ΠΑΣΟΚ: Η πολιτική αναπηρία της σφετεριστικής μοχθηρίας

[Παλαίμαχος]

ΠΑΣΟΚ: Η πολιτική αναπηρία της σφετεριστικής μοχθηρίας

Είναι να γελά κανείς όταν ακούει το Γ. Παπανδρέου να καταναλώνει εκλογικά το σύνθημα της Ρόζας Λούξεμπουργκ: «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα».

Βεβαίως, είναι γνωστό, ότι η «σκέψη» του Γ. Παπανδρέου και όλο το συνακόλουθο τελετουργικό των πράξεων και των λόγων του αποτελούν τη θεοποίηση της πολιτικής αποβλάκωσης, τη θεοποίηση της αλαζονικής ανοησίας.

Δεν είναι, όμως, οι «προσωπικές» πολιτικές και πνευματικές του ιδιότητες που εξοργίζουν. Αυτό που εξοργίζει είναι όταν η πολιτική αναπηρία εκφράζεται με μια τόσο κυνική, σφετεριστική μοχθηρία και αυθάδη περιφρόνηση της ιστορίας και των ιδεών. Αυτό που εκνευρίζει είναι να προσβάλλεται τόσο βάναυσα η νοημοσύνη μας…

Αυτοί που δεν άφησαν τίποτα όρθιο, που υπηρέτησαν και υπηρετούν την καπιταλιστική βαρβαρότητα με τον πλέον λακεδίστικο τρόπο, αυτοί που αποτελούν τις παρασιτικές εκβλαστήσεις της ιμπεριαλιστικής κτηνωδίας και του αμερικανισμού να μιλάνε για «σοσιαλισμό και βαρβαρότητα»!!!

Πρέπει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να έχει φτάσει σε παράκρουση πολιτικής ηλιθιότητας, ώστε να ηδονίζεται με τη βλακεία του και το λακεδισμό του, σε τέτοιο σημείο, που να κατατάσσει τον εαυτό του στην πλευρά του «σοσιαλισμού» και τους αντιπάλους του στην καπιταλιστική «βαρβαρότητα».

Δύσκολα συναντάς στην ιστορία, αρχηγό ενός κόμματος που υπηρέτησε με τέτοια προκλητικότητα το διεθνές ιμπεριαλιστικό κατεστημένο, που διαχειρίστηκε το καπιταλιστικό καθεστώς επί δεκαετίες, εκπορνεύοντας κάθε έννοια σοσιαλισμού και δημοκρατίας, να μας λέει, με τόση προκλητική θρασύτητα», ότι βρίσκεται από την πλευρά του σοσιαλισμού.

Ο Γ.Π. αποτυπώνει, έστω άκομψα και βλακωδώς τη φαιά, νεοταξική φιλοσοφία της εποχής: Η βαρβαρότητα (και μάλιστα στις πιο αποκρουστικές εκφάνσεις της) να υποδύεται ρόλους «αριστερούς», «σοσιαλιστικούς» κ.λπ

Και αυτούς τους άθλιους ρόλους μπορεί να τους παίξουν πιο αποτελεσματικά οι ενσωματωμένοι «σοσιαλίζοντες», και «αριστεροί» κάθε χρώματος. Και μπορεί να τον παίξουν, ακριβώς γιατί εμπορεύονται και σφετερίζονται το κύρος των αγωνιστικών παραδόσεων και εννοιών. Γι’ αυτό και η ΑΠΑΤΗ εδώ είναι πολλαπλή και τόσο αυθάδης και αποκρουστική.

Η «εκσυγχρονιστική» κάστα των νεόπλουτων της εξουσίας (το προϊόν του εκφυλισμού του ΠΑΣΟΚ) έχει ανυψώσει αυτή την κυνική σφετεριστική υποκρισία και απάτη, σε θηριώδη διάσταση.

ΟΙ «ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΕΣ» ενώ κυβέρνησαν υλοποιώντας όλα τα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού και ενώ αναπαλαίωσαν το οικοδόμημα των αντιδραστικών ιδεών, παρουσιάζονται σαν συνεχιστές των προοδευτικών κινημάτων, των αριστερών παραδόσεων και κατακτήσεων, σαν εκφραστές των «αντιδογματικών» σοσιαλιστικών ιδεών.

Σήμερα, εμφανίζεται το υποπροϊόν αυτής της «εκσυγχρονιστικής» αχρειότητας, ο Γ.Π., που αποτελεί τη τζίφρα του αμερικανισμού, ακόμα πιο αδίσταχτος.

Δεν διστάζει, το ίδιο όπως και ο Σημίτης, για τις προεκλογικές του ανάγκες να φορέσει και την πανοπλία του Ανδρέα Παπανδρέου, να σφετεριστεί το λαϊκό σύμβολο του ΠΑΣΟΚ που ο ίδιος πολιτικά μισούσε, να σφετεριστεί ακόμα και τα συνθήματα περί «σοσιαλισμού» και «βαρβαρότητας».

Όλα αυτά τα παράσιτα που επί χρόνια ρουφούσαν σαν βδέλλες τους χυμούς της κοινωνίας και των Ιδεών, και είχαν επιβάλει ένα καθεστώς αλλοτρίωσης των πολιτών από τις βαθύτερες σκέψεις τους και τα αισθήματά τους, έχουν το θράσος να παρουσιάζονται σαν συνεχιστές των προοδευτικών δυνάμεων και των αριστερών αιτημάτων της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς. Καταργήσαν και καταργούν, το ίδιο με τη Ν.Δ. τον άνθρωπο και σφετερίζονται τις αγωνιστικές κατακτήσεις του και ανθρώπινες αξίες...

Επέβαλαν επί δεκαετίες ένα καθεστώς ψεύδους που διαπότισε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής και, όμως, κυνικότατα εξακολουθούν να μιλούν για αλήθεια και πρόοδο. Ακρωτηρίασαν τη σκέψη, παρήγαγαν όλες της μορφές της πνευματικής κατάπτωσης, βρώμισαν κάθε Ιδέα και Ηθική και εξακολουθούν να εμφανίζονται σαν υπερασπιστές των ελευθεριών, του σοσιαλισμού και της ηθικής…

Οι «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ και τα σημερινά τους παρασιτικά υποπροϊόντα αποτελούν τα πλέον αποκρουστικά συμπτώματα του πολιτικού αμοραλισμού και της αχαλίνωτης διπροσωπίας. Σε αυτούς καταγράφεται πιο ορατά, αλλά και πιο αηδιαστικά η «νεύρωση της υγιούς ανθρώπινης λογικής».

Μια νεύρωση που συνίσταται στο να αποτελούν τα πιο πειθήνια όργανα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και να ωρύονται για «σοσιαλισμό» και «πρόοδο».

Γλείφουν ασύστολα την αμερικανική αυτοκρατορία, κάθονται μπροστά στους πλανητάρχες σε στάση προσοχής και μιλάνε, οι αχρείοι για «Σοσιαλισμό και βαρβαρότητα»!!!

Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικότερα δείγματα αυτής της ιδεολογικής, πολιτικής και ηθικής ακαθαρσίας, είναι Θεόδωρος Πάγκαλος.

Προσωποποιεί, με τον πλέον κυνικό τρόπο την «εκσυγχρονιστική», νεοταξική φιλοσοφία: την «αισθητική» της φιλαυτίας και της απληστίας, του πολιτικού χαμαιλεοντισμού και του μνησίκακου κομπασμού, κρυμμένα όλα αυτά πίσω από το καμουφλάζ του φανφαρονισμού, της «παντογνωσίας» και του υστερικού αντικομουνισμού. Την αχαλίνωτα νοσηρή φαντασία του μόνο η ομηρική του αυτοϊκανοποίηση την ξεπερνά.

Ο Πάγκαλος αποτυπώνει όλο τον «πλούτο» των «εκσυχρονιστικών» χυδαιοτήτων, της ηθικής του και της σφετεριστικής αλαζονείας. Εκφράζει με τον πλέον βροντώδη, αλλά και αποκρουστικό τρόπο την «εκσυγχρονιστική» κατάντια και αθλιότητα του εκφυλισμού του ΠΑΣΟΚ.

Αυτό αποτυπώνεται ανάγλυφα στο κείμενο του Νίκου Μπογιόπουλου που παραθέτουμε, από το σημερινό «Ριζοσπάστη»:


http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5094787&publDate=21/5/2009

Ο Πάγκαλος για τον αρχηγό του

«Ημουν και είμαι πολύ κοντά στις απόψεις του Γιώργου Παπανδρέου σε μια σειρά από θέματα»
(Θ. Πάγκαλος, «Νέα», 2/5/2006)
***
Συγκρατήστε την παραπάνω δήλωση του Πάγκαλου.
Και συγκρίνετέ τη με αυτές που ακολουθούν:
*
«... εγώ δεν θεωρώ ότι ο κ.Παπανδρέου έχει τα προσόντα να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας (...) θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν τον θεωρώ κατάλληλο για να γίνει πρωθυπουργός, ασχέτως αν είναι σήμερα πολύ της μόδας ο κ. Παπανδρέου. Πιστεύω επιπλέον και για λόγους αισθητικούς ότι θα είναι απαράδεκτη εξέλιξη, θα είναι παλινδρόμηση, αν η χώρα πάει πίσω προς τον ανιψιό του ενός και το γιο του άλλου. Το βασικό επιχείρημα αυτών που προωθούν τον κ. Παπανδρέου είναι ότι τ' όνομά του ενώνει. Εγώ δε δέχομαι να με ενώσει με κανέναν άλλο ένα όνομα (...). Ο Παπανδρέου, με συγχωρείτε που διαφωνώ τόσο πολύ με το συρμό, δεν είναι».
(Θ. Πάγκαλος, «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 16/9/2001)
*
«Κάνει ανιστόρητες και αδιέξοδες επιλογές. Για να κάνεις εξωτερική πολιτική πρέπει να έχεις στοιχειώδεις γνώσεις ιστορίας. Είναι μια πολιτική η οποία, κατά την άποψή μου, θα μας οδηγήσει ακριβώς στο σημείο απ' όπου ξεκινήσαμε. Δεν έχει τίποτα το πρωτότυπο».
(Θ. Πάγκαλος για Γ. Παπανδρέου, «Εθνος της Κυριακής», 19/11/ 2000)
*
«Ακούστε, δεν είχα ποτέ την άποψη ότι πρέπει να δημιουργήσουμε έναν νέο Παπανδρέου. Και ένας από τους λόγους που υποστήριξα τότε τον κ. Σημίτη ήταν ότι ήθελα τον αντι-Παπανδρέου. Ηθελα, δηλαδή, να περάσουμε σε μια περίοδο ορθολογικής διαχείρισης των πολιτικών πραγμάτων της χώρας (...)».
(Θ. Πάγκαλος, «ΒΗΜΑGΑΖΙΝΟ», 14/1/2001)
*
«Θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σοβαρή η έλλειψη φρόνησης, για να μην πω τίποτα βαρύτερο, να λέει κάποιος όπως άκουσα τον Υπουργό Εξωτερικών να λέει ότι "ας τα βρούμε βρε παιδιά, να κάνουμε και οι δύο υποχώρηση, να χαιρόμαστε ότι άλλαξε το κλίμα" και διάφορα άλλα αμερικάνικα πράγματα».
(Θ. Πάγκαλος, δηλώσεις για χειρισμούς του Γ. Παπανδρέου στα ελληνοτουρκικά, «ΚΡΗΤΗ ΤV», 18/10/1999)
*
«Στην καλύτερη περίπτωση η άκαιρη, άσκοπη και θορυβώδης επίδειξη καλής διάθεσης απέναντι στην Αγκυρα δημιουργεί ψευδαισθήσεις και αφοπλίζει ιδεολογικά τον ελληνικό λαό (...). Πρόκειται για τερατώδες λάθος. Πρόκειται για πλήρη υπαγωγή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα κελεύσματα της Washington και ενσυνείδητη παράδοση όλων των εθνικών θέσεων που ενσυνείδητα υποστήριξαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1974 μέχρι σήμερα».
(Θ. Πάγκαλος για την πολιτική του Γ. Παπανδρέου έναντι της Τουρκίας, «Ελεύθερος Τύπος», 5/11/1999)
*
«Γιατί να είμαστε πιο ακραίοι εκφραστές της αμερικάνικης γραμμής; Ούτε κύρος μας δίνει μέσα στην ΕΕ ούτε τα εθνικά μας συμφέροντα υπηρετεί».
(Θ. Πάγκαλος, δηλώσεις επί υπουργίας Παπανδρέου στο Εξωτερικών, «Εθνος», 23/11/2002)
***
Θυμίζουμε ότι ο Πάγκαλος, πέραν των συκοφαντιών του για δήθεν «σχέσεις» του ΚΚΕ με τη «Γερμανός», είναι αυτός που, ως εντεταλμένος της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, λέει ότι αν το ΚΚΕ κέρδιζε στον Εμφύλιο «θα εξόντωνε τα στελέχη του και τους αντιφρονούντες», ότι οι οπαδοί του ΚΚΕ είναι «δείγμα καθυστέρησης, πνευματικής και πολιτιστικής» και ότι όσοι ψηφίζουν το ΚΚΕ είναι «τρελοί».
*
Οσο για τον Παπανδρέου, είναι αυτός που τώρα
(και αφού ο Πάγκαλος έπαψε να λέει ότι «δεν τον θεωρώ κατάλληλο για να γίνει πρωθυπουργός» ή να τον εμφανίζει ότι προωθεί διάφορα «αμερικανικά πράγματα»)
τον καλύπτει πλήρως, για όποια λάσπη και ύβρη εκτοξεύει κατά του ΚΚΕ.


_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

ΑΠΟ:
http://vkonstantinou.blogspot.com/2009/05/blog-post_22.html

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Σε ότι αφορά την Χώρα, όταν η Ρόζα μιλούσε για το " Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα" δεν εννοούσε ΚΚΕ ή Βαρβαρότητα, ΠΑΣΟΚ ή Βαρβαρότητα, ΣΥΡΙΖΑ ή Βαρβαρότητα.

Δεν εννοούσε Κόμματα που αναφέρονται στην Αριστερά ως πηγή του καλού και Κόμματα που αναφέρονται στην Δεξιά, ως πηγή του κακού.

Αν επανέρχεται σήμερα το ζήτημα αυτό ως προεκλογικός λόγος σε ένα ακροατήριο που δεν γνωρίζει στοιχειωδώς βασικές αρχές της φιλοσοφίας, επανέρχεται χλευάζοντας και τον Σοσιαλισμό ως φιλοσοφία αλλά και τον Λαό ως οντότητα, της οποίας έχουν αφαιρεθεί τα σημαντικά δυναμικά της στοιχεία που την καθορίζουν ως προοδευτική, ανατρεπτική και δημιουργική δύναμη.

Η περίοδος Σημίτη, ήταν σπουδή εναντίον της Βαρβαρότητας ή η Βαρβαρότητα της Σοσιαλδημοκρατίας δια του Εκσυγχρονισμού εναντίον του Λαού, των εργαζομένων, της Ελληνικής Εθνικής οικονομίας;

Η απόγνωση των κοινωνιών από την παγκόσμια τάξη πραγμάτων που αντιπροσωπεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, οι ΗΠΑ και οι δορυφόροι της, οφείλεται στην βαρβαρότητα με την οποία αντιλαμβάνεται η παγκόσμια Αριστερά τα πράγματα και από τον τρόπο και την "προσαρμογή" της στις διάφορες σύγχρονες σχολές σκέψης, που δημιουργούν ένα ασφυκτικό και αποπνικτικό κλοιό στραγγαλισμού των κινημάτων και των αιτούμενων επαναστάσεων.

Αυτή η Αριστερά, που κυριαρχεί στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, είναι η "Αριστερά" της Διεθνούς Σοσιαλδημοκρατίας.

Μια Σοσιαλδημοκρατία που καλλιέργησε το έδαφος ώστε η παλιά Χριστιανοδημοκρατική Δεξιά να εγκλιματιστεί ως την μοναδική δύναμη "ανάπτυξης" της Υπανάπτυξης των Λαών και των Κινημάτων.

Η παλαιά Σοσιαλδημοκρατία που κυριαρχούσε στην τότε ΕΟΚ, το΄μόνο που κατάφερε ήταν να οργώσει το έδαφος και να σπείρει τους νεοτεκτονικού σπόρους για μια τάξη πραγμάτων που θα κυριαρχούσε το ληστρικό κεφάλαιο των πολυεθνικών και θα εκτόπιζε τα ντόπια εθνικά κεφάλαια, που ισχυροποιούσε την Ένωση των Κεφαλαίων ως οικονομική υπερτατη δύναμη, αλυσοδένοντας τους Λαούς της Ευρώπης με πιο χοντρές αλυσίδες.

Το "σύνθημα" Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα, για την Σοσιαλδημοκρατία, έχει μεταλλαχτεί σε Δικαιωμα στην Βαρβαρότητα για μας και Ενοχική Βαρβαρότητα για τους άλλους.

Προφανώς ο Παπανδρέου, ως Πρόεδρος της κατ' επίφαση Σοσιαλιστικής Διεθνούς, μιλώντας για το " Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα" αυτο ακριβώς εννοούσε. Δικαίωμα στην Βαρβαρότητα για την Σοσιαλδημοκρατία και Ενοχική Βαρβαρότητα για την Διεθνή Δεξιά.

[ΘΑΛΕΙΑ]

http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5099091&publDate=23/5/2009


Περί «αγραμμάτων και ανιστόρητων»
ή «βαρβαρισμός και γελοιότητα»

Του Νίκου Μπογιόπουλου


Χτες είχαμε δύο αξιοσημείωτες παρεμβάσεις της «Ελευθεροτυπίας».
*
Η μια στην πρώτη σελίδα της, όπου και ισχυρίζεται ότι στην «κωμωδία» που παίζεται τις τελευταίες μέρες με αφορμή το «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», μεταξύ των πρωταγωνιστών της «κωμωδίας», πλην των Καραμανλή και Παπανδρέου, συμπεριλαμβάνεται και το ΚΚΕ!

Λες, δηλαδή, και είναι το ΚΚΕ που διασύρει τον όρο «σοσιαλισμός» και όχι το ΠΑΣΟΚ, λες και δεν είναι η «Ελευθεροτυπία» που παλιότερα διαφήμιζε τον Ανδρεοπαπανδρεϊκό «σοσιαλισμό» των... Σεν Σιμόν και Φουριέ και εσχάτως το «σοσιαλισμό» του Γιάννου Παπαντωνίου και του συμβούλου του Σαρκοζί, του Στίγκλιτς.
`Η λες και είναι το ΚΚΕ και όχι η ΝΔ, που επιλέγει να κάνει πολιτική προπαγάνδα επιδιδόμενη στη διάχυση της πολιτικής και ιστορικής άγνοιας.
Αλλά αυτά για την «Ελευθεροτυπία» είναι «λεπτομέρειες».
Το σημαντικό - για την «Ελευθεροτυπία» - είναι το τσουβάλιασμα του ΚΚΕ. Τα κάνουν, ξέρετε, κάτι τέτοια οι τάχα μου «αντιεξουσιαστές» όταν δεν μπορούν να τιθασεύουν την αντικουκουεδίλα τους...
*
Το άλλο ενδιαφέρον σημείο στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία» βρίσκεται στη δεύτερη σελίδα της, εκεί που και πάλι με αφορμή το «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» καταγγέλλει τους «αγράμματους και ανιστόρητους» που το χρησιμοποιούν - με τον τρόπο που το χρησιμοποιούν - στην προεκλογική πασαρέλα.

Αλλά εδώ έχουμε μια απορία: Ανάμεσα στους «ανιστόρητους» και «αγράμματους» - όπως η ίδια αναφέρει - που πήραν το σύνθημα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» για να οδηγήσουν το επίπεδο της πολιτικής τους αντιπαράθεσης στα τάρταρα της γελοιότητας, η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» γιατί δε συμπεριλαμβάνει τον εαυτό της;

Το ερώτημα της στήλης είναι κατά βάση ρητορικό.

Πρώτον, γιατί δεν πάνε και πολλές μέρες που η εν λόγω εφημερίδα («Ελευθεροτυπία», 11/5/2009) διαφήμιζε με παχυλή ιστορική άγνοια ότι το «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» (το σύνθημα που το πρωτοδιατύπωσε και που το έβαψε με το αίμα της η Ρόζα Λούξεμπουργκ) είναι «το δίλημμα του Καστοριάδη»!

Δεύτερον, μερικούς μήνες πριν, ήταν η «Ελευθεροτυπία» (23/2/2009) που πάσχιζε να παρουσιάσει τον Γ. Παπανδρέου σαν τον αυθεντικότερο εκπρόσωπο του «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Αλλά, τότε, η «Ελευθεροτυπία» δεν έβλεπε τίποτα το «κωμικό» στην τακτική του ΠΑΣΟΚ.

Αντίθετα, επικαλείτο το σφετερισμό του συνθήματος από τον Γιώργο Παπανδρέου, όχι για να καταγγείλει το σφετερισμό, αλλά για να πλασάρει στους αναγνώστες της την «κωμωδία» περί της «αριστερής στροφής» (!) του ΠΑΣΟΚ...
*
Πράγματι, λοιπόν. Η κωμωδία έχει και όρια.

[Ψαχτήρι]

http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5100199&publDate=23/5/2009


Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Την ιστορική ανεπάρκεια των μεν (ή μήπως την κουτοπονηριά ή την ιστορική τυμβωρυχία των δε;
Το γνωστό επαναστατικό σύνθημα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», που διατύπωσε η «κόκκινη» Ρόζα Λούξεμπουργκ, παραμονές του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, επιχείρησε να οικειοποιηθεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με χυδαίο τρόπο.
Γιατί το δίλημμα που έθετε η θρυλική επαναστάτρια στην ανθρωπότητα ήταν: `Η θα ξεσηκωθεί η εργατική τάξη να ανατρέψει τους δυνάστες της, την αστική τάξη και τους μηχανισμούς της, ή η ανθρωπότητα κινδυνεύει να κατρακυλήσει στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Οι δύο παγκόσμιοι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι που ακολούθησαν, με τα δεκάδες εκατομμύρια θύματα και τις ανείπωτες ανθρώπινες τραγωδίες, απέδειξαν πόσο δίκιο είχαν η Λούξεμπουργκ και το κομμουνιστικό κίνημα για την αιμοβόρα και εγκληματική φύση του καπιταλιστικού συστήματος.

Το βαμμένο με αίμα και τόσο επίκαιρο αυτό σύνθημα κακοποίησε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ευτελίζοντάς το, προκειμένου να το προσαρμόσει στα μέτρα της σοσιαλδημοκρατίας.
Ετσι, κατά τους κύριους του ΠΑΣΟΚ, ο πρώτος όρος του διλήμματος, ο σοσιαλισμός, ταυτίζεται με τη σοσιαλδημοκρατία.
Οσο για τη βαρβαρότητα, εδώ έχουμε πραγματικά βαρβαρισμούς, καθώς με τον τρόπο αυτό περιγράφεται η ...συντήρηση. Με δανεικά συνθήματα από την κομμουνιστική αριστερά, επιδιώκουν να νεκραναστήσουν το δίλημμα του φωτός και του σκότους που πρόβαλλε το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του '80. Εχουμε, δηλαδή, μία πλήρη παραχάραξη και πλαστογράφηση της Ιστορίας και των ιστορικών της συμβόλων.

Η προβολή, τέλος, από το ΠΑΣΟΚ του γνωστού διλήμματος αποτελεί κυριολεκτικά ύβρη στην προσωπικότητα της Ρόζας Λούξεμπουργκ.

Οχι μόνο γιατί η ίδια υπήρξε αδιάλλακτος εχθρός της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και γιατί αυτοί που την δολοφόνησαν, ήταν οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες.

Ηταν η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Εμπεργκ - Σάντεμαν, που το 1919 δολοφόνησε τους θρυλικούς επαναστάτες Καρλ Λίμπκνεχτ και Ρόζα Λούξεμπουργκ. Μάλιστα, το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας, τιμώντας τον πρώτο, έχει δώσει το όνομά του σε ινστιτούτο εκπαίδευσης συνδικαλιστικών στελεχών, όπου έχουν θητεύσει και συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ...