Ο Λάτσης και η δικτατορία των ΜΜΕ

[ΘΑΛΕΙΑ]

Ο Λάτσης και η δικτατορία των ΜΜΕ

Στην Ελληνική δημοκρατία? του 21ου αιώνα, με τα εκατοντάδες έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ κάθε άποψης, σύνθεσης και διαφορετικών συμφερόντων, μια σημαντική είδηση δεν δημοσιεύτηκε ΠΟΥΘΕΝΑ. Και όταν λέμε πουθενά ευνοούμε ΠΟΥΘΕΝΑ!
Και όποιος αμφιβάλει, ιδού οι μηχανές αναζήτησης ιδού και το ψάξιμο.
Γιατί;
Γιατί η είδηση αφορά το Mall του ομίλου Λάτση στο Μαρούσι.
Γι' αυτό το θέμα η λογοκρισία κρατά χρόνια, αλλά αυτή τη φορά ξεπέρασε κάθε προηγούμενο καθώς αφορά τελεσίδικη δικαστική απόφαση.
Διαβάστε την είδηση (όπως ήρθε με mail) και την έκκληση που ακολουθεί:
------------------ Καταδίκη για το mall Athens στο πρώην δήμαρχο Αμαρουσίου ------------------

Στις 19 Ιανουαρίου στο Τριμελές Εφετείο Αθηνών εκδικάστηκε η υπόθεση του πρώην Δημάρχου ΤΖΑΝΙΚΟΥ - ( Δήμαρχος Αμαρουσίου επί κατασκευής MALL) σχετικά με την προσφυγή πολιτών, για τις παρανομίες του Δημάρχου και άλλων εμπλεκόμενων για την οικοδόμηση του παράνομου μεγαθήριου THE MALL.
Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών καταδίκασε τον πρώην Δήμαρχο σε 12 μήνες φυλακή με τελεσίδικη απόφαση.
Το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό τους ισχυρισμούς του πρώην Δημάρχου ότι το Μall ωφέλησε το Μαρούσι, ότι δεν προξένησε περιβαλλοντολογικές καταστροφές και ότι τα τεράστια χρέη στο Δήμο δεν οφείλονται στο συγκεκριμένο έργο. Αλλά και η τελική έκκληση της συνηγόρου του κ. Τζανίκου για μείωση της ποινής λόγω πρότερου έντιμου βίου και λόγω μη ταπεινών αιτιών δεν έγινε δεκτή.

Η συγκεκριμένη δίκη είναι η πρώτη δίκη εντός του 2009 που έχει σχέση με την κατασκευή του MALL καθώς έχουν προσδιορισθεί και άλλες 6 δίκες, μία μάλιστα εξ αυτών ζητάει 600 εκ. ευρώ αποζημίωση υπέρ του Δήμου Αμαρουσίου από τις κατασκευαστικές του κ. ΛΑΤΣΗ και τον πρώην Δήμαρχο για τις τεράστιες ζημιές που υπέστη Ο Δήμος Αμαρουσίου.

Μια απόφαση λοιπόν που μας γεμίζει αισιοδοξία ότι σε αυτόν τον αγώνα για την διάσωση των ελεύθερων χώρων δεν είμαστε μόνοι μας, υπάρχουν και Δημόσιοι λειτουργοί που υπερασπίζονται το Δημόσιο συμφέρον.
------------------------------------------------------------------------------------------

Άσχετα με το πόσο ενδιαφέρει η είδηση τον καθένα και την καθεμία μας, το γεγονός της ολοκληρωτικής της απάλειψης από τον τύπο, με χουντικά ποσοστά της τάξης του 100%, αποτελεί πρόκληση για τις ελευθερίες όλων μας. Αποτελεί ακόμα σαφή απόδειξη ότι μια δικτατορία οικονομικών συμφερόντων επιβάλλεται πιο ασφυκτικά παρά ποτέ στη ζωή μας και γράφει την ιστορία όπως γουστάρει.

Αν το θάψιμο μιας σημαντικής είδησης στα ψιλά μας εξοργίζει, η ολοκληρωτική της εξαφάνιση μας εξαγριώνει.

Θα τους αφήσουμε να αποφασίζουν τι πρέπει να μαθαίνουμε και τι όχι;

Όπως οι "από κάτω" τους αναγκάσαμε να βγάλουν την Κούνεβα από τα ψιλά... έτσι και πάλι πρέπει να τους δείξουμε ότι ΔΕΝ κρατάνε πια την ενημέρωση στα χέρια τους, ότι η δικτατορία στην ενημέρωση έχει αντίπαλο.. Χιλιάδες αντίπαλους!

Στείλετε αυτή την είδηση σε φίλους/ες, γνωστούς/ες, συνάδελφους/ισσες - Ανεβάστε την στο internet
Σε μερικές εβδομάδες θα την γνωρίζουν ακόμα και όσοι δεν τους ενδιέφερε...
Κομμένες ειδήσεις;...

Όσοι παίζουν με τα ψαλίδια να προσέχουν μην κοπούν οι ίδιοι!

Διαβάστε σχετικά με το Mall από το περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ (Ιανουάριος 2006, Φεβρουάριος 2006, Μάρτιος 2006)

http://galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=68


http://galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=97

http://galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=140


Δείτε και κάτι ενδιαφέρον για τη λογοκρισία σχετικά με το Mall

http://eleftheroutopia.wordpress.com/apolysh2-mall/

[ΘΑΛΕΙΑ]

Παραθέτω ολόκληρο το πρώτο βασικό κείμενο
γιατί δεν βγαίνει από το λινκ

Τίτλος: Τhe Mall
Δημοσιεύθηκε: Wed 04 Jan 2006
Περιγραφή: Η λέξη αυθαιρεσία γράφεται µε δύο Lamda

του Νικόλα Λεοντόπουλου

Κείμενο:
Με το πρόσχηµα των Ολυµπιακών Αγώνων χτίστηκε και λειτουργεί το µεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης. Ένα πολεοδοµικό θρίλερ όπου συµπρωταγωνιστούν εταιρείες real estate, κατασκευαστικές και εµπορικές, ο Δήµος Αµαρουσίου, πολιτικοί όλων των κοµµάτων, media. Παράνοµο και αυθαίρετο εξακολουθεί να είναι το νέο εµπορικό κέντρο.

Υπάρχει η διαπλοκή, και πάνω από τη διαπλοκή υπάρχει ο Λάτσης. Η διαπλοκή είναι διακοµµατική, ο Λάτσης είναι υπερκοµµατικός. Είναι γενικά υπέρ πάντων. ‘Oλοι το ξέρουµε, κανείς δεν τα βάζει µε τον Λάτση, κανείς δεν µιλάει για τον Λάτση...

Το Mall είναι το must των φετινών Χριστουγέννων:
Λατρεύεται σαν θρησκεία από τα τρισευτυχισµένα media ενώ εκατοµµύρια (κυριολεκτικά) καταναλωτές έχουν ήδη συρρεύσει στα εκατοντάδες µαγαζιά-φίρµες του. Αλλά αυτό που σήµερα ονοµάζεται Μall, δεν είναι άλλο από το «Χωριό Τύπου», το µεγαλύτερο σκάνδαλο πριν και µετά τους Ολυµπιακούς Αγώνες... Ένα ολυµπιακό έργο που εγκαινιάστηκε ένα χρόνο µετά τους Ολυµπιακούς!
Το κόλπο ήταν τόσο απλό, σχεδόν νηπιακό. Το πρόσχηµα ήταν το «Χωριό Τύπου» στο Μαρούσι, που θα στέγαζε κατά τη διάρκεια των Ολυµπιακών µέρος των ξένων δηµοσιογράφων. Ουσιαστικά, η συµφωνία που έγινε µεταξύ της Lamda Development, εταιρείας του Οµίλου Λάτση, και του κράτους ήταν η εξής: η Lamda θα έφτιαχνε (και θα νοίκιαζε στον «Αθήνα 2004») κατοικίες προκειµένου 1.600 ξένοι δηµοσιογράφοι να ’χουν πού να µείνουν τις 15 µέρες των Ολυµπιακών. Σε αντάλλαγµα, λίγο πιο πλάι, το κράτος θα νοµοθετούσε ώστε η Lamda να χτίσει ένα κτίριο 75.000 τετραγωνικών, σε γη που δεν της ανήκε (43 στρέµµατα του ΟΕΚ), µε τρόπο που (όπως έκρινε το ΣτΕ) απαγορεύει το Σύνταγµα. Θα ήταν το µεγαλύτερο εµπορικό κέντρο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη -και το µεγαλύτερο αυθαίρετο µε βούλα στην Ευρώπη. Και όµως, το κόλπο έπιασε! Ένα Mall 75.000 τ.µ., για τον ύπνο µερικών δηµοσιογράφων για 15 µέρες...

Από τη µία, ο κ. Λάτσης και η εταιρεία του, Lamda. Μαζί τους, όλος ο νεοελληνικός θίασος: η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ο τότε πρωθυπουργός Σηµίτης (που µπλέχθηκε σε διπλωµατικό επεισόδιο µε την Ολλανδία για την υπόθεση) αλλά και ο νυν, Κώστας Kαραµανλής, που κατήγγειλε το σκάνδαλο στη Βουλή, για να το συνεχίσει ο ίδιος ως πρωθυπουργός. Ο Λαλιώτης, η Βάσω, ο Βενιζέλος (που έφτιαχναν φωτο-νόµους κόντρα στους νόµους). Μέσα σε δύο χρόνια, τριπλασίασαν τον συντελεστή δόµησης! Αλλά και οι υπουργοί της ΝΔ, οι οποίοι µε τη σειρά τους βοήθησαν να ολοκληρωθεί το αυθαίρετο. Ο Δήµος Αµαρουσίου (του δηµάρχου Τζανίκου που κατέβασε την ιδέα, και αντιµετωπίζει µέχρι και αυτεπάγγελτη δίωξη για κακούργηµα) και, φυσικά, η Γιάννα (που έστελνε επιστολές υπέρ του «ολυµπιακού» έργου)... Νονοί, που βάπτισαν το έργο «ολυµπιακό», παρότι τι σχέση µπορεί να έχει ένα εµπορικό κέντρο µε τους Ολυµπιακούς, άσε που δεν πρόλαβε να είναι έτοιµο για τους Αγώνες...
Από την άλλη, µόνο κάτι “γραφικοί” πολίτες (καµµιά δεκαριά...) και το δίκιο τους. Μερικοί δικαστές και το Δίκαιο τους. Ανάµεσά τους, ξεχωρίζουµε δύο µικρούς ήρωες: τη Σοφία Σακοράφα, τη µόνη Ελληνίδα πολιτικό που φώναξε. Και τον πολίτη Δορίλαο Κλαπάκη, που ξεκίνησε τη δικαστική µάχη αναγκάζοντας τη Lamda σε δικαστικές ήττες. Αλλά φυσικά, το Mall χτίστηκε.

Θίασος διαπλοκής

Και όµως, δεν ήταν ο Λάτσης που τα ξεκίνησε όλα. Την ιδέα για «Χωριό Τύπου» στο Μαρούσι δεν την εισηγείται η κυβέρνηση, ούτε ο Αθήνα 2004, αλλά ο δήµαρχος Αµαρουσίου Παναγιώτης Τζανίκος, που βλέπει µακριά ήδη από το 2000. «Στην πραγµατικότητα, το Χωριό Τύπου στο Μαρούσι δεν υπήρχε στον φάκελο του Αθήνα 2004», λέει η Μαρία Παπασυµεών, της Παρέµβασης Πολιτών Αµαρουσίου, που αντιτάχθηκε από την αρχή στο Mall. Αλλά ο δήµαρχος Τζανίκος ξεκινά να αγοράζει οικόπεδα στην περιοχή γύρω από το Ολυµπιακό Στάδιο, µε στόχο όχι απλώς το «Χωριό Τύπου», αλλά ένα «υπερτοπικό εµπορικό κέντρο».

Το Μάρτιο του 2001, ο Δήµος υπογράφει µνηµόνιο συνεργασίας µε τον Αθήνα 2004 για το «Χωριό Τύπου». Η τελική έκταση θα φτάσει τα 202 στρέµµατα, δίπλα στο Ολυµπιακό Στάδιο στο Μαρούσι. Τα περισσότερα ανήκαν στο Δήµο Αµαρουσίου ή αγοράστηκαν από ιδιώτες. (η διαδικασία προκάλεσε αυτεπάγγελτη δίωξη εναντίον του δηµάρχου Τζανίκου για κακούργηµα).
Τον Οκτώβριο του 2001, o δήµαρχος Αµαρουσίου και η ολλανδική εταιρεία MDC παρουσιάζουν το σχέδιό τους για εµπορικό κέντρο εντός της έκτασης του «Χωριού Τύπου». Όµως, από το παζλ λείπει ένα κοµµάτι: τα 43 στρέµµατα του Οργανισµού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), στα οποία θα χτιζόταν το εµπορικό κέντρο. Ο ΟΕΚ συµφωνεί να παραχωρήσει στο Δήµο την έκταση, µε αντάλλαγµα -εκτός από χρήµατα- την κατασκευή γραφείων του στην ίδια έκταση.
Την ιδέα του δηµάρχου και της ολλανδικής εταιρείας για εµπορικό κέντρο την υιοθετούν πάραυτα η κυβέρνηση και ο «Αθήνα 2004».

Ο Κώστας Λαλιώτης, υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, φτιάχνει το νόµο 2947/2001 (περί Ολυµπιακής Φιλοξενίας), ο οποίος προβλέπει για πρώτη φορά λειτουργία στο Χωριό Τύπου «χώρου υποδοχής πολεοδοµικού κέντρου» µε συντελεστή δόµησης 1, αλλάζοντας έτσι τη χρήση γης που ήταν αµιγούς κατοικίας. Στις 13.10.2001, ο «Αθήνα 2004» ανακοινώνει την κατασκευή του «Χωριού Τύπου» στο Μαρούσι: «H σύµβαση προβλέπει την κατασκευή υποδοµών που θα φιλοξενήσουν όλες τις βοηθητικές υπηρεσίες (εστιατόρια, ταχυδροµεία, τράπεζες, περίπτερα τύπου, γυµναστήρια, κέντρα αναψυχής)». Βοηθητικές υπηρεσίες... είναι το Mall.

Λάτσης ακόµα δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Αλλά το Δεκέµβριο του 2001, κυκλοφορεί η φήµη ότι «Έλληνας επιχειρηµατίας ενδιαφέρεται για το έργο». Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες: οι Ολλανδοί ανησυχούν, σύµφωνα µε δηµοσιεύµατα, «ο πρέσβης τους επισκέπτεται κυβερνητικά γραφεία», και τελικά ο ίδιος ο Ολλανδός πρωθυπουργός εκφράζει δηµοσίως τη δυσφορία του προς τον κ. Σηµίτη για τους χειρισµούς της ελληνικής κυβέρνησης. Αλλά ο Σηµίτης είναι αµετακίνητος.

Ο Δήµος Αµαρουσίου παρατάει την «πρόσκληση ενδιαφέροντος» από την οποία θα έβγαιναν νικητές οι Ολλανδοί και προκηρύσσει νέο διαγωνισµό για την εξαγορά του 95% της Δηµοτικής Επιχείρησης (ΔΗΜΕΠΑ, στην οποία έχουν περιέλθει τα στρέµµατα όπου θα χτιζόταν το «Χωριό Τύπου»). «Αιφνίδιος» και µε «ασφυκτικές προθεσµίες» ο διαγωνισµός κατά την «Καθηµερινή», προκηρύσσεται στις 8.2.2002 και µόλις ένα µήνα αργότερα, στις 8.3, ανοίγουν οι προσφορές. Λίγες µέρες αργότερα, γίνεται γνωστό ότι η Lamda έχει κάνει την καλύτερη προσφορά: 129 εκατ. ευρώ.
Η «Καθηµερινή» µας προϊδεάζει για τη συνέχεια: «Οι εκτάσεις δεν διαθέτουν τον απαραίτητο συντελεστή δόµησης». «O ιδιώτης πρέπει να πιέσει την πολιτεία να προχωρήσει σε αλλαγή συντελεστή». Από το στόµα του ιδιώτη και στης Βασούλας το αυτί: στη Βουλή έρχεται τροπολογία της Βάσως Παπανδρέου σε νοµοσχέδιο για τα... υδατορέµατα. Εκτοξεύει τον συντελεστή δόµησης στο 2 (από 1) για τα 43 στρέµµατα του εµπορικού κέντρου και µε διάφορα άλλα εφευρήµατα η οικοδοµήσιµη έκταση του εµπορικού κέντρου από 23.000 τ.µ. που ήταν στο νόµο Λαλιώτη φτάνει τα 85.000 τ.µ.!
Η σύµπτωση µεταξύ διαγωνισµού (τον οποίο κερδίζει η Lamda) και τροπολογίας δεν περνά απαρατήρητη στη Βουλή. Σχολιάζει ο... Μητσοτάκης: «Ενώ ο διαγωνισµός είναι σε εξέλιξη, δηµιουργείτε υπεραξίες δισ. και σκάνδαλο που σε άλλες εποχές µια κυβέρνηση µε ευαισθησία θα είχε παραιτηθεί». Και συνεχίζει: «Όλα γίνονται εκ του πονηρού και καλύπτουν σκανδαλώδη συµφέροντα».

Τις ίδιες ηµέρες, δύο γυναίκες στέλνουν δηµοσίως δύο επιστολές στη Βουλή µε αντίθετο µεταξύ τους στόχο. Είναι η Γιάννα Αγγελοπούλου, πρόεδρος του Αθήνα 2004, και η Σοφία Σακοράφα, δηµοτικός σύµβουλος Αµαρουσίου και µέλος της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ.

Η Σακοράφα κάνει έκκληση στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να µην ψηφίσουν την τροπολογία, την οποία χαρακτηρίζει «έγκληµα» µιλώντας για «υλοποίηση σχεδιασµών πέρα από κάθε νοµιµότητα, που µοναδικό σκοπό έχουν τη δηµιουργία κερδών».

Μεταξύ των δύο συνεδριάσεων της Βουλής, επεµβαίνει και η Γιάννα. Υπογραµµίζει την «αναγκαιότητα του Χωριού Τύπου» και θεωρεί την «αλλαγή του σ.δ. απαραίτητη για την κατασκευή του». (Απαραίτητη για ποιον; Η αλλαγή του συντελεστή αφορούσε το... εµπορικό κέντρο και όχι τις κατοικίες των δηµοσιογράφων).
Σύσσωµη η αντιπολίτευση αντιδρά – αλλά οι πιο βαριές κουβέντες ακούγονται από τους βουλευτές της... ΝΔ. Λέει ο... αντεξουσιαστής Αλογοσκούφης: «Υποψιάζοµαι ότι θα δηµιουργηθούν υπεραξίες δισ. Αν κάποιοι είχαν πληροφορίες για την αλλαγή του συντελεστή, ενδεχοµένως να έκαναν άλλες προσφορές στο διαγωνισµό. [...] Η Βουλή δεν µπορεί να µετατρέπεται σε πλυντήριο συµφερόντων». Και µετά έρχεται η ώρα της ψηφοφορίας: Οι βουλευτές της ΝΔ εγκρίνουν (!) τη διάταξη.

Είναι η ώρα για τον Δορίλαο να πάρει το δόρυ του! Τον Δορίλαο Κλαπάκη, αρχιτέκτονα και Μαρουσιώτη, που από χρόνια κυνηγά στη δικαιοσύνη όσους αυθαιρετούν στο Μαρούσι. Ακολουθούν δικαστικές µάχες - και ήττες για την πλευρά της Lamda. Αρχικά, ασφαλιστικά µέτρα που γίνονται δεκτά (04.06.2002) και διακόπτουν το έργο. Και τελικά, ένα χρόνο αργότερα (09.04.2003), η απόφαση 1528/2003 του Συµβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), που είναι καταπέλτης: Η κατασκευή του έργου -λέει- παραβιάζει το άρθρο 24 του Συντάγµατος και επιβαρύνει ανεπανόρθωτα το οικιστικό περιβάλλον. Η Ολοµέλεια ακυρώνει οµοφώνως τις σχετικές αποφάσεις υπουργών και κρίνει αντισυνταγµατικό το νόµο Λαλιώτη. Το ανώτατο δικαστήριο της χώρας διατάζει να σταµατήσει το έργο.

Και ενώ το ΣτΕ έχει αποφασίσει από το Φεβρουάριο (αλλά η απόφασή του δεν έχει δηµοσιοποιηθεί), η Lamda φανερώνει τις προθέσεις της. Δηµοσιεύµατα γράφουν πως το έργο «µε ταχύτατους ρυθµούς υλοποιείται», «το εργοτάξιο δουλεύει σε διπλή βάρδια».
Ας λέει το ανώτατο δικαστήριο, όλα συνέχισαν σαν να µην υπήρχε η απόφαση του. Λέει ο δηµοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου στο βιβλίο του «Η Πόλη των Αγώνων»: «Στο διάστηµα ενός µήνα, ο Δ. Κλαπάκης γράφει πέντε φορές στον διοικητή του Αστυνοµικού Τµήµατος Αµαρουσίου Χρήστο Σαπουνά και δύο φορές προς τους προϊσταµένους του, ζητώντας τους να εφαρµόσουν το νόµο». Παρά τα αιτήµατα των κατοίκων αλλά και την παραγγελία της Εισαγγελίας, το τοπικό αστυνοµικό τµήµα επικαλείται «οδηγία» υπηρεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ να µη σταµατήσουν. Τα ΜΜΕ -ακόµα κι αυτά που είχαν αναφερθεί στην απόφαση- σιωπούν. Στο κρίσιµο µάλιστα διάστηµα µετά την απόφαση του ΣτΕ και πριν το νέο νόµο Βενιζέλου, στις 16.12.2003, σκοτώνεται σε εργατικό ατύχηµα στο εργοτάξιο ο Αλβανός εργάτης Νταλίπ Ντόκα.

Όταν είχε γίνει γνωστή η απόφαση του ΣτΕ, ο (συνταγµατολόγος) Ευάγγελος Βενιζέλος δήλωσε πως «θα συµµορφωθούµε». Λίγους µήνες αργότερα, θα είναι αυτός που θα υφάνει τον νόµο 3207/2003 περί «Ολυµπιακής Προετοιµασίας», που θα νοµιµοποιήσει το αυθαίρετο. Μειώνει τον σ.δ. από 2,0 σε 1,9 (!) αλλά επεκτείνει τη χρήση γραφείων και σε άλλο οικοδοµικό τετράγωνο. Συνολικά επιτρέπει το χτίσιµο 121.000 τ.µ. στο «Χωριό» (Mall + κατοικίες)!
Ο νοµοθέτης Βενιζέλος παίρνει αυτή τη φορά τα µέτρα του: ο νόµος έχει το χαρακτήρα οικοδοµικής άδειας και έτσι δεν χρειάζονται υπουργικές αποφάσεις για την εφαρµογή του. «Αυτό έγινε» εξηγεί ο Δ. Κλαπάκης, «ώστε οι πολίτες να µην έχουν πού να προσφύγουν, αφού υπουργική απόφαση δεν υπήρχε και προσφυγή κατά νόµου δεν µπορεί να γίνει...».

Καθ’ όλη τη διάρκεια της περιπέτειας, ο Δορίλαος Κλαπάκης (που ανήκει στο ΠΑΣΟΚ) θα στείλει επιστολές στον πρωθυπουργό Κώστα Σηµίτη. Σε µία απ’ αυτές, γράφει: «Επανειληµµένως έχετε προτρέψει τους πολίτες να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη για µη νόµιµες ενέργειες µελών της κυβέρνησης. Τώρα, πιστός στα λόγια σας, θα πρέπει να δώσετε εντολή για εφαρµογή της δικαστικής απόφασης από τους υπεύθυνους υπουργούς, εκτός αν οι δικαστικές αποφάσεις εφαρµόζονται επιλεκτικά».
Το Μάρτιο του 2004, η ΝΔ γίνεται κυβέρνηση µε σηµαία τον πόλεµο κατά της διαπλοκής. Ο Καραµανλής κατονοµάζει τους περίφηµους νταβατζήδες, αλλά σ’ αυτούς δεν συγκαταλέγεται ο Σπύρος Λάτσης. Η ΝΔ νοµοθετεί το βασικό µέτοχο κατά επιχειρηµατιών όπως ο Μπόµπολας και ο Κόκκαλης, αλλά για το Μall τσιµουδιά! Και όµως, ένα χρόνο νωρίτερα (04.02.2003) ο Κώστας Καραµανλής δεν µάσαγε τα λόγια του από το βήµα της Βουλής: «Ολυµπιακό Χωριό Τύπου: Περίπτωση αλλαγής όρων διαγωνισµού µετά το άνοιγµα των προσφορών. [...] Δόθηκε δώρο µια υπεραξία της τάξεως των 145 δισεκατοµµυρίων περίπου στον ανάδοχο του έργου στο Μαρούσι. Το θυµάστε;»

Ο ίδιος πάντως το ξέχασε, γιατί η κυβέρνησή του συνέχισε όπως οι προηγούµενοι. Ίσως ρόλο να παίζει και η προαναγγελθείσα συνάντηση του πρωθυπουργού µε τον Σπύρο Λάτση µε θέµα ακριβώς το Mall, σύµφωνα µε την εφηµερίδα «Πρώτο Θέµα», την άνοιξη του 2005. «Ο Λάτσης δεν ζητά, απαιτεί» γράφει η εφηµερίδα. Επί των ηµερών ΝΔ, το έργο ολοκληρώνεται και λειτουργεί. Μετά τους µάγους του συντελεστή δόµησης Λαλιώτη, Βασούλα, Βενιζέλο, οι µαθητευόµενοι µάγοι της ΝΔ: ο Πάνος Παναγιωτόπουλος, που ενώ είναι ο εποπτεύων του ΟΕΚ αφήνει το σκάνδαλο να συνεχίζεται. Ο Προκόπης Παυλόπουλος, που φτιάχνει τον νόµο 3392/2005 µε τον οποίο ο εποπτεύων υπουργός του ΟΕΚ (ο... Παναγιωτόπουλος) απαλλάσσεται από την ευθύνη της παραχώρησης της έκτασης στη Lamda (βλ. προηγούµενη σελίδα, ένθετο ΟΕΚ).
Το Mall εγκαινιάζεται στις 25.11.2005. Ο υπουργός Ανάπτυξης Δηµήτρης Σιούφας κόβει την κορδέλα. Είναι ο ίδιος που παλιότερα τηλεφωνούσε σε συµβούλους του Μαρουσιού να τους συγχαρεί για την αντίστασή τους. Tώρα αποκαλεί το έργο «κούκλα», αγνοώντας προφανώς πως πολλά από τα καταστήµατα του Mall λειτουργούν χωρίς άδεια....

100 χιλιάδες και βάλε τ.µ. για πάντα
πόσοι δηµοσιογράφοι για 15 ηµέρες

Όλη η υπόθεση του Mall χτίστηκε πάνω σε µία πρόφαση: στην ανάγκη φιλοξενίας των ξένων δηµοσιογράφων στο Μαρούσι.

Αρχικά, το «Χωριό Τύπου» θα φιλοξενούσε 5.585 δηµοσιογράφους. Το Νοέµβριο του 2001, στο έντυπο του δηµάρχου Αµαρουσίου (Το Μαρούσι προς το 2004), οι δηµοσιογράφοι µειώνονται σε 5.000. Όταν πλέον υπογράφεται η σύµβαση µε τον «Αθήνα 2004», οι δηµοσιογράφοι πέφτουν τελικά στους 1.600!
Όσο οι δηµοσιογράφοι µειώνονταν, τόσο τα τετραγωνικά του Μall αυξάνονταν! Ξεκινούν από 0 τ.µ (αφού ο Αθήνα 2004 και η ΔΟΕ δεν απαίτησαν κανένα εµπορικό κέντρο), γίνονται 23.000 µε το νόµο Λαλιώτη και φτάνουµε στα 85.000 τ.µ. των νόµων Παπανδρέου και Βενιζέλου. Τελικά, το Mall επισήµως καταλαµβάνει 58.500 τ.µ. (και 90.000 τ.µ. υπόγεια). Ζητήσαµε από πολιτικούς µηχανικούς να “µετρήσουν” τα πραγµατικά τετραγωνικά του Mall, και τα βγάζουν όχι 58.500 αλλά πάνω από 120.000!
Τελικά, στους Ολυµπιακούς δεν τηρήθηκε ούτε το πρόσχηµα των 1.600 δηµοσιογράφων! Στελέχη του Αθήνα 2004 λένε οφ δε ρέκορντ πως το «Maroussi 1 Media Village» λειτούργησε... λιγάκι. Σύµφωνα µε την κ. Φιλίτσα Δασκαλάκη, δ/ντρια τοµέα ολυµπιακών χωριών, στα χωριά τύπου στο Μαρούσι φιλοξενήθηκαν 1.400 δηµοσιογράφοι και 100 στο ΙΑΣΩ». Ωστόσο, η Σοφία Σακοράφα παραθέτει περιπτώσεις ξένων δηµοσιογράφων που τελικά διέµειναν αλλού. Στο site της αµερικανικής εφηµερίδας «Houston Chronicle», διαβάσαµε πως συντάκτες της «Boston Globe» (µεγάλης αµερικανικής εφηµερίδας) «ειδοποιήθηκαν να µείνουν στο µαιευτήριο ΙΑΣΩ επειδή το Maroussi Media Village δεν ήταν έτοιµο». «Φοβάµαι» λέει ο δηµοσιογράφος Τζον Πίτερς -µε σαφή είναι η αλήθεια τάση υπερβολής- «µη µπουν µέσα οι νοσοκόµες να µου κάνουν καµία ένεση...»

Μικροί Ήρωες: Το ακόντιο και το δόρυ

* Η Σοφία Σακοράφα, δηµοτική σύµβουλος Αµαρουσίου και µέλος της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ, είναι η µοναδική Ελληνίδα (ή Έλληνας) πολιτικός που σήκωσε φωνή µπροστά στο «έγκληµα» όπως το χαρακτήρισε η ίδια, του Mall. Τελικά πλήρωσε τη στάση της πολλαπλώς. Ιδού πώς ένα δηµόσιο πρόσωπο τόσο θετικά αποτυπωµένο στη συνείδηση του κόσµου µπορεί να σβηστεί από τον πολιτικό χάρτη της χώρας. Για δύο χρόνια, τα ΜΜΕ (τα τοπικά και τα πανελλήνια) την έκοψαν. Ακόµα και κουτσοµπολίστικα έντυπα επιστρατεύθηκαν µε δηµοσιεύµατα για την προσωπική της ζωή. Και όταν έφτασαν οι εκλογές του 2004, το ΠΑΣΟΚ την έκοψε αναιτιολόγητα από τις λίστες. Με προσωπικό βέτο του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σηµίτη...

Αν η Σακοράφα ρίχνει ακόντιο, ο Δορίλαος κρατάει δόρυ - δικαστικό. Ο Δορίλαος Κλαπάκης είναι ο άνθρωπος που είχε τα κότσια να ξεκινήσει και να υπογράψει τις προσφυγές στη δικαιοσύνη εναντίον του δηµάρχου Τζανίκου και της Lamda. Αλλά και πολλών άλλων, ακόµα και των αστυνοµικών που δεν τήρησαν την απόφαση του ΣτΕ. Αρχιτέκτων, πατέρας 4 παιδιών, παππούς. Όσο µιλάµε, ασχολείται ταυτόχρονα µε την εγγονή του που κάνει τα µαθήµατά της, ενώ δικαιολογείται και στη γυναίκα του στο τηλέφωνο επειδή ακόµα δεν ψώνισε από τη λαϊκή. «Εµείς απλώς τηρούµε τους νόµους. Ας τους τηρήσει κι ο Λάτσης, κι ας φτιάξει ό,τι θέλει. Υπάρχει µια παρέα νέων δικηγόρων στο Μαρούσι που δεν αφήνει τίποτε να περάσει έτσι». Δίνει ραντεβού στην εκδίκαση της προσφυγής κατά του Mall στο ΣτΕ και τον ρωτάω τι νόηµα έχουν όλ’ αυτά, αφού το Mall ήδη λειτουργεί: «Το πρόβληµα δεν είναι το παράνοµο τσιµέντο. Είναι θέµα αξιοπρέπειας του καθενός µας. Αυτό που διακυβεύεται είναι η υπόσταση του ελληνικού κράτους».

Πού είναι το πάρκο, οέο;

Στην ανακοίνωση για την ανάληψη του Χωριού Τύπου (9.5.2002), η Lamda είχε αναλάβει δύο δεσµεύσεις:
(α) “Κέντρο πολλαπλών εµπορικών, ψυχαγωγικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων για την εξυπηρέτηση των δηµοσιογράφων που θα καταλύσουν στο «Χωριό Τύπου»”. Στους Ολυµπιακούς, το υπό ανέγερση εµπορικό κέντρο καλύφθηκε µε πανέλα ώστε να µη φαίνεται το εργοτάξιο (η τρύπα, όπως έλεγαν οι Μαρουσιώτες), και φυσικά ούτε κατά διάνοια εξυπηρέτησε «ολυµπιακές χρήσεις».

(β) “Ενιαίο πάρκο 80 στρεµµάτων που δηµιουργείται εξ ολοκλήρου και διαµορφώνει «πνεύµονα πρασίνου» (ανακοίνωση Lamda, 9.5.2002). Στο site της Lamda Olympia Village το πάρκο παρουσιάζεται στα διαγράµµατα σαν να έχει γίνει. Πού είναι το πάρκο, ο-έ-ο; Αρκεί µια βόλτα στην περιοχή για να δει κανείς πως “το πάρκο” δεν είναι παρά πάρκινγκ για λεωφορεία, όπως άλλωστε φαίνεται και στον επίσηµο χάρτη του Αθήνα 2004!

7 πράγµατα για το Mall που δεν λέει κανείς + 1 που λένε όλοι

1. Κανένα από τα µαγαζιά εστίασης και τα σινεµά στο Mall, σύµφωνα µε τον Δ. Κλαπάκη, δεν έχει άδεια λειτουργίας από την αρµόδια επιτροπή της Νοµαρχίας. Κανένα, δηλαδή, δεν έχει ελεγχθεί για θέµατα υγιεινής, ασφάλειας, πυρασφάλειας κ.λπ.

2. Ο ΟΕΚ δεν έχει µεταβιβάσει την έκταση πάνω στην οποία χτίστηκε το Μall. Δηλαδή, το Mall λειτουργεί χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας.

3. Αρχικά η Lamda είχε δεσµευτεί να κατασκευάσει γραφεία 13.000 τ.µ. για τον ΟΕΚ . Tα γραφεία δεν κατασκευάστηκαν ποτέ, η σύµβαση µε τον ΟΕΚ άλλαξε και τελικά συµφωνήθηκε ο ΟΕΚ να πληρωθεί σε µετρητά - τα οποίο δεν έχουν καταβληθεί!

4. H Lamda κέρδισε τον διαγωνισµό για το «Χωριό Τύπου» αλλά ακόµα δεν έχει καταβάλει παρά µικρό µέρος του τιµήµατος στο Δήµο Αµαρουσίου. Η Lamda προτείνει στο Δήµο να τον αποπληρώσει σε είδος, παραχωρώντας του διαµερίσµατα στον οικισµό Ήλιδα.

5. Το Μall δηµιούργησε 2.500 θέσεις εργασίας (αλλά, σύµφωνα µε τη Σοφία Σακοράφα, εξαιτίας του χιλιάδες άλλες θέσεις χάθηκαν ή θα χαθούν στο Μαρούσι).

6. Σύµφωνα µε τον Πέτρο Κούκουζα της “Κίνησης Κόντρα Στον Καιρό”, «για το Μαρούσι, Mall σηµαίνει 300.000 κυβικά µέτρα τσιµεντένιοι όγκοι σε πρώην ελεύθερους χώρους και 5.000 περισσότερες διελεύσεις αυτοκινήτων την ηµέρα».

7. Εκδικάζεται στις 7 Μαρτίου 2006, µετά από 6 αναβολές, η προσφυγή στο ΣτΕ για το νόµο Βενιζέλου που νοµιµοποίησε το Μall.

+1. Το Mall ζει και βασιλεύει.

του Νικόλα Λεοντόπουλου
Το κείμενο αρχικά δημοσιεύθηκε στην:
Ιστοσελίδα: galera.gr

[Ροβεσπιέρος]

Η αυθάδεια των λακέδων

Οι ιπποκόμοι πάντα είναι πιο θρασείς από τα αφεντικά τους. Τα παράσιτα της εξουσίας και οι λακέδες του κεφαλαίου, συχνά, από τον υπερβάλλοντα ζήλο του έμμισθου υπηρέτη, ξεπερνούν σε θράσος και αυθάδεια και τα ίδια τα αφεντικά τους.
Μας ήρθε ηλεκτρονικά το παρακάτω μήνυμα.
Θαυμάστε το θράσος και την αυθάδεια, αλλά και τα τεχνάσματα απάτης:

«Ρωτώ
Σε ποιά στοιχεία βασίστηκε η/ο συγγραφέας του κειμένου??
Έχει στα χέρια του πλήρη κείμενο της φοβερής και τρομέρής απόφασης της 19ης Ιανουαρίου που καταλογίζει στον πρώην Δήμαρχο Αμαρουσίου παρανομίες για την οικοδόμηση και περιβαλλοντικές καταστροφές στο Μαρούσι από την κατασκευή του Mall ?
Για ποιά προσφυγή πολιτών που οδήγησε σε καταδικαστική απόφαση γίνεται λόγος?
Μήπως τα γεγονότα παραποιήθηκαν ?
Γιατί η δημοσίευση γίνεται ειδικά σήμερα, με σχεδόν ένα μήνα καθυστέρησης ????
Μας εξοργίζει και μας εξαγριώνει να βλέπουμε, ειδικά τα νέα μέσα πληροφόρησης - ελεύθερα και μη κατευθυνόμενα- να χρησιμοποιούνται από κάποιους με σκοπό να προασπίσουν συμφέροντα και να υπηρετουν την άσχημη πλευρά της δημοσιογραφίας με το χειρότερο τρόπο
Μας εξοργίζει και μας εξαγριώνει οι λέξεις “ελευθερίες” και “ιστορία” να διατυπώνωνται από δήθεν υπερασπιστές τους με έπαρση υποψηφίου για Πουλιτζερ (να μη σας πω και Νόμπελ) από υποκριτές – καταπατητές προσωπικών ελευθεριών και παραποιητές γεγονότων
Μας εξοργίζουν και μας εξαγριώνουν οι δήθεν αγώνες κατά της δικτακτορίας των ΜΜΕ από αυτούς που την εφαρμόζουν
Μας εξοργίζει και μας εξαγριώνει η χρήση του όρου “λογοκρισία” από εκείνους που συνειδητά εκμεταλεύονται στο έπακρο την ελευθερία του λόγου».

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Πρώτη: Δεν διαψεύδει την είδηση της καταδίκης του δημάρχου. Απλώς διερωτάται κουτοπόνηρα το γιατί δημοσιεύτηκε μετά από ένα …μήνα!!!

Δεύτερη. Παρακάμπτει το ουσιώδες της καταγγελίας: Ότι δηλαδή η είδηση θάφτηκε κυριολεκτικά από ΟΛΑ τα ΜΜΕ. Το ουσιώδες δεν είναι η είδηση, αυτή καθ’ αυτή, αλλά ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ της είδησης: Η δικτατορία των ΜΜΕ. Το σηματοδοτεί αυτό και ο τίτλος.

ΤΡΙΤΟ. Επιχειρεί με δόλια, κουτοπόνηρα τεχνάσματα (το χαρακτηριστικό των δικολάβων και των απατεώνων), να παραπλανήσει και να συγκαλύψει τα πράγματα. Μιλάει για «παραποίηση» και ρωτάει ρητορικά: «έχετε στα χέρια σας την απόφαση» ή «σε ποια στοιχεία βασιστήκατε» και τα παρόμοια.
ΦΥΣΙΚΑ, σαν απατεωνίσκος λακές και δικολάβος συγκάλυψης της αλήθειας (της καταδικαστικής απόφασης που θάφτηκε από τα ΜΜΕ) δεν μας λέει σε τι οφείλεται η «παραποίηση» και πού είπαμε ψέματα ή διαστρεβλώσαμε τα πράγματα.

ΤΕΤΑΡΤΟ. Το κείμενο της «Θάλειας» είναι τεκμηριωμένο πολιτικά και ερευνητικά με τρία άλλα κείμενα καταπέλτης για τις λεμογιές, τις διαπλοκές, και τις πελώριες παρανομίες γύρω από τα έργα και τις ημέρες του δημάρχου και γύρω από τις υπηρεσίες που προσέφεραν ΟΛΟΙ στο Λάτση, το μεγάλο οικονομικό αφεντικό.
Και στηλιτεύεται και εδώ πολιτικά η συνένοχη ΣΙΩΠΗ όλων και ιδιαίτερα των ΜΜΕ: Η δικτατορία των ΜΜΕ!!!
Σιγή ιχθύος και εδώ από τον «εξοργισμένο» λακέ…

Μετά από όλα αυτά αντιλαμβάνεται κανείς το απύθμενο θράσος και την αβυσσαλέα αυθάδεια αυτού του λακέ, ο οποίος μας πουλάει και από πάνω μαθήματα πολιτικού ήθους και «ελεύθερης δημοσιογραφίας».

Έτσι, αντιλαμβάνονται αυτά τα μίσθαρνα όργανα της εξουσίας την «ελευθερία της άποψης»: Ελευθερία της ασυδοσίας του κεφαλαίου και των δικών του απόψεων ΚΑΙ φίμωση όλων εκείνων που τους αποκαλύπτουν.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ για όλους αυτούς (αφεντικά και υπηρέτες) ο κόσμος αντιλαμβάνεται ποιοι είναι οι βρώμικοι και εκείνοι που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία και ποιοι αγωνίζονται για την αλήθεια…

Και κυρίως αντιλαμβάνεται: Την υποκρισία και την απάτη των «εξεγερμένων» λακέδων και προσκυνημένων…


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Τσεπάτος]

Ξύπνησαν οι... οικολόγοι του Σκάι

Χτες (14/2/0 πιεσμένος προφανώς από τα μπλογκ που σπάνε τη σιωπή για τα κατορθώματα Τζανίκου προς όφελος Λάτση η είδηση βρήκε πέντε γραμμούλες και στην ιστοσελίδα του Σκάι. Ιδού:

Σε 12μηνη φυλάκιση καταδικάστηκε από το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, ο πρώην δήμαρχος Αμαρουσίου, Παναγιώτης Τζανίκος, για περιβαλλοντικές καταστροφές που σημειώθηκαν για την ανέγερση του εμπορικού κέντρου Mall.

Υπενθυμίζεται ότι κατά την περίοδο της κατασκευής του συγκροτήματος Mall το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματική την κατασκευή του, καθώς και την υπουργική απόφαση που τη νομιμοποιούσε

Ένα μετά το άλλο τα μπλογκ μιλάνε, αντίθετα από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ και τα κόμματα που... φοβούνται μήπως στενοχωρηθούν οι Λάτσηδες.

Σε λίγο ο σμπίρος που σας έστειλε την ηλεκτρονική "διαμαρτυρία" θα βγάλει... κάλους στην προσπάθειά του να "απαντήσει" στα μπλογκ που δεν μπαίνουν στο μαντρί της σιωπής.

Καταλαβαίνω όμως την αγωνία του και συμπάσχω: Κάτω τα χέρια από τους... Τσουκάτους. Πώς αλλιώς θα τα βγάλουν πέρα τα κόμματα σε συνθήκες κρίσης;

[ΘΑΛΕΙΑ]

Η φιλοσοφία του «εξεγερμένου» υπερασπιστή
Της «ελευθερίας»


Ας δούμε, όμως, πιο συγκεκριμένα, τη φιλοσοφία της ηθικολογικής «εξέγερσης» του κειμένου.
Από τη πρώτη, γενική ματιά, αντιλαμβάνεται ο καθένας, ότι η «ελευθερία» που υπερασπίζεται είναι αυτή των «τιμών και των συναλλαγών»: Της αγοράς.
Δηλαδή: Η «ελευθερία» του Λάτση, του δημάρχου και όλης αυτής της κακουργηματικής πολιτικής διαπλοκής, των ανομιών και των παρανομιών, της μίζας και της απάτης, της συγκάλυψης, της σιωπής των ΜΜΕ και της φίμωσης κάθε αντίθετης φωνής και αποκάλυψης.
ΟΛΑ όσα έγιναν στο δήμο Αμαρουσίου ήταν η «ελευθερία» αυτή της λεηλασίας και της διαπλοκής, η «ελευθερία» του κεφαλαίου, του κυβερνητικού και πολιτικού κατεστημένου.
Μια «ελευθερία» διαπλοκής που βαπτίσθηκε «επένδυση», «ολυμπιακό πνεύμα» και «εθνικό συμφέρον»: Πάντα οι μεγαλύτερες λεηλασίες μιας κοινωνίας από το κεφάλαιο και τα μεγαλύτερα εγκλήματα της «διαπλοκής» και της «απάτης» βαπτίζονται από τα καθεστωτικά φερέφωνα (ΜΜΕ και από τους πολιτικούς υπηρέτες), «εθνικό συμφέρον».
Είναι εναντίον της «ελευθερίας» οι «άλλοι» που καταγγέλλουν και αποκαλύπτουν την «ελευθερία της απάτης»: Τη δικτατορία της σιωπής.

Εξοργίζονται, λοιπόν, τα παράσιτα του λακεδισμού, όταν αποκαλύπτεις τους «νταβάδες» τους. Και επιχειρούν να συσκοτίσουν και να συγκαλύψουν αυτή την εμετική «αισθητική» του γλειψιματία με αφηρημένες κορόνες περί «ελευθερίας» και λοιπά ηθικολογικά αναθυμιάσματα.

Ζήτημα 1ον
Γράφει ο/η λακές:
«Μας εξοργίζει και μας εξαγριώνει να βλέπουμε, ειδικά τα νέα μέσα πληροφόρησης - ελεύθερα και μη κατευθυνόμενα- να χρησιμοποιούνται από κάποιους με σκοπό να προασπίσουν συμφέροντα και να υπηρετουν την άσχημη πλευρά της δημοσιογραφίας με το χειρότερο τρόπο»

Φιλοσοφία σπιούνου και συκοφάντη: Ευθεία βολή ότι είμαστε «κατευθυνόμενοι», κάποιοι μας «χρησιμοποίησαν»!!!
Εξ ιδίων κρίνει τα αλλότρια…
Ποια είναι αυτά τα « συμφέροντα» που υπηρετούμε; Τσιμουδιά εδώ.
Και το θράσος του συκοφάντη: ο στιγματισμός ότι ασκούμε την «άσχημη πλευρά της δημοσιογραφίας»!!!
Συμπέρασμα: σύμφωνα, λοιπόν, με αυτή τη φιλοσοφία η «καλή πλευρά της δημοσιογραφίας» είναι οι συκοφαντικοί υπαινιγμοί και το πνίξιμο κάθε είδησης που θίγει το Λάτση, τους δημάρχους, τις διαπλοκές και κάθε πράξη της εξουσίας!!!

Ζήτημα 2ον
Διαβάζουμε:
«Μας εξοργίζει και μας εξαγριώνει οι λέξεις “ελευθερίες” και “ιστορία” να διατυπώνωνται από δήθεν υπερασπιστές τους με έπαρση υποψηφίου για Πουλιτζερ (να μη σας πω και Νόμπελ) από υποκριτές – καταπατητές προσωπικών ελευθεριών και παραποιητές γεγονότων»

Η πομπώδης ασυναρτησία του λακέ. Αραδιάζει και σπερμολογεί πάνω σε ηθικές αφαιρέσεις και τρικ περί Πόύλιτσερ και Νόμπελ, περί «υποκρισίας», «καταπατητές» και «παραποιητές».
Ασυνάρτητα ηθικά τρικ εντυπωσιασμού και συγκάλυψης της δραματικής ανέχειας επιχειρημάτων και αποδεικτικών στοιχείων. Αντί αποδεικτικού λόγου στείροι αλαλαγμοί.
Συμπέρασμα: τα κενά δοχεία θορυβούν. Και τα φερέφωνα και οι σπιούνοι του κατεστημένου θορυβούν πάντα με υπερβάλλοντα κομπασμό: Η ιστορία το διδάσκει

Ζήτημα 3ον
«Μας εξοργίζουν και μας εξαγριώνουν οι δήθεν αγώνες κατά της δικτακτορίας των ΜΜΕ από αυτούς που την εφαρμόζουν»

Η σύγχυση του έμμισθου συκοφάντη. Δικτάτορες και «δήθεν» δεν είναι τα ΜΜΕ, αλλά όσοι τα καταπολεμούν!!!
Συμπέρασμα: Εδώ γελάνε…

Ζήτημα 4ον
«Μας εξοργίζει και μας εξαγριώνει η χρήση του όρου “λογοκρισία” από εκείνους που συνειδητά εκμεταλεύονται στο έπακρο την ελευθερία του λόγου».

Η αυθάδης «οργή» της αμάθειας. «Η ελευθερία του λόγου» δεν είναι πλεονέκτημα για να κάνεις «χρήση». Όσοι, λοιπόν, τολμούν να γράφουν ότι κάποιοι «συνειδητά εκμεταλλεύονται στο έπακρο την ελευθερία του λόγου», αποκαλύπτουν, μέσα στη γνωστική και πολιτική τους ανεπάρκεια, τη φαιά φιλοσοφία τους. Αυτή τη φιλοσοφία που θεωρεί την «ελευθερία λόγου» προνόμιο κάποιων, δηλαδή του κατεστημένου.
Επίσης, για ποια «λογοκρισία» μιλά; Γιατί η καθημερινά αποδεδειγμένη λογοκρισία είναι αυτή των ΜΜΕ και των ισχυρών του χρήματος που «εξορίζουν» κάθε αντίθετη άποψη και ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ κυριολεκτικά την καταδίκη του δημάρχου και τα «έργα» του Λάτση!!!

Συμπέρασμα: Ο/η «εξοργισμένος» ζητάει την οριοθέτηση της «ελευθερίας λόγου». Σιδερένια κάγκελα, σαν και αυτά που τοποθετούν οι δήμαρχοι…
Και ακόμα: αφορίζει σαν «λογοκριτές» αυτούς που «σπάνε» τα κάγκελα…

Συμπέρασμα Τελικό: Αυτά φυσικά είναι ακατανόητα και μικρά γράμματα για τα ανεγκέφαλα και παρασιτικά «παπαγαλάκια» της εξουσίας. Χρειάζεται να έχεις την ελάχιστη ικανότητα να σκέφτεσαι. Τα παράσιτα δεν μπορούν να σκεφτούν…

[Κυπαρίσι]

Εν πάση περιπτώσει ας ελπίσουμε να προβληματιστούν και να παραδειγματιστούν κι άλλοι δήμαρχοι, ιδίως κάτι πιο βόρειοι, που ετοιμάζονται να ασχημονήσουν στο περιβάλλον και συγκεκριμένα πάνω σε μικρό άλσος, το οποίο ευελπιστούν να κατακρεουργήσουν προκειμένου να προβούν σε διάνοιξη δρόμου που θα αποσυμφορήσει το δρόμο του σπιτιού τους...
Τώρα με τα μπλογκ τίποτε δεν μένει κρυφό.

[Ρεπόρτερ]

Τσίπρας: Του βοτανικού ο «μάγκας»

Στο Λάτση όλα τα στόματα των «αριστερών» φωνακλάδων ήταν ραμμένα. Πλέρια «συναίνεση» της καθεστωτικής πυραμίδας, με το Λάτση στην κορυφή.
Στο Βοτανικό, οι τσίπριδες έχουν χαλάσει τον κόσμο για το εμπορικό κέντρο, βάζοντας φραγμούς στην ανάπλαση μιας δραματικά υποβαθμισμένης και μολυσμένης περιοχής.
Φυσικά ο φραγμός δεν είναι εναντίον της κερδοσκοπικής απληστίας των κεφαλαιούχων από την επιχειρηματική εκμετάλλευση των έργων στο βοτανικό. Ο φραγμός είναι προϊόν των ανταγωνιστικών επιχειρηματικών συμφερόντων. Ο καυγάς είναι για το πάπλωμα. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται ενεργεί ως «αντιπρόσωπος» συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων. Αν ήταν ο Λάτσης ο «νταβάς» του «εμπορικού κέντρου», προφανώς θα σιωπούσε, όπως σιώπησε και στο Μαρούσι!
Φαίνεται ότι δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα τα όσα ακούγονται σε δημοσιογραφικούς κύκλους: Ότι δηλαδή πίσω από τα «εμπόδια» της ανάπλασης του Βοτανικού βρίσκεται ο Λάτσης, ο οποίος διεκδικεί και αυτός «εμπορικό κέντρο».
Όταν επιλυθούν αυτές οι «επιχειρηματικές διενέξεις» ΤΟΤΕ θα καταπιούν τη γλώσσα του όλοι οι «αριστεροί» φαφλατάδες…
Τότε το «εμπορικό κέντρο» θα βαπτισθεί μεγάλη «επένδυση» «οικονομικής ανάπτυξης», ακριβώς, όπως και το αυθαίρετο στο Μαρούσι…

[Καχύποπτος]

Ο Στάθης στο «Ναυτίλο», γράφει σήμερα για την καταδίκη του δημάρχου Αμαρουσίου!!!
Παρακάτω παραθέτουμε ένα απόσπασμα, από το γραφτό του.
Ωστόσο, μεταξύ άλλων επισημαίνει και τα εξής:

«Φοβάμαι ότι εύκολα ανθεί η συνωμοσιολογία στο διαδίκτυο.
Ούτε ο κ. Λάτσης ούτε ουδείς άλλος μπορεί να φιμώσει όλες τις εφημερίδες! Μην αυτοραγιαδοποιούμεθα. Και πάντως κάτι τέτοια είναι υπερβολές…»

Συνωμοσιολογεί, λοιπόν, το διαδίκτυο!!!
Δηλαδή είναι συνωμοσιολογία το γεγονός ότι η είδηση της καταδίκης δεν γράφτηκε πουθενά; Δεν αναφέρθηκε επί ένα μήνα σε κανένα ΜΜΕ τίποτα ΑΠΟΛΥΤΩΣ;
Και τώρα που έγραψε ο Στάθης από το διαδίκτυο αναγκάστηκε να γράψει…
Ο Στάθης, δεν μας τα λέει καλά. Δηλαδή τα ΜΜΕ δεν είναι «φιμωμένα» από τους ισχυρούς «Νταβάδες» και βγάζουν ό,τι συμφέρει στο κάθε «νταβά» ή όσα αναγκάζονται, γιατί δεν μπορούν να τα αποκρύψουν.
Τα παραδείγματα άφθονα…
Ο Στάθης, μάλλον, θέλει ο ίδιος να αυτοαπατάται και προσάπτει στους άλλους τις δικές του αυταπάτες…





http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=94985156


Η ευχάριστη είδηση: το Τριμελές Εφετείο Αθηνών καταδίκασε τον πρώην Δήμαρχο Αμαρουσίου, κ. Τζανίκο, σε 12 μήνες φυλακή με τελεσίδικη απόφαση

για την ανέγερση επί των ημερών του του μεγαθήριου ΤΗΕ MALL συμφερόντων Λάτση στο Μαρούσι. Το δικαστήριο δεν δέχθηκε την άποψη του κ. Τζανίκου ότι το φαραωνικό οικοδόμημα δεν προξένησε περιβαλλοντικές καταστροφές, ούτε ότι τα τεράστια χρέη του Δήμου δεν σχετίζονται με το συγκεκριμένο έργο.

Η εν λόγω είδηση κυκλοφορεί στο διαδίκτυο από e-mail σε e-mail με την επισήμανση ότι ο Τύπος την αποσιωπά συστηματικώς, μάλιστα τη λογοκρίνει! Απορώ γιατί να το κάνει;

Μια δικαστική απόφαση είναι αδύνατον να αποκρυβεί. Μάλιστα μια απόφαση χρήσιμη για τον κόσμο μιας περιοχής που υπέστη βλάβες, δεν υπάρχει λόγος να αποσιωπάται (ούτε τρόπος). Ιδιαιτέρως όταν τον ίδιο κίνδυνο αντιμετωπίζει ο Ελαιώνας (κι όχι μόνον) με την πολυπραγμοσύνη του κ. Κακλαμάνη να χτισθεί κι εκεί Βωβοθήριο. Φοβάμαι ότι εύκολα ανθεί η συνωμοσιολογία στο διαδίκτυο.

Ούτε ο κ. Λάτσης ούτε ουδείς άλλος μπορεί να φιμώσει όλες τις εφημερίδες! Μην αυτοραγιαδοποιούμεθα. Και πάντως κάτι τέτοια είναι υπερβολές.

Οπως υπερβολή ήταν και η πρόταση μιας απ' τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ να τεθεί επικεφαλής του Ευρωψηφοδέλτιου του κόμματος η κυρία Κωνσταντίνα Κούνεβα. Αμετροεπής πρόταση κι απλώς πιασάρικη. Κι ως συνήθως τής απάντησε η πραγματικότης, η κυρία Κούνεβα δηλαδή, η οποία είχε την ευπρέπεια να αρνηθεί ιδιαιτέρως ενοχλημένη.

Αντιθέτως ουδείς (απ' το Υπεξ) φαίνεται να ενοχλείται απ' τις αμετροέπειες και τις υπερβολές των αδελφών μας Σλαβομακεδόνων εκ FYROMίας, αίφνης, στην Ιταλία.

[κολλητήρι]

Ο Στάθης μάλλον αυτοραγιαδοποιείται ο ίδιος.
Γιατί αν κανένας Λάτσης δεν τους το επέβαλε τότε το γεγονός του αποκλεισμού αυτής της σοβαρής είδησης είναι ακόμα χειρότερο. Δείχνει ότι οι ιθύνοντες και τα στελέχη των εφημερίδων και γενικά των ΜΜΕ αυτολογοκρίνονται μπροστά σε κάποια πρόσωπα του οικονομικού καταστημένου και των υψηλών διαπλοκών: Αυτοραγιαδοποιούνται!!!
Και το γραφτό του Στάθη ανήκει προφανώς σε αυτή την κατηγορία: «γλείφει» τη Διεύθυνση…