"Πνευματικός" κανιβαλισμός

[ΔΙΟΓΕΝΗΣ]

Βρήκαμε αυτό το κείμενο, στο βιβλίο του Στέφανου Ληναίου Η ΑΛΥΣΙΔΑ..
Γράφτηκε πριν από 8 χρόνια και δυστυχώς μοιάζει σαν να γράφτηκε σήμερα.
Το παρουσιάζουμε εδώ και θέλουμε και τη δική σας άποψη

ΔΙΟΓΕΝΗΣ

===========================================

Αιώνες τώρα,υπάρχουν εποχές,που ο πνευματικός υποσιτισμός
δημιουργεί ένα ευτελές είδος «πολιτισμού» της παρακμής.
Αυτό το είδος "πολιτισμού" κυριαρχεί,δυστυχώς,και στην εποχή μας.
Και τον εκφράζουν όχι μόνο τα τηλεοπτικά μαγαζάκια,
αλλά και ορισμένα παραχαιδεμένα στέκια, κάποιων ολίγων και εκλεκτών..
Είναι μέρος του παντοδύναμου συστήματος και έχει και όνομα
αυτό το φρούτο της παρακμής.Λέγεται:

" ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ"...ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ
=============================
Μην κουραστείτε να ψάξετε και να βρείτε τις ρίζες του.
Οι ολίγοι και εκλεκτοί αποδέκτες του, το ονομάζουν:
Καλλιτεχνικές ανησυχίες..
Εμείς το λέμε: Μεταμοντέρνες ανθρωποφαγίες..
.----
Η Θεματολογία της διαστροφής, στις Τέχνες και, ιδιαίτερα στο Θέατρο, απεικονίζει, άραγε, την απελπισμένη κοινωνία μας; Η μήπως κάποιους χορτασμένους "μαικήνες" που, θέλοντας να νομιμοποιήσουν τα δικά
τους απωθημένα, τα προβάλλουν ή τα επιβάλλουν, με όλα τα πλούσια και παντοδύναμα μέσα τους;;
.----
Είναι, νομίζουμε, αναγκαίο να μεταφέρουμε εδώ, στο μικρό μας
χώρο, αποσπασματικά έστω, μερικά...ψιχία διαστροφής και ανθρωποφάγας παρακμής, όπως τα βρήκαμε, διάσπαρτα δημοσιευμένα, για θεατρικές παραστάσεις, εκδόσεις, εκπομπές και σε διάφορες συνεντεύξεις
Και να αναρωτηθούμε, τελικά: Ποιοί πάνε μπροστά τους θεατές,
τους αναγνώστες και τους ακροατές;Αυτοί που επιμένουν στις αιώνιες και αμετακίνητες αξίες ή αυτοί που παίζουν, γράφουν και τρα-γουδούν,..."στραβώνοντας¨ ό,τι ίσιο έχει απομείνει:
Aς απολαύσουμε λοιπόν μερικά τέτοια... μπουμπούκια:

"Ο Σωκράτης που παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής έχει
μπουκλίτσες, γελεκάκι, σκεπασμένος με μια κουβέρτα ή ξεσκέπαστος.."

"..κυριαρχεί πια και σ'αυτό το μικρό θέατρο, όπως σε πολλά θέατρα, ένας γκαίη-κομμωτής με ένα ηλίθιο κείμενο, εντελώς για τα σκου-πίδια..Χρειαζόμαστε επειγόντως έναν κριτικό-ψυχίατρο..

"...πήγα και είδα το "Καρναβάλι..." στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου..Σούπερ αλαλούμ, χαζοχαρούμενη σεξουαλική πρόκλη-
ση και αφόρητη πλήξη, με πόρνες, αφροδίσια, σκυλάδικα, λαγνοδονήσεις
και πολλά απωθημένα από άντρες με γυναικείες κάλτσες και ζαρτιέρες...Πρώτη φορά στη ζωή μου έφυγα στο διάλειμμα."

"..ένα βιβλίο με πολλές, φτηνιάρικες, γαργαλιστικές μπούρδες περί
Μαγδαληνής..Με στόχο να πουλήσει χιλιάδες αντίτυπα.."

"..μια παράσταση που δείχνει ό,τι άγριο γίνεται στα κλειστά
δωμάτια, τα πεζοδρόμια και τα πάρκα των πόλεων.."

" Η βία στη μικρή οθόνη, τετραπλασιάστηκε στα τρία τελευταία
χρόνια. 4 εγκλήματα το λεπτό, 3 βιασμοί και 50 αιματηροί καυγάδες.."

"..δεν είδα στην προθήκη ενός θεάτρου που γεμίζει θεατές, έστω
και μια κριτική. Είδα όμως τις βιτρίνες τους γεμάτες με παρακαλλιτεχνικά κουτσομπολιά που απευθύνονται σε ένα παρα-κοινό που τρέφεται με
παρα-σχόλια της παρα-ενημέρωσης για παρα-παρα-στάσεις της πλάκας..!!!"

"..επιστρέφουμε στο θέατρο του Μεσαίωνα, στους δαίμονες, στις
μάγισσες, στις αλχημείες....Ξορκίστε τους.."

"..προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κοινό με θεατές-θύματα
που δεν έχουν ιδέα φαίνεται για το θέατρο 2.500 χρόνων. Είδαμε και
διάφορους πολιτικούς ηγέτες ν'αποκαλούν, δημόσια, ....πρωτοπορειακές
μερικές παραστάσεις επειδή δεν έχουν...αυλαία και συμμετέχει, ηλιθίως
και το κοινό. Φαίνεται ότι δεν είχαν ποτέ ξαναπάει σε θέατρο."

....αυτά και άλλα πολλά που δεν γράφονται ή χρειάζονται...μπιιιπ!.
Και θα αναρωτηθεί κάποιος; Πώς αντιδρούν οι...αρμόδιοι; Δυστυχώς, οι περισσότεροι..τα υμνούν, τα προβάλλουν και τα επιβάλλουν, στέλνοντας το αμύητο κοινό σωρηδόν στα ταμεία τους.Αλλοι τα χαρακτηρίζουν..
μεγάλα καλλιτεχνικά γεγονότα της χρονιάς. Αλλοι πάλι δικαιολογούν την
...ανθρωποφάγα υπόθεση ενός θεατρικού "έργου"..σαν δείγμα...της αφόρητης μοναξιάς της εποχής μας!!!

Αξίζει τον κόπο να πάρουν στα χέρια τους, κάποιοι ψυχολόγοι
ή κάποιοι ερευνητές, το πρόγραμμα μιας "δαιμονιζόμενης" θεατρικής
παράστασης για να το μελετήσουν στα εργαστήριά τους..
Και κάποιοι άλλοι, αρμόδιοι, να λύσουν τη σιωπή τους. Ιδιαίτερα
για αυτά που συμβαίνουν στις Κρατικές μας σκηνές και τα πλουσιοπάροχα επιδοτούμενα μεγαλο-μικροθεάματα, βιβλία και ταινίες..Χωρίς ποτέ να μάθουμε πόσα παίρνουν, πόσα ξοδεύουν, πού τα ξοδεύουν και αν στοιχειωδώς
πραγματοποιούν αυτά για τα οποία επιδοτούνται..

Τώρα μάλιστα που σε δυό μήνες θα έχουμε εκλογές, είναι υποχρεωμένη η Πολιτεία να ξεκαθαρίσει τα θολά τοπεία της Πολιτιστικής πρωτεύουσας και του Μιλένιουμ..Πριν, όπως πληροφορηθήκαμε, δημιουργηθούν και νέα, τεράστια προβλήματα με κάποιες ανεδαφικές ...
"σκέψεις" μερικών άσχετων συμβούλων. Το Υπουργείο Εργασίας, λένε,
σκέπτεται να επιδοτήσει με δισεκατομμύρια οποιεσδήποτε "πολιτιστικές" προσπάθειες..."ανέργων" για να λύσει το πρόβλημα της... ανεργίας.!!!

Και το Φεστιβάλ Ελλάδος, θ'ακριβοπληρώσει ένα ξενόφερτο, (ιλαροτραγικότατο με μια πρώτη ματιά ), θέαμα για πλούσιους τουρίστες.!!!

Ευτυχώς ότι ένα μεγάλο μέρος κοινού, αργά αλλά σταθερά, απομακρύνεται από όλες αυτές τις έστίες κανιβαλισμού..

Κι ευτυχώς ότι υπάρχουν ακόμη κάποιοι πνευματικοί άνθρωποι
που μένουν σταθεροί στις αιώνιες και αμετακίνητες αξίες.

Και όπως έγραψε ένας σημαντικός κριτικός:
"...αυτοί οι διανοητές-ιεραπόστολοι εργάζονται, ακούραστοι και
με πείσμα, εναντίον της ενδημούσας φτήνιας, της λέπρας του μεταμοντερνισμού και της καταναλωτικής ελεφαντίασης..."
‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’
----- Εφημ.ΕΘΝΟΣ --- Φλεβάρης 2000 ------
‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’
( Από το βιβλίο του Στεφ.Ληναίου Η ΑΛΥΣΙΔΑ – Εκδόσεις ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ -2003 )
======================================================================
Λες και γράφτηκαν όλα τα πιο πάνω, ιδιαίτερα,
για τις τελευταίες θεατρικές παραστάσεις του 2008.
Ρίξτε μια ματιά στις κριτικές μερικών εφημερίδων
και ρωτήστε μερικούς θεατές μόλις βγαίνουν
από μερικά θέατρα, για να το διαπιστώσετε.
Και τα χειρότερα συμβαίνουν στα κρατικά μας θέατρα.
Ιδιαίτερα στο Εθνικό που τα τελευταία χρόνια
έγινε ιδιωτική υπόθεση μιας μεγάλοτραπεζίτικης παρέας.
Και εδώ και δυό χρόνια,μάλιστα,διευθύνεται από
την παραχαιδεμένη παρέα του πρώην ΑΜΟΡΕ που οι κακές οι γλώσσες
το είχαν βαφτίσει ΑΜΟΡΑΛ..
Με τις ευλογίες της Πολιτείας και πολλών ψευτοκουλτουριάρηδων..
Ευτυχώς ότι πολλές παραστάσεις τιμούν την αξία
του μεγάλου θεάτρου που δεν πέθανε, 2.500 χρόνια τώρα.
Του θεάτρου που,γελώντας ή κλαίγοντας, προβληματίζει
το θεατή και δεν τον βοηθάει απλώς για μια καλή χώνεψη
ή για να ικανοποιήσει τα βίτσια του.
Και το πιο τραγικό είναι ότι πολλοί χρυσοπληρωμένοι
κοντυλοφόροι, προβάλλουν και επιβάλλουν
αυτά τα έργα της κανιβαλικής παρακμής
εξαφανίζοντας τα έργα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας..

Ποιος θα σταματήσει αυτό τον κατήφορο;
Κανένας…
Η μόνη μας ελπίδα είναι μήπως κάποτε
χορτάσουμε από αηδία και αντιδράσουμε από μόνοι μας..

ΔΙΟΓΕΝΗΣ. – 10.11.08