Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
"ΙΟΙ" και Σία: Τα τινάγματα του σφαγμένου κόκορα

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Απρ 25, 2008 11:24 pm    Θέμα δημοσίευσης: "ΙΟΙ" και Σία: Τα τινάγματα του σφαγμένου κόκορα Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
«ΙΟΙ» και Σία: Τα τινάγματα του σφαγμένου κόκορα.

Παραθέτουμε ένα κείμενο από το Λύκο και από κάτω το δικό μας σχόλιο.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ:
http://lupus002.blogspot.com/2008/04/lupus.html


Ολοσέλιδο στο Πρώτο Θέμα η απίθανη ιστορία ...σεξ, βίας και κατασκοπίας που αποκάλυψε το Lupus! Όμως δεν πρέπει κύριοι να αναφέρετε τις πηγές σας;


Ολοσέλιδο ...αφιέρωμα στην τρομερή ιστορία που είχε αποκαλύψει το Lupus πριν λίγες εβδομάδες, για τον Ιό, τους Χρυσαυγίτες, το Ρεσάλτο, το τουκιθεμπλόμ, τον Αμπού Νικόλα αλ Γιουνάνι, την ισραηλινή αντιτρομοκρατία και τον Αχμαντινετζάντ, έκανε το Πρώτο Θέμα, στο φύλλο της περασμένης Κυριακής (20-4-0Cool.
Ωστόσο η πρώτη κυριακάτικη εφημερίδα της χώρας, απαξίωσε να αναφέρει τις πηγές του ανώνυμου δημοσιεύματος της, δηλαδή το Lupus εδώ και εδώ
--
Και να φανταστείτε σε αρκετά σημεία είναι κατά λέξη αντιγραφή, τόσο πολύ που αποτυπώνονται ακόμη και τα λάθη μας σε κάποιο όνομα...
--
Ο tempora o mores! Τι να κάνουμε; Πάντως μπορεί να επανορθώσει το Πρώτο Θέμα...
--
Ωστόσο πιό εντυπωσιακή είναι η αντίδραση του Ιού της Ελευθεροτυπίας, στο δημοσίευμα: μιλάει για ασυναρτησίες που κυκλοφορούν σε "ακροδεξιά μπλογκ, για αποφορά μυστικών υπηρεσιών και άλλες ανοησίες εδώ
--
"**Από κοντά και το φρεσκοπουλημένο «Πρώτο Θέμα», το οποίο συνεχίζει να συνδυάζει το λαϊκό λάιφ στάιλ με στρατευμένα ακροδεξιά «ρεπορτάζ» που φέρουν τη βαριά αποφορά του βαθέος κράτους και των υπηρεσιών του. Αφιέρωσε λοιπόν μια ολόκληρη σελίδα για να φιλοξενήσει σε (ανυπόγραφο βέβαια) «άρθρο» κάθε λογής ασυναρτησία που κυκλοφορεί στα ακροδεξιά μπλογκ και στη φαντασία κάθε πικραμένου εναντίον του «Ιού»".
--
Για σένα όμως βοά η ελληνική κοινωνία,
Ιέ της Ελευθεροτυπίας, και όχι για τα "ακροδεξιά" blog που αναφέρεις, υπαινισσόμενος το Lupus... Ας μην συνεχίσουμε καλύτερα...
---
ΥΓ Πάντως μιά και έθεσες το θέμα, μετά το Πάσχα θα συνεχίσουμε το θέμα που είχαμε εγκαταλείψει. Δηλαδή ποίος σου έδωσε τα στοιχεία για την συνεργασία Χρυσαυγιτών και αστυνομικών και όλη την συνέχεια της ιστορίας, την οποία γνωρίζουμε...

ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Πρώτη: Πράγματι το ρεπορτάζ του «Πρώτου Θέματος», στηρίζεται στο στοιχειοθετημένο ρεπορτάζ του Λύκου και σε πολλά σημεία το αντιγράφει αυτούσιο.

Δεύτερη:
Δύο είναι οι άξονες όλης αυτής της ιστορίας:
α) η αποκάλυψη του «Ρεπόρτερ» του ΡΕΣΑΛΤΟ που τα γεγονότα την επιβεβαίωσαν στο ακέραιο.
β) Η θύελλα που προκάλεσε αυτή η αποκάλυψη με την εμπλοκή ισραηλινών μπλοκ και παραρτημάτων τους, της «Χρυσής Αυγής» και άλλων θιγόμενων πρωταγωνιστών: Αυτό το αποκάλυψε με δεινή, συνθετική δημοσιογραφική αρτιότητα και παραστατικότητα ο Λύκος. Του έδωσε και το ανάλογο «κατασκοπευτικό» σασπένς το οποίο το «πρώτο θέμα» το μετέφερε σχεδόν αυτούσιο. Σασπένς, που κατά τη γνώμη μας, αδυνάτιζε το ουσιώδες πολιτικό ζήτημα: Τη θεσμική, δημοσιογραφική εξουσία των «ιών», την άμεσα εξαρτώμενη και κατευθυνόμενη από μεγάλα κέντρα εξουσίας και παραεξουσίας, το ΔΙΚΤΥΟ υποστήριξης των ιδεών και πρακτικών των «Ιών», καθώς και το γεγονός ότι μεταξύ των «άκρων» υπάρχουν ιμάντες δράσης και ιδεολογικής στήριξης: Με πρώτο τον «Ιό»!!!

Τρίτη: Οι «Ιοί» δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα ότι έχουν γίνει το ρεντίκολο όλης της ελληνικής κοινωνίας και κάθε αφορισμός τους κατά οποιουδήποτε αποτελεί «παράσημο» επαίνου! Δεν έχουν αντιληφθεί ότι δεν είναι σε θέση ΣΗΜΕΡΑ να απειλούν γιατί έχουν αποκαλυφθεί ΤΕΛΕΙΩΣ και στους πλέον δύσπιστους. Η εξουσία τους έχει καταρρεύσει και πολύ γρήγορα θα πεταχτούν στο σκουπιδοτενεκέ και θα καταγραφούν στην ιστορία σαν οι σύγχρονοι δωσίλογοι.
Τους επιφυλάσσουμε ακόμα πολλές εκπλήξεις.
Όλες οι σπασμωδικές αντιδράσεις τους, καθώς και των υπο-παραρτημάτων τους μοιάζουν με τα τινάγματα του σφαγμένου κόκορα. Και αυτοί οι άμοιροι ακόμα κοκορεύονται…
[/size]
_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Αντιβιοτικός
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Απρ 27, 2008 6:33 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο Ιός και ο Τρίμης κάνουν τη δουλειά που τους ανατέθηκε.
Οι πραγματικοί ΥΠΕΥΘΥΝΟΙείναι ο Σόμπολος, Τσαλαπάτης, Μπετινάκης, Ράμμος και οι άλλοι του ΔΣ και Πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ και της ΠΟΕΣΥ. Αυτοί επιτρέπουν στον Ιό να δηλητηριάζει.

Πότε θα γίνει κάθαρση στη δημοσιογραφία;
Επιστροφή στην κορυφή
Αντιβίωση



Ένταξη: 12 Μάρ 2007
Δημοσιεύσεις: 15
Τόπος: Πνεύμονες

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Απρ 27, 2008 8:53 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Για πια «κάθαρση» της δημοσιογραφίας μιλάς; Στον πλέον διαπλεκόμενο και διεφθαρμένο τομέα της εξουσίας; Ή αγνοείς ότι ο δημοσιογραφικός κλάδος αποτελεί θεσμική εξουσία υποταγμένη πλήρως στη βιομηχανία της «Ενημέρωσης»; Συνεπώς δεν είναι θέμα προσώπων. Δηλαδή αν ήσουν εσύ στο καθεστωτικό Διοικητικό Συμβούλιο θα έκανες «κάθαρση» και πώς και με ποιους. Ή είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί που αναφέρεις αντιπροσωπεύουν μαζί με την παράταξη του Τρίμη πάνω από το 80% των δημοσιογράφων. Ποιοι τους εκλέγουν εκεί;
Άλλοι είναι οι δρόμοι, όχι της «κάθαρσης», αυτό είναι μια ουτοπία, αλλά για μια Ενημέρωση ριζικά διαφορετική…
Αυτό, όμως, είναι άλλο θέμα συζήτησης και έχει αναλυθεί πολλές φορές εδώ μέσα και στο περιοδικό.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Τρίτος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Απρ 27, 2008 11:50 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Αντιβίωση έγραψε:
Ή είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί που αναφέρεις αντιπροσωπεύουν μαζί με την παράταξη του Τρίμη πάνω από το 80% των δημοσιογράφων. Ποιοι τους εκλέγουν εκεί;


Τους εκλέγουν γιατί δεν γνωρίζουν. Για τον Τρίμη, ας πούμε, αν και μόνο αυτά που έγραψε το ΡΕΣΑΛΤΟ είναι αρκετά να τον σεντράρουν εκτός ΕΣΗΕΑ σε αρκετά μέλη της ΕΣΗΕΑ δεν είναι γνωστά. Οι "αντίπαλοί του" δεν αποκαλύπτουν αυτά στα μέλη για να μπορούν να τα χρησιμοποιούν για περιορισμό του Τρίμη. Οι Τσαλαπατικοί για πετυχαίνουν "ισορροπία", οι Σομπολικοί γιατί απλώς είναι λίγοι. Τα μέλη ΔΕΝ ξέρουν. Τα μέλη όμως δεν είναι απαραίτητο να τα ξέρουν όλα για να γίνει ξεβρώμισμα. Η ηγεσία όμως τα ξέρει και δεν θέλει το ξεβρώμισμα. Την βολεύει.
Επιστροφή στην κορυφή
Αντιβίωση



Ένταξη: 12 Μάρ 2007
Δημοσιεύσεις: 15
Τόπος: Πνεύμονες

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Απρ 28, 2008 12:26 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Εγώ δεν έχω σε αυτή την «υπόληψη» τους δημοσιογράφους. Μέσα σε μια πρέσα εξουσίας βρίσκονται, πειθήνια όργανα των αφεντικών οι περισσότεροι. Οι εξαιρέσεις ελάχιστες. Οι περισσότεροι πουλάνε και τη μάννα τους προκειμένου να γλείψουν ένα κοκαλάκι από την εξουσία που τους παρέχουν.
Έχετε την εντύπωση ότι δεν ξέρουν ποιος είναι ο Τρίμης ή ο Τσαλαπάτης και οι λοιποί; Αλλά ακόμα και αν δεχτούμε ότι τους ξηλώνουν, έχετε την αφέλεια να πιστεύετε ότι αυτοί που θα τους αντικαταστήσουν θα είναι οι «καλοί»; Οι εκλογικές διαδικασίες, όχι μόνο εδώ, αλλά σε κάθε κρατικό ή θεσμικό όργανο εξουσίας είναι κάλπικες και αναδεικνύονται πάντα πρόσωπα των μηχανισμών ελέγχου και εξουσίας: Της οικονομικής εξουσίας πρώτα από όλα, της κρατικής και κομματικής.
Και ο δημοσιογραφικός κλάδος είναι από τους πλέον ελεγχόμενος και χειραγωγούμενος. Αποτελεί ανεξέλεγκτη ΠΑΡΑΕΞΟΥΣΙΑ των ισχυρών βιομηχανιών των ΜΜΕ.
ΟΤΑΝ δεν γνωρίζουμε τη φύση και τη λειτουργία αυτού του χώρου δεν μπορεί και να βρούμε τις αγωνιστικές λύσεις. Θα ζούμε με τις αιώνιες αυταπάτες ότι από τη στιγμή που θα πάμε εμείς στη θέση του Σόμπολου ή του Τρίμη θα αλλάξουμε την κατάσταση.
Αυτά φυσικά δεν σημαίνουν ότι δεν πρέπει να αγωνιζόμαστε, να τους ξεσκεπάζουμε και να αποκαλύπτουμε το βρώμικο ρόλο τους. Αλλά όχι και να πιστεύουμε ότι αν αλλάξουν αυτά τα πρόσωπα θα αλλάξουμε και τη φύση και τη λειτουργία της ιδεολογικής και πολιτικής εστίας του καθεστώτος (ΜΜΕ) και θα καθαρίσουμε τη βρωμιά…
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Τρίτος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Απρ 28, 2008 11:22 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Αντιβίωση έγραψε:
Και ο δημοσιογραφικός κλάδος είναι από τους πλέον ελεγχόμενος και χειραγωγούμενος. Αποτελεί ανεξέλεγκτη ΠΑΡΑΕΞΟΥΣΙΑ των ισχυρών βιομηχανιών των ΜΜΕ.

Σύμφωνοι. Αλλά ΓΙΑΤΙ είναι ελεγχόμενος; Αυτό πρέπει να το δεις. Διότι (δεν ξέρω πώς) τους λείπει η τόλμη να συγκρούονται για την αλήθεια και τη δεοντολογία ή ο φόβος είναι μεγαλύτερος από την τόλμη. Αλλαγή μπορεί να υπάρξει έτσι αλλά αν ήταν από τη φύση τους και χαρακτήρα σκάρτοι τότε χρειαζόταν ξερίζωμα των ίδιων.
Επιστροφή στην κορυφή
Αντιβίωση



Ένταξη: 12 Μάρ 2007
Δημοσιεύσεις: 15
Τόπος: Πνεύμονες

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Απρ 28, 2008 8:05 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

Δεν είναι θέμα προσώπων, αλλά θέμα «πεδίού». Είναι δηλαδή ζήτημα σχέσεων του δημοσιογραφικού πεδίου με την οικονομική και πολιτική εξουσία, συνακόλουθα ζήτημα σχέσεων του δημοσιογράφου με αυτό το καθεστώς.
Το πεδίο της δημοσιογραφίας έχει μια ιδιαιτερότητα. Από τη μια υπάρχουν οι εργαζόμενοι-δημοσιογράφοι και από την άλλη αυτοί η εργαζόμενοι λειτουργούν μέσα σε ένα πεδίο που ασκεί έναν κοινωνικό και πολιτικό ρόλο: Είναι παγιδευμένοι μέσα σε αυτό το ρόλο.
Η φύση και η λειτουργία αυτής της εργασίας του δημοσιογραφικού πεδίου είναι σήμερα πλήρως υποταγμένη στον ολοκληρωτισμό της αγοράς και στη μακάβρια εξουσία των οικονομικών-πλανητικών κέντρων εξουσίας. Όποιος δημοσιογράφος δεν αφομοιώνεται σε αυτό το δημοσιογραφικό καθεστώς αποβάλλεται ή περιθωριοποιείται.
Ο δημοσιογραφικός κλάδος έχει επίσης άλλη μια ιδιαιτερότητα: Αποτελεί το πεδίο χειραγώγησης της κοινωνίας, δηλαδή την κεντρική εστία της ιδεολογικής και πολιτικής προπαγάνδας του κατεστημένου. Για να επιτελέσει αυτό το έργο πρέπει ο ίδιος να είναι χειραγωγημένος ολοκληρωτικά, συνακόλουθα οι δημοσιογράφοι να καταστούν τα ανδρείκελα της καθεστωτικής εξουσίας. Γι’ αυτό το δημοσιογραφικό πεδίο είναι από τα πλέον χειραγωγούμενα μέσα στην κοινωνία: Είναι ιδεολογικός βραχίονας των ισχυρών οικονομικών κέντρων εξουσίας
Ο κλάδος της δημοσιογραφίας σήμερα έχει ΑΛΩΘΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ

Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων και οι διεκδικητικοί αγώνες των δημοσιογράφων είναι καταδικασμένοι αν δεν συνδυαστούν με τον ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ εναντίον της χειραγώγησής τους, εναντίον του ίδιου του συστήματος που χειραγωγεί ολόκληρη την κοινωνία.
Αυτό, όμως είναι άλλο ζήτημα ανάλυσης…
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκέπτης






ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Απρ 28, 2008 11:50 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Αντιβίωση έγραψε:
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

Δεν είναι θέμα προσώπων, αλλά θέμα «πεδίού».

Το πεδίο της δημοσιογραφίας έχει μια ιδιαιτερότητα. Από τη μια υπάρχουν οι εργαζόμενοι-δημοσιογράφοι και από την άλλη αυτοί η εργαζόμενοι λειτουργούν μέσα σε ένα πεδίο που ασκεί έναν κοινωνικό και πολιτικό ρόλο: Είναι παγιδευμένοι μέσα σε αυτό το ρόλο.

Όποιος δημοσιογράφος δεν αφομοιώνεται σε αυτό το δημοσιογραφικό καθεστώς αποβάλλεται ή περιθωριοποιείται.

Αποτελεί το πεδίο χειραγώγησης της κοινωνίας, δηλαδή την κεντρική εστία της ιδεολογικής και πολιτικής προπαγάνδας του κατεστημένου. Για να επιτελέσει αυτό το έργο πρέπει ο ίδιος να είναι χειραγωγημένος ολοκληρωτικά, συνακόλουθα οι δημοσιογράφοι να καταστούν τα ανδρείκελα της καθεστωτικής εξουσίας.




Μα το "πεδίο" ή "χώρος" ή "κοινότητα" κλπ δημιουργείται από τα πρόσωπα. Δεν είναι μία απρόσωπη μάζα ή δύναμη, είναι το συνδιασμένο αποτέλεσμα της προσωπικής λειτουργίας του κάθε ατόμου, προσώπου. Άρα από αυτά τα πρόσωπα έχουμε και την ευθύνη και την οδό της αλλαγής.
Ναι μεν σε μεγάλο βαθμό η εκσυγχρονιστική συνασπισμική χολέρα έχει διαβρώσει σημαντικά τα υψηλά κλιμάκια και χαμηλότερα ακόμη αλλά τώρα δεν είμαστε τόσο χάλια όσο στις αρχές της δεκαετίας. Όχι ότι είμαστε καλά αλλά τουλάχιστον η αντίδραση της χολέρας είναι περιορισμένη όταν τους ξετινάζουμε δημοσίως. Φαντάζεστε τί θα πάθαινε το ΡΕΣΑΛΤΟ επί παντοδυναμίας Σημιταίϊκου αν έγραφε όσα γράφει και έγραψε; Τώρα με τεκμηρίωση και λίγο θάρρος τους κάνεις να το βουλώσουν. Το μόνο όπλο τους είναι εμείς να σταματήσουμε, είτε να βαρεθούμε είτε να τρομάξουμε, τα γνωστά καθεστωτικά.
Δεν μπορούν ν' αντέξουν και τρέμουν τη δική μας αντοχή και επιμονή.

Και καλά κάνουν που τρέμουν.
Επιστροφή στην κορυφή
Αντιβίωση



Ένταξη: 12 Μάρ 2007
Δημοσιεύσεις: 15
Τόπος: Πνεύμονες

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Απρ 29, 2008 2:29 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ή κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις ή συνειδητά επιδιώκεις με διάφορες «τρίπλες» να βρισκόμαστε σε συζήτηση. Όσα θέτεις έχουν εξηγηθεί.

Είναι οι συγκεκριμένες σχέσεις μέσα σε μια κοινωνία, το «είναι», που καθορίζουν τη συνείδηση και τη συμπεριφορά του ατόμου και όχι το άτομο που καθορίζει τις κοινωνικές σχέσεις ή το «είναι» του.

Και υπογράμμισα ότι ακόμα και αν δεχτούμε ότι στο Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ βρεθούν τα πλέον συνειδητά άτομο τίποτα ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ δεν θα αλλάζει, όπως δεν θα αλλάζει η φύση και η λειτουργία του καπιταλισμού αν βρεθούν στη θέση της κυβέρνησης συνειδητοί αριστεροί. Φυσικά μια τέτοια υπόθεση είναι ουτοπία διότι μέσα από τις καθεστωτικές εκλογικές διαδικασίες δεν μπορεί ποτέ να κατακτήσουν την εξουσία οι ανατροπείς του καθεστώτος.
Υπογράμμισα επίσης ότι για να συνειδητοποιηθεί ο δημοσιογράφος πρέπει να αμφισβητήσει το ΟΛΟ σύστημα και να αγωνιστεί πολιτικά για την κατάργηση των όρων της χειραγώγησής του. Αυτό προϋποθέτει πολιτικό κίνημα…
Ο χώρος της δημοσιογραφίας, πολύ περισσότερο από τον εργατικό συνδικαλισμό, δεν αφήνει περιθώρια ανάπτυξης μιας συνείδησης αντικαθεστωτικής και πολιτικής αμφισβήτησης του συστήματος. Αναπτύσσει στα άτομα-δημοσιογράφους την αγοραία συνείδηση των αξιών της αγοράς, την ατομική προβολή και αναρρίχηση στο σύστημα της δημοσιογραφικής εξουσίας: Τη συνείδηση της πρόσβασης στους μηχανισμούς εξουσίας και άσκησης εξουσίας.
Πώς λοιπόν θα συνειδητοποιηθούν αυτά τα άτομα, που δεν έχουν ούτε τη συλλογική συνδικαλιστική συνείδηση του «εμείς», αλλά μόνο του «Εγώ»; Με τις επαναστατικές θεωρίες; Είναι ελάχιστα τα άτομα στην κοινωνία, πολύ περισσότερο μέσα στους δημοσιογράφους, που με διανοητική εργασία ξεπερνούν τα πλαίσια του καθεστώτος και πάνε κόντρα, με συνέπεια και σταθερότητα, στο σύστημα. Απαιτούνται αγωνιστικές εμπειρίες και ατομικό ρίσκο, δηλαδή να θέσεις σε κίνδυνο την οικονομική σου υπόσταση, τα τυχόν προνόμιά σου, τη θέση σου, ακόμα και τη ζωή σου.
Αλλά το πώς αναπτύσσεται η συνείδηση είναι άλλο θέμα συζήτησης…

Το παράδειγμα του ΡΕΣΑΛΤΟ δεν έχει καμιά θέση στη συζήτηση αυτή. Κάποιοι, με αγωνιστικές εμπειρίες και ιδεολογικό-πολιτικά πιστεύω ρισκάρανε. ΟΧΙ άτομα γενικά, αλλά συνειδητοποιημένοι πολιτικά στην κοινωνική αρένα και όχι γρανάζια του δημοσιογραφικού πεδίου.
Το ό,τι επί εκσυγχρονιστικής ηγεμονίας θα φιμωνόταν η προσπάθεια αυτή, θα συμφωνήσω. Αλλά τι θέλεις να αποδείξεις με αυτό. Σήμερα έχουν αλλάξει οι κοινωνικοί συσχετισμοί και οι κίνδυνοι είναι λιγότεροι.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Στέλιος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 30, 2008 12:27 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Αν δεν πρόκειται ν' αλλάξει τίποτα ακόμη και αν (με οποιονδήποτε τρόπο) αλλάξει ακόμη και το ΔΣ δημοσιογραφικών Ενώσεων, τότε γιατί να αγωνιζόμαστε; Τέτοια διοχέτευση απογοήτευσης εγώ δεν την βλέπω με καλό μάτι.
Επιστροφή στην κορυφή
Αντιβίωση



Ένταξη: 12 Μάρ 2007
Δημοσιεύσεις: 15
Τόπος: Πνεύμονες

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 30, 2008 9:10 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Φίλε Στέλιο,
Δεν «διοχετεύω απογοήτευση».
Προσπαθώ να γκρεμίσω αυταπάτες και κυρίως τις κυρίαρχες εκείνες απόψεις που έχουν αναγάγει σε φετίχ το δημοσιογραφικό συνδικαλισμό.
Υπογράμμισα παραπάνω, ότι, αν δεν γνωρίζεις τη φύση και τη λειτουργία του δημοσιογραφικού πεδίου, δεν μπορεί να αγωνιστείς σωστά.
Ο συνδικαλιστικός, συνεπώς, αγώνας, πρέπει να σπάει τα «στενά» δημοσιογραφικά όρια και να γίνεται αγώνας ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ. Γιατί μόνο μέσα από ένα αγώνα πολιτικό μπορεί να συμβάλεις στο να συνειδητοποιήσουν κάποιοι δημοσιογράφοι (κυρίως οι πληβείοι-εργαζόμενοι και όχι οι διαπλεκόμενοι) τη χειραγώγησή τους και τις αγωνιστικές λύσεις για την απελευθέρωσή τους.
Πρέπει, λοιπόν, να προωθηθεί μια άλλη πολιτική αντίληψη που να αναιρεί τον καθεστωτικό, δημοσιογραφικό συνδικαλισμό…
Και θα έχεις διαπιστώσει ότι οι κριτικές και οι πολεμικές μας κατά των «Ιών» και γενικά κατά του δημοσιογραφικού ιερατείου δεν περιορίζονται στα «συνδικαλιστικά», αλλά αποκαλύπτουν, πρώτα και κύρια, τον πολιτικό τους Ρόλο και Λόγο.
Αυτά τα ολίγα
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 30, 2008 3:46 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ένα καλογραμμένο, ευρηματικό και με σατιρική «διάθεση» κείμενο που «χρωματίζει» τον «ωραίο κόσμο» της δημοσιογραφίας. Από το τεύχος 28 του ΡΕΣΑΛΤΟ που κυκλοφορεί.



Η καλύτερη δουλειά του κόσμου

Γράφει ο Κώστας Κόκκινος

Η καλύτερη δουλειά του κόσμου είναι να είσαι «αστέρι» της δημοσιογραφίας. Ένας από αυτούς που βγαίνουν κάθε βράδυ στα τηλεπαράθυρα και παριστάνουν ότι τα ξέρουν όλα ή, έστω, ένας από τους άλλους, τους «σοβαρούς», που έχουν μια στήλη σε εφημερίδα και επίσης παριστάνουν ότι τα ξέρουν όλα.
Ωραίοι τύποι! Ζουν μεταξύ Κολωνακίου και Εκάλης, βγαίνουν στο τένις κλαμπ και την παραλιακή, ψωνίζουν σε μπουτίκ ή στο εξωτερικό, κάνουν διακοπές στο Γκστάαντ ή στη βίλα τους στις Κυκλάδες, και μιλάνε και γράφουν όλη την ώρα για το Γιάννη στην Άνω Τούμπα, την Τασία στο Αίγιο και το Μάκη στο Παγκράτι.
Έχουν πρόβλημα με τους «κρατικοδίαιτους» αλλά κάνουν τούμπες για την κρατική ρεκλάμα που προκλητικά ρέει στα «μαγαζιά» τους και στηρίζει τις καρέκλες τους. Δηλώνουν αδέσμευτοι, αλλά μιλούν ή σωπαίνουν, χαμογελούν ή... δακρύζουν, κατά πώς τους ζητά η «φωνή του αφεντικού» από το ακουστικό. Έχουν δικά τους ΜΜΕ, ή έστω την παραγωγή των εκπομπών τους, που στήνονται στην ανασφάλιστη ή κακοπληρωμένη εργασία «συναδέλφων» τους και μιλούν για το πόσο δύσκολα τα βγάζει πέρα ο κόσμος ή για το πώς θα λυθεί το ασφαλιστικό.
Παίρνουν το πόστο με παρεμβάσεις κομμάτων και οικονομικών παραγόντων και «ζητούν» αξιοκρατία, κατάργηση του ρουσφετιού και κανόνες στην αγορά. Εκπροσωπούν κανονικότατα τα συμφέροντα που τους «φυτεύουν» στα Μέσα αλλά είναι άτεγκτοι όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των... άλλων. Και, προφανώς, είναι υπεράνω δεοντολογίας και κανόνων εκτός εάν το ολίσθημα το έχει κάνει ο... απέναντι, οπότε αρχίζουν τα «πού είναι το ΕΣΡ», «τι κάνει η ΕΣΗΕΑ» και τα άλλα κροκοδείλια.
Οι άνθρωποι δεν βρίσκονται τυχαία σε τέτοιες θέσεις. Έχουν ικανότητες και άποψη. Πολεμούν το χουλιγκανισμό, εκτός των περιπτώσεων που χουλιγκανίζουν οι ίδιοι. Πολεμούν τους εκβιαστές, εκτός των περιπτώσεων που εκβιάζουν οι ίδιοι. Πολεμούν την παραπληροφόρηση, εκτός των περιπτώσεων που παραπληροφορούν οι ίδιοι. Και βέβαια, πολεμούν κάθε είδους εξάρτηση, εκτός από αυτές που αφορούν στην περίπτωσή τους.
Κακό πράγμα οι «μαύροι λογαριασμοί» και οι off shore εταιρείες, αλλά εξαιρούνται βεβαίως, οι δικές τους. Κακό πράγμα οι συναλλαγές κάτω από το τραπέζι και οι συμφωνίες στο ημίφως αλλά εξαιρούνται, βεβαίως, οι δικές τους. Κακό πράγμα οι μυστικές ενημερώσεις από ημεδαπά ή ξένα υπουργεία, τα «συμβόλαια» εναντίον προσώπων και απόψεων, τα χρυσοφόρα project από τους Soros, αλλά πάντα με την εξαίρεση αυτών στα οποία συμμετέχουν τα καλόπαιδα.
Τώρα πλέον όλοι γνωρίζουμε ότι το παιχνίδι είναι στημένο. Τους είδαμε άλλωστε, πάλι και πάλι, να στοιχίζονται, σαν κοπάδι στη στρούγκα, πίσω από μια άποψη και λίγο μετά πίσω από την αντίθετή της. Κραυγές... προχθές υπέρ των συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία, κραυγές... χθες κατά των συλλαλητηρίων, κραυγές μετά, «ας ονομάζεται όπως θέλει η FYROΜ», κραυγές και τώρα, «μόνη λύση η σύνθετη ονομασία». Κραυγές για το DVD και το ασφαλιστικό χθες, σιωπή τώρα. Ουρλιαχτά μέχρι τώρα για τον Τσίπρα, ψίθυροι πλέον και πάνε για... σιωπή, εκτός εάν αλλιώς τους σφυρίξουν στο αυτί, οπότε -πρόβλημα το ‘χουν;- θα ξαναπιάσουν το ίδιο τροπάρι.
Η καλύτερη δουλειά του κόσμου είναι να είσαι «αστέρι» της δημοσιογραφίας. Ποιος άλλος πληρώνεται τόσο πολύ για να μας κοροϊδεύει κατάμουτρα;



_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες