Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Τα δολώματα του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Αύγ 16, 2010 11:39 am    Θέμα δημοσίευσης: Τα δολώματα του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Τα δολώματα του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου



Άρχισαν όλοι να θριαμβολογούν ότι ανακάλυψαν την Αμερική: Ότι ο ΓΑΠ είναι ο άνθρωπος των μαφιών του χρήματος, το έγραψε και η "Financial Times"!!!

Δηλαδή έπρεπε να το γράψει το έντυπο του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου για να μάθουμε το πασίγνωστο και το πλειστάκις δεδηλωμένο από τον ίδιο το Γ. Παπανδρέου;


Έκρυψε ποτέ ο Γιωργάκης το δωσιλογισμό του και στα λόγια και στις πράξεις, και πριν γίνει πρωθυπουργός και μετά που έγινε;

Υπάρχει κανένα κυβερνητικό κόμμα ή πολιτικός ηγέτης του ή ανώτερο στέλεχός του, τέως και νυν, που δεν είναι «δικός τους»; Που δεν υπηρετεί με ευλάβεια και δουλικότητα τις εντολές της ΕΕ και των μηχανισμών της, το ευρώ και τους διεθνείς μαφιόζους του χρήματος: Το χρηματιστικό κεφάλαιο;

Η «είδηση», συνεπώς δεν είναι ότι ο ΓΑΠ είναι «δικός τους», ούτε ότι ολόκληρο το ελληνικό καθεστώς με τα κόμματά του είναι ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ…

Η «είδηση» είναι το ΓΙΑΤΙ το διεθνές όργανο των μαφιών του χρήματος, οι "Financial Times", προβοκάρουν τόσο ανοικτά τον «δικό» τους άνθρωπο!


Δηλαδή είναι τόσο ηλίθιο το επιτελείο αυτό του διεθνούς κεφαλαίου που να θέλει να «κάψει» το πιστό σκυλί του;

ΟΧΙ, οι "Financial Times" δεν γράφουν τίποτα χωρίς σκοπιμότητα, δεν πέφτουν σε τέτοιες «λούμπες».


Γνωρίζουν ότι ηλίθιοι είναι οι Έλληνες πολιτικοί και τα παπαγαλάκια τους τα οποία θα χαλάσουν τον κόσμο θορυβωδώς πάνω στα δολώματα που τους ρίχνουν.

Γνωρίζουν ότι θα τσιμπήσουν το δόλωμα όλοι οι εκλογικοί ξιφομάχοι και τα παπαγαλάκια των κομμάτων, για να στρώσουν και να προλειάνουν το έδαφος για την αυριανή πολιτική σπορά που ετοιμάζουν οι διεθνείς μηχανισμοί του χρήματος.

Έτσι με ένα σπάρο δύο τρυγόνια: Από τη μια εστιάζουν τα πάντα στο δωσίλογο πρωθυπουργό (τον «δικό τους»), ξεπλένοντας έτσι το καθεστώς του δωσιλογισμού και τα κόμματα προτεκτοράτα τού ίδιο αφεντικού, και από την άλλη προωθούν τα σχέδια της αναδόμησης, δηλαδή ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΗΣ του πολιτικού καθεστώτος του δωσιλογισμού.

Κραυγάζουν, λοιπόν όλα τα παπαγαλάκια για το δημοσίευμα του οργάνου των μαφιών του χρήματος και ΚΑΝΕΙΣ δεν θέτει το απλό ερώτημα: ΓΙΑΤΙ εκθέτει αυτό το όργανο τόσο κραυγαλέα το «δικό τους»;

Έσπευσε και ο φίλος, Παναγιώτης Λαφαζάνης, να θριαμβολογήσει για την «ομολογία» των "Financial Times", λες και ανακάλυψε και αυτός σήμερα την Αμερική…

Δεν αναρωτιέται αυτός ο «αριστερός»
(υποτίθεται ως αριστερός βλέπει και πίσω από την επιφάνεια), το ΓΙΑΤΙ το διεθνές όργανο του κεφαλαίου προβαίνει σε τέτοιες συνταρακτικές «αποκαλύψεις».

Πιάνεται στο αγκίστρι και ο Παναγιώτης για να ξεπλυθεί ο ίδιος, αλλά και να ξεπλύνει το κόμμα του και κυρίως το καθεστώς, το ολοκληρωτικά και δωσιλογικά υποταγμένο στους μηχανισμούς της παγκοσμιοποίησης, της ΕΕ και των διεθνών κορακιών του χρήματος.

Οι "Financial Times", σας πουλάνε και σας αγοράζουν κύριοι της κούφιας εκλογικής ρητορείας, σας βάζουν και κτυπάτε το ντέφι στους ρυθμούς που θέλουν, σας καθοδηγούν εκεί που θέλουν, χωρίς οι περισσότεροι να το αντιλαμβάνεστε καν, γιατί υπάρχουν και οι συνειδητή κλακαδόροι των διεθνών οργάνων, οι πράκτορές τους και οι προβοκάτορές τους…

Οι "Financial Times", δίνουν και την πολιτική γραμμή: «επαναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους».

Την πολιτική γραμμή που θα αποφέρει νέα κέρδη στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και θα παρακάμψει τον ουσιαστικό πολιτικό, αντικαθεστωτικό προσανατολισμό: Καμία πληρωμή του χρέους, έξω από το ευρώ κ.λπ…

Και φυσικά θα ανοίξει και το πολιτικό τερέν των εκλογικών κοκορομαχιών απάτης…

Οι "Financial Times", ωστόσο, σαν ο ευφυέστατος πράκτορας των διεθνών μαφιών του χρήματος και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ρίχνει και το «δόλωμα» το αμερικανικό: Ότι η «χρηματοδοτική στήριξη έσωσε την Ευρώπη και όχι την Ελλάδα»!!!

Τσιμπάει και εδώ ο «αριστερός» Λαφαζάνης. Και εδώ ανακαλύπτει πάλι την Αμερική.


Αφήνει να παρακαμφθεί το ουσιώδες: ότι είναι η ΕΕ και το ευρώ που οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία και στο ρόλο της Ιφιγένειας για να διασωθούν τα υπερκέρδη των ισχυρών ιμπεριαλισμών της Ευρώπης και των τοκογλυφικών μαφιών του χρήματος.

Παρακάμπτει δηλαδή ο «αριστερός» Λαφαζάνης ότι ΟΛΑ τα κόμματα βάλανε πλάτη στην ΕΕ, όλα εκτελούσαν τις εντολές των Βρυξελλών, ότι το ίδιο το δικό του κόμμα έχει ψηφίσει τις κεντρικές συμφωνίες της ΕΕ και ακόμα ότι το ΣΥΝΟΛΟ της «αριστεράς» έστρωσε το δρόμο της σημερινής κατοχής μας, με τον αγώνα της ΥΠΕΡ της κατακλυσμιαίας εισβολής των αλλοδαπών, εισβολή που ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΕ κυριολεκτικά κάθε ταξικό ιστό, κάθε «εθνικό» ιστό αντίστασης και αγώνα…
Ο Λαφαζάνης με τις επίπεδες ερμηνείες των προβοκατόρικων «ομολογιών» των "Financial Times", ρίχνει νερό στο μύλο τους και ΑΘΩΩΝΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ του δωσιλογισμού, και τα κόμματα-εξαρτήματα του κεφαλαίου.

Κερδοσκοπεί και αυτός εκλογικά πάνω στο πρόσωπο του Γιωργάκη, καταπίνοντας αμάσητα τα δολώματα του διεθνούς οργάνου της Νέας Τάξης…

Βάθος «αριστερής ανάλυσης»!!!


_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Αύγ 16, 2010 1:04 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οι απλουστεύσεις και οι ταχυδακτυλουργοί της απάτης
Για να μην πέφτουμε θύματα των εύκολων σχηματοποιήσεων και εκλογικών απλουστεύσεων της απάτης αναδημοσιεύουμε δύο παλιότερα κείμενά μας.
Όπως έχουμε τονίσει κουραστικά, με τις αφαιρέσεις και τις απλουστεύσεις συγχωρούνται οι αμαρτίες, επικαλύπτεται η πραγματικότητα και «ΞΕΠΛΕΝΟΝΤΑΙ» οι πηγές της κακοδαιμονίας και οι πολιτικοί ταχυδακτυλουργοί του καθεστώτος με τις ποικίλες χρωματικές προβιές.
Τα κείμενα υπάρχουν στις παρακάτω διευθύνσεις, μαζί με άλλα σχετικά.
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=23402#23402
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=23466#23466


Η νεοταξική ιμπεριαλιστική διάρθρωση



Σήμερα βρισκόμαστε στην εποχή του υπερεθνικού ιμπεριαλισμού. Τα όργανα τα οποία «διαχειρίζονται» τις λειτουργίες των υπερεθνικών καπιταλιστικών διαρθρώσεων είναι και αυτά υπερεθνικά. Δεν είναι δηλαδή τα μεμονωμένα έθνη-κράτη, όπως στο προγενέστερο ιμπεριαλιστικό στάδιο, αλλά οι υπερεθνικές δομές εξουσίας και τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη.

Ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ είναι ηγεμονικός, αλλά το παγκόσμιο, αυτοκρατορικό κράτος δεν έχει δημιουργηθεί, ούτε θα δημιουργηθεί ποτέ.

Σήμερα έχουμε «κλάδους» του πλανητικού κράτους:
Τις ΗΠΑ (το χοντρό «κλαδί»), την Ε.Ε. με Γερμανία και Γαλλία τους άξονες, Ρωσία και Κίνα (περιφερειακές ισχυρές δυνάμεις, που ακόμα δεν έχουν ενσωματωθεί ολοκληρωτικά στο πλανητικό ιμπεριαλιστικό πλέγμα). Δεν πρέπει να ξεχάσουμε και την Τουρκία η οποία μέσα σε αυτή τη ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ της πλανητικής ολοκλήρωσης (διαδικασία δημιουργίας πλανητικού κράτους) προβάλλει ως ένας ισχυρός ιμάντας αυτού του κράτους.

Σε αυτή, βεβαίως, τη διαδικασία της ολοκλήρωσης του πλανητικού κράτους (ενός κεντρικού δηλαδή οργάνου διαχείρισης των «λειτουργιών» της παγκοσμιοποίησης), δημιουργούνται ποικίλες αντιφάσεις και θανάσιμοι ανταγωνισμοί μεταξύ των υπερεθνικών και των ισχυρών κρατών: Τέτοιοι που δεν θα επιτρέψουν την ολοκλήρωση, τον υπέρ-ιμπεριαλισμό.


Ευρωπαϊκή Ένωση

Η Ε.Ε. η οποία δεν είναι ενιαίο κράτος, αλλά ένωση νομισματική, απειλείται πιο έντονα από αυτές τις αντιφάσεις του υπερεθνικά διαρθρωμένου παγκόσμιου ιμπεριαλισμού.

Αναπόφευκτα, λοιπόν, τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά θεμέλια αυτής της «Ένωσης» (Γερμανία κατά κύριο λόγο και Γαλλία), θα «στραγγίξουν» την υπόλοιπη Ευρώπη και κατά κύριο λόγο τους αδύνατους καπιταλιστικούς δορυφόρους για να ισχυροποιηθούν στον εσωτερικό ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατάκτησης μεγαλύτερου ποσοστού δύναμης στη διαδικασία συγκρότησης του παγκόσμιου κράτους.

Ακόμα, δηλαδή και η Ευρώπη δεν μπορεί να συγκροτηθεί σε ενιαίο κράτος. Το αντίθετο: Θα τιναχθεί στον αέρα και αυτή η νομισματική ένωση, το Ευρώ.

Αυτό το έχουν συνειδητό οι ισχυροί ιμπεριαλισμοί της Ευρώπης: Γερμανοί και Γάλλοι. Και σαν τα κεντρικά «κλαδιά» της Ε.Ε. αξιοποίησαν το ευρώ για να ισοπεδώσουν την υπόλοιπη Ευρώπη και να ξεζουμίσουν τους αδύνατους, μεταξύ αυτών και την Ελλάδα.

Γνωρίζουν, επίσης,
ότι η Τουρκία αποτελεί μια ισχυρότατη περιφερειακή δύναμη της παγκοσμιοποίησης, μια δύναμη που τα συμφέροντά της, σε αυτήν την καμπή της εξέλιξης, ταυτίζονται με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του ηγεμονικού πλανητικού πόλου: Των ΗΠΑ.

Η αντίδραση αυτών των δύο ισχυρών ιμπεριαλισμών, ώστε να μην μπει η Τουρκία στην Ε.Ε., προέρχεται ακριβώς από αυτό: Αποδυναμώνονται καταλυτικά στον ενδοπλανητικό πόλεμο. Γιατί πόλεμος υπάρχει εσωτερικός μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων και των οργάνων τους.

Τα ισχυρά υπερεθνικά καρτέλ της Ευρώπης και οι κρατικές έδρες τους, Γερμανία και η Γαλλία, διέκριναν μεγάλες προοπτικές ισχυροποίησής τους προς τη Ρωσία και προσπάθησαν να τις αξιοποιήσουν εκμεταλλευόμενες και την «σύγκρουση» Αμερικής και Ρωσίας. Αυτή τη «θέση» είχε και η κυβέρνηση Καραμανλή…

Ήρθε, ωστόσο, η κρίση
και όχι μόνο ανέκοψε αυτή τη διαδικασία, αλλά όξυνε τις υπάρχουσες αντιθέσεις και δημιούργησε και νέα προβλήματα.

Η κρίση (κάθε κρίση) οξύνει και τον εσωτερικό πόλεμο μεταξύ των «κέντρων» του διεθνούς ιμπεριαλισμού.

Μέσα σε αυτόν τον τυφώνα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης εντείνονται και παίρνουν ακραίες και «δικτατορικές» μορφές οι λειτουργίες εκμετάλλευσης των λαών και εξόντωσης των αδυνάτων καπιταλιστικών κρατών.

Ελλάδα: Ο αδύνατος κρίκος


Η Ελλάδα, όπως έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές, αποτελεί έναν από τους πιο αδύνατους κρίκους σε αυτή την παγκόσμια αλυσίδα.

α). Είναι μέσα στο ευρώ που σημαίνει: Ξεζούμισμά της από τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη της Ευρώπης.

β). Είναι μέσα στην Ε.Ε. ως ημι-προτεκτοράτο των ΗΠΑ. Δηλαδή αποτελεί «αρένα» στη σύγκρουση της Αμερικής με τα ισχυρά κράτη της Ε.Ε.. Η κρίση εντείνει τον εσωτερικό πόλεμο, συνακόλουθα την αρπακτικότητα των εμπόλεμων δυνάμεων.

Δεν μπορεί σε τέτοιες καταστάσεις να είσαι ημι-προτεκτοράτο του ενός και ταυτόχρονα μέλος του άλλου μετώπου.

γ).Η Ελλάδα, τέλος, βρίσκεται και στο δαιδαλώδες πλέγμα των επιδιώξεων της Τουρκίας, η οποία προβάλλει επιθετικά ως ένα από τα ισχυρά περιφερειακά «κλαδιά» του πλανητικού ιμπεριαλισμού.

Είναι αυτός ο «μπάσταρδος» και «ερμαφρόδιτος» ελληνικός καπιταλισμός που καθιστά την Ελλάδα το «σάκο του μποξ» και προωθείται από όλες τις διεθνείς ανταγωνιστικές δυνάμεις η άλωσή της και η ολοκληρωτική υποταγή της σε έναν από τους «εμπόλεμους» συνασπισμούς: Αμερική-Ευρώπη (Γερμανία-Γαλλία)-Τουρκία.

Οι ίδιες οι πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας είναι συγκροτημένες πάνω σε αυτή τη μεταπρατική και ερμαφρόδιτη λογική, στη λογική του απλού υπηρέτη και αχυράνθρωπου, στη λογική του προτεκτοράτου. Αξιοθρήνητοι υπάλληλοι των ποικίλων διεθνών κέντρων οι οποίοι διεκπεραιώνουν απλώς «εντολές», ανίκανοι να διακρίνουν και τα πλέον απλά πράγματα και τους πλέουν ορατούς κινδύνους…

Μόνο πάνω σε αυτή τη βάση μπορούμε να αντιληφθούμε και τη συμπεριφορά των ισχυρών ιμπεριαλισμών και των «οργάνων» τους απέναντι στην Ελλάδα.

Μέσα σε αυτόν τον πόλεμο
και με δεδομένη την «ερμαφρόδιτη» θέση της Ελλάδας αυτή του ημι-προτεκτοράτου, κανείς δήθεν «εταίρος» δεν είναι διατεθειμένος να «βοηθήσει» δίχως να σε ξεζουμίσει και να σε υποτάξει ολοκληρωτικά.

Δεν είναι π.χ. η Γερμανία ή η Γαλλία διατεθειμένες να βοηθήσουν έναν υπαλληλικό βραχίονα των ΗΠΑ, ούτε να «εκβιαστούν» από τη διάσωση του ευρώ.

Το ευρώ είναι το «εργαλείο» τους για να αρμέγουν και να συλλέγουν τον πλούτο των άλλων και όχι για να πληρώνουν. Εξάλλου γνωρίζουν ότι το ευρώ, αυτό το νόθο νομισματικό «εργαλείο», δεν θα χρειαστεί ακόμα για πολύ.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις ΗΠΑ. Το ημι-προτεκτοράτο θέλει να το κάνει καθαρό προτεκτοράτο στον εσωτερικό πόλεμο με τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και με τη Ρωσία, για την προώθηση των συμφερόντων του στην περιοχή…

Σημείωση: Η ανάλυση λόγω οικονομίας είναι κωδικοποιημένη, συνεπώς και αρκετά σχηματική. Θέτει απλώς τη βάση πάνω στην οποία μπορούμε να πατήσουμε για να ερμηνεύσουμε τη μεγάλη ποικιλία των αντιφατικών επεισοδίων και να ΜΗΝ τρεφόμαστε από όλα αυτά τα σενάρια που γράφονται και λέγονται.

Διαβάστε επίσης πιο αναλυτικά κείμενα ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4200



Η Ελλάδα σε ρόλο Ιφιγένειας



Όπως έχουμε υπογραμμίσει η Ελλάδα είναι ο αδύνατος κρίκος μέσα στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική αλυσίδα, αλλά και μέσα στην Ε.Ε.

Αυτό συντελεί στο να γίνεται ο μεγάλος καρπαζο-εισπράκτορας στον διεθνή ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό: να τρώει καρπαζιές από όλους τους διεθνείς μηχανισμούς και της Ευρώπης και της Αμερικής.

Η αιχμή αυτού του οικονομικού πολέμου είναι το Ευρώ. Το Ευρώ βάλλεται και το τέλος του έρχεται σύντομα. Η μεγάλη καπιταλιστική κρίση υπονομεύει καταλυτικά το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα το οποίο δεν οδήγησε σε μια πολιτική ενότητα, ένα ενιαίο ευρωπαϊκό κράτος.

Η Ελλάδα αποτελεί το θύμα της χρεοκοπίας του Ευρώ και της θυσίας στο βωμό του ενδοϊμπεριαλιστικού πολέμου: Τον αδύνατο κρίκο.

Και αποτελεί τον αδύνατο κρίκο όχι για τις κατηγορίες που της προσάπτουν τα διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα: ότι είναι δήθεν «σπάταλη», με μεγάλα ελλείμματα και «διεφθαρμένη». Δεν είναι ο ελληνικός καπιταλισμός περισσότερο διεφθαρμένος από το γερμανικό, το βρετανικό ή το γαλλικό. Απείρως μεγαλύτερη και θεσμική είναι η διαφθορά των ισχυρών Ευρωπαίων.

Ο άλλος μύθος είναι ότι η Ελλάδα αποτελεί το στόχο των κερδοσκόπων.

Διπλός μύθος:

Πρώτος μύθος: Οι «κερδοσκόποι» είναι το ίδιο το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, τα όργανά του (Τράπεζες) και τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη. Μέσα στον ιμπεριαλισμό και ιδιαίτερα στη σημερινή υπερεθνική του μορφή ηγεμονεύει το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, δηλαδή το κερδοσκοπικό, συνακόλουθα και οι ισχυρές ιμπεριαλιστικές υπερδυνάμεις που «κερδοσκοπούν» σε βάρος των καπιταλιστικών δορυφόρων και των λαών.

Γι’ αυτό όταν άρχισε η κρίση χρηματοδοτήθηκαν από τα ιμπεριαλιστικά κράτη και τους δορυφόρους, τα χρηματοπιστωτικά κεφάλαια, δηλαδή οι «κερδοσκόποι»!!!

Δεύτερος μύθος: Οι «κερδοσκόποι», δηλαδή το χρηματιστηριακό κεφάλαιο(ηγεμονικό) δεν κτύπησαν την Ελλάδα, αλλά το νόμισμα εκείνο που υποσχόταν και «προμήθευε», σε διεθνή εμβέλεια, τα υπερκέρδη. Και το νόμισμα αυτό ήταν το Ευρώ!!!

Η Ελλάδα απλώς θυσιάζεται, σαν την Ιφιγένεια, στο Ευρώ, στο νόμισμα που την ξεζούμισε και την καταπόντισε…

Όλα τα μεγάλα και συσσωρευμένα δεινά της Ελλάδας οφείλονται στην ένταξή της και την υποταγή της στους άκαμπτους νομισματικούς κανόνες των χρηματοπιστωτικών οργάνων του ιμπεριαλισμού: Στην υποταγή της στην ΟΝΕ, δηλαδή στην Κομισιόν και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες: Είναι η Ε.Ε., συνακόλουθα και οι ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ευρώπης οι ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ για το κατάντημα της Ελλάδας.

Μέσα από τη ληστρική εκμετάλλευση και το «άρμεγμα» των αδύνατων καπιταλιστικών ευρωπαϊκών δορυφόρων, ισχυροποιήθηκαν οι ισχυροί ιμπεριαλισμοί της Ευρώπης.

ΣΗΜΕΡΑ, μέσα στην οξύτατη κρίση του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος, «κλαδεύονται» τα «ξερά κλαδιά», οι αδύνατοι για να ισχυροποιηθούν οι δυνατοί.

Και αυτό το «κλάδεμα» γίνεται πιο βίαιο από τον ιμπεριαλιστικό, «πολεμικό» ανταγωνισμό των ισχυρών. Στο βωμό της ενδοϊμπεριαλιστικής «σύγκρουσης» θυσιάζονται τα πιόνια.

Και όσο καταρρέει το Ευρώ, τόσο και θα χαστουκίζεται η Ελλάδα (αύριο και άλλες αδύνατες χώρες) για να ισχυροποιούνται τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη στον ανταγωνισμό τους με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Ταυτόχρονα, θα εντείνονται οι πιέσεις και οι εκβιασμοί κατά των αδύνατων από τα χρηματοπιστωτικά όργανα και τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη: Του γερμανο-γαλλικού άξονα και των ΗΠΑ, του Ε.Κ.Τ. και του Δ.Ν.Τ. : Από τη Σκύλλα των Ευρωπαϊκών ληστών στη Χάρυβδη της αμερικανικής κακουργίας…

Αυτόν τον ιμπεριαλιστικό διαγκωνισμό ζούμε σήμερα.

Ομπάμα και Μέρκελ «σφάζονται» στην ποδιά του Γιωργάκη: Για το …καλό μας!!!


Οι ελεγκτές της Ε.Ε. παρελαύνουν για να μας …σώσουν και αυτοί!!!

Το ίδιο και οι Τραπεζίτες της Ευρώπης και το Δ.Ν.Τ.!!!

Ένας εσωτερικός, ιμπεριαλιστικός πόλεμος για να σωθεί το …θύμα!!!

Απλώς να θυσιαστεί, σαν την Ιφιγένεια, στο βωμό των χρηματοπιστωτών της Ευρώπης ή του Δ.Ν.Τ.: Δηλαδή στο βωμό των «κερδοσκόπων» που όλοι δήθεν πολεμούν!!!

Ταυτόχρονα οργιάζουν τα παζάρια και ανοίγουν τα εθνικά ζητήματα με ταχύτητα…

Και η ελληνική κυβέρνηση, όπως και οι πολύχρωμες πολιτικές μαριονέτες, καθώς και άλλοι «ιμάντες», με «πατριωτικές» κορώνες και κραυγές, μαλώνουν για το ποια λαιμητόμος θα μας καρατομήσει τελειωτικά…


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Αύγ 16, 2010 5:55 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Να διαβαστεί
Το πήραμε από το ΛΙΣΤΟΝ
http://listonplace.blogspot.com/2010/08/blog-post_8682.html#more




Η «αιρετική περίπτωση» των Ελλήνων μας δίνει ελπίδα...

Στο άρθρο του, για την New Statesman, ο John Pilger ανατρέπει την αντίληψη που υπάρχει για την Ελλάδα ως «σκουπιδοχώρα» και βλέπει την ελπίδα να ανατέλλει μέσω της εξέγερσης των απλών Ελλήνων που αντιτάσσονται στον τρόπο σωτηρίας της χρεωκοπημένης οικονομίας, η οποία προκλήθηκε από τη φοροδιαφυγή των πλουσίων.

Η Ελλάδα είναι ο μικρόκοσμος μιας μοντέρνας πάλης των τάξεων, που σπανίως χαρακτηρίζεται ως τέτοια, γιατί απλούστατα αντικατοπτρίζει την αλήθεια.


Ενώ ο πολιτικός κόσμος της Βρετανίας προσποιείται ότι δημοκρατία είναι η προκαθορισμένη εναλλαγή του τάδε με το δείνα, η έμπνευση για όλους μας είναι η Ελλάδα.

Δεν είναι αξιοπερίεργο που η Ελλάδα δεν παρουσιάζεται ως φωτεινό παράδειγμα, παρά σα μια «σκουπιδοχώρα» που δικαίως τιμωρείται για τον «παραφουσκωμένο δημόσιο τομέα» καθώς και για τη νοοτροπία της «πλαγίας οδού» (όπως αναφέρει η Observer).

Η αιρετική περίπτωση της Ελλάδας μας δείχνει ότι υπάρχει πραγματική ελπίδα στην αντίσταση που πραγματοποιούν οι απλοί πολίτες της, σε αντίθεση με αυτή που επενδύθηκε σπάταλα πάνω στους πολέμαρχους του...Λευκού Οίκου.

Η κρίση που οδήγησε στην «σωτηρία» της Ελλάδας, από τις Ευρωπαϊκές τράπεζες και το ΔΝΤ, είναι προϊόν ενός αποτρόπαιου οικονομικού συστήματος που και το ίδιο βρίσκεται σε κρίση.


Η Ελλάδα είναι ο μικρόκοσμος μιας μοντέρνας πάλης των τάξεων που σπανίως χαρακτηρίζεται με αυτό τον όρο και δημιουργεί κύματα πανικού στον ιμπεριαλιστικό πλούτο.

Αυτό που διαφοροποιεί την Ελλάδα είναι ότι μέσα στην ιστορική της μνήμη ακόμα υπάρχει η εισβολή, η ξένη κατοχή, η προδοσία της Δύσης, η στρατιωτική δικτατορία και η λαϊκή αντίσταση.

Οι απλοί άνθρωποι δεν δειλιάζουν απέναντι στη διεφθαρμένη επιχειρηματοκρατία που κυριαρχεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η δεξιά κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, που προηγήθηκε της παρούσας του Γιώργου Παπανδρέου, χαρακτηρίστηκε από τον κοινωνιολόγο Jean Ziegler ως «μια μηχανή συστηματικής λεηλασίας των πόρων της χώρας».

Επική κλοπή

Η μηχανή αυτή έχει περιβόητους φίλους.

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ διερευνά το ρόλο της Goldman Sachs και άλλων Αμερικανικών επιχειρήσεων αμοιβαίων κεφαλαίων οι οποίες πόνταραν στη χρεωκοπία της Ελλάδας, καθώς δημόσια περιουσιακά στοιχεία ξεπουλήθηκαν και 360 δισεκατομμύρια ευρώ κατατέθηκαν από πλουσίους φοροφυγάδες σε Ελβετικές Τράπεζες.

Οι μεγαλύτερες Ελληνικές πλοιοκτήτριες εταιρείες μετέφεραν τις έδρες τους στο εξωτερικό. Αυτή η «αιμορραγία» κεφαλαίου συνεχίζεται με την έγκριση των Ευρωπαϊκών Κεντρικών Τραπεζών και κυβερνήσεων.

Το έλλειμμα της Ελλάδας κυμαίνεται στο 11%, ποσοστό όχι υψηλότερο από αυτό της Αμερικής.

Ωστόσο, όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπάθησε να δανειστεί από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές, ουσιαστικά μπλοκαρίστηκε από Αμερικανικούς οίκους αξιολόγησης, οι οποίοι υποβίβασαν την Ελλάδα σε «σκουπίδι».

Αυτοί οι οίκοι ήταν εκείνοι που έδιναν ΑΑΑ αξιολόγηση (δηλ. μηδέν πιστωτικός κίνδυνος – η υψηλότερη αξιολόγηση) σε χρεόγραφα ενυπόθηκων δάνειων υψηλού κινδύνου, αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, και έτσι επέσπευσαν την οικονομική κατάρρευση του 2008.

Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα ήταν κλοπή σε μία επική - αν και όχι άγνωστη - κλίμακα.


Στη Βρετανία, η «σωτηρία» Τραπεζών όπως η Northern Rock και η Royal Bank of Scotland κόστισαν δισεκατομμύρια λίρες. Χάρη στον προηγούμενο πρωθυπουργό, Gordon Brown, και του πάθους του για ικανοποίηση των φιλάργυρων ενστίκτων της «Πόλης του Λονδίνου», (City of London, το κέντρο της χρηματιστηριακής αγοράς), οι δωρεές του δημοσίου χρήματος ήταν άνευ όρων και μεταξύ τους οι τραπεζίτες συνέχιζαν να διανέμουν τα «λάφυρα», τα οποία αποκαλούν μπόνους.

Δοθείσας της μονόπλευρης Βρετανικής πολιτικής κουλτούρας, οι τράπεζες έχουν το ελεύθερο να κάνουν ό,τι επιθυμούν.

Στην Αμερική, η κατάσταση προκαλεί μεγαλύτερη έκπληξη. Σύμφωνα με το δημοσιογράφο David DeGraw: «(καθώς οι κύριες Τράπεζες της Wall Street) που ευθύνονται για τη καταστροφή της οικονομίας όχι μόνο δεν πλήρωσαν καθόλου φόρους, παρά πήραν 33 δισεκατομμύρια ως επιστροφή φόρων».

Στην Ελλάδα, όπως στην Αμερική και την Βρετανία, οι απλοί πολίτες καλούνται τώρα να πληρώσουν τα χρέη που δημιούργησαν οι πλούσιοι και οι ισχυροί.

Θέσεις εργασίας, συντάξεις και δημόσιες υπηρεσίες οδηγούνται στην κατακρεούργηση, με τους υπαίτιους στο τιμόνι.


Για την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, αυτή είναι μια ευκαιρία να «αλλάξουν την νοοτροπία» των Ελλήνων και να διαλύσουν την κοινωνική πρόνοια, ακριβώς όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα «αναδιάρθρωσαν δομικά» -επέβαλαν καθεστώς ελέγχου και φτώχιας- και άλλες χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου.


Η Ελλάδα είναι μισητή για τον ίδιο λόγο για τον οποίο η Γιουγκοσλαβία έπρεπε να καταστραφεί, με πρόσχημα την προστασία των κατοίκων του Κοσόβου.


Οι περισσότεροι Έλληνες είναι δημόσιοι υπάλληλοι, ενώ οι νέοι και τα σωματεία συνιστούν μια λαϊκή συμμαχία που δεν έχει καταπνιγεί - τα στρατιωτικά τανκς εναντίον του Πολυτεχνείου παραμένουν, ως πολιτικό φάντασμα.

Τέτοια αντίσταση είναι ανάθεμα για τους τραπεζίτες της Κεντρικής Ευρώπης και θεωρείται εμπόδιο στην ανάγκη της Γερμανίας να επιβληθεί στις αγορές, ιδιαίτερα στην εποχή που ανέτειλε μετά την προβληματική ενοποίησή της.

Θεραπεία σοκ

Στην Βρετανία, η 30χρονη προπαγάνδα μιας ακραίας οικονομικής θεωρίας γνωστή στην αρχή ως μονεταρισμός και έπειτα ως νεοφιλελευθερισμός, ήταν τέτοια ώστε να επιτρέπει στον καινούργιο πρωθυπουργό, όπως και στον προκάτοχό του, να χαρακτηρίζει ως «δημοσιονομική ευθύνη» την επιβολή πληρωμής του χρέους - που δημιούργησαν απατεώνες – από τους απλούς πολίτες.

Αυτά που δεν κατονομάζονται είναι η φτώχια και οι ταξικές διακρίσεις.

Περίπου το 1/3 των παιδιών στη Βρετανία βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχιας.

Στην πόλη Kentish του Λονδίνου, που κατοικείται κατά κόρον από ανθρώπους της εργατικής τάξης, το προσδόκιμο όριο ζωής για τους άντρες είναι τα 70 χρόνια. 3-4 χλμ μακριά, στο Hampstead, το προσδόκιμο είναι 80.

Όταν η Ρωσία υποβλήθηκε σε παρόμοια «θεραπεία σοκ» στη δεκαετία του 90, το προσδόκιμο όριο ζωής έκανε βουτιά. Αυτή τη στιγμή, 40 εκατομμύρια άποροι Αμερικανοί – αριθμός ρεκόρ – τρέφονται με κουπόνια φαγητού της κοινωνικής πρόνοιας: με λίγα λόγια, δεν μπορούν να συντηρήσουν τον εαυτό τους.

Στον αναπτυσσόμενο κόσμο, έχει επιβληθεί εδώ και καιρό ένα σύστημα «διάγνωσης» από την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ που προκαθορίζει ποιοι θα ζήσουν και ποιοι θα πεθάνουν.


Κάθε φορά που το ΔΝΤ διατάζει την κατάργηση φόρων εισαγωγής/εξαγωγής και επιδοτήσεων σε τρόφιμα και καύσιμα, οι βιοπαλαιστές αγρότες συνειδητοποιούν ότι κηρύχθηκαν αναλώσιμοι.

Το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Πόρων (World Resources Institute) εκτιμά ότι η παιδική θνησιμότητα φτάνει τα 13 με 18 εκατομμύρια το χρόνο. Ο οικονομολόγος κ. Lester C. Thurow, γράφει: «αυτό δεν είναι ούτε αλληγορία ούτε παρομοίωση με πόλεμο, είναι πραγματικός πόλεμος».

Οι ίδιες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν χρησιμοποιήσει φρικτά στρατιωτικά όπλα εναντίον υπανάπτυκτων χωρών, που ο κύριος πληθυσμός τους είναι παιδιά και έχουν εγκρίνει βασανιστήρια ως μέσο άσκησης εξωτερικής πολιτικής.

Αποτελεί φαινόμενο στρουθοκαμηλισμού ότι καμία απ'αυτές τις επιθέσεις κατά της ανθρωπότητας, στις οποίες συμμετέχει ενεργά η Βρετανία, δεν επετράπη να «διαταράξει» τις Βρετανικές εκλογές.

Ο κόσμος στους δρόμους της Αθήνας δεν ανέχεται αυτή την άρρωστη κατάσταση.

Τους είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο εχθρός τους και θεωρούν ότι για μια ακόμη φορά βρίσκονται υπό ξένη κατοχή.

Και για άλλη μια φορά αντιστέκονται, με θάρρος.


Όταν λοιπόν ο David Cameron αποπειραθεί να κουτσουρέψει 6 δισεκατομμύρια λίρες από τις δημόσιες υπηρεσίες της Βρετανίας, θα βασιστεί στο ότι αντίδραση σαν κι αυτή της Ελλάδας δεν θα συμβεί στη Βρετανία.

Θα πρέπει να τον διαψεύσουμε.



Η μετάφραση έγινε από το μέλος του μεταφραστικού project του TVXS, Μελίνα Ζήκου και η αναθεώρηση από τον M. Herzog.
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Αύγ 16, 2010 8:31 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ρηξικέλευθο άρθρο του Βαγγέλη Δεληπέτρου με σατιρική "επένδυση".
Ζούμε στην εποχή των μεταλλαγμένων.
Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΥ



Μεταλλαγμένη σόγια, μεταλλαγμένο καλαμπόκι και μεταλλαγμένοι σοσιαλιστές. Χάρη σ' αυτούς μάλιστα και κατόπιν ενεργειών τους μεταλλάσσονται πλέον τα πάντα.

Οι συντάξεις μεταλλάσσονται σε επιδόματα, οι μισθοί σε αποζημίωση διατροφής και κάλυψης λογαριασμών και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας σε... υποπροϊόντα της επάρατης μεταπολίτευσης, που πρέπει επιτέλους (Wink να κλείσει τον κύκλο της. Και όλα αυτά για όσους δεν σταλούν στο εκτελεστικό απόσπασμα της ανεργίας.


Στη μεταλλαγμένη Ελλάδα, ο αλήστου μνήμης εκσυγχρονισμός, που εισήγαγε αντιλήψεις για το Ασφαλιστικό του τύπου «ρε γέρο, ακόμα ζεις και επιβαρύνεις τα Ταμεία» και μπόλιασε τη νεοτερικότητά μας με την απασχολησιμότητα, είναι πια παρελθόν.

Το παρόν είναι εμφανώς χειρότερο αλλά πιο...
κοινοτικό.
Η μέση οικογένεια κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μείνουν στη ζωή τα περήφανα γηρατειά γιατί αλλιώς -χωρίς την κουτσουρεμένη έστω σύνταξή τους- η μάχη της επιβίωσης δεν κερδίζεται με τίποτε.

Ξέρω, δεν είναι κουβέντες για Αύγουστο αυτές. Δεν πάνε με τα μπάνια και την ανάγκη για ξεκούραση, δεν ταιριάζουν με το γαλάζιο της θάλασσας, το χρυσαφί της άμμου και το φεγγαρόφωτο.

Γι' αυτό ο πρωθυπουργός της ύστερης εποχής δεν δίστασε να συμβουλεύσει τους υπουργούς του «να κάνουν διακοπές χωρίς τύψεις». Θεώρησε, ή μάλλον θεώρησαν οι συμβουλάτορές του, ότι αυτό τον εμφανίζει ευθύ, βέβαιο για την αναγκαιότητα των μέτρων. Και δεν αντιλήφθηκαν οι αδαείς ότι το μόνο που κατόρθωσαν να αποδείξουν -άλλη μία φορά- είναι ότι η πολιτική τους δεν έχει τόπο στον οποίο να εδράζεται και ανθρώπους για τους οποίους να νοιάζεται.

Εδώ, για όσους δεν είναι τελεσίδικα μεταλλαγμένοι, υπάρχει μέτρο.

Δεν γλεντάς με καψούρικα τη μέρα του πένθους του γείτονα, δεν βάζεις δέκα σούβλες στα κάρβουνα όταν ο διπλανός δεν έχει να φάει. Αλλά αυτά ισχύουν για άλλους. Για αυτούς που έχουν -και νιώθουν ότι έχουν- γείτονα, διπλανό, συνάδελφο. Για αυτούς που γνωρίζουν ότι είναι από εδώ και θέλουν αυτός ο τόπος και οι άνθρωποί του να έχουν παρόν και μέλλον, και όχι μόνο παρελθόν για τουριστική κατανάλωση.

Αλλά αυτοί που κυβερνούν δεν έχουν τόπο, ίσως μόνο κάτι προσχηματικές απόψεις για κοινά ευρωπαϊκά σπίτια και παγκόσμια χωριά.

Δεν έχουν, εννοείται, και έγνοια για τους ανθρώπους.

Οι άνθρωποι δεν είναι παρά ψηφοφόροι, φορολογούμενοι, καταναλωτές και μετακινούμενο εργατικό δυναμικό εάν και όταν το σύστημα το χρειάζεται. Απλοί αριθμοί στα πλάνα της τρόικας.

Απλοί αριθμοί και για αυτούς που δηλώνονται πολιτικό προσωπικό. Εντολοδόχοι είναι και ως εντολοδόχοι συμπεριφέρονται.

Γιατί βέβαια πολιτικοί με την έννοια που γνωρίζαμε δεν είναι. Δεν βουλεύονται και δεν δρουν. Εντολές μεταβιβάζουν και οδηγίες υλοποιούν.

Ναι, ξέρω. Δεν είναι κουβέντες για Αύγουστο αυτές.

Θα ήθελα να έχω κάτι αισιόδοξο να γράψω.

Αλλά αυτά τελείωσαν μαζί με τις τουφεκιές στον αέρα που η ΓΣΕΕ ονομάτισε μεγάλες κινητοποιήσεις κατά του «πακέτου» της τρόικας. Κι ό,τι απέμεινε «πέταξε» όταν η Αριστερά δεν αντέταξε παρά μόνο περισσότερη μαχητικότητα στο ίδιο ακριβώς «σχέδιο» επιμέρους, αποσπασματικών κινητοποιήσεων.

Αυτός ο Αύγουστος είναι σκληρός γιατί δεν μπορεί να στείλει τα προβλήματα διακοπές. Και ο Σεπτέμβριος θα είναι σκληρότερος γιατί δεν υπάρχουν αυταπάτες για μεγάλα «όχι» που θα ειπωθούν.

Μικρά «όχι» λοιπόν και μικρά «ναι». Σαν το «όχι» στην απόλυση του διπλανού και σαν το «ναι» της αλληλεγγύης. Σαν τις πυγολαμπίδες μέσα στη νύχτα.


Πηγή:
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=193321


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες