Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Η μυθολογία περί «ελευθερίας» και «ανθρωπίνων δικαιωμάτων»

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούν 24, 2010 11:40 am    Θέμα δημοσίευσης: Η μυθολογία περί «ελευθερίας» και «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η μυθολογία περί «ελευθερίας» και «ανθρωπίνων δικαιωμάτων»

Στην εποχή μας ελεύθερες είναι μόνο οι τιμές και οι συναλλαγές, δηλαδή η ΑΓΟΡΑ.
Και η αγορά μοιάζει με πειρατικό πλοίο:
ΟΣΟ ΠΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΣΚΛΑΒΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ…


Παραστατικό το παρακάτω κείμενο:

Η ελευθερία που νομίζουμε ότι έχουμε !!!
Πηγή:
http://listonplace.blogspot.com/2010/06/blog-post_8149.html





Πόσο ελεύθερος νιώθεις, όταν αποφασίζουν για εσένα μέχρι πόσο να δουλεύεις, με τί συνθήκες και τί μισθό αλλά δεν έχεις τρόπο να αντιδράσεις και να πεις τί πιστεύεις εσύ?

Απο το...ligesskepsis


"Είμαι ελεύθερος να κάνω ό,τι θέλουν..."
...ήταν η ατάκα που είχε σαν θεματολογία ο Αρκάς στην ιστορία με τον Ισοβίτη! Οσο περνάει ο καιρός, τόσο όμως βλέπω πως η ιστορία επαναλαμβάνεται! Οι "παλιοί" σίγουρα θα έχουν διαβάσει τη σειρά αυτή του Αρκα: Ο Ισοβίτης πάντα τη πατούσε, ενώ το ποντίκι πάντα είχε τα μέσα για να τη βγάζει καθαρή και να πουλάει σε μαύρη αγορά ό,τι χρειάζονταν ο Ισοβίτης μας...

Οσο περνάει ο καιρός, τόσο αισθάνομαι πως μοιάζω με αυτή τη φιγούρα του Ισοβίτη! Ολο και κάπως βρίσκουν ευκαιρία να μειώσουν και άλλες μου ελευθερίες, ενώ πάντα τα ποντίκια βρίσκουν τρόπο να τη βγάζουν καθαρή και να μου πουλάνε εμφιαλωμένο ελεύθερο αέρα...

Ανθρώπινα δικαιώματα

Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι «βασικά δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες που δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι», τα οποία περιλαμβάνουν αστικά και πολιτικά δικαιώματα όπως το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία, την ελευθερία σκέψης και έκφρασης, καθώς και την ισότητα ενώπιον του νόμου. Στα ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνονται, επίσης, κοινωνικά, πολιτιστικά και οικονομικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα της συμμετοχής στον πολιτισμό, το δικαίωμα στην τροφή, την εργασία και την εκπαίδευση.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Πράγματι, πόσο ελεύθερος μπορείς να νιώσεις αν δεν έχεις κάποια ευρώ στη τσέπη σου? Θα δεις πως αν σε αφήσουν μέσα στο Κέντρο της Αθήνας χωρίς ένα ευρώ, θα πεθάνεις στη δίψα και αποκλείεται να φτάσεις σπίτι! Για να πάρεις το πιο απλό μεταφορικό μέσο θα πρέπει να έχεις τουλάχιστον ένα ευρώ για εισιτήριο! Το μικρό μπουκαλάκι νερού έχει 50 λεπτά, ενώ στη πράξη νερό είναι ρε γαμώτο, δωρεάν έπρεπε να είναι, νεράκι του θεού που αν δεν πιούμε θα πεθάνουμε! Μας έκαναν να φοβόμαστε να βγούμε έξω χωρίς να έχουμε έστω λίγα ευρώ...

Πόσο ελεύθερος νιώθεις όταν βλέπεις παντού αστυνομία στους στενούς δρόμους αλλά στα στενά περιμένουν διάφοροι να σε κλέψουν? Είναι όμορφο που αρχίσαμε να αποζητούμε να μας έχουν παντού αστυνομία? Σε ποιό βιβλίο διαβάσαμε πως για να απολαύσουμε την ελευθερία θα πρέπει να υπάρχουν αστυνόμοι παντού "να μας φυλάνε"? Αυτό δεν γίνεται σε Μοναρχικά συστήματα πχ Δικτατορίες? Η αστυνομία είναι όπλο καταστολής και όχι όπλο πρόληψης για τη φτώχεια! Γιατί να μη δώσουν αντί για νέους αστυνόμους και εξοπλισμό χρήματα για να φτιάξουμε το Μέλλον μας? Μάλλον γιατί απλά θέλουν να μας κάνουν να φοβόμαστε και όποιος τολμήσει να πει κάτι διαφορετικό από αυτά που θέλουν, να έχουν πολλούς για καταστολή και όχι λύσεις...

Πόσο ελεύθερος νιώθεις όταν κάποιος λέει πως η διασκέδαση θα πρέπει να τελειώνει συγκεκριμένη ώρα?
Δεν μεγαλώσαμε σε χώρα που ποτέ δεν κοιμόνταν και η ζωή και το βράδυ ήταν με πολύ κόσμο που γελούσε και διασκέδαζε? Στην Ελλάδα που μεγάλωσα θυμάμαι πως στη Πατησίων πάντα δούλευαν τα καταστήματα, πρωί και βράδυ, πάντα υπήρχε κόσμος, τί άλλαξε και τώρα τα βράδια είναι έξω μόνο ταρίφες και ελάχιστος κόσμος που προχωράει γρήγορα και φοβισμένα?

Πόσο ελεύθερος νιώθεις όταν βλέπεις πως ο δρόμος που υπάρχουν αστυνομικά τμήματα είναι κλειστός τα βράδια, με σκοπούς "τσιλιαδόρους" για να μη φάνε τίποτα αδέσποτες όσοι είναι μέσα σε αυτά? Πώς άλλαξε ο κόσμος μας? Αν οι ίδιοι δεν μπορούν να προφυλαχθούν από τους γνωστούς-άγνωστους η επόμενη λύση ποιά είναι? Θα κατεβάσουν Στρατό για να φυλάξουν τα τμήματά τους? Θα βάλουν και γεώσακους με MG3? Τα τμήματα δεν είναι για να προφυλάξουν τους κατοίκους της περιοχής? Γιατί προσπαθούν κάποιοι να υψώσουν τοίχος ανάμεσα στους πολίτες και τους ανθρώπους της ΕΛ.ΑΣ? Αυτό που πετυχαίνουν είναι το απλούστατο, να δημιουργούν φόβο στους ανθρώπους της ΕΛ.ΑΣ πως κινδυνεύουν από τους πολίτες και έτσι να συμπεριφερθούν μέσα από το πρίσμα του φόβου σαν να είναι αντίπαλός τους ο Πολίτης! Ποιό όμορφο θα ήταν να μην υπάρχουν αυτοί οι τοίχοι ανάμεσά μας!

Πόσο ελεύθερος νιώθεις όταν ξέρεις, πως ό,τι βλέπεις, διαβάζεις, επικοινωνείς, κάποιος "μεγάλος αδερφός" γνωρίζει πότε, πώς και γιατί τα λες? Οταν γνωρίζει πόση ώρα είσαι στο internet, ποιοί είναι οι φίλοι σου, τί λέτε, ποιά είναι τα χόμπι σας, πόσο γουστάρεις και τί γουστάρεις, θα δεις πως δεν είσαι τόσο ελεύθερος όσο θα ήθελες να πιστεύεις...

Πόσο ελεύθερος νιώθεις όταν ξέρεις πως μπορούν να σε συλλάβουν με διάφορους τρομονόμους, να σε αποκλείσουν κάπου χωρίς πρόσβαση σε δικούς σου ανθρώπους, χωρίς δικηγόρο? Πώς δέχεσαι να υπάρχουν Γιουντάναμο και άλλες τέτοιες φυλακές που εκεί δεν υπάρχουν δικαιώματα για όποιον πιάσουν στα χέρια τους? Ας δείτε τη ταινία "Στο όνομα του Πατρός" που μιλάνε για μία αληθινή ιστορία για την ελευθερία που νομίζουμε πως ζούμε!

Πόσο ελεύθερος νιώθεις,
όταν αποφασίζουν για εσένα μέχρι πόσο να δουλεύεις, με τί συνθήκες και τί μισθό αλλά δεν έχεις τρόπο να αντιδράσεις και να πεις τί πιστεύεις εσύ? Αν βγει έστω ένας που να πει πως πληρώνεται ακριβότερα από όσο αξίζει και πρέπει να δουλέψει περισσότερα χρόνια με χαρά εγώ θα πάω πάσο! Μη ξεχνούμε πως μέχρι και ο Χίτλερ είχε σε μεγάλη πινακίδα έξω από στρατόπεδα συγκέντρωσης το ρητό "Η δουλειά απελευθερώνει"... Πόσο πιστεύετε πως έχει αλλάξει η ανθρωπότητα από τότε?

Πόσο ελεύθερος νιώθεις,
όταν ακούς πως πεθαίνουν κάθε μέρα άνθρωποι από πολέμους, που στη πράξη είναι μπίζνες για τους λίγους! Αυτοί που τους αποφασίζουν δεν πολεμούν, απολαμβάνουν την ηρεμία τους, τρώνε τις μίζες τους σε ξένα κράτη με τη πρόφαση πως κάνουν εκεί εξωτερική πολιτική και επιστρέφουν σαν ηγέτες όταν αποκατασταθεί η ηρεμία! Πράγματι, στη Μάχη των Θερμοπυλών θεωρείτε πως αν ο Λεωνίδας έστελνε τους 300 αλλά αυτός έμενε στην ασφάλεια της Σπάρτης, τώρα θα θυμόμασταν τον Ηρωισμό των 300? Θα λέγαμε απλά πως πολέμησαν οι 300 τους πολλούς ηρωικά αλλά μέχρι εκεί... Τόσο πολύ μας άλλαξε η Δημοκρατία μας...

Πόσο ελεύθερος νιώθεις, όταν σου περίφραξαν τα αρχαία σου με διάφορες δικαιολογίες, με αποτέλεσμα να μη ξέρεις ούτε πόσα έχεις αλλά και όσα "πληρώνεις" για συντηρήσεις, πώς πάνε οι συντηρήσεις τους? Οταν τα μουσεία κλείνουν στις 14.00 και θα πρέπει να πληρώσεις εισιτήριο για να τα δεις? Είναι δυνατόν να φωτίζουν την Ακρόπολη αλλά να μην επιτρέπουν μια που είναι φωτισμένη να δεις τη δύση ή την ανατολή του Ηλίου ανάμεσα από τις κολώνες της? Αν δεν έχεις χρήματα για εισιτήριο θα τις βλέπεις από μακρυά λες και δεν είσαι εσύ απόγονος και συνέχεια της Ιστορίας του Τόπου σου! Δεν είναι των πατεράδων τους τα αρχαία της Ελλάδας, είναι όλων μας και έχουμε δικαίωμα να τα βλέπουμε ό,τι ώρα μπορούμε και θέλουμε! Ο παππούς μας όταν θέλει να πει ιστορίες από το πόλεμο τις λέει με ωράριο και πληρώνουμε εισιτήριο? Τότε γιατί μας φαίνεται φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει?

Πόσο ελεύθερος νιώθεις, όταν κάνεις τους αρραβώνες για το παιδί σου και επειδή είναι αργά και παίζει η μουσική σου ο γείτονας φέρνει την αστυνομία για να κοιμηθεί? Μεγάλωσα σε μία Αθήνα που τα πάρτι κρατούσαν μέχρι το πρωί, που οι γείτονες αποδέχονταν τη χαρά μας, τώρα πια πόσο καιρό έχετε να ακούσετε πως κάποιος γείτονες έκανε πάρτι? Τί άλλαξε από τότε? Γιατί τώρα χαίρεται ο γείτονας να σε ρίξει στην ίδια μιζέρια που ζει αυτός? Γιατί όλοι πια ζούμε στην ίδια μιζέρια που κάποιος έντεχνα μας έριξε? Μου έτυχε να πάω σε ένα πάρτι φίλων που παντρεύονταν και έστειλαν αστυνομία όχι γιατί είχαμε δυνατά μουσική αλλά γιατί καθόμασταν έξω στο μπαλκόνι των παιδιών και ενοχλούνταν κάποιοι! Τόσο μίζεροι γίναμε που λυπόμαστε όταν βλέπουμε τον άλλο να χαίρεται και πρέπει να τον ρίξουμε στα σκατά που ζούμε και εμείς?

Πόσο ελεύθερος νιώθεις, όταν σου απαγορεύουν να κάνεις ελεύθερο κάμπινγκ ενώ σε κάμπινγκ που θα πληρώσεις δεν υπάρχει πρόβλημα? Είναι λογικό να μην επιτρέπουν το ελεύθερο κάμπινγκ για όσους το θέλουν? Υπάρχουν νόμοι που αν βρουν πως ενοχλούν, ή ρυπαίνουν το χώρο να τους βάλουν πρόστιμα αλλά αν κάνουμε όπου θέλουμε κάμπινγκ δεν θα νοικιάζουμε το κάθε στάβλο του κάθε ντόπιου για δωμάτιο, που μέσα σε δύο μήνες θέλουν να βγάλουν χρήματα για να ζήσουν όλο τον υπόλοιπο χρόνο! Αντίστοιχα αν θέλουν να μη κάνουμε ελεύθερο κάμπινγκ, ας κλείνουν όποιο ντόπιο ανοίγει για δωμάτιο το κάθε στάβλο, που δεν θα δώσει απόδειξη, που δεν θα έχει μέσα στο δωμάτιο ψυγείο, κλιματιστικό, ζεστό νερό, αυτόνομη τουαλέτα και φαρμακείο! Παιδιά δεν είμαστε, καταλαβαίνουμε γιατί απαγορεύεται το ελεύθερο κάμπινγκ...

Πόσο ελεύθερος νιώθεις,
όταν τώρα με τη Digia οι μικρές φωνές των μικρών καναλιών θα σβήσουν, (όπως τώρα στο internet να κλείσουν όλα τα blogs) που δεν θα τολμούν να κάνουν διαφορετικά από ότι αρέσει σε κάθε συμμορία του ΕΣΡ που βάζουν στα μεγάλα κανάλια πρόστιμα αλλά δεν πληρώνουν ποτέ με τη βοήθεια του Κράτους? Τώρα με το Digia θα ξέρουν τί βλέπεις όμως, πόση ώρα το παρακολουθούσες, αν πέρασαν τα μηνύματα που ήθελαν κλπ Για όλους αυτούς τους λόγους ακόμα δεν πληρώνει κανένα μεγάλο κανάλι τις συχνότητες που χρησιμοποιεί, γιατί είναι μέρος του Συστήματος, που πρέπει να κάνει τα γλυκά μάτια στο Κράτος και να ελέγχει το Κράτος τί λέμε...

Πόσο ελεύθερος νιώθεις, όταν εσύ πρέπει να ζήσεις με φαγητό τίγκα στα φάρμακα (που ακόμα δεν ξέρω πως λέγονται) ενώ κάποιος πλούσιος θα ζήσει με φαγητά χωρίς φάρμακα (βιολογικά λέγονται αυτά, για να ξεχωρίζουν από τη σαβούρα που τρώμε εμείς οι υπόλοιποι)? Που μάλιστα κοιτώντας αν μπορείς να πάρεις περισσότερη τροφή αλλά χειρότερης ποιότητας και "no name" για να σου φτάσουν να βγάλεις το μήνα σου! Αν αυτό σου φαίνεται ελευθερία να τρως ό,τι και οι κότες και τα γουρούνια που τα έχουν για σφάξιμο πάλι πάσο πάω...

Πόσο ελεύθερος νιώθεις,
όταν σου καταστρέφουν τη δημόσια εκπαίδευση με διάφορους τρόπους αλλά σου λένε πως υπάρχουν τα ιδιωτικά κολέγια και πανεπιστήμια σαν λύση? Είναι λύση φυσικά γιατί ξέρουμε πως είναι δύσκολο να σπουδάσει κάποιος που η οικογένειά του δεν έχει τα χρήματα να τον συντηρήσει σαν φοιτητή και πάλι κάποιοι "λελέδες" θα μπορέσουν να γίνουν "γραμματιζούμενοι" αφού η οικονομική κατάσταση του Μπαμπά το επιτρέπει! Για τους υπόλοιπους ας πάνε από το γυμνάσιο στη φάμπρικα, έτσι και αλλιώς εκεί θα πάμε όλοι...

Πόσο ελεύθερος νιώθεις,
όταν χρωστάς στο Δημόσιο μπαίνεις φυλακή ή σου παίρνουν ό,τι έχεις και δεν έχεις εσύ και η οικογένειά σου ενώ κάτι Βοσκόπουλοι είναι στο απυρόβλητο? Που αν κάποιος σκοτώσει κάποιον και έχει τα χρήματα θα πάρει το Κούγια και θα βγει λάδι και θα φταίει ο νεκρός που ο θεός έστειλε εκεί τη σφαίρα? Που αν και έχεις φάει τη ζωή σου στα διαβάσματα κάποιος που ήξερε κάποιο πολιτικό ή δημοσιογράφο είναι σε γραφείο και εσύ είσαι όλη μέρα στην αγγαρεία και θα γνωρίσεις όλες τις πινέζες της Ελλάδας για να παραμείνει το βύσμα στη πόλη του?

Κάποτε είχε μιλήσει και ο Πλάτωνας για την ελευθερία που νομίζουμε πως έχουμε, αν μπείτε στο youtube και βάλετε να ψάξετε "τη Σπηλιά του Πλάτωνα" θα δείτε τί έλεγε κάποιος 2.500 χρόνια πριν, πριν τον σκοτώσουν, την εποχή που δημιουργούνταν και η Ελευθερία... Κάτι θα ήξερε για να τα πει όλα αυτά, θεωρείται ακόμα "μεγάλο μυαλό" και κανένας δεν τον προσπέρασε...

Οπως τα έλεγα με ένα φίλο το Γιώργο, μου είπε κάτι σοφό: "Ο άνθρωπος πάντα έτσι ήταν, πάντα κάποιοι κέρδιζαν τα πάντα, πάντα κάποιοι πέθαιναν στη δουλειά και τίποτα δεν αλλάζει, έτσι είναι η φύση του ανθρώπου"! Τότε όταν μου το είπε, τα πήρα στο κρανίο, δεν ήθελα να το παραδεχτώ! Κι όμως έτσι είναι, ο άνθρωπος πάντα καταπατούσε τα δικαιώματα του άλλου όταν μπορούσε, πάντα έκλεβε το ψωμί του άλλου όταν είχε την ευκαιρία! Αυτό λοιπόν που εγώ θα ήθελα πολύ να κάνω, έστω στο μικρόκοσμό μου, είναι αν μπορώ να μη κλέψω, να μη κοροϊδέψω τον διπλανό μου για να του φάω το κόκκαλο που του πέταξαν, άλλωστε δεν είμαι και ο πιο έξυπνος άνθρωπος του κόσμου, όλο και κάποιος άλλος εξυπνότερος θα φάει το δικό μου και το κομμάτι που έκλεψα! Θα προσπαθήσω να βλέπω το κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού με κίνδυνο να με κοροϊδέψουν, αλλά θα ονειρεύομαι κι όλας το κόσμο αγγελικά πλασμένο που ο ένας θα βοηθά τον άλλο για να πάμε όλοι μαζί μπροστά!

Σίγουρα μας θέλουν χωρισμένους σε ομάδες, αυτοί που δουλεύουν με αυτούς που δεν βρίσκουν δουλειά, αυτοί που είναι ΠΑΣΟΚ και αυτοί που είναι ΝΔ, αυτοί που ψηφίζουν με αυτούς που δεν ψηφίζουν κλπ

Το θέμα είναι πως στη πράξη δεν έχουμε πολλά να χάσουμε, δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε, το πολύ-πολύ να ενωθούμε και να κερδίσουμε μερικές τζούρες ελευθερίας, που είμαι σίγουρος πως ακόμα κανένας μας δεν έχει γευτεί...


Αν έχεις διάθεση και χρόνο, ρίξε μία ματιά στα βιντεάκια...
http://www.youtube.com/watch?v=NaYPmHHP5S0&feature=player_embedded

http://www.youtube.com/watch?v=PaulmQHrExY&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=iWAn5OfHkDI&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=nsuwZoPrfec

http://www.youtube.com/watch?v=xsK7OKCfUFk&feature=related

Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούν 24, 2010 12:06 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ

Περί «ελευθερίας» και «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και περί των σχετικών μύθων έχουμε γράψει πάρα πολλά κείμενα.
Βρίσκομαι, όμως, μακριά από το γραφείο και τους φακέλους …
Βρήκα, ωστόσο, ένα σχετικό, δημοσιευμένο και εδώ:

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=16957#16957





ΣΤΟ ΡΕΣΑΛΤΟ-30 που κυκλοφορεί



Η καπιταλιστική μυθολογία της παρακμής
αναπαράγεται από κάποιους θλιβερούς
«αριστερούς», σαν «ανθρώπινο δικαίωμα»!!!


Γράφει: Ο Θύμιος Παπανικολάου


Η ιδεολογική καθίζηση της εποχής μας, η πτώση και ρουτινοποίηση της σκέψης, η απουσία αγωνιστικού ήθους και η νοσηρή παθητικότητα μοιραία αναπαλαίωσαν όλα τα αστικά ηθικά αξιώματα της σκλαβιάς και υποταγής και εδραίωσαν την ιμπεριαλιστική, νεοταξική μυθολογία των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» και της «ατομικής ελευθερίας»: Μυθολογία που τοποθετεί την πραγματικότητα με το κεφάλι προς τα κάτω.
Το θλιβερό της ιστορίας είναι ότι οι «προφήτες» αυτής της παρακμιακής μυθολογίας είναι τα «ναυάγια» και τα «ρετάλια» της αριστεράς: Από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τις «ακροαριστερές» σέχτες που ορκίζονται στο όνομα του Μαρξισμού. «Μαρξιστές» που καρατομούν και δολοφονούν καθημερινά τον Μαρξ.

Το αλφάβητο του μαρξισμού

Αν είχαν, όλοι αυτοί, στοιχειώδη επαφή με την μαρξιστική θεωρία θα γνώριζαν τα εξής απλά:
α). Ο σύγχρονος άνθρωπος και η συνείδησή του αιωρούνται μεταξύ ευρύτατων φιλοσοφικών, πολιτικών και νομικών μύθων: καπιταλιστικοί μύθοι που αποκρύπτονται επιμελώς πίσω από ηθικές αφαιρέσεις και αξιώματα ή από κείνο το νόθο πλάσμα, που λέγεται «κοινή λογική».
β). Ο άνθρωπος στον καπιταλισμό τοποθετείται στην κορυφή, θεωρείται κυρίαρχος, αλλά στην πραγματικότητα αυτός ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα άτομο απωλεσμένο, αλλοτριωμένο και παραδομένο στην κυριαρχία απάνθρωπων, κτηνωδών όρων και συνθηκών.
γ). Τα περιβόητα δικαιώματα του ανθρώπου για ελευθερία «δεν βασίζονται στον δεσμό ανθρώπου με άνθρωπο, αλλά στον διαχωρισμό ανθρώπου από άνθρωπο». Είναι τα δικαιώματα του εγωιστικού συμφέροντος που οδηγούν στο να μη βρίσκει ο καθένας στον άλλον την πραγματοποίηση, αλλά τον περιορισμό της ελευθερίας του.
δ). Η χρηστικότητα των αστικών μύθων αποσκοπεί: στην ιδεολογική θεοποίηση του αστικού ατομισμού, στην εξάλειψη των κοινωνικών (ταξικών) οριοθετήσεων και στον πολιτικό αποχρωματισμό της συνείδησης: Στην ισοπέδωση κάθε συλλογικής, κοινωνικής συνείδησης και στη Ζούγκλα του «όλοι εναντίον όλων»!


Η μυθολογία των «δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων»

Σαν υστερικές ύαινες οι μαρξίζοντες και ροζ αριστερούληδες φωνασκούν για τα «δικαιώματα των ομοφυλόφιλων». Φωνασκούν για «το δικαίωμα του ανθρώπου να καθορίζει ο ίδιος τη σεξουαλική του ζωή».
Οι άμοιροι αυτοί μαρξίζοντες δεν έχουν κατανοήσει ούτε το κοινωνικό αλφάβητο του μαρξισμού. Γιατί ποτέ το άτομο δεν καθορίζει το ίδιο τη ζωή του σε επίπεδο ατομικό!!! Η συμπεριφορά και οι «επιλογές» του ατόμου καθορίζονται από τους φυσικούς και κοινωνικούς νόμους: τους ιστορικούς όρους και τις κοινωνικές συνθήκες μέσα στις οποίες ζει και λειτουργεί.
Οι άνθρωποι-έλεγε ο Μαρξ- κάνουν την ιστορία τους, αλλά την κάνουν σε συνθήκες που καθορίζουν τη δράση τους, σε συνθήκες που δεν έχουν επιλέξει οι ίδιοι, αλλά τους έχουν κληροδοτηθεί από τις προηγούμενες γενεές. Επομένως οι επιλογές και οι ενέργειές τους δεσμεύονται από τις προϋπάρχουσες συνθήκες, φυσικές και κοινωνικές.
Σεξουαλικά οι άνθρωποι δεσμεύονται από το ίδιο τους το φύλο το οποίο επίσης δεν επιλέγουν και από τους κοινωνικούς νόμους που και αυτούς δεν επιλέγουν.
Το «ατομικό δικαίωμα», λοιπόν της «ελεύθερης επιλογής», είναι από μόνο του μια αντί-επιστημονική μπαρούφα που αναιρεί την ιστορική διαλεκτική, συνακόλουθα την ίδια λογική της μαρξιστικής θεωρίας.
Αποτελεί, ακόμη και ένα σόφισμα σύνθετης απάτης.

Α. Η απάτη του «ατομικού δικαιώματος».
Οι αφαιρέσεις συγχωρούν τις αμαρτίες. Η έκκληση στο «ατομικό δικαίωμα» των ομοφυλοφίλων ταχυδακτυλουργικά μετατοπίζει το «κοινωνικό» σε «ατομικό», ταυτίζοντας ιστορικές-κοινωνικές φόρμες με το «ατομικό δικαίωμα». Εξισώνει, πιο απλά, τις φυσικές και κοινωνικές σχέσεις με τις «ατομικές», το «δικαίωμα» των ετερόφυλων με το «δικαίωμα» των ομοφυλόφιλων.
Σοφιστεία καραμπινάτη. Κανένα «ατομικό δικαίωμα» ετερόφυλων δεν υπάρχει για να αντιπαρατίθεται με το «δικαίωμα των ομοφυλόφιλων». Η ετεροφυλία δεν κατοχυρώθηκε πολιτικά και νομικά. Ήταν η φύση που την καθόρισε και όχι το οποιοδήποτε πολιτικό και νομικό καθεστώς.
Ούτε η οικογένεια αποτελεί «ατομικό δικαίωμα». Ήταν ιστορικό κοινωνικό αίτημα που στηρίχτηκε στο φυσικό νόμο της αναπαραγωγής και διαιώνισης της ζωής και κατοχύρωσε κοινωνικά (ταξικά) τα συμφέροντα της αναπαραγωγής και διαιώνισης της φυσικής και κοινωνικής ζωής.
Ούτε το κράτος είναι «ατομικό δικαίωμα». Αποτέλεσε την πολιτική δομή κατοχύρωσης των κοινωνικών συμφερόντων της οικογένειας, του κοινωνικού αυτού κυττάρου της «φυσικής» αναπαραγωγής της ζωής.
Είναι ταχυδακτυλουργία, συνεπώς, να μιλάμε για τα «ατομικά δικαιώματα» των ομοφυλόφιλων, «δικαιώματα» που τα προωθεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα για να τινάξει στον αέρα και τους φυσικούς και κοινωνικούς νόμους, για να ισοπεδώσει ολοκληρωτικά την κοινωνία των ανθρώπων και να μεταλλάξει τη «φύση» σε «παραφύση»!!!

Β. Η παρακμή δεν μπορεί να αποτελέσει κατοχυρωμένο πολιτικό δικαίωμα.
Η άλλη σοφιστική απάτη είναι ότι η προώθηση τέτοιων «ατομικών δικαιωμάτων» νομιμοποιεί και εδραιώνει πολιτικά, συνακόλουθα και νομικά τη σήψη και τις «διαστροφές» ενός συστήματος το οποίο, αυτό και μόνο παράγει και αναπαράγει αυτές τις «διαστροφές».
Οι ομοφυλόφιλοι, όπως και κάθε άνθρωπος (ακόμα και ο χειρότερος εγκληματίας) έχει τα ίδια ατομικά δικαιώματα με τους άλλους. Κανένας νόμος δεν απαγορεύει τις ομοφυλοφιλικές ή άλλου είδους «αλλόκοτες» σχέσεις. Δεν υπάρχει καμία απαγόρευση στο πώς θα χρησιμοποιήσει ο καθένας το σώμα του και την «ψυχή» του.
Ωστόσο, είναι εντελώς διαφορετικό την «ατομική συμπεριφορά» να την ανάγουμε σε πολιτικό και νομικό αίτημα διεκδίκησης, να την ανυψώνουμε υπεράνω της «φύσης» και του κοινωνικού συλλογικού «εγώ»: υπεράνω των νόμων της κοινωνίας και των συλλογικών κοινωνικών σχέσεων.
Όλοι γνωρίζουμε ότι εκτός από την ομοφυλοφιλία υπάρχει ακόμα πλήθος σεξουαλικών «επιλογών». Παραλλαγές υποκατάστατων της φυσιολογικής μεταξύ των φύλων σχέσης, ψυχολογικά νοσήματα των κοινωνικών διαστροφών της καπιταλιστικής ζούγκλας: Η κτηνοβασία είναι κι αυτή φαινόμενο της σεξουαλικής ζωής, η κοπρολαγνεία, η νεκροφιλία, ο σαδομαζοχισμός και πολλά άλλα.
Στη σοφιστική βάση των «ατομικών δικαιωμάτων» των ομοφυλόφιλων, γιατί να μην κατοχυρωθούν και αυτά τα δικαιώματα;
Σήμερα έχουμε τους ομοφυλόφιλους. Αύριο θα αρχίσουν τις «παρελάσεις» (αυτές τις χειροκροτεί η «αριστερά») των άλλων: Όλων των «κοπράνων» της καπιταλιστικής σήψης.
Φτάσαμε στο σημείο το παγκόσμιο κράτος και όλα τα ΜΜΕ, μαζί με τους θλιβερούς «αριστερούς», να προσπαθούν ανοικτά να νομιμοποιήσουν στην «κοινή γνώμη» την ομοφυλοφιλία και κάθε άλλη «αλλόκοτη» συμπεριφορά. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι η σύγχρονη κοινωνία έχει φτάσει στο τελευταίο σκαλοπάτι της παρακμής, όπως είχε συμβεί με την πλήρη έκκληση των ηθών, λίγο πριν την κατάρρευση, της Αρχαίας Ρώμης και αργότερα των φεουδαρχικών καθεστώτων…


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες