλογικά κουκιά και εναντίον της αποχής, κερδοσκοπώντας ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΑ πάνω στη λαϊκή οργή.

Και με επιχειρήματα, όχι μόνο εκλογικής άλγεβρας, αλλά εντελώς γελοία και βλακώδους απάτης.

ΓΙΑΤΙ είναι βλακώδης απάτη να μας λένε αυτοί οι «αριστεροί» αλχημιστές, ότι η κυβέρνηση «μπορεί να ελπίζει στην αποχή».

Αγνοούν το αλφάβητο, κάνουν ότι το αγνοούν: Το ιστορικό «αξίωμα», το επαληθευμένο σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, ότι το κόμμα που κτυπιέται πιο πολύ από την αποχή είναι πάντα το κυβερνητικό.

Η ΑΠΟΧΗ, πρώρα απ’ όλα θα σαρώσει την κυβέρνηση που εξαπάτησε το λαό και τους δικούς της.

Αλλά, επειδή γνωρίζουν και τα άλλα τα κόμματα, πού τα έχει γραμμένα ο ελληνικός λαός, γι’ αυτό τρέμουν την αποχή και των «δικών» τους, αποδεικνύοντας έτσι, αντίθετα από ό,τι διαλαλούν, πως αυτό που τρομάζει το καθεστώς και τα κόμματά του είναι η ΑΠΟΧΗ, η ολοκληρωτική απόρριψή τους.

Οι εκλογικοί αλχημιστές μας λένε ότι και με την αποχή το σύστημα θα κυβερνάει, θα υπάρχει πάλι κυβέρνηση!!!

ΔΗΛΑΔΗ με τη συμμετοχή των πάντων δεν θα κυβερνάει το σύστημα; Δεν θα υπάρχει κυβέρνηση του καθεστώτος; Τέτοιες κοτσάνες αραδιάζουν οι άμοιροι φελλοί…

Με την ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, γίνεται το εντελώς αντίθετο: ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΣ το καθεστώς της δικτατορίας της ΕΕ και της τρόικας, νομιμοποιείς την απάτη και τα άθλια κόμματα της απάτης, νομιμοποιείς και τα «αριστερά» εξαρτήματα της απάτης, εξαρτήματα που φέρνουν την ΚΥΡΙΑ ΕΥΘΥΝΗ για την κατάσταση του λαϊκού κινήματος και ΚΑΝΟΥΝ τα πάντα για να μην αναπτυχθεί έξω από τους αγωγούς της κάλπης.

ΚΑΠΟΙΟΙ άλλοι ηλίθιοι μας λένε με κομπασμό ότι αποχή δεν είναι συμμετοχή «στα κοινά», φέρνοντας παράδειγμα ρήσεις των αρχαίων Αθηναίων!!!

Ταυτίζουν τις μορφές της άμεσης δημοκρατία του Δήμου, με τις σημερινές εκλογές. Υπάρχουν αλήθεια τόσο βλάκες ή είναι έμμισθοι εγκάθετοι;

ΠΟΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στα «κοινά» έχει ο ψηφοφόρος σήμερα;

Είμαστε περίεργοι να μας το εξηγήσουν όλοι αυτοί που κόπτονται εναντίον της αποχής.

Η ΜΟΝΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στην πολιτική πράξη είναι η απόρριψη αυτού του δικτατορικού και δόλιου καθεστώτος της χειραγώγησης και εξαπάτησης του ελληνικού λαού.

Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗ και των οργάνων και των εργαλείων του καθεστώτος, που αποτελούν το δημοκρατικό ντεκόρ της δικτατορικής απάτης: Κοινοβούλια, κόμματα και τα «αριστερά» άλλοθι και δεκανίκια, οι πάντες και τα πάντα επιδοτούμενα από το καθεστώς που δήθεν πολεμούν…

Η ΜΟΝΗ, σήμερα, ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στην πολιτική πράξη είναι η ΕΝΟΤΗΤΑ, η ανάπτυξη, και η οργάνωση της λαϊκής ΟΡΓΗΣ. Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ του ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΥ λαϊκού Κινήματος, ΚΟΝΤΡΑ στους μηχανισμούς της εκλογικής απάτης.

Το ψηφοδέλτιο, ιδιαίτερα σήμερα, δεν είναι ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, είναι νομιμοποίηση της ΣΦΑΓΗΣ σου, επικύρωση του θανάτου σου, ΑΠΟΔΟΧΗ της εξαπάτησής σου…

Κείμενα σχετικά διαβάστε εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4826

_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

Ο δρόμος του μέλλοντος

Η κόπρος του Αυγείου θα καθαρίσει, όταν ανοίξουν οι κάλπες και βρεθούν μόνο αυτοί που σιτίζονται από το πρυτανείο του κατ΄ευφημισμό ονομαζόμενου "ελληνικό κοινοβούλιο" με τα γνωστά παρακλάδια του : ΜΗΚΥΟ, ΜΜΕ κλπ. συνεργαζόμενα σωματεία (θρησκευτικά ή μη). Πόσοι είναι αυτοί; Άντε, όλοι μαζί θα βγαίνουν, δεν θα βγαίνουν, τριακόσιες χιλιάδες. Και ας έρθουν μετά να μας μιλήσουν για δημοκρατία και για λαό.

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

(Συνέχεια ...)

Και ακόμη κάτι, γιατί το λησμόνησα με όλα αυτά τα ενδιαφέροντα που γράφετε.

Ο κόσμος που παραδίδουμε εμείς οι απερχόμενοι στα παιδιά μας, είναι αυτός ο κόσμος της απάτης και της ψευτιάς. Είναι ο κόσμος των δωσιλόγων, των λακέδων, των τοκογλύφων και του οργανωμένου, πολιτικού και μη, εγκλήματος. Είναι ο κόσμος, σε εισαγωγικά βέβαια, της ελεύθερης (!) και δημοκρατικής (!!) ψήφου.

Αν θέλουν αυτός ο κόσμος της αγριότητας (: "ανταγωνιστική κοινωνία" τον λένε ξεδιάντροπα) να συνεχιστεί, ας εξακολουθήσουν να τα νουθετούν με τις συμβουλές των απαίσιων και διεφθαρμένων "δημοκρατικών διαδικασιών". Το γένος των παρασίτων (λαμόγια) θα εξακολουθήσει να ανθεί.

Αν όμως θέλουν να δοθεί ένα τέλος στη σήψη αυτή, ένα είναι το χρέος τους και ένα το καθήκον τους : Να τα ορμηνέψουν για τα δικά τους, τα δικά μας, λάθη. Ότι αυτοί, εμείς φταίμε για το σημερινό κατάντημα. Με την ψήφο μας έγιναν όλα αυτά.

Αν θέλουν καλύτερο το "μεθαύριο" των παιδιών που θα κάνουν, ας τους πουν αυτό που εμείς σήμερα τους λέμε : Μακρυά από κάλπες και ψήφους. Χορτάσαμε πια από την ξενόφερτη και διαστρεβλωμένη "δυτικού τύπου" δημοκρατία.

[Άργος]

1) Λάθος URL link στο πρώτο θέμα στην αρχική σελίδα, παραπέμπει σε παλαιότερη δημοσίευση/post, κι όχι εδώ. Φαντάζομαι ότι μπορεί να διορθωθεί.

2) Επί του θέματος :

Με τι θράσος θα μου ζητήσουν να τους ψηφίσω όταν χτυπιόμαστε να μας συμπαρασταθούν στις απεργίες, να βγούμε εμείς μετά σε συμπαράσταση άλλων, να κινητοποιηθούμε (γενικότερα) κι αυτοί έκαναν διακοπές (να δώσω στοιχεία, μου έκλειναν το τηλέφωνο (να δώσουμε στοιχεία, τα κεντρικά μάς έβαζαν στην αναμονή τέσσερις ημέρες την μία μετά την άλλη ύστερα από διακοπή "μια στιγμή, μωρέ (όνομα) να κλείσω το παράθυρο" και χανότανε το στέλεχος για μισή ώρα από το τηλέφωνο, όταν ζητούσαμε στα σωματεία (να δώσω στοιχεία με ψήφο 80% απεργία και η γραμμή ήταν να αντιπαλέψουμε τους πράσινους και τους γαλάζιους κι έτσι η ατζέντα δεν μας έφτανε, ή μας τάπωναν "ναι, ναι, θα το βάλουμε την άλλη φορά" - σε δύο εβδομάδες!!! (να δώσω στοιχεία...

πολύς θυμός για την εγκατάλειψη από την παραδοσιακή (ψευτο-)αριστερά, πολύς θυμός!

Αν ψηφίσουμε πάλι αριστερά, ε, μας αξίζουνε χειρότερα. Τολμήσανε να βγάλουν σύνθημα "πρόταση εξουσίας" και φύγανε για σαράντα ημέρες ΔΙΑΚΟΠΕΣ. Όταν πολλοί από εμάς




δεν αγοράζουμε ψωμί κάθε μέρα πια.

Νισάφι, μωρέ!
_________________
Όταν συμφωνούν μαζί μου, φοβάμαι ότι κάνω λάθος - Ο. Ουάϊλντ.