Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Η Μεταμοντέρνα Αριστερά (εξαιρετικό)

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Νοέ 30, 2017 6:41 pm    Θέμα δημοσίευσης: Η Μεταμοντέρνα Αριστερά (εξαιρετικό) Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η Μεταμοντέρνα Αριστερά (εξαιρετικό)
Του Ηλία Παπαναστασίου



Ο όρος «Μεταμοντέρνος» (Post Modern) αφορά ουσιαστικά την τάση, προσπάθεια και προδιάθεση αποδόμησης – διάλυσης ουσιαστικά – όλου του «Μοντέρνου» επιστημονικού, θεωρητικού κεκτημένου, δηλαδή όλου του Πολιτιστικού Κεκτημένου της Νεώτερης εποχής από το τέλος του Μεσαίωνα και δώθε.

Θα χρειαστεί μια σειρά άρθρων για να εξηγήσουμε απλά και στρωτά την αποδομητική - δήθεν εκσυγχρονιστική - τάση των Μεταμοντέρνων Επιστημόνων και των δήθεν ανατρεπτικών τάσεών τους.


Ουσιαστικά οι Μεταμοντέρνοι μάς πάνε όχι μπροστά, αλλά πίσω από τους «Μοντέρνους» ή νεωτερικούς. Όσο και να διαμαρτύρονται οι Μεταμοντέρνοι και η θεωρία τους, αποτελούν μια Επανάσταση ενάντια στη Λογική και μια ασύντακτη και πρωτόγονη επιστροφή στην Προ-Λογική ή Μυθολογική περίοδο. Καλύπτουν δε την βαθιά αντιδραστικότητά τους με κραυγές επιστημοσύνης και προχωρημένης σκέψης…

Αφήνοντας για τις μετέπειτα δημοσιεύσεις την ανάλυση των θεωριών τους, σήμερα θα ασχοληθούμε με την Μεταμοντέρνα Αριστερά (Αριστερά εντός εισαγωγικών), επικεντρώνοντας σε πέντε χαρακτηριστικά της για να τονίσουμε την ιδιαιτερότητά της.

• Η Μεταμοντέρνα «Αριστερά» έχει σαν κύρια τάση τον Κοινωνιολογισμό.

Έχοντας αλλεργία και ενστικτώδη απέχθεια στη Βιολογία, οι Μεταμοντέρνοι θεωρούν τη Βιολογική κατασκευή σαν Κοινωνική Κατασκευή κατά πρώτο λόγο.

Με αποκορύφωμα την θεωρία του φύλου, την οποία πρεσβεύουν, θεωρούν πως τα δυο φύλα είναι κατά πρώτο λόγο «Κοινωνική Κατασκευή». Ουσιαστικά δεν γεννιέσαι βιολογικά σαν άνδρας ή γυναίκα, αλλά «δημιουργείσαι» ή «διαπλάθεσαι» από την Κοινωνία.

Έχοντας σαν συνειδητό στόχο να αποδομήσουν τον Βιολογικό Πυρήνα των Φύλων υπερτονίζουν την Κοινωνική Επιρροή στην διαμόρφωση των Φύλων μειώνοντας με κάθε τρόπο τον βιολογικό πυρήνα των δυο φύλων.

• Η Μεταμοντέρνα Αριστερά έχει αναγάγει την «Ελευθερία Επιλογής» σε υπέρτατο Αγαθό.


Υπερπηδώντας Κοινωνία, Κοινωνική Επιρροή και Περίγυρο – για να μην μιλήσουμε για κάποιες «Διαβόητες» Έννοιες τις οποίες απεχθάνεται, όπως Κοινωνική Ηθική και Κοινωνική Ευθύνη – η «Αριστερά» αυτή θεωρεί την Ελευθερία Επιλογής Υπέρτατο Αγαθό, Suprema Lex, Lex Regis.

Έτσι, εάν κάποιος που είναι Gay ή Lesbian αποζητά όχι μόνο Σύμφωνο Συμβίωσης αλλά και υιοθεσία τέκνων, ανατροφή κ.λπ. είναι ελεύθερος να το κάνει και φυσικά όλη η υπόλοιπη κοινωνία οφείλει να υπακούσει.

Η τελευταία πρόταση από τον ΣΥΡΙΖΑ για υιοθεσία παιδιών από Ομοφυλόφιλους πιστοποιεί του λόγου το αληθές. Όσοι αρνούνται ή τέλος πάντων έχουν ενστάσεις είναι Ομοφοβικοί – στην καλύτερη περίπτωση… – ή απλά «Νεοναζί» και «Φασίστες».

Είναι ουσιαστικά η αποθέωση της εγωκεντρικής αντίληψης του κόσμου, δηλαδή η αναγόρευση του Φιλελεύθερου Εγώ σε υπέρτατη Αρχή.

Η Μεταμοντέρνα «Αριστερά» είναι ουσιαστικά Φιλελευθερισμός και Νεοφιλελευθερισμός με «Ροζ Πετσέτα».

• Στον τομέα των εθνικών ζητημάτων η αναγόρευση του «Εθνικού Φαντασιακού» σε κύριο κριτήριο όλων των θεμάτων περί έθνους είναι το θεμελιακό τους χαρακτηριστικό.


Για την Μεταμοντέρνα «Αριστερά»
δεν υπάρχει έθνος σαν ιστορική κατασκευή – κοινωνική, ταξική, πολιτική, ιδεολογική, θρησκευτική, βιολογική –, αλλά όλα ανάγονται στην Φαντασιακή παραγωγή/αναπαραγωγή του εκάστοτε Εθνικισμού.

Με αυτή την λογική δεν υπάρχουν Εθνικοαπελευθερωτικοί Αγώνες – όπως των Αντιαποικιοκρατικών Κινημάτων του Τρίτου Κόσμου, του ΕΑΜ επί Κατοχής ή της Επανάστασης του ’21 – αλλά εθνικοί «Εθνικισμοί».

Η λογική πως καθένας που μιλά για Έθνος, Πατρίδα ή Εθνική Απελευθέρωση είναι Εθνικιστής και – εννοείται… – Ακροδεξιός ή και Ναζί δεν είναι Μακριά.

• Μια ακραία αστική – Δεξιά και Ακροδεξιά – αντίληψη ταυτίζει την Μεταμοντέρνα «Αριστερά» με την Διαλεκτική Θεωρία του Μαρξ και τον «Αντιεθνικισμό» της με τον Διεθνισμό του Εργατικού Κινήματος.

Είναι λάθος γιατί οι εκπρόσωποι της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» δεν αποδομούν απλώς την μαρξιστική θεωρία, αλλά ουσιαστικά την απορρίπτουν.


Γνωστά Κοινοβουλευτικά Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ολοζώντανα παραδείγματα με αποτέλεσμα όχι να μην πάνε μπροστά από τον «Δογματικό και ξεπερασμένο Μαρξ» αλλά να επιστρέφουν σε παλαιότερες και ξεπερασμένες απόψεις.

Π.χ. ο Φεμινισμός της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» δεν υποστηρίζει την ισότητα των φύλων όπως κόπτεται, αλλά την προνομιακή μεταχείριση του ενός φύλου σε βάρος του άλλου. Υποκαθιστώντας την πάλη των τάξεων με την πάλη των δυο φύλων και χωρίζοντας τα δυο φύλα, δεν παίζουν απλώς το παιχνίδι της Ελίτ που θέλει να διαιρεί και να βασιλεύει – Divide et Impera – αλλά ουσιαστικά προωθούν την Πρακτική του Νέου Χαλίφη. Αν με άλλα λόγια οι γυναίκες υποκαταστήσουν τους άνδρες – «Χαλίφηδες στην Θέση του Χαλίφη» –, τότε όλα θα πάνε καλά, δηλαδή δεν καταργούμε τον Χαλίφη αλλά αντικαθιστούμε το φύλο του.

Ουσιαστικά δεν έχουν καμία σχέση με τις απόψεις της Ιστορικής Αριστεράς
της Δεύτερης και Τρίτης Διεθνούς – Clara Zetkin, August Bebel, Rosa Luxemburg, Louise Kautsky, Friedrich Engels – όπου υπήρχε σαφέστατο Κοινωνικό Κριτήριο διαχωρίζοντας τις Μεγαλοαστές Φεμινίστριες από τις Εργαζόμενες.

Σύμφωνα με την Ιστορική Αριστερά εχθρός της Γυναίκας είναι το Κεφαλαιοκρατικό Σύστημα.

Σύμφωνα με την Μεταμοντέρνα «Αριστερά» a la ΣΥΡΙΖΑ εχθρός της Γυναίκας είναι ο Φαλλοκράτης, Σεξιστής, Πατριαρχικός, Υποψήφιος Βιαστής και περιφερόμενο Κάθαρμα της Ιστορίας που λέγεται Άνδρας. Μισανδρισμός δηλαδή.

• Η Κοινωνική Προέλευση της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ είναι τα μικροαστικά στρώματα και κυρίως αυτό που ο Κωστής Μοσκώφ αποκαλούσε «Μικροαστική και Μεταπρατική Ιντελιγκέντσια».

Έχοντας επικεντρώσει την προσοχή τους
σε τμήματα της Πανεπιστημιακής και Δημοσιοϋπαλληλικής Γραφειοκρατίας – Μεσαίου και Ανώτερου Επιπέδου – οι ίδιοι οι Μεταμοντέρνοι «Αριστεροί» αυτής της Κοπής αυτοαποκαλούνται Διανοούμενοι και καταχρώνται εννοιών τις οποίες ουσιαστικά δεν γνωρίζουν σχεδόν καθόλου.

Από τις Δέκα Λέξεις οι Επτά είναι «Διανοούμενος» και «Ηγεμονία». Μετριότατοι επιστημονικά και άσχετοι θεωρητικά, καταχρώνται όρους τους όποιους ουσιαστικά δεν κατανοούν, ταυτόχρονα δε κορδώνονται σαν φασιανοί για την Ιδεολογική τους Μεγαλοπρέπεια.

Έχοντας αποκοπεί από γεννησιμιού τους από αυτό που ονομάζουμε λαϊκά στρώματα και εργατική τάξη, έχουν μια νέα μεγάλη καινοτομία συγκριτικά με την Ιστορική Αριστερά, το πλήρες διαζύγιο από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.


Όσοι λοιπόν παραξενεύονται για την ιδεοληψία της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» καλύτερα να μην την συγχέουν με την Αριστερά που γνωρίσαμε Ιστορικά. Αποτελούν ένα περιφερόμενο Κοινωνικό Στρώμα του 3-4% που καταφέρνει με ψευδεπίγραφο τρόπο να ενσωματώνει αιτήματα μεγάλων στρωμάτων όπως και έγινε στις εκλογές του 2015. Πάντα με ψευδοαριστερή μπαγκέτα.

ΠΗΓΗ:
http://www.topontiki.gr/article/232912/i-metamonterna-aristera

Επιστροφή στην κορυφή
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 01, 2017 8:51 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Μεταμοντέρνα Αριστερά και Ηθική (εξαιρετικό)
Του Ηλία Παπαναστασίου




Συμπληρώνονται – σε δυο μήνες– τρία χρόνια Κυβέρνησης Ηθικού Πλεονεκτήματος όπως αυτάρεσκα αυτοαποκαλούνται (Οι Κυβερνητικοί). Μιλάμε πάντα για την Κυβέρνηση της Πρώτη Φορά «Αριστεράς» και τα κατά καιρούς «επιτεύγματα» της…

Αναφερθήκαμε σε προηγούμενο άρθρο μας για τα βασικά χαρακτηριστικά της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» όπως τα είχαμε απαριθμήσει (Κοινωνική κατασκευή του φύλου, Αντι–εθνισμός, Νεοφιλελεύθερη αντίληψη δικαιωμάτων, Αντιδιαλεκτική τοποθέτηση).


Σήμερα βέβαια θα προσθέταμε και ένα πέμπτο στοιχείο, την ηθική τους τοποθέτηση και η οποία – σύμφωνα με τα λεγόμενα τους– αποτελεί την τελευταία γραμμή άμυνας των ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ.

Όταν ανέβηκε η «Αριστερά» – αυτή τουλάχιστον που αυτοαποκαλείται έτσι… – ένα βασικό επιχείρημα που χρησιμοποιούσε κατά κόρο ήταν το ζήτημα του ηθικού πλεονεκτήματος και το οποίο θεωρητικά την έφερνε σε πλεονεκτική θέση συγκριτικά με τους αντιπάλους της.

Αυτό ήταν το βασικό ατού – υποτίθεται – του ΣΥΡΙΖΑ εφόσον δεν είχε κριθεί ακόμη κυβερνητικά, τότε δηλαδή κατά Γενάρη του 2015 μεριά.

Τρία χρόνια μετά, τα ηθικά αποθέματα έχουν στερέψει και οι στρεψοδικίες και κυβιστήσεις σε θεμελιακά θέματα και άξονες πολιτικής έχουν αποκτήσει το χαρακτήρα κανόνα.

Το abnormal έγινε normal ή normality, ο οπορτουνισμός και καιροσκοπισμός πήραν χαρακτήρα θέσφατου και η εκλογίκευση του χυδαίου και των υβρεολόγιων μετατράπηκαν σε «πολιτική αντιπαράθεση».

Αλλά και οι διορισμοί στο Δημόσιο συγγενών (επιφανών στελεχών της Κυβέρνησης), χρήματα που «λησμονήθηκαν» να δηλωθούν ή κέρδη από μετοχές της Black Rock αλλά και εκπροσώπηση μεγάλων – πολύ, μα πολύ μεγάλων συμφερόντων… – όπως η Rothschild μαζί με περιουσίες πολλών ακινήτων για μέλη των Κυβερνητικών Κοινοβουλευτικών Ομάδων μάλλον δεν συνάδουν με το περίφημο «Ηθικό Πλεονέκτημα» και για το οποίο κτυπάει τα στήθη του ο ΣΥΡΙΖΑ εν χορώ...

Εάν λοιπόν οι προηγούμενες Κυβερνήσεις προ ΣΥΡΙΖΑ είναι φορτωμένες με πολλά σκάνδαλα – που είναι…
– ας θυμηθούμε πως κυβέρνησαν 40 χρόνια από 20 χρόνια έκαστος. Με το ρυθμό γεωμετρικής προόδου που προχωράει ο ΣΥΡΙΖΑ φαντασθείτε πόσο θα ζυγίζει το «ηθικό του βάρος» μετά από 20 χρόνια κυβερνητικής θητείας (ο μη γένοιτο)…

Ας φέρουμε συγκεκριμένα παραδείγματα.

Οι περισσότεροι καθημερινοί άνθρωποι θεωρούν διαφθορά και έλλειψη ηθικής την άμεση χρηματική συναλλαγή. Δηλαδή το λάδωμα, μίζα ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομαστεί η «διαδικασία». Εάν με άλλα λόγια, οι Κυβερνητικοί δεν έχουν σε βάρος τους – μέχρι στιγμής – καταδικαστεί για κακουργηματικές πράξεις με αδιάσειστα στοιχεία και με οριστική και αμετάκλητη απόφαση του Άρειου Πάγου και όχι απλά με αποχρώσεις ενδείξεις, τότε έχουμε – σύμφωνα με τα λεγόμενα των Κυβερνώντων – μια Κυβέρνηση «Ηθικού Πλεονεκτήματος» και για την οποία μάλιστα πρέπει να αισθάνεται πολύ – μα πολύ… – περήφανος ο ελληνικός λαός. Αυτό είναι το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο πλασάρει όπου μπορεί με τα Μέσα Ενημέρωσης που ελέγχει και επηρεάζει και που δεν είναι καθόλου λίγα…

Όμως:

o Πρώτα-πρώτα τα σκάνδαλα χρηματισμού
– και μιλάμε για τους προηγούμενους Κυβερνήσαντες – ήταν ανύπαρκτα τα πρώτα χρόνια Διακυβέρνησής τους. Ούτε η πρώτη περίοδος της Ν.Δ. – 1974 έως 1977 – αλλά ούτε και η πρώτη περίοδος του ΠΑΣΟΚ – 1981 έως 1985 – είχαν οσμή σκανδάλων. Το αντίθετο μάλιστα. Και μόνο μετά την πρώτη τετραετία παρατηρούμε ανάλογα φαινόμενα…

Επίσης «Ηθικό δεν είναι το νόμιμο» για να θυμηθούμε και το ρηθέν από γνωστό στέλεχος της Ν.Δ. και το οποίο σιγοντάρουν «περιέργως» και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και συνολικότερα της Κυβέρνησης.

Ηθική δεν είναι μια απλά νομική – ή «νομικίστικη» – διαδικασία αλλά μια ουσιαστική Πράξη Ζωής, ταύτισης Λόγων και Πράξεων και Κοσμοθεωρητικής συνέπειας.


Εάν αυτοαναιρείσαι από τις καταστάσεις σαν Κυβερνήτης ή ανατρέπεται το Αξιακό σου Σύστημα από υπέρτερες δυνάμεις, τότε γενναία και αντρίκια – για να θυμηθούμε και έναν «σεξιστικό» όρο… – παραιτείσαι. Και εάν δεν παραιτηθείς τουλάχιστον εξηγείς στον ελληνικό λαό την πραγματικότητα λέγοντας αλήθειες. Π.χ. δεν του λες «Βγαίνουμε από τα μνημόνια τον Αύγουστο», αλλά αντίθετα του λες «Θα έχουμε Επιτροπεία – άλλος όρος των Μνημονίων – έως το 2060 γιατί υπέγραψα για 2-2,2% πλεονάσματα έως τότε, όπως υπέγραψα και εκποίηση ελληνικού πλούτου για 99 χρόνια». Επίσης του λες «Δεν είναι δυνατόν να βγούμε από την Επιτροπεία πριν εξοφλήσουμε τουλάχιστον το 75% των Δανείων» όπως παραδέχτηκε ο Πιερ Μοσκοβισί απαντώντας σε επερώτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Όπως του λες – του ελληνικού λαού… – και άλλα πολλά.

Π.χ.:

o Η προστασία πλέον της Πρώτης Κατοικίας – Νόμος Κατσέλη – έχει υπονομευτεί.
Του λες π.χ. πως τον Νόμο 3678/2010 (Νόμος Κατσέλη) τον καθιέρωσε η τελευταία Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και δεν τον πείραξε καθόλου η τελευταία Κυβέρνηση της Ν.Δ. (Κυβέρνηση Σαμαρά).

Αντίθετα, το σύστημα των Ηλεκτρονικών Πλειστηριασμών – Κοιμάμαι ιδιοκτήτης και ξυπνάω άστεγος χωρίς να το καταλάβω… – το καθιέρωσε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Επίσης του λες πως προστασία για πρώτη κατοικία κάτω από 300.000 ευρώ δεν υπάρχει ουσιαστικά σαν συμφωνία όπως ανακοίνωσε με ειλικρίνεια Τραπεζίτη ο κ. Καραμούζης, Πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών. Απλούστατα, δεν υπάρχει γραπτή συμφωνία ή Νομοθετική Ρύθμιση. Εάν υπάρχει περιμένουμε να μας την ανακοινώσει ο αρμόδιος υπουργός.

Με άλλα λόγια, δεν παίζεις με την αγωνία, το βιος και την πρώτη κατοικία χιλιάδων ανθρώπων, αλλά μιλάς ξεκάθαρα και ηθικά (Εφόσον κόπτεσαι για την Ηθική, το Ηθικό Πλεονέκτημα, το Ηθικό Ανάστημα κ.λπ., κλπ.).

o Στην τελευταία συζήτηση της Βουλής δεν περιορίζεσαι μόνο στο θέμα των μεσαζόντων –
παρεμπιπτόντως, οι μεσάζοντες στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας καταργήθηκαν με νόμο του 2011 – αλλά προχωράς στο κατεξοχήν Ηθικό Θέμα που είναι η Γενοκτονία στην Υεμένη από τις δυνάμεις του Ισλαμικού Φασισμού που αντιπροσωπεύονται από την Σαουδική Αραβία.

Αλήθεια, πόσο Ηθικό είναι να βγαίνει ο Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Ζαχαριάδης και ουσιαστικά να δικαιολογεί την πώληση όπλων;;;

Είναι «Ηθικό Πλεονέκτημα της Αριστεράς» να πωλεί όπλα σε καθεστώτα που διαπράττουν Γενοκτονία – Σαουδική Αραβία – και μάλιστα να εισηγείται ο Υπουργός Άμυνας τον Απρίλιο του 2015 – πάλι επί ΣΥΡΙΖΑ… – την πώληση όπλων στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) και τα οποία επίσης διεξήγαγαν επίθεση Γενοκτονίας στην Υεμένη;;;

Πού σταματά το «Ηθικό Πλεονέκτημα» και πού αρχίζει η Ανηθικότητα; Απλή ερώτηση. Ή όχι;

o Όταν μοιράζεις «Κοινωνικό Μέρισμα» – νεοελληνιστί «Φιλανθρωπία ή Ελεημοσύνη», όπως προτιμάτε… – θα πρέπει να αναφέρεις δίπλα και τις περικοπές που έχεις κάνει έως σήμερα, στα τρία χρόνια – περίπου – διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Π.χ. τις περικοπές του Τρίτου Μνημονίου και τους αντίστοιχους φόρους, τις περικοπές συντάξεων, την περικοπή του ΕΚΑΣ που ολοκληρώνεται το 2018, τις περικοπές του Νόμου Κατρούγκαλου (Μάης 2016) μέσω της Προσωπικής Διαφοράς, τις μειώσεις των Κοινωνικών Δαπανών στον τελευταίο Προϋπολογισμό και άλλα πολλά ων ουκ έστι αριθμός.

Όπως και όταν επαίρεσαι για το Πλεόνασμα θα πρέπει να μας πεις πώς προήλθε.
Δηλαδή από υπερφορολόγηση, καθυστερήσεις πληρωμών σε πιστωτές, καθυστερήσεις απονομής συντάξεων – πάνω από 150.000 – ή τις 1.000 ημερησίως κατασχέσεις λογαριασμών μέσω ΑΑΔΕ που σημαίνει από τους Μεσαίους και τους Φτωχούς.

Μια και το έφερε η συζήτηση, πόσο «Ηθικό Πλεονέκτημα της Αριστεράς» είναι να μην φορολογείς τον πολύ μεγάλο πλούτο; Η Ελίτ της χώρας, όπως γράψαμε και πριν από μερικές μέρες, καλοπερνά με τον ΣΥΡΙΖΑ και ο οποίος δεν της πείραξε μια τρίχα της κεφαλής της. Η Μεγαλοαστική Τάξη στην Ελλάδα, ευγνωμονούσα τον ΣΥΡΙΖΑ, φόρους ουσιαστικά δεν πληρώνει όπως θα ’πρεπε και ήσυχα κοιμάται εφόσον οι Πληβείοι – Μεσαίοι και Κάτω – έχουν κατατονία και μελαγχολία με συμπτώματα αυτοκτονικού ιδεασμού, έχοντας προσωρινά ηρεμήσει, έστω και φαινομενικά. (Μετά ειδικότερα την ψυχιατρική θεραπεία που προσέφερε η Κυβέρνηση με τα αγχολυτικά της προπαγανδιστικά παρασκευάσματα…).

Αν θυμόμαστε μάλιστα καλά,
τα ΕΛΠΕ – συμφερόντων Λάτση – χρωστούν 1,2 δισ. ευρώ σε φόρους, ο ΠΗΓΑΣΟΣ – συμφερόντων Μπόμπολα – 400 εκατομμύρια και περίπου 200-400 δισ. ευρώ βρίσκονται παρκαρισμένα σε ξένες τράπεζες. Εισπράχτηκε κάποιο σημαντικό ποσό ή μόνο 100 εκατομμύρια, όπως πληροφορούμαστε; (Ρωτάμε τους Ηθικούς του Ηθικού Πλεονεκτήματος της Πρώτη Φορά κ.λπ., κλπ.)…

o Τέλος, όταν υβρίζεται με αχαρακτήριστο τρόπο Γυναίκα Επιχειρηματίας της Θεσσαλονίκης και μάλιστα από Σύμβουλο της Ομάδας Στρατηγικού Σχεδιασμού του Μεγάρου Μαξίμου αλλά και όταν χαρακτηρίζεται σαν «Τσουλί» μια Γυναίκα και Μητέρα, όποια και αν νομίζουμε πως είναι, από Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας της Κυβέρνησης, τότε θα θέλαμε να ρωτήσουμε δυο πολύ απλά πράγματα.

Πρώτο είναι «Ηθικό Πλεονέκτημα» το υβρεολόγιο;;;
(Για να μην τρελαθούμε κιόλας…).

Και δεύτερο, πού είναι η λαλίστατη Γενική Γραμματεία Ισότητας και το Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ να διαμαρτυρηθούν για το σεξιστικό υβρεολόγιο κατά γυναικών;;;

Γνωρίζουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ διακατέχεται από το Σύνδρομο της Επιλεκτικής Ευαισθησίας, αλλού ξεσηκώνοντας τις Φεμινίστριες του Δημόσιου Τομέα και αλλού κάνοντας τον Κινέζο, αλλά το «Ηθικό Πλεονέκτημα»;;; (Πού είναι το ρημάδι;;Wink

Όπως φαίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί μόνο το Paradigm (Επιστημονικό Υπόδειγμα) του καιροσκοπισμού ή χαμαιλεοντισμού και της διπροσωπίας.
Αποτελεί και το απαύγασμα της Διπολικής Διαταραχής. Είναι ο κλασικός Ιανός του διασπασμένου, διπλού εγώ. Και όπως ο κλασικός Ιανός των Ρωμαίων, έχει δυο πρόσωπα, αυτό της «Αριστερής» Persona για την Κοινωνία και το Εσωτερικό, Δικό του και για τον Εαυτό του. Με το Πρώτο διατυμπανίζει την (δήθεν) Αριστερή του Ταυτότητα χτυπώντας τα στήθη του όλη την μέρα και κραυγάζοντας «Είμαι Αριστερός! Είμαι Αριστερός!» και απευθυνόμενος στην Κοινωνία. (Χρειάζεται να κρατάς τα προσχήματα όταν θέλεις να Κυβερνήσεις…).

Με το Δεύτερο, το Εσωτερικό του Πρόσωπο απευθύνεται στον Εαυτό του, ενώπιος ενωπίω και φωνάζει χαμηλόφωνα για να μην τον ακούσει η Κοινωνία, «Πρέπει να κρατήσω την Εξουσία! Με όλα τα σέα και μέα της!»...

Με το Πρώτο Πρόσωπο διαλαλεί την «Αριστεροσύνη» του για να διατηρήσει το εκλογικό του σώμα, με το Δεύτερο Πρόσωπο ισχυροποιεί το ένστικτο Αυτοσυντήρησης, δηλαδή το Ατομικό του Συμφέρον.

Αυτός λοιπόν ο Διπολικός Μικροαστός όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει «Ηθικό Πλεονέκτημα», όπως νομίζει, αλλά αντίθετα, «Πλεονεξία χρήσης της Ηθικής για χάρη του Σκοπού». Αρέσει τρελά η Εξουσία και τα προνόμιά της μαζί με τους παχυλούς μισθούς. Τώρα που την γνώρισε Πρώτη Φορά δεν την αποχωρίζεται εύκολα και μάλλον θυμίζει Γεροντοκόρη που γνώρισε το σεξ, μετά τα 50 και δεν ξεκολλάει από το κρεβάτι…


Αυτό λοιπόν το Κόμμα που αποτελεί case study του Sigmund Freud θα πρέπει να απαντήσει σε μια επίκαιρη ερώτηση του Leon Trotsky:

«Εάν ο Σκοπός αγιάζει τα Μέσα, τον Σκοπό ποιος τον αγιάζει;»


ΠΗΓΗ:
http://www.topontiki.gr/article/248995/metamonterna-aristera-kai-ithiki

Επιστροφή στην κορυφή
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 07, 2017 9:20 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Homo Syrizaiikus
Του Ηλία Παπαναστασίου


Αυτό το μεγαλοφυές σκίτσο ο Στάθης
το εμπνεύστηκε το 2004 από το Σαρόν,
αλλά ταιριάζει και στο Homo Syrizaiikus


Το θέμα των πλειστηριασμών αποτελεί το φλέγον – και θα αποτελέσει ίσως το πλέον εκρηκτικό – θέμα της ελληνικής κοινωνίας.

Ήδη μετά τους πρώτους πλειστηριασμούς φάνηκαν οι επικίνδυνες διαστάσεις που μπορεί να πάρει το θέμα και ειδικότερα μέσω των απροβλέπτων – και πολύ πιθανών αντιδράσεων…– από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα.

[b]Αυτές ακριβώς τις αντιδράσεις
προσπαθεί να προλάβει η Κυβέρνηση μεταχειριζόμενη κάθε επικοινωνιακό μέσο είτε μέσω των επίσημων δημοσίων μέσων είτε μέσω των social media είτε μέσω επίσημων «καθησυχαστικών» δηλώσεων…[/b]

Πλέον έχει γίνει κατανοητό
πως η διεξαγωγή των πλειστηριασμών θα επιδεινώσει την συνολική κοινωνική κατάσταση με όξυνση των συγκρούσεων και των – σχεδόν βέβαιων…– απρόβλεπτων εξελίξεων. Η Κυβέρνηση πληρώνει τοις μετρητοίς τα επίχειρα των υποσχέσεων και των – χωρίς σχεδιασμό – πράξεών της, εάν μάλιστα θυμηθούμε και το τι υποστήριζαν οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ παλαιοτέρα και το σημαντικότερο, τι εφαρμόζουν σήμερα…

Το βασικότερο όλων γεγονός είναι η έλλειψη συνειδητοποίησης των γεγονότων εκ μέρους των κυβερνώντων και η αυτιστική διάθεση των ηγετικών κλιμακίων του Κυβερνητικού Κόμματος. Αυτιστική διάθεση που δεν αφορά μόνο τα «πάνω» κλιμάκια αλλά και τα χαμηλότερα στρώματα, οπαδών και υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ.

Μένει έκπληκτος κάποιος από τις αντιδράσεις υποστηρικτών του Κυβερνητικού Κόμματος στα social media, στον κόσμο ή και γενικότερα στην κοινωνία.


Μετά τις πρώτες αντιδράσεις για τους πλειστηριασμούς η Κυβέρνηση πέρασε στην αντεπίθεση με όλα τα μέσα ταυτίζοντας όσους αντιδρούσαν με τους πλούσιους κατέχοντες και – με απίστευτο τρόπο…– κάθε διαφωνούντα με τους λεγομένους «στρατηγικούς κακοπληρωτές». Όποιος διαφωνεί – σύμφωνα με την Κυβέρνηση και τους προπαγανδιστικούς της μηχανισμούς – ανήκει στους διακινούντες Fake News, στους σπεκουλαδόρους ή ακόμη χειρότερα, στους υποστηρικτές των πλούσιων «λαμογιών»...

Έτσι


- Οι μεν Κυβερνητικοί με δηλώσεις τους προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα γινόμενοι καταγέλαστοι και αυτοαναιρούμενοι με αποτέλεσμα και η κοινωνία να αντιδρά, προσωρινά αποπροσανατολισμένη, αλλά και η αξιοπιστία των Κυβερνώντων να πλησιάζει το ναδίρ. Από το «Έπρεπε η Ν.Δ. να αφήσει τους πλειστηριασμούς» (Μάρδας) έως το «Δεν γίνεται να καθιερωθεί νέος Νόμος για την προστασία της Πρώτης Κατοικίας» (Τσακαλώτος) και από το « Αφήστε το τι λέγαμε για τους πλειστηριασμούς, τώρα πρέπει να σώσουμε τις Τράπεζες» (Σηφάκης, Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ν. Πέλλας) έως το «Το σύνθημα Κανένα Σπίτι στα χέρια Τραπεζίτη ήταν προεκλογικό» (Σπαρτινός, Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ν. Αχαΐας) μένει κανείς ενεός από τον απόλυτο κυνισμό, την έλλειψη στοιχειώδους ανθρωπισμού αλλά και αξιοπρέπειας από όλη την σταχυολόγηση των δηλώσεων των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ. Σπάνια βρίσκει κανείς άλλα παραδείγματα τέτοιας μεταστροφής ή αντιστροφής και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας από Κυβερνώντες όσο μπορεί να βρει από τους σημερινούς λεβέντες της «Πρώτη Φορά κ.λπ.».

- Το ιδιόμορφο νέο γεγονός όμως
είναι η στάση και η γενικότερη άποψη, η αύρα αν θέλετε, που εκπέμπουν ειδικότερα από τα social media πολλοί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ.

Στη θέση της κριτικής άποψης
– όπως συνηθίσαμε παλιότερα … – βλέπουμε τους οπαδούς ή φιλάθλους της «Πρώτη Φορά κ.λπ.» να αυτοαναιρούνται, να κατηγορούν σαν «υποστηρικτές στρατηγικών κακοπληρωτών» όσους αντιδρούν, πολλές φορές να υβρίζουν με χείριστο τρόπο και εννοείται να συκοφαντούν όλους όσοι υποστηρίζουν μια διαφορετική άποψη με στοιχεία των πλειστηριασμών.

Στη θέση του κριτικά σκεπτόμενου υποστηρικτή κόμματος βλέπουμε να αναδύεται ο οπαδός,
ο φίλαθλος και στη θέση της ψύχραιμης αντιμετώπισης η υστερία. Η ανταλλαγή επιχειρημάτων μετατράπηκε σε υβρεολόγιο, η αντιστροφή της πραγματικότητας έγινε τέχνη και οι διαφωνούντες με αυτούς πράκτορες των Fake News ή των «Νταβατζήδων του Τύπου».

Όλοι όσοι φέρουν αντιρρήσεις και ενστάσεις είναι «Πράκτορες του Κούλη» και όλοι όσοι επιχειρηματολογούν ψεύτες. Ακόμη και καταγγελίες των ίδιων των παθόντων – που έχασαν ή χάνουν τα σπίτια τους – τις θεωρούν υποβολιμαίες, γελοιοποιούν τους παθόντες με αίσχιστο τρόπο ζητώντας στοιχεία για το «ποιον» τους και προσπαθώντας να αποδημήσουν κάθε αντίρρηση, ένσταση και διαφωνία.

Αν και είναι γεγονός πως η λασπολογία ακμάζει σε όλους τους χώρους, αλήθεια είναι πως στην Ιστορική αριστερά λάμβανε πάντα έναν ιδεολογικό χαρακτήρα με αντίστοιχες εκφράσεις – «Λικβινταριστές», «Οπορτουνιστές» η απλά «Αντικομματικά στοιχεία»– που τουλάχιστον εξέπεμπε στοιχεία «ορθολογικής» κριτικής.

Σήμερα, ο Homo Syrizaiikus έχει πάρει οριστικά διαζύγιο απ’ όλα τα παραπάνω.

«Εκλαΐκευσε» την αντιπαράθεση
αναβαθμίζοντας το Λεξιλόγιο Λαχαναγοράς σε Ιδεολογία και το υβρεολόγιο σε επιχείρημα, μετατρέποντας την «Ύβριν κατά της Πολιτικής» σε «Πολιτική της Ύβρεως» και ανταλλάσσοντας την Αντιστροφή της Πραγματικότητας με την Πραγματικότητα, αναποδογυρίζοντας δε την «Κοινωνία των Πολιτών» σε «Κοινωνία Απατεώνων» που πρέπει πρώτα να αποδείξουν την αθωότητα τους πριν η Τράπεζα αποφασίσει για την τύχη του σπιτιού τους…

Το «Ουδείς Ένοχος προ Αμετακλήτου Αποφάσεως» μετατράπηκε σε «Συλλογική Ευθύνη Κοινωνίας Απατεώνων» που θα πρέπει να αποδείξουν την αθωότητα τους in advance (εκ των προτέρων) για να σώσουν την Πρώτη τους Κατοικία. Έως τότε είναι όλοι Στρατηγικοί Κακοπληρωτές – κοινώς λαμόγια και απατεώνες– και φυσικά φοροφυγάδες και ψεύτες.

Όλη η Κοινωνία όντας ένοχη εκ των προτέρων
θα πρέπει πρώτα να περάσει από την Γενική Εισαγγελία ala ΣΥΡΙΖΑ ομνυόμενη στις Δέκα Εντολές του Μωσαϊκού Νόμου του Ευκλείδη και μετά από τις δέουσες διαδικασίες αποφασίζει – η Γενική Εισαγγελία ΣΥΡΙΖΑ και Τραπεζών – εάν ο καταχρεωμένος δανειολήπτης είναι αθώος και πρέπει να σωθεί ή αντίθετα να ριχτεί στον Καιάδα του Πλειστηριασμού.

Με τον ΣΥΡΙΖΑ όλη η Κοινωνία είναι Ένοχη μέχρι αποδείξεως της Αθωότητας της και όχι το αντίθετο όπως νομίζαμε. Μετατράπηκε δηλαδή σε Γενικό Εισαγγελέα εναντίον όλης της Κοινωνίας, δικάζοντας όλη την Κοινωνία ανεξαρτήτως πλούτου και καταλήγοντας σε Κόμμα εναντίον της Κοινωνίας δηλαδή ένα αληθινό και πλήρες αντί - Κοινωνικό Κόμμα, φυσιολογική κατάληξη του ακραίου Νέο - Φιλελευθερισμού του.

Εάν μάλιστα κάποιος είναι Φτωχός ή Μεσαίος
που χάνει το σπίτι του πρέπει να αποδείξει πως δεν είναι λαμόγιο με καταθέσεις και φοροφυγάς, δηλαδή στρατηγικός κακοπληρωτής, που θέλει να εξαπατήσει τον Αδιάφθορο Αστυνομικό Elliot Ness ΣΥΡΙΖΑ.

Εάν μάλιστα υπήρξε
– στις καλές εποχές –Ελεύθερος Επαγγελματίας και Μεσαίος ή Μικρός Επιχειρηματίας τα στοιχεία σε βάρος του είναι εκ των προτέρων δηλαδή a priori ενοχοποιητικά (Σαν Ελεύθερος Επαγγελματίας ή Μικρομεσαίος ποτέ δεν έκοβε αποδείξεις, έκανε πάντα φοροδιαφυγή και δικαιολογημένα του άλλαξε τα φώτα στην φορολογία ο Ευκλείδης της Γεωμετρίας (Τσακαλώτος). Τίμια πράγματα, «αριστερά» και ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΑ. Άλλωστε οι Πάνω δεν φοροδιαφεύγουν Ποτέ, μόνο οι Μεσαίοι και οι Κάτω, σας ξέρουμε, σας ξέρουμε…).

Αυτή είναι ουσιαστικά η Λογική κατάληξη της Θεωρίας της Συλλογικής Ευθύνης του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρία χιτλερικής προέλευσης που οι αμαθείς και ημιμαθείς ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ προάγουν σαν τελευταία λέξη Κοινωνικής Δικαιοσύνης….


Διαμορφώνεται άρδην ένας τύπος ανθρώπου που συνδυάζει πολλά χαρακτηριστικά αρχίζοντας από τον φθόνο ενάντια στον μη – Υπαλληλοποιημένο Ελεύθερο Επαγγελματία και Μεσαίο Επιχειρηματία μέχρι την χαιρεκακία για την χρεοκοπία τους και τη δαιδαλώδη και κοπιαστική αποδεικτική διαδικασία της αθώωσής τους (Είπαμε, είναι εκ των προτέρων Απατεώνες και Κακοπληρωτές). Από την χυδαιότητα του υβρεολόγιου και της εκ των προτέρων Ενοχής μέχρι την Διαβολή και την Αναγόρευση της Καχυποψίας σε Εισαγγελική Αρχή.

Εάν κινδυνεύεις να χάσεις το σπίτι σου ή το γραφείο και την βιοτεχνία σου, πρέπει να αποδείξεις πως δεν έχεις κρυμμένα λεφτά – Κάτω από το Μαξιλάρι, Cayman Islands, διαλέγεις τέλος πάντων….– δεν είσαι φοροφυγάς ή στρατηγικός κακοπληρωτής δηλαδή δεν στεναχωρείς τις Τράπεζες με την απρεπή και ηθικώς απαράδεκτη συμπεριφορά σου δηλαδή δεν πληρώνεις το Δάνειό σου ενώ έχεις χρήματα…. Δεν γνωρίζεις πως έτσι κινδυνεύουν από τα Stress Tests οι Τράπεζες, καθυστερεί η Αξιολόγηση, κωλύεται η Ανάπτυξη και στεναχωριέται ο Ευκλείδης;

Αυτός ο τύπος ανθρώπου, ο Homo Syrizaiikus έχει βέβαια την Ταξική του Διάρθρωση. Και διακρίνουμε τρία στρώματα (Χωρίς διάθεση Φοροδιαφυγής κανένα τους, αδιάφθοροι όπως αναφέραμε…)

α). Το Κάτω Στρώμα που αποτελεί τη μάζα των οπαδών δηλαδή ψηφοφόρων, που διακρίνονται για τις ιδιαίτερα ομαδικές τους επιδόσεις στα social media και γενικότερα στην κοινωνία.

Αυτάρεσκοι, θωρακισμένοι και αδιαπέραστοι, πολλοί βολεμένοι με τα λίγα και αρκετοί με προοπτικές «εξέλιξης» δηλαδή εξυπηρετήσεων και διορισμού σε κάποια θέση…

Διακρίνονται στην επίδοση Παραγωγής Λεξιλογίου
όχι πάντα ευγενικού με διάφορες «ακρότητες» λεκτικού χαρακτήρα. Μετά την Τρίτη ή τέταρτη κουβέντα – ή σειρά κειμένου –χρησιμοποιούν πολλάκις την λέξη «Φασιστάκι» ή και άλλες, πολύ χειρότερες εκφράσεις..( Άνθρωποι είμαστε, υπερβάλλουμε καμία φορά…).Η Μανιχαϊστική Σκέψη είναι η αγαπημένη τους και το «Όλοι αθώοι μέχρι αποδείξεως Ενοχής» μεταλλάχθηκε σε «Όλοι Ένοχοι, Λαμόγια και Κακοπληρωτές (Για την Αθώωση βλέπουμε…)».

Εννοείται μέχρι να έλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Κυβέρνηση η Απάτη βασίλευε, η Λαμογιά το ίδιο και όλα τα σκίαζε η Φοβέρα και Σκλαβιά. Τώρα, αφού εξαθλιωθεί τελείως η Μικρομεσαία Τάξη και οι Φτωχοί γίνουν Πάμπτωχοι θα μάθουμε να ζούμε «Φτωχά αλλά Τίμια». Όσον αφορά τους Πολύ Πλούσιους δηλαδή την Μεγαλοαστική Τάξη που δεν πειράξαμε καθόλου, ε! Τι να κάνουμε, τώρα που έρχεται η Ανάπτυξη να τους Φορολογήσουμε και «Να τα πάρουν (Πλοία και χρήματα...) και να φύγουν»;

Αυτό το Κάτω Στρώμα είναι που αντιπροσωπεύει όχι την Κοινωνική Συνείδηση της Εργαζόμενης Τάξης του Ιδιωτικού Τομέα, αλλά την συνείδηση του Lumpen Μικροαστού ή γενικότερα του Lumpen.


β). Tο Δεύτερο Στρώμα είναι το ήδη βολεμένο στο Δημόσιο Τομέα σε χαμηλές ή μεσαίες βαθμίδες.


Είναι οι κλασσικοί Δημόσιοι Υπάλληλοι που βλέπουν τον Κόσμο μέσα από τον Φεγγίτη της Δημόσιας Υπηρεσίας με «προοπτικές» εξέλιξης εφόσον οι «δικοί μας» μείνουν στα πράγματα.

Εάν οι Κάτω είναι ο «Στρατός των Ατάκτων» αυτοί αποτελούν τους Μόνιμους Πεζικάριους και τους Υπαξιωματικούς με όλη την (ψευδό) Μόρφωση που διακρίνει τους Μικρομεσαίους Δημόσιους Υπαλλήλους. Λίγο Θέατρο και Κινηματογράφος, μπόλικη ΕΡΤ θέαση και ανάγνωση του Κατά Αυγή Ευαγγελίου. Έχουν πάρει πολύ σοβαρά τον ρόλο τους, διαθέτουν «Θερμοκηπιακή Αντίληψη» των Πραγμάτων (Νοοτροπία Γυάλας..) και αποπνέουν άπειρη κακεντρέχεια και μίσος για τον Ιδιωτικό Τομέα και ειδικότερα τον Παραγωγικό.

Μερικοί προσπαθούν να το παίξουν και «Διανοούμενοι»
αλλά δεν τους βγαίνει εύκολα… Γενικώς προσπαθούν τα παιδιά. Είναι οι Examplary Petty Bourgeois του Δημοσίου αν και ανήκουν στην Μισθωτή Τάξη ποζάροντας πάντα σαν «Προοδευτικοί» (Όντας όμως οι πλέον συντηρητικοί…).

γ). Το Τρίτο Στρώμα είναι η Ανώτερη Υπαλληλική Γραφειοκρατία από Μεσαίους και Άνω Υπαλλήλους έως το Μέγαρο Μαξίμου.

Είναι το Μανδαρινάτο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Μεγαλομεσαίος του Κόμματος που εκτινάχθηκε με Καταπέλτη από το Ημιυπόγειο στην Κορυφή του Empire Sτate Building.

Είναι η Καλοβολεμένη Υψηλή Γραφειοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ με μπόλικους Διανοούμενους, Οργανικούς ή Ανόργανους, γνωστά στελέχη του παλιού ΚΚ Εσωτερικού – οι άνθρωποι επιτέλους πήραν εκδίκηση, έστω και στα γεράματα… –αλλά και αφιχθέντες από άλλους χώρους όπως οι ΑΝΕΛ και άλλα Προοδευτικά Κόμματα.

Επίσης Λαϊκά άτομα που ξεκινώντας από Σερβιτόροι κατέληξαν Σύμβουλοι Στρατηγικού Σχεδιασμού (πάντα με το σπαθί τους)…

Γενικότερα διαθέτουν ποικιλία στελεχών από Πανεπιστημιακούς μέχρι Μαγείρισσες γεμιστών και από ακραιφνείς φεμινίστριες έως εκπροσώπους μεγάλων Lobby. Δεν τους αγγίζει εύκολα η Κριτική, ανέβηκαν πολύ ψηλά και νιώθουν απέραντη μοναξιά, ευτυχώς μακριά από το πλήθος και την χύδην πλέμπα, για να μην μιλήσουμε για τους στρατηγικούς κακοπληρωτές που δημιουργούν συνεχώς προβλήματα…

Είναι όλοι τους απολαυστικοί.

ΠΗΓΗ:
http://www.topontiki.gr/article/249949/homo-syrizaiikus


Επιστροφή στην κορυφή
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 19, 2017 9:39 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Μεταμοντέρνα Αριστερά (2) (Εξαιρετικό)
Του Ηλία Παπαναστασίου



Γράφαμε σε προηγούμενα άρθρα μας για τα βασικά χαρακτηριστικά της Μεταμοντέρνας Αριστεράς και ειδικότερα της σημερινής, Κυβερνώσας. Σήμερα θα αναφερθούμε και σε ορισμένα επιπρόσθετα χαρακτηριστικά τα οποία την ιδιαιτεροποιούν σε ανάλογο βαθμό.

Έτσι: Η Μεταμοντέρνα Αριστερά – Αριστερά εντός εισαγωγικών …– είναι trendy. Μοδάτη, πολύ μοδάτη.


Δεν υπάρχει ρεύμα και μόδα του συρμού από την ωραιοποίηση αγαπημένων τους Ηγετών – περιπτώσεις Macron και Hillary – έως την κατασυκοφάντηση και δαιμονοποίηση άλλων μη αρεστών – περιπτώσεις Assad, Ιράν, Β. Κορέα– που να μην αναπαράγουν τα εγχώρια Μέσα Ενημέρωσης της Μεταμοντέρνας Αριστεράς την χονδροειδή προπαγάνδα των Διεθνών Μέσων κατάλληλα προσαρμοσμένη με ελληνική version…

Από την ναυαρχίδα του Διεθνούς Νεοφιλελευθερισμού και της Ροζ Αριστεράς a la George Soros που είναι η θεματική των Lgtb και Transsexual μέχρι τις «καταγγελίες» των εκατομμυριούχων του Χόλλυγουντ και από την προβολή της Mrs. Macron και του πολυπαινεμένου αγαπημένου της μέχρι την υπερτιμημένη φιλάνθρωπο των Διεθνών Γκαλά της Νεοφιλελεύθερης Ελεημοσύνης Αντζελίνα Τζολί, οι μηχανισμοί των Μέσων της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» έχουν μεταβληθεί σε μια οργανωμένη Βιομηχανία Παραγωγής Εικόνας όπου η εικόνα υποκαθιστά την πραγματικότητα εξαϋλώνοντας την.

Το Φαίνεσθαι δεν αντανακλά το Είναι άλλα αυτονομείται πλήρως μετατρέποντας το Φαίνεσθαι σε νέα Θεότητα και το Είναι σε Απόλυτο Μηδέν μεταλλάσσοντας ταυτόχρονα την Δικτατορία της Εικόνας της Κοινωνίας του Θεάματος σε Αυτόνομη Εικόνα.

Από Εικόνα αυτή καθεαυτή που αντανακλά, έστω στρεβλά, την Πραγματικότητα σε Εικόνα για τον Εαυτό της που αναπαράγει εκ νέου και Εικονικά την ίδια την Πραγματικότητα που ήδη κείτεται νεκρή σαν ιστορικό Πτώμα…


Από τα Fake News στην Fake Εικόνα και από την virtual Reality στη Zero Reality. Από το «Αν δεν μας αρέσει η Πραγματικότητα τόσο το χειρότερο για την Πραγματικότητα» στο «Δεν υπάρχει Πραγματικότητα παρά μόνο Εικόνα που παρουσιάζεται σαν Πραγματικότητα»…

Από τα Fake Newς στην Fake Πραγματικότητα και από κει στην Fake Αριστερά σαν φυσιολογική κατάληξη.

Όπως όλοι οι Εικονολάτρες αλλά και Εικονοκλάστες, έτσι και οι Βυζαντινιστές της Μεταμοντέρνας Αριστεράς αναγόρευσαν την Φαντασίωση σε Πραγματικότητα εξορίζοντας την τελευταία στα Fake News…

Έχοντας δε μετατρέψει τα Μέσα Ενημέρωσης σε Μέσα Αποχαύνωσης με ανάλογο χαρτί περιτυλίγματος σε vulgaire – πολλές φόρες– μορφή και ακλουθώντας το «επιστημονικό Υπόδειγμα» της Ιδιωτικής Τηλεόρασης – στην δημιουργία της οποίας συμμετείχε ο τότε ΣΥΝΑΣΠΙΜΟΣ με πολύ αμφιλεγόμενο τρόπο όπως παλαιότερα κατήγγειλε και ο πρώην Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Περικλής Κοροβέσης – η σημερινή Κυβερνώσα (δήθεν) Αριστερά έχει πολλά δίκαια για να υπερηφανεύεται στον τομέα της Επικοινωνίας όπου διαπρέπει.

Επόμενο στάδιο:

- Η λεγόμενη Επικοινωνιακή Πολιτική που μετατράπηκε σε Επιστήμη των Επιστημών όπου το Περιτύλιγμα της Πολιτικής υποκατέστησε την ίδια την Πολιτική.

Ο Επικοινωνιακός χειρισμός
του ταξιδιού του Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ υποκατέστησε την Πολιτική του σημασία που είναι το δέσιμο στο άρμα των ΗΠΑ και των συμφερόντων τους, η δε Πολυδιάστατη Εξωτερική Πολιτική έγινε Μονοδιάστατη και η Εξωτερική Πολιτική της Ελλάδας σχετικά με την Αμερική μετατράπηκε σε Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική σχετικά με την Ελλάδα.

Αλλά και με την επίσκεψη Ερντογάν – Δόξα τω θεώ…– δεν πάμε πίσω. Από το «Προσκαλούμε έναν Πολιορκημένο Πρόεδρο» σε μια ανεξάρτητη χώρα φτάσαμε στο «Πολιορκούμαστε από έναν ανεξέλεγκτο Σουλτάνο στο ίδιο μας το σπίτι»…

Και όλα αυτά κάτω από έναν καταιγισμό Εικόνας, Επικοινωνιακής Δεξιοτεχνίας και αγωνιώδους προσπάθειας να αποδεδειχθεί το αναπόδεικτο. Δηλαδή η νίκη της ελληνικής Κυβέρνησης. Σε αυτή την προσπάθεια η Εικόνα που στραπατσαρίστηκε λίγο (Προεδρικό Μέγαρο) αντικαταστάθηκε από την Εικόνα Αποκατάστασης (Μέγαρο Μαξίμου).

Έτσι, συνεχίζοντας τον Επιστημονικό τους Καλπασμό οι Κυβερνώντες προχώρησαν από τον Πόλεμο Εικόνας –Πραγματικότητας στον Πόλεμο Εικόνας με Εικόνα.. Από την Αντικατάσταση της Πραγματικότητας με την Εικόνα και του Περιεχομένου από την Μορφή, η Μεταμοντέρνα Κυβερνώσα Αριστερά προχώρησε στην αντικατάσταση της Εικόνας από την Εικόνα δηλαδή της Εικονικής Πραγματικότητας από την Εικονική Εικόνα…

Μέγα Επιστημονικό Επίτευγμα, οι Opinion Makers σιωπούν και η Ελλάδα παρακολουθεί άναυδη… Επιτέλους, του δώσαμε να καταλάβει του Τούρκου, και στο τέλος πάντα έρχεται το Ιππικό του Αλέξη και (εννοείται) νικάμε…

- Εκεί βεβαία που η Επικοινωνιακή Πολιτική και Trendy Εικόνα θριαμβεύει είναι ο Τομέας της Οικονομίας.

Βρισκόμαστε πλέον στο Peak, το απαύγασμα της Επιστημονικής Σκέψης όπου οι παντελώς άσχετοι καλόγεροι του Μεσαίωνα που βάφτιζαν το κρέας ψάρι λησμόνησαν πως υπάρχουν λεβέντες που χωρίς ψάρι παράγουν – εξίσου ανύπαρκτο – κρέας και τανάπαλιν.

Έτσι, κατάλληλα διαπαιδαγωγημένος επικοινωνιακά ο λαός θα πάρει το Μέρισμα όταν την ίδια σχεδόν στιγμή χάνει το ΕΚΑΣ μεγάλο τμήμα συνταξιούχων, αρχίζουν από το επόμενο έτος οι εκ νέου μειώσεις των συντάξεων λόγω προσωπικής διαφοράς και επαναϋπολογισμού έως 25%, μειώνεται η κατανάλωση τροφίμων, αυξάνει η φορολογία, παραμένει ο ΕΝΦΙΑ, βγαίνουν καινούργιοι φόροι (Φόρος Υπεραξίας) και μοιράζεται ένα μέρισμα 750 εκατομμυρίων – και όχι 1,5 δις όπως θριαμβολογούν οι φωστήρες του Μαξίμου– και όταν όλη η επιβάρυνση της Κυβερνώσας, Πρώτη Φορά κλπ. ανέρχεται σε 14,5 δις συμπεριλαμβανόμενων και των επιβαρύνσεων που η ίδια Κυβέρνηση ψήφισε έως το 2018–19.

Και να μην ξεχνάμε και τους Πλειστηριασμούς που καλπάζουν με φρενίτιδα σαν τους Τέσσερεις Ιππότες της Αποκάλυψης…

Μπροστά σε όλα αυτά ο διαβόητος Μαρξ σιωπά. Ο Keynes μένει άναυδος όμως οι Επικοινωνιολόγοι των Μεταμοντέρνων Κυβερνώντων χαμογελούν με σαρδόνιο χαμόγελο απαντώντας με ένα συντριπτικό ντιρέκτ του μποξ «Και μεις τι κανουμε ;;;».. Κα συνεχίζουν με καταιγιστικό, ομολογουμένως, τρόπο «Για σκεφτείτε, υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε από τα σκουπίδια ;;; Δεν σας τα έλεγε τις προάλλες η Έλενα Κουντουρά ;;; Και αν σας δείξουν ανάλογες εικόνες αντιπολιτευόμενα Μέσα Ενημέρωσης πως ξέρετε ότι δεν είναι Fake News ;;; Για πείτε μας να μάθουμε ;; Αλλά και οι αυτοκτονίες τι έγιναν, δεν μειώθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ;; Πόσοι αυτοκτονούν σήμερα ;; Για δείτε πόσο μειώθηκαν, τώρα ειδικότερα που όλο και περισσότεροι βρίσκουν δουλειά (Με 360 το μήνα αλλά μην τα θέλουμε κι όλα …) ;;;»…

Πραγματικά, το αποτέλεσμα είναι θετικότατο. Ο κατατονικός λαός άναυδος απ΄ όσα ακούει, ξεχνά το χέρι που μπαίνει πανέξυπνα στην τσέπη του και του δίνει 10 ευρώ όταν από την άλλη τσέπη του παίρνει 50, ταυτόχρονα μένοντας ενεός αναρωτιέται, τουλάχιστον ένα ποσοστό του «Μήπως τελικά… μήπως τελικά έχουν …δίκιο;;;».

Το μεγαλύτερο ποσοστό βέβαια μένει κεραυνόπληκτο απ΄ όσα ακούει«Βγαίνω έξω και βλέπω χαμογελαστά πρόσωπα» ομολογεί με κατάνυξη και ανάλογη συγκίνηση ο Πρωθυπουργός γνωρίζοντας πως του κόβουν συντάξεις, του παρέχουν μισθούς μερικής απασχόλησης κλπ. όμως με πόση περισσή δύναμη να αντισταθεί; Και μήπως – αυτό ισχύει για ένα ποσοστό των σαστισμένων …– οι προηγούμενοι ήσαν καλύτεροι;; Και αν έλθει ο Κούλης;;( Άσχετα εάν οι σημερινοί Κυβερνώντες του έκλεψαν κυριολεκτικά το ψωμί….).

Με τέτοιο λοιπόν κλίμα του Σώζων εαυτόν Σωθήτω, με διαρκή φτωχοποίηση του Μεσαίου που γίνεται φτωχός, του φτωχότερου που γίνεται Εξαθλιωμένος και του Εξαθλιωμένου που πανηγυρίζει για τα 200 ευρώ του Κοινωνικού Επιδόματος Αλληλεγγύης, η Επικοινωνιακή Πολιτική της Μεταμοντέρνας «Αριστεράς» βρίσκει πρόσφορο έδαφος.

Βαφτίζοντας το κρέας ψάρι – χωρίς βέβαια να υπάρχει ούτε κρέας αλλά ούτε και ψάρι…– η Επικοινωνιακή Μηχανή Συνειδήσεων και Ψυχών του Μεταμοντέρνου Μορφώματος που αυτοαποκαλείται Αριστερά στηρίζεται στην μειωμένη συνείδηση και ανύπαρκτη αντίσταση, στο χαμήλωμα του Ηθικού Φραγμού να δεχτείς τα πάντα για ένα επίδομα και μια δουλειά 350 ευρώ, βαφτίζοντας την Κοινωνική Ελεημοσύνη σε Κοινωνικό Κράτος και ρίχνοντας το φταίξιμο στον λαό και όχι στο Κράτος ή το Σύστημα και την Κυβέρνηση.

Άλλωστε τα επιτεύγματα της Κυβέρνησης είναι τόσα πολλά που μόνο τυφλοί δεν τα βλέπουν… Βγαίνουμε πλησίστιοι και Full speed στις αγορές, η ανεργία μειώνεται – με εξαθλιωμένους μισθούς αλλά μην είμαστε και πλεονέκτες…– και τον Αύγουστο αφήνουμε το Μνημόνιο (Άσχετα αν υπογράψαμε Μέτρα έως το 2060…), ψάλλοντας το Ωσαννά με μαέστρο τον Πρωθυπουργό μας και Φιλαρμονική Ορχήστρα την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Η Φιλαρμονική της Βιέννης ωχριά μπροστά της, ο μακαρίτης Φον Κάραγιαν κοιτά με θαυμασμό και εκστασιασμένη η Ευρωπαϊκή Ελίτ αναφωνεί με θαυμασμό «Hurrah! Πως καταφέρατε να περάσετε τέτοια μέτρα όταν αλλού θα δημιουργούσαν συνθήκες Βαστίλης ;;;».

Έλα ντε, πως; Και επειδή όποιος δεν πιστεύει την Επικοινωνιακή Ρητορική και Προπαγάνδα των Μεταμοντέρνων Κυβερνώντων δεν γίνεται – πώς να το κάνουμε ; – παρά να βλέπει Fake News καλό θα ήταν να αμφισβητήσουμε το Παραμύθι του Μαξίμου περί Πολέμου των Media εναντίον της Κυβέρνησης. Εκτός από μια ντουζίνα φιλικά ή κατάδικά της φύλλα, διαθέτει τρία Δημόσια Τηλεοπτικά Κανάλια, ένα καινούργιο – Κανάλι Ε, του Ιβάν Σαββίδη– πολλά φιλικά ηλεκτρονικά sites και ραδιοφωνικούς σταθμούς και ευμενώς ουδέτερη έως μετριοπαθώς θετική στάση από μεγάλα Ιδιωτικά Τηλεοπτικά μέσα. Εξηγούνται πολλά έτσι…

Ταυτόχρονα, όποιος προωθεί την Εικόνα στη θέση της Πραγματικότητας καταργώντας την Πραγματικότητα, μετά ερωτεύεται σφοδρά την Εικόνα γινόμενος στο τέλος Εικονικός ο ίδιος καταργώντας την ίδια την Εικόνα. Αλλά μια τέτοια Εικόνα είναι Φαντασίωση, ένα περιπλανώμενο Φάντασμα. Όπως ακριβώς τέτοια είναι μια εικονική Αριστερά.

Επιστροφή στην κορυφή
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Δεκ 20, 2017 12:06 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΡΕΣΑΛΤΟ: Ανακαλύψαμε ένα ακόμα εξαίρετο κείμενο του Ηλία Παπαναστασίου γραμμένο τον Οκτώβριο του 2017
Η «Αριστερά» της Παρακμής
Του Ηλία Παπαναστασίου



Μετά το Νόμο για το Σύμφωνο Συμβίωσης και κυρίως το τελευταίο «πρωτοποριακό» κατόρθωμα της Κυβέρνησης που αφορά το Νομοσχέδιο – σε λίγο κανονικότατος νόμος – για την αλλαγή φύλου, ένα μεγάλο πλέον ερώτημα-φάντασμα «πλανάται πάνω από την Ελλάδα» (για να θυμηθούμε και τον Marx):
Ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες προθέσεις της Κυβέρνησης πάνω σε θέματα που συνήθως – και κακώς – χαρακτηρίζονται «Θεσμικά» ή «Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων»; Ακόμη περισσότερο, τι είδους «Αριστερά» – εντός ή εκτός εισαγωγικών – αντιπροσωπεύει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ και η Κυβέρνησή του στα θεσμικά – και όχι μόνο – θέματα;


Είναι γεγονός πως το τελευταίο Νομοσχέδιο περί Αλλαγής Φύλου που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κεντρικός του ιδεολογικός πυρήνας που είναι το παλιό ΚΚΕ Εσωτερικού μαζί με το Φεμινιστικό λόμπυ της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και από τα δεξιά αλλά και από τα αριστερά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια πονηρά σκεπτόμενος προσπάθησε και προσπαθεί να τσουβαλιάσει όλες τις αντιδράσεις μαζί, χωρίς πρόσημα. Τόλμησε να υποστηρίξει το ΚΚΕ την «Αντικειμενική, βιολογική και επιστημονικά τεκμηριωμένη» υπόσταση του φύλου και έπεσαν βροχή, από λαλίστατους Συριζαίους βουλευτές, κατηγορίες περί σταλινισμού, δογματισμού και άλλων διαβολεμένων κατασκευών που συνήθως προσάπτει ο ΣΥΡΙΖΑ σε όσους διαφωνούν μαζί του και μάλιστα με θρησκευτικό φανατισμό.

Πάνω στον επιθετικό του οίστρο σχεδόν ταύτισε το ΚΚΕ αλλά και πολλούς διαφωνούντες με την Χ.Α χαρακτηρίζοντάς τους σαν «τρανσφοβικούς», «ομοφοβικούς», «ναζί» και «φασίστες». Πολύ περίεργο για ένα κόμμα που κόπτεται για τον διάλογο να μετατρέπεται σε ζηλωτή και επιλεκτικό υποστηρικτή των LGTB κατακεραυνώνοντας όλους όσους διαφωνούν μαζί του σαν «ομοφοβικούς» με τρόπο μανιχαϊστικό, φανατικό και σχεδόν φασιστικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που κόπτεται για τον «δημοκρατισμό» του…

Η αβασιμότητα όμως όσων υποστηρίζονται από την Κυβέρνηση φαίνεται πολύ εύκολα εάν κάποιος εξετάσει την προέλευση, τα πιστεύω και την ιδεολογία δυο βασικών πλευρών.

Η μεν πλευρά της Δεξιάς και Ακροδεξιάς – συνολικά δηλαδή της κύριας Αστικής Παράταξης – κάνει δυο θεμελιακά λάθη.

Πρώτον, ταυτίζει τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ με τις απόψεις συνολικά της Αριστεράς για να ξεμπερδεύει πιο γρήγορα και όχι μόνο από άγνοια αλλά και εκ του πονηρού.

Π.χ. στο θέμα του Σύμφωνου Συμβίωσης και κυρίως στο ζήτημα της Αλλαγής φύλου, η μεγάλη πλειοψηφία της Αριστεράς, κυρίως το ΚΚΕ αλλά και το μεγαλύτερο ποσοστό της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, έχει διαφορετική γνώμη από την κεντρική ιδεολογική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που προέρχεται κυρίως από το μικροσκοπικό και ασήμαντο εκλογικά ΚΚΕ Εσωτερικού. Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των ψηφοφόρων είναι μισθωτοί, συνταξιούχοι ή μικροαστοί/μεσοαστοί στην καλύτερη των περιπτώσεων και είναι οικογενειάρχες, σκληρά εργαζόμενοι και θεματοφύλακες αξιών όπως η οικογένεια – στην ευρεία λαϊκή της έννοια – αλλά και παρεξηγημένων ή συκοφαντημένων εννοιών όπως η αρρενωπότητα, η θηλυκότητα, η αφοσίωση στο σύντροφο της ζωής, στα παιδιά κ.λπ.

Οι ίδιες παρατηρήσεις αφορούν και την Κεντροαριστερά και το μεγάλο εκλογικό της σώμα που μετακόμισε στον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και σήμερα νιώθει απογοητευμένο και μετέωρο.

Άλλωστε το τεράστιο εκλογικό και κοινωνικό μπλοκ της Κεντροαριστεράς και Αριστεράς είναι ΕΑΜογενές ιστορικά, συγκεντρώνοντας στις εκλογές του 1981 περίπου 60% (ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ κυρίως). Μην ξεχνάμε, στα πέτρινα χρόνια των δεκαετιών μετά την Γερμανική Κατοχή, για τον εξόριστο και κυνηγημένο Αριστερό αλλά και τον Κεντροαριστερό, η οικογένεια ήταν το μεγάλο του καταφύγιο και ανάχωμα απέναντι σε έναν κόσμο που θεωρούσε εχθρικό και ήταν τέτοιος…

Το δεύτερο θεμελιακό λάθος της συνολικής Δεξιάς είναι η ταύτιση των απόψεων της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τις απόψεις του λεγομένου «Πολιτιστικού Μαρξισμού». Άλλωστε, όλα τα sites της Δεξιάς διεθνώς από το Βreitbart ως το Spectator, από άγνοια ή δόλο ή και τα δυο, μιλάνε για «Cultural Marxism» και εννοούν όλο το corpus της Μαρξιστικής Θεωρίας.

Και αυτό είναι τεράστιο λάθος άγνοιας γιατί απλούστατα η ιστορική πορεία της μαρξιστικής θεωρίας ήταν τελείως αντίθετη με τα σημερινά θεωρητικά φληναφήματα και αερολογίες του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή του ανύπαρκτου φαντάσματος του λεγομένου «Πολιτιστικού Μαρξισμού». Τους συμβουλεύουμε να διαβάσουν γιατί «Η Άγνοια δεν είναι επιχείρημα» (Καρτέσιος).

Κανένας μαρξισμός δεν ήταν υπέρ του Φεμινισμού, αλλά αντίθετα, υπέρ της Ισότητας των δυο φύλων. Ο πρώτος είναι συντεχνιακός και ζητά προνομιακή μεταχείριση των γυναικών με απλή αντικατάσταση των ανδρών από γυναίκες, πολύ θα ήθελε δε ο ακραίος φεμινισμός ακόμη και την κατάργηση των Ανδρών.

Αντίθετα η κλασική και πάντα επίκαιρη σοσιαλιστική/μαρξιστική θεωρία θέλει την ισότητα. Η διαφορά δεν είναι μεγάλη, είναι τεράστια. Μια απλή ανάγνωση των Κλασικών Κειμένων της Μαρξιστικής Θεωρίας και των εκπροσώπων της – Marx, Engels, Bebel, Luxembourg, Zetkin, Kaoutsky – αποδεικνύει την μεγάλη και συνειδητή εχθρότητα που έδειξαν όλοι οι παραπάνω απέναντι στις Μεγαλοαστές Φεμινίστριες – ο Engels τις αποκαλούσε «Υστερικές» – και την υποστήριξή τους στις απλές εργαζόμενες γυναίκες. Λειτουργούσαν πάντα με κοινωνικό και ταξικό κριτήριο.

Σχετικά με την οικογένεια, την συζυγική πίστη και αφοσίωση είναι γνωστές οι απόψεις των παραπάνω θεωρητικών πως οι ίδιοι οι Μεγαλοαστοί με την συζυγική απιστία και των δυο φύλων και την χρηματική τους απληστία διέλυσαν τον μεγαλοαστικό και αστικό τύπο οικογένειας που ήταν βασισμένος στο οικονομικό συμφέρον. Αντίθετα με την οικογένεια του λαού και της εργατικής τάξης που ήταν στηριγμένη στην αμοιβαία έλξη γιατί δεν υπήρχε συνήθως οικονομικά κυρίαρχο συμφέρον. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για την απίστευτη αφοσίωση του Μαρξ στην γυναίκα του και την οικογένειά του, του Μπέμπελ, της Λουίζας Κάουτσκυ ή του ίδιου του Λένιν που μιλούσε για νοοτροπία «Αστικού Μπουρδέλου» αναφερόμενος στην σεξουαλική ελευθεριότητα των νέων της εποχής του.

Aς διαβάσουν οι συντηρητικοί την επιστολή του Ένγκελς στον Μαρξ – 22/6/1869 – όπου καταδικάζει με σφοδρότητα και εξαιρετική ειρωνεία την ομοφυλοφιλία και παιδεραστία του Σβάιτσερ και άλλων μελών του Γερμανικού Ράιχσταγκ της εποχής.

Απλά, δεν υφίσταται «Πολιτιστικός μαρξισμός» αλλά μόνο μαρξισμός. Όλα τα υπόλοιπα είναι κατασκευάσματα της Συντηρητικής Δεξιάς με σκοπό να ταυτίσει τον μαρξισμό με την σύγχρονη παρακμή της Δύσης.


Όμως η Παρακμή της Δύσης, είναι παρακμή της ιδίας και των Ελίτ, δηλαδή της Μεγαλοαστικής της Τάξης και όχι του μαρξισμού. Γιατί η ίδια η Ελίτ της Παρακμής πολεμά τις Συλλογικότητες – Κόμμα, Τάξη, Συνδικάτα, Έθνος Κράτος, Οικογένεια και Φύλο – με στόχο να δημιουργήσει μοναχικά, απομονωμένα, προβληματικά και απόλυτα ελεγχόμενα άτομα.

Ερχόμενοι δε στην δεύτερη πλευρά, αυτής του ΣΥΡΙΖΑ, του προσάπτουμε κατά πρώτο λόγο την προώθηση – εκ μέρους του – όλης της Δυτικής Παρακμής από την ανοχή απέναντι στα Light Ναρκωτικά μέχρι τον Αστικό Φεμινισμό που διαιρεί τα δυο φύλα παίζοντας το παιχνίδι της Ελίτ, από την προνομιακή μεταχείριση των Ομοφυλοφίλων μέχρι την ιδεολογική τορπίλη στα βάθρα του φύλου που είναι η βιολογική κατασκευή με τον κοινωνικό περίγυρο που τον διαμορφώνει και από την περιφρόνηση στην μισθωτή τάξη του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή την καθεαυτή εργατική τάξη που είναι ο πυρήνας κάθε προοδευτικής και αριστερής πολιτικής ως την ευνοϊκή μεταχείριση της μεσαίας και ανώτερης δημοσιοϋπαλληλικής γραφειοκρατίας από την οποία προέρχεται.

Πολύ θα θέλαμε ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν σκεφτεί το «Δικαίωμα των Ομοφυλοφίλων» στην ανατροφή των παιδιών, να σκεφτεί τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά διαλυμένων οικογενειών που σπάνια ή και καθόλου δεν βλέπουν τον πατέρα τους και με καταστρεπτικά αποτελέσματα για τα ίδια τα παιδιά γιατί σχεδόν αναίτια αφαιρέθηκε από τους πατέρες η Γονική Μέριμνα λόγω της απαράδεκτης πρακτικής των ελληνικών δικαστηρίων.

Πολύ θα θέλαμε να καθιερώσει ποσόστωση μεταξύ Ανδρών Δικαστών και Γυναικών Δικαστών όταν δικάζονται υποθέσεις Οικογενειακού Δικαίου. (Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ καθιερώνει μανιωδώς την θεόπεμπτη «Ποσόστωση» από το κόμμα του έως το Δημόσιο, όχι όμως εκεί που δεν τον συμφέρει…). Τέλος, εκτός από την ποσόστωση, θα θέλαμε να καθιερώσει και τον Θεσμό του Οικογενειακού Δικαστή για να μην έχουμε ως επικρατούσα την «Γυναικεία Άποψη» αλλά την συνολική, όπως και Κέντρα κατά της Βίας εναντίον των Ανδρών – υπάρχει και τέτοια ξέρετε… – όπως στο Βέλγιο. Εμπρός λοιπόν! Hic Rhodus hic Salta!

Ο ΣΥΡΙΖΑ εισάγοντας μεταχείριση προνομιακή – σε μεγάλο βαθμό – των LGTB νομίζει πως πολεμά τον συντηρητισμό της Ελληνικής Κοινωνίας. (Το πιστεύει, είναι σίγουρο...).

Λάθος, γιατί απλούστατα εισάγει όλη την ιδεολογία της Δυτικής παρηκμασμένης Ελίτ που προωθεί πεισματικά την ιστορία των Gay Parade παγκοσμίως, την άκριτη μετανάστευση διασπώντας την εργατική τάξη και αναπτύσσοντας ταυτόχρονα τον ρατσισμό, τον αντιδραστικό φεμινισμό και την σεξουαλική ελευθεριότητα συγχέοντάς την με την σεξουαλική ολοκλήρωση.

Το επόμενο βήμα θα είναι η κατάργηση της αντωνυμίας «Αυτός» ή «Αυτή» στα σχολεία και η εισαγωγή Ουδέτερης Αντωνυμίας κατά το Σουηδικό Πρότυπο του οποίου είναι άκρατος μιμητής ίσως και λόγω του σφοδρού έρωτα που έχει τώρα τελευταία με την Σοσιαλδημοκρατία…

Ευνόητα όλα αυτά αφού εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ Νεοφιλελεύθερη Πολιτική βαφτίζοντάς την «Αριστερή», εγκαταλείποντας τα λαϊκά και εργατικά στρώματα στο έλεος των δανειστών και παίρνοντας οριστικό διαζύγιο ιδεολογικά με την Εργατική τάξη και τα πλατιά λαϊκά στρώματα στα οποία άλλωστε ο πυρήνας του δεν ανήκε ποτέ.

Εν τέλει, ας μην ανησυχεί η κλασική Δεξιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το απαύγασμα του Δεξιού Νεοφιλελευθερισμού με «Αριστερό Μανδύα» και γι’ αυτό ακριβώς διπρόσωπος. Δεν έχει καμιά σχέση με την Ιστορική Αριστερά του Εργατικού Κινήματος και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την Ολιστική Κοσμοθεωρία, δηλαδή τον Μαρξισμό. Βρίσκεται αλλού, μεταλλαγμένος σε Νεοφιλελεύθερο Κόμμα και είναι ο κύριος εκφραστής της Παρακμής της Δυτικής Ελίτ στη χώρα μας.

Πηγή των κειμένων του Ηλία Παπαναστασίου:
http://www.topontiki.gr/signature/ilias-papanastasioy

Διαβάστε ενδεικτικά και κάποια σχετικά κείμενα του ΡΕΣΑΛΤΟ, εδώ:

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10634


_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Ιαν 05, 2018 9:50 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Γραμμένο τον Ιούλιο του 2017
Η «Αριστερά» του Politically Correct (Εξαιρετικό)
Γράφει: Ο Ηλίας Παπαναστασίου




Πρώτο σημείο. Η επερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ – 25 βουλευτές – για την εκπομπή της Ελληνοφρένειας και τον υποτιθέμενο «σεξισμό» της.

Δεύτερο σημείο. Η αντίδραση της δημάρχου Ζωγράφου για τον θάνατο της εργαζόμενης στην Καθαριότητα, όπου εκτοξεύτηκαν και πάλι οι κατηγορίες για «σεξισμό».


Όπως φαίνεται τελικά διαμορφώνεται – για πρώτη φορά στην Ελλάδα – μια «Αριστερά» όπου διάφορες μειονότητες και οι πάλαι ποτέ περιθωριακοί της αστικής κοινωνίας μετατρέπονται από τον ΣΥΡΙΖΑ σε «σημαία κοινωνικής αμφισβήτησης» (π.χ. ΛΟΑΤ).

Το ίδιο φυσικά αφορά και κάθε λογής μειονότητες εκτός από τις σεξουαλικές (πολιτικές, θρησκευτικές, φεμινίστριες «τρίτου κύματος» κ.λπ.).

Αυτό είναι το πρώτο δεδομένο.

Παράλληλα, αυτού του είδους η (εντός εισαγωγικών) Αριστερά κρατά αποστάσεις από το ιστορικό, κοινωνικό και ταξικό υποκείμενο, που ήταν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή η κλασική εργατική τάξη, και η οποία, αν όχι εξαφανίζεται από τον πολιτικό ορίζοντα, πάντως απομακρύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την οπτική της «ροζ, μεταρρυθμιστικής Αριστεράς».

Με άλλα λόγια, δημιουργείται – και πάλι για πρώτη φορά – μια «Αριστερά» που δεν έχει καμία σχέση με την εργατική τάξη ή το εργατικό κίνημα. Κατά βάθος, αν όχι περιφρονεί, τουλάχιστον υποτιμά την τάξη αυτή απευθυνόμενη κυρίως στα μικροαστικά και – λίγο παραπάνω… – καλοστεκούμενα στρώματα της μεσοαστικής τάξης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά την ίδια γλώσσα με αυτά τα στρώματα, έχει παρόμοιο τρόπο ζωής και οπτική του κόσμου, προέρχεται σε τεράστιο βαθμό από αυτά τα στρώματα, είναι «δικός» τους και αν θυμηθούμε το «δημοσιοϋπαλληλικό DNA» του ΣΥΡΙΖΑ, είναι σήμερα ένας από τους κυριότερους εκφραστές του.

Άλλωστε, ο ψευτοδιανοουμενισμός του ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται – σε μεγάλο βαθμό – από την προαναφερθείσα καταγωγή του. Ουδέποτε οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ – παλαιότερα ΣΥΝ και ακόμη παλαιότερα ΚΚΕεσ. – προέρχονταν ή είχαν κάποια σχέση με την εργατική τάξη και το εργατικό κίνημα.

Αυτονόητη λοιπόν η αλαζονική, ελιτιστική και περιφρονητική τους στάση απέναντι στα λαϊκά και εργατικά στρώματα, αφού προέρχονταν «από αλλού» και στοχεύουν «στους πιο πάνω». Αυτονόητη και η περιφρόνησή τους σε κάθε τι λαϊκό που το θεωρούν «λαϊκίστικο».

Αυτό είναι το δεύτερο δεδομένο.

Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε μια «Αριστερά» που σε μεγάλο βαθμό μετατρέπεται σε «μεταμοντέρνα» αποδομώντας κάθε μοντέρνα, νεωτερική αντίληψη και κοσμοθεωρία (Weltanshauung) ολιστικής κατεύθυνσης.

Ο Ολισμός – ουσιαστικά δηλαδή οι «Συνολικές» Θεωρίες, οι «Θεωρίες του Όλου» – είναι εχθρός αυτής της «Αριστεράς», αυτή δε η «Αριστερά» – πάντα σε εισαγωγικά – τμηματοποιεί την πραγματικότητα, σαλαμοποιεί το Όλον και αποθεώνει το ειδικό και ατομικό σε βάρος του γενικού και του ολιστικού.

Καταργώντας όμως τον Ολισμό και την Διαλεκτική, που είναι ex naturae ολιστική, η «Αριστερά» αυτή εισάγει, θεοποιώντας το, το ειδικό και το ατομικό, δηλαδή το απόλυτο εγώ, εισάγει όχι από το παράθυρο, αλλά από την κύρια είσοδο, το φιλελεύθερο εγώ που στη νεώτερη version του είναι το «Περιφερόμενο Νεοφιλελεύθερο Εγώ» του μοναχικού ατόμου της αστικής κοινωνίας, είτε στη μορφή του «Ιδιώτη Επιχειρηματία» είτε του «Ιδιώτη Διανοούμενου» (Οργανικού, Ανόργανου κ.λπ.).

Με αλλά λόγια, καταργώντας τις μεγάλες θεωρητικές, ολιστικές κοσμοθεωρίες (Διαλεκτική επιστήμη του Marx, Διαλεκτική του Ασυνείδητου του Freud κ.λπ.), η «Αριστερά» a la ΣΥΡΙΖΑ τμηματοποιεί και σαλαμοποιεί το Όλον, ουσιαστικά δολοφονώντας το θεωρητικό κεκτημένο της επιστήμης, της ιστορίας και της Ιστορικής Διαλεκτικής.

Αφού, τέλος, κονιορτοποιεί και διαλύει ουσιαστικά τις ενότητες/ολότητες κάθε είδους και αναγορεύοντας το ειδικό και ατομικό, δηλαδή το εγώ, σε θριαμβεύουσα αρχή, ο «Θεωρητικός ΣΥΡΙΖΑ» έχει κάθε λόγο να είναι υπερήφανος.

Δεν εισήγαγε απλώς τον φιλελευθερισμό στο θεωρητικό κεκτημένο της Ιστορικής Αριστεράς, αλλά κάτι παραπάνω, αντικατέστησε τον Διαλεκτικό Ολισμό με τον «Φιλελεύθερο Ατομισμό του Εγώ», δηλαδή με τον ξεκάθαρο Φιλελευθερισμό, και μάλιστα στη Νεοφιλελεύθερη εκδοχή του.

Από αυτή την θεωρητική επέλαση του Φιλελευθερισμού του Μετα-μοντέρνου μετα-αριστερού και μετα-μαρξιστικού ΣΥΡΙΖΑ πηγάζει η «Δικαιωματική Αριστερά» του «Θεοποιημένου Εγώ με απεριόριστα δικαιώματα και χωρίς καμία υποχρέωση».

Στην πράξη, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα «πλήρες» Φιλελεύθερο/Νεοφιλελεύθερο Κόμμα με «αριστερό κλικ», καταφέρνοντας το ακατόρθωτο, να «ενσωματώσει» τις λαϊκές/υποτελείς τάξεις στον μνημονιακό, αστικό νεοφιλελευθερισμό χωρίς να «ανοίξει ρουθούνι».

Κόβοντας συντάξεις και μισθούς, πουλώντας τεράστια φιλέτα περιουσίας του Δημοσίου και υποτάσσοντας την κοινωνία σε διαρκή λιτότητα έως το 2060, περιορίζοντας δηλαδή οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα ο φιλάνθρωπος ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει αφειδώς «ατομικά δικαιώματα στη σεξουαλικότητα», «ελευθεριακά δικαιώματα παντός καιρού» και «ατομική, δικαιωματική Αριστερά».

Το απλό τροπάρι του είναι
«Σου περιορίζω ή κόβω συντάξεις και μισθούς, καταργώ εργασιακά δικαιώματα, εκποιώ δημόσια περιουσία», αλλά «Όλα κι όλα! Έχεις μπόλικη αντισεξιστική ρητορική, Gay Pride, Φεμινισμό να φάν’ και οι κότες και κάθε άλλο πιασάρικο δικαίωμα των χίπστερ που ονομάζονται Νεολαίοι ΣΥΡΙΖΑ!».

Φτάσαμε στο τρίτο δεδομένο. Και βγαίνει το ερώτημα:

Έως πότε θα «αντέχουν» οι κάτω; Η «Δικαιωματική Αριστερά της μεσαίας τάξης» έχει προοπτική; Ο χρόνος θα δείξει και θα είναι αμείλικτος. Και σκληρός, πάρα πολύ σκληρός.


ΠΗΓΗ:
http://www.topontiki.gr/article/228581/i-aristera-toy-politically-correct

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Ιαν 05, 2018 3:02 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η έπαρση του «αριστερού» Φιλελεύθερου Ατομισμού



Ο Ηλίας Παπαναστασίου στο άρθρο του, Η «Αριστερά» του Politically Correct, αναλύει έξοχα τον «Φιλελεύθερο Ατομισμό» του ΣΥΡΙΖΑ: Την αντίληψη που αντιμετωπίζει την κοινωνία όχι ως συνθετικό ΟΛΟΝ (σύνθεση κοινωνικών ομάδων και συλλογικοτήτων), αλλά ως ένα αθροιστικό σύνολο ΙΔΙΟΤΕΛΩΝ ΑΤΟΜΩΝ…

Το ψυχολογικό ισοδύναμο αυτής της αστικής κοινωνικής αντίληψης («Φιλελεύθερος Ατομισμός») είναι η αποθέωση του «Εγώ», δηλαδή ο νοσηρός και παρακμασμένος μικροαστικός ατομικισμός…


Και το θεοποιημένο «Εγώ», η ακραία δηλαδή και παρακμασμένη κατάληξη του Φιλελευθερισμού (ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα) εκδηλώνεται με την αυθάδεια των απεριόριστων δικαιωμάτων και των μηδενικών υποχρεώσεων…

Μια τέτοια αυθάδεια του θεοποιημένου «εγώ» είναι το απεριόριστο ΔΙΚΑΙΩΜΑ στο ΨΕΥΔΟΣ, το απεριόριστο ΔΙΚΑΙΩΜΑ στη ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ της πραγματικότητας, των εννοιών και των λέξεων, αλλά και των Ανθρώπων, καθώς και το απεριόριστο ΔΙΚΑΙΩΜΑ στην ΚΟΡΟΪΔΙΑ και την ΑΠΑΤΗ.

ΟΛΑ αυτά καταγράφονται δραματικά σε κάθε πράξη και σε κάθε λόγο των «αριστερών» ανδρεικέλων: Στην ακραία αυτή παρακμή του «Φιλελεύθερου Ατομισμού»…

Ζωντανό και προκλητικό παράδειγμα (από τα άπειρα που υπάρχουν) είναι και η παρακμιακή, επαρμένη αυθάδεια της Περιστέρας Μπαζιάνα: «Ο Τσίπρας δεν εξαπάτησε, δεν είπε ψέματα»!!!

Εύστοχο το σχόλιο και η φωτογραφική σύνθεση στο «Σίβυλλα»
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/2018/01/blog-post_11.html :


«"Μόνιμο ελάττωμά του η ειλικρίνεια" Ένα εορταστικό δούλεμα από την πανεπιστημιακή Μπέτυ στους αγαπημένους ψηφοφόρους».

Παρακμιακός μικροαστικός ατομικισμός (ακραία νεοφιλελεύθερη αυθάδεια): ΔΙΚΑΙΩΜΑ όχι μόνο στην ΑΠΟΘΕΩΣΗ του ΨΕΥΔΟΥΣ, αλλά και στη ΣΤΗΡΙΞΗ αυτής της αποθέωσης…


Κυρίως όμως, ΔΙΚΑΙΩΜΑ στην ΑΠΟΘΕΩΣΗ του δουλέματος και του ΕΜΠΑΙΓΜΟΥ μας…


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιαν 16, 2018 7:26 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Γραμμένο τον Ιούνιο του 2017
Η κοινωνική και πολιτική φύση του «Δεύτερου ΣΥΡΙΖΑ»
Του Ηλία Παπαναστασίου



Η ταχύτατη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία δυο χρόνια και συγκεκριμένα μετά την ψήφιση του 3ου Μνημονίου έχει αναλυθεί κυρίως από πολιτική και κυβερνητική άποψη. Θεωρείται βασικά μια «Δεξιά στροφή της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ σαν κόμμα άλλα και σαν κυβέρνηση».

Λίγο έως ελάχιστα έχει προσεχθεί η ταχύτατη -και όχι απλά σταδιακή- κοινωνική και ταξική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ.

Ξεκινώντας από μια «μεταμοντέρνα» αντίληψη της εκλογικής προτίμησης πολλοί αναλυτές θεωρούν την ταξικότητα της ψήφου ως δήθεν ξεπερασμένη ή και ελλιπή.


Θεωρούμε όχι απλώς θεμελιακά λανθασμένη αυτή την άποψη της «Μεταμοντέρνας Αριστεράς», άλλα πολιτικά καταστρεπτική για όλη την κοινωνική συμμαχία των εργαζόμενων - λαϊκών τάξεων και την πολιτική τους εκπροσώπηση. Δηλαδή την πολιτική εκπροσώπηση της «Αντισυστημικής πλευράς» του πολιτικού φάσματος.

Γιατί όμως δεν ανησυχεί, ιδιαίτερα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για την ταχύτατα εξελισσόμενη κοινωνική «αλλοίωσή» του συγκριτικά με τον κοινωνικό του καθρέφτη έως το 2015;

Καταρχήν θα πρέπει να αναλυθούν οι κύριες κοινωνικές συνιστώσες του «Πρώτου ΣΥΡΙΖΑ» αλλά και του «Δευτέρου ΣΥΡΙΖΑ», νικηφόρου εκλογικά έως το 2015.

Συγκεκριμένα ο «Πρώτος ΣΥΡΙΖΑ», που αποτέλεσε το υβρίδιο του νέου, μαζικότερου και εκλογικά επιτυχούς «Δευτέρου ΣΥΡΙΖΑ», ξεκινώντας από το αλήστου μνήμης ΚΚΕ εσωτερικού που κυμαινόταν από 1,37% έως 1,89% (Εκλογές 1981 και 1985 αντίστοιχα), δεν κατάφερε ποτέ να συγκεντρώσει περισσότερο από 4,7% (Εκλογές 2009 ως ΣΥΡΙΖΑ ).

Ο «Πρώτος ΣΥΡΙΖΑ» της περιόδου αυτής κοινωνικά - ταξικά αντιπροσώπευε:

α) Υπαλληλικά στρώματα μεσαίας και ανώτερης κλίμακας (Εκπαιδευτικοί και Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι) δηλαδή στρώματα που με «κλασικό» τρόπο στη μαρξιστική κοσμοθεωρία - ορολογία αποκαλούμε «Μικροαστική Διανόηση».

β) Ταυτόχρονα ο «Πρώτος ΣΥΡΙΖΑ», παλαιοτέρα σαν ΚΚΕ εσωτερικού, μετά σαν Συνασπισμός της Αριστεράς και τέλος σαν ΣΥΡΙΖΑ είχε σημαντική επιρροή σε παραδοσιακά και κυρίως νέα μικροαστικά - μεσοαστικά στρώματα όπως, σε σημαντικό βαθμό, αποτυπωνόταν η επιρροή αυτή ανάλογα με την Γεωγραφική - Κοινωνική κατανομή της ψήφου ανά εκλογική περιφέρεια.

Π.χ. όταν το παλαιό ΚΚΕ Εσωτερικού και ο μετέπειτα Συνασπισμός (ΣΥΝ), παρόλα τα εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά τους σε πανελλαδική κλίμακα και τα οποία κυμαίνονταν από 1,37% έως 4,7% , η εκλογική τους δύναμη σε Μικροαστικές - Μεσοαστικές περιοχές ( Π.χ. Ζωγράφου, Χολαργός κλπ.) ή και υψηλότερες, αμιγώς αστικές - μεγαλοαστικές περιοχές (Π.χ. Φιλόθεη, Ψυχικό, Κηφισιά κ.λπ.) ήταν πολλαπλάσια, αντίθετα με τα ποσοστά τους σε λαϊκές περιοχές ειδικότερα της Εκλογικής Περιφέρειας Β’ Πειραιά αλλά και Β’ Αθήνας όπου τα ποσοστά ήταν εξαιρετικά χαμηλά, πλησιάζοντας τα «όρια της ανυπαρξίας».

Αυτά ήταν τα εκλογικά δεδομένα μέχρι την απότομη, ταχύτατη και αστραπιαία άνοδο του «Δεύτερου ΣΥΡΙΖΑ» που υιοθετώντας ένα λαϊκό - εργατικό προφίλ, ολότελα ξένο προς την «Κοινωνική του Φύση», κατάφερε να εκτοξευτεί σε 5 περίπου χρόνια (2009 έως αρχές 2015) από το 4,7% στο 36,3%, αυξάνοντας δηλαδή τα ποσοστά του περίπου 8 φόρες, σχεδόν 800%!

Ιδιαίτερα σε κάστρα των λαϊκών τάξεων όπως η Β’ Πειραιά, όπου στις πρώτες εκλογές του 2015 συγκέντρωσε ποσοστό 42%. Ήταν η πρώτη γνωριμία της «Αριστεράς αλά ΣΥΡΙΖΑ» με τον λαό και κυρίως με την μισθωτή τάξη του ιδιωτικού τομέα δηλαδή την καθεαυτή εργατική τάξη με την σύγχρονη έννοια. Όπως ανέφερε και βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ «Γίναμε λαϊκιστές για να κατεβούμε(!) στην εργατική τάξη».

Και όπως αποδεικνύεται, ο ΣΥΡΙΖΑ το μετάνιωσε γιατί οι λαϊκές τάξεις δεν έχουν την αύρα του μεγαλοσχήμονος «διανοουμένου», όπως τουλάχιστον αυτοπροσδιορίζεται ο άνω - μεσαίος ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ ούτε βέβαια μπορούν να κατανοήσουν την Politically Correct ορολογία της «Δικαιωματικής» αλά ΣΥΡΙΖΑ Αριστεράς.

Η πρώτη -και τελευταία, όπως φαίνεται- συνάντηση του «Δευτέρου ΣΥΡΙΖΑ» με τα λαϊκά στρώματα έχει ημερομηνία λήξης λόγω της μνημονιακής στροφής του ίδιου και της ταχύτατης φτωχοποίησης μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων, όχι μόνο λαϊκών - εργατικών αλλά και σε σημαντική κλίμακα μικροαστικών και μεσοαστικών.

Πλέον το «Κοινωνικό Γήπεδο» για να παίζει μπάλα ο ΣΥΡΙΖΑ μικραίνει ταχύτατα στους «Κάτω» αλλά και στους «Λίγο πιο πάνω από τους κάτω».

Με αλλά λόγια στενεύει άρδην η επιρροή του στα λαϊκά -εργατικά αλλά και στα μικροαστικά στρώματα αφήνοντας ουσιαστική προοπτική μόνο στους «Μεσαίους και πάνω», δηλαδή σε μικρά τμήματα της Μικροαστικής τάξης και κυρίως στη μεσοαστική και πάνω κοινωνική τάξη (Upper middle class). Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν είχε «Ερωτική σχέση» με τον ιδιωτικό τομέα ούτε με την καθεαυτό εργατική τάξη, την οποία πάντα υποτιμούσε και απεχθάνονταν λόγω της μικροαστικής - μεσοαστικής κοινωνικής του προέλευσης αλλά ούτε και με τους «καθαυτό» επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή την αμιγή αστική τάξη, μεσαία ή ανώτερη.

Ο κεντρικός του πυρήνας δηλαδή η «Οικογενειακή του καταγωγή», ήταν πάντα η κρατικοδίαιτη μεσαία και ανώτερη υπαλληλοκρατία που στελέχωνε τη μεταπρατική ιντελιγκέντσια ή μικροαστική διανόηση.

Αυτή η ψευδο-ιντελιγκέντσια αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί τον πυρήνα του, αυτή θεοποίησε και έπινε νερό στο όνομά της και αυτή βέβαια αποτέλεσε τον κύριο υπονομευτή και δύναμη διάβρωσης του «Αποθέματος Αξιών» της ιστορικής Αριστεράς.

Μπλαζέ στο ύφος της, ναρκισσευόμενη στις εκφράσεις της και εκφραζόμενη υπεροπτικά, πολύξερη στην άγνοιά της και αγνοώντας την πολυπραγμοσύνη της, τακτοποιημένη από την Νέα Δημοκρατία και βολεμένη με το ΠΑΣΟΚ, έδειχνε ιδιοφυείς ικανότητες χαμαιλεοντισμού όταν οι προηγούμενοι έχαναν την κυβερνητική εξουσία, προσαρμοζόμενη ταχύτατα στους νέους κυβερνήτες και καταφέρνοντας να ανελιχθεί, παράδιδε δε πάντα «ταχύρρυθμα μαθήματα» καιροσκοπισμού, πολιτικού οπορτουνισμού και ιδεολογικής παρακμής.

Καταχρώμενη όρους που η ίδια δεν καταλάβαινε όπως «Ηγεμονία» ή «Οργανικός Διανοούμενος» και τους όποιους όσο περισσότερο δεν τους καταλάβαινε τόσο συχνότερα τους χρησιμοποιούσε, κατάφερνε να ανελιχθεί «παντού και πάντοτε» μετατρεπόμενη σ’ ένα ιδιοφυές «κόμμα παντός καιρού», ιδιαίτερα ευεπίφορου σε συμμαχίες «ανίερα παράξενες», όπως ο ΣΥΝ του καλοκαιριού του 1989 όπου οι συγγενικοί ταξικοί δεσμοί αίματος του τότε ΣΥΝ με την κοινωνική - ταξική ραχοκοκαλιά της τότε Ν.Δ. επέτρεψαν την αγαστή συνεργασία της με τον -υποτιθέμενο- αντίπαλο (Ν.Δ.).

Ξένη προς την καθεαυτή εργατική τάξη -μισθωτοί όλου του ιδιωτικού τομέα- και εχθρική προς κάθε λαϊκό στρώμα που τους θυμίζει είτε την κοινωνική τους προέλευση (για ένα τμήμα της ιντελιγκέντσιας) είτε την κοινωνική ευθύνη, που λησμονούν πάντα όσο εύκολα την επικαλούνται, για τη σημερινή ηγεσία του «Δευτέρου ΣΥΡΙΖΑ» του πάλαι ποτέ 35,5% (Σεπτέμβρης 2015), ο δρόμος που ανοίγεται είναι κυρίως «προς τα πάνω», δηλαδή προς τμήματα της μικροαστικής και κυρίως «μεσοαστικής τάξης και πάνω» (Upper middle class) αλλά και καίριων τμημάτων της αστικής ελίτ με την οποία άνετα πλέον συναλλάσσεται μέσω κυρίως των προγραμμάτων ιδιωτικοποίησης, Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων αλλά και απευθείας συναλλαγών δια της μεθόδου των ευνοϊκών ρυθμίσεων, φοροαπαλλαγών, εξαγορών παλαιοτέρων επιχειρήσεων ειδικότερα στο χώρο των media κ.λπ.

Έτσι, εάν λάβουμε υπόψη μας:

α) Ότι μετά την εκλογική παρακμή του ΠΑΣΟΚ (Pasokifisication) και παρόλο που ανοιγόταν προοπτική κατάληψης του χώρου των μεσαίων - μικροαστικών στρωμάτων από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως τουλάχιστον φάνηκε στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015, η συντηρητική - μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ περιόρισε σημαντικά τη βασιμότητα αυτής της στρατηγικής στον χώρο των παραδοσιακών μικρομεσαίων.

Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τις δηλώσεις Τσακαλώτου -«Η μεσαία τάξη πλήρωσε το μεγαλύτερο κόστος»- αλλά και κάποιες φορολογικές ευνοϊκές διατάξεις του νέου Μνημονίου για τα εισοδήματα από 20.000 και πάνω, παράλληλα με τη πορεία των ιδιωτικοποιήσεων, προγραμμάτων Ευρωπαϊκής Ένωσης και οικονομικής βελτίωσης -τμημάτων των στρωμάτων αυτών στον ιδιωτικό τομέα- ανοίγεται μια βελτιωμένη, ανωστοχευτική προοπτική.

Αυτή η προοπτική μέσω της κυρίας δύναμης κρούσης για τον οικονομικό ΣΥΡΙΖΑ που είναι ο Τουρισμός και η Πολιτιστική Επιχειρηματικότητα (Προνομιακός του χώρος ιστορικά ο «Κόσμος της Τέχνης»), ευνοεί εκ νέου τη στρατηγική μιας νέας «Drang nach Osten» του ΣΥΡΙΖΑ προς την «Μεσαία και πάνω τάξη», αυτή τη φορά με φιλοδοξία μαζικής κατάληψης, η οποία δεν στερείται ρεαλισμού, όπως φαίνεται με πρώτη μάτια.

β) Ομολογουμένως δύσκολα οι «Μεσαίοι και πάνω» κρατιούνται στερεωμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ όσο η θαλπωρή των «Πάνω» (αστική ελίτ- τάξη όλων των αποχρώσεων) δεν κατοχυρώνεται πολιτικοοικονομικά με όρους στρατηγικής συμμαχίας.

Ταυτόχρονα, ακόμη δυσκολότερα θα αρνηθεί τις υπηρεσίες του ΣΥΡΙΖΑ η αστική ελίτ - τάξη λησμονώντας την σχετική κοινωνική - πολιτική ηρεμία που συνόδευσε την ψήφιση δυο μνημονίων (Αύγουστος 2015 και Μάης 2017) και την προοπτική επενδύσεων, ελάφρυνσης χρέους -έστω ψευδεπίγραφης- και κυρίως ιδιωτικοποιήσεων με «κοινωνική ειρήνη». Άλλωστε αυτή η μαζική κατάληψη των «πάνω ορόφων» της κοινωνικής κλίμακας θα αντικαταστήσει άρδην τη μαζική του αποψίλωση από τους «κάτω ορόφους», δηλαδή την αυξανόμενη εγκατάλειψη του ΣΥΡΙΖΑ από τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

γ) Τέλος, εάν σκεφτούμε την «σταθερή ηγεμονία» του ΣΥΡΙΖΑ στα υπαλληλικά στρώματα του Δημοσίου που είναι ο ιστορικά προνομιακός του χώρος και την ταυτόχρονη ανάπτυξη της Συριζαϊκης μικροαστικής φιλανθρωπίας προς τα λαϊκά - πληβειακά στρώματα στη θέση ενός σύγχρονου Κοινωνικού Κράτους που ούτε μπορεί αλλά ούτε θέλει να αναπτύξει ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να υποστηριχθεί, σχετικά φιλόδοξα, το σενάριο της «Εφόδου προς τα πάνω».

Όσον αφορά τους «μεσαίους και πάνω» -μην ξεχνιόμαστε- ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει στις ρίζες του, δηλαδή στον «Πρώτο ΣΥΡΙΖΑ», δηλαδή την μεσοαστική - μικροαστική μικρογραφία του όπως προαναφέραμε (ΚΚΕεσωτ. και ΣΥΝ) και όσον αφορά την αστική ελίτ ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ θα έχει την ευκαιρία να θρέψει πλουσιοπάροχα την πεινασμένη και ορεξάτη ανώτερη κυβερνητική και κομματική του γραφειοκρατία.

Για τους «Γιαννηαγιάννηδες» των λαϊκών - πληβειακών στρωμάτων,
τα οποία δέχονται σαδιστικά την κύρια επίθεση από τον ΣΥΡΙΖΑ μέσω Τρίτου και Τέταρτου Μνημονίου, θα μοιραστούν τα «πλουσιοπάροχα γεμιστά της Θεανώς» και τα ψίχουλα των Κοινωνικών Επιδομάτων μέσω των οποίων προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη φτωχοποίηση μεγάλων στρωμάτων του ελληνικού λαού.

Ακριβώς από αυτή την αυξανομένη «από-λαϊκοποίηση» και παράλληλα «μεσοαστικοποίηση» της εκλογικής - κοινωνικής του βάσης προέρχεται και η αλλαγή «ύφους και ήθους» του συνολικού ΣΥΡΙΖΑ.


Στη θέση της «υπερ-λαϊκοτητας» των ετών 2012-15, έστω ρηχής και ψευδεπίγραφης, έχουμε τον μεσοαστικό σνομπισμό και την μικροαστική βουλιμιά για κοινωνική άνοδο, τον εστετισμό και full speed ελιτισμό, παράλληλα με την υπερανάπτυξη του αστικού - μικροαστικού «δικαιωματισμού» αλλά και την συστηματική - οργανωμένη προώθηση μιας «εικονικής πραγματικότητας» μέσω των ελεγχόμενων media με δύναμη κρούσης την ΕΡΤ και τις νέες προοπτικές στο χώρο των media (Mega και όχι μόνο).

Όλα τα παραπάνω συμβαδίζουν με την κατάπνιξη κάθε πρωτοβουλίας στο εσωτερικό του, την συστηματική αγνόηση κάθε αντίθετης φωνής και την δημιουργία «ομόφωνων πλειοψηφιών».

Αγνοώντας την «Δημοκρατία των κάτω»
προωθεί τις «Κοινωνίες των πολιτών μέσω ΜΚΟ» πλάθοντας συνολικά ένα προφίλ «Ροζ Αριστεράς» α λα George Soros μετατρεπόμενος ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα αμιγές «Φιλελεύθερο - Νεοφιλελεύθερο Κόμμα με αριστερό κλικ» και με καθαρόαιμη Politically Correct ιδεολογία.

Όλα φυσικά κάτω από την σφραγίδα της «Δημοκρατικότητας» και του «Πλουραλισμού» όπου με ιδιοφυή τρόπο συνδυάζονται η «Ψευδο-δημοκρατία» των «Δικαιωματικών Κινημάτων» με τον ολοκληρωτικό έλεγχο της Δημόσιας Τηλεόρασης σαν αρχή.

Εκπλήσσει πράγματι
η ταχύτατη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά εκπλήσσει μόνο αυτούς που δεν γνωρίζουν τον αληθινό μέντορα του ΣΥΡΙΖΑ, την «ψυχή του και το μυαλό του», που δεν είναι άλλος από την παλιά μεταπρατική - μικροαστική ιντελιγκέντσια του θανόντος πλέον ΚΚΕ εσωτερικού.

Μετακινουμένη «προς τα πάνω», η ιντελιγκέντσια αυτή, αφού επηρέασε ιδεολογικά σημαντικό τμήμα Πανεπιστημιακών στα ΑΕΙ, τείνει τώρα να εκπληρώσει ένα κρυφό και παλιό της όνειρο, την κατάληψη του κράτους και αμέσως μετά της οικονομίας. Όχι στο όνομα του «Λαού» ή του «Μαρξισμού», όπως υποστηρίζουν όλες οι πτέρυγες της Δεξιάς, αλλά στο όνομα το δικό της και για τον εαυτό της.

Αφού υπονόμευσε το αξιακό σύστημα της ιστορικής Αριστεράς ταυτίζοντας την εξέλιξη και την νεωτερικότητα με όλα τα απορρίμματα ιδεολογικής παρακμής και αφού εκπόρνευσε την μαρξιστική θεωρία και ειδικότερα τον Gramsci μετατρέποντας και τους δύο σε φιλελευθέρους απολογητές του συστήματος, μετατράπηκε αυτή η ίδια η ψευδο-ιντελιγκέντσια σε περιφερόμενη Κίρκη που μαγεύτηκε από το ίδιο το ραβδί της επιβεβαιώνοντας αυτό που ήταν ανέκαθεν η προσωποποίηση της αυτοκαταστροφής του «Συλλογικού Εγώ» των ναρκισσευόμενων ψευτο-διανοουμένων, η αστική διανόηση σαν νέος Ηγεμόνας, η μακιαβελική ενσάρκωση της Απόλυτης Ιδέας του Χαμαιλέοντα - Διανοούμενου.

Ακριβώς γι’ αυτό είναι και επικίνδυνη.

ΠΗΓΗ:
http://www.topontiki.gr/article/226045/i-koinoniki-kai-politiki-fysi-toy-deyteroy-syriza

Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 25, 2018 8:26 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Μεταμοντέρνα Αριστερά (3)
Η «Ορμή προς Ανατολάς» (Drang nach Osten) του Νεόπλουτου
(ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!)


Του Ηλία Παπαναστασίου





Με το Νομοσχέδιο που ψηφίστηκε τη Δευτέρα 15–1–2017 κλείνει μια ακόμη περίοδος αξιολόγησης και ταυτόχρονα ανοίγει μια άλλη. Αυτή του πρακτέου που στην περίπτωσή μας επικεντρώνεται σε δυο σημεία: των πλειστηριασμών και της εκποίησης της Δημόσιας Περιουσίας που βαφτίστηκε «αξιοποίηση» σύμφωνα με το νέο λεξιλόγιο.

Το λεξιλόγιο των Syrizogreeklish. Γλώσσα που θα διδάσκεται στις έδρες Γλωσσολογίας των Ελληνικών Πανεπιστήμιων και έχει προέλευση το clan των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ.

Σύμφωνα με αυτή τη γλώσσα :


- Οι πλειστηριασμοί βαφτίζονται «Ιερός Πόλεμος κατά των Στρατηγικών Κακοπληρωτών», όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται οι του «Ηθικού Πλεονεκτήματος».
- Η εκποίηση της Δημοσίας περιουσίας βαφτίζεται «αξιοποίηση» και προσέλκυση «νέων επενδυτών», στρατηγικού χαρακτήρα. Όχι οποιοιδήποτε. Μόνο σοβαροί, καλοντυμένοι και στρατηγικοί. Ακριβώς στα σύνορα της Ειδομένης και με την βαλίτσα των χρημάτων ανά χείρας.


Μετά και σύμφωνα με το μυθιστόρημα –ή αφήγημα– του ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει η περίοδος εκτός Μνημονίου. Οι αγορές δανείζουν φθηνά στην Ελλάδα, επίκεινται αυξήσεις μισθών και κατακόρυφη μείωση της ανεργίας με τον λαό να ανασαίνει – επιτέλους! – και τον ΣΥΡΙΖΑ να επιβραβεύεται εκλογικά «σχεδιάζοντας μια νέα τετραετία» (Παπαδημούλης).

Αυτό είναι το αφήγημα της ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗΣ μυθοπλασίας – ή μυθολογίας– πείθοντας έναν αριθμό, σημαντικό ακόμη, οπαδών του. Αν δε προσθέσουμε και την ορμή προς τα πάνω (κοινωνικά στρώματα της ανώτερης κρατικομματικής γραφειοκρατίας του ΣΥΡΙΖΑ), έχουμε μια Science Fiction, παραγωγής Made in SYRIZA σύμφωνα με την οποία η Κυβέρνηση θα προχωρήσει από δω και πέρα στηριζόμενη σε δυο σκέλη πολιτικής :

-Το πρώτο λέγεται «Πολιτική Επανίδρυσης του Κοινωνικού Κράτους».


Το Λεξικό της Οξφόρδης την μεταφράζει, στην απλή νεοελληνική, σε «Πολιτική Κοινωνικής Ελεημοσύνης μέσω της φτωχοποίησης του Μεσαίου, εξαθλίωσης του Φτωχού, Λουμπενοποίησης του Φτωχότερου».

Διαπιστώνουμε πόσο πλούσια γλώσσα είναι τα Syrizogreeklish, περιεκτική και μεστή νοημάτων. Συμπυκνώνει σε τέσσερις λέξεις σχεδόν μια ολόκληρη παράγραφο. Η Αττική Διάλεκτος του Θουκυδίδη ωχριά μπροστά της.

-Το δεύτερο σκέλος λέγεται «Πολιτική Μείωσης της Ανεργίας– Συνολική Βελτίωση της Οικονομίας».

Ανοίγοντας και πάλι το Λεξικό της Οξφόρδης έχουμε την εξής μετάφραση «Μειώνουμε την Ανεργία με δουλειές των 360 ευρώ για θέση Σερβιτόρου. Προτιμώνται Πανεπιστημιακές Ειδικότητες με Μεταπτυχιακό και γνώση τουλάχιστον δυο Ξένων Γλωσσών».

Σχετικά με την βελτίωση της Οικονομίας, οι Δανειστές προτιμούν Κυβέρνηση καλοπροαίρετη, φιλική προς το Περιβάλλον και τους Συνομιλητές της, διαθέσιμη όσον αφορά την υπογραφή Συμβάσεων με την μέθοδο του Fast Track. Ταχύρρυθμα Σεμινάρια Ωραιοποίησης της Πραγματικότητας παρέχονται δωρεάν». Είναι γεγονός πως τα Syrizogreeklish είναι περιεκτική γλώσσα. Περιεκτικότατη.

Με αυτά τα αφηγήματα και μυθοπλασίες ο δρόμος πλέον είναι ανοικτός. Αφού κατοχυρώθηκε η «Ηγεμονία» – όρος που δεν πολυκαταλαβαίνουν οι του ΣΥΡΙΖΑ αλλά τέλος πάντων– στους Κάτω και αφού τους αλλάζουμε τα φώτα στην φορολογία 12 μήνες, τους παρέχουμε μια φιλανθρωπία παραμονή Χριστουγέννων ελπίζοντας να λησμονήσουν όλους τους προηγουμένους μήνες.

Μετά εμείς μπορούμε να συναλλαχθούμε με τους Πάνω και να δημιουργήσουμε σιγά–σιγά και την δική μας Διαπλοκή. Στο κάτω–κάτω ήλθε η ώρα να γίνουμε και εμείς «Χαλίφηδες στην θέση του Χαλίφη», με ό,τι αυτό σημαίνει.

Ίσως μόνο έτσι μπορούν να ερμηνευτούν η νοοτροπία Μαρίας Αντουανέττας, ειδικότερα των θηλυκών εκπροσώπων της Κυβέρνησης αλλά και η απίστευτη χυδαιότητα των αρσενικών εκπροσώπων με τα γνωστά παραδείγματα. Ύφος μπλαζέ, ελιτιστικό και υπεροπτικό, αμάθεια στην ουσία και ημιμάθεια στις περισσότερες περιπτώσεις, αλαζονεία νεόπλουτου και στυλ «μη μου άπτου μπαλαρίνας», η μικροαστική (ψευδο)ιντελλιγκέντσια του παλαιού ΚΚΕ Εσωτερικού πλανάται σαν φάντασμα πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο αείμνηστος συντοπίτης Κωστής Μοσκώφ πολύ πετυχημένα τους χαρακτήριζε σαν τυπική μεταπρατική (ψευδο)ιντελιγκέντσια 40 ολόκληρα χρονιά πριν.

Ο Σύριζα δεν εκπροσωπεί Κοινωνικές Τάξεις και Κοινωνικά στρώματα αλλά μια περιφερομένη Κρατικοδίαιτη (ψευδο) ιντελιγκέντσια που ευνοήθηκε από την παλαιά ΝΔ και προωθήθηκε από το ΠΑΣΟΚ. Καλοπέρασαν και με τους δυο, έκτισαν καριέρες και κάπου στα γεράματα – μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες του ΚΚΕ εσωτερικού του 1,37% και του ΣΥΝ του 2,94% – σκέφτηκαν να μαζικοποιηθούν «κατεβαίνοντας στο λαό» από τα ύψη της μεγαλοσύνης τους.

Έτσι φτιάχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει Συνδικάτα, Αγροτικούς Συλλόγους ή Φορείς αλλά μόνο εκλογικό σώμα. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν κοινωνικό αχταρμά, ένα (πρώην) κίνημα μικροαστικής διαμαρτυρίας και λούμπεν νοοτροπίας που ξεκινώντας από τις πλατείες κατέληξε στα σαλόνια του Μαξίμου και των Υπουργείων.

Πώς όμως Κυβερνάς με αυτό το συνονθύλευμα;

Φτωχοποιώντας τους Μεσαίους, εξαθλιώνοντας τους φτωχούς και λουμπενοποιώντας τους φτωχότερους. Με μια προϋπόθεση, την ανάπτυξη της «Επιδοματικής – Μερισματικής Συνείδησης», την δημιουργία δηλαδή παρασιτοποιημένων, επιδοματικών και άεργων στρωμάτων που θα μένουν ικανοποιημένα με την Κοινωνική Ελεημοσύνη της Κυβέρνησης και τα κάθε είδους Κοινωνικά Patchworks (Μπαλώματα) των Κυβερνητικών Μαθητευομένων Μάγων.

Εξαφανίζεται επί ΣΥΡΙΖΑ η κάθε μορφής Κοινωνική Συνείδηση και έρχεται στη θέση της η Επιδοτούμενη Συνείδηση του Εξαθλιωμένου, του Άεργου ή του Lumben. Όπως εξαφανίζεται η έννοια του Κοινωνικού Κράτους και στη θέση του έρχεται η Κοινωνική Ελεημοσύνη των γεμιστών της Θεανούς.

Έτσι, αφού τακτοποιούμε τους Κάτω είναι πλέον καιρός να συναλλαχθούμε και με τους Πάνω. Πεδίο δόξης λαμπρό να ανέβουμε κοινωνικά – και όχι μόνο οικονομικά, ας είναι καλά οι παχυλοί μισθοί– συμμαχώντας με τα στρώματα που ιδιαίτερα εκτιμούμε. Πείτε τους Media, πείτε τους Ολιγάρχες του Εξωτερικού-Εσωτερικού, πείτε τους Τρόικα, ο ΣΥΡΙΖΑ αλληθωρίζει προς τα Ανωτέρα Κοινωνικά και Οικονομικά στρώματα, φροντίζοντας να καλύψει τα νώτα του με τον στρατό Πραιτοριανών που διορίζει στο Δημόσιο αλλά και τους κατατονικούς των Κάτω στρωμάτων.

Δημιουργείται εξ αντικειμένου λοιπόν ένα κενό στην ελληνική κοινωνία που παρόλες τις προσπάθειες του ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αδύνατο να το καλύψει. Αφορά τους Μεσαίους και Μικρούς αλλά και την τεράστια μάζα των φτωχοποιημένων που προσπαθεί να ταΐσει με σανό, καθρεφτάκια και απίστευτη προπαγάνδα υπέρ μιας Fake Πραγματικοτητας.

Ουσιαστικά το 80% της Ελληνικής Κοινωνίας βγαίνει από τα Αριστερά στον ΣΥΡΙΖΑ.

Με απληστία νεόπλουτου
και ορμή τύπου Drang nach Osten (Ορμή προς Ανατολάς) Γερμανικού Κεφαλαίου αρχών του 20ου Αιώνα, αυτό το κοινωνικό κατασκεύασμα αρχοντοχωριάτη του Μολιέρου που αυτοαποκαλείται «Αριστερά» και εκπροσωπεί ουσιαστικά το εξυπνότερο κομμάτι της Νεοφιλελεύθερης Διεθνούς και Ελληνικής Ελίτ, χτίζει μεθοδικά την δική του επιβίωση που δεν είναι μόνο πάνω ή εκτός κοινωνίας αλλά ουσιαστικά εναντίον της.

Η «Αριστερά» a la George Soros που δεν είχε κανένα πρόβλημα να υποστηρίξει όλα τα κινήματα διαμαρτυρίας πριν μερικά χρόνια, τώρα βρίσκεται απέναντι σε όλη την κοινωνία καταγγέλλοντας ταυτόχρονα όλους όσους συμμετέχουν σε μη αρεστά συλλαλητήρια σαν «Μπαχαλάκηδες» (Πλειστηριασμοί) ή σαν «Ναζί»,«Ακροδεξιούς»,«Εθνικιστές» (Συλλαλητήριο Θεσσαλονίκης) κλπ.

Προφανώς για τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο η «ενθουσιώδης» συμμετοχή στο Gay Pride Parade θα είναι επιτρεπτή από δω και πέρα...

Κατασκευάζοντας μια Νέα Γλώσσα (Νew Speak)
και θυμίζοντας τον «Θαυμαστό Κόσμο» του Huxley οι λεβέντες της Ροζ «Δικαιωματικής Αριστεράς» αντιστρέφουν την πραγματικότητα με τρόπο που θα ζήλευε και το CNN, εκπορνεύοντας την ελληνική γλώσσα και ταυτόχρονα το ηθικό και κοσμοθεωρητικό απόθεμα της Ιστορικής Αριστεράς όπως την γνωρίσαμε έως σήμερα.

Πλειστηριάζοντας τον Marx και εκχυδαΐζοντας τον Gramsci μαζί με όλο το Corpus της Μαρξιστικής Θεωρίας
εφεύραν ταυτόχρονα μια Νέα, Fake Γλώσσα μιας Fake Πραγματικότητας, γλώσσα αντιστροφής και όχι απλής μετάλλαξης της Πραγματικότητας. Γλώσσα Δικολάβου, Ψευδολόγου και ψυχοπαθολογικού Μυθομανούς με όλη την Κοινωνία - συν τω χρόνω...- απέναντι τους.

Αυτή όμως είναι η νομοτελειακή κατάληξη της «Αριστεράς» της Μαρίας Αντουανέτας και των Γλωσσολογικών Νεολογισμών της, η «Επανάληψη της Ιστορίας σαν φάρσα» (Marx). Σύντομα έρχεται το τέλος της Φάρσας και μαζί της Γλώσσα της.


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)


Έχει επεξεργασθεί από τον/την Ροβεσπιέρος στις Τρι Μάρ 20, 2018 3:09 pm, 1 φορά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 23, 2018 9:17 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Μεταμοντέρνα Αριστερά 4 (Το Ηθικό Πλεονέκτημα)
Εξαιρετικό!

Γράφει: Ο Ηλίας Παπαναστασίου





Τρία χρόνια με την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και δεν μπορεί κάποιος να διαλευκάνει την διαφορά μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίωσης.

Τρία χρόνια που φαίνονται αρκετά στην Ελλάδα θεωρούνται μάλλον λίγα –έως ελάχιστα – και μάλιστα στην περίοδο που κυβερνά μια Κυβέρνηση «Αριστεροδεξιάς» χροιάς (φαινομενικά…) αλλά ουσιαστικά Δεξιάς, Δεξιότατης κοπής.

Ας έλθουμε όμως στο θέμα.


Την ίδια αλλά και την επόμενη μέρα του Συλλαλητηρίου στην Αθήνα, έρχεται ο Φάκελος NOVARTIS στη Βουλή μετά φανών και λαμπάδων.

«Το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην Ιστορία του Ελληνικού Κράτους» (Παπαγγελόπουλος).

«Το μεγαλύτερο σκάνδαλο της Μεταπολίτευσης» (Τζανακόπουλος).

Είναι μερικές φράσεις των Υπουργών της σημερινής Κυβέρνησης που μέσα στην αχλή της θριαμβολογίας και του άγχους των εντυπώσεων που νόμισαν ότι θα σπείρουν σε παραμορφωτικό βαθμό στην ελληνική κοινωνία λησμονήσαν μερικά πράγματα.

Συγκεκριμένα:

 Το αποδεικτικό σκέλος δηλαδή οι αποδείξεις – και όχι απλώς ενδείξεις– θα πρέπει να είναι δεμένες μεταξύ τους, να υπερισχύει δηλαδή το ουσιαστικό και όχι το προπαγανδιστικό στοιχείο των κυβερνητικών που χώρισαν το ανθρώπινο γένος σε «Διεφθαρμένους» και «Άφθαρτους» της «Πρώτη φορά κλπ.».

Το υλικό στηρίζεται σε υποθέσεις και αφοριστικές εικασίες αστυνομικού τύπου με απαράδεκτες γενικεύσεις κλπ.

 Το βασικότερο όλων όμως είναι το Τεκμήριο Αθωότητας, το μεγαλύτερο επίτευγμα των Ευρωπαϊκών Δημοκρατικών και Αστικών Επαναστάσεων των τελευταίων αιώνων και κυρίως του Επαναστατικού Διαφωτισμού.

Η Μεταμοντέρνα «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ όμως έχει διαφορετική γνώμη. Γι’ αυτήν δεν είσαι «Αθώος μέχρι αποδείξεως της Ενοχής» αλλά «Ένοχος μέχρι αποδείξεως της Αθωότητας», οπισθοχωρώντας έτσι πίσω από τον Αστικό Νομικό Δημοκρατικό Πολιτισμό της Magna Carta, της Βill of Rights ή του Habeas Corpus.

To «Μεταμοντέρνο» της (Δήθεν) Αριστεράς δεν είναι «Μετά-αστικό» αλλά το αντίθετο, είναι καθαρόαιμη Προ-αστική ιδεολογία που μας γυρίζει σε εποχές Φεουδαρχικής Δουλοπαροικίας όπου η ενοχή στηριζόταν σε φημολογίες, διαδόσεις, συκοφαντίες και κακόβουλες επιθέσεις. Θυμίζει τις Καλβινιστικές–Προτεσταντικές Κοινότητες των πρώτων Αγγλοσαξόνων στην Αμερική όπου το Κυνήγι Μαγισσών ήταν το Α και Ω της όποιας ψευδο–δικονομικής διαδικασίας. Περίπου σαν τις Μάγισσες του Σάλεμ…

Όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτό που μετρά δεν είναι το Δίκαιο, ακόμη περισσότερο αυτό της πιο προχωρημένης του μορφής που είναι το Επαναστατικό Δίκαιο. Γιατί απλούστατα, δεν εκπροσωπεί την επαναστατημένη, επαναστατική και συνειδητοποιημένη μάζα των εργαζομένων τάξεων ή των μισθωτών. Κάθε άλλο.

Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τα μη παραγωγικά στρώματα δηλαδή την Μικροαστική Μassa Confusa των Lumpen και κυρίως την νεοδιορισμένη και διαρκώς ανανεωμένη μάζα των Μεσαίων και Άνω Δημοσίων Υπαλλήλων. «Εικόνα τους είναι και τους μοιάζει» θα έλεγε η Γαλάτεια Καζαντζάκη μόνο που στον ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει Καφκική Δίκη και Οργουελλιανή State of affairs.

Στις νεόπλουτες και πεινασμένες μάζες που εκπροσωπεί δεν χρειάζονται Αποδείξεις, ούτε Ενδείξεις, Αποχρώσες και μη. Αρκεί η κατάθεση των «Κουκουλοφόρων» και κυρίως αρκεί η δεδηλωμένη πρόθεση καταδίκης των αντιπάλων τους. Στους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ δεν χρειάζονται επίσης Τελεσίδικες ή Αμετάκλητες Αποφάσεις, Αδιάσειστα στοιχεία και άλλα παρόμοια ενοχλητικά, κοπιώδη και περιττά.

Νομίζοντας ότι απευθύνονται σε αδιαμόρφωτη, ημιμαθή και αστοιχείωτη μάζα αντικαθιστούν το επιχείρημα με το υβρεολόγιο, την παράθεση αδιάσειστων στοιχείων με την λάσπη στον ανεμιστήρα, την ανεύρεση της αλήθειας από τον πολιτικό μακιαβελισμό, την ηθική του επαναστάτη και δημοκράτη με τον αμοραλισμό και την χυδαιολογία του Lumpen Μικροαστού, την επιχειρηματολογία του καλόβουλου συζητητή με το υβρεολόγιο Τρούμπας, την ευπρέπεια του Λόγου και την ευθύτητα σκέψης από τις σπασμωδικές κινήσεις της υστερικής Καφενόβιας Μάζας, την ηθικότητα της φράσης «καλυτέρα Εκατό Αθωώσεις Ενόχων από μια Καταδίκη Αθώου» με την υπόκωφη οργουελιανή βαμπιρική Κραυγή του χύδην όχλου «Άρον! Άρον! Σταύρωσον Αυτόν!».

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μας πάει «μπροστά» όπως προπαγανδίζουν τα ΣΥΡΙΖΟΤΡΟΛ στα Social Media αλλά πίσω, πολύ πίσω στον Βαθύ Μεσαίωνα μια και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί τον Βαθύ Μικροαστό – Lumpen της Αδιαμόρφωτης Οχλώδους Μάζας και όχι τον Δημοκράτη και Επαναστάτη της Κοινωνικά Συνειδητοποιημένης Εργαζόμενης Τάξης.

Καταργώντας το Δίκαιο και την Δικονομία των Αποδείξεων ο ΣΥΡΙΖΑ προάγει την Δικολαβία των Ισχυρισμών. Το «Απόδειξε το!» γίνεται «Ισχυρίσου το!», ο απλός Ισχυρισμός γίνεται Απόδειξη ή Άμεση Καταδίκη, ο Προστατευόμενος Μάρτυρας γίνεται Εισαγγελέας, τα στάδια της Δικονομικής και Δικαστηριακής Πρακτικής συντομεύονται και στην θέση του Ισχυρισμού που πρέπει να γίνει Απόδειξη έχουμε την Απόδειξη που προηγείται του Ισχυρισμού.

Η Αμετάκλητη και Οριστική Απόφαση βγαίνει από την Αρχή – Fast Track διαδικασίες a la ΣΥΡΙΖΑ – ενώ το Requiem για τους Πολιτικούς Αντιπάλους παίζεται με Συμφωνική Ορχήστρα την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και Μαέστρος με στυλ Herbert von Karajan αναλαμβάνει ο Μεγάλος Αρχηγός, ο Chief της φυλής των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ.

Στο Τέλος το Δίκαιο της Διάκρισης των Εξουσιών αντικαθίσταται από την Εξουσία πάνω στο Δίκαιο, η ίδια η Διάκριση των Εξουσιών σε Διάκριση σε βάρος τους εκ μέρους της Εκτελεστικής και αφομοίωσης τους από την τελευταία ή δε Δικαστικοποίηση της Νομοθετικής Εξουσίας γίνεται Νομοθετικοποίηση της υποταγής της Δικαστικής κατ’ εντολή της Εκτελεστικής.

Με άλλα λόγια, το Δίκαιο της Διάκρισης των Εξουσιών, γίνεται Εξουσία υπεράνω Δικαίου και κατά της Διάκρισης. Καταργώντας έτσι το Συνταγματικό Αστικό Δίκαιο της Νεώτερης Εποχής και γυρνώντας στο προ-νεωτερικό «Δίκαιο» του Ηγεμόνα (Δύση) ή Βυζαντινού Αυτοκράτορα (Ανατολή).

Από το Δίκαιο των Μαζών στο Δίκαιο του Κοινοβουλίου και από εκεί στο Δίκαιο του Ηγεμόνα δηλαδή στο Μη-Δίκαιο είναι η φυσιολογική απόληξη της Φεουδαρχοποίησης της Μετά- Μοντέρνας Αριστεράς που μας γυρνά στον Μεσαίωνα και στο Δίκαιο του Ηγεμόνα δηλαδή στην Ηγεμονία επί του Δίκαιου. Και όλα αυτά με προβολείς και πυροτεχνήματα 21ου αιώνα, μοναδική άλλωστε ικανότητα της Μεταμοντέρνας Αριστεράς να παρουσιάζει το Pre-Modern (Φεουδαρχία) σαν Post-Modern (21ος Αιώνας) και το Δίκαιο του Ηγεμόνα εμφανίζοντας το σαν Δίκαιο των Μαζών.

Κάπως έτσι προχωρά η Βυζαντινοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη θέση του Δημοκρατικού Δικαίου της Αστικής Νεωτερικότητας έχουμε τις Βυζαντινές (Θρησκευτικές) Επιταγές της Ιεράς Εξέτασης (Θεοδόσιος), στη Θέση των Σύγχρονων Πολιτικών Κομμάτων τους Πράσινους και τους Βένετους (Περίοδος Ιουστινιανού) και στη θέση του Δημοκρατικά Εκλεγμένου Ηγέτη τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα με την Αυλή των Πραιτοριανών (Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ).

Το μεγάλο κατόρθωμα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι η επιστροφή στο προ-μοντέρνο στάδιο της Ιστορίας όπως είπαμε στην αρχή και όχι στο μεταμοντέρνο όπως βαυκαλίζονται. Επιστρέφουν πλησίστιοι σε ένα Θρησκευτικό, προ-αστικό και Μεσαιωνικού τύπου στάδιο της Ανθρωπότητας που είναι το στάδιο της Βαρβαρότητας. Άλλωστε, στο γνωστό Απόφθεγμα του Karl Kautsky «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ με τις πράξεις τους απαντούν «Βαρβαρότητα». Κάθε είδηση που τους διαψεύδει είναι Fake News, κάθε Πολιτικός Αντίπαλος Ένοχος εκ των Προτέρων όπως ακριβώς κάθε Κοινωνική Ελεημοσύνη ονομάζεται «Αναβάθμιση του Κοινωνικού Κράτους», κάθε περικοπή Συντάξεων ή Μισθών ονομάζεται «Μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος» και κάθε Υποβάθμιση των Νοσοκομείων «Αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας».

Ελεύθερος πια να ρίχνει Κεραυνούς σαν τον Νεφεληγερέτη Δία στους Πολιτικούς του Αντιπάλους, θεωρεί πως κέρδισε ήδη τις επόμενες Εκλογές, εφαρμόζοντας όποια Πολιτική είναι κατάλληλη για την κατοχύρωση των συμφερόντων του Μανδαρινάτου δηλαδή της Μεσαίας και Ανώτερης Δημοσιοϋπαλληλικής Γραφειοκρατίας.

Πιστεύει – ή ελπίζει τουλάχιστον…– πως όλα τα μέτρα οικονομικού χαρακτήρα που θα προχωρήσουν από δω και πέρα και με πρώτους τους πλειστηριασμούς θα είναι εύκολα αποδεκτά γιατί θα καλύπτονται από το μεγάλο Σύννεφο της Βροχής των Ινδιάνων που λέγεται σκάνδαλο Novartis.

Και εδώ βρίσκεται η μεγαλύτερη προσπάθεια Αποπροσανατολισμού που είναι ο κύριος στόχος της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, προσπάθειας που κύριο σύνθημα έχει το «Μην διαμαρτύρεστε για τους Ηλεκτρονικούς Πλειστηριασμούς ή την μείωση των Συντάξεων μέσω της Προσωπικής Διαφοράς», γιατί «Απλά, δεν φταίμε εμείς αλλά οι Απατεώνες που τα άρπαξαν από την NOVARTIS».

Στη Θέση λοιπόν του Κοινωνικά Συνειδητοποιημένου Εργαζομένου Λαϊκού Ανθρώπου μπαίνει ο Κουτοπόνηρος, Lumpen Μικροαστός, αυτός ο Λαθρεπιβάτης και Μαυραγορίτης της Ιστορίας, στη θέση των Ιστορικών Τάξεων Κοινωνικής Αλλαγής έρχεται η Vulgaire Μάζα των Νεόπλουτων και Πρόθυμων Πεινασμένων – πρώην Πεινασμένοι και Μελλοντικοί Νεόπλουτοι αντίστοιχα…– όπως ακριβώς στην θέση του Κικέρωνα μπαίνει ο Καρανίκας και στη Θέση της Weltanschauung του Marx ή του Gramsci τα Φληναφήματα του Κώστα Δουζίνα.

Το Hic Rhodus hic Salta των Λατίνων ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ – εάν θα το πετύχει – αλλά και για τον Ελληνικό Λαό εάν καταφέρει να αντισταθεί στις σειρήνες της Νεοφιλελεύθερης «Αριστεράς»….

Επιστροφή στην κορυφή
Εξόριστος



Ένταξη: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 457

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 28, 2018 4:22 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Μεταμοντέρνα Αριστερά (5) Οι Μαρίες Αντουανέτες του Προλεταριάτου

Του Ηλία Παπαναστασίου



Οι περιπτώσεις Γυναικών εκπροσώπων του Κυβερνητικού και Κομματικού ΣΥΡΙΖΑ έχουν γίνει γνωστές κατά καιρούς και κατέληξαν οι περισσότερες σε μια διακωμώδηση της πολυδιαφημισμένης, ειδικότερα από την Νεοφιλελεύθερη «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ, συμμετοχής των Γυναικών στα Πολιτικά δρώμενα.

Σχεδόν όλες σχολιάστηκαν αρνητικά από τα Media –και όχι μόνο τα Social Media– και αρκετές εφημερίδες του Αντιπολιτευόμενου τύπου όλων των αποχρώσεων.


Βουλευτίνες με έξαλλες δηλώσεις και συμπεριφορές, υπουργίνες με ειρωνική καλοσοβαντισμένη αφ’ υψηλού διάθεση, Politically Correct Φεμινίστριες που έβλεπαν σεξισμό ακόμη και στην παραμικρή κριτική δικών τους στελεχών αλλά έκαναν την πάπια –«Ποιούσαν την νήσσαν» επί το κοσμιότερον …– όταν το περιστατικό αφορούσε Γυναίκες αντιπάλων παρατάξεων και φυσικά όλα τα ανωτέρω με απεριόριστες δόσεις ψευδό–φεμινισμού του συρμού και «Αντί–σεξιστικό Σεξισμό» κατά των Ανδρών, του «Συστήματος», της επάρατης «Πατριαρχίας» και γενικότερα κατά του Τρισκατάρατου Μισογύνη, Σεξιστή, Φαλλοκράτη και Υποψήφιου Βιαστή που είναι – γενικά…– ο Νεοέλληνας Αρσενικός.

Λίγα είχαν ειπωθεί για το οικονομικό υπόβαθρο, τους τεράστιους μισθούς, τα οικονομικά προνόμια και το «ψητό» –όπως λέμε στην Αγορά…– των σεβαστών αυτών Δεσποινίδων και Κυριών που κάτω από την επίφαση των Μικροαστικών τρόπων της Νεόπλουτης έκρυβαν καθαρά οικονομικά συμφέροντα, βόλεψη, απληστία και απίστευτα προνόμια.

Συνήθως, η προσοχή των Media ήταν στραμμένη στους τρόπους ή την εμφάνιση. Μπλαζέ ύφος, επιτηδευμένα ατημέλητες μερικές ή εντυπωσιακά κομψευόμενες άλλες, ελιτισμός στο φουλ – η Full speed αγγλοσαξονιστί….– υπεραρκετή δόση σνομπισμού και αύρα νεόπλουτης που ανακάλυψε την Αμερική και τα σαλόνια (και δεν ξεκολλά με τίποτα…), επίδειξη ψευδό–κουλτούρας που θυμίζει χωριατοπούλα που πήγε στην Χαϊδελβέργη ή το Παρίσι και γοητεύθηκε ανεπανόρθωτα, επιδεικτική επιθετικότητα που έβγαινε σε απεριόριστες δόσεις σαν αφρός σαμπάνιας από τεράστιο μπουκάλι και φυσικά η αυταρέσκεια και η ματαιόδοξη αυθυποβολή της Ανωτερότητας του «Ηθικού Πλεονεκτήματος» που δεν έκρυβε ποτέ την μεγαλοσύνη της αιωνιότητας, «Εμείς και κανείς άλλος στον αιώνα τον άπαντα, Ω! Διεφθαρμένοι!».

Τυπική συμπεριφορά μικροαστούλας κομμώτριας που το Joker την τίναξε κυριολεκτικά από το Αιγάλεω στο Κεφαλάρι…

Αυτά βέβαια παθαίνει όποιος, πάση θυσία, θέλει να ενταχθεί στο αστικό κατεστημένο και μάλιστα της αστικής ή μεγαλοαστικής κοπής.


Όποιος με άλλα λόγια,
θέλει να ξεφύγει από μικροαστός –στην καλύτερη των περιπτώσεων– η άεργος Lumben και να «εκτιναχτεί» μέσω Διορισμού στο Δημόσιο σε ανώτερη Κοινωνική Θέση. Ένας «Κοινωνικός Καταπέλτης» στον οποίο, όπως θα δούμε, διαπρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ και η λεγόμενη «Πρώτη Φορά κλπ. κλπ.» δημιουργώντας το δικό του στρατό στο Δημόσιο εφόσον ο Ιδιωτικός Τομέας, με τον οποίο οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ έχουν πάρει διαζύγιο από γεννησιμιού, τους ήταν παντελώς άγνωστος και δύσβατος αλλά και πολύ δύσκολος για να σταδιοδρομήσουν.

Έτσι, η μόνη δίοδος Κοινωνικής Ανόδου για τα αγόρια και τα κορίτσια του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και είναι το Δημόσιο. Εκεί ανοίγεται «πεδίον δόξης λαμπρόν» για τα διψασμένα για Διορισμό και βόλεψη παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ και τα οποία μη έχοντας προοπτική στον Ιδιωτικό Τομέα, ειδικότερα στο Ελεύθερο και Επιχειρηματικό Επάγγελμα τα οποία απεχθάνονται βαθύτατα, στρέφονται στο Δημόσιο σχηματίζοντας ολόκληρο στρατό από Paupers και Αέργους – και όχι Ανέργους– υποψήφιους προς Διορισμό.

Μοναδική ασχολία αυτών των Λεβέντηδων είναι η τυφλή υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και ο φρενήρης παλαμακισμός που ειδικότερα στα Social Media έχει λάβει ψυχοπαθολογικές διαστάσεις. Ο διάλογος έχει καταργηθεί, το υβρεολόγιο των 50 λέξεων αποτελεί την νέα γλώσσα των Greeklish των Συριζαίων τρολλαδόρων, οι δε χαρακτηρισμοί και συκοφαντίες το νέο επίτευγμα της Επιστήμης της Γλωσσολογίας αυτό δηλαδή της Γλώσσας των Lumben υβριστών.

Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα μας. Είναι γνωστό πως ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις Γυναίκες. Ποιές Γυναίκες όμως;

Συνοπτικά:


(α). Από τις Γυναίκες που εργάζονται στον Δημόσιο Τομέα.

(β). Από ένα σημαντικότατο τμήμα
της μεσαίας και ανώτερης Υπαλληλικής Γραφειοκρατίας με κορυφή τα Άνω στρώματα της Υπαλληλοκρατίας και του Κρατικού/Κομματικού Μανδαρινάτου συν ένα μεγάλο ποσοστό της Πανεπιστημιακής Υπαλληλικής Γραφειοκρατίας που αποτελούν τη λεγόμενη Πανεπιστημιακή Ελίτ και (Ψευδο) Ιντελιγκέντσια.

(γ). Πανεπιστημιακές Σχολές με Ανθρωπιστικές Σπουδές – ή Τμήματα τους…– έχουν σαρωθεί κυριολεκτικά από ΣΥΡΙΖΑΙΕΣ Φεμινίστριες, σε μικροαστική ή νεοφιλελεύθερη ψευδοαριστερή κατεύθυνση και με υπέρ-αρκετή δόση Βαλκανικής Version και ιδεολογικού νεοπλουτισμού.

Αποτελούν το βαρύ κανόνι και την εμπροσθοφυλακή ενός βαλκανικά μιμητικού και χωριατίζοντος ψευδοαριστερού Neoliberal Feminism με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις Πασιονάριες του Φεμινισμού που στελεχώνουν την Γενική Γραμματεία Ισότητας και το Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, επιλεκτικού χαρακτήρα μικροαστές φεμινίστριες που – συνήθως…– κατακεραυνώνουν ασήμαντες περιπτώσεις, κυριολεκτικά για γέλια, όπως η περίπτωση τραγουδιού της Άντζελας Δημητρίου, δηλώσεων Ντάισεμπλουμ κλπ. (Εννοείται «λησμονούν» να καταγγείλουν αχαρακτήριστα υβρεολόγια στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ όπως του Πολάκη εναντίον της Βίκυ Σταμάτη ή τελευταία, «λησμονούν» να βγάλουν τσιμουδιά για την περίπτωση της πλούσιας Υπουργού Ράνιας Αντωνοπούλου που σε τελική ανάλυση προσβάλει κυρίως το ίδιο τους το φύλο… Ίσως γιατί είναι Πλούσια, Φεμινίστρια, Αμερικανοτραφής και πιθανότατα αποτελεί το κρυφό όνειρο κάθε ΣΥΡΙΖΑΙΑΣ).

Χαρακτηριστικά τους;
Φανατικές οπαδοί της Πολιτικής Ορθότητας και του Νεοφιλελεύθερου (ψευδό)προοδευτικού μεγαλοαστικού φεμινισμού της Δυτικής Ελίτ, υποστηρικτές της Χίλαρι Κλίντον, της συζύγου Μακρόν και του νεομακκαρθικού, υπερσυντηρητικού και προτεσταντικής έμπνευσης επιθετικού κατασκευάσματος της Νεοφιλελεύθερης Φεμινιστικής Γυναικείας Ελίτ που είναι το «Κίνημα» Me too – απώτερο στόχο να «Γίνουμε Χαλίφηδες στην θέση του Χαλίφη» δηλαδή να διώξουμε τους Άνδρες και να έλθουν Γυναίκες στην Εξουσία χωρίς να αλλάξουμε κανένα Σύστημα…– γαρνιρισμένα όλα με μπόλικη μπεσαμέλ ψευδό–κουλτούρας ημιμαθών και αύρα ρωμαίικης διγλωσσίας και βαλκανικής, επαρχιώτικης αισθητικής και mentalite.

Αν δε προσθέσουμε και τα καλολογικά στοιχεία που ακούν στο όνομα εστετισμός (για τις κάπως «διαβασμένες»…) συν ο σνομπισμός και άφθονο μπλαζέ ύφος που προσπαθεί αγωνιωδώς να κρύψει αληθινή καταγωγή και πραγματική υποδομή χαρακτήρα – και όχι Fake, επίπλαστες πλευρές ψευδοχαρακτήρα…– τότε μπορούμε ίσως να ισχυριστούμε πως ζωγραφίσαμε το πορτραίτο της Femina Syrizeana, αντίστοιχο και ανάλογο του Homo Syrizeikus…

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψηφίζεται σε ανάλογο ποσοστό από τις εργαζόμενες του Ιδιωτικού Τομέα τις οποίες έχει «γραμμένες» στα παλαιοτέρα των υποδημάτων του, ιδιαίτερα τις μεσαίες και χαμηλότερα οικονομικά εργαζόμενες.

Μισθωτές της Βιομηχανίας, Βιοτεχνίας και Εμπορικού Τομέα – το καθαυτό δηλαδή corpus της Γυναικείας Εργατικής Τάξης– ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το έχει απλώς λησμονήσει αλλά το έχει κυριολεκτικά συνθλίψει οικονομικά με τις νεότερες ατομικές συμβάσεις μερικής απασχόλησης, ειδικότερα των τελευταίων τριών ετών.

Η πλέμπα του Γυναικείου φύλου, οι γυναίκες της εργατικής τάξης αποτελούν τελευταία προτεραιότητα των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ και των καλοβολεμένων θηλυκών εκπροσώπων τους που βολεύτηκαν στο Δημόσιο με παχυλούς, παχυλότατους μισθούς.

Είναι γνωστό άλλωστε πως οι γυναίκες της εργατικής τάξης δεν βγάζουν Simon de Beauvoir ή Gender Studies a la Butler και άλλων φυντανιών της Νεοφιλελεύθερης Φεμινιστικής «Επιστήμης».

Αντίθετα, οι γυναίκες της Working Class δηλαδή της Μισθωτής, Εργατικής Τάξης αποτελώντας τεράστιο τμήμα της σύγχρονης Μισθωτής Εργατικής Τάξης της Δύσης αλλά και της Ελλάδας, έχουν να επιδείξουν Clara Zetkin, Alexandra Kollontai, Luise Kautsky, Rosa Luxembourg και Dolores Ibarruri, Θεωρητικά και Μαχητικά Γυναικεία πρότυπα που είναι παντελώς άγνωστα ή τελείως υποτιμημένα από το Νεοφιλελεύθερο Γυναικείο Λόμπι του ΣΥΡΙΖΑ.

άλλωστε, είναι γνωστό πως συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ απεχθάνεται την Διαλεκτική και Ολιστική Κοσμοθεωρία του Ιστορικού Σοσιαλισμού όπως θεμελιώθηκε από τους Marx και Εngels αλλά και τους σύγχρονους ή επιγόνους τους (Plechanov, Bebel, Kautsky, Luxembourg, Hilferting, Lenin, Lafargue κλπ).

Τα θεωρητικά τους φληναφήματα ξεκινούν από έναν διαστρεβλωμένο Gramsci και καταλήγουν σε έναν δεξιόστροφο και δεξιότατο ευρωκομουνιστή Πουλαντζά, όπως τους συμφέρει να παρουσιάζουν τον Πουλαντζά.

Οι Γυναίκες εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ στον ανώτερο Κρατικό και Κομματικό Μηχανισμό, έχοντας ενσωματωθεί πλήρως σε ένα οικονομικά άνετο περιβάλλον και λησμονώντας την χαμηλή –συνήθως – κοινωνική τους προέλευση, αστικοποιήθηκαν άρδην και με ταχύτατους ρυθμούς στοχεύουν στην ανώτατη κλίμακα της κοινωνικής πυραμίδας.

Εννοείται, μέσω του Δημόσιου Τομέα που είναι ο προνομιακός τους χώρος. Από κει πηγάζει όλη η συμπεριφορά της νεόπλουτης ψευδό–εστέτ φεμινίστριας με την οποία ποζάρουν όλες οι ΣΥΡΙΖΑΙΕΣ των Ανωτάτων Κλιμακίων. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τρία παραδείγματα:

• Την πρόσφατη περίπτωση της πλουσιότατης Υπουργού Ράνιας Αντωνοπούλου που δεν δίστασε – παρόλη την εξαιρετική οικονομική της άνεση– να καρπωθεί το επίδομα ενοικίου και μάλιστα σε μια αμιγώς Προλεταριακή Περιοχή συνταξιούχων Ανθρακωρύχων όπως το Κολωνάκι του Δήμου Αθηναίων. Και με έναν λαό χειμαζόμενο που χάνει τα σπίτια του και δεν μπορεί να πληρώσει το νοίκι του… Τα σχόλια περιττεύουν.




• Η λησμονηθείσα περίπτωση της κυρίας Αικατερινάρη, Συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ,
του Φορέα δηλαδή που εκποιεί και ξεπουλά την Ελληνική Δημόσια Περιουσία. Η ίδια παραδέχτηκε πολύ διστακτικά και ντροπαλά πως αμείβεται με 270.000 ευρώ το χρόνο και μάλιστα, με επιθετικό τρόπο, ανέφερε πως σε Τράπεζα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με ανάλογη θέση έβγαζε πολλά περισσότερα. Προφανώς, σεβάστηκε τον χειμαζόμενο και σε μεγάλο βαθμό πνεόμενο ελληνικό λαό και έκανε σοβαρότατες περικοπές εισπράττοντας μόνο 270.000 ετησίως… Η ιδία – ούσα κόρη παλαιάς βουλευτίνας του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ – δεν πρότεινε καμία περικοπή στο μισθό της, ευαγγελιζομένη προφανώς το μήνυμα της «Πρώτη Φορά κλπ. κλπ.». Τίμια πράγματα και ξεκάθαρα. Αμιγώς προλεταριακά.

• Η τρίτη περίπτωση είναι αυτή της κυρίας Έφης Αχτσιόγλου. Εκ Γιαννιτσών η καταγωγή και με σπουδές στο ΑΠΘ, εξελίχθηκε ταχύτατα ακολουθώντας τα νάματα του μέντορα της, γνωστού Επαναστάτη Νοτίου Βαλκανικής και Περιχώρων, σεβαστού και αξιομνημόνευτου κ. Κατρούγκαλου, γνωστού και ως Επαναστάτη των Συνταξιούχων, ίσως λόγω περικοπών της Κατρουγκάλειας Νομοθεσίας (Προσωπική Διαφορά Νόμου Κατρούγκαλου, νεοελληνιστί…).



Δεν μας αφορούν τα οικονομικά της κ. Υπουργού. Απλά, προτείνουμε τους αναγνώστες να μελετήσουν – κυριολεκτικά – το Video της συνάντησης της με συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Υπουργείο της. Με εκπροσώπους δηλαδή της Εργατικής Τάξης (Το ύφος και η γλώσσα του σώματος τα λένε όλα). Και χωρίς να αναφέρουμε την περίπτωση των αναρίθμητων συμβάσεων μερικής απασχόλησης και μισθών 360 ευρώ που έχουν ανθίσει επί των ημερών της.

Οι παραπάνω περιπτώσεις ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ Γυναικών εκπροσώπων στη Κυβέρνηση και τον ανώτατο Κρατικό Μηχανισμό, είναι χαρακτηριστικές –τυπικές θα λέγαμε – περιπτώσεις χαρακτηρολογικές και ανθρωπομορφικές, ΣΥΡΙΖΑΙΑΣ Μαρίας Αντουανέττας που παριστάνει την εκπρόσωπο του Λαού και των Εργαζομένων (Το πιστεύουν κιόλας…).

Μάλιστα, η Ιστορία που ως γνωστό «Επαναλαμβάνεται δυο φορές, την Πρώτη Φορά σαν Τραγωδία και την Δεύτερη Φορά σαν Φάρσα» (Marx, “18th Brumaire of Louis Bonaparte”) στην περίπτωση μας επιβεβαιώνεται πλήρως.

Μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συσκευασία του ενός που περιλαμβάνει και τις δυο, Φάρσα και Τραγωδία μαζί. Με μια υποσημείωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια Φάρσα που σχεδόν βέβαια θα καταλήξει σε Τραγωδία.


_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 20, 2018 2:34 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Μεταμοντέρνα Αριστερά (6) – ΣΥΡΙΖΑ, Δημόσιο και Σοσιαλδημοκρατία
Του Ηλία Παπαναστασίου





Στις δύσκολες εποχές που ζούμε και με την ζοφερή πραγματικότητα να επικρέμαται σαν το σπαθί του Δήμιου, αρχίζουν πλέον να διασαφηνίζονται ορισμένα πράγματα.

– Πρώτα–πρώτα σχετικά με το σκάνδαλο Novartis, εκτός από τις απίστευτες Αλληλοκατηγορίες και υποβολές μηνύσεων, μέχρι στιγμής δεν έχει ξεκαθαριστεί σχεδόν τίποτα (π.χ. Τροφοδότης Λογαριασμός σε όνομα κάποιου ή άλλα αδιάσειστα στοιχεία). Αντίθετα, ο Φρουζής, σαν πρόεδρος του ΣΦΕΕ και της ελληνικής ΝΟVARTIS, επεδίωκε πάντα να έχει συνάντηση και με τους Κυβερνητικούς αλλά και με την τότε αντιπολίτευση (Τσίπρας). Αυτό είναι το μάλλον σίγουρο….


–Δεύτερο θέμα, η περιλάλητη «Έξοδος στις Αγορές» – το υποτιθέμενο βαρύ προεκλογικό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ…– το οποίο αποδεικνύεται κάθε μέρα που περνάει μια τεράστια φούσκα από αυτές που έχει ειδικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η ίδια στασιμότητα και στα εθνικά και εξωτερικά θέματα όπου η ολοένα αυξανομένη επιθετικότητα της Τουρκίας αντιμετωπίζεται με πομφόλυγες «Δημοκρατισμού» και «Ευρωπαϊσμού» από τα βαριά κανόνια του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Ράμπο (Καμμένος), ο Δικαιωματιστής της Ευπρέπειας (Κουβέλης) και ο Ταλλευράνδος (Κοτζιάς).

Έχουμε γράψει επανειλημμένα από την στήλη αυτή για τον δισυπόστατο, διπολικό Μικροαστό του Δημοσίου που αποτελεί το DNA τou Ηomo Syrizeikus και που Βγαίνει αυθόρμητα, χωρίς καμιά προσπάθεια, σε κάθε σκέψη ή ενέργεια τους. Από τις Neoliberal Φεμινίστριες μέχρι την βαριά και ασήκωτη Πανεπιστημιακή Ιντελιγκέντσια του πρώην ΚΚΕ εσωτερικού και η οποία στελεχώνει το άνω τμήμα του Κρατικού Μηχανισμού και από εκεί στους πρώην Lumpen και (γενικά) περιφερομένους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ που διορίστηκαν προσφάτως στο Δημόσιο και πίνουν νερό στο όνομα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Homo Syrizeikus αποτελεί τον κατεξοχήν άνθρωπο του Δημοσίου και μάλιστα στη Lumpen εκδοχή του.


Από τα «Αλώνια στα Σαλόνια»
ή από την αεργία και το ψευτο–επαναστατιλίκι του Lumpenism στις ΜΚΟ του «Δικαιωματικού Ανθρωπιστή Soros» και από εκεί στη ζύμωση για τα «Δικαιώματα» όλων των Περιθωριακών της Αστικής Κοινωνίας που ανέβηκαν το Βάθρο του «Αυτοκράτορα όλων των Δικαιωματιστών», ο δρόμος του μίζερου Lumpen Μικροαστού καταλήγει συνήθως στο Δημόσιο όπου ο διορισμός αποτελεί την επισφράγιση των «κόπων» του και της (δήθεν) αριστερής του δραστηριότητας.

Έχοντας συνειδητή απέχθεια και υποσυνείδητη αποστροφή για τον Ιδιωτικό/Παραγωγικό Τομέα όπου η θέση του μισθωτού εργαζομένου δεν τους αρκεί – όταν παριστάνεις τον «Οργανικό διανοούμενο» έχεις απαιτήσεις …– αλλά ούτε και του Ελεύθερου Επαγγελματία όπου χρειάζονται ιδιαίτερες ικανότητες αντοχής, ο ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ σε καμία περίπτωση δεν θα γινόταν εργάτης, εργαζόμενος, γενικά μισθωτός οποιουδήποτε ιδιωτικού και παραγωγικού τομέα. Ο ίδιος ακούει την λέξη Εργοστάσιο και ανατριχιάζει, τον όρο Παραγωγή και παθαίνει συνεχόμενα εγκεφαλικά για να μην μιλήσουμε για επάρατες έννοιες όπως Ελεύθεροι Επαγγελματίες, Νέος Επιχειρηματίας και άλλα βδελυρά υποστυλώματα του «Συστήματος» και το οποίο – εννοείται…– σφόδρα πολεμά με μεταμεσονύκτιες αγρύπνιες στα μπαράκια και τις καφετέριες.

Δεν αρνείται, βεβαίως, μια καλοπληρωμένη– αυτονόητο…– θέση σε ΜΚΟ
όπου η ανθρωπιστική του συνείδηση, πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας, βρίσκει την ιδανική της εκπλήρωση και όραμα ζωής. Προτιμώνται πάντα οι αγαπημένες του μειονεκτικές ομάδες – Πρόσφυγες, Ομοφυλόφιλοι, Τρανσέξουαλ κ.α.– για να μπορεί να αποδώσει καλύτερα το παλικάρι, όχι κάτι διαφορετικό…

Το Δημόσιο όμως και ο διορισμός – μπορεί και η απλή υπόσχεση Διορισμού– λειτουργούν καταλυτικά για την κοινωνική του συνείδηση που είναι φτιαγμένη από εύπλαστο και εύκαμπτο υλικό. Εφόσον διοριστεί – ποτέ δεν ήταν αχάριστος…– γίνεται βασιλικότερος του Βασιλέως. Η όποια κριτική του διάσταση πάει περίπατο, οι ελάχιστες ευγένειες που του έμειναν εξαφανίζονται και οι συνεχείς ευχαριστίες του στον Θεό που τον διόρισε παίρνουν την μορφή Μωσαϊκού Νόμου. Το Ου Μοιχεύσεις γίνεται Ου αλλαξοπιστήσεις, το Ου Φονεύσεις μεταμορφώνεται σε Ου Ενδώσεις στον πόνο του Πλησίον.

Νομίζοντας,
πεπεισμένος ων, πως έχει αλλάξει Κοινωνική Διαστρωμάτωση αποκτά οπαδικά χαρακτηριστικά χειροκροτητή και κλακαδόρου μπροστά στον οποίο οι οπαδοί του Ολυμπιακού ή του ΠΑΟΚ μοιάζουν με Ναυτοπρόσκοπους.

Αρχίζει και επαναδιατυπώνει την Πραγματικότητα σύμφωνα με τα μέτρα του Βολέματός του και σε ευθεία αναλογία με το ποσό του μισθού που εισπράττει κάθε μήνα.

Οι φουκαράδες χρεωμένοι που χάνουν τα σπίτια τους βαφτίζονται «Στρατηγικοί κακοπληρωτές»,
οι Συνδικαλιστές «Σαματατζήδες του ΠΑΜΕ» και οι εξαθλιωμένοι που ψάχνουν στα σκουπίδια ονοματίζονται «Ανύπαρκτοι» ή Fake News του ΣΚΑΙ. Δεν χρειάζεται να μιλήσει για τις αυτοκτονίες, είναι τελείως περιττό. Με τον ΣΥΡΙΖΑ ο κόσμος σταμάτησε να αυτοχειριάζεται και ο κόσμος έχει πλέον χαμογελαστό πρόσωπο όπως μας διαβεβαιώνει ο Πρωθυπουργός, αλάνθαστος ερμηνευτής της Πραγματικότητας…

Αν τέλος, έλθουμε και στο επίπεδο συζήτησης που είναι πλέον «ικανός» να κάνει ο νεοδιορισθείς ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ του Δημοσίου, μια απλή ματιά στα Social Media είναι αρκετή. Ο στοιχειώδης διάλογος του είναι άγνωστος και η απίστευτη ημιμάθεια του συναγωνίζεται το διαστημικό πλάτος του Δημοσιοϋπαλληλικού του Κρετινισμού, εννοείται όλα τα παραπάνω καρυκευμένα με ακατάσχετο υβρεολόγιο τελευταίας κοπής πάντα σύμφωνα με τα νάματα της Μεγάλης του Γένους Σχολής (Σχολή Καρανίκα). Όποιος παρατηρεί την πολιτική δουλοπρέπεια, την απίστευτη αμάθεια και κομπορρημοσύνη συν το παραληρηματικό υβρεολόγιο των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ στα Μedia κανονικα δεν θα πρέπει να παραξενεύεται.

Ο ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ που διορίστηκε στο Δημόσιο
σε συντριπτικό ποσοστό δεν προέρχεται από καμιά κοινωνική τάξη του παραγωγικού Τομέα. Δεν είναι καν Μικροαστός Παλαιάς Κοπής – Μικροεπιχειρηματίας, Βιοτέχνης, Ελεύθερος Επαγγελματίας ή Καταστηματάρχης– αλλά Lumpen Μικροαστός με υπέρμετρο τονισμό στο πρώτο συνθετικό.

Δεν προέρχεται από Τάξη αλλά από υπό–τάξη (Subclass) όπου το Μετέωρο βήμα της Κοινωνικής του Ανυπαρξίας – Lumpen– συναγωνίζεται την χυδαιότητα του Μικροαστού. Όμως δεν είναι καν Μικροαστός της Παραγωγής (Περιεχόμενο) αλλά Lumpen της Μικροαστικής Χυδαιότητας (Μορφή).

Είναι με άλλα λόγια μια μορφή χωρίς περιεχόμενο,
Φαίνεσαι χωρίς Είναι, Καθρέφτης που δεν αντανακλά την Πραγματικότητα αλλά τον Εαυτό του δηλαδή το Μηδέν. Είναι ένα περιφερόμενο Μηδέν το οποίο ανέκαθεν σιτίζονταν από άλλους… Τώρα με τον Διορισμό στο Δημόσιο αυτό επισφραγίστηκε επίσημα, πέρασε σε ΦΕΚ και το Μηδέν πέρασε από την Ανυπαρξία στην Ύπαρξη δηλαδή … στο Ελληνικό Δημόσιο.

Είναι η Αποκορύφωση
της Απόλυτης Ιδέας του Hegel όχι όμως σε Θεωρητικό Επίπεδο Φιλοσοφίας… Ο μέσος ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ του Δημοσίου είναι ένα πολύ πρακτικό άτομο όσον αφορά την βόλεψη του, τον μισθάκο του και την τακτοποίηση του.

Η Απόλυτη Ιδέα είναι ο Διορισμός του που σε τελευταία ανάλυση του οφείλει ο ΣΥΡΙΖΑ και για τον οποίο μανιωδώς κοπίασε. Στο κάτω–κάτω, αλλάζουμε το Κράτος από Μέσα.

Εάν δεν το καταλάβατε, καταλαμβάνει το Κράτος «Για να το αλλάξει» εκ των έσω… Για το Καλό της Αριστεράς και των Υποτελών Τάξεων. Αμήν…


Με αυτό τον Μικροαστικο Αχταρμά ο Τσίπρας θέλει να φτιάξει μια «Αριστερή Σοσιαλδημοκρατία».
Ας του θυμίσουμε πως η Σοσιαλδημοκρατία της Bellle Epoque του Εργατικού Κινήματος– Β’ Διεθνής, Μεταπολεμική Σοσιαλδημοκρατία έως το ’90 περίπου – Σήμαινε:

(α). Ύπαρξη Ανεπτυγμένου Βιομηχανικού Καπιταλισμού.

(β). Βιομηχανική Αστική Τάξη και κυρίως Βιομηχανική Εργατική Τάξη.

(γ). Τεράστια Οργάνωση των Βιομηχανικών Συνδικάτων.

(δ). Ανοδικό, ανεπτυγμένο Καπιταλισμό.

(ε). Σοσιαλιστική Μαρξιστική Θεωρία τουλάχιστον έως την δεκαετία του ’80.


Από την Ελλάδα εκλείπουν όλα τα παραπάνω. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά σχέση με την εργατική τάξη την οποία απεχθάνεται, υποτιμά και αποτάσσει μια και δεν είναι του επιπέδου του. Όσο για τα Συνδικάτα, αλλάζουμε συζήτηση. Απλά, δεν υπάρχουν.

Τι μένει; Το Δημόσιο, σαν το άπαρτο κάστρο της ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗΣ Κυριαρχίας. Εκεί αναπτύσσεται η Βιολογική καλλιέργεια της «Δικαιωματικής Αριστερά των Μειονοτήτων». Εισαγόμενος, κακέκτυπος και γελοίος στη μορφή Μικροαστικός Φεμινισμός των Δημοσίων Υπάλληλων, σεξουαλικές Μειονότητες μαζί με τις οποίες διαδηλώνει και ο Ευκλείδης όταν έχει κέφια, δροσερός και αφράτος αντισεξισμός και – εννοείται…– Περιβαλλοντισμός των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) με Overdose Συνταγή, έτσι για να μην δυσαρεστείται και το Γερμανικό Κεφάλαιο το οποίο κυριαρχεί απόλυτα στον Τομέα…

Αυτό το άπαρτο Κάστρο δηλαδή το Δημόσιο θα το κρατήσει με λύσσα ο ΣΥΡΙΖΑ για να διορίσει τις χιλιάδες των Πραιτοριανών του, να διαιωνίσει την Κυριαρχία του και να πέσει στα μαλακά στις επόμενες εκλογές.

Είναι το Απόλυτο Κρατικό Κόμμα των τελευταίων δεκαετιών ίσως και ολοκλήρου του 20ου Αιώνα, απορροφά τους πόρους της Ελληνικής Κοινωνίας για να σιτίζεται μια Μεσαία και Ανώτερη Γραφειοκρατία, μισεί την Κοινωνία και κάθε τι Παραγωγικό, αποστρέφεται τις Παραγωγικές Τάξεις σαν Χολέρα και αποτελεί την Απόλυτη Επιτομή του Μηδενός δηλαδή του Lumpen Μικροαστού.

Από την «Φαντασία στην Εξουσια» προχωρήσαμε στο «Μηδέν στην Εξουσία», πλησίστιοι πλέον για την απόλυτη καταστροφή που καταφθάνει όπως οι Τέσσερις Ιππείς της Αποκάλυψης.

Καιρός για αντίδραση.

Επιστροφή στην κορυφή
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 04, 2018 4:47 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Μεταμοντέρνα Αριστερά (Cool – H προπαγάνδα και διαδικασία κρετινοποίησης από τα Media στην εποχή των ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ
Του Ηλία Παπαναστασίου




Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για την επιρροή των ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ στα κυρίαρχα Μήντια. Ούτε να αναφερθούμε στις κατά καιρούς απίστευτες δηλώσεις των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ και ΑΝΕΛιτών για τρέχοντα θέματα.

Τελευταία σοδειά είναι η δήλωση του Πάνου Καμμένου που από την θέση του Υπουργού Άμυνας προέβλεψε «ίσως και δεκαπενταετία για την απελευθέρωση των δυο Ελλήνων Στρατιωτικών».


Ούτε βέβαια χρειάζεται να παραμείνουμε ιδιαίτερα στην χθεσινή δήλωση–ρουκέτα του ανεκδιήγητου Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Γάκη που χαρακτήρισε τις κατασχέσεις χρημάτων από τους τραπεζικούς λογαριασμούς όχι σαν κατασχέσεις αλλά «σαν αφαίρεση χρημάτων (!)».

Προηγήθηκαν
άλλες απίστευτες δηλώσεις – με ρυθμούς καταιγιστικούς– που δεν χρειάζεται να τις αναφέρουμε…

Το ερώτημα είναι διττό:

(α). Γίνονται πιστευτές αυτές οι αχαρακτήριστες δηλώσεις των ΣΥΖΙΖΑΙΩΝ και της Μηντιακής Προπαγάνδας τους;

(β). Πώς εξηγείται ο βαθμός ανοχής τεράστιων στρωμάτων του ελληνικού λαού σε αυτή την συστηματική προσπάθεια όχι απλά προπαγάνδας αλλά λοβοτομής και κρετινοποίησης του ελληνικού λαού;

Είναι γεγονός πως ένα τμήμα των Ιδιωτικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, διόλου ευκαταφρόνητο, έχει ταυτιστεί ή τουλάχιστον ανέχεται συστηματικά λόγω βραχυπρόθεσμων αλλά και μακροπρόθεσμων συμφερόντων την σημερινή Κυβέρνηση.

Ένας αριθμός μάλιστα από αυτά τα Μήντια έχει εξαγοραστεί από ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ – Ιβάν Σαββίδης κατά κόσμον …– όπως το ΕΘΝΟΣ, η ΗΜΕΡΗΣΙΑ, το καινούργιο κανάλι Ε κλπ.

Ακόμη και τα παλαιοτέρα συστημικά κανάλια όπως το ALΡΗΑ ή ο ANTENNA τηρούν μια στάση «ευμενούς ουδετερότητας ή ανοχής» στους κρατούντες.

Τα αμιγώς Κυβερνητικά Κανάλια όπως η ΕΡΤ1, ΕΡΤ2, ΕΡΤ3 και ΒΟΥΛΗ αλλά και το Ε που προαναφέραμε αποτελούν την Πρώτη Γραμμή της Κυβερνητικής Προπαγάνδας που έφτασε και ξεπέρασε όχι μόνο τα όρια της χυδαιότητας και γελοιότητας αλλά αποτελεί πλέον πρότυπο μαζικής Ηλιθιοποίησης του λαού που θα έπρεπε να διδάσκεται στους πρωτοετείς φοιτητές των Τμημάτων Επικοινωνίας και ΜΜΕ των Πανεπιστημιακών Σχολών της χώρας μας.

Ας δούμε χαρακτηριστικά.

Τα Δημόσια Κανάλια αφού εξευτέλισαν τελείως τον ρόλο τους θυμίζοντας εποχές χουντικής ΥΕΝΕΔ παρουσιάζουν το εξής διπολικό σχήμα. Από τη μια πλευρά Ενημερωτικές εκπομπές και ταινίες που αν και παρουσιάζουν σαν βιτρίνα, ορισμένες θετικές κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, δεν παύουν να αποπνέουν το άρωμα του Ελιτισμού και του Μικροαστικού σνομπισμού, όπως άλλωστε μας υπενθυμίζει – πάντα, με αξιόλογη συνέπεια…– το παλιό «Φάντασμα που πλανάται πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ», αυτό της πάλαι ποτέ «Ανανεωτικής Αριστεράς» του ΚΚΕ εσωτερικού. Απευθύνεται σε ένα μικρό κοινό που δεν ξεπερνά στις μετρήσεις της Τηλεθέασης το 2–4%, κυρίως Δημόσιοι Υπάλληλοι, παλιοί ή άρτι αφιχθέντες στον στρατό των Πραιτοριανών του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι άνθρωποι αυτοί,
μετά από μια κοπιώδη και εξαιρετικά εξαντλητική μέρα και ωράριο, θέλουν να «προβληματιστούν» ή να αφουγκραστούν τις νέες αισθητικές αναζητήσεις των φωστήρων της Μεταμοντέρνας Αριστεράς. Μπόλικος αντί–εθνικισμός συν άφθονη Ευρωλατρεία σε ευρωλιγούρικη έκδοση, αντί–σεξισμός και αντί–πατριαρχία με τη σέσουλα και συνεχείς αναφορές στη «σεξουαλική παρενόχληση και ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών». Σύμφωνα με τους εμπνευστές δεν υπάρχουν κακοποιημένα παιδιά από τις ίδιες τις μητέρες τους ή κακοποιημένοι άνδρες από τις γυναίκες τους. Όχι βέβαια. Απλά δεν υπάρχουν, άλλωστε χαλάνε την σούπα του Φεμινισμού των Δημοσίων Υπαλλήλων – Γυναικών κατά βάση – που ο ΣΥΡΙΖΑ τον έχει αναγάγει σε Μωσαϊκό Νόμο.

Εκεί βέβαια που χαλάει ο Κώδικας Καλής συμπεριφοράς των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ εστέτ είναι οι Πολιτικές Ενημερωτικές Εκπομπές και τα καθημερινά Δελτία Ειδήσεων. Θα πρέπει να έχεις τεράστια υπομονή να παρακολουθήσεις τις απίστευτες ανοησίες και παραμυθολογία που εκτοξεύουν τα γνωστά ονόματα της «Πολιτικά Ορθής» ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗΣ φαιάς προπαγάνδας όπου η πραγματικότητα αντιστρέφεται, τα FAKE NEWS γίνονται ειδήσεις, η κοτσανολογία ανάλυση και η ζοφερή ελληνική πραγματικότητα «Έξοδος από τα Μνημόνια».

Το Κοινωνικό Είναι όπως το ζούμε καθημερινά καταργείται και μετατρέπεται σε Φαντασιακό Είναι μιας Ειδυλλιακής Πραγματικότητας, με μείωση της ανεργίας, έξοδο στις αγορές και άλλα φαιδρά που η πάλαι ποτέ «σοβαρή» ψευδό– ιντελιγκέντσια του ΣΥΝ και του «Εσωτερικού» εφεύρε, μετατρέποντας την σοβαρότητα σε χυδαιότητα και αληθινό υπόνομο «ενημέρωσης».

Συγκρίνοντας την με την ΥΕΝΕΔ της Χούντας, η διαφορά είναι πως η Προπαγάνδα της Χούντας ήταν πολύ εύκολα γελοιοποιήσιμη, τουλάχιστον από ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού. Η Προπαγάνδα των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ έχει έναν ψευδό–προοδευτικό και ψευδό–δημοκρατικό μανδύα και γίνεται ανεκτή από σημαντικά στρώματα του πληθυσμού.

Γιατί όμως γίνεται ανεκτή;
Η απάντηση δεν είναι απλή όμως ας πάρουμε υπόψη μας την απάλειψη πλέον των ποιοτικών κριτήριων τηλεθέασης κυρίως λόγω κρίσης και την πρωτοκαθεδρία του «ψυχαγωγικού παράγοντα», βασικά με την έννοια του χαβαλέ αλλά και της έξυπνης υποβολής προτύπων (πχ περίπτωση SURVIVOR του ΣΚΑΙ).

Μην ξεχνάμε άλλωστε, πως ο σνομπισμός και ο ελιτισμός, κύριο χαρακτηριστικό των Μικροαστών που συγκροτούν ένα τεράστιο στρώμα τη ελληνικής κοινωνίας, μαζί με την Υποκουλτούρα πολλών Ιδιωτικών Καναλιών – και όχι μόνο… – δεν αποτελούν εχθρικό δίπολο αλλά ακριβώς το αντίθετο. Ελιτισμός/ Υποκουλτούρα είναι – δεκαετίες τώρα– κυρίαρχο Διπολικό Σχήμα της Ελληνικής Κοινωνίας, αλληλοεπιδρούν και αλληλοτρέφονται.

Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ, πάντρεψε τον Ελιτισμό με την Υποκουλτούρα/Χυδαιότητα με αριστοτεχνικό τρόπο. Εκπροσωπώντας – σε μεγάλο βαθμό – Lumpen στοιχεία σε μαζικό επίπεδο, δεν θα μπορούσε να μην τους εκπροσωπήσει και σε επίπεδο ενημέρωσης.

Έχοντας σαν πρότυπο τα Social Media όπου η χυδαιότητα των ψευδολογιών των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ διεκδικούσε Βραβείο Νόμπελ και έχοντας πάρει άριστα σε όλες τι εξετάσεις, θα αφήσουν απέξω την Δημόσια Τηλεόραση, τώρα που την έχουν λάφυρο;

Ξεκινώντας από την μνημειώδη καριέρα τους στα Social Media, τώρα η χυδαιότητα και ψευδολογία μετατράπηκε σε Δημόσιο θεσμό σαν Δημόσια Τηλεόραση ανταμείβοντας πλουσιοπάροχα τους «Σοσιαλμιντιάδες των Υπογείων της Κουμουνδούρου» με Δημόσιες Θέσεις στην ΕΡΤ (Τα ονόματα είναι γνωστά, μην κουραζόμαστε…).

Εννοείται στα Social Media συνεχίζουν να χυδαιολογούν, υβρίζουν και ψευδολογούν ασύστολα όμως στην ΕΡΤ, ως γνήσιοι νεόπλουτοι έβαλαν τα καλά τους, δηλαδή το κοστούμι της ευπρέπειας, θυμίζοντας τσομπάνη που κοιμάται ξαφνικά σε Παλάτι. Απότομη, πολύ απότομη άνοδος, δύσκολα συνειδητοποιείται. Εύκολο είναι;

Αν κρίνουμε από τα Ποσοστά Τηλεθέασης
τα Δημόσια Κανάλια έχουν ποσοστά Τηλεθέασης από 2% – ΕΡΤ2 – έως 4,5% (ΕΡΤ1). Ποσοστά πολύ χαμηλά, γεγονός που σημαίνει πως δεν γίνεται ευρέως αποδεκτή η Τηλεοπτική Προπαγάνδα των ΣΥΡΙΖΑ– ΑΝΕΛ.

Όσο για τον βαθμό ανοχής, θα ήταν ανόητο να υποστηρίξουμε πως η έλλειψη μεγάλης μαζικής διαμαρτυρίας– τουλάχιστον με την μορφή συγκεντρώσεων – σημαίνει και αποδοχή ταυτόχρονα της άθλιας Κυβερνητικής Πολιτικής. (Η ανάλυση του Εκλογολόγου Γιάννη Μαύρη πριν μερικούς μήνες ήταν εξαιρετική και αποκαλυπτική).

Προφανώς οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ – κυρίως αυτοί…
– περιμένουν να δρέψουν πολλούς καρπούς από την διαδικασία μαζικής αποβλάκωσης – στην οποία διαπρέπουν – του ελληνικού λαού. Πιστεύουν πως η αντιστροφή ή μάλλον η κατάργηση της Πραγματικότητας και η αντικατάστασης της με μια Ψευδή τέτοια, αρκεί για να κρατήσει το εκλογικό τους σώμα όσο το δυνατόν πιο αλώβητο, αν μάλιστα πάρουμε υπόψη μας και το πόσο ποντάρουν και στην προβολή του Τσίπρα σαν το βαρύ χαρτί τους.

Από την άλλη μεριά ο Τσίπρας,
έχοντας περάσει πλέον σε αχαρτογράφητα νερά σε όλους τους τομείς – κυρίως στα Εθνικά και Οικονομικά θέματα– και αφού έχει υποσχεθεί τα πάντα εξαπατώντας ταυτόχρονα όλους, γνωρίζει πως όλα τα ωραία τελειώνουν κάποτε και είναι αδύνατο να σωθεί από τις Ψευδολογίες και Πομφόλυγες οποιασδήποτε Ακριβοπούλου.

Όπως γράφαμε και την προηγουμένη φορά, το Απόλυτο Κρατικό Κόμμα της Ελληνικής Κοινωνίας (ΣΥΡΙΖΑ) νομοτελειακά θα αποσαθρωθεί και ο ήδη Πολιορκημένος Πύργος του στον οποίο κρύβονται οι Μαρίες Αντουανέτες του και οι Πραιτωριανοί του, θα καταρρεύσει σαν χάρτινος Πύργος.

Όσοι ενδιαφέρονται
για την αντικειμενική, μαχητική και αληθινά προοδευτική Δημοσιογραφία έχουν καθήκον να συντομεύσουν τον χρόνο αυτής της κατάρρευσης.

Και όσοι, σε μια γενικευμένη και ολοένα αυξανομένη Ελλάδα της Εξαθλίωσης, είναι οι Δημιουργοί της Διαδικασίας Κρετινοποίησής της θα πληρώσουν τα επίχειρα των πράξεων τους, «καρφωμένοι στον πάσσαλο της ατίμωσης» (Marx, «Eμφύλιος Πόλεμος στη Γαλλία»). Στον Πάσσαλο της Ατίμωσης της Fake Δημοσιογραφιας. Εκεί που ανήκαν πάντοτε, τώρα όμως έχουν και Πιστοποίηση.

Επιστροφή στην κορυφή
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Απρ 27, 2018 10:02 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Μεταμοντέρνα Αριστερά (9)– Το Δημοσιοϋπαλληλικό Μανδαρινάτο της Ψευδό– Αριστεράς και ο αντιδραστικός χαρακτήρας των «Δικαιωματιστών» της
Του Ηλία Παπαναστασίου




Κάθε μέρα που περνά η «Αριστερή» Δημιοσιουπαλληλία που κατατρώει τις σάρκες της Ελληνικής Κοινωνίας με τον παρασιτισμό της, την θορυβώδη μεγαλομανία της και τον Συμπλεγματικό ναρκισσισμό της, δείχνει το απωθητικό πρόσωπο μιας παρασιτικής κάστας που ουσιαστικά δεν παράγει αλλά σιτίζεται από τον Δημόσιο Προϋπολογισμό σε βάρος όλων των παραγωγικών τάξεων του Ιδιωτικού Τομέα, δηλαδή των Μισθωτών Εργαζόμενων των Ελεύθερων Επαγγελματιών και Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων.

Αυτή η «αριστερή» παρασιτική κάστα εκδηλώνει, μάλιστα, και μια άφθονη ζηλοφθονία απέναντι σε κάθε τι παραγωγικό και ειδικότερα σε οτιδήποτε την ξεπερνά σε ποιότητα, ικανότητα, ήθος και αξιοπρέπεια. Αποτελεί τον Πολιορκητικό Κριό του ψευδο–αριστερού ΣΥΡΙΖΑ στην άλωση του κράτους με προκλητικές και ασύστολες τάσεις αυτοδιόγκωσής της και πλήρους παρασιτοποίησης της Ελληνικής Κοινωνίας.

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά:

*Την αύξηση της Δημοσιοϋπαλληλικής Γραφειοκρατίας δηλαδή του Μανδαρινάτου μέσω δεκάδων χιλιάδων προσλήψεων με αποκορύφωμα τους Μετακλητούς Υπάλληλους των Υπουργικών Γραφείων, τους διορισμούς μέσω των ΜΚΟ εκατοντάδων υπάλληλων που ασχολούνται με τους Πρόσφυγες – εννοείται με παχουλότατους μισθούς– και «παράγουν» δήθεν ανθρωπιστικό έργο αλλά και τους πάμπολλους Οργανισμούς που ουσιαστικά δεν κάνουν τίποτα και απλά σιτίζονται από το Πρυτανείο…

*Την προώθηση και νομοθετική κατοχύρωση «Δικαιωμάτων» συντεχνιακού χαρακτήρα με προνομιακό πεδίο το αγαπημένο παιδί του ΣΥΡΙΖΑ, τους ΛΟΑΤ, τελευταίο επίτευγμα των οποίων είναι η νομοθετική κατοχύρωση της υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζοντας και ενισχύοντας όλα τα Trendy εκφυλιστικά φαινόμενα της Δύσης και της Παρακμής έχει σαν στόχο του όχι τον «Εξευρωπαϊσμό της Ελληνικής Κοινωνίας και Νομοθεσίας» όπως βαυκαλίζεται αλλά την κατεδάφιση κάθε σταθεράς του Ευρωπαϊκού Κλασσικού Διαφωτισμού όπως τα Δικαιώματα των μεγάλων πλειοψηφιών – Δημοκρατική Αστική Τάξη στην αρχή, Εργατική Τάξη και Λαϊκές Τάξεις μετέπειτα – ή τα δικαιώματα του κάθε Έθνους ξεχωριστά πάνω στο οποίο στηρίζεται η έννοια της Εθνικής Ανεξαρτησίας και Λαϊκής Κυριαρχίας. Κάθε άλλο.

Αποκλειστικός του στόχος είναι η «Απόλυτη Κατοχύρωση» των Ατομικών και Μειονοτικών Δικαιωμάτων με απόλυτη περιφρόνηση στην θέληση της πλειοψηφίας.

Φυσιολογική άλλωστε προσπάθεια
από ένα κόμμα που δεν είχε ποτέ του βάση τα Λαϊκά και Εργατικά στρώματα της Δημοκρατικής Πλειοψηφίας, αλλά αντίθετα, είχε κάνει – από γεννησιμιού του – σημαία του κάθε λογής περιθωριακά στρώματα της Αστικής Κοινωνίας με θέρμη Ζηλωτή και ορμή Ιεραπόστολου… Κατά το λεγόμενο «Όπου Γάμος και Χαρά η Βασίλω πρώτη», έτσι και όπου Περιθωριακοί παντός είδους, ο ΣΥΡΙΖΑ «Μπροστάρης».

Εάν μάλιστα
γινόμασταν όλοι Ομοφυλόφιλοι, Τρανσέξουαλ, οργισμένες Φεμινίστριες του Δημόσιου και ότι άλλο φανταχτερό κινείται στον ορίζοντα, ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς θα ήταν ο ευτυχέστερος άνθρωπος του Πλανήτη, χτυπώντας τα στήθη του από χαρά.

Βαθύτατα εχθρός της Εννοίας του Έθνους, περιφρονεί τις παραινέσεις των Marx και Gramsci για την μετατροπή της Εργατικής Τάξης σε Τάξη–Έθνος ή σε αποκλειστικά Εθνική Τάξη.

Άλλωστε, αυτά είναι ψιλά γράμματα για ένα κόμμα που αποδόμησε και εντέλει απέρριψε την Διαλεκτική/Ολιστική Θεωρία του Έθνους και υποστηρίζει την λεγόμενη «Φαντασιακή Θεώρηση του Έθνους» όπου το Έθνος δεν έχει Ιστορικές, Κοινωνικές, Οικονομικές, Ψυχολογικές και Πολιτιστικές Ορίζουσες αλλά αντίθετα είναι μια Φαντασιακή αναπαράσταση της Κοινωνίας χωρίς υλικές και άλλες προϋποθέσεις. Είναι μια απλή Ιδεολογία, Ψευδής Συνείδηση ή ένα απλό φάντασμα που πλανάται και περιφέρεται, ένα απλό κατασκεύασμα της Φαντασίας. Νέτα σκέτα.

Έτσι, το ΕΑΜ ήταν μάλλον «αριστερός εθνικισμός», κάτι ανάλογο συνέβη και με την «εθνικιστική» Κουβανέζικη Επανάσταση του Φιντέλ με το γνωστότατο σύνθημα «Patria o Muerte” δηλαδή «Πατρίδα ή Θάνατος» – αφόρητος εθνικισμός ….– για να μην μιλήσουμε βέβαια για τους απαράδεκτους «εθνικιστές» και δογματικούς «Αντι–Αμερικανούς», τους Βιετκόνγκ του μεγάλου Χο Τσι Μινχ… (Το τελευταίο παράδειγμα με τις δυο Γαλλικές Φρεγάτες και το οποίο άπτεται ζωτικών ζητημάτων, πιστοποιεί πως η ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗ νοοτροπία σε θέματα έθνους δεν είναι μόνο αφελής αλλά και γελοία σε επικίνδυνο βαθμό).

Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την οικογένεια, όπου στην Κοινωνική της διαστρωμάτωση ο ΣΥΡΙΖΑ αντιτίθεται στην λεγόμενη «Πατριαρχική Οικογένεια», κάτι σαν το Βελζεβούλη και τον Λούσιφερ της Παλαιάς Διαθήκης (Και η οποία εννοείται, πρέπει να αποδομηθεί και να καεί στο πυρ το εξώτερον ).

Οι Marx και Engels αντίθετα, αντιπαράθεσαν στον αστικό γάμο και την αστική οικογένεια την λαϊκή και εργατική οικογένεια κάνοντας σαφέστατο κοινωνικό διαχωρισμό όμως αυτά είναι λεπτομέρειες για τους αποδομητές του τελευταίου καταφυγίου του Λαϊκού Ανθρώπου που είναι η Οικογένεια.

Συμφέρει άλλωστε την αστική Παγκοσμιοποίηση και τον Πολιτιστικό/Ιδεολογικό Ιμπεριαλισμό της Παρακμιακής Δύσης η αποδόμηση και εν τέλει η κατεδάφιση και ολική καταστροφή κάθε συλλογικότητας.

Έννοιες όπως το Έθνος,
η Κοινωνική Τάξη, το Πολιτικό Κόμμα, το Συνδικάτο, η λαϊκή οικογένεια πρέπει να αφανιστούν εάν και εφόσον θέλουν οι ελίτ να κερδίσουν τον Ολοκληρωτικό Πόλεμο (Total Krieg) των εγκέφαλων και των ψυχών των τεράστιων μαζών των υποτελών τάξεων παγκοσμίως.

Το γνωστό Carthago Delenda est του Κάτωνα του Πρεσβύτερου στην Αρχαία Ρώμη αντικαταστάθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ με το Communis Anima delenda est ή το Homo Communis delendus est. Απλά, κατεδαφίστε κάθε Κοινότητα και συλλογικότητα ανθρώπων, αναδείξτε ατομικότητες, νομοθετήστε για τις Μειονότητες, καταργήστε κάθε συλλογικότητα.

Υπάρχει άραγε καλύτερη συνταγή για την πλήρη επικράτηση του Παγκοσμιοποιημένου Κεφαλαίου και της Ελίτ που το κατέχει από την κατάργηση κάθε συλλογικότητας;;;


Το Ωσαννά των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ στο αυθύπαρκτο και τελείως ανεξέλεγκτο Άτομο με ταυτόχρονη καταστροφή των Συλλογικοτήτων που αναφέραμε, ποιους εξυπηρετεί;;;

Ποιους, αν όχι την Παγκόσμια Ελίτ που θέλει απομονωμένα άτομα και όχι Έθνη και Τάξεις, περιφερόμενες αυτιστικές περσόνες κλεισμένες στην γυάλα τους και όχι συλλογικά και κοινωνικοποιημένα άτομα, μίζερες και εξαθλιωμένες συνειδήσεις και όχι επαναστατημένες και ανεξάρτητες μέσω συλλογικότητας προσωπικότητες, περιφερόμενα ψυχικά μοναχικά ράκη και όχι ολοκληρωμένους μαχητές της ζωής που βρίσκουν τον εαυτό τους στη κολυμβήθρα της συλλογικότητας;;;

Άλλωστε, ο εξανθρωπισμός του Ανθρώπου είναι μέσω του Άλλου και όχι αποκλειστικά μέσω του εαυτού μας, όπως άλλωστε και η αγάπη, η φιλία, η συντροφικότητα, ο έρωτας…

Ουσιαστικά το απαύγασμα του Homo Neoliberalis είναι ο Homo Syrizaiikus, o βολεψάκιας και βολεμένος διπολικός Μικροαστός του Δημοσίου που πουλά τα πάντα για μια καλοπληρωμένη θέση στο Δημόσιο, σπρώχνει τον διπλανό του, λησμονεί τα πάντα και καταργεί την Ηθική που άλλωστε ποτέ δεν είχε. Μπροστά στο μισθό του Δημοσίου, θυσιάζει φιλίες – εάν και όσες είχε ποτέ– καταπατεί κανόνες, αντιστρέφει την πραγματικότητα με σκοπό να την καταργήσει, κατηγορεί για ψευδολογίες τον απέναντι όταν ο ίδιος είναι η προσωποποίηση των Fake News, συμμαχεί όχι μόνο με τον Διάβολο αλλά τον παραγκωνίζει για να πάρει την θέση του.

Ο σκοπός της Αυτοσυντήρησης δικαιολογεί όλα τα μέσα, η Δημοκρατία γίνεται μέσο μέσω της γελοιοποίησης της – «Δικαιωματισμος»– και ο Ολοκληρωτισμός τον οποίο κάποτε αποκήρυττε έχει γίνει το Άρθρο Πίστης του που απαγγέλει κάθε μέρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ
δεν μετατράπηκε μόνο σε απόλυτο Νεοφιλελεύθερο Κόμμα αλλά σε Full Speed Ολοκληρωτική Κάστα που έχοντας πλήρη συνείδηση της Γραφειοκρατικής της Δύναμης και ταυτόχρονα της Κοινωνικής της Αδυναμίας – δεν ελέγχει Κοινωνικές Τάξεις αλλά πεινασμένα για διορισμό εξαθλιωμένα άτομα – εκπέμπει αύρα αποανθρωποποίησης, αντι-ανθρωπισμού, ανήκουστου αμοραλισμού και ιδιωτικής ευτέλειας πρωτοφανούς βαθμού.

Το δε πνεύμα που προωθεί είναι αυτό της απόλυτης ιδιώτευσης του παλαιού ενδόξου συνθήματος «Ο καθένας για τον εαυτό του και ο Θεός για όλους».

Η εξαγορά συνειδήσεων θα γνωρίσει νέες δόξες προεκλογικά, το μπλαζέ ύφος τυχάρπαστων ανθρώπων που ανέβηκαν με καταπέλτη θα φτάσει σε βαθμό παροξυσμού ναρκισσισμού και η ματαιοδοξία και το κωμικό στυλ εκπρόσωπων του ΣΥΡΙΖΑ – είχαμε πολλά παραδείγματα τελευταία ειδικότερα από Γυναίκες εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ που συμπεριφέρονται λες και κάνουν επίδειξη στις Βερσαλλίες, όντας στερημένες Φεμινίστριες του Δημοσίου παλαιοτέρα– θα προκαλεί το γέλιο σε όλους μας.

Ο Βασίλης Ραφαηλίδης
είχε γράψει πριν δεκαετίες πως «Αυτά παθαίνουμε όταν έρχονται οι Μικροαστοί στην Εξουσία». Μόνο που οι Μικροαστοί, ειδικότερα του Ιδιωτικού Τομέα έχουν ένα – έστω και παραδοσιακό– αξιακό σύστημα (Value System). Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ αν δεν ήταν ένας υπαλληλάκος του Δημοσίου ανθυπομεσαίας κοπής – στην καλύτερη των περιπτώσεων– συνήθως ανήκε στους άεργους «αριστερούς» γενικών καθηκόντων, στους ανέργους ή στους Lumpen δηλαδή στον περιφερόμενο κοινωνικό αχταρμά που ανθίζει σε χώρες όπως η Ελλάδα, χωρίς εθνική, κοινωνική και ταξική συνείδηση, ηθικούς κανόνες και ανασταλτικό Υπερεγώ. Δεν ανήκε σε καθορισμένη Κοινωνική Τάξη σε μεγάλο ποσοστό, αποτελώντας τον Ιδεατό Άνθρωπο (Homo Idealis) μιας θολής μάζας (Μassa Confusa) χωρίς κοινωνικούς επικαθορισμούς και ορίζουσες. Το αντίθετο…

Γι αυτό, ίσως θα ήταν υπερβολικό να «χαρίσουμε» τους Μικροαστούς στον ΣΥΡΙΖΑ. Γράφαμε σε προηγούμενο άρθρο μας στο ΡΕΣΑΛΤΟ για το Απόλυτο Κρατικό Κόμμα της Νεώτερης Ελληνικής Κοινωνίας που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ συμπληρώνοντας όμως την περιγραφή μας με τα Λούμπεν (Lumpen) κοινωνικά του χαρακτηριστικά και τα οποία όσες φόρες δεν προκαλούν γέλιο δημιουργούν τάσης αποστροφής σε κάθε φυσιολογικό άνθρωπο για το «Ύφος και Ήθος» της εξουσίας a la ΣΥΡΙΖΑ.

Από κει προέρχεται η μανία του μπλαζέ και ναρκισσευόμενου ύφους του ΣΥΡΙΖΑ, από εκεί η αποστροφή του για την αλήθεια, από εκεί ο σχιζοειδής διπολισμός του, από εκεί ο απίστευτος πολιτικός του αμοραλισμός, από εκεί οι Μαρίες Αντουανέτες που βγήκαν από το αυγό τους στα γεράματα και πουλάνε στυλ και ειρωνεία, από εκεί και η αγωνιώδης προσπάθεια να παραστήσουν «κάτι» που δεν είναι και δεν πρόκειται να το καταφέρουν ποτέ..

Από εκεί επίσης ο πολύχρωμος και σε όλους τους συνδυασμούς τού Ουράνιου Τόξου Νεοπλουτισμός του ΣΥΡΙΖΑ, χρωματισμένος με όλα τα παρδαλά χρώματα Αποκριάτικου Καρναβαλιού με χιλιάδες καρναβαλιστές που παριστάνουν τους «Αριστερούς» και άλλους τόσους πειναλέους που δυσκολεύονται παρά πολύ να χορτάσουν…
Από εκεί η ασχετοσύνη τους όταν ασχολούνται με σοβαρά θέματα χωρίς προσόντα, από εκεί η αγάπη τους για το στυλ, το ύφος, την μόδα και γενικότερα το φαίνεσθε πράγμα φυσιολογικό – πρέπει και εμείς να δείξουμε κάποια κατανόηση…– για ανθρώπους του «Φαίνεσθε» αλλά όχι του «Είναι» δηλαδή για ανθρώπους της οσφυοκαμψίας που μισούν τον χαρακτήρα και λατρεύουν το «Ναι σε όλα» και που λόγω της ανύπαρκτης Κοινωνικής τους Φύσης το μετατρέπουν πανεύκολα σε «Όχι σε οτιδήποτε δημιουργικό»…

Κατά κάποιον τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί τον «Νέο Άνθρωπο»,
αυτόν της Μεταμοντέρνας Εποχής, έναν παμπόνηρο γυρολόγο και καιροσκόπο, τον «Ολοκληρωμένο Οπορτουνιστή» η Homo Opportunitatis των Λατίνων της Παρακμής. Είναι ο ολοκληρωμένος Άνθρωπος–Χυλός που προσαρμόζεται σαν υγρή μάζα στο Δοχείο που τον βάζεις, χωρίς ίχνος χαρακτήρα, αξιών και ηθικής συγκρότησης. Μέγα επίτευγμα της Παγκοσμιοποίησης και του ΣΥΡΙΖΑ που εκπληρώνει στο ακέραιο τις επιταγές της αφού πρώτα κατεδάφισε σαν εκσκαφέας κάθε οικοδόμημα της Αριστεράς.

Πιθανότατα όμως, όπως οι ορδές των Γότθων κατεδάφισαν την παρηκμασμένη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του 5ου μΧ αιώνα, έτσι και οι επερχόμενες Κοινωνικές αλλαγές και Κοινωνικές Επαναστάσεις του 21ου Αιώνα θα εξαλείψουν σαρωτικά και δημιουργικά τις Παρηκμασμένες Ελίτ και τα εκφυλισμένα κόμματα τους.


Γιατί οι Κοινωνικές Επαναστάσεις αποτελούν την «Ατμομηχανή της Ιστορίας» και ο ΣΥΡΙΖΑ το ξεχαρβαλωμένο βαγόνι, ένα βαγόνι κατάλληλο μόνο για το Μουσείο της Ιστορίας.

Επιστροφή στην κορυφή
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Μάϊ 13, 2018 8:35 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Μεταμοντέρνα Αριστερά (10) – Ο ιός της ισλαμοφιλίας και του αντιφασιστικού φασισμού (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!)




Κάθε μέρα που περνά όλο και κάποιο πεδίο δόξης λαμπρό ανοίγεται από τους φύλακες της Πολιτικής Ορθότητας που ακούει στο όνομα Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ.

Έτσι, η τελευταία σοδειά είναι η δήλωση τοπικού βουλευτή Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ που χαρακτήρισε σαν φασίστες τους κατοίκους του νησιού που διαμαρτύρονταν προβάλλοντας τα αιτήματα τους κατά την διάρκεια της Πρωθυπουργικής επίσκεψης.


Συνέχισε το επίσης Κυβερνητικό και κομματικό στέλεχος του Σύριζα, Γ. Κυρίτσης, που χάρισε συλλήβδην όλον τον Δυτικό Πολιτισμό στο Ναζισμό εξομοιώνοντας τον πρώτο με τους θαλάμους αερίων των Ναζί.

Δεν είναι η πρώτη φορά
που η κυβέρνηση αυτή εξομοιώνει τους αντιπάλους της ή τις όποιες διαμαρτυρίες του Λαού με τους φασίστες ή τις ειδήσεις που δεν την συμφέρουν με τα Fake News.

Η κυβέρνηση που κέρδισε τις εκλογές στηριζόμενη σε ένα θολό κίνημα μικροαστικής διαμαρτυρίας με τεράστια δοσολογία Lumpen χαρακτηριστικών υποσχόμενη σχεδόν τα πάντα και εμφανιζόμενη με ικανότητες ατρόμητου Εμιλιάνο Ζαπάτα που θα κατακεραύνωνε τις αγορές, η κυβέρνηση που κατηγορούσε τους αντιπάλους της ως δοσίλογους, εξωνημένους και προδότες προπηλακίζοντας κάθε αντίπαλο, η κυβέρνηση που χρησιμοποίησε όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση τα Social Media όχι σαν μέσο διαλόγου αλλά σαν εκτοξευτήρα συκοφαντιών και υβρεολόγιου, σήμερα διαμαρτύρεται γιατί μερικές(!) χιλιάδες Μυτιληνιών διαμαρτυρήθηκαν για την τραγική κατάσταση στα Hot Spots ή την αύξηση του ΦΠΑ…

Προφανώς δεν πείστηκαν από την υποσχεσιολόγια του Πρωθυπουργού τολμώντας να αμφισβητήσουν τα λεγόμενα του, αψηφώντας τις σειρήνες των τοπικών εγκάθετων της Κυβέρνησης και τις «αναπτυξιακές» φιέστες αμφιλεγόμενων Συνεδρίων που είναι αναγκαία μόνο όταν έχουν στρατηγικό και συνεκτικό λόγο με υλοποιήσιμα και μετρήσιμα αναπτυξιακά βήματα, κοστολογημένα και συγκεκριμενοποιημένα. Ειδάλλως είναι περιττά, κοστοβόρα και παράγουν «Αναπτυξιακό» αέρα κοπανιστό…

Όλα τα παραπάνω έλλειπαν από την αναπτυξιακή πανήγυρη της Κυβερνητικής κουστωδίας και των μεταφερόμενων Διμοιριών Μετακλητών Υπάλληλων που ήρθαν να προστεθούν στις κανονικές Διμοιρίες των ΜΑΤ που συνωστίστηκαν στην Λέσβο προφανώς για να προφυλάξουν τον Πρωθυπουργό από τις αυθόρμητες εκδηλώσεις χαράς και αγαλλίασης των ενθουσιασμένων κατοίκων του νησιού…

Όλα βέβαια τα ανωτέρω θα ήσαν κωμικοτραγικά αν δεν ήσαν δυστυχώς και πραγματικά.

Το εντυπωσιακότερο όμως είναι οι χαρακτηρισμοί που συνηθίζει να εκτοξεύει ο ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε αντίπαλο του, και όχι για πρώτη φορά.

Προηγήθηκαν τα Νομοσχέδια για την αλλαγή φύλου όπου καθένας που είχε ενστάσεις ή δεν συμφωνούσε – παραθέτοντας πολλά και σοβαρότατα επιχειρήματα – χαρακτηριζόταν σαν ομοφοβικός ή απλά, νέτα σκέτα, σαν φασίστας.

Το ίδιο παρατηρήσαμε και με το τελευταίο δείγμα της «δικαιωματικής σοδειάς» του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το δικαίωμα υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. Δεν έμεινε χαρακτηρισμός που να μην ειπώθηκε, δεν έμεινε υβρεολόγιο που να μην εκτοξεύτηκε από τους Κυβερνητικούς «Δικαιωματιστές» εναντίον όσων τόλμησαν να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους. Προφανώς για την Κυβέρνηση, αφού λύσαμε όλα τα προβλήματα και αφού – υποτίθεται…– αποδείχτηκε επιστημονικά το βάσιμο των ισχυρισμών τους πρέπει να προχωρήσουμε και στην νομοθέτηση της υιοθεσίας…

Για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει οικογένεια λαϊκής υφής με δυο γονείς δηλαδή Πατέρας και Μητέρα …
Αυτή, αντίθετα αποτελεί «Πατριαρχική» και «Καταπιεστική» συλλογικότητα που πρέπει να αποδομηθεί πάση θυσία υπακούοντας έτσι στα κελεύσματα της Παρακμιακής Δυτικής Ελίτ δηλαδή στην Αστική Τάξη της Παρακμής που αφού τα δοκίμασε όλα, διαλύει τα πάντα που βρίσκονται γύρω της με μανία παρανοϊκού δολοφόνου και καταστροφέα.

Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδειξε ανάλογη ευαισθησία και πόνο ψυχής για τα παιδιά των χωρισμένων γονιών –
περίπου ένα εκατομμύριο – και των προβλημάτων τους όπως η επικοινωνία με τον πατέρα και γενικότερα η κατοχύρωση του ρόλου του πατέρα στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών, διαδικασία που ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θεωρεί περιττή και κοπιώδη…

Εκεί μέσω της θεσμοθέτησης μιας Γυναικείας Δικαιοσύνης το παιδί των χωρισμένων γονιών αποκόπτεται από τον πατέρα με διάφορους τρόπους προς δόξα ενός μητροκεντρικού και αντι–πατρικού προτύπου «μονογονεικής οικογένειας», μέσω της οποίας εξαλείφεται σχεδόν τελείως το ανδρικό και πατρικό πρότυπο… Έρευνες άλλωστε δείχνουν ότι η εξάλειψη αυτή του αντρικού και πατρικού προτύπου οδηγεί στην ελαχιστοποίηση της θετικής επίδρασής του στα παιδιά και των δύο φύλων.

Ακολούθησε ο Γ. Κυρίτσης, γνωστός Οργανικός Διανοούμενος Μεγάλου Βεληνεκούς, πασίγνωστος στο Πανελλήνιο και σε όλη την περιοχή της Νοτίου Βαλκανικής, για τις εμβριθείς αναλύσεις του. Ο κύριος αυτός ουσιαστικά ταύτισε τον Ναζισμό με τον Δυτικό Πολιτισμό και τους θαλάμους αερίων με όλη την Δύση, απαλλάσσοντας ταυτόχρονα τον Ισλαμισμό – αγαπημένο παιδί των Δικαιωματιστών και των υστερικών Φεμινιστριών – απανταχού γης.

Ποια Αγγλική Επανάσταση του Κρόμβελ και Γαλλική Επανάσταση του Δαντόν και του Ροβεσπιέρου, ποια Αμερικανική Επανάσταση του Τόμας Τζέφερσον και ποιος Διαφωτισμός του Ντιντερό ή ποια Διαλεκτική και Ολιστική Αντίληψη του Χέγκελ, του Μαρξ ή του Ένγκελς;

Αν πάμε μάλιστα πιο πίσω, ποια Αναγέννηση, Ρωμαϊκή και Ελληνική Αρχαιότητα ή Πολιτισμοί της Αιγύπτου και Μεσοποτάμιας;

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Ρώμη έλεγαν οι Λατίνοι, με τον ίδιο τρόπο όλος ο Παγκόσμιος Πολιτισμός και ειδικότερα ο Δυτικός οδηγεί – σύμφωνα με τα Άπαντα του κ. Κυρίτση – στα Ναζιστικά Στρατόπεδα…

Προφανώς ο Μαρξ εμπνεύστηκε από τις γραφές του Βούδα, ο Φρόιντ από το Κοράνι και ο Ένγκελς από τον Γενάρχη του Μπιν Λάντεν.

Όσο δε για τα κατορθώματα των Τζιχαντιστών και λίγο παλαιότερα των Ταλιμπάν –
δημόσιοι αποκεφαλισμοί με φρικτό τρόπο βιντεοσκοπημένοι μάλιστα, γενοκτονίες ολόκληρων πληθυσμών κλπ.– αυτά για τον κ. Κυρίτση αποτελούν ψιλά γράμματα, παράπλευρες απώλειες ίσως μάλιστα και δικαιολογημένες αντιδράσεις απέναντι στη βία της Δύσης.

Απέναντι στον κλασσικό Φασισμό του Μεσοπολέμου έχουμε έναν «Δημοκρατικό, Αντιφασιστικό Φασισμό», πολύ χειρότερο, απείρως δολιότερο και ασύγκριτα διπλωματικότερο.

Όταν η Ρόζα Λούξεμπουργκ πριν ένα περίπου αιώνα – καταμεσής του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου– επανέφερε το παλιό διλημματικό σύνθημα του Ένγκελς (κατά άλλους, του Κάουτσκυ) «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» σίγουρα δεν μπορούσε να φανταστεί πως ένας εκπρόσωπος υποτιθέμενου αριστερού – εντός εισαγωγικών, εννοείται– κόμματος θα μπορούσε ποτέ να ισχυριστεί παρόμοια πράγματα…

Τα πράγματα όμως είναι απλούστερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν Νεοφιλελεύθερο Κόμμα Δημοσίων Υπάλληλων και Λούμπεν Κοινωνικών Στοιχείων υποψηφίων προς διορισμό, έχει αποκοπεί οριστικά και δια παντός εδώ και πολλά χρόνια από όλα τα ιστορικά κεκτημένα του Ευρωπαϊκού και Ελληνικού Εργατικού Κινήματος.

Γιατί:

α). Δεν αποτελεί, ούτε ποτέ αποτελούσε τμήμα λαϊκών και εργατικών τάξεων παρά ένα αξιοθρήνητο συνονθύλευμα Δημοσίων Υπαλλήλων, Μικροαστών Ψευτοδιανοούμενων και Λούμπεν περιφερόμενων στοιχείων «γενικών καθηκόντων»…

Ήταν πάντα ένα «Κοινωνικό Φάντασμα» χωρίς κοινωνικές και ταξικές ρίζες, μια περιφερόμενη φούσκα που έριχνε πυροτεχνήματα εκπροσωπώντας ένα ποσοστό από 1,5% έως 4%.

Από εκεί ξεκινά και η έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα που χαρακτηρίζει τους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ αλλά και η απίστευτη αλαζονεία και αρχοντοχωριατισμός τους όταν βολεύονται στο Δημόσιο με παχυλότατους μισθούς.

Όταν είσαι πεινασμένος μια ζωή κάνεις μακροβούτι στα βαθειά όπως αυτοί που ακόμη δεν πιστεύουν στην τύχη τους…

β). Θεωρητικά, ιδεολογικά και επιστημονικά, έχουν άγρια μεσάνυχτα και ασχετοσύνη αλλά διακρίνονται από μια ιδιαίτερη ικανότητα να παρουσιάζουν τον αναλφαβητισμό τους για επιχείρημα, την πνευματική νωθρότητα σαν εξυπνάδα και – τελευταία ειδικότερα…– το ψέμα μιας φτηνής προπαγάνδας σαν απτή πραγματικότητα ποντάροντας στον πόνο και την απελπισία του κόσμου.

Όταν μάλιστα
κάνει κάποιος κριτική στην καθημερινή αθλιότητα και εξαχρείωση των πράξεων και των λεγόμενών τους, τα επιχειρήματα που σου ρίχνουν είναι «συντριπτικά» όπως «Τι δηλαδή; Θέλεις νάρθει ο Κούλης;» ή « Γιατί; Οι προηγούμενοι ήσαν καλύτεροις».

γ). Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι απλώς επικίνδυνα άσχετοι και θανάσιμα φιλόδοξοι ή επιδεικτικά νεόπλουτοι όπως όλοι οι πεινασμένοι αλλά αποτελούν κάτι χειρότερο, είναι οι δολοφόνοι της Αριστεράς.

Δεν απομυθοποίησαν ή αποδόμησαν
απλώς την Αριστερά σαν έννοια και πράξη αλλά κυριολεκτικά την εκτέλεσαν, την κατεδάφισαν παίρνοντας στον λαιμό τους και όλες τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς που απομακρύνθηκαν έγκαιρα από την μπόχα και δυσωδία που εξέπεμπαν.

Αφού δε αποδόμησαν όλες τις έννοιες και πράξεις του Ιστορικού Εργατικού Κινήματος και της Ολιστικής/Διαλεκτικής του θεωρίας, έσπρωξαν με την αλλοπρόσαλλη πολιτική των «Μειονοτικών Δικαιωματιστών» τεράστιες μάζες λαϊκών στρωμάτων στη συντήρηση στρώνοντας το έδαφος για τον Απόλυτο Par Excellence Νεοφιλελευθερισμό και ο οποίος εφαρμόζεται χωρίς αντίσταση, ειδικά στην Ελλάδα.

Μέτρα που δεν θα τολμούσε ούτε να σκεφτεί ο Σαμαράς, ο Τσίπρας τα περνά χωρίς μαζική αντίσταση, μοιράζει την φτώχεια των φτωχών στους φτωχότερους βαφτίζοντάς την Κοινωνικό Κράτος, αφήνει άθικτη την Ελίτ με την οποία συναλλάσσεται άνετα μαζί της και η οποία Ελίτ καλοπερνώντας με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει πολιτικό και μηντιακό στήριγμά του και τέλος ετοιμάζει μια ατέλειωτη «Φιεστολογία» τον Αύγουστο βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, την μόνιμη επιτήρηση σε «Έξοδο από τα Μνημόνια» και το γενικότερο χαντάκωμα και στασιμότητα της Οικονομίας σε «Βελτίωση των Δεικτών της Οικονομίας».

Ίσως είναι η μεγαλύτερη απάτη – με άλφα κεφάλαιο…– των τελευταίων δεκαετιών όπου το μαζικό Σύνδρομο Στοκχόλμης βαφτίζεται Υπομονή του Λαού, η γενική ηθική απαρέσκεια και ψυχική εξαθλίωση μετονομάζεται ήρεμο πολιτικό κλίμα και η Ηθικοψυχολογική Πανώλης – η Πανούκλα…– του πρώην Λούμπεν και νυν Νεόπλουτου φρεσκοδιορισμένου ΣΥΡΙΖΑΙΟΥ ονοματίζεται Κανονικότητα…

Σαν την γεροντοκόρη που γνώρισε το σεξ μετά τα πενήντα και δεν ξεκολλά από το κρεβάτι,
έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζοντας ανέσεις, παχυλούς μισθούς, προσωπικές φρουρές και πανάκριβα γραφεία δεν λέει να ξεκολλήσει – και ούτε πρόκειται τόσο εύκολα …– να ξεκολλήσει από την εξουσία και τα προνόμια της που δεν τα φανταζόταν πριν μερικά χρόνια ούτε στο καλύτερο όνειρο του…

Αυτός ο περιφερόμενος παλιάτσος που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή ο Homo Syrizaiikus όπως ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας λουσμένος με όλη την ρυπαρότητα της γελοιότητάς του και τονισμένος από την αύρα της μηδαμινότητας που προσπαθεί μανιωδώς να καλύψει με τις καθημερινές διπολικές σοφιστείες του, αυτός ο Homo Nullus δηλαδή το Απόλυτο Μηδενικό της Ύπαρξης που κατατρώει σαν νεοπλασία τις σάρκες της Ελληνικής Κοινωνίας σκορπώντας στον αέρα την δυσωδία της σεσηπότας απόλυτης παρακμής, αυτός λοιπόν ο ανεκδιήγητος ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ηττηθεί στις εκλογές.

Οι ευθύνες των Κάτω δηλαδή του Λαού είναι τεράστιες. Ας τις αναλάβει.

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες