Να σπάσουμε το «γύψο» της ασφυξίας μας

[ΘΑΛΕΙΑ]

Να σπάσουμε το «γύψο» της ασφυξίας μας

Στα πολιτικά μας πράγματα θα αρχίζει κάτι να αλλάζει την ώρα που θα υποστούν την πρώτη σοβαρή ήττα οι «νταβάδες»: Υπερατλαντικοί και εγχώριοι…

Είναι τέτοια η κυριαρχία των ισχυρών αυτών κέντρων εξουσίας που επί δεκαετίες τώρα (ιδιαίτερα από την εποχή του σημιτισμού) καθορίζουν καταλυτικά, και χωρίς αντιστάσεις, τα πολιτικά μας πράγματα και έχουν εδραιώσει πάνω στην ελληνική κοινωνία ένα σκηνικό αφόρητης ασφυξίας.

Η ελληνική κοινωνία αναπνέει, επί δεκαετίες, τις πνιγηρές αναθυμιάσεις του μαφιόζικου ολοκληρωτισμού των ΜΜΕ, και δηλητηριάζεται από όλα τα νοσήματα, τα δηλητήρια και τα κόπρανα αυτής της εξουσιαστικής βαρβαρότητας.

Όλοι οι πόροι της κοινωνικής και πολιτικής ζωής έχουν στοκαριστεί. Οι ιδέες έχουν ισοπεδωθεί. Τα συναισθήματα έχουν εξοριστεί. Οι κραδασμοί, οι διεργασίες, οι προβληματισμοί, οι ψίθυροι και οι κραυγές του ελληνικού λαού έχουν, όχι μόνο αφυδατωθεί, αλλά εξαφανιστεί εντελώς. Και αν κάποια λαϊκά σκιρτήματα αντίστασης ή κάποιες φωνές προβληματισμού διατρυπήσουν αυτόν τον «γύψο», διώκονται, στιγματίζονται αγρίως και οι «τρύπες» ξαναστοκάρονται…

Ζούμε τον εφιάλτη του Όργουελ!!!

Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο μαύρα όσο φαίνονται ή όσο θέλουν να τα εμφανίζουν.

Και μόνο το γεγονός ότι όλο αυτό το μαφιόζικο Μέτωπο των «συνασπισμένων» καθεστωτικών δυνάμεων, επιχειρεί, υστερικά, να στοκάρει τα ραγίσματα του «γύψου» και να θωρακίζει το μονοπώλιο της εξουσίας του και το «νεκροταφείο της σιωπής» που έχει επιβάλει, αποδεικνύει το πόσο ανίσχυρο και τρομοκρατημένο είναι αυτό το καθεστώς της «συνασπισμένης μαφίας».

Μόνο όσοι καταρρέουν περνούν σιδερένιους κύκλος γύρω από τους λαούς.

Μόνο όσοι νιώθουν την πνοή του θανάτου προσπαθούν να στηριχθούν στο θάνατο…

Όλο αυτό τα καθεστώς της «συνασπισμένης αλητείας» των μηχανισμών της εξουσίας βρίσκεται σε πορεία αποσυνθετικής κατάρρευσης.

Βρίσκεται σε κραυγαλέα και αθεράπευτη αντίφαση και δυσαρμονία με την κοινωνία και το λαϊκό θυμό. Αυτή τη λαϊκή οργή τρέμουν και αγωνίζονται, με νύχια και με δόντια, όλοι οι ευνούχοι της εξουσίας (με πρωτοπόρα τα ΜΜΕ), να την «φιμώσουν», να μην εκδηλωθεί…

Ο σπινθήρας που μπορεί να πυροδοτήσει αυτά τα εκρηκτικά υλικά του κοινωνικού θυμού μπορεί να ξεπηδήσει ανά πάσα στιγμή και από κάθε κατεύθυνση.

Αυτό που χρειάζεται και που μπορεί να αποτελέσει καταλύτη των εξελίξεων είναι να υπάρξει, σε οποιοδήποτε επίπεδο, μια σημαντική ήττα των «μαφιόζων» της εξουσίας.

Αν ηττηθούν οι «νταβάδες» σε ένα τομέα ανοίγει ο Ασκός του Αιόλου.

Στις τελευταίες εκλογέςς πέτυχαν οι «μαφιόζικοι μηχανισμοί» μια νίκη που μπορεί να τους οδηγήσει σε μια τέτοια καταλυτική ήττα, ακριβώς, γιατί η «νίκη» τους συσσώρευσε και άλλα αποθέματα λαϊκού θυμού, τα οποία μπορεί να εκδηλωθούν στην αρένα των εσωκομματικών πεπραγμένων της Ν.Δ.

Μια ήττα της Ντόρας θα αποτελέσει σημαντικό πολιτικό καταλύτη: Θα αποτελέσει μια αποφασιστική ήττα των «μαφιόζικων» μηχανισμών, των «νταβάδων» συνολικά.

Γι’ αυτό στηρίζουν λυσσαλέα και χωρίς προσχήματα όλοι τη Ντόρα.

Επιστρατεύονται οι πάντες υπέρ της Ντόρας. Έχουν μπει στον «αγώνα» και οι «εφεδρείες» του σημιτισμού: Από Πρετεντέρηδες και Θεοδωράκηδες (το «εγκάθετο» τέκνο του Σημίτη), μέχρι όλα τα «εκσυγχρονιστικά» προϊόντα και υποπροϊόντα, ακόμα και οι «Ιοί».

Όλοι οι μηχανισμοί και οι «πράκτορες» των «νταβάδων» (διεθνών και εγχώριων) και όλοι οι δορυφόροι τους, καθώς και οι «τσόντες» τους (από «δεξιά» και «αριστερά»), «συνασπίζονται» υπέρ της Ντόρας!!!

Και μόνο αυτό δείχνει το πόσο σημαντική είναι αυτή η «εκλογή» για τους «νταβάδες».

Και μόνο αυτό υπαγορεύει τη στάση του κάθε ένα που θέλει να επιβάλει μια ήττα στο καθεστώς της «συνασπισμένης μαφίας».

Μια ήττα που μπορεί να αποτελέσει καταλύτη της «απελευθέρωσης» της λαϊκής οργής.

Γιατί μόνο όταν ο κοινωνικός θυμός εκδηλωθεί ανοικτά και «απελευθερωθεί» η λαϊκή οργή, μπορεί να αλλάξει το σκηνικό και να σπάσουμε το «γύψο» της ασφυξίας μας…

[Κυπριανός Χ]

Το πρόβλημα για "να σπάσει ο γύψος", δεν είναι ούτε η αλλαγή προσώπων, ούτε η ρήξη των δεσμών τους με τους "νταβάδες". Είναι γενικότερο. Η αναχαίτιση της σιωνιστικής αμερικανικής απολυταρχίας, νεοταξικής και νεοεποχίτικης, δεν μπορεί να γίνει με εντλώς αδύναμες και μεμονωμένες φωνές - έστω και με αλλαγή προσώπων - όπως η δική μας, αν αυτές δεν υποστηρίζονται από κάποιους άλλους ισχυρότερους.
Η αμεκανική σιωνιστική αυτοκρατορία στήνεται κατά τα πρότυπα του Βυζαντίου: Ο αυτοκράτορας αναθέτει στους θεματοφύλακες (ευρωπαϊκές Φιλιππίνες) την επίβλεψη και τη διατήρηση της αυτοκρατορίας του.

Η μόνη ελπίδα περιστολής ή καταστολής, αυτής της αυθαιρεσίας εναπόκειται σε Κίνα και Ρωσία, που είναι οι μόνες δυνάμεις, ικανές να ορθώσουν ανάστημα στην ευρωαμερικανική σιωνιστική συνομωσία για παγκόσμια κυριαρχία.

Δυστυχώς έχουν κι αυτοί τα δικά τους προβλήματα, που επί του παρόντος, ο δυτικός αυτοκράτορας δεν αποφασίζει να τα εκμεταλλευθεί όσο του χρειάζεται. Περιμένει την κατάλληλη στιγμή.

Η Ρωσία βρίσκεται ήδη αντιμέτωπη με τον δυτικό επεκτατισμό. Όχι όμως και η Κίνα, που νομίζει ότι θα παραμείνει ένας καλός συμμέτοχος στην τράπεζα της πλανηταρχίας. Η κατακεφαλιά θα έρθη όταν ωριμάσουν τα πράγματα. Ρόλος θεματοφύλακα δεν θα της ανατεθεί ποτέ και το καλύτερο που έχει να κάνει, είναι να αποτελέσει μαζί με τη Ρωσία, πόλο έλξης όλων των αδύναμων και μεμονωμένων κραυγών, πέρα βέβαια από τις πολιτικές αγκυλώσεις του παρελθόντος.

[Ροβεσπιέρος]

Κάνεις μεγάλο λάθος φίλε μου, αν ζητάς για να σωθείς άλλους "προστάτες" και "νταβάδες"...

ΟΣΑ πέτυχαν οι λαοί μέσα στην ιστορία, το πέτυχαν με τις δικιές τους δυνάμεις ενάντια σε κάθε είδους "προστάτη"!!!

Δεν μπορείς να δεις αυτή την προοπτική γιατί δεν πιστεύεις στα ΚΙΝΗΜΑΤΑ, αναζητάς Μεσσίες...

Αυτό που πρωταρχικά χρειάζεται είναι να μπούνε σε κίνηση οι λαοί και να αναστηλωθούν τα λαϊκά κινήματα.

Και μια ήττα των "νταβάδων" (εγχώριων και υπερατλαντικών), σε οποιοδήποτε ζήτημα ανοίγει δρόμους...


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Επισκέπτης]

Νομίζω ότι είναι πολύ καλό αυτό που έγραψε ο Παπαθεμελής στο Παρόν την περασμένη Κυριακή:

Ο Πλούταρχος διασώζει στα «Αποφθέγματα Λακωνικά» το περιστατικό με τον στρατηγό Βρασίδα. Ο στρατηγός συνέλαβε κάποτε σ’ ένα καλάθι με σύκα έναν ποντικό, αλλά τον άφησε αμέσως γιατί το ποντικάκι τον δάγκωσε. Είπε τότε την περίφημη ρήση: «Ουδέν ούτω μικρόν εστίν, ο ου σώζεται, τολμών αμύνεσθαι τους επιχειρούντας». Τίποτε δηλαδή δεν είναι τόσο μικρό που να μην μπορεί να σωθεί αν αντισταθεί σ’ αυτούς που το επιβουλεύονται.

[Επισκέπτης]

Προς Ροβεσπιέρο,

Αν οι λαοί πέτυχαν, όσα πέτυχαν, με τις δικές τους δυνάμεις, ήταν το να δείξουν μέσα από τα κινήματά τους, ότι αναζητούσαν τους δικούς τους "προστάτες", "νταβάδες" ή "μεσσίες". Καλώς ή κακώς, κάποιοι αναλαμβάνουν αυτό το ρόλο, επιγράφονται με αυτό τον τίτλο, αν και πολλοί νομίζω δεν θα τον ήθελαν. Άλλοι τον επιζητούν.
Αυτό που επιδίωκαν τα λαϊκά κινήματα - είναι φυσικά η γνώμη μου αυτά που γράφω - δεν ήταν η εγκαθίδρυση καθεστώτων κινήματος. Πώς θα το κάνουμε; Κάθε φορά θα "κινούμαστε" για να ανατρέπουμε το προηγούμενο κίνημα; Ήταν, και είναι, ένα κοινό αίτημα, που εκφράστηκε (εκφράζεται) ως κίνημα, για μια καλύτερη ζωή και δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω αναλύσεις ούτε των κινημάτων, ούτε της "καλύτερης ζωής", που επιθυμούσαν ή επιθυμούν.

Στην προκειμένη περίπτωση, αν υπήρχε περίπτωση για λαϊκό κίνημα, αυτό θα είχε ανάγκη συμπαράστασης, και όχι προστασίας, από κάποιους που αργά-γρήγορα θα βρεθούν στην ίδια μοίρα: Της κατάκτησης από τον δυτικό σιωνισμό.

[Επισκέπτης]

Το "Προς Ροβεσπιέρο" σχόλιο, 10/11/2009, 4:08, υπογράφεται από τον Κυπριανό Χ.

[Ροβεσπιέρος]

Φίλε μου, για το ιστορικό αλφάβητο των κινημάτων, των επαναστάσεων και της εξέλιξης της ανθρωπότητας δεν θα μιλήσουμε εδώ μέσα…

Αν δεν μπορείς να αντιληφθείς αυτό το ιστορικό αλφάβητο της κοινωνικής εξέλιξης και βλέπεις παντού όχι τους κινητήριους μοχλούς, αλλά το «δάκτυλο» των σιωνιστών, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, ούτε φυσικά να ανοίξουμε συζητήσεις για το ιστορικό αλφάβητο.

Απλώς θέσε στον εαυτό σου το ερώτημα: Ποιοι και πώς θα ζητήσουν «βοήθεια» από τη Ρωσία;

Οι δυνάμεις (οικονομικές-κοινωνικές-πολιτικές) που είναι χειροπόδαρα δεμένες με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό (ξέχασα, τους «σιωνιστές»!!!).

Μόνο όταν ανατραπούν αυτοί οι συσχετισμοί (και αυτό γίνεται ΜΟΝΟ με λαϊκές κινητοποιήσεις και οργανωμένα κινήματα) ΜΠΟΡΕΙ να «αξιοποιήσεις» τις αντιθέσεις των ποικίλων «προστατών»!!!

Για να ζητήσεις την βοήθεια της Ρωσίας πρέπει να το κατακτήσεις και αυτό μέσα από αγώνες!!!

Ούτε αυτό το πλέον απλό δεν θέλεις να καταλάβεις.

Για να αλλάξεις «προστάτη» πρέπει και γι’ αυτό να μπούνε σε κίνηση οι λαϊκές δυνάμεις.

Όταν βεβαίως μπούνε σε κίνηση και οργάνωση οι δυνάμεις του λαού ΤΟΤΕ δεν αναζητούν ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ, αξιοποιούν τις διεθνείς αντιθέσεις προς όφελός τους.

Φυσικά μπορεί να καταλήξουν σε ήττα και σε νέες κηδεμονίες…

Αυτό είναι άλλο ζήτημα…

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)