Ρωτήματα και ρήγματα των ημερών.

[Ηλίας Σιαμέλας]

Ρωτήματα και ρήγματα των ημερών.




6 Ιανουαρίου 2010

Υπάρχει ένας όμιλος από τυχοδιώκτες σε αόρατη τροχιά; Υπάρχει ένα πυκνοχτισμένο και θεληματάρικο υπόστρωμα πολιτικών, αρραγές σημείο αναφοράς, για κάθε εγκληματία ή συνεργό, ντόπιο ή ξένο; Υπάρχει ένα ανεξάντλητο κοίτασμα από φθοροποιά δημοσιο-υπαλληλικά υποσύνολα που διαχειρίζονται το σκοτάδι μας; Υπάρχει ένα σύστημα που προστατεύει και περικλείει όλους αυτούς στη μοχθηρή αγκαλιά του; Υπάρχει ένας νικημένος και φοβητσιάρης λαός ή κάτι σαν ένα υπόλειμμα ανθρωπομορφικό, όπου ακολουθεί σα σκουριασμένη σκιά τα βήματα των δημίων του;
Ω! δυστύχημα δυσνόητο, ως τα που θα φτάσεις;

10 Ιανουαρίου 2010

Τι υπάρχει; Τι κινείται στη γη και στο φλοιό του μυαλού μας; Είναι μια ψείρα που συνωμοτεί;
Πως θα κρατήσουμε αψεγάδιαστη την ύπαρξή μας; Ποιος θα παραμείνει καθαρός μέσα στην αλλοτρίωση και το φασισμό;
Φτάνει το λυπητερό τραγούδι μας μέσα στα ρεζερβέ ανάκτορα της πολιτικής καμαρίλας;
Οι φλυαρίες μας μπορούν να περιορίσουν το κατακτημένο δικαίωμα λεηλασίας των πολιτικών ενάντια στο λαό;
«Παλιά μου τέχνη κόσκινο»; Ποιος μπορεί να είναι σίγουρος ότι η σημερινή καλοπουδραρισμένη εξουσία, δε θα παίξει πάλι τα κλέφτικα παιχνίδια της πάνω στο ανάχωμα του τάφου της Ελλάδας;
Αλήθεια, χρειάζεται παρηγοριά ο άνθρωπος όταν πεθαίνει;
Έγινε συνήθεια να κλαις και να ρωτάς; Να βρίζεις και να βλαστημάς; Στην εποχή της κόλασης σαν τρίτο μάτι να παραμιλάς;
Ω, αχρείο σύστημα, ω ξεχαρβαλωμένο καταναλωτικό ζωόφυτο, ως πότε θα με περιγελάς;

11 Ιανουαρίου 2010

Πάνε τα ερωτηματικά! Ήρθε η εποχή της βεβαιότητας. «Καλλικράτης» λοιπόν! Το νέο όνομα-θύμα της λεγόμενης «διοικητικής αναδιάρθρωσης» ή καλύτερα αποδιάρθρωσης της χώρας! Ο «Καποδίστριας» ξέφτισε. Ακολούθησε το πεπρωμένο της παράγκας, που την παίρνει ο άνεμος. Τότε η επωαστική μηχανή του Σημίτη, σε στιγμές ακατάσχετου οργασμού, είχε γεννήσει τους βλαχοδήμαρχους. Ήταν η εποχή που στο όνομα της οικοδόμησης της «άσπιλης» βλαχοδημαρχίας δόθηκε το προνόμιο στο χιμπατζή να εφορμά χωρίς αναστολές και κομψότητες κατά κει που μύριζε χρήμα και προβολή. Η πιο τέλεια τερατογέννηση είχε επιτευχθεί. Η αδιαντροπιά και η χοντροκοπιά των βλαχοδήμαρχων ξεπερνούσαν κατά πολύ τα όρια της πιο άσεμνης και κακόγουστης αισθητικής. Τώρα στην καινούργια επωαστική μηχανή του συστήματος θα εκκολαφτούν οι υπερ-βλαχοδήμαρχοι νεοσσοί! Το είδος εξελίσσεται δυναμικά. Ο νέος υπερ-βλαχοδήμαρχος, σπερματικός βλαστός κι απόσταγμα, ενός υστερικού ολοκληρωτικού καθεστωτικού κέντρου, ο καινούργιος "Άρχοντας της Τοπικής… Ετεροδιοίκησης", χωρίς αμφιβολία θα κατορθώσει να «ταπώσει με υδρόφιλο βαμβάκι» κάθε στόμα και κάθε λογική.
Ω, θεληματάρηδες ευνούχοι, Ω, αταξινόμητες ανθρωπολογικά μαϊμούδες, ως που θα φτάσει το κακό;

12 Ιανουαρίου 2010

«Δε μπορεί! Μου είπε ένας φίλος σήμερα το πρωί. Αυτή η κυβέρνηση είναι το πιο προωθημένο και «ξεσκαρταρισμένο» προϊόν της Αμερικάνικης πολιτικής μηχανής. Κατ’ αρχήν είναι εμβολιασμένη με το στοιχείο της αλογικότητας, που της επιτρέπει ν’ αποποιείται και να ξεπερνά με μια χαζοχαρούμενη αφέλεια κάθε έγκλημα και κάθε προδοσιά.
»Αυτή η κυβέρνηση, είναι η πειθήνια λεγεώνα, που έχει βάλει σε κίνηση τον πιο ύπουλο και καταστροφικό μηχανισμό εναντίον της χώρας μας και του λαού της. Επιθυμία των Αμερικάνων είναι να εξαθλιώσουν τη χώρα, να χρεοκοπήσουν τα νοικοκυριά, να κομματιάσουν τα εδάφη της, μέσω του «Καλλικράτη», να ελληνοποιήσουν χιλιάδες μετανάστες, να σουφρώσουν πολιτικά το λαό, για να προχωρήσουν ανενόχλητοι στην αναδιάταξη των συνόρων στην περιοχή μας, και να ενισχύσουν παράλληλα το δολάριο, χρησιμοποιώντας τη χρεωκοπημένη χώρα μας σαν δούρειο ίππο, ενάντια στο ευρώ και την Ευρώπη.
»Το σχέδιο, συνέχισε, δεν είναι σημερινό. Το χτίζουν χρόνια τώρα, πετραδάκι, πετράδι, με λαμπαδηφόρους τους εκλεκτούς της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, Σημίτη και Καραμανλή. Το έγκλημα της χρεοκοπημένης Ελλάδας έγινε με πλήρη συνείδηση. Το «σπάταλο» κράτος, με την κατευθυνόμενη διαφθορά του, με τους χιλιάδες υπεράριθμους δημόσιους υπαλλήλους του, με τους Ολυμπιακούς αγώνες του, με τα C4I του, με τους ευρωβόρους βλαχοδημάρχους του, με την παχυλή βοήθεια προς τις χώρες των Βαλκανίων, με την γαλαντόμα ενίσχυση των ΜΚΟ, οικοδομήθηκε και θέριεψε κάτω απ’ το άγρυπνο μάτι της Νέας Τάξης και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.
»Όλα τούτα τα χρόνια είχαμε να κάνουμε μ’ έναν διαπλεκόμενο υπόκοσμο στ’ ανώτερα πολιτικά κλιμάκια, αδίσταχτο κι εγκληματικό. Κι αυτή η έντεχνη και με πλαστά στοιχεία είσοδος της χώρας μας στη ζώνη του ευρώ εντάσσεται στο γενικότερο σχέδιο και στις σκοτεινές μηχανορραφίες που υφάνθηκαν απ’ το επιτελείο του Σημίτη, με την καθοδήγηση των Αμερικανών.
»Με λίγα λόγια, μου είπε, η σημερινή κατάσταση ήταν προαποφασισμένη και μετήλθε πολλά στάδια ωρίμανσης μέχρι να φτάσει στην τελική της μορφή. Η «ήρεμη» διαδοχή από Καραμανλή σε Giorgaki, σηματοδότησε τη Νέα Φάση του εγχειρήματος. Είχε έρθει η ώρα του τελικού «Εκτελεστή»!
»Δεν διεκδικώ τον τίτλο του αλάθευτου κριτή, μου τόνισε τελειώνοντας, όμως έστω και μια υποψία λάθους μου, θα μου έδινε το κουράγιο, τον ήλιο της Ελλάδας χωρίς ντροπή ακόμη να θωρώ»!
Κι εγώ μετά απ’ όλα αυτά τι να πω; Ότι το Γουδί είναι εδώ; Όμως μ’ αυτά και με τέτοια, μ’ αυτό το λαό, σε συνθήκες εξελιγμένης και εξειδικευμένης κατοχής, τι άλλο να πεις, χωρίς ενδόμυχα να γελοιοποιηθείς;

Παρώρεια Αρκαδίας, 12 Ιανουαρίου 2010.