Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Χάσαμε το Γιάννη Βερούχη

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΘΥΜΙΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούν 05, 2010 4:12 pm    Θέμα δημοσίευσης: Χάσαμε το Γιάννη Βερούχη Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Χάσαμε το Γιάννη Βερούχη



Απουσίαζα και μόλις τώρα πληροφορήθηκα τη σουβλερή είδηση: Ο Γιάννης Βερούχης, ο δάσκαλος, ο φίλος και ο αυθεντικός επαναστάτης μας άφησε.

Πικρός και σκληρός ο καιρός μας, ίσως ο πιο πικρός και σκληρός στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Οι Επαναστάτες σπανίζουν και ζούνε όλη την τραγικότητα της εφιαλτικής εποχής μας.

Σπανίζουν και οι ηθικές υποστάσεις, οι μεγάλοι ιδεολόγοι και οι αλύγιστοι αγωνιστές.


Ο Γιάννης Βερούχης ήταν ο μεγάλος και ατόφιος επαναστάτης. Πλούτισε την εποχή του με το αλύγιστο σθένος του, με το μεγάλο αγωνιστικό και ηθικό του ανάστημα, με τα ακούραστα τραγούδια Πίστης στα ιδανικά τού σοσιαλισμού και επαναστατικού μαρξισμού.

Ο Γιάννης Βερούχης ήταν ένα μοναδικό λουλούδι αγωνιστικότητας, ιδεολογικής συνέπειας και επαναστατικού ήθους.

Όλα αυτά έχουν αποτυπωθεί στη συνείδησή μας, στη συνείδηση όλων όσοι τον γνώρισαν και αγωνίστηκαν μαζί του. Και αυτό γλυκαίνει τον σουβλερό και νωπό πόνο από το χαμό του…

Και είναι αυτό το θύμισμα του μεγάλου αυτού αγωνιστή που διώχνει την κατάθλιψη, ατσαλώνει το θάρρος μας και μας οπλίζει με δημιουργική αισιοδοξία.

Ο Γιάννης Βερούχης, (συναγωνιστής και φίλος πάνω από 43 χρόνια) μας τύλιξε με τα επαναστατικά του νήματα μέχρι την τελευταία του στιγμή: Με τα πολύτιμα νήματα της επαναστατικής του αισιοδοξίας και του ήθους του.

Θα κλείσουμε τον αποχαιρετισμό μας με τα λόγια του Τρότσκυ που του άρεσαν ιδιαίτερα:

«Το ελατήριο της εποχής μας είναι πιο δυνατό από το ελατήριο του καθενός μας. Το σπείρωμα της ιστορίας θα ξετυλιχτεί ως την άκρη. Ας μην αντιταχθούμε σ’ αυτό, ας το βοηθήσουμε με τις συνειδητές προσπάθειες της σκέψης και της θέλησης. Ας προετοιμάσουμε το μέλλον. Ας κατακτήσουμε, για τον καθένα και για την κάθε μια, το δικαίωμα στο ψωμί και το δικαίωμα στο τραγούδι».

Καλό ταξίδι φίλε!


Διαβάστε εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=23939#23939



Οι πρώτοι που σήκωσαν κεφάλι
Η οργάνωση που έχει «θαφτεί» εντελώς



Μέσα στην Ιστορία δεν υπάρχει ποτέ μόνο του το σκέλος της βαρβαρότητας και του τρόμου. Υπάρχει και το σκέλος της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στη βαρβαρότητα και τον τρόμο. Και στα πλέον ολοκληρωτικά καθεστώτα δρουν και λειτουργούν τα αγωνιστικά κύτταρα ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.
Κάποιοι είτε από άγνοια είτε από σκοπιμότητα δαιμονοποιούν τη χουντική τρομοκρατία, σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αφανίζονται κυριολεκτικά τα ρυάκια ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και ΑΓΩΝΑ. Εμφανίζουν μια Ελλάδα νεκρή από ζωή, ακίνητη από τον τρόμο, υποταγμένη στον τρόμο.
Μια τέτοια εικόνα βρίσκεται μακριά από την πραγματικότητα. Δεν είναι, όμως, απλώς μια εικόνα ιστορικά πλαστογραφημένη και παραποιημένη, αλλά και πολλαπλά δόλια:
α). Σπέρνει στις νεότερες γενιές τον τρόμο της ηττοπάθειας.
β). Σβήνει την αγωνιστική μνήμη, συνακόλουθα τη διαλεκτική της Ιστορίας των κινημάτων.
γ). Εξανεμίζει το ήθος των αγωνιστικών ιδεών και τους πρωταγωνιστές.
δ). Επιτρέπει στους ποικίλους «λιποτάχτες» και «φυγάδες» να λοιδορούν, ακόμα και να συκοφαντούν αυτούς που παίζανε το κεφάλι τους…
Κάποιοι δημοσιοκάφροι τηλεστάρ που ήταν ή κρυμμένοι ή την είχανε κοπανήσει στο εξωτερικό, έχουν το θράσος σήμερα να κρίνουν και να «επεξεργάζονται» τα χρόνια της δικτατορίας, πουλώντας διάφορα παραμύθια…
Ο στόχος, όλων αυτών των αρουραίων, είναι η εξάτμιση και η αποξήρανση της Ιστορίας, ο αφανισμός της.
Τα παρακάτω δύο κείμενα είναι ενδεικτικά αυτής της πλαστογράφησης, αλλά και εξαφάνισης της ιστορίας, που επιχειρείται από τους ποικίλους λακέδες της Νέας Εποχής…
Έχει δημοσιευτεί στο ΡΕΣΑΛΤΟ, τεύχος-6.


Οι πρώτοι που σήκωσαν κεφάλι


Γράφει ο Νίκος Πικρός

Στις 22 του Απρίλη το βράδυ, μια μέρα μετά το πραξικόπημα, γέμισε η Αθήνα με προκηρύξεις των ΔΕΑ (Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης). Κεντρικό σύνθημα: «Σχηματίστε παντού Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία».
Τα ΔΕΑ ήταν η πρώτη και μια από τις πιο δυναμικές αντιστασιακές οργανώσεις. Βασικός οργανωτής και συντονιστής των ΔΕΑ ήταν ο Γιάννης Βερούχης, ηγετική φυσιογνωμία των λιθογράφων. Από τα Ιουλιανά η μαρξιστική αυτή ομάδα (τροτσκιστές), με προσβάσεις στους λιθογράφους, φοιτητές και «Λαμπράκηδες», άρχισε να συγκροτεί παράνομο συνωμοτικό μηχανισμό. Η δικτατορία συνεπώς δεν την έπιασε στον ύπνο. Την πρώτη οργανωτική επιτροπή της οργάνωσης την αποτελούσαν: Γιάννης Βερούχης, Γιώργος Κώτσου, Γιώργος Γλυνός, Περικλής Γρίβας.
Από τους πρώτους μήνες το οργανωτικό εύρος των ΔΕΑ ήταν μεγάλο. Από το σύνολο των Επιτροπών της κυκλοφορούσαν 15 εφημερίδες. Οι πιο γνωστές: «Φοίνικας», «Μαχητής», «Αντίσταση», «Λαός», «Κλειδί της Δημοκρατίας», «Παπαφλέσας» κλπ.
Το Καλοκαίρι του ’67 η οργάνωση συγκρότησε και μια Επιτροπή κατασκευής και τοποθέτησης εκρηκτικών μηχανισμών. Οι πρώτες ωρολογιακές βόμβες που εξερράγησαν σε διάφορα σημεία των Αθηνών (Σύνταγμα, Χίλτον κλπ) είχαν κατασκευαστεί και τοποθετηθεί από τους αγωνιστές των ΔΕΑ. Κυριακή 3 του Σεπτέμβρη του 67, ομάδα με τους Δημητρίου Πέτρο, Γιώργο Γλυνό, Αδαμάντιο Χρυσικό, Θύμιο Παπανικολάου, Αντώνη Σωτηράκο και Αριστείδη Μαυροσκούφη, κατασκεύασε 4 ωρολογιακές βόμβες. Την άλλη μέρα θα γινόταν μια συνδυασμένη καμπάνια κατά της Χούντας με προκηρύξεις και εκρήξεις. Πριν ξημερώσει είχαν συλληφθεί μαζί με τις βόμβες.
Τον Οκτώβριο του ’67, 38 αγωνιστές των ΔΕΑ (26 άντρες και 12 γυναίκες) παραπέμφθηκαν στο Στρατοδικείο. Ήταν η πρώτη μεγάλη δίκη, ίσως και η πρώτη των Αθηνών. Από τους 38 οι 27 καταδικάστηκαν με βαριές ποινές. Οι στρατοδίκες φάνηκαν ιδιαίτερα σκληροί στον Κύπριο Πέτρο Δημητρίου, γιατί είχε το θάρρος να τους προκαλέσει: «εσείς με εκπαιδεύσατε στην κατασκευή βομβών για να ρίξετε το Μακάριο. Εγώ τις κατασκεύασα ενάντιά σας». Όλοι οι αγωνιστές των ΔΕΑ βασανίστηκαν άγρια στα κολαστήρια της Μπουμπουλίνας ( φάλαγγες, μαστίγια κλπ).

Οι καταδίκες ήταν βαριές. Ενδεικτικά:
Πέτρος Δημητρίου: 20 χρόνια κάθειρξη
Γλυνός, Σωτηράκος, Χρυσικός: 17 χρόνια
Θύμιος Παπανικολάου, Ανέστης Σουβατσόγλου: 10 χρόνια


Σημείωση: μετά από ένα χρόνο περίπου αποφυλακίστηκαν, με αναστολή, πολλοί αγωνιστές, μεταξύ των οποίων και οι ανωτέρω, λόγω του νεαρού της ηλικίας.

Δύο από τους βασικούς ηγέτες των ΔΕΑ, οι κινητήριοι μοχλοί της δραστηριότητά τους, ο Γιάννης Βερούχης και ο Γιώργος Κώτσου, μετά από πολλές περιπέτειες, κατάφεραν να διαφύγουν στο εξωτερικό. Ο Γιάννης Βερούχης επικηρύχθηκε τότε από τη Χούντα, όπως αργότερα και ο Γιάννης Νίκας.
Η ιστορία των ΔΕΑ δεν περιορίζεται σε αυτά. Αγωνιστές τους αποτέλεσαν μετέπειτα ιδρυτικά στελέχη πολλών οργανώσεων της Άκρας Αριστεράς. Επίσης κυβερνητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ συμμετείχαν τότε στα ΔΕΑ. Και όμως αυτή η οργάνωση έχει «θαφτεί» εντελώς…

Επιστροφή στην κορυφή
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούν 05, 2010 4:17 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Χάσαμε το Γιάννη Βερούχη και μας παγώνει η ορφάνεια.
Θα τον θυμόμαστε πάντα ευθυτενή κι αγέρωχο. Να πατάει και να βροντάει.
Πιστό στα ιδεώδη του μ’ εκείνη την αυστηρή γλύκα που τον διέκρινε. Καλό ταξείδι, Γιάννη!
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει!
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούν 05, 2010 9:20 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Συμπληρωματικά για το Γιάννη Βερούχη



Ο Γιάννης Βερούχης ανήκει στην τραγική γενιά των κομμουνιστών που έζησε τη διάψευση των πεποιθήσεων και ιδανικών. Που είδε το αμυδρό φως της Επανάστασης να σβήνει από το σταλινικό σύστημα τρόμου και φρίκης, όπου τα ιδανικά του σοσιαλισμού χλευάζονταν στο όνομα ενός αποστεωμένου δόγματος…

ΜΕΣΑ σε αυτή την καταιγίδα των ιστορικών διαψεύσεων ο Βερούχης δεν λιποτάκτησε, ούτε αναζήτησε, όπως πολλοί άλλοι τη «γοητεία της μπουρζουαζίας».

Δεν καταποντίστηκε μέσα στη θύελλα, όχι μόνο από πίστη στα ιδανικά του κομμουνισμού, αλλά, κυρίως, γιατί διέθετε την πυξίδα της γνώσης και της επαναστατικής πράξης. Γνώριζε ότι ο σταλινισμός ήταν η αντεπαναστατική άρνηση του σοσιαλισμού, ο ημιμαθής και κομπάζων χλευασμός του μαρξισμού…

Ήταν ένας από τους πιο θαρραλέους μαχητής του λόγου και της επαναστατικής πράξης


Προδικτατορικά υπήρξε ο αναμφισβήτητος ηγέτης του κλάδου των λιθογράφων.

Στέλεχος του ΚΔΚΕ, ελληνικού τμήματος της 4ης Διεθνούς και οργανωτής στο επί της οδού Εμ. Μπενάκη βιβλιοπωλείου του.

Έδωσε σκληρούς αγώνες όχι μόνο με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της εμφυλιοπολεμικής Δεξιάς αλλά και της σταλινικής μαφίας που ασκούσε συστηματική τρομοκρατία εναντίον κάθε ριζοσπαστικού στοιχείου του εργατικού κινήματος.

Μετά το πραξικόπημα
των συνταγματαρχών στις 21 Απρίλη 1967 πρωτοστάτησε στην δημιουργία των ΔΕΑ (δημοκρατικών επιτροπών αντίστασης).

Για την αντιστασιακή δράση επικηρύχτηκε απ’ την χούντα
και αναγκάστηκε να διαφύγει στην Ιταλία διακινδυνεύοντας την ζωή του, καθώς διέσχισε με τον συνάδελφο και συναγωνιστή του Γιώργο Κώτσου την Αδριατική με βάρκα.

Η γυναίκα του, Ματίνα, συνελήφθη βασανίστηκε, χωρίς όμως να λυγίσει και να προδώσει τα μέλη των ΔΕΑ.

Ο Γιάννης συνέχισε την αντιδικτατορική του δράση στο εξωτερικό, στην Γαλλία, το Βέλγιο και την Γερμανία.

Ο πατέρας του ήταν κομμουνιστής αγωνιστής. Έχασε την όραση του στον μικρασιατικό πόλεμο, πέρασε στον τροτσκισμό και υπήρξε ο ηγέτης της «Ομοσπονδίας Αναπήρων και Θυμάτων πολέμου». Στην επαρχία Καρυστίας εκλέχτηκε από τους αγρότες αντιπρόσωπος στην ΠΕΕΑ αλλά οι σταλινικοί είχαν άλλα σχέδια. Τον δολοφόνησαν.

Ο Γιάννης Βερούχης, εδώ και αρκετά χρόνια, εξέδιδε, με τους συνεργάτες του την εφημερίδα Σοσιαλιστική Προοπτική. Με την αρθρογραφία του και την όλη πρακτική του τιμούσε τις πολιτικές και θεωρητικές παρακαταθήκες του Μαρξ.

Στάθηκε ακλόνητος αντίπαλος στην πολιτική των καπιταλιστικών κυβερνήσεων και των «αριστερών, μια πρακτική που αντικαθιστά τους ντόπιους εργάτες με φτηνούς και κατά εκατομμύρια εισαγόμενους αλλοδαπούς.

Γράφαμε στο άρθρο μας για την «μικροαστική έπαρση:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3257


Ο Τροτσκιστικός χώρος που γνωρίζουμε ιδιαίτερα αποτελεί συγκεκριμένο και πολύ διαφωτιστικό παράδειγμα.
Σε αυτό το χώρο, με τις ποικίλες οργανώσεις, συναντάς το εξής καταλυτικά αποκαλυπτικό.
Από τη μια όλα τα απομεινάρια των ανεμοδεικτών και των πολιτικών πτήσεων να αποτελούν τους υστερικούς «αντιεθνικστές» και «αντιρατσιστές», τους φανατικούς υμνητές των «ανοικτών συνόρων» και των αλλοδαπών, τους μεγάλους φωνακλάδες υπέρ των «ατομικών δικαιωμάτων», των «μειονοτήτων» και της «διαφορετικότητας». Προπαγανδίζουν με δραματική αφέλεια, αλλά και με υπερεπαναστατικό οίστρο ΟΛΑ τα νέα ιδεολογήματα του διεθνούς ιμπεριαλισμού.

Ταυτόχρονα αφορίζουν με πρωτοφανή λύσσα όποια σκέψη ή προβληματισμός διαφοροποιείται από αυτούς. Τα θεωρητικά και πολιτικά τους κενά τα καλύπτουν με την ψυχωτική έπαρση του μικροαστικού επαναστατισμού.
Μέσα σε αυτούς τους κύκλους πρέπει να ψάξεις με τα κιάλια για να ανακαλύψεις κάποιον «ιστορικό» τροτσκιστή: Κάποιο πρόσωπο με αγωνιστικές εμπειρίες, με ιστορία, με θεωρητικό έργο, κάποιο πρόσωπο που να έχει βάλει κάποια σφραγίδα στο κίνημα, που να έχει παίξει κάποιον ρόλο. Ακόμα πολύ δύσκολα θα βρεις και μια προσωπικότητα, με κάποιο βάρος, που να κρατά κάποια συνέχεια από τους προδικτατορικούς και δικτατορικούς αγώνες.

ΑΝΤΙΘΕΤΑ, όλοι οι «ιστορικοί» τροτσκιστές βρίσκονται στην άλλη όχθη:
α). Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο). Η ιστορική αυτή φυσιογνωμία του Τροτσκισμού, με μεγάλο θεωρητικό έργο και δεξαμενές αγωνιστικών εμπειριών θεωρούσε το «εθνικό» κομβικό σημείο. Έλεγε τα εντελώς αντίθετα από αυτά που λένε οι μικροαστοί «νεοσσοί» του «τροτσκισμού».
β). Ο Γιάννης Βερούχης. Ηγέτης εργατικών αγώνων πριν από τη δικτατορία, ο οργανωτής των αντιδικτατορικών Δ.Ε.Α. (Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης), και εκδότης σήμερα της «Σοσιαλιστικής Προοπτικής». Και αυτός ο «εθνικιστής» στέκεται στις παραδόσεις του επαναστατικού κινήματος.
γ). Δημήτρης Τούμπανης. Ηγετική φυσιογνωμία του τροτσκιστικού κινήματος, με πλούσιες, διεθνείς εμπειρίες από εργατικούς αγώνες και σήμερα ενεργός στην οργάνωση ΚΔΕ και στο μπλογκ «πατάρι». Ο πρώτος που ανέλυσε με καθαρότητα το «μεταναστευτικό» και το μύθο της «τρομοκρατίας». Και αυτός «εθνικιστής».
δ). ΡΕΣΑΛΤΟ. Μια ιστορία από τους αγώνες των Λαμπράκηδων, των Ιουλιανών, τους αντιδικτατορικούς αγώνες, μέχρι σήμερα. Μια συνέχεια αποτυπωμένη και στη μαρξιστική παραγωγή: Εκδόσεις, περιοδικά, δημοσιογραφία… Και το ΡΕΣΑΛΤΟ «εθνικιστικό».

Είναι αποκαλυπτική η εικόνα.
Οι Τροτσκιστές με αγωνιστικές ρίζες στην εργατική τάξη, με εμπειρίες πολλών αγώνων, με έργο και ιστορία βρίσκονται στη μία όχθη.

Η μικροαστική αριστερίστικη έπαρση των ιστορικά ανυπόστατων, των θεωρητικά ανύπαρκτων και πολιτικά και ηθικά καχεκτικών βρίσκονται απέναντι: Στην όχθη των επιδοτούμενων, των «ενταγμένων» σε κάποιο μηχανισμό (κρατικό, κομματικό, Μ.ΚΟ. κ.λπ). Στην όχθη των νεοταξικών σχεδίων και ιδεολογημάτων…
Η ιστορία είναι ο κριτής…


Από το τελευταίο ποίημα του Γεσένιν:
« Και σ’ αποχαιρετώ φίλε, χωρίς χειροσφιξίματα και λόγια./ Μη μου πικραίνεσαι, σβήσε τη θλίψη από το μέτωπό σου./ Σε τούτη τη ζωή δεν είναι καινούργιο να πεθαίνεις,/ μα και να ζεις δεν είναι πιότερο καινούργιο.»
_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΘΥΜΙΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούν 05, 2010 11:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Δεν υπάρχει πιο ισχυρό όπλο από τη μνήμη



Σήμερα μας σβήνουν τις μνήμες, ιδιαίτερα τις επαναστατικές μνήμες.

ΟΣΟΙ κράτησαν ψηλά τα ιδανικά του σοσιαλισμού, όσοι δεν συμβιβάστηκαν, δεν λύγισαν, δεν λιποτάχτησαν και κυρίως δεν εξαργύρωσαν την αγωνιστική τους ιστορία, θάβονται κυριολεκτικά από τους πολύχρωμους μηχανισμούς εξουσίας και τα «παπαγαλάκια» τους: τους επιπλέοντες φελλούς.


Ο Γιάννης Βερούχης αποτελεί σπάνια αγωνιστική μνήμη: Ακατάβλητο σθένος, απρόσκοπτη αγωνιστική πράξη, ασυμβίβαστη ιδεολογική στάση και ανυπέρβλητη ηθική υπόσταση.

Ο Γιάννης Βερούχης μάς έφυγε!

Μέχρι την τελευταία του πνοή ήταν όρθιος και αγέρωχος στον αγώνα.

Νιώθω, χρέος, ως ένας από τους μαθητές του, να κρατήσω ζωντανή τη μνήμη του…

Ο Γιάννης Βερούχης αφηγείται

Τον Απρίλιο του 1988, δούλευα στην εφημερίδα «Έθνος».
Κατάφερα να δημοσιευτεί η παρακάτω συνέντευξη του Γιάννη Βερούχη:




ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ που σήκωσαν κεφάλι

· Πώς φτιάχναμε τις βόμβες
· Πώς τυπώναμε τις εφημερίδες
· Πώς γελάσαμε την Ασφάλεια


Η ΙΣΤΟΡΙΑ διεκδικεί τα δικαιώματά της. Τα ΔΕΑ (Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης), η πρώτη και μια από τις πιο δυναμικές αντιστασιακές οργανώσεις, έχει παρασιωπηθεί τελείως.
Σαν μια μικρή συνεισφορά στην Ιστορία την παρουσιάζουμε σήμερα.

Ο Γιάννης Βερούχης, ηγετική φυσιογνωμία των Λιθογράφων, βασικός οργανωτής και συντονιστής των ΔΕΑ, μεταξύ άλλων μας λέει:

«Στις 22 του Απρίλη το βράδυ, μια μέρα μετά το πραξικόπημα, γέμισε η Αθήμα με προκηρύξεις των ΔΕΑ. Κεντρικό σύνθημα: “Σχηματίστε παντού Δημοκρατικές Επιτροπές Αντίστασης ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία”.

Στόχος μας ήταν να συνεχίσουμε την ταξική πάλη διαμέσου της πάλης ενάντια στη δικτατορία.

Η προσπάθειά μας ήταν να δημιουργήσουμε μια πλατιά, μαζική αντιδικτατορική οργάνωση, που ο μοναδικός όρος για τη συμμετοχή των πολιτών-εκτός της προσωπικής εμπιστοσύνης- να είναι η διάθεσή τους να παλέψουν σκληρά τη δικτατορία.

Μια τέτοια τακτική δεν βοηθούσε μόνο το οργανωτικό ξάπλωμα των ΔΕΑ αλλά είχε και το χαρακτήρα της παραπλάνησης της Ασφάλειας. Αργότερα, όταν η ασφάλεια εξάρθρωσε το μεγάλο μέρος των ΔΕΑ, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι μέσα στις εκατοντάδες μέλη των ΔΕΑ ήμασταν εμείς, μια μικρή οργάνωση τροτσκιστών».


Παραπλάνηση

-Δηλαδή παραπλανήσατε την αστυνομία

«Η τακτική της παραπλάνησης της αστυνομίας ήταν στα άμεσα καθήκοντά μας τότε, ¨Όταν οργανώσαμε επιτροπές Έκδοσης των εφημερίδων, προκηρύξεων και διανομής, προχωρήσαμε μέσα στο καλοκαίρι και σε βομβιστικές ενέργειες. Τότε ακριβώς, γα να απομακρύνουμε τις υποψίες της Αστυνομίας της χούντας τυπώσαμε την προκήρυξη που καταδίκαζε αυτές τις ενέργειες με υπογραφή της πολιτικής μας οργάνωσης».


- Πώς καταφέρατε και κυκλοφορήσατε τη δεύτερη μέρα του πραξικοπήματος προκηρύξεις;


«Όπως γνωρίζεις ήμασταν μια μικρή μαρξιστική οργάνωση πριν από τη δικτατορία. Η κύρια δύναμή μας ήταν μέσα στους εργάτες, ιδιαίτερα στους λιθογράφους.
Από την εποχή των Ιουλιανών αρχίσαμε να αναπτυσσόμαστε και στους φοιτητές και να αποκτάμε προσβάσεις στις οργανώσεις των Λαμπράκηδων. Λειτουργούσαμε με συνωμοτικούς κανόνες και με τη λογική ότι αν κάποτε μας χτύπαγε η Αστυνομία να μπορούσαμε να συνεχίσουμε τη δράση μας και παράνομα.
Η ύπαρξη συνεπώς ενός παράνομου μηχανισμού και εξοπλισμού ήταν ένα από τα πρώτα καθήκοντά μας. Όταν ήρθε λοιπόν η δικτατορία εμείς διαθέταμε έναν παράνομο μηχανισμό και τον ακόλουθο εξοπλισμό: 7γραφομηχανές, 14 πολύγραφους για μικρές προκηρύξεις, έναν μεγάλο πολύγραφο χειροκίνητο, έναν μεγάλο ηλεκτροκίνητο, έναν οινοπνεύματος και ένα τυπογραφείο με κάσες στοιχείων. Έτσι μπορέσαμε και τυπώσαμε και κυκλοφορήσαμε αμέσως προκηρύξεις ενάντια στη χούντα. Και αμέσως μετά τη δικτατορία κατασκευάσαμε 30 πολυγράφους= τάβλι».


Συνοπτικές διευκρινήσεις από τη συζήτηση με το Βερούχη



Έτσι ξεκίνησαν τα ΔΕΑ. Για την ιστορία, την πρώτη οργανωτική επιτροπή της οργάνωσης αποτελούσαν: Γιάννης Βερούχης, Γιώργος Κώτσου, Γιώργος Γλυνός, Περικλής Γρίβας.
Εξίσου όμως σημαντικά στελέχη ήταν: Γ. Φαρμάκης, Γ. Χατζής, Αντ. Σωτηράκος, Δάντης Χρυσικός, Ανέστης Σουβατζόγλου κ.ά.


Επίσης, εκτός της κεντρικής δύναμης των ΔΕΑ υπήρχαν και άλλες περιφερειακές επιτροπές, όπως των Μ. Κωτσάκη και επίσης των Γ. Νίκα, Μ. Λιβιεράτου, Νίτσας Οικονομίδου, Στ. Καλογιάννη και άλλων που κτυπήθηκαν το ’68. Τέλος, τα ΔΕΑ δρούσαν στην Αθήνα και σε άλλες πέντε βασικές πόλεις της Ελλάδας.

Η οργανωτική συγκρότηση των ΔΕΑ στηριζόταν στις Επιτροπές. Κάθε οργανωτική μονάδα είχε αυτονομία, δική της διεύθυνση, δικό της εξοπλισμό και δικό της έντυπο. Ο καταμερισμός αυτός και η αποκέντρωση, που βρισκόταν κάτω από έναν χαλαρό πολιτικό επηρεασμό του τροτσκιστικού πυρήνα, ανέπτυσσε τα ΔΕΑ πολιτικά και οργανωτικά με αλματώδεις ρυθμούς. Ήδη από τους πρώτους μήνες το οργανωτικό εύρος της οργάνωσης ήταν μεγάλο. Από το σύνολο των Επιτροπών της κυκλοφορούσαν 15 εφημερίδες. Οι πιο γνωστές: «Φοίνικας», «Μαχητής», «Αντίσταση», «Λαός», «Κλειδί της Δημοκρατίας», «Φλόγα της Δημοκρατίας», «Παπαφλέσσας», «Ελλάς» κτλ.

Εκτύπωση

Οι εφημερίδες αυτές τυπώνονταν σε πολύγραφο – τάβλι. Πολύγραφο που χρησιμοποιούσαν τα εστιατόρια για την εκτύπωση των τιμοκαταλόγων τους.

Το καλοκαίρι του ’67 η οργάνωση συγκρότησε και μια Επιτροπή κατασκευής και τοποθέτησης εκρηκτικών μηχανισμών. Με δυναμίτη που είχε αφαιρεθεί από το στρατό από το φαντάρο Αλέκο Αργυροκαστρίτη, άρχισαν να πραγματοποιούνται και εκρήξεις σε διάφορα μέρη των Αθηνών.

Η δικογραφία αναφέρει πάνω σ’ αυτά:

«…εν τέλει δε ο Αργυροκαστρίτης Αλ., Σουβατζόγλου Ανέστης, Αργυροκαστρίτης Ιωάννης, Γλυνός Γεώργιος, Δημητρίου Πέτρος, Βερούχης Ιωάννης, Παπούλια Μαρία, Μαυροσκούφης Αριστ., Βλαδίμηρος Λάζαρος, Παπανικολάου Ευθύμιος, Χρυσικός Αδαμ., Σωτηράκος Αντώνιος, Ροδάκη Δέσποινα, Βοηθούμενοι υπό των υπολοίπων κατηγορουμένων προήλθον εις την κατασκευήν εκρηκτικών ωρολογιακών βομβών και άλλων μηχανημάτων μέρος των οποίων έθεσα εις διάφορα σημεία των Αθηνών (Σύνταγμα, Χίλτον κτλ.) αίτινες εξερράγησαν…».

Ο ενθουσιασμός όμως των φοιτητών, και η απειρία τους οδήγησαν στη σύλληψη ενός μεγάλου μέρους του στελεχικού δυναμικού της οργάνωσης.

Κυριακή 3 του Σεπτέμβρη του ’67 είχαν κατασκευαστεί 4 ωρολογιακές βόμβες. Την άλλη μέρα θα γινόταν μια συνδυασμένη καμπάνια κατά της δικτατορίας με προκηρύξεις και εκρήξεις. Πριν ξημερώσει είχαν συλληφθεί οι περισσότερο μαζί με τις βόμβες.

«Επιτυχία»

Η εξάρθρωση των ΔΕΑ θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία των Λάμπρου- Καραπαναγιώτη που ανέβασαν τις «μετοχές» τους μέσα στην Ασφάλεια.

Οι λόγοι προφανείς. Τα ΔΕΑ διέθεταν έναν έτοιμο εξοπλισμό, είχαν μια άμεση, δυναμική και πολύπλευρη καθημερινή παρουσία κατά της χούντας (προκηρύξεις, εφημερίδες, εκρήξεις βομβών κτλ.) και, το σημαντικότερο, διευρύνονταν με ταχύτητα γεωμετρικής προόδου.

Κι ακόμα: Η Ασφάλεια βρισκόταν στα σκοτάδια. Έψαχνε σε άλλους χώρους.

Τον Οκτώβριο του ’67, 38 αγωνιστές των ΔΕΑ (26 άντρες και 12 γυναίκες) παραπέμφθηκαν στο Στρατοδικείο. Ήταν η πρώτη μεγάλη δίκη, ίσως και η πρώτη των Αθηνών. Από τους 38 οι 27 καταδικάστηκαν.

Οι στρατοδίκες φάνηκαν ιδιαίτερα σκληροί στον Κύπριο Πέτρο Δημητρίου και τον καταδίκασαν σε 20 χρόνια κάθειρξη, γιατί είχε το θάρρος να τους προκαλέσει:

«Εσείς με εκπαιδεύσατε στην κατασκευή βομβών για να ρίξετε τον μακάριο. Εγώ τις κατασκεύασα ενάντιά σας».

Από τους υπόλοιπους τις πιο βαριές καταδίκες είχαν: 17 χρόνια κάθειρξη: Γλυνός Γ., Σωτηράκος Α., Χρυσικός Αδαμ. 10 χρόνια: Δαμίγος Αντ., Τσανανδρέας Νικ., Βλαδίμηρος Λαζ., Παπανικολάου Θ., Σουβατζόγλου Ανέστης. Και όλοι σχεδόν οι υπόλοιποι με μικρότερες ποινές. Όλοι οι αγωνιστές των ΔΕΑ βασανίστηκαν άγρια στα σφαγεία της Μπουμπουλίνας (φάλαγγες, μαστίγια κτλ.) Η Αστυνομία ωστόσο έμαθε ένα πολύ μικρό μέρος για την οργάνωση των ΔΕΑ. Άλλοι δεν μίλησαν καθόλου και άλλοι έκρυψαν τα περισσότερα. Γι’ αυτό και εδώ αναφέρουμε μόνο όσα ήδη γνωρίζει η Αστυνομία.


Δύο από τους βασικούς ηγέτες των ΔΕΑ, οι κινητήριοι μοχλοί της δραστηριότητάς τους, ο Γιάννης Βερούχης κα ο Γιώργος Κώτσου, μετά από πολλές περιπέτειες, κατάφεραν να διαφύγουν στο εξωτερικό. Ο Γιάννης Βερούχης επίσης επικηρύχθηκε τότε από τη χούντα, όπως αργότερα και ο Νίκας.

Επίσης πρέπει να διευκρινιστεί, ότι εδώ, για λόγους χώρου, γίνεται μια μικρή μόνο σταχυολόγηση των όσων μας ανέπτυξε ο Γ. Βερούχης. Γι’ αυτό και δεν συμπεριλαμβάνονται το πολιτικό μέρος των λεγομένων του (πολιτικό πρόγραμμα, σκοποί και τακτικές των ΔΕΑ) και οι αναλύσεις του για την προδικτατορική, δικτατορική και μεταδικτατορική περίοδο.

Η ιστορία Των ΔΕΑ δε περιορίζεται σ’ αυτά. Αγωνιστές τους αποτέλεσαν μετέπειτα ιδρυτικά στελέχη πολλών οργανώσεων της Άκρας Αριστεράς. Σημερινά επίσης κυβερνητικά στελέχη ήταν τότε μέλη των ΔΕΑ.

Ο γράφων συμμετείχε από την αρχή στα ΔΕΑ.

Επιστροφή στην κορυφή
Κλεοξάνθη
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 06, 2010 11:25 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η ταφή του σύντροφου Γιάννη θα γίνει αύριο, Δευτέρα 7 Ιουνίου
και ώρα 5:30 μ.μ. στο Νεκροταφείο του Βύρωνα.
Επιστροφή στην κορυφή
ΘΥΜΙΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 07, 2010 8:56 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Γιάννης Βερούχης: Ο ακηλίδωτος αγωνιστής



Αποχαιρετήσαμε στην τελευταία κατοικία του, στο Κοιμητήριο του Βύρωνα, το μεγάλο αγωνιστή της εργατικής τάξης και του σοσιαλισμού, το φίλο και σύντροφο Γιάννη Βερούχη.

Στη μνήμη μας θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη η μορφή του με τη νηφάλια ανωτερότητά του που τον διέκρινε σε όλη του τη ζωή.

Ανεξίτηλα θα μείνουν και στην ιστορική μνήμη: Η άκαμπτη πίστη στα ιδανικά του Σοσιαλισμού, η αφοσίωσή του στην εργατική τάξη και η νηφάλια «οργή» του λόγου και της δράσης του.

Ο Γιάννης παρέμεινε μέχρι την τελευταία του πνοή άκαμπτος και ασυμφιλίωτος με τη ρουτίνα, την αστική χυδαιότητα και κακογουστιά, με τη βλακεία της εξουσίας (της κάθε εξουσίας) και ανατρεπτικός: Υπόδειγμα Επαναστάτη με πελώριο αγωνιστικό σθένος και ΗΘΟΣ…

Πλήθος κόσμου τον αποχαιρέτησε με σπαραγμό στην τελευταία του κατοικία: Συγγενείς, σύντροφοι, γνωστοί και φίλοι όλοι ήταν εκεί.


Εκεί ήταν και χθεσινοί του σύντροφοι, αλλά σημερινοί «εχθροί»!

Οι μεγάλες ήττες και προδοσίες του εργατικού κινήματος μετάλλαξαν πολλούς παλιούς συντρόφους του.

Σήμερα πολλοί από αυτούς τους παλιούς συντρόφους μας βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα: Είναι αυτοί που μας αποκαλούν «εθνικιστές» και «ρατσιστές» και μάλιστα δεν δίστασαν να συκοφαντήσουν σκαιότατα το δάσκαλό τους: Το Γιάννη Βερούχη

Σήμερα υποκλίθηκαν στο πελώριο επαναστατικό του ανάστημα, στην ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ και στην ηθική ανωτερότητα του Γιάννη και ήρθαν να τον αποχαιρετήσουν στην τελευταία του κατοικία.

Οι πάντες ήρθαν να υποκλιθούν μπροστά στο γιγάντιο μέγεθος του ακηλίδωτου Επαναστάτη…

Αιωνία του η Μνήμη!

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες