Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Η αφόρητη υποκρισία και το «όπλο» της μνήμης

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Εξόριστος



Ένταξη: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 457

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 03, 2009 6:50 pm    Θέμα δημοσίευσης: Η αφόρητη υποκρισία και το «όπλο» της μνήμης Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η αφόρητη υποκρισία
και το «όπλο» της μνήμης


Οι κυβερνητικοί μανδαρίνοι και διαχειριστές της καπιταλιστικής εξουσίας μπορεί να μη διαθέτουν ιδιαίτερη πολιτική ευφυΐα, αλλά διαθέτουν τα ιδιαίτερα εκείνα και «ευαίσθητα» ταξικά αντανακλαστικά των υπηρετών του συστήματός τους.
Το καθεστωτικό κυβερνητικό και κρατικό οικοδόμημα, ανεξαρτήτου χρώματος (μπλε, πράσινου, «κόκκινου» ή ροζέ), διακρίνει πάντα τους κινδύνους που το απειλούν. Διακρίνει το πότε μια λαϊκή εκδήλωση είναι αυθεντική, συνεπώς επικίνδυνη και το πότε είναι κάλπικη και ενταγμένη στα καθεστωτικά παιχνίδια.
Γι’ αυτό οι μαζικές παρελάσεις των κρατικών και γραφειοκρατικών συνδικάτων δεν ενοχλούν.

Ούτε η «εξέγερση» των κουκουλοφόρων
(τα Μαντεία της καθεστωτικής ενορίας την βάπτισαν «εξέγερση της νεολαίας»), ενόχλησε! Αντίθετα αφέθηκε η Αθήνα στο έλεος αυτής της «εξέγερσης». Τα ματ και οι μηχανισμοί καταστολής ατένιζαν με σκανδαλώδη απάθεια τις καταστροφές και τις φωτιές και κανένα κράτος, καμία καθεστωτική πολιτική δύναμη ενοχλήθηκε. Αντίθετα υμνολογούσαν και προέτρεπαν τα μεγάλα λαρύγγια του καθεστώτος τις εμπρηστικές ψυχώσεις.
Το προβοκατόρικο φιάσκο αυτής της «εξέγερσης» αποκαλύφτηκε σύντομα. Μια φούσκα, σαν και αυτές του χρηματιστηρίου. Έσκασε από μόνη της, δίχως καμία δίωξη και «αντίσταση» από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και δίχως να αφήσει κανένα ίχνος: Ιδέες, αιτήματα, οργανωτικά μέσα αγώνα κ.λπ

Με τους αγρότες τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Εδώ υπήρχε ο κίνδυνος να πυροδοτηθεί ολόκληρη η κοινωνία.
Γι αυτό και επιστρατεύτηκαν όλοι οι μηχανισμοί του καθεστώτος για να «σπάσει» το αγροτικό κίνημα: «κοινωνικοί αυτοματισμοί», αγροτοπατέρες, κόμματα, μηχανισμοί προπαγάνδας και συκοφάντησης.
Εδώ η κυβέρνηση έδειξε το στυγνό πρόσωπό της. Διέγνωσε την απειλή της γενικής κοινωνικής πυροδότησης και χρησιμοποίησε και την ανοικτή βία κατά των αγροτών της Κρήτης.
Το ίδιο έγινε και πριν από δύο χρόνια περίπου στη μεγάλη και σκληρή απεργία των λιμενεργατών.
Το ίδιο κάνουν όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου, μόλις αρχίζουν να κινούνται απειλητικά και πυροδοτικά τα λαϊκά κινήματα.
Και εδώ πλέον αποκαλύπτεται όλη η αποκρουστική και αχαλίνωτη δημαγωγία και υποκρισία των μηχανισμών του καθεστώτος: Κόμματα, ιδιαίτερα τα κυβερνητικά, γραφειοκράτες, κρατικοί συνδικαλιστές, ΜΜΕ, ιδεολογικοί γενίτσαροι και ιδιαίτερα οι τηλεστάρ και τηλε-εισαγγελείς: μίσθαρνα όργανα των «νταβάδων» και του παρακράτους τους.
Βγήκε και ο Μάκης με αγροτικό σώου!!!
Μπροστά σε αυτόν τον τυφώνα της δημαγωγίας και υποκρισίας το μεγαλύτερο «όπλο» είναι η μνήμη.

Ο χορός των απατεώνων

Όλο αυτό το τελετουργικό θέαμα της δημαγωγίας και υποκρισίας είναι ένα σκηνικό απάτης, μέσω του οποίου, όχι μόνο αποκρύπτεται η πραγματικότητα, όχι μόνο αθωώνεται το καθεστώς και η κτηνωδία του, αλλά χρησιμοποιείται από τους «νταβάδες» του καθεστώτος για τα δόλια πολιτικά τους παιχνίδια και την αναπαλαίωση της βαρβαρότητας και της σήψης τους, με την «κατασκευή» και «καρατόμηση» αποδιοπομπαίων τράγων. Γι’ αυτούς του λόγους θα προβούμε σε μια πολύ συνοπτική παράθεση πολιτικών παρατηρήσεων και ιστορικής μνήμης.

Πρώτη παρατήρηση. Αυτό που αποκρύβεται επιμελώς και λυσσωδώς, συντεταγμένα και διατεταγμένα είναι τούτο: Η κτηνωδία και η βαρβαρότητα δεν βρίσκεται στο χρώμα και στο αίμα των προσώπων της κυβερνητικής εξουσίας. Βρίσκεται στο αίμα και στα οστά του καπιταλιστικού καθεστώτος. Οι κυβερνήσεις και τα πρόσωπα της εξουσίας διαχειρίζονται τη βαρβαρότητα του καθεστώτος και «εκτελούν» τις επιταγές του. Μπροστά σε κινηματικές απειλές ή γενικευμένες αμφισβητήσεις του συστήματος όλοι οι κυβερνητικοί διαχειριστές και το κράτος συμπεριφέρονται με την ίδια ωμότητα και κυνική βαρβαρότητα.
Και αυτοί που πλειοδότησαν σε αγριότητα και βίαιο κυνισμό ήταν, κατά κανόνα, οι δήθεν προοδευτικοί και «αριστεροί», ακριβώς γιατί είχαν το «άλλοθι» της «κοινωνικής συναίνεσης» και του «προοδευτικού» ή «αριστερού» κύρους. Τα ιστορικά παραδείγματα είναι άπειρα. Μόνο τρία ενδεικτικά παραδείγματα:
α). Αυτοί που κομμάτιασαν κυριολεκτικά τη μεγάλη επαναστάτρια, Ρόζα Λούξεμπουργκ, ήταν οι σοσιαλδημοκράτες…
β). Τα πλέον αντιδραστικά ιδιώνυμα πέρασαν επί Βενιζέλου.
γ). Τον τρομονόμο που δεν μπόρεσε να περάσει ο Μητσοτάκης τον πέρασε, χωρίς καμία αντίδραση, ο Σημίτης…
Δεν είναι, λοιπόν, πιο «αιμοβόρα» η Ν.Δ. Αιμοβόρο είναι το σύστημα που υπηρετεί και οποιαδήποτε κυβέρνηση θα συμπεριφερόταν με τον ίδιο ωμό και βάρβαρο τρόπο, μπροστά σε απειλές κινημάτων. Παρακάτω θα φρεσκάρουμε τις ιστορικές μνήμες.
Όλος, συνεπώς, αυτός ο χορός της υποκρισίας των «νταβάδων» επικαλύπτει και αποκρύπτει τα ουσιώδη και μεταθέτει τις ευθύνες στο αποδιοπομπαίο χρώμα της κυβέρνησης, στο μύθο της «δεξιάς», λες και ο πράσινος ή «ροζ» διαχειριστής του πλανητικού ιμπεριαλισμού (αυτόν έχουμε σήμερα), δεν είναι δεξιά. Δεξιά είναι και μάλιστα η πλέον ύπουλη γιατί φοράει τις κουκούλες της «προόδου» και της «αριστεράς».

Δεύτερη παρατήρηση. Φαίνεται, όμως, ότι οι μνήμες είναι ανύπαρκτες ακόμη και για το άμεσο παρελθόν. Και καλά για το Πασοκικό κράτος και παρακράτος: Αυτό δεν θέλει να θυμάται τις αθλιότητές του και τις κατασταλτικές κτηνωδίες του. Αλλά αυτοί οι «προοδευτικοί» και «αριστεροί» της «ευαισθησίας» και του αντι-αυταρχισμού και τα «παπαγαλάκια» των «νταβάδων» ξεχάσανε τόσο γρήγορα;
Να τους θυμίσουμε λοιπόν μερικά γεγονότα:

α). Ξεχάσανε τα σημιτικά ματ που σπάγανε, με ξεχωριστή αγριότητα, τα κεφάλια των συνταξιούχων διαδηλωτών;
β). Ξεχάσανε τις δικές τους κακουργίες απέναντι στις τότε αγροτικές εξεγέρσεις; Μέχρι τα τρακτέρ αχρηστεύανε.
γ). Ξεχάσανε τις ποικίλες θηριωδίες τους, τις διώξεις, τα ματ και τα καπνογόνα εναντίον του μαθητικού κινήματος το 1998-1999;
δ). Ξεχάσανε την ωμή βία και βαναυσότητα εναντίον των αδιόριστων εκπαιδευτικών τον Ιούνιο του 1998;
Κάποιοι μάλιστα, από όλους αυτούς που χειροκροτούσαν τους κουκουλοφόρους ή τους τηλεστάρ που παίρνουν συνεντεύξεις από κουκουλοφόρους και «τρομοκράτες» του Κορυδαλλού, ΤΟΤΕ είχαν «σοκαριστεί» από τη «λεκτική βαρβαρότητα» ορισμένων καθηγητριών! Ξερνούσαν ποταμούς «ηθικής αγανάκτησης» εναντίον κάποιων μεμονωμένων επεισοδίων «λεκτικής βίας», αλλά δεν έβλεπαν την κυβερνητική, σημιτική κτηνωδία, ούτε τα ματ, ούτε την ωμή κρατική τρομοκρατία…
ε). Να θυμίσουμε πάλι τη νύχτα της κόλασης στην επίσκεψη του Κλίντον; Τέτοια μαζική αστυνομική αγριότητα και καταιγίδα από καπνογόνα δεν έχει ζήσει η Αθήνα. Τα ματ κτυπούσαν θηριωδώς αδιάκριτα…

Αυτά τα λίγα αρκούν για να δείξουμε όλη τη θηριώδη δημαγωγία και υποκρισία των «νταβάδων», των κομμάτων και των ποικίλων λακέδων.

Και κάτι τελευταίο: Όλες οι κυβερνήσεις αντιμετώπισαν επίσης το ίδιο τους κουκουλοφόρους και τα προβοκατόρικα παιχνίδια των μυστικών και παρακρατικών μηχανισμών. Ψηλαφίστε την πρόσφατη ιστορία και θα το διαπιστώσετε…







_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Κολοκοτρώνης



Ένταξη: 26 Οκτ 2008
Δημοσιεύσεις: 7

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 03, 2009 7:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: «Γιατί κ' η αναρχία ομοιάζει την σκλαβιά» Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η Δημοκρατία υπάρχει όταν πηγάζει απ΄τον λαό, δηλαδή μόνον όταν η κυβέρνηση (η εκτελεστική εξουσία), τα νομοθετικά σώματα (η βουλή και η άνω βουλή, ή η γερουσία), καθώς και η δικαστική εξουσία εκλέγονται απ' ευθείας. Χωρίς μεσάζοντες, χωρίς λόμπι, χωρίς φατρίες, χωρίς άτομα εξαρτώμενα και πουλημένα σε ξένα και εγχώρια οικονομικά συμφέροντα. Δηλαδή χωρίς κόμματα. Τα κόμματα σκοτώνουν την άμεση δημοκρατία διότι γίνονται μηχανισμοί ψεύδους, υποτέλειας, αλλοτρίωσης, γιατί ελέγχονται εύκολα από τους δημαγωγούς και τους κάθε λογής επιτήδειους εκούσιους ή ακούσιους.

Ο Ρήγας Φεραίος διατύπωσε πριν 210 έτη μια πρόταση πολιτεύματος πολύ κοντά στο ιδανικό, αξίζει να την μελετήσουμε όλοι μας.

Δεν πάει άλλο! Μήπως ήλθε η ώρα να την εφαρμόσουμε;
_________________
«Γιατί κ' η αναρχία ομοιάζει την σκλαβιά»

Θούριος Ρήγα Βελεστινλή
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκέπτης






ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 03, 2009 8:56 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Τελικά σαν λαός μάλλον έχουμε αδύνατη μνήμη.Φτάσαν 5 χρόνια για να ξεχάσουν οι περισσότεροι τους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ.Και να τους βλέπουμε τώρα στα παράθυρα να ετοιμάζονται πάλι να μας σώσουν τρομάρα μας!
Επιστροφή στην κορυφή
Κόκκινο φεγγάρι
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 03, 2009 10:48 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Κρυμμένες λέξεις, φανερά νοήματα

Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη φωνές σαν κι αυτή του Εξόριστου. Και ευτυχώς που υπάρχουν μέσα σαν το ΡΕΣΑΛΤΟ και το φόρουμ του για να δημοσιοποιούνται. Αλλιώς θα ήμασταν τελείως στα χέρια των 'νταβαντζήδικων' ΜΜΕ και των Ταγμάτων της Νέας Τάξης.

Είναι γεγονός ότι κάποτε η αριστερά στεκόταν υπερβολικά στις διεθνείς αναλύσεις. Μέχρι παρεξηγήσεως, που λένε. Θυμάμαι τι έγραφε σε βιβλίο του για την αντιδικτατορική αντίσταση, το ΠΑΜ και το ΚΚΕ Εσωτερικού, ο Τάσος Δήμου:
Συναντήθηκε, σε συνθήκες παρανομίας, με τον Αντώνη Μπριλλάκη που τον "καθοδηγούσε". Επί... ώρες (!) ο Μπριλλάκης έκανε ανάλυση της διεθνούς κατάστασης. Στα... άλλα θα περνούσαν... αργότερα!

Αν σκεφτούμε ότι ο Δήμου είχε καλή γνώμη για τον Μπριλλάκη, μπορούμε να καταλάβουμε πόσο πολύ μιλούσαν για τα "διεθνή" και πόσο λίγο για τα "εσωτερικά" οι... άλλοι.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και βασικά, για να μην ξεχνιόμαστε, η αριστερά ηττήθηκε και ξαναηττήθηκε. Και στο έδαφος της ήττας, όπως πάντοτε, την ιστορία την γράφουν και πάλι οι νικητές.

Ένα από τα πρώτα που "ζήτησαν" λοιπόν ήταν να μιλάμε τη γλώσσα τους! Αυτό όταν είσαι απολύτως γελοίος, όπως οι "εκσυγχρονιστές", 'φέρνει' την πρόταση της Άννας Διαμαντοπούλου να μιλάμε αγγλικά από κούνια!

[color=darkred]Αν είσαι στοιχειωδώς λιγότερο γελοίος και πρέπει να εξακολουθήσεις να το παίζεις αριστερός, ακριβώς για να εκτρέψεις όσους δεν αποδέχονται την ήττα κατ' αρχήν, αντιστέκονται στη συνέχεια και σκιαγραφούν ένα κόσμο ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, τότε δεν μιλάς αμέσως αμερικάνικα αλλά αρχίζεις να "ξεχνάς" βασικές λέξεις και έννοιες και τις αντικαθιστάς από άλλες, "αποδεκτές".[/color]

Ποιος Μαρξ και ποιος Λένιν; Ό,τι ενέπνευσε, σηματοδότησε και συμβόλισε τις πραγματικές εξεγέρσεις του χθες πρέπει να σβήσει. Ό,τι βοηθά να κατανοήσουμε το σήμερα και πολύ περισσότερο να το ανατρέψουμε, πρέπει να εξοριστεί.

Τα Γκουαντανάμο της σκέψης κυριάρχησαν παντού! Ποιος ιμπεριαλισμός; Ποιο Κράτος και Επανάσταση; Ακόμη και σήμερα -εν μέσω μιας άγριας (καπιταλιστικότατης) κρίσης- οι αριστεροί του... συστήματος ζητούν διορθώσεις!

Αφού "ξέχασαν" ότι υπάρχει ιμπεριαλισμός και όλα τα παρεπόμενα, αφού ξέχασαν ότι ήθελαν (Wink επανάσταση και ό,τι απαιτούσε, τώρα "οργανώνουν" συμμαχίες κατά του... νεοφιλελευθερισμού και του... κερδοσκοπικού καπιταλισμού. Ό,τι δηλαδή λέει και ο Σόρος. Ό,τι περιέγραψε ως "λύση" για την κρίση με τα άρθρα του στο "Βήμα" την προηγούμενη εβδομάδα.

Ιδού η... "ουτοπία" τους! Ένας καπιταλισμός λιγότερο... καζινόβιος, λιγότερο... νεοφιλελεύθερος και λιγότερο... ηγεμονικός.

Γιατί έχουν διαβάσει και Γκράμσι οι φωστήρες μας. Για αυτό βρήκαν... λίγο το να μιλούν για ιμπεριαλισμό και πλέον οι ΗΠΑ είναι "ηγεμονική" δύναμη. Έτσι το "είδε" πέρυσι τέτοιον καιρό το συνέδριο του ΣΥΝ. Διαπίστωσαν πάντως ότι κάτι αλλάζει: δεν είναι πλέον "η μόνη ηγεμονική δύναμη" αλλά υπάρχει και "ανταγωνισμός".

Δεν θέλω να είμαι άδικος! Σε ένα σωρό σελίδες με τέτοιες "αναλύσεις" κάπου είδα και μια λέξη για "ταξικές" ανισότητες. Πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε: ακόμη και τώρα που "ξέχασαν" ότι υπάρχουν τάξεις θυμούνται ότι υπάρχει "ταξικότητα". Προφανώς αυτό ήταν το κόκαλο που ζήτησαν οι ΣΥΡΙΖΑτοι για να κουνήσουν την ουρά τους στα σχέδια του ΣΥΝ, του ΠΑΣΟΚ και των ΗΠΑ.

Ε, ναι! Των ΗΠΑ. Δεν πάει πολύ να λογοκρινόμαστε όλοι μας;

Αλήθεια, μιας και τα λέμε όλα, δεν είναι "παράλογο" οι "κομμουνιστικές" συνιστώσες στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να είναι η... ΚΟΕ και η ΑΚΟΑ; Ούτε καν η ιταλική... Επανίδρυση δηλαδή;

Γίνομαι αμέσως σαφής. Το Αριστερό Ρεύμα του ΣΥΝ "λειτούργησε" όταν ως... αριστερό ρεύμα του ΚΚΕ προσπάθησε να το... "κλείσει". "Λειτούργησε" εγκλωβίζοντας νεανική αμφισβήτηση και ριζοσπαστικότητα. "Τελείωσε" όμως, υποκύπτοντας -ευθύς εξαρχής- στη νεοταξίτικη μετάλλαξη, μετατρέποντας, σε μια νύχτα, τους "κομμουνιστές" που έφευγαν από το ΚΚΕ σε "αριστερούς".

Τώρα το παιχνίδι δεν το κάνουν... Γκραμσιανοί σαν τον Λαφαζάνη, αλλά άλλοι, πατενταρισμένοι, σαν κι αυτούς που το Εσωτερικό έστελνε στο Ινστιτούτο Γκράμσι του Μπερλίνγκουερ.

Σε πείσμα όλων των... Γκραμσιανών όμως (από τον Γιάννη Βούλγαρη του Κύρκου και των εκσυγχρονιστών, μέχρι τον Παναγιώτη Λαφαζάνη του κάποτε ΚΚΕ και τον Ρούντι Ρινάλντι της ακόμα ΚΟΕ) είμαστε πολλοί αυτοί που δεν βλέπουμε στις... ΜΚΟ και τις ανεξάρτητες Αρχές την κοινωνία των πολιτών και ακόμη περισσότεροι αυτοί που βλέπουμε τον ιμπεριαλισμό στις δολοφονικές επιθέσεις του Ισραήλ, στους βομβαρδισμούς της Σερβίας, στον αποκλεισμό της Κούβας και στους σχεδιασμούς για επίθεση στο Ιράν, στη Ρωσία και την Κίνα.

Για τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό, το σημερινό πολιτικό διακύβευμα είναι να μην τους... "βλέπουμε". Να μιλάμε με τις λέξεις που θέλουν. Να είμαστε "ενωτικοί" για να μην... απομονωθούμε. Να είμαστε "λογικοί" για να μας... καταλαβαίνει ο κόσμος. Να είμαστε "σύγχρονοι" για να φαίνεται ότι είμαστε της... προόδου.

Ε, λοιπόν, άλλη μια φορά δεν πρέπει να τους κάνουμε το χατήρι.

Ας αφήσουμε τους Ιούς μόνους ειδικούς στη διαλεκτολογία της Pax Americana.

ΥΓ. Έπιτρέψτε μου να αφιερώσω αυτό το κείμενο στον Π. Λαφαζάνη και τον Γ. Μηλιό. Επειδή όταν μιλούν "εκτός" είναι... κομμουνιστές αλλά όταν μιλούν "στα όργανα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ" χαράζουν γραμμή χωρίς να ξεχνούν τον... αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων.
Επιστροφή στην κορυφή
Κολοκοτρώνης



Ένταξη: 26 Οκτ 2008
Δημοσιεύσεις: 7

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 11, 2009 8:40 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Τα κόμματα ελέγχονται εύκολα από ολιγομελείς ομάδες. Η άμεση εκλογή των ηγητόρων μας χωρίς εξαρτήσεις από κόμματα και καθοδηγητές κάθε μορφής ονομάζεται άμεση Δημοκρατία.

Μην μας διαφεύγει ότι η Ελληνική Κοσμοθεωρία διακρίνει ως μοντέλο διοίκησης το ανεστραμμένο τρίγωνο. Δηλαδή ο ηγήτορας που εκλέγεται από τον λαό ευρίσκεται κάτω και ο λαός που τον ελέγχει εκλέγοντάς τον άμεσα επάνω.

Ο Κολοκοτρώνης προτείνει την εφαρμογή του Δημοκρατικού πολιτεύματος που μας κληροδότησε ο Ρήγας Φεραίος εναρμονισμένο στα σύγχρονα δεδομένα και σας προτείνει να το μελετήσετε.

Για να έχετε μια πρώτη γεύση περί του θέματος σας παραθέτω ένα πολύ μικρό απόσπασμα της εργασίας του προγόνου μας.

ΡΗΓΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΔΟΣ

ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ
ΤΩΝ ΚΑΤOΙΚΩΝ ΤΗΣ ΡΟΥΜΕΛΗΣ,
ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ, ΤΩΝ ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΛΑΧΟΜΠΟΓΔΑΝΙΑΣ

ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ
έλευθερία, ίσοτιμία, αδελφότης
ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

Συμβούλους προκομμένους μέ πατριωτισμόν
νά βάλωμεν, είς όλα νά δίδουν όρισμόν.
'Ο νόμος νά 'ναι πρώτος καί μόνος όδηγός
καί τής πατρίδος ένας νά γίνη άρχηγός.

ΡΗΓΑΣ ΘΟΥΡΙΟΣ

...

‘Αρθρ. 6. - 'Η έλευθερία είναι έκείνη ή δύναμις, όπου έχει ό άνθρωπος είς τό νά κάμη όλον έκείνο, όπου δέν βλάπτει είς τά δίκαια τών γειτόνων του. Αυτή έχει ώς θεμέλιον τήν φύσιν, διατί φυσικά άγαπώμεν νά είμεθα ελεύθεροι· έχει ώς κανόνα τήν δικαιοσύνην, διατί ή δικαία έλευθερία είναι καλή· έχει ώς φύλακα τόν νόμον, διατί αυτός προσδιορίζει, έως πού πρέπει νά εϊμεθα έλεύθεροι. Τό ηθικόν σύνορον της έλευθερίας είνε τούτο τό ρητόν. Μήν κάμης είς τόν άλλον εκείνο, όπου δέν θέλεις νά σέ κάμουν.

...

Άρθρ. 31. - Τά εγκλήματα τών επιτρόπων του έθνους καί τών άξιωματικών ποτέ δέν έχουν νά μείνουν άτιμώρητα. Κανένας δέν έχει τό δίκαιον, νά στοχάζεται τόν εαυτόν του άπαραβίαστον περισσότερον άπό τούς άλλους. Ήγουν, όταν σφάλλη μεγάλος ή μικρός, ό νόμος τόν παιδεύει άφεύκτως κατά τό σφάλμα του, άς είναι καί ό πρώτος άξιωματικός.



ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗΣ ΠΡΑΞΕΩΣ
ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ

ΤΑΞΙΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ
ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΙ
ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Άρθρ. 1. - Ή Έλληνική Δημοκρατία είναι μία, μ' όλον όπου συμπεριλαμβάνει είς τόν κόλπον της διάφορα γένη καί θρησκείας· δέν θεωρεί τάς διαφοράς τών λατρειών μέ έχθρικόν μάτι· είναι άδιαίρετος, μ' όλον όπου ποταμοί καί πελάγη διαχωρίζουν ταίς έπαρχίαις της, αί όποίαι όλαι είναι ένα συνεσφιγμένον άδιάλυτον σώμα.



Σχετικά με τον τίτλο «Γιατί κ' η αναρχία ομοιάζει την σκλαβιά», αυτό εμπεριέχεται στον Θούριο του Ρήγα Φεραίου γι’ αυτό και επιλέχθηκε ως τίτλος, και είναι απόλυτα σχετικό διότι σήμερα επικρατεί αναρχία με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας εντός και εκτός χώρας.
_________________
«Γιατί κ' η αναρχία ομοιάζει την σκλαβιά»

Θούριος Ρήγα Βελεστινλή
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες