Κλιμακώνονται οι επιθέσεις εναντίον των BLOGS

[ΝΤΑΒΕΛΗΣ]

Κλιμακώνονται οι επιθέσεις εναντίον των BLOGS


Το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο, μες τους «λαγούς» του, κλιμακώνουν συστηματικά και ενορχηστρωμένα τις επιθέσεις τους εναντίον των μπλόγκερ.
Από την μια κλέβουν ασύστολα τα θέματα που αποκαλύπτονται στους ιστοχώρους (Μάκης και άλλοι) και από την άλλη κατασκευάζουν τα ιδεολογικά και πολιτικά υλικά του γύψου και της φίμωσης των ελεύθερων, ενοχλητικών φωνών.
Ένα πολύ κατατοπιστικό κείμενο από το «κλασσικο- περίπτωση.
Θα επανέλθουμε και εμείς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:

http://klasikoperiptosi.blogspot.com/2009/03/blogs_15.html

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΛΕΥΡΗ-ΔΕΝΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΤΩΝ BLOGS ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ "ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ"

Απο τα πρακτικά συνεδρίασης της βουλης (13/3/09)
ΠΛΕΥΡΗΣ:
Με την ταχεία ανάπτυξη του διαδικτύου, πέρα από όσα θετικά αναφύονται αναφορικά με την ελεύθερη ενημέρωση, συχνότατα παρατηρείται το γεγονός να εξυβρίζονται άτομα, κατά κύριοι λόγο δημόσια πρόσωπα, από ανυπόστατα δημοσιεύματα που θίγουν την τιμή και την υπόληψή τους. Με το ισχύον νομικό καθεστώς Ν. 2225/94, δυνατότητα άρσης απορρήτου δεν υπάρχει για τις περιπτώσεις των πλημμελημάτων και άρα της συκοφαντικής δυσφήμισης και των λοιπών αδικημάτων κατά της τιμής, με αποτέλεσμα ουσιαστικά οι θιγόμενοι να μην μπορούν να αντιδράσουν. Παράλληλα, σε ορισμένες ιστοσελίδες, όπως το indymedia, πέρα από τις...
συνεχείς συκοφαντίες, υπάρχει και ευθεία πρόκληση σε τέλεση εγκλημάτων. Ιδιαιτέρως μετά το Π.Δ. 47/05 είναι πλέον αδύνατον να προστατευθεί ακόμα και ο καταναλωτής που θα πέσει θύμα απάτης σε βαθμό πλημμελήματος. Γενικότερα ο πολίτης προστατεύεται από τα εγκλήματα στο διαδίκτυο μόνο όταν πρόκειται για κακουργήματα και οποιοσδήποτε διαπράττει εγκληματικές συμπεριφορές πλημμεληματικού χαρακτήρα μένει ουσιαστικά ατιμώρητος.
Συνεπώς ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
Πώς σκοπεύετε να προστατεύσετε τους πολίτες από συκοφαντικά δημοσιεύματα και άλλες αξιόποινες συμπεριφορές πλημμεληματικού χαρακτήρα που τελούνται στο διαδίκτυο, και ειδικώς αν προτίθεστε να επιτρέψετε την άρση του απορρήτου όταν πρόκειται όχι μόνο για κακουργήματα αλλά και για απλά πλημμελήματα;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ- ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης):
Αγαπητέ κύριε συνάδελφε, σας ευχαριστώ για μια σαφέστατη ερώτηση η οποία περιγράφει καθόσον γνωρίζω και αντικειμενικά το υπάρχον νομικό πλαίσιο. Και νομίζω ότι αυτό το οποίο αξίζει μια σαφής ερώτηση είναι μια εξίσου σαφή απάντηση.
Είχα πει πάρα πολύ νωρίς όταν μου έγινε η τιμή να αναλάβω αυτά τα υψηλά καθήκοντα ότι δεν προτίθεμαι να νομοθετώ επί του γονάτου της επικαιρότητας. Θα μου επιτρέψετε να σας το επαναλάβω. Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε την πολυπλοκότητα του ζητήματος. Με ρωτάτε λοιπόν πώς σκοπεύω να προστατεύσω υπό την έννοια της νομοθετικής πρωτοβουλίας. Η απάντηση που οφείλω να σας δώσω είναι ότι ακόμα δεν γνωρίζω.Έχω ένα τεράστιο εισηγητικό σημείωμα που αν αρχίσω να σας το διαβάζω θα βαρεθείτε να με ακούτε. Αλλά είμαι σίγουρος ότι το γνωρίζετε. (;;
Γνωρίζετε ήδη πριν σας πω αυτά που θα σας έλεγα αν έμπαινα σ’ αυτή τη διαδικασία. Θα μου επιτρέψετε λοιπόν να σας πω ότι ακριβώς εξαιτίας της πολυπλοκότητας, της σοβαρότητας του ζητήματος και του γεγονότος ότι αποτελεί ένα νέο κόσμο, μια νέα πρόκληση για το νομικό σύστημα, όχι μόνο της χώρας αλλά της παγκόσμιας κοινότητας, δεν είμαι έτοιμος να σας απαντήσω.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ:
...Εγώ λοιπόν σαν πρόταση σε ένα πρώτο στάδιο -και θα ήθελα να την εξετάσετε- δέχομαι όλα όσα λέτε. Είναι ένα πολύπλοκο θέμα και αν θέλετε πέρα από νομικούς έχει και πρακτικούς λόγους. Δηλαδή, μπορεί να νομοθετήσουμε τέλεια και πρακτικά να μην μπορούμε ποτέ να βρούμε τους τόπους αυτούς που προάγουν τις συκοφαντίες ή τις αξιόποινες πράξεις. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει η δυνατότητα να γίνεται άρση του απορρήτου και όταν πρόκειται για απλά πλημμελήματα.
Δεν είναι δυνατόν αυτήν τη στιγμή και εσείς και οι Υπουργοί που είναι δίπλα σας και σχεδόν όλοι όσοι είμαστε εδώ, όταν μπαίνουμε σε αναφορές στο διαδίκτυο, να βρίσκουμε ύβρεις εναντίον μας και πράγματα τα οποία είναι ανυπόστατα. Στο «Facebook» ακόμα γίνονται ολόκληρες σελίδες, χωρίς να έχουμε δώσει καμία άδεια ( σχόλιο απο την klasikoperiptosi:όπως αυτή του "υιού" του κ.Βουλγαράκη που βρίζει χυδαιότατα τους δημοσιογράφους και τις μητέρες τους. Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα μέτρο που μπορεί να περιορίσει το πρόβλημα και θα ήθελα να το εκτιμήσετε.
Παράλληλα, όμως, αναφέρομαι και στη σελίδα «Indymedia». Εκεί πλέον και με τους όρους του νόμου, κύριε Υπουργέ –και θα έπρεπε να έχουμε βρει ποιοι είναι σε αυτήν τη σελίδα- έχουμε ευθεία πρόκληση αξιοποίνων πράξεων. Στοχοποιούν ανθρώπους και ουσιαστικά εμμέσως πλην σαφώς λένε «πηγαίνετε, κάνετε αξιόποινες πράξεις εναντίον τους». Παίρνουν θέση υπέρ των τρομοκρατικών ενεργειών. Πιστεύω ότι τουλάχιστον γι’ αυτήν τη σελίδα, με το ισχύον νομικό πλαίσιο, θα έπρεπε ήδη να είχαν ληφθεί τα απαιτούμενα μέτρα (σχόλιο απο την klasikoperiptosi:αυτό είναι αλήθεια αλλά δεν είναι όλοι οι bloggers κατευθυνόμενοι και τσιράκια του Soros). Σέβομαι πολύ το ότι είπατε πώς δεν είστε έτοιμος, αλλά σας παρακαλώ να δείτε με προσοχή το θέμα, γιατί θίγονται πάρα πολλοί άνθρωποι.

Σχόλιο απο την klasikoperiptosi:

Πολλές φορές στην ιστορία του κόσμου η παραβατική ή ακόμα και εγκληματική συμπεριφορά κάποιων προσώπων ή ομάδων ,ήταν η αφορμή για την εφαρμογή εξ΄ίσου εγκληματικών ή στην καλύτερη των περιπτώσεων ..."παραβατικών" πρακτικών απο εκλεγμένες ή όχι κυβερνήσεις, οι οποίες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βασίστηκαν στην φασιστική επιχειρηματολογία της "συλλογικής ευθύνης".
Δεν είναι λίγες οι φορές που έγιναν πραξικοπήματα απο "αγανακτισμένους" με την ... αναποτελεσματικότητα του συστήματος ,και φυσικά δεν ήταν λίγοι που φυλακίστηκαν ,βασανίστηκαν ή δολοφονήθηκαν επειδή θεωρήθηκαν απλώς "ύποπτοι" ή ακόμα και δυνητικά μελλοντικοί εγκληματίες.
Απο τα στρατόπεδα εξόντωσης της "Νέας τάξης" του Χίτλερ και τα "Γκουλάγκ" του "υπαρκτού σοσιαλισμού " της Σοβιετικής ένωσης μέχρι τη Μακρόνησο και τον Ωρωπό του "γυψαδόρου" Παπαδόπουλου ή τα "Γκουαντανάμο" των Αμερικάνων ,η διαδρομή είναι πάντα η ίδια και η μέθοδος της "θεραπείας" όμοια.
Η Δημοκρατία κύριε Πλεύρη και κύριε Δένδια θέλει δουλειά και ανθρώπους που προσεγγίζουν τον συνάνθρωπό τους ως πρόσωπο και τα προβλήματά του με αγάπη.
Δεν είναι αξίες της δημοκρατίας η "ευταξία" και η "πειθαρχία", μπορεί ενδεχομένως να αποτελούν κάποια απο τα χαρακτηριστικά της, μόνο όμως όταν δεν προκύπτουν απο τον ακρωτηριασμό των ελευθεριών,αλλιώς είναι συμπτώματα μιας βαρύτατα "ασθενούσης" κοινωνίας.
Αν το indymedia ή δεν ξέρω εγώ ποιός άλλος κάφρος επώνυμος ή ανώνυμος , βλάπτει το κοινωνικό σύνολο με τις προτροπές του, η πολιτεία έχει κάθε δυνατότητα μέσω της υφιστάμενης νομοθεσίας να τον βρεί και να τον οδηγήσει στα δικαστήρια.
Το ξαναλέω για άλλη μια φορά ,όταν η κοινωνία "πάσχει" δεν πετσοκόβω όποιο κεφάλι μου φαίνεται άρρωστο ,αλλά ενδοσκοπώ μή τυχόν εγώ ή το περιβάλλον μου είμαστε φορείς παθογόνων αντιλήψεων κ.Πλεύρη.


_________________
Φωτιά και τσεκούρι όχι μόνο στους
προσκυνημένους, αλλά και στους
πράκτορες και προβοκάτορες.

[Εξόριστος]

Η «δημοκρατία» της φίμωσης


Η ιστορία έχει αποδείξει ότι είναι σαπουνόφουσκα το αστικοφιλελεύθερο ιδεολόγημα που «βλέπει» τη Δημοκρατία σαν γενικό ιστορικό νόμο της ανθρώπινης κοινωνίας. Η πολιτική μορφή αποτελεί πάντα το προϊόν του γενικού αθροίσματος πολιτικών -εσωτερικών και εξωτερικών- παραγόντων και περιλαμβάνει μέσα στα πλαίσιά της όλη την κλίμακα, από την απόλυτη μοναρχία έως τη λαϊκή δημοκρατία.
Σήμερα γίνεται ορατό και δια γυμνού οφθαλμού ότι οι δημοκρατικοί θεσμοί εξάντλησαν πια το ρόλο τους από την άποψη της καπιταλιστικής εξέλιξης. Η παγκόσμια πολιτική του κεφαλαίου είναι ασυμβίβαστη με τη Δημοκρατία, είναι άρνηση της δημοκρατίας. Γι΄αυτό η τάση που ακολουθεί σήμερα η δημοκρατία σε όλο τον κόσμο είναι καθοδική: Η δημοκρατία συρρικνώνεται διαρκώς.
Ο πλανητικός ιμπεριαλισμός και το αυτοκρατορικό κράτος (Νέα Τάξη) αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για την κοινωνία και τη δημοκρατία. Δεν εξαθλιώνουν μόνο (οικονομικά-κοινωνικά-ψυχικά) τον πολίτη, δεν αποδομούν μόνο το εθνικό, αλλά και το κοινωνικό κράτος, αλλά στενεύουν και ασφυκτικά το πλαίσιο της Δημοκρατίας. Η Νέα Τάξη είναι ο «βιαστής» κάθε δημοκρατικής κατάκτησης, κάθε ελεύθερης έκφρασης. Στην Ελλάδα η ελευθερία έκφρασης «συρρικνώνεται», πλέον, εφιαλτικά.
Από τη μια η ολιγοπωλιακή συγκέντρωση των ΜΜΕ και η διαπλοκή τους με τα οικονομικά και πολιτικά κέντρα εξουσίας περιορίζουν καταλυτικά την ελευθερία έκφρασης, καταδικάζουν στη σιωπή ιδέες και απόψεις που ενοχλούν. Παραπλανούν, παραπληροφορούν και «λανσάρουν» τη φιλοσοφία της φίμωσης των μη αρεστών φωνών.
Πολλά και ποικίλα τα κρούσματα αυτής της εφιαλτικής διαπλοκής. Σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής το πλαίσιο των ελευθεριών συρρικνώνεται ανησυχητικά. Ο πραγματικός διάλογος φιμώνεται. Οι ενοχλητικές φωνές και οι μειοψηφικές, αλλά ζωντανές τάσεις της κοινωνίας πνίγονται στη σιωπή ή στις αναθυμιάσεις του ψεύδους και της δόλιας παραχάραξης. Και όλα αυτά, όχι μόνο, μέσα από τους αυτόματους μηχανισμούς του συστήματος της διαπλοκής των εξουσιών. Αλλά και από τις ωμές κατασταλτικές παρεμβάσεις. Έχει διαμορφωθεί επίσης (και αυτό αποτυπώνει το ζόφο του «εκσυγχρονισμού), ένα πολιτικό πλαίσιο καταστολής: Η βιομηχανία των αγωγών και οι ποικίλες τρομοκρατικές διώξεις.


Η συνήθεια του αίσχους

Αυτό το πλαίσιο το προώθησε και το εδραίωσε ο «εκσυγχρονισμός»!
Ο «εκσυγχρονισμός» ήταν το σύστημα εκείνο που επέβαλε στην ελληνική κοινωνία την ακινησία και τη σιωπή, τη συνήθεια του αίσχους: το σύστημα που ήθελε να μας καταστήσει κωφάλαλους και τυφλούς, που ήθελε να μας κάνει να δεχόμαστε την τρομοκρατία της κυβέρνησης σαν φυσικό φαινόμενο, που επεδίωξε να μας μετατρέψει σε άβουλα, υπάκουα και θλιβερά όντα...
Σήμερα οι ποικίλοι «νταβάδες» προσπαθούν να ξεχάσουμε το μοχθηρό πρόσωπο του εκσυγχρονισμού με τις διαστροφικές -δικαστικές και αστυνομικές- ρυτιδώσεις του. Να ξεχάσουμε ότι η κυβέρνηση Σημίτη ανοικτά και ανενδοίαστα διακήρυττε ότι όποιος είναι εναντίον της είναι εχθρός της χώρας και όποιος καταγγέλλει την αδικία και αγωνίζεται για δημοκρατικές ελευθερίες είναι ένοχος εσχάτης προδοσίας. Να ξεχάσουμε τα νομοθετήματα, τις δικαστικές αποφάσεις και τα ΜΑΤ που επέβαλλαν ένα καθεστώς τρόμου και ζόφου μέσα στο οποίο το να είσαι άνθρωπος ήταν περιπέτεια, το να σκέφτεσαι ήταν αμαρτία και το να βρίσκεις εργασία ήταν θαύμα.
Η αποκρουστική φιλοσοφία του εκσυγχρονισμού αρχίζει να αποτυπώνεται πλέον καθαρά και στην πρακτική της σημερινής κυβέρνησης. Μια πρακτική η οποία έχει ένα και μόνο στόχο: Να τρομοκρατήσει τον εργαζόμενο και κάθε κοινωνική κατηγορία πολιτών που «σηκώνει κεφάλι», και να τους ρίξει στην έσχατη οικονομική εξαθλίωση και πολιτική ταπείνωση.

Αναζητούνται «άλλοθι» για ολοκληρωτική φίμωση

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αγαπούν την ελευθερία του λόγου.
Τους λυπεί και τους θλίβει.
Στη θλίψη τους σχεδόν για όλα είναι ικανοί:
Να ουρλιάξουν, να πνίξουν.
Μια σκοτεινή υποψία τους τραντάζει,
Σαν δόντι που πονάει,
Κι ο ύπνος τους τη νύχτα είναι σακατεμένος, τρίζει.
Στριφογυρνώντας στο στρώμα τους αναπολούν
Νέους τρόπους του λέγειν
Χυμένους στα καλούπια των φόβων τους.




Η Ν.Δ. έχει πλέον «εκσυγχρονιστεί». Πατάει στο «πλαίσιο» του σημιτισμού και το διευρύνει. Σε όλους τους τομείς, ανενδοίαστα πλέον, προωθεί τις εφιαλτικές «εντολές» της πλανητικής εξουσίας.
Το καθεστώς των αγωγών εναντίον της ελευθερίας του λόγου παγιώνεται και επεκτείνεται. Αναζητούνται τρόποι να φιμωθεί και το ιντερνέτ και οι «αντάρτες» της ανυπόταχτης ενημέρωσης.
Τα μπλογκ αρχίζουν να ενοχλούν πολλούς και κυρίως τα πολιτικά και δημοσιογραφικά κατεστημένα. Καταρρέει η καθεστωτική και ελεγχόμενη ενημέρωση, το πολιτικό ψεύδος των «νταβάδων» και των μεταπρατών τους και ρίχνουν τiw ευθύνες στα μπλογκ. Τη δική τους χρεοκοπία την αναζητούν στους άλλους…
Η σήψη του καθεστώτος και των προπαγανδιστικών διαύλων του (ΜΜΕ) δεν οφείλεται στα μπλογκ, ούτε στις ανωνυμίες. Τα μπλογκ και οι ενεργητικές φωνές των ανώνυμων απλώς την ξεσκεπάζουν και την φωτίζουν.
ΚΑΙ είναι αυτό που έχει τρομοκρατήσει τους ποικίλους καθεστωτικούς μηχανισμούς. Γι’ αυτό αναζητούν «άλλοθι» για να επιβάλλουν φίμωτρο σε κάθε έναν που τους ξεσκεπάζει και τους αποκαλύπτει.

_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!

[Ροβεσπιέρος]

Η Ανωνυμία απελευθερώνει τις ιδέες και δεν αποτελεί μέσον τρομοκρατίας των ιδεών



Οι ιδέες είναι πολύπλοκα και λεπτά «εργαλεία». Πρέπει, συνεπώς, όσοι καταπιάνονται με ιδέες, αφενός να έχουν ιδέες και πεποιθήσεις και αφετέρου να τις σέβονται. Διαφορετικά πέφτουν στη μικρολογία, τα υπονοούμενα και συχνότατα στις ύβρεις και στους προσωπικούς λιθοβολισμούς.
Αυτοί που μεταμφιέζονται και εμφανίζονται με πολλαπλά προσωπεία και κουκούλες στερούνται όχι μόνο από ιδέες, αλλά και από ηθική υπόσταση.
Έργο όλων αυτών δεν είναι η προαγωγή των ιδεών, η διαπάλη των ιδεών, ούτε η σωστή ενημέρωση. Αυτοί οι αρουραίοι (έμμισθοι ή ψυχωτικοί) λερώνουν και διαφθείρουν τις ιδέες και επιβάλλουν ένα καθεστώς «προσωπικών» του χειρίστου είδους: Τη φαιά Πανούκλα της αμάθειας και της λάσπης…
Η «ανωνυμία» ή η χρησιμοποίηση «ψευδώνυμου» απαιτούν μεγαλύτερη υπευθυνότητα, ηθικό μεγαλείο και σεβασμό των ιδεών και της Ενημέρωσης. Χρησιμοποιούνται σαν προστατευτικές ασπίδες απέναντι στις διώξεις και τις τρομοκρατικές απειλές των ποικίλων μηχανισμών εξουσίας. Αποτελούν «μέσα» απελευθέρωσης των ιδεών από τις ποικίλες αγχόνες της εξουσίας, «μέσα» απελευθέρωσης του λαού να εκφράσει τις ιδέες του, τις αγωνίες του και τις απόψεις.
Η ανωνυμία ή το ψευδώνυμο είναι ένα μέσο για να σπάσει το μονοπώλιο της εξουσίας και το λόγου που καταδικάζει στη σιωπή κάθε «ενοχλητική ιδέα» και κάθε άποψη του απλού, κοινού ανθρώπου. Ένα ανατρεπτικό μέσο εναντίον της καθεστωτικής εξουσίας των «επώνυμων», των «αυθεντιών», των «ειδώλων» του καθεστώτος.
Η ανωνυμία στα μπλογκ βοηθάει και «τσιγκλάει» τον απλό και «ανώνυμο» άνθρωπο να εκφραστεί και να ενεργοποιηθεί πολιτικά.
Η ανωνυμία, συνεπώς είναι απελευθέρωση και έκφραση των ιδεών και της λαϊκής άποψης.
Δεν είναι μέσον δημοσιογραφικής ανόδου (εξ ορισμού καθεστωτικό), δεν είναι μέσον «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών», δεν είναι μέσο ισοπέδωσης και δολοφονίας των ιδεών, σπίλωσης και λιθοβολισμού, ύβρεων και συκοφαντιών. Τότε λειτουργεί σαν την «κουκούλα» του σπιούνου, σαν «όργανο» της καθεστωτικής τρομοκρατίας και προβοκάτσιας.
Πολλά, για να μην πούμε η πλειονότητα των μπλογκ, κυρίως αυτά των «δημοσιογράφων», λειτουργούν σαν «κουκουλοφόροι». Αναπαράγουν τις χειρότερες μορφές της καθεστωτικής σήψης και των ΜΜΕ, καλυπτόμενοι με την ανωνυμία τους. Αποτελούν «προεκτάσεις» καθεστωτικών μηχανισμών (κομμάτων και ποικίλων υπηρεσιών), λειτουργούν μαφιόζικα στον ενδοκαθεστωτικό «πόλεμο», χρησιμοποιώντας στο πολλαπλάσιο το βωμολόχο και υβριστικό λεκτικό αυτού του πολιτικού και δημοσιογραφικού υπόκοσμου. Με δύο λόγια: Ανακυκλώνουν στο πολλαπλάσιο όλα τα κόπρανα της εξουσιαστικής αυθάδειας του κόσμου που υπηρετούν και αναλώνονται σε «μονομαχίες» μεταξύ των «μπράβων» της εξουσίας.
Γι αυτό όλοι αυτοί οι ψυχωτικοί της εξουσιαστικής αναρρίχησης κατασκευάζουν πολλαπλά πλογκ με διαφορετικά ιδεολογικά και πολιτικά στίγματα. Δεν έχουν καμιά αρχή και κανένα ηθικό φραγμό. Είναι αδίστακτοι μπράβοι της τρομοκρατίας, της βρισιάς, της συκοφαντίας και της ΑΠΑΤΗΣ.
Αυτοί οι μεταμφιεσμένοι απατεώνες δολοφονούν κάθε ιδέα και προβοκάρουν συνειδητά ή ασυνείδητα την μπλοκόσφαιρα. Παρέχουν το άλλοθι και το τεκμήριο για την αυριανή φίμωση των ιδεών και της λαϊκής έκφρασης: Είναι εκκρίματα και σκύβαλα της καπιταλιστικής εξουσίας, σαλτιμπάγκοι της δημοσιογραφίας, νευρωτικοί και ψυχωτικοί του χρήματος και της εξουσίας που προσφέρουν μεγάλες υπηρεσίες στους μηχανισμούς καταστολής, αν δεν αποτελούν και συνειδητά γρανάζια τους.

Αναδημοσίευση από
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=18767#18767


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)