Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΠΟΙΑΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ »;;;

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Νοέ 12, 2009 12:06 am    Θέμα δημοσίευσης: ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΠΟΙΑΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ »;;; Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΠΟΙΑΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» ;;;

Παρακαλούμε πολύ, όλους αυτούς που πανηγύρισαν έξαλλα στην επέτειο του τείχους του Βερολίνου, να μας απαντήσουν σε τρία ερωτήματα που μας γεννήθηκαν βλέποντας όλη αυτή την παγκόσμια συγκίνηση για το γκρέμισμα του τείχους του «αίσχους».


1.- Γιατί το έχτισαν αυτοί που, κακώς βέβαια, το έχτισαν;; Επειδή ήθελαν να απομονώσουν το «σκλαβωμένο» ανατολικό κόσμο τους από τον «ελεύθερο» δυτικό ή επειδή από την πρώτη μέρα της λήξης του πολέμου ο «ελεύθερος» κόσμος μεταχειριζόταν κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, για να τον «ξεσκλαβώσει» και να του δώσει την ευτυχία της δυτικής «ελευθερίας»;;

2.- Κι όταν, έπειτα από χρόνια και καιρούς, επι τέλους, τα κατάφερε, θα μπορούσε κάποιος να μας απαντήσει αν ο πάλαι ποτέ «σκλαβωμένος» ανατολικός κόσμος, είναι σήμερα ένας ευτυχισμένος, ελεύθερος κόσμος, όπως ακριβώς είναι και ολόκληρη η «ευτυχισμένη» δύση;

3.-Τέλος, θα μπορούσε κάποιος από όλους αυτούς τους Ανώτατους Ηγέτες του Πολιτικού και του Πνευματικού κόσμου της Ευρώπης μας, που έκλαιγαν πανηγυρίζοντας, να μας πει πότε θα κλάψουμε κι εμείς, από συγκίνηση, γκρεμίζοντας και τα άλλα «ΤΕΙΧΗ» που χτίζουν, πενήντα χρόνια τώρα, ΟΙ ΙΔΙΟΙ, σε αμέτρητες χώρες του κόσμου, μετατρέποντας τους περισσότερους κατοίκους τους, σε «ευτυχισμένους » λαθρομετανάστες;;

11.11.09

Επιστροφή στην κορυφή
Κυπριανός Χ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Νοέ 12, 2009 12:33 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο Πιλάτος έκανε το λάθος να ρωτήσει το Χριστό :"Τι εστιν αλήθεια;". Ο πάπας και οι άλλοι (πάπες) που τον ακολούθησαν, με άμφια και δίχως άμφια, δεν κάνουν αυτό το λάθος. Ή δεν ρωτάνε καθόλου ή δίνουν τη στρεβλή απάντηση : " Αλήθεια εστιν η ελευθερία". Ποιός ασχολείται σήμερα με την αλήθεια, αν πίσω από αυτή δεν κρύβονται οικονομικά σκάνδαλα, ροζ ιστορίες ή ο,τιδήποτε άλλο, που θα ανεβάσει την ακροαματικότητα, την τηλεθέαση και την κυκλοφορία του έντυπου ενημερωτικού λόγου;
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Νοέ 12, 2009 1:48 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Οι τελετουργικοί βρυχηθμοί της μοχθηρής απάτης


Θορυβώδεις και τελετουργικοί εορτασμοί για την «πτώση του τείχους του Βερολίνου»!!!

Γιγάντιες οι διεθνείς φιέστες και τα θεάματα για την «πτώση» του «κομμουνισμού»!!!

Γιατί περί αυτού πρόκειται: Η «πτώση του «τείχους» για όλους αυτούς τους παραληρούντες εορτάζοντες σημαίνει πτώση του «κομμουνισμού». Είναι η κηδεία των σοσιαλιστικών ιδεών…

Και ποιοι είναι αυτοί που θριαμβολογούν και χορεύουν υστερικά;

Οι ηγέτες της παγκοσμιοποιημένης καπιταλιστικής βαρβαρότητας: οι δυνάστες και οι δήμιοι των λαών.

Καθώς και οι μαϊμούδες, οι γελωτοποιοί της «προοδευτικής» απάτης και οι ποικίλοι «αριστεροί» παλιάτσοι. Τη μουσική, τα χρώματα και τα σκηνικά τα επιλέγουν οι πολύχρωμοι επιδοτούμενοι του θεάματος και των ΜΜΕ…

Όλος αυτός ο συρφετός έχει αναγάγει, πανηγυρικά, την «πτώση του τείχους» σαν τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου του κομμουνισμού. Το θορυβώδες ναυάγιο της πρώην ΕΣΣΔ, το ταυτίζουν με το ναυάγιο του κομμουνισμού.

Ταυτίζουν, δόλια και με αφόρητες τυμπανοκρουσίες τη σοσιαλιστική Επανάσταση, με το ναυάγιο της αντεπανάστασης: Το σταλινισμό…

Φαίνεται ότι για τη Νέα Τάξη και τους καθεστωτικούς «αριστερούς» (σοσιαλίζοντες και ανανήψαντες κομμουνιστές) δεν υπάρχει πια χώρος για επανάσταση, άλλος από τις προθήκες των αρχαιολογικών μουσείων. Ούτε και πεδίο δράσης για την Αριστερά, εκτός από τη μετανοούσα, που επιθυμεί να καταλάβει μια θέση εκ δεξιών των τραπεζιτών και βιομηχάνων.

Όλοι αυτοί, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, μας καλούν ανά τον κόσμο στην ταφή του σοσιαλισμού.

Μόνο που αποκρύβουν μια λεπτομέρεια: Η κηδεία γίνεται για λάθος νεκρό. Δεν πέθανε ούτε η Επανάσταση, ούτε ο σοσιαλισμός. Πέθανε ο σταλινισμός. Κατέρρευσε η «οικονομία των διαταγών», το «κράτος των διαταγών», δηλαδή ο δεσποτισμός και η γραφειοκρατική δικτατορία.

Για όλους αυτούς, ιδιαίτερα για τους «αριστερούς νεωτεριστές», η Ρώσικη Επανάσταση αποτελεί φαιδρό κατάλοιπο και ο μπολσεβικισμός ενοχλητική ανάμνηση.

Ακόμη και η λέξη «ιμπεριαλισμός» έχει ξεχαστεί! Δεν τη συναντούμε πλέον στο ισχύον πολιτικό λεξιλόγιο, παρά το γεγονός ότι ο ιμπεριαλισμός εξακολουθεί να υπάρχει, να λεηλατεί και να μακελεύει τους λαούς.

Η νικημένη αριστερά μετά την κατάρρευση της σταλινικής μυθολογίας, ταύτισε αυτή τη μυθολογία με το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό και πέρασε στο νικητή, στην κυρίαρχη μυθολογία της παγκοσμιοποίησης και του πολυπολιτισμού.

Από τη μια μυθολογία πέρασε σε μια άλλη. Και την ιστορία της ανθρωπότητας και των Επαναστάσεων τη φιλτράρει μέσα από την οπτική της νέας μυθολογίας: το απόλυτο και ακίνητο της παγκόσμιας αγοράς, τη θεολογία της Νέας Εποχής.

Πανηγυρίζουν οι άθλιοι υποκριτές για την «πτώση του τείχους»!!!

Ξεχνούν τα σημερινά τείχη της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας.

Ξεχνούν τα τείχη των σφαγών των λαών: πολλά τέτοια «τείχη σφαγών» σε όλο τον κόσμο σήμερα: Παλαιστίνιοι, βαλκανικοί λαοί, Ιράκ, Αφγανιστάν, τα «τείχη» της Κύπρου, τα «τείχη» των «γκέτο» και των «μαφιόζων» και πολλά άλλα…

Ξεχνούν τα «τείχη» που καθημερινά κτίζουν με τις αλυσίδες που περνούν γύρω από τις κοινωνίες και τους λαούς: Στο γύψο βάζουν τις κοινωνίες και φιμώνουν «δημοκρατικά» και «αριστερά» τους λαούς…

Ξεχνούν τα γιγάντια «τείχη», κολοσσιαία, των συνασπισμένων υπερεθνικών εταιρειών που λεηλατούν τον κόσμο και πίνουν το αίμα των ανθρώπων…

Ξεχνούν τα «τείχη» των ελίτ της εξουσίας, των μπράβων και των λακέδων της, των ρουφιάνων και επιδοτούμενων, που έχουν κηρύξει έναν ανηλεή και γκανγκστερικό πόλεμο εναντίον των εθνών και των λαών και επιδιώκουν, με λύσσα πρωτοφανή, να εξαφανίσουν την Ιστορία και τον Πολιτισμό, τα έθνη και τους λαούς…

Αυτοί οι δολοφόνοι των πάντων πανηγυρίζουν για την πτώση του τείχους του Βερολίνου: Η υποκρισία και η απάτη στην πλέον απαστράπτουσα και μοχθηρή μορφή της…

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Κυπριανός Χ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Νοέ 12, 2009 11:31 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ροβεσπιέρος: Ξεχνούν τα «τείχη» των ελίτ της εξουσίας, των μπράβων και των λακέδων της, των ρουφιάνων και επιδοτούμενων, που έχουν κηρύξει έναν ανηλεή και γκανγκστερικό πόλεμο εναντίον των εθνών και των λαών και επιδιώκουν, με λύσσα πρωτοφανή, να εξαφανίσουν την Ιστορία και τον Πολιτισμό, τα έθνη και τους λαούς…

Κυπριανός Χ: Τα τείχη και όλα τα υπόλοιπα, πάντα θα τα λησμονεί η ελιτ, όταν ο σκοπός της, σαν παίρνει στα χέρια τα ηνία της εξουσίας, είναι να ευλογεί πρώτα τα γένια της και μετά να "ευλογεί" με κανένα στεγνό κόκαλο εμάς τους υπόλοιπους. "Ουκ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι", είπε κάποτε ένας. Όσοι το επαναλαμβάνουν, στερούνται ρεαλισμού. Δεν είναι πραγματιστές ή το πιθανότερο, είναι "ταλιμπάν". Άλλωστε, θα μας πει η ελιτ των σφετεριστών, "τον κοπιώντα γεωργόν δει πρώτον των καρπών μεταλαμβάνειν".
Επιστροφή στην κορυφή
ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΣΗΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 20, 2009 12:22 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=103346

Το τείχος έπεσε, το φάντασμα του κομμουνισμού συνεχίζει να πλανάται



Η επιχειρούμενη πλύση εγκεφάλου, που διενεργείται συστηματικά το τελευταίο διάστημα απ' αφορμή την επέτειο της πτώσης του τείχους του Βερολίνου, δεν έχει προηγούμενο.

Προς αυτή την κατεύθυνση είναι ενδεικτικό ότι μέσα σε λιγότερο από μια βδομάδα κατέγραψα τυχαία κάνοντας ζάπινγκ 7 σχετικές εκπομπές, και τούτο πέρα από τις όποιες αναφορές στα δελτία ειδήσεων. Μάλιστα, σε αυτό το διάστημα, η κρατική τηλεόραση επανάλαβε τρεις φορές (!) την αμερικανογερμανικής παραγωγής προπαγανδιστική ταινία (συνδυασμό συνεντεύξεων, ντοκιμαντέρ εποχής και σκηνοθετημένων σύγχρονων γυρισμάτων) περί του θέματος.

Από τα κορυφαία δείγματα σοβαρότητας αυτού του προπαγανδιστικού ορυμαγδού ήταν το πρώτο κιόλας πλάνο της εκπομπής του τέως (γιατί το θέμα είναι τώρα τι λες) συντρόφου μου Γιώργου Κουβαρά, με το οποίο μάς πληροφορούσε ότι στο πρώην Ανατολικό Βερολίνο απαγορευόταν να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται δημόσια τα νεαρά ζευγάρια!!!

Το πιο τρομακτικό όμως σε όλη τούτη την ιστορία ήταν η ανάδειξη εκείνου που ο Μαρκούζε ονομάτισε μονοδιάστατη σκέψη. Ολοι, μα όλοι οι συμμετάσχοντες σε αυτές τις εκπομπές πρόβαλαν την ίδια πανομοιότυπη άποψη: Η πτώση του τείχους και η δυνατότητα περάσματος στο τότε Δυτικό Βερολίνο σήμαινε κατάκτηση της ελευθερίας.

Αυτό ήταν το κύριο, επαναλαμβανόμενο μοτίβο αυτής της αντικομμουνιστικής συγχορδίας, ένα μοτίβο το οποίο βεβαίως γινόταν ακόμη πιο αποδοτικό όταν προερχόταν όχι από δηλωμένους αντικομμουνιστές τύπου κ. Μάνου, αλλά από «ουδέτερους» αναλυτές, ή ακόμη καλύτερα από αυτοπροσδιοριζόμενους αριστερούς ή προοδευτικούς.

Και μόνον αυτή, η δίχως τον παραμικρό αντίλογο, ταύτιση της Δύσης, δηλαδή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, του καπιταλισμού, με την ελευθερία, και μόνον αυτή η μονοδιάστατη σκέψη, έτσι όπως αναδείχτηκε από τα ΜΜΕ, κάτι που δεν ανατρέπεται από τις ελάχιστες σταγόνες στον ωκεανό σαν και τούτο το σχόλιο, αρκεί για να αποδείξει τον ανελεύθερο χαρακτήρα αυτού του συστήματος.

Διότι πέρα από τους πολέμους, την οικολογική καταστροφή, την εκμετάλλευση, την αποξένωση, την ανασφάλεια, τη βία, το φόβο της βίας, την κυριαρχία του ατομισμού... το ότι ένα πράγματι κοσμοϊστορικό γεγονός αντιμετωπίζεται επί μέρες ολόκληρες με ενιαίο μονολιθικό τρόπο, αποτελεί δείγμα γραφής ενός κόσμου που πνίγει τη μη κυρίαρχη μοναδική αλήθεια, ενός κόσμου που πνίγει την αντίθεση, δηλαδή κατά Χέγκελ τη διακριτή ποιότητα του Λόγου, ενός αυταρχικού και ανελεύθερου κόσμου.

Από την άλλη, η υπέρμαχη του «υπαρκτού σοσιαλισμού» αριστερά, ενώ σωστά υπερασπίζεται τις όποιες λαϊκές κατακτήσεις του, και αυτές κάθε άλλο παρά αμελητέες ήταν, κάνει τα στραβά μάτια ως προς το ζήτημα των ελευθεριών.

Με άλλα λόγια, κάνει τα στραβά μάτια στο κατ' εξοχήν προνομιακό γι' αυτήν πεδίο, που δεν είναι άλλο από εκείνο της ελευθερίας, μιας ελευθερίας νοούμενης ως ανεμπόδιστη ανάπτυξη της κοινωνικής ατομικότητας σε μια ακρατική κοινωνία, νοούμενη όχι όπως στον καπιταλισμό ως περιοριστική, αρνητική ελευθερία ανταγωνιζόμενων μεταξύ τους ατομικοτήτων, αλλά ως αλληλοσυμπλήρωση και αλληλοανάδειξη, μέσα στην κοινότητα, μαζί με τους άλλους, της κάθε κοινωνικής ατομικότητας.

Ετσι όμως, από τη μια, είναι σαν να χαρίζει αυτό το πεδίο στους αντιπάλους της, και από την άλλη οδηγεί και τον πιο καλοπροαίρετο απέναντι στην υπόθεση του κομμουνισμού να θεωρεί ότι το τίμημα των όποιων κοινωνικών κατακτήσεων είναι η στέρηση της ελευθερίας, ή ακριβέστερα η υποχώρηση προς τα πίσω σε σχέση με τις αστικές ελευθερίες, αντί της προς τα μπρος υπέρβασής τους.

Και αυτό το ψευτοδίλημμα κάθε άλλο παρά συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας επαναστατικής-κομμουνιστικής συνείδησης, κάθε άλλο παρά συμβάλλει τελικά στην υπεράσπιση του σοσιαλισμού, ενός σοσιαλισμού τον οποίο η αστική τάξη και οι ιδεολογικοί της μηχανισμοί για να τον καταπολεμούν με τέτοιο μένος, σημαίνει ότι, παρά το ότι κατέρρευσε κατά την πρώτη προσπάθεια οικοδόμησής του, τρέμουν μην επανέλθει πραγματικός, δίχως τείχη που θα τον επιβάλλουν, και γι' αυτό ανίκητος, τούτη τη φορά.

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες