ΟΙ μεταπράτες επισπεύδουν τις νομιμοποιήσεις αλλοδαπών

[Παλαίμαχος]

ΟΙ μεταπράτες επισπεύδουν τις νομιμοποιήσεις αλλοδαπών

Ο Γαλλογερμανικός άξονας, με πρωτοπόρο το γαλλικό ιμπεριαλισμό έχει συνειδητοποιήσει τις καταστροφικές συνέπειες της εισαγωγής καθυστερημένων τεχνολογικά και πολιτιστικά αλλοδαπών εργατών.

Έξω από το γεγονός ότι αυτά τα καπιταλιστικά κράτη έχουν ισχυρά εθνικά ερείσματα, το πρωτεύον στη συνειδητοποίηση αυτή είναι ότι τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργεί η μαζική εισαγωγή καθυστερημένων ξένων, υπονομεύουν την ίδια ιμπεριαλιστική τους υπόσταση και ανάπτυξη. Σε μια εποχή που το πρωτεύον της παραγωγής είναι η τεχνολογική πρόοδος, η «φτηνή εργασία» και οι σχέσεις «δουλοπαροικίας», εξασθενίζουν τον τεχνολογικό ανταγωνισμό και καθιστούν μη ανταγωνίσιμο τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό απέναντι στην πλανητική αυτοκρατορία.

Αν δεν πάρουν μέτρα απέναντι στην επιδημία της λαθρομετανάστευσης και δεν ελέγξουν τις «εισαγωγές» εργατών, σε λίγα χρόνια θα έχουν κυριολεκτικά μεταβληθεί σε Φιλιπινέζες των ΗΠΑ.

Μπροστά σε αυτή την απειλή τον Οκτώβριο υπογράφεται από τους Ευρωπαίους σύμβαση για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευση και ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ των μαζικών νομιμοποιήσεων στους παράνομους μετανάστες.

Η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει βιαστικά, σαν τους διαρρήκτες που κτυπούν το καλοκαίρι, να νομιμοποιήσει μαζικά τους λαθρομετανάστες.
Η ελληνική κυβέρνηση και όλο το καθεστωτικό οικοδόμημα υλοποιεί δουλικά και βιαστικά:

Α). Τις επιταγές του αυτοκρατορικού ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ και της πλανητικής Νέας Τάξης:
- Την αλλοίωση της ελληνικής κοινωνίας και τη μετάλλαξή της σε μια Βαβέλ πολιτισμικών, ανταγωνιστικών «γκέτο» και μαφιών.
- Την πλήρη διάλυση των κοινωνικών, εθνικών, συνδικαλιστικών και πολιτικών συνδετικών ιστών.
- Την επιβολή εργασιακών σχέσεων δουλοπαροικίας και τον βάρβαρο αφανισμό κάθε κοινωνικής, πολιτικής και πολιτισμικής κατάκτησης.

Γι αυτό και η Ελλάδα με τις ευλογίες των πάντων και τα αυτοκρατορικά ιδεολογήματα του «αντιεθνικισμού» και «αντιρατσισμού» έχει μετατραπεί σε ΑΠΟΘΗΚΗ αλλοδαπών, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτισμικά και τεχνολογικά καθυστερημένων: χώρα υποδοχής της αθλιότητας, της καθυστέρησης και της νέας δουλείας…

Β). Το καθεστωτικό οικοδόμημα και τα ιδεολογικά του μαντρόσκυλα κάθε χρώματος υλοποιεί πιο βάναυσα και δουλικά τις στρατηγικές επιταγές της Νέας Τάξης, διότι αυτές οι «επιταγές» ανταποκρίνονται και στα συμφέροντα του μεταπρατικού, παρασιτικού και μιζαδόρικου κεφαλαίου που ξεζουμίζει τον πλούτο της χώρας.

Το κεφάλαιο που κυριαρχεί εδώ δεν είναι το βιομηχανικό. Oύτε ισχυρά εθνικά κεφάλαια υπάρχουν. Υπάρχουν κεφάλαια κομπραδόρικης απληστίας, αρπακτικά εύκολου πλουτισμού. Τα κεφάλαια αυτά δεν ενδιαφέρονται για την παραγωγικότητα. Οι αποκλειστικές, σχεδόν, πηγές του εύκολου κέρδους είναι η φτηνή και απλήρωτη εργασία, εργασιακές σχέσεις δουλοπαροικίας. Αυτό το μεταπρατικό καθεστώς του τυχοδιωκτικού κέρδους ανταποκρίνεται και στα βραχύχρονα συμφέροντα των μεσαίων μικροαστικών στρωμάτων και στην ατομικιστική υστερία της γρήγορης αναρρίχησης…

Γι’ αυτό η Ελλάδα έγινε ΑΠΟΘΗΚΗ των εξαθλιωμένων και καθυστερημένων αλλοδαπών. Χώρα υποδοχής της καθυστέρησης, της εξαθλίωσης και των νέων δούλων.

Η κυβέρνηση, λοιπόν βιάζεται να προλάβει την ψήφιση της «Ευρωπαϊκής Συνθήκης». Αντί να αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό εφιάλτη που ζούμε ήδη και απειλή με διάλυση την ελληνική κοινωνία, τον νομιμοποιεί και τον βαθαίνει παραπέρα: Υπογράφει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της ελληνικής κοινωνίας.

Νομιμοποιεί το δουλεμπόριο, τα «γκέτο», τις μαφίες που ξερνούν τη βαρβαρότητά τους σε μεγάλα τμήματα της Αθήνας.
Νομιμοποιεί την κατοχή της Ελλάδας από ξένους πληθυσμούς πολιτικά και πολιτισμικά καθυστερημένους.

Υπογράφει την ξένη «ειρηνική» κατοχή, τη διάλυση και την πολυπολιτισμική γκετοποίηση της Ελλάδας…

Πρέπει να αρχίσουμε να αντιδρούμε και σε αυτή τη Νέα Κατοχή της Νέας Εποχής.

Ας μεταφέρουμε τις καταγγελίες μας παντού. Ο ελληνικός λαός πρέπει να μάθει τι τον περιμένει…





_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[παρκομετροφάγος]

Παλαίμαχε
Ρίξε μια ματιά στα κίνητρα που δίνουν με τον ΟΓΑ

Β. Χορήγηση επιδόματος τρίτου παιδιού, πολυτεκνικού επιδόματος και ισόβιας σύνταξης σε νέες κατηγορίες προσώπων.
Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 6 του Ν.3631/2008 δικαιούχοι επιδόματος τρίτου παιδιού, πολυτεκνικού επιδόματος και ισόβιας σύνταξης είναι και οι ακόλουθες κατηγορίες προσώπων, στις οποίες έχει αναγνωριστεί η ιδιότητα του πολυτέκνου:
α) οι ομογενείς αλλοδαποί που διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα και διαθέτουν Δελτίο Ταυτότητος Ομογενούς,
β) 1) οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες που διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα, των οποίων το καθεστώς παραμονής στην Ελλάδα διέπεται από τις διατάξεις της Σύμβασης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων (ν.δ. 3989/1959, ΦΕΚ 201 Α΄) όπως τροποποιήθηκε από το Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης του 1967 για το καθεστώς των Προσφύγων (α.ν. 389/1968, ΦΕΚ 125 Α΄), 2) οι ανιθαγενείς, των οποίων το καθεστώς παραμονής στην Ελλάδα διέπεται από τις διατάξεις της Σύμβασης του 1954 για το Καθεστώς των Ανιθαγενών (ν.139/1975, ΦΕΚ 176 Α΄) και 3) οι δικαιούχοι του ανθρωπιστικού καθεστώτος, των οποίων το καθεστώς παραμονής στην Ελλάδα διέπεται από το άρθρο 8 του π.δ. 61/1999 (ΦΕΚ 63 Α΄), που διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα και για όσο χρόνο διαρκούν οι ως άνω ιδιότητές τους,
γ) οι πολίτες άλλων Κρατών που διαμένουν νόμιμα και μόνιμα στην Ελλάδα και είναι γονείς τέκνων ελληνικής υπηκοότητας.
http://www.oga.gr/content.asp?NwcID=000000000000006.EL&NewID=000000000000231.EL

[Επισκέπτης]

τραγικό θα επιδοτούμε δηλαδή τους μουσουλμάνους Αλβανούς να πολλαπλασιάζονται σαν τα κουνέλια!

[Διονύσης Γ.]

Μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απωλέσειν!

[Κίνημα Λαού]

Πράγματι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να περάσει στη ζούλα, κατακαλόκαιρο, νομοσχέδιο μαζικών νομιμοποιήσεων.
Δεν βλέπω, όμως κανένα να συγκινείται.
Μήπως έχουν συνηθίσει τον πολυπολιτισμικό εφιάλτη;
Παραθέτω ένα καλό κείμενο για την κόλαση που ζούμε στο κέντρο της Αθήνας.
Το κείμενο είναι από:
http://karsilamas.blogspot.com/2008/07/blog-post_2871.html






Ερμαιο των συμμοριών ο Αγιος Παντελεήμονας.


Ιρανοί χαράκωσαν Αφγανούς που νομίζοντας ότι είναι Αλβανοί έκαναν ντού στα σπίτια τους,σπάζοντας και καταστρέφοντας τα πάντα.

Κούρδοι πουλάνε προστασία στα μπάρ της περιοχής,Αφγανοί ασχολούνται με τις πόρνες,Αλβανοί με τα ναρκωτικά,Ρώσοι με τα πάντα.

Κάθε βράδυ η περιοχή θυμίζει Φαρ Ουέστ,αφού οι αντίπαλες συμμορίες χτυπιούνται αλύπητα για τον έλεγχο της περιοχής.

Αν νομίζετε ότι όλα αυτά συμβαίνουν στο Σικάγο ή στην Νέα Υόρκη,γελιέστε.

Στον Αγιο Παντελεήμονα συμβαίνουν.Στην καρδιά της Αθήνας.

Επιτέλους το όνειρο της πολυπολιτισμικότητας παίρνει σάρκα και οστά.

Τώρα αν η σάρκα είναι κατακρεουργημένη και τα οστά σπασμένα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Μην είμαστε κι αχάριστοι,τα παιδιά κάνουν ότι μπορούν για να νοιώθουμε κι εμείς άνετα σ'αυτήν την χώρα.

Μέχρι τις 8 το βράδυ ας πούμε, αν νοιώθεις πολύ τυχερός, μπορείς να πιείς έναν καφέ στην πλατεία.

Μετά τις 8 επικρατεί ο νόμος της....πολυπολιτισμικότητας.

Γαμώ την πολυπολιτισμικότητα μου,γαμώ!!!

[παρκομετροφάγος]

[ΡΕΣΑΛΤΟ]

Από το πρώτο τεύχος του περιοδικού (πριν τρία χρόνια), αλλά και πολύ παλιότερα, όπου είχαμε πρόσβαση σε έντυπα, αναλύαμε αυτά τα ζητήματα και επισημαίναμε τους θανάσιμους κινδύνους που απειλούν την ελληνική κοινωνία.
Σήμερα οι κίνδυνοι αυτοί είναι πολύ ορατοί και τους ζούμε καθημερινά.
Αναδημοσιεύουμε το "Κάτεργο", από το δεύτερο τεύχος του ΡΕΣΑΛΤΟ.
Δεν υπάρχει τεύχος του περιοδικού που να μην θέτει από τις πρώτες προτεραιότητες το "μεταναστευττικό"εφιάλτη!!!

ΚΑΤΕΡΓΟ

Σχέδιο εξόντωσης των Ελλήνων εργατών




Στα σκαριά η εξόντωση της ελληνικής εργατικής τάξης. Το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο προωθεί μεσαιωνικά και βάρβαρα μέτρα κατά του ελληνικού λαού. Επιχειρεί να πάρει πίσω όλες τις κατακτήσεις του και να τον βυθίσει στα έσχατα όρια της εξαθλίωσης. Φυσικά αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί, τουλάχιστο σήμερα, με την ωμή βία. Γι’αυτό επιλέγονται σχεδιασμοί πιο αποτελεσματικοί και «ειρηνικοί»: Η περιθωριοποίηση της ελληνικής εργατικής τάξης μέσω της «πολύ-εθνικής»και «πολύ-πολιτισμικής»Ελλάδας.

Τα σχέδια αυτά δεν είναι ευρεσιτεχνία του ελληνικού καπιταλισμού. Έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία στις ΗΠΑ και στην Αγγλία. Εκεί με τη μαζική εισαγωγή εκατομμυρίων ξένων εργατών (χωρίς καμιά ταξική συνείδηση), και την κρατική υποστήριξη της «πολύ-πολιτισμικότητας» πέτυχαν:

Πρώτον. Να καταστήσουν μειοψηφία τη ντόπια, συνειδητή και οργανωμένη εργατική τάξη, με τις μεγάλες αγωνιστικές παραδόσεις.
Δεύτερον. Να εκτοπίσουν παντελώς τα βασικά ταξικά ζητήματα από το κέντρο της πολιτικής και κοινωνικής αντιπαράθεσης, βάζοντας στη θέση τους τα ζητήματα των «μειονοτήτων».

Στην Ελλάδα, όπως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, μιλάμε ακόμα για την ανεργία, την ακρίβεια, τους μισθούς, τις συντάξεις, τα ωράρια και όλα τα κόμματα και οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να παίρνουν θέση απέναντι σε αυτά τα ζητήματα. Αυτό όμως δε συμβαίνει καθόλου στις λεγόμενες «πολύ-πολιτισμικές»κοινωνίες. Εκεί κεντρικά ζητήματα είναι το δικαίωμα των ισλαμιστών να βάζουν «φερετζέ» στις γυναίκες τους, των ομοφυλόφιλων να παντρεύονται και λοιπά παρόμοια. Το οργανωμένο προλεταριάτο θεωρείται απλώς μια ακόμα μειονότητα, δίπλα στους μαύρους, στους Ασιάτες, στους ομοφυλόφιλους κλπ. Οι εφημερίδες, τα κανάλια, τα κόμματα, η βουλή δεν έχουν κανένα λόγο να θεωρούν τα δικά του ζητήματα πιο σημαντικά από τα ζητήματα των άλλων μειονοτήτων. Όσο για την αριστερά, αυτή έχει μετατραπεί σε μια φιλανθρωπική οργάνωση, που μπορεί απλά να διεκδικεί μικρομεταρρυθμίσεις και περισσότερη «κοινωνική ευαισθησία»για τις «μειονότητες».

Πρέπει να το καταλάβουμε καλά: Μέσα στα σημερινά πλαίσια της καπιταλιστικής παρακμής, «πολύ-εθνική» και «πολύ-πολιτισμική»κοινωνία σημαίνει μια κοινωνία όπου το εργατικό κίνημα και η αριστερά έχουν μπει οριστικά στη γωνία.

Το παιχνίδι του ανακατέματος των πληθυσμών στοχεύει στη διάλυση της ελληνικής εργατικής τάξης και των οργανώσεών της, στην εξαθλίωση όλων των εργαζομένων και στη δημιουργία «γκέτων». Δηλαδή στη διαίρεση και τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, στη δημιουργία διχαστικών καταστάσεων, στην υπόθαλψη εθνικιστικών παθών και στην πολτοποίηση της ιστορικής μας μνήμης και των αγωνιστικών λαϊκών μας παραδόσεων.

Οι θλιβεροί κλόουν της «συμμετοχικής αριστεράς», από κοινού με τους υπερεπαναστάτες της φράσης, δεν παρέχουν απλώς το «αριστερό» άλλοθι σε αυτούς τους εφιαλτικούς σχεδιασμούς, αλλά αποτελούν και την ιδεολογική πρωτοπορία της «πολύ-εθνικής» και «πολύ-πολιτισμικής» κοινωνίας.

[ΡΕΣΑΛΤΟ]

ΤΕΥΧΟΣ-4


Όλοι σκλάβοι και ίσοι στη σκλαβιά
Γράφει ο Αντώνης Πλάκας



Οι «Αριστεροί», οι «εκσυγχρονιστές» και οι νέο-φιλελεύθεροι μας προτείνουν μια «ανθρωπιστική» προσέγγιση στο ζήτημα της εισαγωγής ξένων εργατών. Οι ηθικές βεβαίως προσεγγίσεις δεν οδηγούν μόνο σε αδιέξοδα, αλλά συχνά γίνονται και το άλλοθι των μεγαλύτερων εγκλημάτων. Όλοι λοιπόν αυτοί αρνούνται πεισματικά να δουν το υπαρκτό πρόβλημα, αφήνοντας έτσι χώρο στην ακροδεξιά δημαγωγία.

Φυσικά δεν θα περίμενε κανείς διαφορετική στάση από τους πολιτικούς υπηρέτες του καθεστώτος. Το να κλείνουν όμως τα μάτια, οι αυτό-αποκαλούμενες αριστερές δυνάμεις, στην πραγματικότητα και το χειρότερο να την αφορίζουν με ηθικά αναθέματα αυτό είναι περίεργο και ανησυχητικό σύμπτωμα. Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπίσεις πολιτικά ένα πρόβλημα, από την πλευρά των συμφερόντων του εργατικού και λαϊκού κινήματος, όταν γυρίζεις την πλάτη στο «πρόβλημα» και δεν καταδέχεσαι ούτε καν να το αναλύσεις και να επεξεργαστείς συγκεκριμένες πολιτικές πρακτικές για την αντιμετώπισή του;

Οι «αριστεροί» των φράσεων όχι μόνο δεν δείχνουν καμιά διάθεση να μελετήσουν και να αναλύσουν το ζήτημα της εισαγωγής εργατών, συνακόλουθα να επεξεργαστούν έτσι τα πρακτικά καθήκοντα μιας αριστερής πολιτικής, αλλά αφορίζουν ως «ρατσιστική» κάθε απόπειρα ανάλυσης του ζητήματος και κάθε προβληματισμό πάνω στο μεταναστευτικό.

Ο ψευδοανθρωπισμός

Το κεφάλαιο επιβάλει τους δόλιους σκοπούς του όχι μόνο με τη βία, αλλά και την καθιέρωση διάφορων ηθικών κανόνων. Σήμερα η κοσμοπολίτικη «αριστερά» όχι μόνο υιοθετεί αυτούς τους ηθικούς κανόνες τους καθιερωμένους από τους δουλοκτήτες για τους σκλάβους τους, αλλά αποτελεί και τον πιο «μαχητικό» προπαγανδιστή αυτών των κανόνων: φορέα μόλυνσης που μπολιάζει με τους κανόνες της ηθικής του πλανητικού ιμπεριαλισμού.

Ένα από τα πιο ύπουλα ηθικά αξιώματα είναι αυτό περί «ανθρωπισμού».
Βεβαίως ο αφηρημένος ανθρωπισμός (αυτό το δόλιο ηθικό αξίωμα) και η μικροαστική φιλανθρωπία των φιλοδωρημάτων στους φουκαράδες αλλοδαπούς δεν έχει καμιά σχέση με τον πραγματικό ανθρωπισμό και την Αριστερά. Αυτό είναι γνωστό σε κάθε έναν που στοιχειωδώς έχει κάποια σχέση με τη μαρξιστική φιλολογία.

Φυσικά το δράμα των αλλοδαπών δεν μας αφήνει ασυγκίνητους. Γνωρίζουμε, ότι αποτελούν τα μεγάλα θύματα της ιμπεριαλιστικής κτηνωδίας. Το ζήτημα όμως είναι άλλο: Το πώς τα εξαθλιωμένα θύματα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας χρησιμοποιούνται από το κεφάλαιο για να γιγαντώσει την εκμετάλλευσή του, να διογκώσει τα κέρδη του, να αποκτηνώσει τους εργαζόμενους (ντόπιους και ξένους) και να αλώσει τις κατακτήσεις (οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές). Μιλάμε δηλαδή για ένα ζήτημα εξόχως πολιτικό. Και τα ζητήματα αυτά δεν είναι ζητήματα ελεημοσύνης..

Η κοσμοπολίτικη αριστερά όχι μόνο εξαφανίζει το πολιτικό ζήτημα, αλλά και υποβαθμίζει τον ανθρωπισμό στα επίπεδα της ελεημοσύνης. Αυτός όμως ο αφηρημένος ανθρωπισμός είναι ο «ανθρωπισμός» που πουλιέται και καταναλώνεται από τις κυρίαρχες δομές εξουσίας, από το ΝΑΤΟ και τους Ευρωπαίους υποτελείς ηγέτες της ΕΕ. Αυτός ο «ανθρωπισμός» είναι ό,τι το πιο απάνθρωπο και κτηνώδες. Τα εξαθλιωμένα θύματα που δημιουργεί ο καπιταλισμός τα χρησιμοποιεί ενάντια στον ίδιο τον εαυτό τους και ενάντια στους άλλους εργαζόμενους. Τα εκμεταλλεύεται ληστρικά, τους δίνει ψίχουλα, τα έχει χωρίς δικαιώματα, τα ρίχνει στο επίπεδο των παλιών δούλων, τα εξαθλιώνει και αποκτηνώνει, έτσι που να τα χρησιμοποιεί για πάσα χρήση. Παράλληλα ρίχνει τα μεροκάματα των εργατών, αφανίζει τις κατακτήσεις τους, υπονομεύει την οργάνωσή τους (και χωρίς οργάνωση δεν υπάρχει ούτε αντίσταση ούτε αγώνας), διογκώνει την ανεργία, την αθλιότητα, την περιθωριοποίηση, καλλιεργεί το μίσος εργατών εναντίον εργατών. Αυτή είναι απανθρωπιά και κτηνωδία. Αυτό αναλύουμε και στηλιτεύουμε. Και οι εκσυγχρονισμένοι «αριστεροί» από κοινού με τους «επαναστάτες» της φράσης παρακάμπτουν το πρόβλημα. Χάνουν το δάσος πίσω από το δέντρο. Επικαλύπτουν το μεγάλο πολιτικό πρόβλημα με ηθικά αξιώματα περί ανθρωπισμού και τα γλυκερά μικροαστικά κλισέ της ελεημοσύνης.

Τα σχέδια του μεγάλου κεφαλαίου

Με τα ιδεολογήματα του «διεθνισμού» και τα ηθικά αξιώματα του «ανθρωπισμού» το μεγάλο κεφάλαιο προωθεί την εισαγωγή ξένων εργατών: Τη λογική δηλαδή της παγκοσμιοποίησης και το στρατηγικό στόχο των υπερεθνικών ελίτ εξουσίας που είναι η ισοπέδωση της εργατικής τάξης, ο αφανισμός όλων των κεκτημένων (οικονομικών, κοινωνικών, συνδικαλιστικών, πολιτικών) και η άλωση των εθνικών κρατών.

Τα μεγάλα καπιταλιστικά συγκροτήματα του Τύπου και των τηλεοπτικών καναλιών έχουν γίνει οι φορείς του «ανθρωπισμού»(!), του «διεθνισμού»(!) και του «αντιρατσισμού»!!! Προσπαθούν να πείσουν, με τους «αριστερούς» προπαγανδιστές τους, τον ελληνικό λαό ότι είναι «δημοκρατική του υποχρέωση» να εγκρίνει την εισαγωγή ξένων εργατών. Δηλαδή έχουν την κυνικότητα και το θράσος να ζητούν από τον ελληνικό λαό να λειάνει ο ίδιος με το σαπούνι τη θηλιά του σχοινιού που θα τον κρεμάσει…

Τα μεγάλα καπιταλιστικά συγκροτήματα του Τύπου και οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις του τόπου (ολόκληρο το πολιτικό και πνευματικό κατεστημένο) αποκαλύπτουν και προωθούν τους σχεδιασμούς του μεγάλου κεφαλαίου: « Η Ελλάδα το 2015 θα κατοικείται από 3,5 εκατομμύρια μετανάστες». Δηλαδή από έναν αριθμό πολύ μεγαλύτερο από το συνολικό αριθμό της σημερινής εργατικής τάξης.

Σημείωση:Σήμερα 2008, ο αριθμός είναι μεγαλύτερος και η κυβέρνηση ετοιμάζει μαζικές νομιμοποιήσεις!!!

Αναμφισβήτητα ο σκοπός του μεγάλου κεφαλαίου είναι η αναζήτηση μιας απόλυτα υποτακτικής εργατικής τάξης, παραιτημένης από κάθε εργατικό δικαίωμα. Σκοπός των υπερεθνικών καπιταλιστικών ελίτ εξουσίας είναι η κατεδάφιση των κεκτημένων και η άλωση των αντιστάσεων και ιδιαίτερα η διάλυση των λαών εκείνων που αντιστέκονται, που έχουν ανυπόταχτο πνεύμα, Ιστορία και πολιτικούς αγώνες. Όπως ο ελληνικός λαός.

Τους σκοπούς του μεγάλου κεφαλαίου εύκολα τους αντιλαμβάνεται κανείς. Το κεφάλαιο λειτουργεί σύμφωνα με τα συμφέροντά του, σύμφωνα με τις επιταγές και τη λογική του συστήματος του υπερεθνικού ιμπεριαλισμού.

Το παράδοξο είναι να μιλάς στο όνομα της αριστεράς, στο όνομα δηλαδή των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων και να ταυτίζεσαι με τους σκοπούς του κεφαλαίου και τις επιταγές της Νέας Τάξης. Και το χειρότερο: Να καλύπτεις την ενσωμάτωσή σου στο καπιταλιστικό σύστημα και τις υπηρεσίες σου στο μεγάλο κεφάλαιο με ιδεολογικά και ηθικολογικά «πολύ-πολιτισμικά» εφευρήματα περί «ανθρωπισμού», «διεθνισμού», «αντιρατσισμού» κλπ.

Αυτή η «αριστερά» είναι καταδικασμένη γιατί έχει περάσει στην αντίπερα όχθη και έχει μεταλλαχτεί σε ιδεολογικό τρομοκράτη και πολιτική αστυνομία του συστήματος. Αποτελεί την «αριστερή» ελίτ της παγκοσμιοποίησης.

Το πετυχημένο εφοπλιστικό πείραμα

Το μεγάλο καπιταλιστικό πείραμα έγινε από το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Το 1983 υπήρχαν 99.000 εργαζόμενοι ναυτεργάτες. Το Δεκέμβριο του 2.000 ήταν 13.000. Σήμερα είναι λιγότεροι και θα αντικατασταθούν όλοι. Οι Έλληνες ναυτεργάτες αντικαταστάθηκαν από ξένους εργάτες καθυστερημένων χωρών: Υποτακτικούς, πάμφθηνους και με πλήρη ανυπαρξία κοινωνικής συνείδησης.

Οι Έλληνες ναυτεργάτες ήταν ένα από τα πιο οργανωμένα και συνειδητοποιημένα τμήματα της ελληνικής εργατικής τάξης, με πλουσιότατη αγωνιστική παράδοση. Και όμως αυτό το ιστορικά ένδοξο τμήμα της εργατικής τάξης δεν υπάρχει πια. Και το πιο τραγικό είναι ότι οι Έλληνες ναυτεργάτες έμειναν απαθείς στην εξόντωσή τους, κάτω από μια ύπουλη και καλοδουλεμένη καπιταλιστική προπαγάνδα, που σκόπευε σε μια παραπλανητική ερμηνεία περί του «ανθρωπισμού», του «διεθνισμού» κλπ.

Και ποια είναι τα αποτελέσματα από την αντικατάσταση των Ελλήνων εργατών από τους ξένους και τη διάλυση του ναυτεργατικού κινήματος; Βαπόρια κάτεργα, σκλάβων που δουλεύουν σχεδόν τσάμπα, σκλάβων χωρίς ταξική συνείδηση, χωρίς καμιά διάθεση να αντισταθούν, που δέχονται μοιρολατρικά ακόμα και με ευχαρίστηση την αθλιότητα της ζωής τους.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα του «ανθρωπισμού» και του «διεθνισμού» των καπιταλιστών και των «αριστερών» πρακτόρων τους: Η δουλεία, η κτηνωδία και η βαρβαρότητα…

Το ταξικό κριτήριο

Στη μαρξιστική κοινωνιολογία αλφαβητικό σημείο είναι το ταξικό κριτήριο. Η ανάλυση ενός φαινομένου ( η εισαγωγή εργατών, η μετανάστευση κλπ) είναι αδύνατη δίχως τον ταξικό χαρακτηρισμό του φαινομένου. Η ταξική πάλη δεν είναι σχήμα λόγου, λογική κατηγορία. Είναι οι συγκεκριμένοι κοινωνικοί συσχετισμοί στη δοσμένη στιγμή, το συγκεκριμένο επίπεδο ταξικής συνείδησης και οργάνωσης της τάξης. Όταν συνεπώς το κεφάλαιο εισάγει εργάτες για να ανατρέψει τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, να ρίξει το επίπεδο της συνείδησής της με την εισβολή εργατών ταξικά και πολιτισμικά καθυστερημένων (το ζήτημα της ταξικής συνείδησης είναι η πεμπτουσία της ταξικής πάλης), να την αποδιοργανώσει και να την διαιρέσει στρέφοντας τμήματα εργατών κατά εργατών, όλα αυτά οδηγούν στη χειραγώγηση και όχι την απελευθέρωση της τάξης, στη νίκη του κεφαλαίου και στη συντριβή των εργατών.

Σήμερα μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης η εισαγωγή ξένων εργατών είναι εφιαλτική απειλή για το διεθνές προλεταριάτο. Επιχειρείται όχι μόνο ο αφανισμός όλων των αγωνιστικών κεκτημένων, αλλά η πολτοποίηση της ταξικής συνείδησης, η πλήρης καταρράκωση της εργατικής τάξης, η διάλυσή της σαν τάξη, σαν πολιτική τάξη. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα επιχειρείται η απόσυρσή της και η αντικατάστασή της από στοιχεία ταξικά καθυστερημένα και πλήρως χειραγωγημένα. Τα πολυεθνικά κέντρα εξουσίας μέσω της πολιτικής των «ανοικτών συνόρων» και της εισαγωγής εργατών θέλουν να επιβάλουν την «ισότητα» στον κατώτατο παρανομαστή: όλοι θα είναι σκλάβοι και ίσοι στη σκλαβιά.

Ο Μαρξ το διατυπώνει καθαρά: «Ο σκοπός της εισαγωγής εργατών από τους εργοδότες είναι η διαιώνιση της σκλαβιάς».

Γι αυτό όσοι αναλύουν τη ζοφερή αυτή εικόνα χαρακτηρίζονται «ρατσιστές» από τους έμμισθους υπαλλήλους του καθεστώτος. Είναι γνωστό όμως ότι υπάρχουν δύο ειδών ζωντανά όντα. Εκείνα που έχουν μια σπονδυλική στήλη και συνεπώς μπορούν να βαδίζουν και καμιά φορά να τρέχουν και εκείνα που δεν έχουν και συνεπώς δεν μπορούν παρά να έρπουν ή να κολλάνε σαν παράσιτα σε άλλους. Τα πιο επικίνδυνα παράσιτα είναι οι «αριστεροί» αυλικοί και λακέδες της εξουσίας.

Οι κοινωνικές δυνάμεις της Αριστεράς πρέπει να αποβάλουν τα παράσιτα. Δεν μπορεί να αγωνίζεσαι από την πλευρά των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων και να προωθείς την πολιτική του κεφαλαίου με την επικάλυψη μια κούφιας «αριστερής» ρητορείας περί «ανθρωπισμού», «διεθνισμού» και «αντιρατσισμού»…

[ΘΑΛΕΙΑ]

Μεταναστευτική εισβολή-εποικισμός*
(Κωδικοποιημένες θέσεις ΡΕΣΑΛΤΟ)

Η θεωρία και η πράξη των ανοικτών συνόρων αποτελεί την πεμπτουσία της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Το ζήτημα της μετανάστευσης, της λαθρομετανάστευσης και του εποικισμού είναι κομβικό. Αποτελεί στρατηγική συνιστώσα του πλανητικού κράτους για την άλωση των εθνών κρατών.

Οι στρατηγικοί στόχοι, σήμερα, του υπερεθνικού κεφαλαίου, ιδιαίτερα του αυτοκρατορικού ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ είναι, συνοπτικά, οι εξής:

· Η άλωση των εθνών κρατών.

· Η αναδιάταξη των συνόρων και των γεωπολιτικών ισορροπιών, η κατάτμηση των υφιστάμενων κρατών και η κατασκευή νέων κρατών προτεκτοράτων. Το βλέπουμε καθαρά στη περιοχή μας, τα Βαλκάνια.

· Η κατάλυση των κοινωνικών και ιστορικών κατακτήσεων των εργαζομένων.

· Η πολτοποίηση του πολιτισμού και των ιστορικών παραδόσεων.

· Η υπονόμευση του συνεκτικού ιστού της Ορθοδοξίας.

· Η κατασκευή μειονοτήτων και η προώθηση εμφύλιων αλληλοσπαραγμών.


ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ, το πρακτικό εργαλείο, για την υλοποίηση αυτών των στόχων είναι η προγραμματισμένη εισβολή των αλλοδαπών.

Εδώ να διευκρινίσουμε (γιατί σήμερα έχει γίνει της μόδας να αποκαλούν την πολιτική ανάλυση και τα γεγονότα συνωμοσιολογία) τούτο: Αυτοί οι στόχοι δεν αποτελούν το προϊόν καμιάς συνωμοσίας της πλανητικής εξουσίας. Είναι στόχοι που απορρέουν και καθορίζονται από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του ιμπεριαλισμού στην πλανητική του φάση. Είναι στρατηγικές που προωθούνται από την ίδια τη λογική και τις απαιτήσεις της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Γι αυτό δεν μπορεί να μιλάμε γενικά, αφηρημένα και δαιμονοποιημένα για παγκοσμιοποίηση.

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ έχει και πατρότητα και χρώμα. Είναι ο καπιταλισμός στη φάση της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας των υπερεθνικών, δηλαδή των πλανητικών μονοπωλίων. Είναι η κυριαρχία των υπερεθνικών πάνω στον πλανήτη.

ΟΣΟΙ, συνεπώς, δεν αμφισβητούν την καπιταλιστική λογική της παγκοσμιοποίησης και περιορίζονται, στη «διόρθωση» κάποιων καταστροφικών πλευρών της «ελεύθερης αγοράς» και το χειρότερο, δεν αναδεικνύουν τις πολιτικές εκείνες και τα ιδεολογήματα που εδραιώνουν τις επιταγές της πλανητικής εξουσίας, εξαπατούν και τον εαυτό τους και τους άλλους. Ουσιαστικά στηρίζουν την ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση και γίνονται πολιτικοί συνοδοιπόροι της…


ΦΥΣΙΚΑ όταν αμφισβητείς την καπιταλιστική λογική του πλανητικού ιμπεριαλισμού είσαι καθαρός και στις διατυπώσεις σου και στα πολιτικά σου καθήκοντα. Κτυπάς τον αντίπαλο συγκεκριμένα και όχι αφηρημένα. Τον κτυπάς δηλαδή στο χώρο που ζεις, σε κάθε πεδίο κοινωνικής και πολιτικής δραστηριότητας. Με άλλα λόγια κτυπάς τους κυβερνητικούς και ιδεολογικούς εντολοδόχους σε κάθε πτυχή της δράσης τους, ακριβώς γιατί κάθε πτυχή της δράσης τους είναι υποταγμένη στην καπιταλιστική λογική.

Η Λυδία Λίθος των λόγων είναι η πράξη. Η Λυδία Λίθος του αντινεοταξικού λόγου είναι η θέση που παίρνει ο καθένας απέναντι στους στρατηγικούς στόχους του υπερεθνικού κεφαλαίου που αναφέραμε. Και ιδιαίτερα απέναντι στην εισβολή και τον εποικισμό των αλλοδαπών. Γιατί αυτό ακριβώς αποτελεί, όπως τονίσαμε, το εργαλείο για την υλοποίηση των επιδιώξεων του αυτοκρατορικού ιμπεριαλισμού. Επιδιώξεις ιδιαίτερα εφιαλτικές για τη χώρα μας.

Όσοι, λοιπόν μιλούν εναντίον της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης και θορυβούν «πατριωτικά» χωρίς να θέτουν την πολιτική αιχμή των προβλημάτων, δηλαδή χωρίς να στρέφονται πρώτα και κύρια εναντίον του νεοταξικού «εργαλείου» (της αλλοδαπής «εισβολής»), αερολογούν στην καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη αποτελούν τις ιδεολογικές εφεδρείες του καθεστώτος.

Δεν μπορεί να διεξαχθεί αποτελεσματικός αγώνας εναντίον της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Ιμπεριαλιστικής Τάξης, (ο καπιταλισμός στη σημερινή υπερεθνική, αυτοκρατορική του μορφή), αν δεν τεθούν επί τάπητος τα «ανοικτά σύνορα»: η «εισβολή» των ξένων και ο εποικισμός.

Θα σχηματοποιήσουμε τους στόχους αυτής της στρατηγικής, που αποτελούν και τις μεγάλες απειλές για την Ελλάδα, με τη μορφή των συνοπτικών παρατηρήσεων:

Πρώτη παρατήρηση. Ο πρώτος στόχος αυτής της στρατηγικής του υπερεθνικού κεφαλαίου είναι το ολοκληρωτικό σάρωμα όλων των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων: οικονομικών, κοινωνικών, συνδικαλιστικών, πολιτικών. Και η άλωση της κοινωνικής συνείδησης: ταξικής και εθνικής. Με άλλα λόγια επιδιώκεται η πτώση του βιοτικού επιπέδου, η εξαθλίωση και αγελοποίηση των εργαζομένων, ο ακρωτηριασμός της πολιτικής συνείδησης, η απονέκρωση των Συνδικάτων και η διάλυση της εργατικής τάξης, ως οργανωμένης πολιτικής δύναμης.

Δεύτερη παρατήρηση. Άλλος στόχος είναι η ακύρωση του εθνικού αστικού κοινοβουλίου, συνακόλουθα και της έννοιας της λαϊκής κυριαρχίας. Με τη νομιμοποίηση και παραχώρηση ψήφου σε εκατομμύρια αλλοδαπούς θα αποφασίζουν αυτοί για την Ελλάδα και τους Έλληνες! Θα αποφασίζουν λοιπόν για μας εισαγόμενοι πληθυσμοί με άλλο πολιτισμό, ιστορία και βιώματα. Πληθυσμοί που θα έχουν επιλέξει οι ισχυροί του κόσμου.

Τρίτη παρατήρηση. Με τη «μεταναστευτική», οργανωμένη «εισβολή» κατασκευάζονται «μειονότητες» που θα χρησιμοποιηθούν για τη διαίρεση του ελληνικού λαού, την τροφοδότηση εθνικιστικών διχασμών και εν τέλει τον τεμαχισμό του έθνους- κράτους.

Τέταρτη παρατήρηση. Με τον ισλαμικό εποικισμό επιχειρείται η «αναίμακτη» κατοχή της Ελλάδας και φυσικά η διαίρεσή της. Τα «ανοικτά σύνορα» στα στίφη των ισλαμιστών θα μας οδηγήσουν αύριο σε μια «ομαλή» ισλαμική κατοχή με ό,τι εφιαλτικό αυτό συνεπάγεται.

Πέμπτη παρατήρηση. Τα ιδεολογήματα του «αντιρατσισμού», του «αντιεθνικισμού» και της «πολυποτισμικότητας» αποτελούν την κωδικοποίηση αυτής της αυτοκρατορικής, ιμπεριαλιστικής στρατηγικής. Το ιδεολογικό τσιμέντο της νέας καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων.

Τελευταία παρατήρηση. Οι λυσσώδεις επιθέσεις εναντίον της Ιστορίας μας, των αγωνιστικών μας παραδόσεων, των συνεκτικών εθνικών μας ιστών ( έθνος, Ορθοδοξία, Παιδεία, οικογένεια κλπ) και της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, αποτελούν την πολιτική επιταγή και πρακτική αυτής της εφιαλτικής αυτοκρατορικής στρατηγικής.

Δεν μπορεί, συνεπώς σήμερα να αγωνίζεσαι για τα μεροκάματα, εναντίον της ανεργίας, εναντίον της εκπαιδευτικής «αντιμεταρρύθμισης», εναντίον του «Ασφαλιστικού», εναντίον της «εγκληματικότητας» κ.λπ, εναντίον της πολυπολιτισμικότητας (της κοινωνικής και ιστορικής μας αφυδάτωσης), εναντίον της νεοταξικής ισοπέδωσης και πολτοποίησης, δίχως να αναδεικνύεις, να καταγγέλλεις και να αγωνίζεσαι πρακτικά εναντίον των στρατηγικών στόχων του μεγάλου κεφαλαίου. Δίχως να αποκαλύπτεις το στρατηγικό εργαλείο του νεοταξικού εφιάλτη: Τα «ανοικτά σύνορα» και τον εποικισμό. Και δίχως να καρατομείς τα αυτοκρατορικά ιδεολογήματα του αντιεθνικισμού και του αντιρατσισμού…

Για ποια αύξηση του μεροκάματου μπορεί να μιλάμε όταν η αγορά εργασίας έχει πλημμυρίσει από στρατιές φθηνών αλλοδαπών και λαθρομεταναστών; Για ποια μείωση της ανεργίας μπορεί να μιλάμε όταν έχουν ριχτεί στην ανεργία οι Έλληνες εργάτες και η αγορά είναι γεμάτη από στίφη ξένων; Για ποιο ασφαλιστικό μπορεί να μιλάμε όταν οι στρατιές των ανασφάλιστων ξένων και η απόσυρση των Ελλήνων ασφαλισμένων οδηγούν τα Ταμεία στο μαρασμό; Αυτό που επιδιώκεται είναι ακριβώς να μην υπάρχουν ασφαλισμένοι και Ταμεία.

Αερολογούμε λοιπόν και εξαπατούμε τον κόσμο όταν θέτουμε όλα αυτά, δίχως να αγγίζουμε την πληγή: Τον εφιάλτη του μεταναστευτικού εποικισμού.
ΔΙΧΩΣ να ξεσκεπάζουμε την στρατηγική του κεφαλαίου, αυτή των «ανοικτών συνόρων».

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Αυτό που απαιτείται άμεσα είναι να ανοίξει μια συζήτηση μέσα στην ελληνική κοινωνία πάνω στο καυτό και δραματικά επίκαιρο αυτό ζήτημα. Πρέπει ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα η εργατική τάξη να ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙ και να πάρει τη λύση του προβλήματος στα χέρια της. Δεν μπορεί τέτοια ζητήματα, ζωής και θανάτου, να τα εμπιστευτούμε στα κόμματα και στα φερέφωνα της Νέας Τάξης. Όσοι δεν ανοίγουν αυτό το ζήτημα και δεν το ζυμώνουν μέσα στους εργαζόμενους και στην ελληνική κοινωνία είναι σύμμαχοι και συνοδοιπόροι του κεφαλαίου.

Γίνεται άμεσα απαραίτητο οι οργανώσεις, τα συνδικάτα και οι «συλλογικότητες» που μιλούν στο όνομα του ελληνικού λαού και των εργαζομένων να συζητήσουν και να επεξεργαστούν ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης του προβλήματος. Ένα πρόγραμμα μεταβατικών διεκδικήσεων που θα ξεκινάει από την καταγγελία αυτής της ζοφερής κατάστασης, θα προχωρεί σε άμεσες διεκδικήσεις αυτοάμυνας των εργαζομένων και θα καταλήγει στο επιθετικό αίτημα του «εργατικού ελέγχου» πάνω στην αγορά εργασίας.

Ένας προγραμματικός μπούσουλας θα μπορούσε να είναι:

1. Ζύμωση και προπαγάνδα γύρω από τις εφιαλτικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης.

2. Ακούραστη και δραστήρια υπεράσπιση όλων των κεκτημένων δικαιωμάτων της εργατικής τάξης που απειλούνται άμεσα από τη διόγκωση της ανεργίας σε συνδυασμό με την πλημμυρίδα των ξένων εργατών, στοιχεία που προωθούν μέσα στην εργατική τάξη την καπιταλιστική ζούγκλα του «όλοι εναντίον όλων».

3. Οι ξένοι εργάτες πρέπει να λειτουργούν στο πλαίσιο των κατακτήσεων και της οργάνωσης της εργατικής τάξης και όχι εκτός αυτού του πλαισίου και ως «εργαλεία» καταστροφής αυτού του πλαισίου. Που σημαίνει ότι η εργατική τάξη και οι οργανώσεις της (συνδικαλιστικές και πολιτικές) πρέπει να αναπτύξουν και να οξύνουν την πάλη τους για να επιβάλλουν την ισότητα ξένων και Ελλήνων εργατών στη βάση των κεκτημένων και όχι σε αυτό που επιδιώκει η εργοδοσία, χρησιμοποιώντας την εισαγωγή εργατών: Δηλαδή Στη βάση της διάλυσης των κεκτημένων και του κατώτατου παρανομαστή.

4. Η εργατική τάξη και οι οργανώσεις της πρέπει αγωνιστικά να απαιτήσουν και από τους ξένους εργάτες να σεβαστούν το «πλαίσιο των κεκτημένων», διαφορετικά πρέπει να αντιμετωπίζονται ως απεργοσπαστικοί μηχανισμοί.

5. Τέλος πρέπει το εργατικό και λαϊκό κίνημα να θέσει και να αγωνιστεί για τον «εργατικό έλεγχο» της αγοράς εργασίας. Πρέπει το ίδιο το εργατικό κίνημα και οι οργανώσεις του να αποκτήσουν όχι μόνο το λόγο, αλλά και την απόφαση για την εισαγωγή εργατών.

Σημείωση: Το κείμενο αυτό αποτέλεσε την εισήγηση της συζήτησης που οργάνωσε το περιοδικό στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, στις 29 Οκτωβρίου 2007.

[ΝΑΤΑΛΙΑ]

Χολιγουντιανό υπερθέαμα στο Προεδρικό Μέγαρο.


Ήταν όλοι εκεί!
ΟΛΗ η αφρόκρεμα του καπιταλιστικού σάπιου καθεστώτος.
Όλες οι πολυκέφαλες εξουσίες του, από την κορυφή της πυραμίδας μέχρι τη βάση της!
Από τις πολιτικές εξουσίες, μέχρι τις δικαστικές και τις δημοσιογραφικές ελίτ.
Και όλοι ύμνησαν τα λόγια του Προέδρου: Από τον Καρατζαφέρη μέχρι τον Τσίπρα!!!
Κοινοτοπίες χιλιοειπωμένες, καταστάσεις που γνωρίζουν οι πάντες, δεκαετίες τώρα, υμνήθηκαν από τους πολιτικούς αγύρτες, λες και ανακάλυψαν την Αμερική!!!
ΟΛΑ τα τρωκτικά της εξουσίας έδωσαν την παράστασή τους!!!
Αυτό, όμως, που ξεπέρασε κάθε ιστορικό προηγούμενο ήταν η χολιγουντιανή παράσταση που έδωσε για άλλη μια φορά το «αριστερό» αστόπαιδο: Ο Τσίπρας!!!
Προσήλθε αυτός ο «αριστερός» στον «ιερό βωμό» της καπιταλιστικής εξουσίας και Τάξης (Προεδρικό Μέγαρο) με μετανάστρια στο πλευρό του. Διαφημιστική εικόνα για τα «δικαιώματα των μεταναστών» μέσα στο «άντρο» της καθεστωτικής απάτης!!!
Και τα «ευαίσθητα» ΜΜΕ, αυτοί οι οχετοί της νεοταξικής προπαγάνδας το κάνανε πρώτο θέμα: Αναπαράσταση του Χόλιγουντ!!!
Τους έπιασε «πόνος» για τα «βάσανα» και τα «δικαιώματα» των μεταναστών. Ποιους; Τους λακέδες της εξουσίας που πουλάνε και τη μάνα του για να γλείψουν τους ισχυρούς του χρήματος. Αυτοί οι πωρωμένοι σαλτιμπάγκοι, που δεν έχουν κανένα ιερό και όσιο, συγκινούνται από το «δράμα» των ξένων!!!
ΟΤΑΝ το κεφάλαιο και τα «παπαγαλάκια» του συγκινείται από το «δράμα» και την αθλιότητα που το ίδιο δημιουργεί, τότε προετοιμάζει ακόμα μεγαλύτερη αθλιότητα για τους λαούς, μεγαλύτερη αποκτήνωση των νέων δούλων.
Πράγματι όλο αυτό το τσιπρικό, χολιγουντιανό σκηνικό με την αλλοδαπή, καθώς και η τηλεοπτική διάσταση που δίνεται, είναι σήματα πολύ ανησυχητικά. Προλειαίνουν το έδαφος μέσω τέτοιων δακρύβρεχτων τηλεθεαμάτων για μεγαλύτερες συμφορές: Για ακόμα πιο εντεινόμενες, μαζικές νομιμοποιήσεις όλων των «λαθραίων».
Γι αυτό στήθηκε όλη αυτή η τσιπρική παράσταση στο Προεδρικό Μέγαρο και μετά στα ΜΜΕ.
Είναι οι νέες νομιμοποιήσεις που ετοιμάζεται να κάνει η κυβέρνηση εν κρυπτώ και μέσα στη …νύχτα.
Αλήθεια, αυτός ο πολιτικός θεατρίνος, ο Καρατζαφέρης, εκεί δεν ήταν. Ούτε μιλιά ούτε λαλιά!!!

Αλλά ξέχασα: αυτός έχει συγκροτήσει «Αντιρατσιστική Επιτροπή» με αλλοδαπούς. Αγωνίζεται κι αυτός για τα «δικαιώματα των μεταναστών»!!!

[Μπρακούλιας]

Αγαπητέ Ναταλία, κάνεις ένα μικρό λαθάκι.
Ο πολιτικός σαλτιμπάγκος που ακούει στο όνομα Καρατζαφύρερ, δεν έμεινε άλαλος μπροστά στην "προοδευτικότητα" του ροζ αστόπαιδου.
Αντίθετα, ανέκραξε μετ'ευχαριστήσεως: τί "μαύρο διαμάντι" έχεις μαζί σου;
Και πόσο δίκιο είχε!
"Μαύρο διαμάντι" για αξεσουάρ κατά πως το σκέφτηκε το αστόπαιδο.
Για τον ίδιο το "αξεσουάρ" είναι "φθηνή εργασία" ή "τροφή για τη φάμπρικα" για ακόμη μεγαλύτερα κέρδη των επιχειρήσεων του "εθνικού κεφαλαίου"!
Ροζ υποκρισία από τη μία, επιχειρηματική σκέψη από την άλλη...

[ΝΤΑΒΕΛΗΣ]

Ένα ωραίο κείμενο του "Προφήτη"
από:
http://www.antinews.gr/?p=2879

ΑΠΟΡΙΑ: "Προφήτη" γιατί δεν κάνεις και μια αναφορά σε αυτούς που τα έχουν επεξεργαστεί και αναλύσει ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ αυτά τα ζητήματα;
Μήπως επειδή τα έχουν ...προφητεύσει εδώ και πάνω από ΔΕΚΑ χρόνια;


Μετανάστευση και κρίση: μια απόπειρα σύνθεσης

By Factorx | July 27, 2008

Η ανεξέλεγκτη μετανάστευση επιβλήθηκε στην αρχή από τις ΗΠΑ, για να δώσουν εισόδημα στους Αλβανούς, επειδή στην μετά-Χότζα εποχή βρισκόντουσαν 50 χρόνια πίσω από τις υπόλοιπες χώρες και η διαφορά επιπέδου ζωής κινδύνευε να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες κοινωνικές εξεγέρσεις. Το αλβανικό στοιχείο αποτελούσε επίσης τον «δούρειο ίππο» για τα μελλοντικά σχέδια των Αμερικανών στα Βαλκάνια (βλ. καντονοποίηση) και το πιο φιλικό προς στις ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο (βλ. και επίσκεψη-αποθέωση Μπους). Η πληθυσμιακή κινητικότητα που προέκυψε από την κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ βρήκε την Ελλάδα ανοχύρωτη, με την αποδιοργάνωση του κρατικού μηχανισμού επί ΝΔ, μετά το γιουρούσι των ΠΑΣΟΚων.
Τα προσωπικά δράματα χιλιάδων ατομικών περιπτώσεων δεν μπορούν να σταθμισθούν με την ανάγκη διατήρησης μιας κρατικής οντότητας που μέχρι τότε είχε την υψηλότερη εθνική συνοχή στην Ευρώπη - 98%. Οι ευαίσθητες ψυχές να θυμούνται ότι η Μέκκα της μείξης ανθρώπων διατηρούσε την Νήσο Έλλις, όπου οι υποψήφιοι εισόδου ελεγχόντουσαν όπως τα άλογα και πάμπολλοι απορριπτόντουσαν, επιστρέφοντας εκεί απ’ όπου με απόγνωση είχαν φύγει. Για να μην θυμίσω το πέταγμα των Αλβανών στη θάλασσα από τους «πολιτισμένους» Ιταλούς.
Το οικονομικό «σύστημα» στην Ελλάδα είναι αναχρονιστικό, φαύλο, σαθρό και κρατικοδίαιτο. Όλοι, αφού ή δεν θέλουν ή δεν μπορούν να εισαγάγουν καινοτομίες, για «να επιβιώσουν», χρειάζονται χαμηλότερο εργατικό κόστος, οπότε η «αλβανική συγκυρία» αποτελεί μάννα εξ ουρανού. Ο Ανδρέας για να κυβερνήσει μοιράζει χρήμα, θέσεις, εξουσίες και ασυδοσία. Η ψευδεπίγραφη άνοδος του βιοτικού επιπέδου με δανεικά και επιδοτήσεις που μετατράπηκαν αποκλειστικά σε κατανάλωση, κατά τη δεκαετία του 80, αποτέλεσε την ελληνική εκδοχή «της νέας στρατηγικής του καπιταλισμού». Έτσι βαθμιαία το συλλογικό υποσυνείδητο υιοθετεί την αρχή της ήσσονος προσπάθειας και σχηματοποιούνται στρώματα που ζουν με παρασιτικές-μεταπρατικές οικονομικές δραστηριότητες ή συνδικαλιστική αργομισθία, τα οποία αφ’ ενός χρειάζονται φθηνά, αλλοδαπά, εργατικά χέρια (για εργασία ή εξυπηρέτηση) για να συνεχίσουν την απόλαυση μιας όλο και πιο πολυτελούς ζωής. Η επαρχία ερημώνεται από την κοινωνική απαξίωση των δραστηριοτήτων που τρέφουν και υποστηρίζουν την ανθρώπινη ζωή (πρωτογενής και δευτερογενής τομέας). Μοιραία, η εισροή αλλοδαπών θα προβληθεί ως «ένεση ζωής».
Μετά το 1991 η έλλειψη αντιπάλου δέους καταργεί τα προσχήματα. Η ισχύς απόφασης περνά ανοιχτά σε υπερεθνικούς επιχειρηματικούς οργανισμούς και το περιώνυμο «άνοιγμα των αγορών» απαιτεί. Πρώτον, ομογενείς πληθυσμούς, συνιστάμενους από «πολίτες-καταναλωτές» και όχι από «ιθαγενείς υπηκόους». Δεύτερον, την κατάργηση και των τελευταίων φραγμών που αποτελούν οι εθνικές νομοθεσίες, προερχόμενες από παράδοση εθνικής ιδιαιτερότητας και άσκηση εθνικής κυριαρχίας. Κοντολογίς, θέλουν να πουλάνε «ό,τι - όσο – όπου - όπως γουστάρουν».
Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να κατεδαφισθεί ιδεολογικά η έννοια «εθνικό κράτος». Και οι εθνικά ομοιογενείς πληθυσμοί να αποκτήσουν ένα εσωτερικό εχθρό που θα αμφισβητεί διαρκώς και έμπρακτα το δικαίωμα των γηγενών να έχουν προτεραιότητα στη λήψη αποφάσεων. Εδώ βρίσκεται ο ρόλος για τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Αλαβάνο, τον Τσίπρα, τις ΜΚΟ και το εκσυγχρονιστικό μπλογκ σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
“Πριν 60 χρόνια οι Έλληνες είχαν εθνική συνείδηση.
Ακόμα έχουν, αλλά φοβούνται ή ντρέπονται να το πουν, μη χαρακτηρισθούν “εθνικιστές” από τους εκσυγχρονιστές τρομοκράτες.
Εκφυλίσθηκαν από το «αμερικανικό μοντέλο».
Αυτό αποτελεί και την μόνη ελπίδα για να αποφευχθεί ο προοιωνιζόμενος, ειρηνικός ή όχι, εθνικός ακρωτηριασμός : ο εκφυλισμός γειτόνων και μεταναστών.”
Δηλαδή θα σωθούμε εαν γείτονες και εισαγόμενοι μετανάστες γίνουν εξίσου μαλθακοί με εμάς.

_________________
Φωτιά και τσεκούρι όχι μόνο στους
προσκυνημένους, αλλά και στους
πράκτορες και προβοκάτορες.

[Ροβεσπιέρος]

http://www.paron.gr/v3/new.php?id=30075&colid=&catid=34&dt=2008-07-27%200:0:0[/url]




ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΒΟΜΒΑ...

Πάνε και για νέες μαζικές νομιμοποιήσεις και ελληνοποιήσεις


Η Ελλάδα θα «αδειάσει» εκ των προτέρων το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη λαθρομετανάστευση



Φαίνεται πως συνεχίζεται ακόμη το ελληνικό παράδοξο στο θέμα της λαθρομετανάστευσης. Η Ελλάδα βρίσκεται από τη θέση της στην πρώτη γραμμή του προβλήματος. Έχει ήδη στο έδαφός της έναν τεράστιο αριθμό λαθρομεταναστών. Αντιμετωπίζει προβλήματα και κινδύνους λόγω των γνωστών σχέσεών της με την Τουρκία και των ρευστών γεωπολιτικών συνθηκών και ανακατατάξεων στα Βαλκάνια. Και όμως, τα μηνύματα που στέλνει είναι αντιφατικά. Εμφανίζεται να μην έχει συνειδητοποιήσει ακόμη το μέγεθος του προβλήματος που αντιπροσωπεύει γι' αυτήν η λαθρομετανάστευση. Να μην υποψιάζεται ότι η μαζική λαθρομετανάστευση και η με οποιονδήποτε τρόπο ανοχή της σημαίνει αλλαγή του πληθυσμού της, διάσπαση της εθνικής και κοινωνικής συνοχής της και βαλκανοποίηση.

Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη μετανάστευση

Αφορμή για τα ερωτήματα και τους προβληματισμούς αυτούς δίνουν τα δημοσιεύματα που εμφανίσθηκαν πριν από λίγες μέρες σε διάφορες εφημερίδες και κάνουν λόγο για νέες «τολμηρές» προτάσεις που έχει κάνει προς το υπουργείο Εσωτερικών η «Κεντρική Επιτροπή Απλούστευσης Διαδικασιών για τους Μετανάστες». Οι προτάσεις θέτουν στο επίκεντρο τη μαζική ελληνοποίηση περίπου 100.000 παιδιών μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και εισηγούνται παραλλήλως την «απλούστευση» και την περικοπή των αναγκαίων προϋποθέσεων για την «οικογενειακή επανένωση», τις «επενδύσεις» από μετανάστες, την παραχώρηση αδειών παραμονής και εργασίας, την είσοδο και έξοδο από τη χώρα.
Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα εκστρατεία για μαζικές νομιμοποιήσεις και ελληνοποιήσεις, με εύσχημη πρόταξη των παιδιών των μεταναστών, ως τα παιδιά να βρίσκονται μόνα τους στην Ελλάδα, και σε μια στιγμή που αναμένεται η τελική έγκριση και έναρξη εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση τον προσεχή Οκτώβριο.
Είναι γνωστό ότι η Γαλλική Ευρωπαϊκή Προεδρία έχει θέσει ως μία από τις τέσσερις προτεραιότητές της τη διαμόρφωση και υπογραφή ενός Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση. Ήδη, το Άτυπο Συμβούλιο υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Τάξης και Μετανάστευσης στις Κάννες, στις 8-9 Ιουλίου 2008, ενέκρινε καταρχάς τις βασικές διατάξεις και πρόνοιες του Συμφώνου. Το οριστικό κείμενο θα εγκριθεί και θα τεθεί σε εφαρμογή σε νέα Σύνοδο υπουργών τον προσεχή Οκτώβριο.
Στο πρώτο άρθρο του Συμφώνου προβλέπεται ρητά ότι καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν πρέπει να προχωρεί σε μαζικές νομιμοποιήσεις λαθρομεταναστών και ότι νομιμοποιήσεις θα πρέπει να γίνονται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνο σε ατομική βάση. Η Ελλάδα συμμετέχει και συνεργάζεται για τη διαμόρφωση του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση. Είναι δυνατόν όμως, ενώ αναμένεται η τελική έγκριση και είσοδος σε ισχύ του Συμφώνου, να σπεύσει η Ελλάδα να εξαγγείλει νέες μαζικές ελληνοποιήσεις και νομιμοποιήσεις, αδειάζοντας εκ των πραγμάτων το περιεχόμενο και τη λογική του;
Προβάλλεται, βεβαίως, το επιχείρημα ότι η μαζική ελληνοποίηση των παιδιών των μεταναστών θα αφορά μόνο τους «νόμιμους» μετανάστες. Το επιχείρημα δεν είναι, δυστυχώς, ισχυρό για πολλούς λόγους. Πρώτα απ' όλα, γιατί δεν γίνεται στην πράξη κανένας ουσιαστικός έλεγχος για την εγγραφή στο σχολείο παιδιού «νόμιμου» ή «παράνομου» μετανάστη. Δεύτερον, γιατί η βιομηχανία πλαστών εγγράφων και η ολιγωρία της Διοικήσεως σ' αυτό το θέμα έχουν πάρει τέτοιες διαστάσεις, ώστε ο μεγάλος όγκος των λαθρομεταναστών να εμφανίζεται εφοδιασμένος με «νόμιμα» έγγραφα παραμονής και εργασίας. Τρίτον, γιατί με την πρόταση της μαζικής ελληνοποιήσεως 10.000 παιδιών μεταναστών επιχειρείται ουσιαστικά η έμμεση νομιμοποίηση των πάντων, μέσω του δικαιώματος για οικογενειακή επανένωση. Με ποια λογική θα μπορεί κανείς να νομιμοποιεί και να ελληνοποιεί τα παιδιά και να αρνείται την παραμονή και τη νομιμοποίηση των γονέων; Η πρόταξη των παιδιών γίνεται, προφανώς, για λόγους συναισθηματικού επηρεασμού της κοινής γνώμης.
Με το μέτρο όμως αυτό επιχειρείται ταυτοχρόνως μια μεγάλη ανατροπή στο ελληνικό δίκαιο, με την εισαγωγή του λεγομένου δικαίου του εδάφους αντί της καταγωγής, όπως ισχύει σήμερα. Μια τέτοια ανατροπή θα άνοιγε αυτομάτως την πόρτα για ελληνοποίηση όλων των νομιμοποιημένων λαθρομεταναστών στην Ελλάδα.

Οδηγία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωκοινοβουλίου
για την επαναπροώθηση των παράνομων μεταναστών στις χώρες τους

Το νέο κλίμα που επικρατεί στην Ευρώπη σε σχέση με την παράνομη μετανάστευση εκφράζεται και από τη νέα οδηγία που ψηφίσθηκε στις 8 Ιουνίου από το Ευρωκοινοβούλιο, με βάση την έκθεση του γερμανού ευρωβουλευτή Manfred Weber. Σύμφωνα με αυτήν, όλοι οι παρανόμως διαμένοντες μετανάστες σε μια χώρα μέλος απελαύνονται. Καλούνται αρχικά να αποχωρήσουν οικειοθελώς μέσα σε 7 έως 30 ημέρες. Εάν αυτό δεν γίνει, απελαύνονται αναγκαστικά. Θεσπίζεται επίσης, με την ίδια οδηγία, διάρκεια κρατήσεως 6 μηνών, η οποία μπορεί να παρατεθεί έως 18 μήνες. Καθορίζεται ταυτοχρόνως πενταετής απαγόρευση εισόδου στη χώρα των απελαυνομένων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί σήμερα άλλοθι
για την ανοχή της λαθρομετανάστευσης

Υπήρξε μια περίοδος που οι ευθύνες για τη λαθρομετανάστευση στην Ελλάδα ρίχνονταν επιτηδείως στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η αλήθεια είναι ότι το θέμα της ανοχής και της νομιμοποίησης λαθρομεταναστών ήταν πάντα εθνική αρμοδιότητα των κρατών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποκτά αρμοδιότητα μετά τη νομιμοποίηση.


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[ΘΑΛΕΙΑ]

Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν μπορεί να γυρίζει την πλάτη στην πραγματικότητα.


Φαίνεται ότι το «μεταναστευτικό» στις ουσιαστικές του διαστάσεις είναι «καυτή πατάτα». Ουδείς τολμάει να το αγγίξει.

Τα τρομοκρατικά ιδεολογήματα του «ρατσισμού» που εν χωρώ οι πάντες τραγουδούν, με μπροστάρη το «εκσυγχρονιστικό» κράτος- παρακράτος και η «τσόντα» του, ο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν εξαναγκάσει τους πάντες να μην καταπιάνονται με τη μεταναστευτική «βόμβα» που απειλεί να τινάξει στον αέρα την ελληνική κοινωνία.

Η ηγεσία του ΚΚΕ, δεν αποτελεί σε αυτό το «καυτό πρόβλημα» παραφωνία. Έχει γονατίσει από την καθεστωτική και «αριστερή» τρομοκρατική πίεση και ψελλίζει και αυτή ξύλινες «αντιρατσιστικές» φλυαρίες: παρωχημένα λεκτικά κλισέ…

Δεν μπορεί να μη γνωρίζει η ηγεσία του ΚΚΕ τη ζοφερή πραγματικότητα. Δεν δικαιούται να μην γνωρίζει:

α). Ότι η αθρόα, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΑ υποκινούμενη, εισαγωγή ξένων εργατών έχει ανατρέψει πλήρως την αγορά εργασίας, έχει εξοντώσει τα πρωτοπόρα και τα πλέον συνειδητά τμήματα της εργατικής τάξης, έχει διογκώσει την ανεργία και τη μαύρη εργασία και ισοπεδώσει την ταξική συνείδηση. Με δύο λόγια έχει αλώσει τα πάντα, δημιουργώντας δυσμενέστατους συσχετισμούς σε βάρος της εργατικής τάξης, καταστρέφοντας κάθε «συνθήκη» αγωνιστικής οργάνωσης και κινητοποίησης.

ΟΤΑΝ η φυσική πρωτοπορία μιας τάξης εξοντώνεται και οι ιστορικοί αγωνιστικοί πυλώνες της καταστρέφονται ή αντικαθίστανται με ταξικά καθυστερημένους αλλοδαπούς δούλους ΤΟΤΕ κανένας αγώνας δεν είναι εφικτός.

Αυτό το μαρξιστικό-λενινιστικό αλφάβητο δεν μπορεί να το αγνοεί η ηγεσία του ΚΚΕ.

Και όμως σιωπά για να μη κατηγορηθεί ως «ρατσιστική»!!!

Δεν καταπιάνεται σοβαρά με το πρόβλημα, δεν αγγίζει καν το πρόβλημα. Σέρνεται, ψελλίζοντας και αυτή ηθικολογικά αντιρατσιστικά κλισέ…

β). Δεν δικαιούται, επίσης, η ηγεσία του ΚΚΕ να μην γνωρίζει την γκετοποίηση της Αθήνας, τις μαφίες που τρομοκρατούν το κέντρο της και κάνουν αφόρητη τη ζωή των κατοίκων. Οι καταγγελίες καθημερινά πληθαίνουν…

Δεν μπορεί να μη γνωρίζει το εφιαλτικό και πολυεδρικά εγκληματικό έργο αυτών των αλλοδαπών μαφιών και συμμοριών, που ελέγχουν μεγάλα τμήματα των εισαγόμενων νέων δούλων.

Γιατί σιωπά; Και ποιες προτάσεις έχει επεξεργαστεί για αυτή τη νέα καπιταλιστική, εφιαλτική ζούγκλα που έχουν επιβάλλει;

Γιατί δε οργανώνει τις τοπικές κοινωνίες για να αντιμετωπίσουν τις νέες απειλές; Τι περιμένει; Να φτάσει η κατάσταση σε έκρηξη και μετά να κατηγορηθούν οι αυτό-αμυνόμενοι πολίτες σαν ρατσιστές; Δηλαδή, αν έρθει κάποιος να σε δολοφονήσει και αμυνθείς είναι ρατσισμός; Γιατί όλα αυτά δεν τα αναλύσει και δεν τα καταγγέλλει η ηγεσία του ΚΚΕ;

γ). Δεν δικαιούται, τέλος, να μη γνωρίζει η ηγεσία του ΚΚΕ ότι είναι ανέξοδο να διεκδικείς μεγαλύτερα μεροκάματα και καλύτερους όρους ζωής ή να καταγγέλλεις φραστικά τα εγκλήματα του κεφαλαίου κατά των εργατών και να παρασιωπάς το έγκλημα των εγκλημάτων: Την εισαγωγή νέων δούλων και μέσω αυτής την κατάλυση ΟΛΩΝ των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων.

Γιατί πώς θα διεκδικήσεις μεροκάματα ή θα αμυνθείς απέναντι στις μετωπικές επιθέσεις της εργοδοσίας όταν η ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ έχει καταλυθεί και ο εργοδότης έχει μια γιγάντια στρατιά εξαθλιωμένων ανέργων;

Κα πώς θα κινητοποιήσεις το εργατικό δυναμικό, όταν το «εργατικό πεδίο» έχει καταχτηθεί και αλωθεί από αλλοδαπούς δούλους χωρίς καμιά ταξική, αλλά ούτε στοιχειώδη συνδικαλιστική συνείδηση;

Τι έκανε για όλα αυτά και ποιες πρωτοβουλίες πήρε για να μη φτάσει η κατάσταση στο σημερινό εφιάλτη; Τι θα κάνει και σήμερα για τις νέες νομιμοποιήσεις που ετοιμάζονται;


Υπάρχουν ακόμα πάρα πολλά ερωτήματα προς την ηγεσία του ΚΚΕ. Θα περιοριστούμε όμως, στα παραπάνω, τα θεωρούμε υπεραρκετά.

[Καρσιλαμάς]

Από:
http://karsilamas.blogspot.com/2008/07/blog-post_4102.html


Πολύ εύστοχο το παρακάτω κείμενο του "Καρσιλαμά".
Επειδή γνωριζω και εγώ τον συγγραφέα, προσυπογράφω!

Το τοποθέτησα για να δείξω πώς μιλάνε για το "μεταναστευτικό" όλες οι πολιτικές, πνευματικές και ψυχολογιές διαστροφές του συστήματος: οι αντιεξουσιατές, μπαρόβιοι στα λόγια αλλά εξουσιαστές στην πράξη.

Ιδιόρρυθμα "άλλοθι" του καθεστώτος και ιδιόρρυθμα "λαμόγια"





ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.ΕΝΑΣ ΑΧΤΑΡΜΑΣ ΑΠΟΨΕΩΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ.



Είχα την τύχη, αν και στην προκειμένη περίπτωση μάλλον για ατυχία πρόκειται, να γνωρίσω τον συγγραφέα Γιώργο Σκούρτη όταν δούλευα σαν σερβιτόρος στο ΦΙΛΙΟΝ (πρώην ΝΤΟΛΤΣΕ) του Κολωνακίου την δεκαετία του 90.

Ηταν θυμάμαι ένας πολύ δύσκολος άνθρωπος,σκαιότατος προς το προσωπικό του μαγαζιού,απότομος,αντικοινωνικός.

Ολοι οι σερβιτόροι αποφεύγαμε το τραπέζι του αφού είχε πάντα λυμένο το ζωνάρι του για καυγά.

Επινε και μάλιστα πολύ.

Εδειχνε ένας άνθρωπος προβληματικός που ξεχνιόταν στο αλκοόλ.

Σήμερα έπεσα πάνω σε ένα άρθρο του στο www.zougla.gr

Ο γνωστός συγγραφέας ξεκινά το άρθρο του υποπίπτοντας σε ένα σοβαρότατο λάθος.

Γράφει ότι η συμπαθέστατη Καντίτζα που συνόδευσε τον Τσίπρα στην δεξίωση του Προεδρικού Μεγάρου,έχει γεννηθεί στην Ελλάδα.

Η αλήθεια είναι ότι αυτήν την εντύπωση άφησε να πλανιέται ο ίδιος ο cool Alexis όταν μίλησε για τα δικαιώματα όσων αλλοδαπών έχουν γεννηθεί στην χώρα μας,υποννοώντας ότι η γλυκιά Καντίτζα ανήκε σ'αυτήν την κατηγορία.

Κι όμως όπως λέει η ίδια έφυγε από την χώρα της στην ηλικία των δώδεκα ετών για να έλθει στην Ελλάδα.Νόμιμα ή παράνομα ας το αντιπαρέλθουμε.

Ο Σκούρτης συνεχίζει λοιπόν αναφέροντας την προσφορά των μεταναστών στην οικονομία μας και όχι μόνο.

Γράφει κατά λέξη: (Και ας μην αναφέρω το «νόμιμο» ερωτικό πρόβλημα, Έλληνες παντρεύονται αλλοδαπές επειδή δεν βρίσκουν Ελληνίδα ή αποπλανούνται τάχα μου, ή ξεδίνουν τη στερημένη τους λίμπιντο στις δίμετρες πανέμορφες, οι οποίες στη χώρα τους μπορεί να έχουν κάνει κλασσικό μπαλέτο, μπορεί να έχουνε σπουδάσει γιατρίνες και όλα τα «καλά» επαγγέλματα, κι έρχονται εδώ και εξαναγκάζονται να πουλάνε όσο όσο τις σεξουαλικές τους υπηρεσίες.)

Μάλλον ο Σκούρτης θα έχει προσωπική εμπειρία από τις....δίμετρες αλλοδαπές αν και ήμουν προσωπικά παρων όταν λιώμα ως συνήθως την έπεσε σε μιά γνωστή μου που μετά βίας ξεπερνούσε το 1.60.Είπαμε όμως,προβληματικός άνθρωπος ο συγγραφέας.

Κι αφού μας λέει πόσο καλό κάνουν οι καταθέσεις των μεταναστών στο τραπεζικό μας σύστημα (χαρές ο Λάτσης),συνεχίζει το παραλήρημα του αποκαλώντας λίγο πολύ εγκληματίες και ρατσιστές τους Ελληνες.

Λίγο παρακάτω βέβαια ο ίδιος σκιαγραφεί με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση που επικρατει στο κέντρο της Αθήνας εξ'αιτίας της παρουσίας χιλιάδων μεταναστών που έχουν γκετοποιήσει ολόκληρες γειτονιές.Είπαμε όμως,προβληματικός άνθρωπος ο συγγραφέας.

Λέει πάλι κατά λέξη:
Υ.Γ.1. Ζω στην Κυψέλη, γεμάτη από Αφρικανούς, Ρώσους κλπ. Στην πλ. Αμερικής, Κολιάτσου, από πάνω κι από κάτω, σπάνια θα ακούσεις ελληνικά στο δρόμο.
Πηγαίνετε στην πλ. Βικτωρίας βραδάκι, όλα τα παγκάκια είναι τίγκα στους μετανάστες, πάνε πια τα ελληνάκια που έπαιζαν κυνηγητό και οι μανάδες με τα μωρά τους.
Υ.Γ.2. Κάντε μια βόλτα στην Μενάνδρου, στην πλ. Κουμουνδούρου, από το πρωί μέχρι το βράδυ, δεν θα συναντήσετε κανέναν Έλληνα, άντε κάνα πρεζόνι.
Υ.Γ.3. Καλά, δεν μιλάω τώρα για το τετράγωνο Σοφοκλέους-Σωκράτους-Μενάνδρου-Αισχύλου- Ευριπίδου ( Τραγωδία σκέτη…), όπου γίνεται της «μαύρης πουτάνας το κάγκελο».
Πέφτουνε πάνω σου σαν ακρίδες! (Και σε εκατό μέτρα…περιπολικό!)

Εν ολίγοις ένας αχταρμάς,λίγο απ'όλα, θέλοντας να μας καταδείξει την συμπάθεια του προς τον Τσίπρα.

Κύριε Σκούρτη δεν είναι ντροπή να γουστάρετε τον cool Alexis,τουλάχιστον δεν είστε ο μόνος.

Αλλά την επόμενη φορά που θα καταπιαστείτε με το σοβαρότατο θέμα της μετανάστευσης,φροντίστε τουλάχιστον να είστε καλύτερα διαβασμένος.

Οσο για το τραπεζικό μας σύστημα που τόσο ενδιαφέρεστε να σας πληροφορησω ότι βάσει μαρτυρίας γνωστού μου τραπεζικού στελέχους καμία αποταμίευση δεν κάνουν οι αλλοδαποί.

Οτι τους περισσεύει από τα πενιχρά τους εισοδήματα τα στέλνουν στις χώρες τους με εμβάσματα,αφού εκεί τα λιγοστά ευρώ έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία απ'ότι αν τα κλείδωναν στους ντόπιους καταθετικούς λογαριασμούς με τα επιτόκια της πλάκας.

Εύχομαι τέλος να μπορούσατε να γίνετε έστω και λίγο καλύτερος άνθρωπος.

Να είστε σίγουρος ότι ούτε η όψιμη ευαισθησία σας για τους μετανάστες,ούτε η δήθεν αριστεροσύνη σας θα το πετύχουν αυτό.

Ψάχτε καλύτερα μέσα σας,κοιταχτείτε στον καθρέφτη και λύστε το πρόβλημα που έχετε με τον ίδιο σας τον εαυτό.

Και τότε ίσως ανακαλύψετε πολλά που δεν θα σας αρέσουν καθόλου.

Οπως δεν άρεσαν σε μένα όταν σας γνώρισα.