Ας αναποδογυρίσουμε τις κατεστημένες "αξίες"...

[Εξόριστος]

Ας συμβάλουμε στο αναποδογύρισμα των κατεστημένων «αξιών» και των υποταγμένων, νωθρών μυαλών



Η ανθρώπινη μοίρα δεν μπορεί να είναι καταδικασμένη στον εγωισμό και στο βρώμικο κυνήγι του χρήματος. Η ζωή δεν μπορεί να εντοιχιστεί στο φέρετρο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Οι ίδιες οι ζωτικές ανάγκες των καταπιεσμένων λαών θα αποκαταστήσουν το δικαίωμα στη ζωή, θα αποκαταστήσουν την «τάξη των πραγμάτων», ανατρέποντας τη «νέα τάξη πραγμάτων» των δυνάμεων του σκότους και του θανάτου…

Γι’ αυτό, το αληθινό πρόβλημα σήμερα, εκείνο που έχει καθοριστική σημασία, είναι το αναποδογύρισμα της «τάξης» που θέλουν να μας επιβάλλουν οι δυνάστες του κόσμου και οι σαλπιγκτές της παγκοσμιοποιημένης κτηνωδίας: Αναποδογύρισμα θεσμών, καταστάσεων, συνθηκών, ιδεών, αξιών και μυαλών…

Πολλοί έχουν υποταχθεί στο ζόφο της απελπισίας. Δεν βλέπουν καμία χαραμάδα φωτός. Το μυαλό τους και το συναίσθημά τους έχουν χάσει την «ενέργεια» και την «περιέργεια». Έχουν «πεισθεί» από τις «διδαχές» της Νέας Τάξης και αποδέχονται μοιρολατρικά τη «φρίκη» της…

Βεβαίως, η σημερινή εποχή είναι από τις πλέον μαύρες της ανθρώπινης ιστορίας. Ίσως είναι η εφιαλτικότερη της ιστορίας. Τα πάντα γύρω μας και μέσα μας έχουν κατεδαφιστεί. Δεν φαίνεται να υπάρχει κανένα στήριγμα να πιαστούμε και κανένα σωσίβιο να μας σώσει.

Αυτή η εικόνα, όμως, είναι απατηλή: Είναι το «φαίνεσθαι», η εικόνα που μας έχουν επιβάλει, μια εικόνα της διανοητικής νωθρότητας και της ισοπεδωμένης σκέψης.

Έτσι δεν μπορούμε να διακρίνουμε τα ισχυρά κοινωνικά ρεύματα και τα προμηνύματα της ερχόμενης θύελλας. Δεν μπορούμε να διακρίνουμε τις υπόγειες διεργασίες που συντελούνται στους λαούς. Μας έχουν υποβάλει να κοιτάζει το βλέμμα μας αλλού και όχι προς την κατεύθυνση της αναζήτησης των υπόγειων κραδασμών της κοινωνίας. Γι’ αυτό πολλοί αναζητούν «Μεσσίες» από το κατεστημένο…

Έτσι χάνουμε ολοκληρωτικά τη «διαλεκτική» της κοινωνικής κίνησης. Εξοβελίζεται κυριολεκτικά το «βλέμμα» μας μακριά από τη διαλεκτική σχέση που υπάρχει μεταξύ της κοινωνίας (των εσωτερικών της κραδασμών) και του κατεστημένου.

Η νωθρή, τυπική μας σκέψη αδυνατεί να συλλάβει τις «σχέσεις» μεταξύ του πραγματικού και του εικονικού, μεταξύ της κοινωνίας και της πολιτικής, μεταξύ του λαού και των πολιτικών θεσμών.

Αυτό οδηγεί σε μια περιχαράκωση σεχταριστικής απελπισίας και νέκρωσης της σκέψης. Οδηγεί στο να προσλαμβάνουμε σαν τη μόνη πραγματικότητα το «εγώ» μας και τις ιδεολογικές και πολιτικές εμμονές μας: Μια κατάσταση άκρως καταστροφική για τη σκέψη, μια κατάσταση όπου η σκέψη αντικαθίσταται από «κουτάκια» ιδεολογικών λέξεων, «ετικέτες» πολιτικών φράσεων, ήχων και αφορισμών, στην καλύτερη περίπτωση. Στη συνήθη, σήμερα, σε υβριολόγιο του παζαριού…

Έτσι καθιστούμε τον εαυτό μας παντελώς ανίκανο να ερμηνεύσει τα σημερινά κοινωνικά και πολιτικά μας πράγματα. Τον καθιστούμε ένα φοβισμένο ζωάκι που τρέμει να αγγίξει ζητήματα «ταμπού», που τρέμει να διατυπώσει ιδέες που έρχονται σε ρήξη με τις ιεραρχίες του πολύχρωμου κατεστημένου των διαχειριστών των ιδεών και των δογμάτων.

Πώς να μιλήσεις για τη διάλυση της κοινωνικής-εθνικής μας υπόστασης αφού θα σε κατακρεουργήσουν οι διαχειριστές των «Ιδεών», προσάπτοντας το στίγμα του «εθνικιστή»;

Πώς να μιλήσεις για την αλλοδαπή εισβολή και τις εφιαλτικές επιπτώσεις της, αφού θα καείς στην πυρά του «ρατσισμού»;

Πώς να μιλήσεις για τη μετάλλαξη των πολιτικών υποκειμένων και τις διεργασίες που συντελούνται στα κόμματα, αφού θα βαπτισθείς αμέσως «δεξιός», «πασόκος» ή «κουκουές»;

Πώς να μιλήσεις για τις σημερινές διεργασίες της Ν.Δ., το τι αποτυπώνουν στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και το πόσο σημαντικό είναι να κερδίσει ο Σαμαράς; Αμέσως θα σου κολλήσουν την ταμπέλα του «δεξιού εθνικιστή» και δεν συμμαζεύεται…

Όταν όμως η σκέψη δεν τολμά να εκφραστεί και λειτουργεί σαν αστυνομία του εαυτού της, τότε έχει ήδη πεθάνει.

Όταν η σκέψη δεν είναι σε θέση να διακρίνει τη σχέση που υπάρχει μεταξύ του «Όλου» της κοινωνίας και των κομμάτων, παύει να παρεμβαίνει…

Γιατί πραγματική πολιτική παρέμβαση δεν είναι το «περιθώριο», αλλά το ΣΥΝΟΛΟ των διεργασιών, των γεγονότων και των ψυχολογικών διαθέσεων που συντελούνται στην κοινωνία.

Ο λαός δεν κινείται στο περιθώριο, αποτελεί τον πρωταγωνιστή της Ιστορίας. Μπορεί να κινείται με αυταπάτες, αλλά κινείται μέσα σε ένα πλαίσιο που τα ΠΑΝΤΑ είναι σημαντικά, τα πάντα τον αγγίζουν και τον «πυροδοτούν».

Μέσα σε αυτό το ΓΕΝΙΚΟ πλαίσιο κινούνται και οι επαναστατικές ΙΔΕΕΣ, όσο μειοψηφικές και αν είναι, δεν κινούνται γύρω από τον εαυτό τους. Γι’ αυτό είναι αδιανόητο η σοσιαλιστική σκέψη να μην παίρνει καθαρή θέση για οποιοδήποτε ζήτημα.

Είναι πραγματικά θλιβερό να μην τολμούν αυτοί που αυτό-προσδιορίζονται ως «αριστεροί» να πάρουν θέση μεταξύ Ντόρας και Σαμαρά λες και η Ν.Δ, είναι ένα κόμμα γκρούπας και όχι ένα κόμμα το οποίο παρεμβαίνει κυρίαρχα μέσα στην ελληνική κοινωνία…

Το ότι είναι και οι δύο «δεξιοί» είναι μια ταχυδακτυλουργία για να αποφύγουμε να πάρουμε καθαρή θέση και να την τεκμηριώσουμε. Είναι το σταλινικό, καταστροφικό για το λαϊκό κίνημα, τέχνασμα: «τι Παπάγος, το Πλαστήρας»!!!

Ιστορική υπόμνηση: Ο Λένιν δεν σφύριξε αδιάφορα σε ένα ανάλογο δίλημμα: Κερένσκι ή Κορνίλωφ…

Εμείς τολμούμε να πούμε (το έχουμε αναλύσει διεξοδικά) ότι είναι πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα σήμερα, να νικήσει ο Σαμαράς και να προτρέψουμε σε αγώνα για την νίκη του Σαμαρά…

Θα μας πουν «δεξιούς». Το έχουν πει ήδη…

Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια…

Σημείωση: Το σκίτσο το έχουμε πάρει από το «πολιτικό Σαφάρι»:

http://politikosafari.blogspot.com/


_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!

[ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ]

http://olympia.gr/

Εγείρεσθε Άγωμεν Εντεύθεν παιδιά! Πετάμε τις παρωπίδες και παίρνουμε τις τύχες μας στα χέρια μας.



Εδώ σε αυτή την κοινή προσπάθεια, χωρίς υστεροβουλία και με προσοχή έχουμε εδώ και μήνες εστιάσει στην κοιτίδα και αιτία της κακοδαιμονίας που μαστίζει την Ελληνική πολιτική σκηνή. Δεν περιμέναμε την εσωκομματική διαδικασία στη ΝΔ για να “γεννήσουμε” απόψεις. Ούτε γράφαμε ορμώμενοι από κάποιο κομματικό συμφέρον.

Ορθολογικά, με γεγονότα, στοιχεία και αποδείξεις, φτάσαμε στο σημείο να δικαιωνόμαστε ακόμα και από τη “Νέα Διακυβέρνηση” που τώρα ανακαλύπτει επιθέσεις διεθνών τοκογλύφων και παγκόσμια κερδοσκοπικά παιχνίδια εις βάρος της Ελλάδας. Όχι, δεν είμαστε εξαίρεση, όλες οι χώρες βάλλονται ανάλογα με την αξία τους.

Πέραν όμως της πνευματικής διαχρονικής υπόστασης, η Ελλάδα είναι ένα πολύτιμο, αειφόρο γεωπολιτικό “φιλέτο”. Γι’ αυτό και βρίσκεται συνεχώς στο μάτι του κυκλώνα του καπιταλιστικού ιμπεριαλισμού. Όχι τώρα αλλά ανέκαθεν. Όποιος δεν το βλέπει, είναι ή ανόητος ή κακόβουλος.


Το μακρύ χέρι λοιπόν της πιστωτικής επίθεσης δεν είναι άλλο από τη Siemens. Όπου Siemens, Βάλτε όλες τις μεθοδεύσεις του Γερμανικού νεοϊμπεριαλισμού (Αεροδρόμιο, ΟΤΕ, Ναυπηγεία, ΟΣΕ κλπ). Μόνο οι Γερμανοί μπορούσαν αβίαστα να υπεξαιρέσουν τα πακέτα της ΕΕ χωρίς να υπάρξει κοινοτική αντίδραση.

Γι’ αυτό και η Siemens έστησε όλη τη νεότερη διαπλοκή του Ελληνικού πολιτικού σκηνικού μοιράζοντας αφειδώς χρήμα σε κάθε κατεύθυνση. Παντού, σε κάθε κόμμα, υπήρχε μία κάστα καλοταϊσμένη για να εξασφαλιστεί η επιτυχία του κερδοσκοπικού εγχειρήματος.


Στην Ελλάδα όμως, το κερδοσκοπικό εγχείρημα είχε υπόσταση και μίας Εθνικής Απειλής. Ο εμπνευστής του περιβόητου 2% της μίζας ήταν ο Τούρκος πεθερός του κυρίου Μιχάλη Χριστοφοράκου. Αυτό σημαίνει πως ισχυρότατοι κύκλοι στην Τουρκία, γνωρίζουν κάθε έναν από τους αποδέκτες του μαύρου χρήματος της Siemens.

ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΛΑΒΕΙ ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΧΕΡΙΑ;

Τόσο απλά παίζονται τα γεωπολιτικά παιχνίδια φίλοι. Ορθολογικά, με οικονομικούς όρους, όπως μία πολυεθνική ανταγωνίζεται κάποια άλλη. Δεν χρειάζονται ούτε Νεφελίμ ούτε φαντάσματα. Μόνο επίορκοι αδηφάγοι πολιτικοί άνδρες που βάζουν τον τραπεζικό τους λογαριασμό πάνω από το συνολικό συμφέρον.

Δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ παρότι απομάκρυνε πολλούς από τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση, με την επανατοποθέτηση Ζορμπά φαίνεται ότι σκοπεύει να συνεχίσει τη συγκάλυψη.

Γι’ αυτό η επόμενη μέρα της ΝΔ είναι καθοριστικής σημασίας για τα δημοσιονομικά, την εξυγίανση του πολιτικού σκηνικού, την πραγματική ανεξάρτητη δημοκρατική διακυβέρνηση.

Η προηγούμενη κυβέρνηση όταν έκανε το λάθος να σηκώσει το χαλί της Siemens, ήρθε αντιμέτωπη με φωτιές, λαύρες, εξεγέρσεις, Βατοπαίδια και άλλες φαντασμαγορικές καταστάσεις. Πίσω από αυτές κρύβονταν πάντα τα ίδια πρόσωπα. Πρόσωπα που σήμερα επανεμφανίζονται ως “εγγυητές της ενότητας και της επόμενης ημέρας”. Παυλόπουλοι, Πολύδωρες, Γιακουμάτοι, η πραγματική νύχτα των ζωντανών νεκρών.

Δυστυχώς, η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη έχει συνδέσει το όνομα της με αυτή την εγκληματική καταλήστευση της Ελληνικής κοινωνίας. Όχι ως επιτελικός φορέας αλλά ως φορέας πίεσης και προώθησης αυτών των συμφερόντων. Όταν πιέζεις τη Βάσω Παπανδρέου ως αντιπολίτευση κυρία Μπακογιάννη για να προωθήσει τα συμφέροντα του φίλου σας, κυρίου Χριστοφοράκου:

“Από την πλευρά της Ν.Δ. τονίσθηκε προς τη διοίκηση του ΟΤΕ «ότι οφείλει εφόσον κρίνει ότι ορισμένες επενδύσεις και προμήθειες είναι απαραίτητες, να προχωρήσει χωρίς άλλες αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στις σχετικές συμφωνίες βάσει του υφιστάμενου νομικού πλαισίου».

Μια εβδομάδα νωρίτερα είχε συναντηθεί η υπουργός Ανάπτυξης κ. Βάσω Παπανδρέου με την υπεύθυνη του τομέα αναπτυξης της Ν.Δ. κ. Ντόρα Μπακογιάννη με πρωτοβουλία της κ. Παπανδρέου.

Η κ. Μπακογιάννη είπε μετά τη συνάντηση ότι σε πολλά θέματα διαπιστώθηκε «ταυτότητα απόψεων με την κ. Παπανδρέου». Το υπουργείο Ανάπτυξης εκτίμησε στη συνέχεια ότι «θα προχωρήσουν πλέον γρήγορα οι συμφωνίες ΔΕΚΟ με εγχώριες βιομηχανίες για τις μεγάλες και μακροχρόνιες προμήθειες (εφημερίδα «Ναυτεμπορική» 19/9/1997).”

Όταν το όνομα το δικό σας και της οικογενείας σας έχουν αυτή την προνομιούχο θέση στα ημερολόγια ενός διαβολέα της πολιτικής σκηνής, ΟΧΙ κυρία Μπακογιάννη. Δεν μας εμπνέετε καμμία εμπιστοσύνη. Είναι ότι πιο ελαφρύ μπορούμε να πούμε και δεν το λέμε τώρα, το λέμε εδώ και μήνες.

Γι’ αυτό λοιπόν στηρίζουμε ανοιχτά και ειλικρινά Σαμαρά.

Δεν μας ελκύουν τα κελεύσματα σας για “βόλεμα”, για τα “δικά μας παιδιά”, για τον κομματικό θρίαμβο. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ “ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ” κυρία Μπακογιάννη.

Αντίθετα, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, κάθε πόλη, υπάρχουν τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ. Τα παιδιά που γεννιώνται χρεωμένα επειδή κάποιοι “φίλοι” σας λήστεψαν το μέλλον του.ς

Αυτά τα παιδιά λοιπόν άναψαν μία άλλη φωτιά. Όχι σαν αυτές του Πολύδωρα και του Παυλόπουλου. Μία άλλη φωτιά που έγινε πυρκαγιά και φουντώνει από γειτονιά σε γειτονιά. Γιατί όπου μιλάν Ελληνικά έχει δικά μας παιδιά κυρία Μπακογιάννη. Ούτε γαλάζια ούτε πράσινα. Παιδιά που περνάν το μήνυμα από γειτονιά σε γειτονιά.
Εγείρεσθε Άγωμεν Εντεύθεν παιδιά! Και από Πύργο μεριά και από Αθήνα μεριά!