«Διαφάνεια»: Το άλλοθι της τοκογλυφίας και της βαρβαρότητας

[Εξόριστος]

«Διαφάνεια»: Το άλλοθι της τοκογλυφίας και της βαρβαρότητας



Τα κόμματα και οι εκλογικοί μηχανισμοί αντιμετωπίζουν τους πολίτες σαν αντικείμενο, σαν εργαλείο εξυπηρετικό, για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Το γλωσσικό αποτύπωμα αυτής της κοινοβουλευτικής φιλοσοφίας είναι η ξύλινη γλώσσα.

Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της γλώσσας είναι η πληθωρική ρητορεία λέξεων-αξιών ή όρων νοηματικά ρευστών. Είναι ένας πολιτικός λόγος με πλεονασμούς και διακριτικά συστατικά την κατάχρηση συνωνύμων, την έντονη συναισθηματική φόρτιση, τη μεγαλοστομία και τη νοηματική ασάφεια.

Ο δημαγωγικός αυτός λόγος παγιδεύει το δέκτη συναισθηματικά και ηθικά.

Ταυτόχρονα εμποδίζει και την επικοινωνία, μετατρέποντας τις λέξεις από έννοιες σε ασαφείς και νοηματικά ρευστές ηθικές κατηγορίες.

Η «ξύλινη» γλώσσα προβάλλει την ηθική διάσταση σε βάρος του νοήματος και μαζί με την υπερβολή και το στόμφο εμποδίζει την κατανόηση και υποβάλλει την άκριτη αποδοχή. Αυτή η πληθωρική ασάφεια του κομματικού λόγου πετυχαίνει την απομάκρυνση της λογικής και την παγίδευση του οπαδού στα «θαυμαστικά επιφωνήματα και κατάρες».

Η μεγαλύτερη απάτη του εξουσιαστικού, ξύλινου λόγου είναι οι «λέξεις αξίες». Λέξεις δηλαδή με τεράστιο αξιολογικό βάρος οι οποίες κατασκευάζουν μηνύματα άτρωτα και για κάθε χρήση: «δημοκρατία», «λαϊκή κυριαρχία», «διαφάνεια», «αξιοκρατία», «έντιμοι», «άριστοι» και πάρα πολλές άλλες τέτοιες «μαγικές λέξεις».

Πάνω στις «λέξεις αξίες» στηρίζεται όλη η απάτη των ποικίλων εξουσιαστών και η ανυπόφορη μυθολογία τους.

Το βασικό χαρακτηριστικό της ξύλινης γλώσσας είναι η χρησιμοποίηση λέξεων με τεράστιο ηθικό βάρος ως άλλοθι της εξουσίας και της απάτης, ως ταμπού και παγίδα διαστρέβλωσης, επικάλυψης και απόκρυψης της πραγματικότητας.

Σήμερα κυκλοφορούν πολλές τέτοιες λεκτικές μυθολογίες που χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για να μας παγιδεύσουν στα σχέδια των «νονών» του χρήματος, να μας εξαπατήσουν και να μας χειραγωγήσουν. Μυθολογίες όπως: «Κάθαρση», «διαφάνεια», «αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος», «κυβέρνηση εντίμων και αρίστων» κ.λπ.

Ο Πρωθυπουργός μας, αρέσκεται ιδιαίτερα στο λεκτικό μύθο της «ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ»!!!

Όπου σταθεί και σε κάθε στιγμή ο ΓΑΠ παπαγαλίζει αυτή τη μαγική λέξη. Προφανώς ο άνθρωπος, λόγω άγνοιας της ελληνικής γλώσσας, αλλά και μειωμένης πολιτικής νοημοσύνης δεν μπορεί να αντιληφτεί ΠΟΤΕ το νόημα των εννοιών που χρησιμοποιεί και ΚΥΡΙΩΣ ότι το κόμμα του και ο ίδιος προσωπικά αποτελούν «διαφάνεια» αυθάδους αδιαφάνειας

Ας περιοριστούμε στην εμμονή του Γιωργάκη στη «διαφάνεια του χρηματοπιστωτικού τομέα».

Δίνει ομηρικές μάχες, μας λέει ο πρωθυπουργός, για να «υπάρξει διαφάνεια» στο «χρηματοπιστωτικό τομέα» για να «συλληφθούν» οι κερδοσκόποι και τοκογλύφοι!!!

Ογκόλιθος σοφιστείας, αλλά και απύθμενης βλακείας:

ΠΡΩΤΟΝ:

Οι τοκογλύφοι και οι κερδοσκόπου είναι ΔΙΑΦΑΝΕΣΤΑΤΟΙ!!!

Τους έχει κατονομάσει, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ακόμα και Γκαλμπρέιθ:
«Η διαδικασία με την οποία οι τράπεζες δημιουργούν το χρήμα είναι τόσο απλή που το μυαλό αδειάζει»...

Και τον Γκαλμπρέιθ αγνοεί ο αμερικανόθρεφτος πρωθυπουργός μας;

Για ποια «διαφάνεια» μιλάει ο ΓΑΠ, όταν η πηγή της κερδοσκοπίας και της τοκογλυφίας είναι οι τράπεζες και τα χρηματιστηριακά ιδρύματα τα οποία αποτελούν και τα κέντρα της σύγχρονης οικονομικής ζωής, τους βασικούς νευραλγικούς κόμβους όλου του καπιταλιστικού συστήματος.

Ο υπηρέτης αυτών των γιγάντιων κέντρων των διεθνών ληστών μιλάει για διαφάνεια!!!

ΔΕΥΤΕΡΟΝ:

Αλλά ας παρακάμψουμε αυτό το καλαμπούρι του Γιωργάκη.

Τον ρωτάμε:

Γιατί, έστω σε αυτό το πλαίσιο της «διαφανούς» ρητορικής του, δεν δίνει στον ελληνικό λαό μια ενδιαφέρουσα πληροφορία;

Πόσες είναι οι ελληνικές τράπεζες, ποιες είναι και πόσα είναι τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που κατέχουν;

Έτσι, δηλαδή, για να έχουμε μια ...διαφανή προσέγγιση και κατάδειξη, από τα πιο επίσημα χείλη, των εγχώριων «κερδοσκόπων» και των «τοκογλύφων».

Σημείωση-1: Αυτοί οι «κακοί» κερδοσκόποι και τοκογλύφοι, οι οποίοι πίνουν το αίμα του ελληνικού λαού, «παίζουν» με τα ελληνικά ομόλογα και συμμετέχουν πρωταγωνιστικά στην εκτίναξη των επιτοκίων του διεθνούς δανεισμού της χώρας, είναι οι ίδιοι που (δημοσίως και ...διαφανώς) επευφημούν τον κύριο Παπανδρέου για τα μνημόνιά του με το ΔΝΤ (του «σοσιαλιστή» Στρος - Καν) και προς τους οποίους ο κ. Παπανδρέου - νόμιμα, ηθικά και ...διαφανέστατα - εξασφάλισε στο μνημόνιο διάταξη με την οποία τους παραχωρεί άλλα 15 δισ. ευρώ «ενίσχυση», δίπλα στα προηγούμενα 28 δισ. ευρώ του Καραμανλή.

Σημείωση-2: Νέο πακέτο με ζεστό χρήμα στις τράπεζες προσφέρει η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο που από χτες συζητείται στη Βουλή και προβλέπει την ίδρυση ταμείου «για τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος».

Η ίδρυση του ταμείου προβλέπεται στο μνημόνιο που έχει υπογράψει η κυβέρνηση με την τρόικα και με τα κονδύλια αυτά αναμένεται να χρηματοδοτηθούν οι τράπεζες σε περίπτωση που αντιμετωπίσουν προβλήματα στα λεγόμενα τεστ αντοχής στα οποία θα υποβληθούν το επόμενο διάστημα.

ΤΡΙΤΟΝ: Πριν δέκα μέρες δόθηκαν στη δημοσιότητα (διαφανώς, διαφανέστατα...) τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, από τα οποία προκύπτει ότι, σε μέσα επίπεδα, τα καταναλωτικά δάνεια που εγκρίνουν οι ελληνικές τράπεζες χορηγούνται με επιτόκιο ύψους 13,93%.

Θυμίζουμε ότι το επιτόκιο αυτό είναι δεκατέσσερις φορές (αριθμός: 14!) υψηλότερο από το βασικό επιτόκιο με το οποίο αντλούν χρήμα οι τράπεζες!

Αλήθεια, αγνοεί αυτή την φρενοβλαβή κερδοσκοπία και τοκογλυφία ο ΓΑΠ: Να δανείζεται η τράπεζα με 1% και τα ίδια λεφτά να τα δανείζει με 14%;

Είναι ή δεν είναι τοκογλυφία;

Με αυτά τα λίγα γίνεται καθαρή η κομπάζουσα απάτη της έννοιας «διαφάνεια», αλλά και η κομπάζουσα γνωστική ανεπάρκεια του πρωθυπουργού ο οποίος πιστεύει ηλιθίως ότι ηλίθιοι είναι οι Έλληνες…

_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!

[ΡΕΠΟΡΤΕΡ]

Μνημόνιο: πράξη εσχάτης προδοσίας
Από την πένα του ΣΤΑΘΗ



Το Μνημόνιο είναι για την Ελλάδα ό,τι προσπάθησε να γίνει το Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο.
Το ότι και τα δύο εξαμβλώματα τα υποστήριξαν περίπου οι ίδιες δυνάμεις, ούτε τυχαίον είναι ούτε σύμπτωση.



Αν το Σχέδιο Ανάν επιβαλλόταν, αν είχαν επικρατήσει οι δυνάμεις που το υποστήριζαν, η Κύπρος θα είχε μεταλλαχθεί σε ένα μόρφωμα απισχνασμένου κράτους, μειωμένης κυριαρχίας και περιορισμένης ανεξαρτησίας.

Σε ένα προτεκτοράτο νέου τύπου.

Με το Σχέδιο Ανάν παίχτηκε στην Κύπρο ένα στοίχημα ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος για τους παγκόσμιους Επικυρίαρχους. Διότι, για πρώτη φορά, ετέθη σε δοκιμασία μια «λογική του σωλήνα», η δημιουργία δηλαδή ενός «νέου τύπου κράτους», χωρίς ιστορικό προηγούμενο. Ενός υβριδίου μέσα απ' το οποίο όλες οι ενδιαφερόμενες δυνάμεις, ΗΠΑ, Τουρκία, Ευρωπαϊκή Ενωση, Βρετανία και Ελλάδα, θα μπορούσαν να εκφράζονται οι ίδιες ισχυρότερα απ' όσον η ίδια η Κύπρος.

Η προσπάθεια του ΟΗΕ μέσω του Σχεδίου Ανάν να δημιουργηθεί ένα πρόπλασμα μεταμοντερνικού «κράτους» (χρήσιμο για το μέλλον) που να διαθέτει απλώς χώρο και πληθυσμό (μάλιστα, ανοχύρωτα ακόμα κι αυτά στο άνωθεν μανιπουλάρισμα) σκόνταψε στο «ένστικτο» του λαού (στην πραγματικότητα στην πολιτική ανάγκη του λαού) για αυτεξούσιον και θεσμισμένο συνανήκειν.


Το Μνημόνιο στην Ελλάδα έχει στην πραγματικότητα σκοντάψει στα ίδια. Ομως ο δούρειος ίππος που το έφερε μέσα στην πόλη υπήρξε πιο προσεκτικός (είχαν πάρει το μάθημά τους απ' την Κύπρο), απέφυγε τις κακοτοπιές όπως τα δημοψηφίσματα, εκμεταλλεύτηκε τη σοσιαλιστική δορά, παρέκαμψε το Σύνταγμα, υπέταξε το Κοινοβούλιο στα Καυδιανά Δίκρανα των εκβιασμών και πέτυχε το έως τώρα ακατόρθωτο. [color=blue]Να θέσει τη χώρα υπό νεοαποικιακό καθεστώς.[/color]

Οχι ότι η Ελλάδα υπήρξε ποτέ, από γενέσεως του νεοελληνικού κράτους, μια χώρα με εδραία εθνική ανεξαρτησία και ασφαλή λαϊκή κυριαρχία -μάλιστα, συχνά το αντίθετο- αλλά για πρώτη φορά στην ιστορία της, εν καιρώ ειρήνης, βρίσκεται όχι υπό καθεστώς σχετικής υποτέλειας, αλλά σαφούς Κατοχής.

Το Μνημόνιο πέτυχε στον Ελλαδικό χώρο, αυτόν που έως χθες διαχειριζόταν το Ελληνικό κράτος, ό,τι δεν πέτυχε το Σχέδιο Ανάν στην Κύπρο.

Σήμερα η Ελλάδα είναι ένα κράτος υπό καθεστώς Εντολής άλλων Δυνάμεων. Κι όχι μόνον των δανειστών της. Το καθεστώς στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα δεν διαθέτει πλέον Συνταγματική αυθεντία και υφίσταται τη διαρκή Επιτροπεία των δανειστών της.



Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνάψει δάνειο με καμιά άλλη χώρα (ρητώς στο Μνημόνιο αποκλείονται η Ρωσία και η Κίνα). Οι δανειστές μας μπορούν να πουλήσουν τα δικαιώματα των δανείων τους σε όποιον επιθυμούν κι όποτε θέλουν. Η Ελλάδα έχει αμετακλήτως κι άνευ όρων παραιτηθεί από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά την περιουσία της.

Το τρέχον δάνειο των 80 δισ. πρέπει να εξοφληθεί αμέσως με όλες του τις επιβαρύνσεις χωρίς η χώρα να μπορεί να δανεισθεί προς τούτο εκ νέου, όπως όλες οι άλλες χώρες.

Αυτά και όλα τα άλλα που περιέχονται στο Μνημόνιο, σε άλλες εποχές, θα συνιστούσαν για όσους τα υπερψήφισαν πράξη εσχάτης προδοσίας. Στην εποχή μας, όπου οι οχληρές κυριολεξίες αποφεύγονται και οι περισσότεροι ομιλούν με ευφημισμούς, μπορεί κάτι τέτοιο να μη λέγεται, αλλά έχει γίνει.

Και αυτοί που υπερψήφισαν το Μνημόνιο το γνωρίζουν.
Μπορεί τώρα μερικοί απ' αυτούς να «διαμαρτύρονται» (με κραυγές ή ψιθύρους, οι Πασόκιοι), μπορεί να κάνουν κωλοτούμπες για να τα «γυρίσουν» οι πατριδοκάπηλοι του ΛΑΟΣ και μόνον η κυρία Μπακογιάννη να επιμένει, συνεπής στον ακροδεξιό νεοφιλελευθερισμό της, αλλά όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε τι έχει συμβεί.

Αν κάποια στιγμή οι Ελληνες, δηλαδή ο λαός, ανασυγκροτήσουν την τεμαχισμένη και υπόδουλη αυτήν τη στιγμή χώρα, αν τη βγάλουν απ' την απομόνωση και την περικύκλωση, υπάρχει η πιθανότης να ζητηθούν οι δέουσες εξηγήσεις από τους 159 τρέσες (Προσωπικώς το εύχομαι και θα αγωνισθώ για αυτό).

Και για όσους έχουν «ξεχάσει» τη λέξη, «τρέσα» έλεγαν οι Λάκωνες τον δειλό που πέταγε την ασπίδα και την κοπάναγε προς τον «μονόδρομο» της φυγής.
Το Μνημόνιο δεν ήταν «μονόδρομος» για την Ελλάδα.
Και το επόμενο σταυροδρόμι που θα φθάσει η χώρα (όπως κι άλλες ευρωπαϊκές) δεν φαίνεται πολύ μακρυά...

Πηγή:
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=13/07/2010&s=naytilos

[ΡΕΠΟΡΤΕΡ]

Ασφαλιστική «σφαγή» που αντιστοιχεί σε ... δυόμισι Παγκόσμιους Πολέμους!
Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος



Eίναι εξωφρενικό! Είναι ασύλληπτο! Τέτοια λεηλασία δεν έχει σημειωθεί αν προστεθούν μαζί η κατάλυση του αρχαιοελληνικού χώρου από τους Ρωμαίους, η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους και η εισβολή των χιτλερικών ορδών στην Αθήνα!

Σε σημερινές τιμές, η καταστροφή που υπέστη η Ελλάδα από τη ναζιστική κατοχή, υπολογίζεται από την επιτροπή διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων σε 100 δισ. ευρώ.

Ε, λοιπόν, η καταστροφή που συνεπάγεται για το λαό η πολιτική του ΠΑΣΟΚ στο Ασφαλιστικό, σωρευτικά υπολογίζεται - και εμμέσως ομολογείται από την ίδια την κυβέρνηση (!) - σε 251,520 δισ. ευρώ!

Μιλάμε στην ουσία για ένα αδιανόητο «ριφιφί», για αρπαγή χρημάτων από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους που δεν έχει προηγούμενο, αφού με το Ασφαλιστικό που επέβαλε ο «σοσιαλιστής» Παπανδρέου, η λεηλασία που υφίστανται οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι αυτού του τόπου, από σήμερα και μέχρι το 2060, μπορεί να συγκριθεί μόνο με τις συνέπειες ...δυόμισι Παγκόσμιων Πολέμων!

Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από την περίφημη «αναλογιστική μελέτη», στα συμπεράσματα της οποίας ο Λοβέρδος στήριξε όλη την «επιχειρηματολογία» του και συνολικά η κυβέρνηση την επικοινωνιακή της προπαγάνδα ώστε να περάσει το αντι-ασφαλιστικό τερατούργημα.

Αν λοιπόν δεχτούμε ότι οι φωστήρες στους οποίους κατέφυγε η κυβέρνηση έχουν την ικανότητα να προβλέπουν το μέλλον σε τέτοιο βάθος χρόνου, δηλαδή μέχρι το 2060, αν αυτοί που δεν είναι ικανοί να προβλέψουν τι μας ξημερώνει αύριο είναι εντούτοις τόσο ικανοί να προβλέπουν τι θα συμβεί μετά από πενήντα χρόνια, αν με δυο λόγια αποδεχτούμε ως σωστά τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο πόνημά τους, τότε ιδού τι συμβαίνει:

Υποστηρίζουν ότι με το Ασφαλιστικό που ψήφισαν, μειώνοντας δηλαδή τις συντάξεις, μειώνεται κάθε χρόνο το ποσό των συντάξεων που καταβάλλεται στους συνταξιούχους ως ποσοστό του ΑΕΠ. Αυτή είναι η αλήθεια.

Το ψέμα βρίσκεται ότι την τεράστια κατ' έτος απώλεια χρημάτων για τους συνταξιούχους, οι κυβερνώντες και οι τεχνοκράτες μελετητές τους τη βαφτίζουν «μείωση του ελλείμματος» των ασφαλιστικών ταμείων.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για αφαίρεση, για κλοπή, για αρπαγή των συντάξιμων αποδοχών των εργαζομένων.

Για να τεκμηριώσουν το «επίτευγμά τους», στη μελέτη τους καταγράφουν αναλυτικά πώς θα διαμορφωθεί από σήμερα και ως το 2060 η ποσοστιαία κατ' έτος «μείωση του ελλείμματος» (δηλαδή, στην πραγματικότητα, σε τι ποσοστό του ΑΕΠ αντιστοιχούν ετησίως τα κλεμμένα).

Ετσι, π.χ., για το 2010, λένε ότι με τα μέτρα που πήραν το «έλλειμμα» από 6,1% θα πάει 6%, με άλλα λόγια «εξοικονομούν» (σ.σ.: κλέβουν) συντάξεις που το ποσό τους ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι 0,1%, για το 2015 το ποσοστό των όσων έχουν «εξοικονομηθεί» (σ.σ.: κλαπεί) ανέρχεται στο 0,8% του ΑΕΠ, το 2025 σκαρφαλώνει στο 2,5% του ΑΕΠ και προοδευτικά με βάθος χρόνου του 2060 εκτινάσσεται στο 4,2% του ΑΕΠ.

Τι σημαίνουν τώρα όλα αυτά, παρουσιάζεται αναλυτικά στο σχετικό πίνακα:

Εφόσον πάρουμε ως έτος βάσης το 2010, όπου το ΑΕΠ εκτιμάται στα 240 δισ. ευρώ, τότε με βάση τα ποσοστά που οι ίδιοι δίνουν, υπολογίζουμε την κατ' έτος απώλεια χρημάτων για τους συνταξιούχους, η οποία σωρρευτικά αθροιζόμενη ανέρχεται μέχρι το 2060 (σε σημερινές τιμές) στα 251,250 δισ. ευρώ!

Με άλλα λόγια, μόνο από το Ασφαλιστικό, χωρίς να υπολογίζονται οι μειώσεις μισθών, χωρίς να συνεκτιμώνται οι συνέπειες από την γκιλοτίνα του Εργασιακού, χωρίς να προσμετρώνται τα βάρη από τους νέους άμεσους και έμμεσους φόρους, ο «σοσιαλιστής» Παπανδρέου και το «σοσιαλιστικό» ΠΑΣΟΚ φορτώνουν στις πλάτες του ελληνικού λαού ένα ολόκληρο δημόσιο χρέος!

Είναι το ίδιο αυτό χρέος από το οποίο, σε συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ, έχουν αναλάβει να μας «σώσουν»...

Πηγή:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5745801&publDate=14/7/2010