Σκέψεις για τα ιστολόγια

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

Σκέψεις για τα ιστολόγια



Για το ρόλο και τη λειτουργία των ιστολογίων έχουν γραφεί πολλά αξιόλογα κείμενα από πολλούς προβληματισμένους μπλόγκερ.

Εμείς έχουμε ασχοληθεί συστηματικά.

Τα περισσότερα κείμενά μας περιέχονται συγκεντρωμένα στην πιο πρόσφατη επέμβασή μας:

Ιστολόγια: ύπουλα όπλα για τη διάλυση της σκέψης
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4289

Παρακάτω δημοσιεύουμε ένα πολύ καλό κείμενο.
Πηγή:
http://ligesskepsis.blogspot.com/2010/07/blog-post_16.html
Το πήραμε από:
http://listonplace.blogspot.com/2010/07/blogs.html#more

Λίγες σκέψεις...

Διαβάζοντας κάποια κείμενα ψυχολογίας, διάβασα πριν από πολλά φεγγάρια για τη ψυχολογία του όχλου! Διάβασα πως αν πείσεις μία ομάδα ανθρώπων πως όλα είναι καλά, αυτοί θα νιώθουν καλά! Αν θέλεις να νιώθουν χάλια, πάλι είναι εύκολο, αρκεί πάλι να τους κάνεις να νιώσουν έτσι...

...πώς γίνεται αυτό το μαγικό? Εύκολα στη πράξη! Τους δείχνεις με τα ΜΜΕ τις εικόνες που θέλεις να δείξεις, θέλεις να τους κάνεις να νιώσουν χάλια? Δώσε εικόνες εξαθλίωσης, δώσει τέτοιες ειδήσεις τρομολαγνίας, δώσε την αντίστοιχη μουσική επένδυση και όλα πάνε όπως θέλεις! Τί έκανα τότε? Ακύρωσα τη τηλεόραση από τη ζωή μου! Πάλι ανοιχτή την έχω, αλλά σαν παρέα μέσα στο χώρο που ζω, μέχρι εκεί αλλά για ενημέρωση κοίταξα αλλού και για ψυχαγωγία βλέπω τα dvd μου!

...Πριν από λίγους μήνες γνώρισα το κόσμο των blog! Δεν πέρασε πολύς καιρός και όμως με κέρδισε! Διάβασα ιδέες, ειδήσεις, απόψεις... Τί ωραία, νέος κόσμος ξεχύθηκε μπροστά στα μάτια μου και μάλιστα ένας κόσμος που δεν χρειάζεται (πάλι) να βγω έξω από το δωμάτιό μου, μπορώ να τα παρακολουθήσω όλα από την οθόνη μου! Πρώτες εντυπώσεις? Απίστευτα καλές, είδα ένα άλλο κόσμο που υποτίθεται πως δεν έχει σχέση με τα διαπλεκόμενα...

...είπα διαπλεκόμενα? Οπα, έχουμε θέμα εδώ! Πράγματι με τη πρώτη ματιά όλα είναι ελεύθερα, όλοι λένε τα πράγματα όπως νιώθουν και όπως τα βλέπουν και αν θέλουν βάζουν κάποια υπογραφή ή κάποιο ψευδώνυμο! Μετά από μία πιο προσεχτική ματιά τα πράγματα δεν είναι έτσι! Αυτό που είδα είναι πως οι ίδιοι που γράφουν σε εφημερίδες, έχουν το δικό τους blog με άλλο όνομα φυσικά, που πολλές φορές δεν έχουν μόνο ένα blog ή ψευδώνυμο, αλλά περισσότερα!

Μπορούν μέχρι και να κάνουν διαλόγους εικονικούς με τα πολλά ονόματα που έχουν στη κατοχή τους ώστε να φέρουν τη συζήτηση "στο σωστό δρόμο" και στα επιθυμητά αποτελέσματα!

Εχουν και διαχειρίζονται blogs οι πολιτικοί και τα κόμματα με εργαζόμενους που μας περνούν ιδέες που θέλουν! Υπάρχουν διάφοροι τύποι που την ανάγκη όλων για "επαναστατικές και καθαρές λύσεις" φτιάχνουν στα μέτρα τους blogs και ζητούν "ψήφο εμπιστοσύνης"!

Υπάρχουν πόλεμοι ανάμεσα σε blogs, που φαινομενικά είναι πόλεμος αντίληψης, αλλά αν δούμε πιο προσεχτικά είναι απλά πόλεμος συμφερόντων! Υπάρχουν blogs που ουσιαστικά το ένα ακυρώνει τις σκέψεις του άλλου, πάντα με αποδείξεις και τεκμήρια ώστε στη πράξη όταν τα διαβάσεις και τα δύο να έχεις μπερδευτεί τόσο ώστε να μη ξέρεις τί να πιστέψεις!

Το χειρότερο για εμένα είναι τα blogs που παίρνουν "αμάσητα" θέματα και απόψεις και δημοσιεύουν θεωρίες (συνήθως συνωμοσίας και διαπλεκόμενων) χωρίς καν να ξέρουν τί εννοούν τα κείμενα, φτάνει που φαίνονται τρομαχτικά και με πολύ αίμα! Αν δούμε όμως στο youtube πόσες φορές αυτές τις "μοναδικές αποδείξεις" που έχουμε βρει τις έχουν δει άλλοι, θα δούμε πως δεν ανακαλύψαμε την Αμερική, απλά αναμασούμε τις ίδιες (παλιές) θεωρίες χωρίς να προχωράμε καθόλου τη σκέψη και τις κινήσεις μας...

Εκεί που βρίζαμε λοιπόν τα ΜΜΕ για διαπλεκόμενα, ηθελημένα ή άθελα μας, καταντήσαμε και εμείς να γράφουμε για τη μιζέρια, για κινδύνους που υπάρχουν παντού και πάντα, και ουσιαστικά μόνοι μας να πέφτουμε στη παγίδα αντί να βρίσκουμε λύσεις, να διαιωνίζουμε τις καταστάσεις πανικού, μιζέριας, τρομοκρατίας και αποβλάκωσης! Αν λοιπόν θέλαμε να φτιάξουμε ένα καλύτερο κόσμο με τα blog μας, αποτύχαμε!

Αποτύχαμε γιατί απλά ακολουθήσαμε τον εύκολο δρόμο αντιγράφοντας ιδέες και απόψεις άλλων χωρίς να έχουμε σκεφτεί εμείς, πήραμε τα έτοιμα και τα αντιγράψαμε, είπαμε αυτά που θέλαμε για να αποκτήσουμε το κοινό μας, δεν βγάλαμε εικόνες που έχουμε ανάγκη, απλά βγάλαμε την οργή μας και κάναμε τη ζωή που ονειρευόμασταν χωρίς να την αξίζουμε αντιγράφοντας άλλους και τη περπατημένη! Δώσαμε σε όσους μας διαβάζουν ένα ακόμα κόσμο μιζέριας, πανικού, βλακείας εκεί που θα μπορούσαμε να είμαστε η λύση και όχι το πρόβλημα! Απλά βοηθήσαμε το Σύστημα που μας θέλει να ζούμε σε μιζέρια αυτές τις εποχές!

...ξαναγυρνώντας στη πρώτη παράγραφο, μπορώ να προσθέσω πως για να μη ξεφύγει από πουθενά ο όποιος άνθρωπος θέλει να ζήσει δικά του συναισθήματα, εκεί που τα ΜΜΕ του έκαναν τη ψυχολογία χάλια, ήρθαν και τα blogs για να διαλύσει τη κάθε του ελπίδα για κάτι καλύτερο!

Διαβάζοντας τα διάφορα blogs που υπάρχουν από αναρτήσεις άλλων, τί θα διαβάσεις? Ο,τι ακριβώς θα διάβαζες σε μία άκρως πολιτικοποιημένη εφημερίδα, ό,τι ακριβώς θα διάβασες σε μία οπαδική εφημερίδα, πολλές σάλτσες, πολλά λόγια, πολλές απόψεις, ελάχιστες λύσεις, ελάχιστη ουσιά και ελάχιστες ελπιδοφόρες ειδήσεις...

Μπαίνουμε λοιπόν από τη Σκύλα στη Χάρυβδη που στη πράξη πάλι δεν νιώθουμε πως βλέπουμε όμορφες εικόνες και λύσεις στα προβλήματα!

...Πότε μας δόθηκε κάτι δωρεάν και χωρίς αντάλλαγμα και μάλιστα χωρίς καν να το ζητήσουμε? Ποτέ! Τώρα μας έδωσαν το "δικαίωμα" να έχουμε blog και να γράφουμε... Γιατί λοιπόν υπάρχουν τα blogs? Γιατί απλά συμφέρουν το Σύστημα, αυτούς που μας κυβερνούν, αυτούς που κινούν τα νήματα! Ξέρουν πως ο κόσμος τα διαβάζει, ξέρουν πώς να φέρουν το κόσμο εκεί που θέλουν, βλέπουν δημοσκοπήσεις, βλέπουν απόψεις και κινούνται ανάλογα! Φυσικά ξέρουν ποιός βλέπει ή τί γράφει ο οποιοσδήποτε είναι συνδεδεμένος στο internet και έτσι όλα φαίνονται τόσο μα τόσο ελεύθερα! Ξέρουν πώς θα ξεκινήσει κάτι, από πού, με ποιούς, βλέπει και προβλέπει τα πάντα διαβάζοντας τα blogs ή δημιουργώντας το δικό τους! Οσο διαβάζουμε, τόσο στη πράξη δηλητηριάζουμε το μυαλό μας με "ειδήσεις" και σκέψεις που μόνο μας φέρνουν σε χειρότερη κατάσταση!

Δεν σκεφτόμαστε εμείς, μας έρχονται πάλι έτοιμες ειδήσεις! Δεν πράττουμε εμείς, ετοιμάζουν άλλοι τις κινήσεις μας! Δεν λειτουργούμε εμείς, λειτουργούν άλλοι για εμάς! Απλά καθόμαστε μπροστά σε μία οθόνη και αναμεταδίδουμε τη βλακεία και τα συναισθήματα που μας έχουν βάλει να νιώθουμε!

...όπως φαντάζομαι αυτό το κείμενο θα κάνει πολλούς να νευριάσουν, άλλοι να διακόψουν και την αναμετάδοση των απόψεών μου! Μάλλον αν θέλω "αναγνώστες" έκανα λάθος κίνηση γιατί γράφτηκαν πράγματα που σε πολλούς δεν τους κάνουν! Ακούω συχνά, πως είμαστε με πολλούς αναγνώστες, είμαστε γνωστός χώρος με πολλές επισκέψεις κλπ Δεν ακούω όμως είμαστε χώρος με έξυπνους ανθρώπους, με απαντήσεις, με λύσεις! Λέω να κάνω τη διαφορά και να με διαβάζουν οι έξυπνοι και οι διαβασμένοι από τα νούμερα που άλλοι χρειάζονται! Λέω αν έχουν κάτι να πουν να το πούν για να προχωρήσει κάποια σκέψη και στη πράξη! Λέω απλά να σταματήσω να βοηθάω να νιώθουμε όλοι πίκρα, άγχος, τρόμο, απογοήτευση αλλά να βρίσκουμε λύσεις, να βρίσκουμε όμορφες εικόνες και ελπίδες! Να είμαστε για να βρίσκουμε λόγο για να είμαστε μαζί και όχι λόγο για να σκοτωνόμαστε, άλλωστε δεν έχουμε και τίποτα να χωρίσουμε...

...λέω να πολεμήσω το Σύστημα από μέσα! Αντί για εικόνες πανικού, φρίκης, απογοήτευσης και διαπλεκόμενων να βγάλουμε εικόνες ενότητας και αγάπης! Εικόνες συμφιλίωσης και ονείρων! Εικόνες χαλάρωσης και διασκέδασης. Ισως κάτι να ωφελήσουν οι σκέψεις μας από το να μένουμε αμέτοχοι, ίσως να κάνουμε τη διαφορά... Αν κάποια στιγμή εδώ έχουμε ανταποκρίσεις, συζητήσεις, λύσεις, μάλλον κάτι κερδίσαμε, ίσως κάπου καλύτερα να πάει ο μικρόκοσμός μας! Αν πάλι για κάποιο λόγο "εξαφανιστεί" ο χώρος μας, πάει να πει πως κάποιους ενόχλησε και αυτό πάει να πει πως είμαστε σε καλό δρόμο...

...καλή μας συνέχεια στους νέους ορίζοντες!

[Αμεσοδημοκράτης]

[Ροβεσπιέρος]

Οι θρήνοι για την μπλογκόσφαιρα



Για τα αρνητικά της μπλογκόσφαιρας επισημαίνονται πολλά. Με πολλές από αυτές τις επισημάνσεις δεν θα διαφωνήσουμε. Εξάλλου αυτά τα «αρνητικά» τα έχουμε υπογραμμίσει και αναλύσει πάρα πολλές φορές.

Άλλο, όμως, αυτό και εντελώς διαφορετικό είναι να μηδενίζουμε και να ισοπεδώνουμε τα πάντα, μπερδεύοντας μάλιστα πολλά και ποικίλα πολιτικά ζητήματα.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ:

α). Στο ιντερνέτ μπορεί τα σηπτικά φαινόμενα της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας να παίρνουν πιο φρενοβλαβείς διαστάσεις, ωστόσο δίπλα σε αυτή την Βαβυλωνία της φρενοβλάβειας (φωτισμένη εικόνα των ζωντανών πραγμάτων), υπάρχει και η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ σε όλα αυτά. Χαώδης και με πολλές συγχύσεις (έτσι είναι κάθε τι το ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ και ΠΗΓΑΙΟ), αλλά ΥΠΑΡΧΕΙ και αναπτύσσεται.

Αυτό το υγιές, αυθεντικό και αυθόρμητο στοιχείο ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΜΗΔΕΝΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΦΟΡΙΖΟΥΜΕ.

ΔΕΝ μπορεί να ΜΗΔΕΝΙΖΟΥΜΕ την απελευθέρωση των φιμωμένων ψιθύρων και κραυγών της κοινωνίας που, ΣΗΜΕΡΑ ειδικά, δεν μπορεί να εκφραστούν ΠΟΥΘΕΝΑ: Το κατεστημένο (σε όλες τις ποικιλίες του, δηλαδή και το «αριστερό» κατεστημένο) έχει στοκάρει κάθε πόρο έκφρασης και λόγου.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ και ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ…

β). Δεν μπορεί, επίσης, να ισοπεδώνουμε μηδενιστικά το έργο συνολικά των ιστολογίων. Έχουν γραφεί και αποκαλυφτεί πράγματα που ΠΟΤΕ δεν θα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας…

ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΣΗΜΑΝΤΟ…

γ). Τέλος δεν μπορεί να μπερδεύουμε τις διαφορετικές ιδεολογικές οπτικές και πολιτικές εκτιμήσεις…

Πολύ περισσότερο να τις αναγάγουμε όλες σε ένα κοινό παρανομαστή.

Π.χ. η κριτική στο σύνθημα «να καεί η Βουλή», όπως και άλλες απόψεις, τι θέση έχουν με το μηδενισμό των ιστολογίων;

Μπορεί να διαφωνούμε με κάποιες απόψεις, αλλά σε αυτό συνίσταται η «επαναστατική» λειτουργία του αυθεντικού και «αμεσοδημοκρατικού» διαλόγου.

Δεν μπορεί, συνεπώς, να ανακατεύουμε όλα τα ζητήματα, τις πολιτικές συγχύσεις που αναμφίβολα υπάρχουν, τη λαϊκή ΟΡΓΗ που αποτυπώνεται σε κάποια συνθήματα (έστω και αν διαφωνούμε) και να καταδικάζουμε γενικά και συνολικά τα ιστολόγια και το χειρότερο να αυτό-αναγορευόμαστε σε πολιτική αυθεντία…

Αν διαφωνεί κάποιος με κάποιες απόψεις που διατυπώνονται στα ιστολόγια ή από «ομάδες» (π.χ. «κάψτε τη Βουλή» και πολλές άλλες) τις κριτικάρει και εκθέτει τα δικά του επιχειρήματα, αναπτύσσει διάλογο και δεν μηδενίζει.

Και δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να καταδικάζουμε τα ιστολόγια με το «κάψτε τη Βουλή», επειδή δεν έχουν «πρόγραμμα» (το σύνθημα παρεκβατικά ετέθη στην πραγματικότητα των διαδηλώσεων και όχι στον εικονικό κόσμο) και δεν καταδικάζουμε τα κόμματα της «αριστεράς» που καλούν σε ΞΕΣΗΚΩΜΟ και ΕΞΕΓΕΡΣΗ χωρίς εναλλακτική πρόταση και ΧΩΡΙΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗ.

ΣΥΝΕΠΩΣ δεν φταίει το ιντερνέτ για τις πολιτικές απόψεις που κυκλοφορούν στην κοινωνία και τις τερατώδεις συγχύσεις που μας καταδυναστεύουν.

ΑΝΤΙΘΕΤΑ δίνει βήμα το ιντερνέτ να αναπτυχθεί ο διάλογος, έστω μεταξύ ελαχίστων, διάλογος που έχει ΕΞΟΡΙΣΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ από τα ποικίλα κατεστημένα…

Παραθέτουμε ακόμα ένα κείμενό μας για το θέμα.

Υπάρχει, μαζί με άλλα σχετικά κείμενα εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3607


Οι θρήνοι για την μπλογκόσφαιρα


Πολλοί ζώντας την καθημερινή αθλιότητα του διαδικτύου θρηνούν.

Οι κλαυθμυρισμοί και οι αναθεματισμοί δεν βγάζουν πουθενά. Μια γνωστή ρήση (Σπινόζα) λέει: «Δεν κλαίμε ούτε γελάμε, προσπαθούμε να καταλάβουμε».

Θα μπορούσε ποτέ το καθεστώς της εικονικής πραγματικότητας του διαδικτύου να είναι καλύτερο από το καθεστώς της ζωντανής πραγματικότητας;

Το διαδίκτυο δεν ήρθε από τον ουρανό. Ο κόσμος του «εικονικού» δεν είναι κόσμος «αγίων». Είναι ένα κόσμος που βγήκε και οικοδομήθηκε πάνω στα βάθρα του κόσμου που ζούμε. Αντανακλά αυτά τα βάθρα, Απελευθερώνει τις «ατέλειες» και τις αρρώστιες του πραγματικού κόσμου, τις διογκώνει και συχνά τις δαιμονοποιεί.

Μοιραία στο διαδίκτυο η σήψη και η αθλιότητα του κόσμου που ζούμε θα παίρνουν δραματικές μορφές.

Μοιραία στο διαδίκτυο οι οικονομικοί και πολιτικοί ανταγωνισμοί, τα «παιχνίδια» και η βρωμιά των μηχανισμών και της δημοσιογραφικής «αλητείας», καθώς και οι ποικίλες διαστροφές (κοινωνικές, πολιτικές, ψυχολογικές) θα «απελευθερώνονται» από κάθε ΕΛΕΓΧΟ της κοινωνίας και θα παίρνουν μορφές αποκρουστικές.

Αυτό το καθεστώς της κοινωνικής , πολιτικής και ηθικής σήψης που ζούμε θα κυριαρχήσει (κυριαρχεί) και στο διαδίκτυο. Μάλιστα σε πιο αποτρόπαιες μορφές, ακριβώς γιατί «απελευθερώνεται» από κάθε κοινωνικό έλεγχο και ηθική αναστολή, από κάθε φραγμό και συστολή…

Το θετικό «στοιχείο» του διαδικτύου, το επαναστατικό ΣΤΟΙΧΕΙΟ, είναι ότι ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ και τις κραυγές και τους ψιθύρους της κοινωνίας. Απελευθερώνει τις φιμωμένες, από το μονοπώλιο της εξουσίας και του Λόγου, φωνές των απλών ανθρώπων, των σκεπτόμενων και συνειδητών.

Αυτή η «απελευθέρωση» των σκεπτόμενων και ανησυχούντων ανθρώπων, των θυμωμένων φωνών της κοινωνίας, αποτελεί ιστορικής σημασίας «επαναστατική τομή», έστω με τις πολλές πλάνες της…

Και είναι αυτή η απελευθέρωση της λαϊκής κρίσης που τρομάζει τις εξουσίες, οι οποίες επιχειρούν, αξιοποιώντας τη βρωμιά τη δική τους και της διαδικτυακής τους προέκτασης, να φιμώσουν το διαδίκτυο: Να φιμώσουν ουσιαστικά τις αυθεντικές φωνές της κοινωνίας και όχι τα καθεστωτικά τους παραρτήματα…

Μέσα σε αυτό το αντιφατικό και χαώδες καθεστώς ζούμε και θα πρέπει να μάθουμε να κρίνουμε και να καταλαβαίνουμε τις αυθεντικές φωνές από τις κάλπικες και να δίνουμε τη μάχη των ιδεών και του ήθους.

Και να βρίσκουμε και τους δρόμους οι ιδέες μας και το ήθος μας να γίνονται γνωστά.

Οι ιδέες γίνονται «υλική δύναμη» μόνο όταν αγκαλιάζουν πλατιά στρώματα του λαού. Όταν τις κρατάμε μόνο για τον εαυτό μας ή όταν γράφουμε για να τα διαβάζουμε μόνο ΕΜΕΙΣ, αυτό δεν έχει καμιά κοινωνική και πολιτική αξία…

Το ΡΕΣΑΛΤΟ έχει ασχοληθεί σταθερά και συστηματικά με την κοινωνιολογία και την πολιτική του διαδικτύου.

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[ΗΛΕΚΤΡΑ]

"Φυλάξτε αναμμένα τα κεριά των ποιητών"



Και λίγη ποίηση για την ανάγκη να μιλήσουμε
Και να ασφαλίσουμε τις πόρτες
στον οδοστρωτήρα της Νέας Τάξης.
Από τη συλλογή του Νικηφόρου Βρεττάκου:
ΟΔΟΙΠΟΡΙΑ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

Ποτέ δεν ένοιωσα τόσο πολύ, αλλά σήμερα
έχουμε ανάγκη οι άνθρωποι να μιλήσουμε.
Να βρούμε ξανά την άρθρωση της ψυχής.

Απλά πράγματα θάθελα να ειπώ:καθημερινά.
Ν’ αντιγράψω το λόγο μου απ’ το δόσιμο των χεριών
Τ’ αντιμέτωπα δάκρυα, το φίλημα.


ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ 1970

Τα βιβλία μας κινδυνεύουν, οι στίχοι μας.
Μισθοφόροι σέρνουν την αλήθεια προς την πυρά,
να την κάνουν στάχτη.
Στις παρυφές του ορίζοντα οι νύχτες
με τους μαύρους ανέμους τους μισανοίξαν τις πόρτες.
Ασφαλίστε τις μικρές σπίθες στην κατακόμβη.
Σχηματίστε έναν τοίχο με τις παλάμες σας,
κλείστε τον άνεμο γύρω-τριγύρω τους,
φυλάξτε αναμμένα τα κεριά των ποιητών.