Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Ο λαός στο εδώλιο από τους πολιτικούς εισαγγελείς

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 28, 2017 6:33 pm    Θέμα δημοσίευσης: Ο λαός στο εδώλιο από τους πολιτικούς εισαγγελείς Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο λαός στο εδώλιο από τους πολιτικούς εισαγγελείς



Αναζωπυρώνονται τα αφοριστικά αναθέματα εναντίον του ελληνικού λαού που «δεν ξεσηκώνεται»!!!

Προφήτες και πολιτικοί εισαγγελείς παντός είδους και όλων των χρωμάτων της ίριδας, κομματικοί υπάλληλοι, δημοσιογράφοι και διανοούμενοι που το παίζουν ανεξάρτητοι, όλοι αυτοί χύνουν τα ποτάμια της ηθικής τους αγανάκτησης εναντίον του ελληνικού λαού που έχει «χαζέψει», «καταπίνει τα πάντα», δεν ξεσηκώνεται με τόσες και τόσες συμφορές που έχουν σπείρει τα κατοχικά ανδρείκελα της κυβέρνησης.


Τελευταίως μπήκε και η «Ίσκρα» του Λαφαζάνη στο χορό των επικριτών του λαού που δεν επαναστατεί:
«Η τραγωδία είναι ότι όλοι στην κοινωνία παρακολουθούν τη φαρσοκωμωδία χωρίς αντιδράσεις…
…Η μη εξέγερση για την ανατροπή της αθλιεστάτης αυτής κατοχής ισοδυναμεί με άνευ ορίων ραγιαδισμό».

http://www.iskra.gr/%ce%b7-%cf%87%cf%8e%cf%81%ce%b1-%ce%ad%cf%86%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b5-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%ad%cf%83%cf%87%ce%b1%cf%84%ce%bf-%cf%83%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%af-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d%cf%86%ce%b5%cf%81/

Ραγιαδισμό των «μη εξεγερμένων» βλέπουν αυτοί της ΛαΕ και ΟΧΙ τα μεγάλα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ της «αριστεράς» και το δικό της ραγιαδισμό: Τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό και την υπόκλιση στην «ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ» του κατοχικού καθεστώτος…

Ξεπλένουμε τα δικά μας ΕΗΚΛΗΜΑΤΑ και το δικό μας ραγιαδισμό και τα μεταθέτουμε στο θύμα, το λαό: Η γνωστή συνταγή των χειραγωγών του λαού…

Με το ζήτημα έχουμε ασχοληθεί διεξοδικά και από πολύ παλιά. Θα επανέλθουμε με την αναδημοσίευση κάποιων ενδεικτικών κειμένων. Ξεκινάμε με τα παρακάτω που γράφτηκαν τον Ιούνιο του 2009.
Βρίσκονται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3438
Θα συνεχίσουμε με:
α). Γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε; Μας «ψεκάζουν»;
(Απρίλιος 2013)
β).Γιατί δεν εξεγείρεται ο ελληνικός λαός;
(Δεκέμβριος 2013)
γ). Οι ηγεσίας της «αριστεράς» μας οδήγησαν στη σημερινή τραγωδία…
(Ιούλιος 2012)


Ρίχνουν στους εργαζόμενους και τους λαούς τα αναθέματα

Πληθαίνουν τα αναθέματα εναντίον του ελληνικού λαού, από διαφορετικές ιδεολογικές «γωνιές» και ποικίλες «αυθεντίες». Είναι «βλάκας», «πρόβατο», «εκμαυλισμένος», «αδιάφορος» και πολλά παρόμοια.

Αδυνατώντας κάποιοι να αντιληφθούν την πραγματικότητα την τοποθετούν με το κεφάλι προς τα κάτω. Ιδιαίτερα εκείνοι που πιστεύουν ότι χρειάζονται Μεσσίες και «ισχυροί άνδρες» για να υποτάξουν τον «ηλίθιο λαό» μέσα στη στάνη των «σοφών» ιδεών τους.

Η περιφρονητική αυτή θέση εναντίον των λαών και των εργαζομένων αποτελεί το ουσιώδες χαρακτηριστικό των ολοκληρωτικών ιδεών και του μικροαστικού ναρκισσισμού. ΓιΆ αυτό ανθεί περισσότερο στους «εκλεκτούς» εκείνους διανοούμενους, παντός χρώματος, δηλαδή και σε αυτούς που στα λόγια δηλώνουν «αριστεροί» και «επαναστάτες».

Η μικροαστική διανόηση είναι εκείνη που ανυψώνει το άτομο σε θεότητα και το «εγώ» της σε σημείο αναφοράς, παράγοντας και αναπαράγοντας το φασιστοειδές αυτό ιδεολόγημα του «βλάκα λαού» που χρειάζεται τους «εκλεκτούς» και «σοφούς» χειραγωγούς. Εξάλλου σε ψυχολογικούς όρους ο φασισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά η θεοποιημένη μικροαστική έπαρση και αυθάδεια: Αυτή που χαρακτηρίζει, σήμερα, το σύνολο της καθεστωτικής «αριστεράς», βεβαίως και το σύνολο του «ακροδεξιού» φάσματος.

Το θλιβερό δεν είναι τα ποικίλα «δεξιά» και «ακροδεξιά» δόγματα.
Οι χώροι αυτοί πάντα στεκόντουσαν περιφρονητικά απέναντι στις λαϊκές μάζες, ανελέητα προσβλητικά και περιφρονητικά. Πάντα πίστευαν στους «σωτήρες» και στους Μεσσίες», στα «ισχυρά κράτη» και στους «σιδερένιους» ηγέτες που θα καθάριζαν τους λαούς από τη «βρωμιά»…

Το θλιβερό είναι ότι αυτές τις μακάβριες ιδέες τις έχουν υιοθετήσει τα «αριστερά» υποκείμενα, στις ποικίλες αποχρώσεις τους. Υποκείμενα τα οποία είναι, σήμερα, ιδεολογικά κυρίαρχα, δηλαδή αποτελούν τη σύγχρονη μορφή του καθεστωτικού (νεοταξικού) ολοκληρωτισμού. Και αυτή η σύγχρονη μορφή αυτών των ολοκληρωτικών ιδεολογημάτων είναι ακόμα πιο αποτρόπαια από τις παλιές μορφές, ακριβώς γιατί εξαπατούν δολίως και αγρίως.

Η μεγάλη απάτη βρίσκεται σε τούτο: Από τη μια δέχονται στα λόγια ότι «η απελευθέρωση των λαών δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί παρά μόνο από τους ίδιους» και ταυτόχρονα πρακτικά αναπαράγουν το εντελώς αντίθετο, τη θεοποίηση των «εκλεκτών» υποκειμένων τους και την κονιορτοποίηση κάθε εργατικού και λαϊκού «κυττάρου» και κάθε συλλογικού «μοχλού», που δίχως αυτά καμία λαϊκή πρακτική δεν είναι δυνατή.

Καταστρέφουμε, δηλαδή, κάθε συνεκτικό κοινωνικό και πολιτικό ιστό, κάθε παράγοντα συλλογικής δράσης και έχουμε και το θράσος να κατηγορούμε τους εργαζόμενους και το λαό γενικότερα ότι δεν κινείται.

Καταστρέφουμε την κοινωνική, ιδεολογική και πολιτική «μηχανή» και τα έμβολα κίνησης και λέμε γιατί ο ατμός (η λαϊκή ενέργεια) χάνεται.

Τέτοια παραμόρφωση και διαστροφή των πραγμάτων κυριαρχεί μόνο σε εποχές ολοκληρωτικής κοινωνικής και πολιτικής αποσύνθεσης. Σε τέτοιες εποχές το αναποδογύρισμα της πραγματικότητας παίρνει μορφές παράκρουσης και οι ευθύνες μετατίθενται και φορτώνονται στο «βλάκα», «άξεστο» και «καθυστερημένο» λαό.

Φυσικά θα ήταν «πανέξυπνος» αν ακολουθούσε τα κόμματα, τους αγύρτες και τους πολιτικούς απατεώνες ή τους «εκλεκτούς» διανοούμενους που η βασική τους ενασχόληση είναι να εγκωμιάζουν, να προβάλλουν, να ακούνε και να γλείφουν τους εαυτούς τους.

Όλοι αυτοί τη δική τους πολιτική και διανοητική κακομοιριά, τη δική τους επαρμένη ηλιθιότητα τη μεταθέτουν στο λαό. Ακριβώς, γιατί ο λαός που βιώνει καθημερινά τα προβλήματα και μαστιγώνεται από παντού είναι αρκετά ευφυής και αντιλαμβάνεται τη μιζέρια και τη βλακεία όλων αυτών των «εκλεκτών» παρασίτων, των πολιτικών αγυρτών και των εγωπαθών μορμολυκείων που μεθάνε από ατομικιστική αυτοϊκανοποίηση, απαγγέλλοντας τις σοφίες τους μπροστά στον καθρέπτη…

Φυσικά είναι ξένη προς εμάς η εξιδανίκευση του λαού ή το ξύσιμο των ταπεινών ενστίκτων. Οι λαοί έχουν τις δυνατές και αδύνατες πλευρές τους. Στο πώς θα εκδηλωθεί κάθε πλευρά αυτό συναρτάτε από τις συνθήκες, αντικειμενικές και υποκειμενικές, κάθε εποχής.

Το ουσιώδες, εδώ, είναι ότι μια συλλογικότητα δεν μπορεί να δράσει σαν άτομα, σαν «αγέλη» τεμαχίων. Τα άτομα σαν άτομα είναι παντελώς ανίσχυρα και δεν μπορούν να δράσουν. Το «άτομο» δρα, νιώθει δυνατό και «βγάζει» όλα τα θετικά και αγωνιστικά του στοιχεία μόνο μέσα από το «συλλογικό είναι»: Από τις κοινωνικές, συνεκτικές δομές οργάνωσης και τα πολιτικά υποκείμενα: Από Συνδικάτα, πολιτικά κόμματα και οργανώσεις μέχρι μορφές αυτό-οργάνωσης.

Όταν αυτά τα πολιτικά υποκείμενα δεν υπάρχουν ή τα υπάρχοντα έχουν αυτο-αναιρεθεί και έχουν ισοπεδώσει τα πάντα, όταν κονιορτοποιούνται οι συνεκτικές «ίνες» της συλλογικότητας, όταν αποδομούνται οι «σπόνδυλοι» και το «νευρικό σύστημα» μιας κοινωνίας, δεν μπορεί να κατηγορούμε το λαό για αδιαφορία και βλακεία ή γιατί δεν κινείται. Πώς θα κινηθεί ως άτομο; Εκτός και αν εννοούμε «κίνηση» να σπεύσει, να γίνει χειροκροτητής και «οπαδός» σε κάποιο από αυτά τα κόμματα ή τα συνδικάτα.

Το γεγονός ότι δεν σπεύδει δείχνει ότι αντιλαμβάνεται πολύ περισσότερα από τους επικριτές του. Βρίσκεται πολύ πιο μπροστά από αυτούς που τον βρίζουν και τον χαρακτηρίζουν αφοριστικά…

Πάνω σε αυτά, ακριβώς, στους «συντελεστές» που ενεργοποιούν τους λαούς θα συνεχίσουμε. Γιατί αυτή η καραμέλα ότι φταίει ο λαός για το χάλι μας πρέπει να εκλείψει, αποτελεί την ιδεολογία του φασισμού, εκείνων που αντιμετωπίζουν τους λαούς ΟΧΙ ως υποκείμενα των εξελίξεων, αλλά σαν ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ εκμετάλλευσης, σαν οπαδούς…



Οι ιμάντες της κίνησης

Οι ιμάντες της λαϊκής κίνησης και δράσης είναι οι συνεκτικοί κοινωνικοί ιστοί, τα κοινωνικά και πολιτικά κύτταρα, τα συλλογικά έμβρυα μέσα σε μια κοινωνία. Αυτά ξεκινούν από έμβρυα κοινωνικών πυρήνων και ομάδων και φτάνουν μέχρι πλατύτερες συλλογικότητες, σε συνδικαλιστικές, πολιτικές οργανώσεις και κόμματα.

Και η πιο αυθόρμητη λαϊκή εκδήλωση δεν είναι εντελώς και «καθαρά» αυθόρμητη. Στηρίζεται σε οργανωμένες πρωτοβουλίες μιας «βάσης», σε κάποια οργανωτικά κύτταρα. Χωρίς οργάνωση, έστω στην εμβρυακή της μορφή των οργανωμένων πρωτοβουλιών καμία κινητοποίηση δεν μπορεί να γίνει.

Έξω από ιστούς συλλογικότητας (κοινωνικούς, ιδεολογικούς, πνευματικούς, πολιτικούς), έξω δηλαδή από «οργάνωση» (έστω στην υποτυπώδη μορφή του εμβρύου) τα άτομα, ως μονάδες δεν μπορούν να κινηθούν και να ενεργοποιηθούν.

Το άτομο κινείται μόνο με τη «δύναμη» μιας συλλογικής οντότητας. Το άτομο σαν μονάδα είναι ένα «τίποτα», πλήρως υποταγμένο στις ποικίλες εξουσίες, στους φόβους του, στις επαγγελματικές εξαρτήσεις του, στους εκβιασμούς και την πολιτική τρομοκρατία. Τα φράγματα αυτά σπάνε μόνο όταν νιώσει τη δύναμη μιας οργανωμένης συλλογικότητας.

Είναι ελάχιστα τα άτομα που υπερβαίνουν τα ατομικά τους όρια και ρισκάρουν τα πάντα. Και αυτά αποτελούν και στις πιο μαύρες εποχές τα προζύμια οικοδόμησης των συλλογικών κυττάρων και οργανωμένων πρωτοβουλιών.
Αυτά είναι αλφαβητικά ζητήματα για όποιον έχει στοιχειωδώς μελετήσει την ιστορική κίνηση και τους νόμους των λαϊκών κινητοποιήσεων.

Είναι, συνεπώς, άθλιες σοφιστείες να αναθεματίζεται ο λαός που μένει αδρανής όταν όλοι υποτάχθηκαν στη πλανητική Νέα Τάξη και υπηρέτησαν το στρατηγικό της σχέδιο: Τον εκφυλισμό, την ισοπέδωση και καταστροφή κάθε συνεκτικού ιμάντα συλλογικής κίνησης.

Ο εκφυλισμός των κομμάτων

Ο εκφυλισμός και η αποσύνθεση των κομμάτων συνετέλεσε σε μια γενική απορύθμιση όλων των κοινωνικών ιστών συνοχής και δράσης. Τα κόμματα μεταλλάχτηκαν σε μηχανισμούς-γρανάζια της καθεστωτικής ισορροπίας, συνακόλουθα σε «μπράβους» των πλανητικών ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και ιδεολογημάτων: Σε ανοικτούς, καλυμμένους και μεταμφιεσμένους…

Το μεγάλο κακό προήλθε από τη μετάλλαξη της Αριστεράς, η οποία αποτελούσε το «κύρος» και τον κεντρικό «οργανωτικό ιμάντα» των λαϊκών κινητοποιήσεων.

Είναι τεραστίων διαστάσεων αυτές οι καταστροφικές συνέπειες της νεοταξικής ενσωμάτωσης της σοσιαλδημοκρατίας, του ευρωκομουνισμού και σταλινισμού. Από οργανωτές των κινημάτων γίνανε καταστροφείς κάθε οργανωτικής βάσης αυτών των κινημάτων, κάθε ιστού και εμβρύου ζωντανής συλλογικότηατας.

Από τη στιγμή που ένα κόμμα ενσωματώνεται στο εκλογικό παιχνίδι, μοιραία γίνεται ένας εκλογικός μηχανισμός εδραίωσης του καθεστώτος, με κομματικούς ποδοσφαιρικούς στρατούς, με οπαδούς και αφισοκολλητές. Στη σημερινή εποχή της πλανητικής ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας μετατρέπονται, μέσα από αυτές τις καπιταλιστικές εκλογικές λειτουργίες, σε διακοσμητικά εξαρτήματα απάτης του συστήματος.

Η καπιταλιστική αυτή εκλογική λειτουργία βάλει ευθέως εναντίον των ανατρεπτικών κοινωνικών και πολιτικών λειτουργιών και συμβάλλει στην καταστροφή κάθε αυθεντικής οργάνωσης και συλλογικότητας.

Οι εκλογικές λειτουργίες είναι το αντίθετο από τις επαναστατικές λειτουργίες που προωθούν την αυτενέργεια των λαϊκών μαζών, την ενεργητική τους συμμετοχή και οργάνωσή τους: Στοιχεία που μόνο με αυτά συνειδητοποιούνται τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Μέσα από την δράση του φτάνει ο λαός σε ανώτερα επίπεδα συνείδησης. Η κομματική χειραγώγηση και η εκλογική λογική κατασκευάζουν θεατές και ψηφοφόρους, πειθήνιους στρατούς των κομματικών φέουδων και όχι ενεργητικούς και σκεπτόμενους αγωνιστές.

Το καθοριστικό κριτήριο για ένα κόμμα είναι η συμπεριφορά του απέναντι στο λαό, το πώς τον αντιμετωπίζει.
Τον αντιμετωπίζει σαν πραγματικό υποκείμενο της εξέλιξης, συνεπώς συμβάλει στην αυτενέργειά του, στο πλάτεμα της δραστηριότητάς του και της αυτό-οργάνωσής του, δηλαδή στην συνειδητοποίησή του ή τον αντιμετωπίζει σαν «εργαλείο» εξυπηρετικό, καλό για να πετύχει τους σκοπούς του, που σημαίνει ότι επιδιώκει τη χειραγώγησή του, τον κομματικό έλεγχο, την ιδεολογική του αφυδάτωση και την πολιτική του αποχαύνωση.

Οι ανατρεπτικοί ηγέτες, οι μεγάλοι ηγέτες αντιμετώπιζαν το λαό ως ιστορικό υποκείμενο και αποκτούσαν οργανικούς δεσμούς μαζί του. Μέσα από την οργανική αυτή σχέση βγαίνανε, σαν εκφραστές της λαϊκής αγωνιστικότητας, ηγέτες και συμβάλανε στην ανάπτυξη του επιπέδου συνείδησης και οργάνωσης των λαών. Δεν διοριζόντουσαν από πουθενά, ούτε από κομματικούς μηχανισμούς, ούτε από τους ποικίλους νταβάδες…

Ξεφύγαμε, όμως, από το θέμα. Εξάλλου το τι είναι και το πώς λειτουργούν και το πώς κατασκευάζονται τα κόμματα και αποκόμματα είναι γνωστό σήμερα.

Αυτά λοιπόν τα κόμματα και τα αποκόμματα έχουν ανελέητα διαλύσει κάθε μορφή και κάθε κύτταρο οργάνωσης και κινητοποίησης του λαού.
Η μόνη μορφή κινητοποίησης που μας παρουσιάζουν είναι αυτή του οπαδού και του χειροκροτητή του δικού τους φέουδου. Οτιδήποτε βρίσκεται έξω από αυτά συντρίβεται και αφορίζεται τρομοκρατικά. Καμία λαϊκή αυτενέργεια και κανένα οργανικό έμβρυο δεν γίνεται αποδεκτό από αυτούς τους καταστροφείς των αυθεντικών, εθνικών και κοινωνικών, συλλογικών ιστών.

Πώς, συνεπώς κατηγορούμε τον ελληνικό λαό για αδράνεια. Τι μπορεί να κάνει, όπως είναι, χειροπόδαρα δεμένος και εγκλωβισμένος, μέσα στις τρομοκρατικές δαγκάνες των κομμάτων και των καθεστωτικών ροπαλοφόρων.

Το γεγονός, ότι ο ελληνικός λαός, διογκώνει την οργή του και την αηδία του για αυτά τα κόμματα της αποσύνθεσής, και της δικής του αποσύνθεσης, δείχνει ότι έχει πολύ ανεπτυγμένο το πολιτικό κριτήριο. Το ό,τι αυτή η οργή και αηδία δεν μπορούν ακόμα να πάρουν πολιτική έκφραση, σε αυτό δεν φταίει ο ελληνικός λαός, αλλά το δραματικά καθυστερημένο επίπεδο των πρωτοπόρων δυνάμεων, οι οποίες ακόμα δεν έχουν φτάσει σε ένα σημείο ενοποίησής τους και αξιόπιστης εμφάνισής τους.

Αν υπάρξει ένας τέτοιος οργανωτικός ιστός τότε η λαϊκή οργή θα οργανωθεί και θα γίνει λαϊκός χείμαρρος.

Βεβαίως με κομματικά, δήθεν πατριωτικά «φέουδα», που κατασκευάζονται καθαρά εκλογικά και εκ των άνω, μόνο και μόνο για να εμπορευτούν αυτό το πολιτικό κενό, δεν γίνεται τίποτα. Ακριβώς, γιατί ο ελληνικός λαός είναι πολύ πιο μπροστά από τους φεουδάρχες και αντιλαμβάνεται αμέσως τους πολιτικούς καιροσκόπους…



_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 01, 2017 9:23 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Απρίλιος 2013
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=30764#30764


Γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε; Μας «ψεκάζουν»;
Βολικές διαπιστώσεις για να συγκαλύψουμε το μεγάλο ΕΓΚΛΗΜΑ της αλλοδαπής εισβολής…




Πληθαίνουν τα ερωτήματα του τύπου: Για ποιο λόγο ο ελληνικός λαός παραμένει ακόμα αδρανής, παρά τη βάρβαρη, χρόνια και καθημερινή κτηνωδία εναντίον του από τις δωσίλογες δυνάμεις του ευρω-φασιστικού ολέθρου;

Διαβάζουμε, τελευταίως, πολλά κείμενα που κινούνται στην ακόλουθη λογική:

«Οι πληροφορίες και εξελίξεις των τελευταίων ημερών μας κάνουν να αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει τελικά στην Ελλάδα. Και μπορεί να θυμίζει λίγο σενάρια συνωμοσιολογίας το αν μας ψεκάζουν ή αν μας ποτίζουν με κάτι, όμως η πραγματικότητα είναι σίγουρα μία. Για κάποιο λόγο έχουμε γίνει χαλβάδες ως λαός!».

Το απόσπασμα αυτό το πήραμε από ένα «φρέσκο» κείμενο, με υπογραφή «Διογένης ο Κυνικός», το οποίο διαβάσαμε εδώ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2013/04/blog-post_8636.html

Στο ίδιο μήκος κύματος είχε γραφτεί τελευταία και ένα κείμενο με τον τίτλο «Επαναστατικός Μεσσιανισμός», πάνω στο οποίο ασκήσαμε σκληρή κριτική και εξηγήσαμε τους λόγους της «λαϊκής αδράνειας».
Διαβάστε ΕΔΩ:µ
http://resaltomag.blogspot.gr/2013/03/blog-post_16.html

Και παλιότερα φυσικά πολλοί έθεταν τέτοια ερωτήματα για να καταλήξουν στο: «Ο λαός φταίει».

Σήμερα πυκνώνουν τέτοιου είδους απορίες και διαπιστώσεις που, εμμέσως ή ευθέως, καταλήγουν στο «ο λαός φταίει», ή σε συνωμοσιολογικές «θεωρίες» του τύπου: «Μας ψεκάζουν» κ.λπ…

ΟΛΑ τα κείμενα, ή τουλάχιστον τα περισσότερα, μένουν απλώς στη ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ή στις «συνωμοσίες». Δεν επιχειρείται καμία ΕΞΗΓΗΣΗ, καμιά ανάλυση γύρω από την αδράνεια και την παθητικότητα του λαού.

Αν και έχουμε διεξοδικά αναλύσει όλα αυτά θα συγκεκριμενοποιήσουμε και εδώ, συνοπτικά, κάποια ζητήματα.
Σχετικά διαβάστε ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3438
και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6547

Η «σαφήνεια της διαπίστωσης» και όχι της εξήγησης δεν είναι ένα τέχνασμα δίχως δόλο και υπολογισμό: Διαπιστώνω απλώς για να αποφύγω να μιλήσω για τα ουσιώδη και τη διαλεκτική των πραγμάτων, για να επικαλύψω και να αποκρύψω τα αίτια και τους υπεύθυνους μας άθλιας κατάστασης.

Όταν διαπιστώνει κανείς τη λαϊκή ακινησία και παθητικότητα χωρίς να τα εξηγεί τότε το κενό γεμίζει με κάθε μύθο περί «χαλασμένου λαού», περί «ψεκασμού» κ.λπ…

Αυτό που συγκαλύπτουν όλοι αυτοί οι μύθοι είναι τούτο: ότι κάθε λαός για να κινηθεί, ακόμα και στις υποτυπώδεις μορφές του ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΥ, πρέπει να υπάρχουν και τα ΑΝΑΓΚΑΙΑ οργανωτικά έμβρυα και ιμάντες της λαϊκής κίνησης.

Στους παλιούς καιρούς κάθε μέτρο λιτότητας προκαλούσε θύελλα αντιδράσεων και δυναμικές συγκρούσεις του λαού με τις κυβερνήσεις και τα κρατικά, κατασταλτικά τους όργανα.

Τότε, όμως, υπήρχαν σωματεία, εργατικά συνδικάτα, Εργασιακές Επιτροπές, Επιτροπές Αγώνα, ακόμα και πολιτικές δυνάμεις που, έστω ρεφορμιστικά, συμμετείχαν ενεργά ή σέρνονταν σΆ αυτούς τους αγώνες.

Υπήρχε με πιο απλά λόγια μια ΔΥΝΑΜΙΚΗ πρωτοπορία, μια μαγιά ταξικών δυνάμεων, που αποτελούσε το «έμβολο» και τον «ιμάντα» της λαϊκής αγανάκτησης και της μαζικής κίνησης.

ΣΗΜΕΡΑ, όλα αυτά έχουν καταστραφεί εντελώς.

Το θανατηφόρο όπλο αυτής της ισοπεδωτικής καταστροφής: Οι εισαγόμενες στρατιές των αλλοδαπών δούλων.

Αυτή η εισαγόμενη και καθοδηγούμενη εισβολή λαθρομεταναστών κονιορτοποίησε κυριολεκτικά κάθε πολιτική και οργανωτική προϋπόθεση αγώνα, κάθε κύτταρο και ιμάντα δυναμικού αγώνα.

Καταρχήν αντικατέστησε την πρωτοπορία της εργατικής τάξης, αλλά και το σύνολό της από ξένους δούλους οι οποίοι ήταν δραματικά καθυστερημένοι: Ούτε ίχνη συνδικαλιστικής συνείδησης δεν είχαν, για να μη μιλήσουμε για πολιτική συνείδηση και ιστορία αγώνων…

Μία, συνεπώς, εργατική τάξη (η ελληνική), από τις πιο πρωτοπόρες, μαχητικές και πολιτικοποιημένες της Ευρώπης, με πλούσια αποθέματα αγωνιστικών εμπειριών, «αποσύρθηκε» και αντικαταστάθηκε από αλλοδαπούς δούλους, πολιτικά και συνδικαλιστικά υποζύγια.

Αυτό έγινε και στο ΣΥΝΟΛΟ των κοινωνικών δομών κάθε λαϊκής δραστηριότητας και οργάνωσης.

Το συνακόλουθο αποτέλεσμα αυτής της λαθρομεταναστευτικής εισβολής και κατοχής της χώρας ήταν να τιναχτεί στον αέρα κάθε εργατικό σωματείο και συνδικάτο. Τα συλλογικά αυτά όργανα-«εργαλεία» αγώνα άδειασαν κυριολεκτικά και μετατράπηκαν σε σφραγίδες» των εργατοπατέρων και πειθήνιους κομματικούς στρατούς.

Με το θανατηφόρο αυτό όπλο και ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ του καθεστώτος (τη λαθρομετανάστευση) καταστράφηκαν οι ιμάντες της εργατικής και λαϊκής κίνησης, οι όροι (πολιτικοί και οργανωτικοί) και οι προϋποθέσεις κάθε δυναμικού αγώνα.

Οι αγώνες πλέον έγιναν ειρηνικές παρελάσεις των «αριστερών» κομμάτων, του ΚΚΕ και των εργατοπατέρων, παρελάσεις εκλογικού κρετινισμού και εκλογικής κερδοσκοπίας.

ΟΛΟΙ αυτοί, συνεπώς, που μιλούν για τον «κακό», «χαλασμένο» και «ναρκωμένο» ελληνικό λαό, για «ψεκασμούς» και άλλα παραμύθια, ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝ το μεγάλο ΕΓΚΛΗΜΑ που συντελέστηκε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ εναντίον της ελληνικής κοινωνίας από τις δυνάμεις του κεφαλαίου, με πρωτοπόρους (ιδεολογικά και πολιτικά) αυτού του εγκλήματος, τους πρώτους ψάλτες: Το σύνολο σχεδόν της «αριστεράς», κάθε εκδοχής και απόχρωσης…

ΟΛΟΙ αυτοί ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΝ και δεν ΕΞΗΓΟΥΝ ακριβώς για να μη μιλήσουν για το θανατηφόρο καθεστωτικό όπλο της καταστροφής μας, για να παρασιωπήσουν το «λαθρομεταναστευτικό» ΚΑΙ να ΣΥΓΚΑΛΥΨΟΥΝ το ΕΓΚΛΗΜΑ της «αριστεράς» και των συνακόλουθων νεοταξικών ιδεολογημάτων: Του «αντιρατσισμού», του «αντιεθνικισμού», της «πολυπολιτισμικότητας, και CIA…

Βεβαίως, όταν, συγκαλύπτεις αυτό το «αριστερό» έγκλημα παραμορφώνεις κάθε πτυχή της πραγματικότητας και συγκαλύπτεις και την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ενσωμάτωση της «αριστεράς», σε όλες τις εκδοχές της, την αυθάδεια της «νομιμότητάς» της και την ανυπόφορη εκλογική της κερδοσκοπία.

Συγκαλύπτεις πρώτα απΆ όλα και τούτο: Ότι και σήμερα παρά τις μεγάλες καταστροφές που επήλθαν από το λαθρομεταναστευτικό ΕΓΚΛΗΜΑ, οι εργαζόμενοι και ο ελληνικός λαός ΣΥΝΟΛΙΚΑ, πολλές φορές δείξανε την αγωνιστική τους διάθεση και αναζήτησαν εναγωνίως ένα πολιτικό στήριγμα.

ΟΛΕΣ όμως οι αγωνιστικές διαθέσεις του λαού για αγώνα βρήκαν τοίχο (τον τοίχο της υποταγής στην «νομιμότητα» της κατοχής μας) ή αποτέλεσαν το αντικείμενο εκλογικής εμπορίας και κερδοσκοπίας…

Οι «αριστερές» ηγεσίες, κάθε κοπής και χρώματος, έκαναν ό,τι μπορούσαν να «σπάσουν» κάθε έμβρυο δυναμικής απεργιακής και λαϊκής κινητοποίησης, έβαζαν σιδεριές και φράγματα (της κατοχικής «νομιμότητας»), στέλνοντας στο σπίτι τους, με το κεφάλι κάτω, τον ελληνικό λαό…

ΟΛΑ αυτά οι ταρτούφοι και οι «προφήτες» των διανοουμενίστικων «διαπιστώσεων» δεν τα βλέπουν. Βλέπουν την απάθεια, μόνο του ελληνικού λαού, ή «φάρμακα» που τον ποτίζουν και «ψεκασμούς»…

Αν δεν ήταν ηλίθιοι («χρήσιμοι ηλίθιοι»), θα τους λέγαμε: «¶ξιος ο μισθός σας»…
Επιστροφή στην κορυφή
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 01, 2017 4:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Δεκέμβριος 2013
http://resaltomag.blogspot.gr/2013/12/blog-post_3019.html


Γιατί δεν εξεγείρεται ο ελληνικός λαός;



«Πώς είναι δυνατόν μετά από τέτοια φρίκη να μην εξεγείρεται ο ελληνικός λαός»;

Αυτό το ερώτημα δεν αιωρείται απλώς σαν φάντασμα, αλλά καταγράφεται, όλο και πιο πυκνά, σε πλήθος κειμένων, με διαφορετικές παραλλαγές…

Οι περισσότερες απαντήσεις δεν είναι απλώς αμήχανες, αλλά κινούνται και στα πλαίσια της μεταφυσικής…


Όλες αυτές οι αμήχανες και μεταφυσικές ερμηνείες έχουν ένα κοινό παρανομαστή: Αναζητούν το θεμέλιο των ευθυνών στο λαό…

Ακούμε συχνά: «Ο ελληνικός λαός κάτι έχει πάθει και δεν εξεγείρεται» («σοκ - δέος» κλπ), «τον έχει βολέψει στην αδράνεια», ή «του έχει γίνει συνήθεια η οκνηρία», ή «τον έχουν αποβλακώσει» κ.λπ…

Και εδώ βάζουμε την πραγματικότητα με το κεφάλι προς τα κάτω.

Αυτό το ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα (γιατί επΆ αυτού πρόκειται) δεν είναι δίχως δόλο και υπολογισμό. Αναστρέφουμε την πραγματικότητα διότι δεν θέλουμε να βάλουμε το δάκτυλο βαθιά στην πληγή και να εντοπίσουμε τα βαθύτερα αίτια και τους βασικούς υπεύθυνους αυτής της «λαϊκής ακινησίας»: Είναι ένα τέχνασμα- μύθος που βολεύει άριστα ακριβώς εκείνους που ευθύνονται ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ για αυτήν την κατάσταση.

Αν και έχουμε αναλύσει σε πολλά κείμενά μας αυτό το ζήτημα, θα αναδημοσιεύσουμε, το πλέον ενδεικτικό: «Στα σκοτάδια της Ιστορίας». Γραμμένο πριν ένα χρόνο, ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7073


Στα σκοτάδια της ιστορίας…



Διανύουμε, ίσως, τη χειρότερη και πιο σκοτεινή καμπή της ιστορίας μας. Όχι μόνο επειδή μας σφάζουν ανελέητα και μας ρίχνουν στα τάρταρα της ολοκληρωτικής καταστροφής και βαρβαρότητας, αλλά, ΚΥΡΙΩΣ, διότι ο ελληνικός λαός αποδέχεται μοιρολατρικά αυτή τη ΦΡΙΚΗ και δεν ΕΞΕΓΕΙΡΕΤΑΙ…

ΠΟΤΕ άλλοτε δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο, υπό καπιταλιστικό καθεστώς. Να σε λεηλατούν τόσο βάρβαρα επί χρόνια, να σε δολοφονούν με τέτοια κτηνώδη αγριότητα, να σε αφανίζουν κυριολεκτικά και να μην ξεχύνεσαι στους δρόμους βάζοντας μπουρλότο στους δημίους σου…

ΠΟΤΕ άλλοτε μια τόσο συσσωρευμένη και συμπιεσμένη απελπισία και οργή δεν εκρήγνυται και δεν ξεχύνεται σαν λάβα στους δρόμους…

Μια εύκολη, απλοϊκή και βολική για όλους μας απάντηση είναι ότι «φταίει ο λαός», ότι «ο λαός έχει πέσει σε κώμα» κ.λπ…

Αναμφίβολα επί δεκαετίες τώρα ποτίζουν τον ελληνικό λαό με όγκους ποικίλων δηλητηρίων, παραισθησιογόνων και ναρκωτικών, μολύνοντας το μυαλό, παραλύοντας τη θέληση και καταστρέφοντας τις αρθρώσεις της σκέψης…

Ωστόσο αυτά δεν είναι από μόνα τους ικανά να «κλειδώσουν», για πολύ, μια ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ λαϊκή ΟΡΓΗ και απελπισία στο μπουκάλι.

Εξάλλου και το ίδιο το γεγονός του ποτίσματος του λαού με παραισθησιογόνα και ναρκωτικά αποτελεί το σύμπτωμα. Το πολιτικό αίτιο βρίσκεται αλλού. Στην ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που θα αγωνιζόντουσαν εναντίον όλων αυτών των καθεστωτικών δηλητηρίων και το χειρότερο: Στην ενσωμάτωση και μετάλλαξη των αριστερών δυνάμεων σε γενίτσαρους της Νέας Τάξης, τη μετάλλαξή τους σε καταστροφικές δυνάμεις των «δομών» και των ΣΥΝΘΗΚΩΝ της λαϊκής κίνησης: στους πλέον αισχρούς τροφοδότες-εμπόρους των ναρκωτικών…

Όλα αυτά τα έχουμε αναλύσει, πιο λεπτομερειακά, από παλιά, στο άρθρο μας: «Ρίχνουν στους εργαζόμενους και τους λαούς τα αναθέματα».
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3438

Το γεγονός, λοιπόν, που ακόμα ο ελληνικός λαός δεν έχει εξεγερθεί, παρά την παρατεταμένη φρίκη που ζει, οφείλεται στις μεγάλες ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ και ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ των παραδοσιακών δυνάμεων της Αριστεράς, σοσιαλδημοκρατικών και σταλινογενών.

Αυτές οι παραδοσιακές δυνάμεις της Αριστεράς ενσωματώθηκαν ολοκληρωτικά στο σύστημα και μεταλλάχτηκαν σε ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ της Νέας Τάξης.

Και είναι αυτές οι δυνάμεις που κατέστρεψαν και ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ανελλιπώς κάθε ΟΡΑΜΑ και ΣΥΝΘΗΚΗ (ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική) επαναστατικού ΑΓΩΝΑ, κάθε ιμάντα λαϊκής κίνησης, κάθε πολιτική και οργανωτική προϋπόθεση που θα μπορούσε να αποτελέσει τον πυροδότη ανάφλεξης της λαϊκής ΟΡΓΗΣ.

Δεν είναι, συνεπώς, ΜΟΝΟ ότι ο ελληνικός λαός δεν διαθέτει επαναστατική ηγεσία, ούτε καν αριστερή ρεφορμιστική (οι υπάρχουσες παραδοσιακές, αριστερές ηγεσίες έχουν μεταλλαχτεί σε ηγεσίες της Νέας Τάξης), ΑΛΛΑ δεν διαθέτει και ΟΥΔΕΜΙΑ πολιτική και οργανωτική «ΣΥΝΘΗΚΗ» και «ΔΟΜΗ» (συλλογικό κύτταρο) μαζικού αγώνα.

Το κακό, επίσης, έχει προχωρήσει και στην ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ και ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΗ των συλλογικών κυττάρων της επαναστατικής σκέψης. Ούτε «ιστούς» επαναστατικών Ιδεών και Σκέψης δεν διαθέτουμε σήμερα, τα πάντα έχουν αλωθεί, με τις ευλογίες και τα χέρια της «αριστεράς».

Αυτό που κυριαρχεί σήμερα είναι ο απαίσιος πολτός της νεοταξικής ισοπέδωσης, τα ερμαφρόδιτα ιδεολογικά και πολιτικά κράματα, η «δικτατορική» ασυδοσία του «ιδιωτικού», δηλαδή, σε επίπεδο ιδεών και σκέψης, η Βαβυλωνία της «ατομικής άποψης»: ΣΥΝΘΗΚΕΣ που δυσκολεύουν αφάνταστα μια ΟΡΓΑΝΩΣΗ της Σκέψης και της ΔΡΑΣΗΣ, των ΙΔΕΩΝ και της ΠΡΑΞΗΣ…

Φυσικά, αυτό το καταθλιπτικό και σκοτεινό στάδιο είναι ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ: κάθε μεταβατικό στάδιο στην ιστορία έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, απλώς σήμερα αυτά είναι πιο έντονα και εφιαλτικά.

Αυτό το ιστορικό σκοτάδι γρήγορα θα ξεπεραστεί. Οι ενστικτώδεις δυνάμεις της κοινωνίας (λαϊκή οργή και απελπισία), δεν μπορεί να παραμένουν εσαεί συμπιεσμένες και «κλειδωμένες». Αργά ή γρήγορα θα εκραγούν τυφλά και βίαια και θα επιφέρουν καταλυτικές ανατροπές και μεταλλαγές τόσο σε επίπεδο μαζικών κινημάτων, όσο και σε επίπεδο Ιδεών, Σκέψης και Οργάνωσης: Αυτός ο ιστορικός νόμος δεν μπορεί να καταλυθεί…

Και είναι αυτός ο ιστορικός νόμος που πρέπει να μας κρατήσει όρθιους, διότι είναι ο νόμος της αισιοδοξίας…

Φυσικά, οι προδοσίες της παραδοσιακής αριστεράς και οι νεοταξικές μεταλλάξεις της, δεν θα είναι δίχως τεράστιο κόστος. Θα τις πληρώσουμε πολύ ακριβά, διότι θα χρειαστεί οι λαοί να χύσουν το αίμα τους ξανά για πράγματα, καταστάσεις και ΙΔΕΕΣ που είχαν κατακτήσει…

Θα χρειαστεί ξανά να χύσουμε το αίμα μας για να αποκαταστήσουμε τη ΣΚΕΨΗ και τις ανθρώπινες ΑΞΙΕΣ, να αναζωπυρώσουμε το συλλογικό ΕΓΩ της εθνικής και κοινωνικής ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ…

Θα χρειαστεί ξανά να ζήσουμε τις φάρσες παλιών ιστορικών τραγωδιών: Μια από αυτές είναι η καρικατούρα της ιστορικής φάρσας του ΠΑΣΟΚ: Ο ΣΥΡΙΖΑ…

ΕπΆ αυτού θα επανέλθουμε…


Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 02, 2017 1:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ιούλιος 2012
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10250


Οι ηγεσίας της «αριστεράς» μας οδήγησαν στη σημερινή τραγωδία…



Σε άλλες εποχές, μπροστά σε τέτοιες τεράστιες και μακάβριες ιστορικές συμφορές, ο πλανήτης ολόκληρος θα είχε εξεγερθεί: Θα ζούσαμε το ελπιδοφόρο σάλπισμα μιας γιγάντιας και ορμητικής Επανάστασης, ένα παγκόσμιο επαναστατικό τυφώνα…

Ποτέ στην ιστορία δεν βρεθήκαμε σε τέτοια οικτρή και παρανοϊκή φάση: Να λεηλατούνται, από τα αρπακτικά του κεφαλαίου και τους διεθνείς τοκογλύφους, τόσο βάναυσα και καθημερινά, τα έθνη και οι λαοί, να δολοφονούνται κυριολεκτικά οι λαοί επί τόσα χρόνια, με πρωτοφανή ιστορική αγριότητα και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ οι λαοί να είναι εντελώς διαλυμένοι πολιτικά και να μην ΞΕΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ…

Αυτή η λαϊκή «παραλυσία» γίνεται δραματικά αισθητή στη χώρα μας: Μια από τις χώρες με τις πλουσιότερες αγωνιστικές παραδόσεις…

Όσοι γνωρίζουν την ελληνική ιστορία ή έχουν ζήσει τους μεγάλους και ηρωικούς αγώνες του ελληνικού λαού, στον αιώνα που μας πέρασε, μένουν εμβρόντητοι μπροστά στο σημερινό θλιβερό «θέαμα»: Να λεηλατείται, να καταληστεύεται και να εξοντώνεται ο ελληνικός λαός, ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ, ανηλεώς και ακόμα να μην έχει ΕΞΕΓΕΡΘΕΙ…

Από αυτήν την «αλλόκοτη» και «παράλογη» κατάσταση εκκολάπτονται και διατυπώνονται πολλές «ρηχές» και απλουστευτικά χυδαίες απόψεις: Ότι «φταίει ο λαός», ότι «ο λαός είναι τεμπέλης», «διεφθαρμένος» κ.λπ…

Έτσι για όλα τα δεινά φταίει ο «κακός» λαός…

Μια βολική «θεωρία» των καθεστωτικών δυνάμεων και της ενσωματωμένης «αριστεράς», μια «θεωρία» που βάζει την πραγματικότητα με το κεφάλι προς τα κάτω και «αθωώνει» τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ εκείνων που ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ από το λαό κάθε ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ και κάθε ΔΙΑΘΕΣΗ να ΑΓΩΝΙΣΤΕΙ.

Αυτή η δόλια «θεωρία» βολεύει, πρωτίστως, τους κύριους υπεύθυνους αυτής της τραγωδίας. Της τραγωδίας της «λαϊκής απραξίας»: Τις ηγεσίες των λεγόμενων «αριστερών» κομμάτων, από το ΚΚΕ μέχρι όλα τα νεφελώματα της «αριστεράς» που σφετερίστηκαν και καπηλεύτηκαν τους ιστορικούς αγώνες του ελληνικού λαού.

Είναι αυτή η «αριστερά», σε όλες τις εκδοχές και ποικιλίες της, η οποία κατέστρεψε κάθε ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ στον ελληνικό λαό να ΑΓΩΝΙΣΤΕΙ, κάθε επαναστατική του διάθεση…

Είναι αυτή η «αριστερά» η οποία επέτρεψε και ευλόγησε την εισβολή και κατοχή της χώρας μας από τα αλλοδαπά στίφη, γεγονός που ΟΧΙ μόνο άλωσε όλα τα κεκτημένα της εργατικής τάξης και του λαού (κοινωνικά, συνδικαλιστικά και πολιτικά), αλλά και κατέστρεψε τους συνεκτικούς κοινωνικούς και πολιτικούς ιστούς, τους ιμάντες κάθε εργατικού και λαϊκού αγώνα: Τις ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ για αγώνα…

Όπως έχουμε αναλύσει διεξοδικά, εδώ και πάνω από δεκαπέντε χρόνια, οι εισαγόμενοι δούλοι και τα «ανοικτά σύνορα», αποτελούν σήμερα τη στρατηγική συνιστώσα του διεθνούς ιμπεριαλισμού για τη διάλυση, των εθνικών κρατών και των αγωνιστικών ιστών: Κοινωνικών (ταξικών), εθνικών, πολιτικών και οργανωτικών…

Είναι αυτή η «αριστερά» που αγωνίστηκε για την επιβολή αυτής της ολέθριας νεοταξικής στρατηγικής.

Είναι αυτή η «αριστερά» η οποία όχι μόνο εγκατέλειψε το όραμα της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ της καπιταλιστικής κοινωνίας, αλλά το χειρότερο ανήγαγε σαν «όραμα» τη στρατηγική της παγκοσμιοποίησης: Τον εξωραϊσμό του καπιταλιστικού εφιάλτη, τα «ανοικτά σύνορα», την αλλοδαπή εισβολή και κατοχή της χώρας, το «χυλό» της πολυπολιτισμικότητας, τον εθνομηδενισμό και όλα τα νοσήματα και τις διαστροφές του χρηματιστηριακού κεφαλαίου…

Ο Ελληνικός λαός, μέσα σΆ αυτές τις γιγάντιες πολιτικές μεταλλάξεις και ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ, βρέθηκε χωρίς καμία πολιτική ηγεσία (ούτε σε εμβρυώδη μορφή), χωρίς αγωνιστικό ΟΡΑΜΑ και με κατεστραμμένους, ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ, τους κοινωνικούς και πολιτικούς ιμάντες του αγώνα…

Αυτήν την τραγωδία από τα εγκλήματα της «αριστεράς» την έχουμε αναλύσει σε πλήθος άρθρων.

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες