Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Ο Joker στο δικό μας Γκόθαμ Σίτι

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 23, 2019 9:43 am    Θέμα δημοσίευσης: Ο Joker στο δικό μας Γκόθαμ Σίτι Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο Joker στο δικό μας Γκόθαμ Σίτι
Του Θανάση Σκαμνάκη



Το Joker δεν είναι πια μόνο μια ταινία. Όταν στις δυο βδομάδες προβολής του στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει τα 450.000 εισιτήρια. Όταν από στόμα σε στόμα μεταδίδεται η πληροφορία πως στις κινηματογραφικές αίθουσες κάτι συμβαίνει, δημιουργώντας ουρές στα ταμεία. Όταν στις ΗΠΑ το FBI στέλνει πράκτορες στις προβολές για να ελέγξουν την κατάσταση, μην τυχόν οι νεαροί θεατές προσπαθήσουν να μιμηθούν τα όσα βλέπουν στην οθόνη. Όταν, όταν…, δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με ένα κινηματογραφικό έργο αλλά με ένα πολιτικό και κοινωνικό γεγονός.

Επανέρχεται μια παλιά αξία. Οι αίθουσες γίνονται προάγγελοι των γεγονότων! Ή έστω αποτυπώνουν μια ρέουσα υπόγεια αναζήτηση και προσδοκία!

Μέσα εκεί, με κεντρικό ανακλαστή την οθόνη, γίνεται η επικοινωνία χιλιάδων θεατών που σταδιακά παύουν να είναι θεατές και γίνονται, κατά έναν τρόπο, συμμέτοχοι, ή και συνένοχοι. Μια επικοινωνία προϋπόθεση πολλών άλλων.

Στην ταινία επανέρχεται η φωνή του Τομ Γουλφ που έρχεται από το 1987:

“Για κατεβείτε από τους ουρανοξύστες σας, όλοι εσείς μέλη των διοικητικών συμβουλίων και δικηγόροι συγχωνεύσεων! Εδώ είναι ο Τρίτος Κόσμος! Οι Πορτορικανοί, οι μετανάστες απΆ τις Δυτικές Ινδίες, οι Ταϊτινοί, οι Δομινικανοί, οι Κουβανοί, οι Κολομβιανοί, οι Ονδουρανοί, οι Κορεάτες, οι Κινέζοι, οι Θιβετιανοί, οι Βιετναμέζοι, οι Εκουαδοριανοί, οι Παναμέζοι, οι Φιλιππινέζοι, οι Αλβανοί, οι Σενεγαλέζοι, οι Αφροαμερικανοί!… Όλοι εσείς που μαστορεύετε τα Σάββατα πιστεύετε πως είστε ασφαλείς μέσα στις μικροαστικές σας ανέσεις; Δεν σκέφτεστε ότι σας χωρίζει μόνο μια γέφυρα από το μέλλον; Κι εσείς, οι Wasp, (λευκοί αγγλοσάξονες προτεστάντες, δηλαδή η άρχουσα τάξη στην αμερικάνικη κοινωνία) με τους φιλανθρωπικούς χορούς σας, που στρογγυλοκάθεστε σε βουνά από χρήμα που κληρονομήσατε εκεί ψηλά στα υπέροχα διαμερίσματά σας με τα πανύψηλα ταβάνια και τις δυο πτέρυγες, μια για σας και μια για το υπηρετικό προσωπικό, πιστεύετε στΆ αλήθεια πως είστε στο απυρόβλητο; Κι εσείς, πάλι, Γερμανοεβραίοι τραπεζίτες, που καταφέρατε τελικά να χωθείτε σΆ αυτά τα κτίρια για νΆ απομονωθείτε καλύτερα από τις ορδές των στελτ (μικρή εβραϊκή πόλη ή χωριό στην ανατολική Ευρώπη), έχετε την εντύπωση πως απομονωθήκατε από τον Τρίτο Κόσμο;” (Τομ Γουλφ: Η πυρά της ματαιοδοξίας”, εκδ. Σέλας)

Υπάρχει μια σκηνή στην αρχή της ταινίας, όπου ο ¶ρθουρ αναφέρει στους συναδέλφους του ότι του πήραν την ταμπέλα κάποια αλητάκια και εν συνεχεία τον ξυλοκόπησαν χάριν παιχνιδιού, σχολιάζοντας πως εκεί έξω γίνεται πόλεμος, και πως το σύστημα είναι μια εξόντωση.

Εκείνη τη στιγμή έχεις την αίσθηση πως ανοίγοντας την πόρτα και βγαίνοντας στο δρόμο βρίσκεσαι μέσα στη δίνη ενός πολέμου. Καθένας απέναντι, δίπλα, μπροστά σου είναι εν δυνάμει εχθρός. Όχι ένας υπόγειος αλλά ένας εν εξελίξει πόλεμος.

Και εν τω μεταξύ, ούτε μπορείς να τον κλείσεις απέξω. Είναι παρόν και στο στενό σου χώρο, επαγγελματικό και οικογενειακό, όπως διαπιστώνει με φρίκη εν συνεχεία ο Τζόκερ. Ο κόσμος του είναι ο δικός μας κόσμος, ο σύγχρονος καπιταλισμός.

Και δεν υπάρχει ασφαλές καταφύγιο.

Στην πραγματικότητα μέσα στην υπερβολή και το συμπυκνωμένο χρόνο μιας ταινίας περιέχεται το παρόν μας και κάποια από τα στοιχεία του μέλλοντος μας.

Καθόμαστε σΆ ένα βαρέλι με μπαρούτι έτοιμο να εκραγεί.

Ποιoς θα ανάψει τη φλόγα και πότε, είναι ένα ενδιαφέρον αλλά και αφελές ερώτημα. Η φλόγα μπορεί να ανάψει οποιαδήποτε στιγμή με οποιαδήποτε αφορμή. Οι αιτίες είναι συσσωρευμένες.

Φυσικά οι εκρηκτικές ύλες που συσσωρεύονται όταν πυροδοτηθούν καταστρέφουν ανεξέλεγκτα, ανθρώπους, οικοδομές, φύση, σε μια δραματική αλληλουχία η οποία καταντάει να μην έχει σκοπό και δημιουργική δυνατότητα. Το τοπίο φλέγεται αδιακρίτως. Όπως στο τέλος της ταινίας. Αλλά, ωστόσο, αναγνωρίζει τους ήρωές του και τους αντιπάλους του. Ακόμα κι αν δεν μπορεί να βρει τη συνέχεια στο παραμύθι. Ένα ακόμα αδιέξοδο; Μια ακόμη τυφλή έκρηξη; Οι ερωτήσεις τίθενται και καλούμαστε να βρούμε και να δώσουμε απαντήσεις στο παρόν.

Στο οποίο παρόν επικρατεί ο φόβος, η απογοήτευση μέχρι απελπισίας, η απόγνωση του αδιέξοδου, η ασφυξία μιας σάλας όπου είμαστε μαζεμένοι όλοι και η οποία δηλητηριάζεται σταδιακά και κάποιοι το καταλαβαίνουν αλλά οι περισσότεροι συνηθίζουν σιγά-σιγά το δηλητήριο και διατάζουν τους ανησυχούντες να κάνουν ησυχία για να ακούσουν τον ομιλητή. Αλλά το δηλητήριο διοχετεύεται και το συμπτώματα ασφυξίας πολλαπλασιάζονται. Η ζάλη μπορεί να τους σκοτώσει, μπορεί και να τους εξεγείρει. Προς το παρόν τους ναρκώνει. Κι αν δεν θέλουν να πεθάνουν δηλητηριασμένοι, αργά ή γρήγορα θα συνειδητοποιήσουν πως χρειάζεται να μιμηθούν εκείνους τους ανήσυχους που κάνουν φασαρία.

Βιώνουμε τις εποχές μια αφασίας αλλά που είναι ταυτόχρονα εποχές του αναγκαίου αναστοχασμού. Όταν οι θόρυβοι έχουν κοπάσει στους δρόμους, τα επείγοντα καθήκοντα δεν καταδιώκουν τους επαναστατημένους και τους ανήσυχους, η αδράνεια ωθεί σε περισυλλογή και εξαγωγή συμπερασμάτων, μη δε και αυτοκριτική, όπου νέες δυνάμεις ψάχνουν τους τρόπους να βγουν στο προσκήνιο,
Οι εποχές κάνουν στάση για να σκεφτούν και να ανασυνταχθούν, αδιαφορώντας για τα θύματα αυτής της “ειρήνης”. Για τις παραιτήσεις, την απελπισία, τις αυτομολίες, την τρέλα και τις αυτοκτονίες…

Προς το παρόν, αυτά. Αλλά, όπως δείχνουν οι ποικίλες αίθουσες, οι προετοιμασίες γίνονται κάπου εκεί πίσω. Και μερικές φορές, όπως έχει αποδείξει το παρελθόν, πρόσφατο και απώτερο, ανάμεσα σΆ αυτό που προφητεύει η οθόνη και σΆ αυτό που ακολουθεί στην πραγματικότητα η απόσταση μπορεί να είναι ούτε καν ένας δρόμος ή μια κλειστή πόρτα.


ΠΗΓΗ:
https://www.kommon.gr/politismos/item/2660-o-joker-sto-diko-mas-gotham-siti-tou-thanasi-skamnaki

Επιστροφή στην κορυφή
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 23, 2019 5:33 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Joker: Υποκριτικοί θρήνοι για την «παραβατικότητα» και το «ακατάλληλο»



Μας πλημμύρησαν, σαν νεροποντή, οι θρήνοι των ηθικολόγων υποκριτών για την «παραβατικότητα» των νέων, το «ακατάλληλο» του Joker, τους «νόμους που πρέπει να τηρούνται» και άλλες καθεστωτικές κατηχήσεις φαιού χρώματος…

Φυσικά, όλοι αυτοί οι «εραστές» της «τάξης», των «νόμων» και της «ηθικής» ξέχασαν κάποια ΟΥΣΙΩΔΗ ζητήματα:


α). Ότι οι Νόμοι και η Ηθική είναι κατασκευασμένα από τους δουλοκτήτες για του δούλους τους από τους ληστές και δημίους (τους θύτες) για τα θύματά τους…


β). Ότι και αυτούς τους νόμους και αυτήν την Ηθική που κατασκευάζουν οι μαφιόζοι του χρήματος και οι πολιτικοί υπηρέτες τους, τους ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ και ΚΟΝΙΟΡΤΟΠΟΙΟΥΝ, πρώτοι, οι ίδιοι αυτοί μαφιόζοι του χρήματος και οι πολύχρωμες πόρνες τους (πολιτικές δημοσιογραφικές, ακαδημαϊκές και CIA).

γ). Ξεχνούν, επίσης όλοι αυτοί οι Φιλισταίοι που «θίχτηκαν» από την παραβατικότητα των νέων και τούτο: Ότι δεν υπάρχει Ιστορική Εξέλιξη δίχως να γκρεμιστούν οι «σιδεριές» που «κλειδώνουν τις κοινωνίες στη στασιμότητα και την ΥΠΟΤΑΓΗ στα κατεστημένα.

Δηλαδή, δίχως να γκρεμιστούν οι Νόμοι και η Ηθική των τυράννων και των εκφυλισμένων κοινωνιών.

Δίχως να γκρεμιστούν οι νόμοι των νέων αποικιοκρατών και η «Ηθική» του 4ου Ράιχ, υπάρχει καμία περίπτωση να σωθεί η Ελλάδα;

Οι ηθικολόγοι ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ μιλάνε ενάντια στη Νέα Τάξη, αλλά δηλώνουν ΥΠΟΤΑΓΗ στους «νόμους» και την «Ηθική» της Νέας Τάξης!!!

Βεβαίως, όλη αυτή η θύελλα της «ηθικής αγανάκτησης» για τους «παραβάτες ανήλικους» είναι και δόλια και μοχθηρή και ΓΕΛΟΙΑ και άκρως ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ.

Όλα αυτά τα αναδεικνύει το παρακάτω, πολύ εύστοχο, μικρό σχόλιο του Νίκου Μαστοράκη.
(Να μια φορά που δεν μας προκαλεί αλλεργία ο Μαστοράκης).


Εδώ θα τελειώσουμε με τούτο: Αυτό που δεν αντέχουν στο έργο «Joker» είναι ότι σΆ αυτό, ΟΧΙ μόνο, καθρεφτίζεται η βαρβαρότητα της κοινωνίας τους (η καπιταλιστική ΦΡΙΚΗ), αλλά και οι ενστικτώδεις δυνάμεις της καταστροφής αυτής της κοινωνίας.

Η καπιταλιστική ΦΡΙΚΗ έχει φτάσει στα έσχατα όριά της. Οι παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας, κάτω από την ασφυκτική πίεση των καπιταλιστικών σχέσεων έχουν μεταμορφωθεί σε δυνάμεις καταστροφικές, σε δυνάμεις που καταστρέφουν τα ΠΑΝΤΑ και οδηγούν τον άνθρωπο στην απελπισία και στην τρέλα της αυτοκαταστροφικής έκρηξης.

Αυτήν την απελπισμένη και λυσσώδη ΕΚΡΗΞΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ τρέμουν όλοι αυτοί οι ηθικολόγοι ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ της «Τάξης» και «Νόμων»…

Αυτή τρέμουν και τα γραφειοκρατικά «κομμουνιστικά» ιερατεία, μη μπορώντας να κατανοήσουν ότι είναι και τα ίδια ΥΠΕΥΘΥΝΑ γι αυτές τις λαϊκές εκρήξεις καταστροφής και «παραβατικότητας» που συσσωρεύονται στα σπλάχνα του καπιταλιστικού κόσμου.

Εάν η «αριστερά» δεν ενσωματωνόταν στο σύστημα οι λαϊκές εκρήξεις που κυοφορούνται θα είχαν πολιτική ΔΙΕΞΟΔΟ, ΣΤΟΧΟ και ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ…


Το παρακάτω σχόλιο του Μαστοράκη το πήραμε από δω:
http://www.press-gr.com/2019/10/joker_90.html



ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ

Το παλαιολιθικο και ρεαλιστικα ξεπερασμενο συστημα εγινε ρεζιλι. Στην εποχη που τα δεκαχρονα βρισκουν ανεξελεγκτα στο Ιντερνετ ολα τα "απαγορευμενα," εχουμε ακομη τη φοβέρα του "ακαταλληλου" στις κινηματογραφικες αιθουσες.

Νηπια βλεπουν τα πτωματα στις ειδησεις αλλα δεν πρεπει να δουν το Joker. Aκουνε ωραιες συζητησεις απο την κ. Ζηνα, την κ. Στεφανιδου και αλλες κυριες, αλλα θα περιμενουν πολλα χρονια για να μπουν στη σκοτεινη αιθουσα με φωτεινα δειγματα "ακαταλληλου," ωστε με ιδιαιτερη ηδονη να απολαυσουν τον απαγορευμενο καρπο.

Ρεζιλι εγινε η πολιτεια, με τις δυο κυριουλες του Υπ.Πολ. να στελνουν αστυφυλακες για να βγαλουν απο το σινεμα δεκαπενταχρονους... εγκληματιες που τολμησαν, τα θρασυτατα υποκειμενα, να καταλληλεψουν το ακαταλληλο, χωμενοι βαθεια στον καθισμα τους, οσο παιζοταν ο ακαταλληλος Joker.

Δεν εχω καμια αμφιβολια
οτι οι νεαροι παραβατες του παλαιολιθικου νομου, θα γυρισαν σπιτι σαν βρεγμενες γατες, θα ανοιξαν το λαπτοπ και θα κατεβασαν απο το πλησιεστερο πειρατικο site την ταινια.

Νομοι σαν κι αυτους που συζηταμε, εγιναν τοτε που μονο στο σινεμα μπορουσε καποιος να δει ενα φιλμ. Η τηλεοραση εχει καταλυσει/καταργησει καθε πρακτικη και ηθικη εφαρμογη του, ακομη περισσοτερο μαλιστα που σημερα ενας 15χρονος ξερει και κανει περισσοτερα απο εναν εικοσαχρονο των 70s.

Ο tempora, o mores.


Καταλληλη εποχη για να μαθουν οι νομοθετες πώς γινεται η τρυπα στο νερο.

Επιστροφή στην κορυφή
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 24, 2019 11:52 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο ΣΥΡΙΖΑ του Joker
Του Ηλία Παπαναστασίου



Έχει γίνει νόμος πλέον στην καθημερινή ζωή πως ό,τι πιάνει στα χέρια του ο ΣΥΡΙΖΑ το γελοιοποιεί σε πρωτοφανή βαθμό. Κάτι που είδαμε με την προβολή της ταινίας Joker.

Η ίδια η ταινία αναλύθηκε δεκάδες φορές τις τελευταίες μέρες και γράφτηκαν πάμπολες κριτικές όλων των αποχρώσεων. Όμως το θέμα μας δεν είναι η ταινία αυτή καθαυτή αλλά η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και του πρώην Πρωθυπουργού Α. Τσίπρα.


Με αφορμή την εισβολή αστυνομικών στην αίθουσα – γεγονός που κατακρίθηκε από όλους – ο γνωστός και μη εξαιρετέος Τσίπρας προέβη σε μια άνευ προηγουμένου επίθεση εναντίον των «ακροδεξιών/νεοφιλελεύθερων» αντιπάλων του εκτοξεύοντας από την φαρέτρα του όλα τα λουλούδια του ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΟΥ «Αντιδεξιού Μετώπου» λησμονώντας πως o Νόμος πάνω στον οποίο στηρίχτηκε η αστυνομία είναι μεν Μεταξικής προέλευσης (1937) αλλά ο πρόσφατος εκσυγχρονισμός του έγινε το 2010 με υπογραφή του Γ. Ραγκούση, υπουργού τότε του ΠΑΣΟΚ και μεγαλοστελέχους σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ.


Ο ίδιος ο Τσίπρας, κυβερνώντας 54 μήνες δηλαδή τεσσεράμισι χρόνια, είχε κάθε ευκαιρία να καταργήσει τον Νόμο ή απλά εξομοιώνοντας την μη ενήλικη προσβασιμότητα σε «ακατάλληλες ταινίες» – 18 έτη – με την ηλικία του δικαιώματος ψήφου (17 έτη) αλλά δεν το έκανε ποτέ.

Σήμερα, πουλώντας «Επανάσταση» στις νέες γενιές ο ακατανόμαστος Τσίπρας – του οποίου η αμάθεια συναγωνίζεται την θρασύτητα– φιγουράρει σαν dealer του όποιου ριζοσπαστισμού των νεότερων γενιών έχοντας σαν άμεση επιδίωξη το καπέλωμα ενός αυθόρμητου αλλά τελείως αδιαμόρφωτου «ριζοσπαστισμού» και τον οποίο «ριζοσπαστισμό» της νεολαίας δεν τον έχουμε δει βέβαια ακόμη να διαμορφώνεται σε πιο επικίνδυνα – για το σύστημα– πλαίσια με σαφέστερες κοινωνικές, ταξικές και κοσμοθεωρητικές αναφορές.

Ο λόγος είναι απλός. Όπως εξηγήσαμε και στα τελευταία μας άρθρα στο ΡΕΣΑΛΤΟ, μη έχοντας, ο ΣΥΡΙΖΑ, ουσιαστικές διαφορές από την πολιτική της ΝΔ επικεντρώνει τα αντιπολιτευτικά του βέλη στο συγκεκριμένο ή σε ένα είδος «αριστερού κουτσομπολιού» της εικόνας, της βιτρίνας και του θεαθήναι. Κατά το αγγλοσαξωνικό ΅The small is beautiful” η Λούμπεν Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ολιστικό σχέδιο για την Κοινωνία που να ξεπερνά τα πλαίσια της Καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης και του αστικού, μεταπρατικού συστήματος στην Ελλάδα. Επόμενο είναι, ελλείψει «Γενικού Σχεδίου» να τονίζει το άμεσο, το «πιασάρικο», την trendy τάση δηλαδή όλα τα ρεύματα του συρμού, του Λούμπεν/ μικροαστισμού και του «αυθόρμητου» ή της γενικόλογης «οργής για το σύστημα». Προσπαθεί να μας παραστήσει τον «Αντι–δεξιό» πόλο επιδεικνύοντας τα μηδαμινά του προτερήματα.

Ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί σαν Next Top Model επιδεικνύοντας τα ανύπαρκτα κάλλη του.


Υπάρχει και «κάτι» άλλο όμως σημαντικότερο.
Παρατηρώντας τις αντιδράσεις πολλών που ανήκουν στον «προοδευτικό» ή «αριστερό» χώρο του πολιτικού φάσματος διαπιστώσαμε πως οι περισσότεροι – άθελα τους μάλλον – ταυτίστηκαν με την άποψη του ΣΥΡΙΖΑ θεοποιώντας την «ατομική εξ εγερσιμότητα» ακόμη και με ψυχιατρικά χαρακτηριστικά και εξυπονοώντας ταυτόχρονα την δυνατότητα επανάληψης «αυθόρμητων εξεγέρσεων» με θολό ορίζοντα, χωρίς κοινωνικά «δοχεία» ταξικής κατεύθυνσης και φυσικά χωρίς πολιτικούς φορείς, ηγεσίες και άλλα παρόμοια «γραφειοκρατικά» και «στενόκαρδα».

Ας έχουν υπόψη τους οι παραπάνω σεβαστοί συναρθρογράφοι πως καμιά εξέγερση δεν μετατράπηκε σε επανάσταση χωρίς Levellers (Αγγλική περίπτωση) ή χωρίς Ιακωβίνους και Μπολσεβίκους (Γαλλική και Ρωσική περίπτωση).

Καμιά εξέγερση δεν μετατράπηκε σε επίφοβο Κοινωνικό Κίνημα επαναστατικού χαρακτήρα ερήμην των μεγάλων εργαζόμενων τάξεων και μαζών χωρίς δηλαδή η «Εξέγερση του αυθόρμητου» να μην μετατραπεί σε «Επανάσταση των Παραγωγών».

Καμιά «εξέγερση» εναντίον της παγκοσμιοποίησης δεν πέτυχε χωρίς εθνικό αγώνα σε επίπεδο κράτους με διεθνείς προεκτάσεις και συνεργασίες.

Καμιά «εξέγερση» δεν μετατράπηκε σε εθνική κοινωνική επανάσταση χωρίς να κατοχυρώσει τα «νώτα» της, χωρίς τακτικούς και στρατηγικούς στόχους δηλαδή χωρίς επιστημονική θεωρία και αναλυτική μέθοδο.

Το «εξεγείρομαι τυφλά και τα κάνω όλα λίμπα» ακολουθείται συνήθως από το «υποτάσσομαι με τα μάτια ολάνοιχτα και πληρώνω κιόλας».

Ας θυμηθούμε
κινήματα όπως το Me/too ή το (δήθεν) Περιβαλλοντικό κίνημα της Greta Thunberg. Και ας ρωτήσουμε που κατέληξαν κινήματα όπως το OccupyWallStreet ή το κίνημα των Podemos αλλά και του «Κινήματος των πλατειών» που ανέβασε τον άθλιο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Όπως δεν είναι το ίδιο οι Πορτορικανοί ή Μαύροι περιθωριακοί και εξαθλιωμένοι των Αμερικάνικων Μεγαλουπόλεων – θύματα του ίδιου του Αμερικανικού Καπιταλισμού– με τους εισαγομένους «πρόσφυγες» της Παγκοσμιοποίησης και του κεφαλαίου της Ελίτ.

Οι τελευταίοι αποτελούν εφεδρεία του συστήματος όχι μόνο για λόγους μισθολογικού κόστους αλλά και Πολιτιστικούς/Θρησκευτικούς. Μεγάλο ποσοστό από αυτούς είτε σαν Δυτικοί υπήκοοι είτε σαν Τζιχαντιστές εισάγουν τη Φεουδαρχική Σαρία σε Αστικά και Κοσμικά Δημοκρατικά Καθεστώτα με αποτέλεσμα την πλήρη οπισθοχώρηση.

Τέλος, ας θυμηθούμε και τους Κούρδους που πλήρωσαν μαζεμένα την έλλειψη στρατηγικής αλλά και τα εγκληματικά λάθη των Ηγετών τους λειτουργώντας σαν υπονομευτές και εχθροί ανεξάρτητων κρατών (Συρία). Παραμένουν «Λαός χωρίς Ιστορία» – Gesichtloss Volk κατά Engels– ακολουθώντας το παράδειγμα των Κροατών στην Επανάσταση του 1848 (Όργανο του Τσαρικού Στρατού) και μάλιστα οι ίδιοι οι Κούρδοι λειτουργούσαν σαν «Μοντέλα Βιτρίνας» των Αμερικανών Προστατών τους. Γιατί σύμφωνα με τους Marx/Engels «Ιστορικός λαός» δεν είναι αυτός που διαθέτει μνημεία και την όποια παλαιά ιστορία αλλά αυτός που ταυτίζεται με την πρόοδο και όχι την αντίδραση. Όπως οι Επαναστατημένοι Έλληνες ουσιαστικά απετέλεσαν Ιδεολογική Συνέχεια της Γαλλικής Επανάστασης προωθώντας το Δημοκρατικότερο Σύνταγμα της Εποχής χωρίς περιουσιακές προϋποθέσεις.

Χρειάζεται λοιπόν μια ουσιαστική συζήτηση πρώτα–πρώτα για την ίδια την ταινία Joker τονίζοντας τα όποια πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα διαθέτει, συζήτηση πολιτισμένη χωρίς χαρακτηρισμούς και κυρίως έξυπνη και τεκμηριωμένη.

Χορτάσαμε από «Επαναστατικούς Βερμπαλισμούς» και «αριστερή ψευδοεπαναστατικότητα». Μπορεί ο Joker να «προμηνύει» τις επερχόμενες εξεγέρσεις – δυνητικά πάντα– αλλά μπορεί να προμηνύει και τον επερχόμενο Φασισμό που θα τις καπελώσει με «Αριστερό Μανδύα» και μπόλικα «περιβαλλοντικά» ή «αντιπατριαρχικά» χαρακτηριστικά και ολίγη «αριστερή σάλτσα».

«Η ιστορία επαναλαμβάνεται, την πρώτη φορά σαν τραγωδία την δεύτερη φορά σαν φάρσα» έγραφε ο Καρλ Μαρξ στην «18η Μπρυμαιρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη». Για να μην επαναληφθεί η Τραγωδία του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 σαν φάρσα την δεκαετία του 2020 πρέπει να είμαστε ανοιχτοί, προσεκτικοί και «μελετημένοι». Και πάνω από όλα σοβαροί.

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες