Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
ΣΥΡΙΖΑ: Αντιφάσεις, Σοφίσματα και κρίσιμα Σταυροδρόμια

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 14, 2015 5:25 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΣΥΡΙΖΑ: Αντιφάσεις, Σοφίσματα και κρίσιμα Σταυροδρόμια Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΣΥΡΙΖΑ: Αντιφάσεις, Σοφίσματα και κρίσιμα Σταυροδρόμια
του Μιχάλη Χονδροκούκη



Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε στο λαό το τέλος της επικυριαρχίας της τρόικας (ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΕ) και της υποτέλειας σε μια δανειακή σύμβαση με αποικιοκρατικούς όρους, το τέλος του μνημονίου και το τέλος τη λιτότητας.

Όμως, οι εξαγγελίες του αυτές συνοδεύονταν από την πολιτική θέση του ΣΥΡΙΖΑ για παραμονή στο ευρώ και την ΕΕ.


Στην πράξη αποδείχθηκε ότι οι δύο αυτές πολιτικές είναι ασύμβατες, διότι είτε θα πραγματοποιηθεί το τέλος της αποικιοκρατικής δανειακής σύμβασης, του μνημονίου και της λιτότητας με έξοδο από ευρώ και ΕΕ είτε η χώρα θα παραμείνει εντός ευρώ και ΕΕ και κατά συνέπεια θα παραμείνει υπό το καθεστώς δανειακής υποτέλειας, μνημονίου και λιτότητας.

Συνεπώς, δύο δρόμοι ανοίγονται για το ΣΥΡΙΖΑ: είτε ριζοσπαστικό φιλολαϊκό πρόγραμμα και ρήξη με την ΕΕ του Κεφαλαίου (στο σημείο αυτό να θυμηθούμε ότι ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς) είτε συμβιβασμός και απαρέγκλιτη συνέχεια των αστικών μεταρρυθμίσεων που απαιτούν το ΔΝΤ και η ΕΕ, μεταρρυθμίσεις που σχετίζονται με την περαιτέρω υποτίμηση της εργασιακής δύναμης, τη φορολογική αφαίμαξη του λαού, την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου, τον αστικό εκσυγχρονισμό και εξορθολογισμό του κράτους, της διοίκησης και του φορολογικού συστήματος κ.ά., δηλαδή τα πάντα προς όφελος του κεφαλαίου και όχι του λαού.

Το Σόφισμα


Στο παραπάνω πρόβλημα ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά ως εξής:
Ο λαός μας εξέλεξε για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας εντός ευρώ και ΕΕ. Δεν είπαμε ποτέ ότι θα επιχειρήσουμε κάποια έξοδο. Άρα, όχι μόνο δεν το θεωρούμε σωστό, αλλά δεν έχουμε και τη λαϊκή εντολή για να προχωρήσουμε σε μια τέτοια έξοδο.

→ Ο λαός μας ψήφισε για να παραμείνουμε στο ευρώ και την ΕΕ.

…και η ανασκευή του σοφίσματος

1. Ο λαός ψήφισε το ΣΥΡΙΖΑ για να καταργήσει τα αντιλαϊκά μέτρα του μνημονίου και να πάρει έστω μια ανάσα.

2. Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της παραμονής σε ευρώ και ΕΕ δεν αποτελεί την πολιτική θέση που κέρδισε την ψήφο του λαού. Διότι η πολιτική πόλωση που οδήγησε την πλειοψηφία των ψηφοφόρων στο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ως διακύβευμα την παραμονή ή μη στην ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ (όπως και οι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ-ΔΗΜΑΡ) ήταν υπέρ της ΕΕ από τον καιρό του ΣΥΡΙΖΑ του 4%.

Δεν είναι αυτή θέση που του έφερε την εκλογική νίκη επί των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.


→ Στην υπόσχεση για το τέλος της υποτέλειας και της λιτότητας ανταποκρίθηκε ο λαός!

Άρα, το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται την παραδοσιακή του φιλοαστική και συντηρητική προσκόλληση στην ΕΕ του κεφαλαίου (η οποία ποτέ δεν του εξασφάλισε την εμπιστοσύνη του λαού) και τη θέτει σε προτεραιότητα έναντι της νεόκοπης και αμφιλεγόμενης, θνησιγενούς «ριζοσπαστικής» φιλολαϊκής τοποθέτησής του κατά του κεφαλαίου και των πλουσίων και των εκβιασμών των τραπεζών και των αγορών, αυτό το γεγονός καθιστά σαφές ότι είτε ο ΣΥΡΙΖΑ φανερώνει τώρα την ουσία της πολιτικής του ταυτότητας είτε η εσωκομματική αντιπαράθεση μεταξύ «δεξιών-συντηρητικών» και «αριστερών-ριζοσπαστών» κατέληξε συνοπτικά σε ήττα των «αριστερών» (οι οποίοι, ως μειοψηφία, από πριν δεν είχαν το απαιτούμενο ειδικό βάρος για αλλαγή των συσχετισμών και πολιτικής).

Το σταυροδρόμι

Το ερώτημα είναι τι θα κάνουν τώρα οι «αριστεροί-ριζοσπάστες». Είναι προφανές ότι τους κομματικούς συσχετισμούς δεν τους έχουν. Οι «δημοκρατικές» διαδικασίες, ο πλουραλισμός και η πολυφωνία έδειξαν στην πράξη πόσο σέβονται στο ΣΥΡΙΖΑ τις μειοψηφίες και τους διαφωνούντες.

Χαρακτηριστική είναι η χυδαιότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε ο Γλέζος, αλλά ακόμη πιο ενδεικτική είναι η κυβερνητική πολιτική σχετικά με το ευρώ και την ΕΕ: «Έξω από το ευρώ» έλεγε η Αριστερή Πλατφόρμα, «Μέσα» έλεγαν οι Τσίπρας, Δραγασάκης, Σταθάκης κ. ά. Και τελικά, από το «καμία θυσία για το ευρώ» κατέληξαν στο «ευρώ πάση θυσία»!

Δύο δρόμοι ανοίγονται μπροστά στους διαφωνούντες της μειοψηφίας: ο δρόμος της παραμονής και της σιωπής ή, σε παραλλαγή, της ανώδυνης και δίχως πρακτικές συνέπειες διαφωνίας και ο δρόμος της ρήξης, της αποχώρησης και της ανασυγκρότησης (τα ίδια, παρεμπιπτόντως, που ισχύουν και για την πολιτική της χώρας σχετικά με την ΕΕ).

Εάν επιλέξουν την υποτακτική παραμονή, τότε θα πρέπει να ξανασκεφτούν το πώς αυτοπροσδιορίζονται.

Εάν επιλέξουν τη ρήξη, τότε θα πρέπει σύντομα να διαφοροποιηθούν, διότι αν το κάνουν όταν η βάρκα του ΣΥΡΙΖΑ θα αρχίσει να μπατάρει, θα έχουν χάσει σε αξιοπιστία.

Τώρα… εάν κάποιοι υποστηρίξουν ότι υπάρχει και τρίτος δρόμος, ο δρόμος της ανατροπής εκ των έσω, ότι αυτήν τη στιγμή δίνουν μια μάχη «εσωκομματικών χαρακωμάτων» που δεν πρέπει να εγκαταλείψουν… τότε καλό και τίμιο θα είναι να προσδιορίσουν κάποιο χρονοδιάγραμμα με βάση κάποια συγκεκριμένα ορόσημα για τις επιδιωκόμενες εσωκομματικές εξελίξεις.

Αλλιώς, όπως έχει γίνει στο παρελθόν και γίνεται ακόμη και σήμερα και με άλλες μειοψηφίες σε άλλα αριστερά κόμματα-οργανώσεις-συνεργασίες, απλώς θα κοροϊδεύουν είτε τον εαυτό τους είτε όσους τους υπολογίζουν.

ΠΗΓΗ:
http://www.kordatos.org/

Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Μάρ 15, 2015 11:46 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο χρόνος των φλύαρων ψευδαισθήσεων των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ



Οι αριστεροί αγωνιστές ΕΝΤΟΣ του ΣΥΡΙΖΑ έχουν έρθει σε οδυνηρά δύσκολη θέση.

Προφανώς είχαν την ΠΙΣΤΗ ή την ΕΛΠΙΔΑ ότι τα πράγματα θα εξελιχτούν διαφορετικά ή ότι θα ήταν ικανές οι αριστερές δυνάμεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ να δώσουν άλλη τροπή και δυναμική στα κυβερνητικά πεπραγμένα.

Που σημαίνει: Ότι αυτοί οι αριστεροί αγωνιστές ζούσαν με ψευδαισθήσεις και όνειρα θερινής νυκτός.


Γιατί είναι ψευδαίσθηση και θανάσιμη ΟΥΤΟΠΙΑ να πιστεύει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα αριστερό ρεφορμιστικό, ΚΕΝΤΡΙΣΤΙΚΟ κόμμα που θα μπορούσε να …παρασυρθεί σε λύσεις επαναστατικού μεταβατικού προγράμματος…

Και γίνεται ακόμα πιο τραγική μια τέτοια ψευδαίσθηση αν σκεφτεί κανείς τη δραματική ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ενός μαζικού, μαχητικού και οργανωμένου εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Και είναι ακριβώς αυτή η ΤΡΑΓΩΔΙΑ του εργατικού κινήματος που οδηγεί τους αριστερούς αγωνιστές, ΕΝΤΟΣ του ΣΥΡΙΖΑ, να κάνουν τις επιθυμίες τους πραγματικότητα και να πιστεύουν στα θαύματα: Στο σύρσιμο του ΣΥΡΙΖΑ σε επαναστατικές ρήξεις και λύσεις…

Ακόμα και σήμερα, ενώ διαπιστώνουν και αναλύουν ορθά τις κυβερνητικές κατολισθήσεις και ΥΠΟΤΑΓΕΣ στους μαφιόζους του χρήματος, εξακολουθούν να ζουν με ψευδαισθήσεις και να πιστεύουν στα θαύματα: Ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αλλάξει πορεία…

Εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να απευθύνονται στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση, καταθέτοντας «προτάσεις» αλλαγής πορείας: «κηρύγματα ηθικής σε διευθυντές οίκων ανοχής»!!!

Έτσι εξακολουθούν ΟΧΙ μόνο να παρέχουν το αριστερό άλλοθι και τεκμήριο σ’ αυτή την κυβέρνηση και στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και να συνεχίζουν να σπέρνουν θανάσιμες αυταπάτες: Ότι μπορεί τα πράγματα να αλλάξουν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ (αθεράπευτος ρεφορμισμός που οδηγεί και στη δική τους ενσωμάτωση…).

ΟΙ ψευδαισθήσεις φυσικά οδηγούν και στην ανάγκη «τεκμηρίωσής» τους, μια ανάγκη που παράγει την ανάλυση της «λεπτομέρειας», δηλαδή τη φλυαρία.

Ένα αντιπροσωπευτικό και χαρακτηριστικό δείγμα φλύαρων ψευδαισθήσεων είναι το κείμενο του Στάθη Κουβελάκη:
«Για ποιόν εργάζεται ο χρόνος;»
ΕΔΩ:
http://www.thepressproject.gr/article/74447/Gia-poion-ergazetai-o-xronos


Αναλύει πολύ «αναλυτικά» τα ολισθήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (θα μπορούσε να τα πει με δυο λόγια) για να καταλήξει στο τι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ: Δηλαδή στο τι πρέπει να κάνει η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!!!

Εξακολουθεί ακόμα να πιστεύει ο Κουβελάκης στο θαύμα: Ότι ο Τσίπρας και όλος ο κυβερνητικός θίασος θα συγκρουστούν με τους ληστές και δημίους μας…

Στο ίδιο μήκος κύματος είναι γραμμένο και το άρθρο του Πάνου Κοσμά: «Και τώρα»!
ΕΔΩ:
http://rproject.gr/article/kai-tora



Το ιδιαίτερο εδώ είναι ο τίτλος από βιβλίο του Τρότσκι…

Μόνο που ο Τρότσκι σκότωνε αμείλικτα τις αυταπάτες…

Ο Κοσμάς τις λιπαίνει και τις ανακυκλώνει, με την ΠΙΣΤΗ στα θαύματα: Στη ρήξη του ΣΥΡΙΖΑ με το 4ο Ράιχ και μάλιστα χωρίς ΚΙΝΗΜΑΤΑ…


ΟΙ αριστεροί αγωνιστές δεν έχουν αντιληφτεί ότι ξεγελούν τους εαυτούς τους και ότι το δίλημμα που βάζουν στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, «Ρήξη ή υποταγή» είναι δικό τους δίλημμα.

Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει πλέον, όπως εύστοχα το θέτει στο άρθρο του ο Χονδροκούκης: Ή θα έρθουν σε ΡΗΞΗ με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ανοίγοντας έτσι παράθυρα για την ανάπτυξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος, ή θα ΥΠΟΤΑΧΘΟΥΝ παρέχοντας το άλλοθι με «επαναστατικές εκκλήσεις» και πυροτεχνήματα ΕΝΤΟΣ του ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάνει επί χρόνια ο Λαφαζάνης και άλλοι…


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 16, 2015 10:47 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Αχ, πόσες ακόμη αυταπάτες!
Του Θανάση Τσιριγώτη




Υπάρχουν πολλοί καλοπροαίρετοι άνθρωποι και λιγότεροι αριστεροί που εκστασιάστηκαν από το “φούσκωμα”, το εκλογικό φούσκωμα, του ΣΥΡΙΖΑ και υποστηρίζουν αφενός να μειωθεί το ύψος των απαιτήσεων του κινήματος, αφετέρου να στηριχτεί (ή να δειχθεί ανοχή) η κυβέρνηση μπροστά στα γερμανικά μεγαθήρια που θέλουν να την κατασπαράξουν.

Μερικοί μάλιστα πιο υποψιασμένοι το πάνε παραπέρα. Μιλούν για ενιαίο μέτωπο των εργαζομένων με την κυβέρνησή τους ενάντια στην Ε.Ε. και τον γερμανικό ιμπεριαλισμό που κανοναρχεί τον θίασο των πιστωτών – δανειστών.

Αν δεν πρόκειται για πολιτικό λάθος, πρόκειται για πολιτικό έγκλημα που θα ανακόψει την πορεία του κινήματος στο δρόμο της ανασύνταξής του.

Κατ' αρχήν το πεδίο της ΕΕ -ΔΝΤ- ΕΚΤ- Γερμανίας επιλέχτηκε από την ντόπια άρχουσα τάξη, επιβλήθηκε από τα διεθνή αρπαχτικά και το αποδέχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι έχουμε τον “Δανιήλ στον λάκκο των λεόντων” οφείλουμε να ρωτήσουμε και ν' αναρωτηθούμε: Δεν ξέρατε το σκηνικό;

Η πολιτική πως η Ευρώπη είναι η χώρα μας και το ευρώ η σημαία μας έχει κόστος για τους αδύναμους, σημαίνει απώλεια της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας μας. Οι φωνές των ΑΝΕΛ και των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν συγγνώμη ή συγχώρεση θυμίζουν τον πατροκτόνο που εκλιπαρεί το δικαστήριο για επιείκεια γιατί είναι ... ορφανός.

Όποιος επιζητά την ασφάλεια στη συμμαχία της ΕΕ είναι σαν να τρυπώνει στη φωλιά του λιονταριού για να σωθεί από την τίγρη!

Κατά δεύτερο λόγο η πολλά υποσχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ζητάει πολιτικό χρόνο και υπομονή από το λαό προσφέροντας καθρεφτάκια και χάντρες.

Κατά τρίτον χορηγεί ενέσεις μεταμόρφωσης σ' όλα τα συνδικαλιστικά στελέχη του, ώστε να συνεχίζουν την Αποκριά και να συνηθίζουν το ρόλο τους στο έργο του νέου κυβερνητισμού.

Σήκωσαν το χέρι στο όνομα του Παυλόπουλου, ψήφισαν την παράταση του μνημονίου και περιφέρουν όπως οι χριστιανοί σα λείψανα τις παλιές φωτογραφίες τους όταν συμμετείχαν στα κινήματα και τις κοινωνικοπολιτικές αντιστάσεις. Ακριβώς σαν τη νιότη πούδειχνε πως θα γινόταν άλλη.

Είναι αλήθεια ότι οι ευρωιμπεριαλιστές και λιγότερο οι αντίστοιχοί τους Αμερικάνοι φροντίζουν ώστε ο νεογέννητος ΣΥΡΙΖΑ να προχωράει, ν' αναπτύσσεται και να ανατρέφεται ως φασαριόζος πλην ακίνδυνος υποτελής. Διότι καλά είναι τα θεατρικά δρώμενα αλλά οι Απόκριες τελείωσαν• μπήκαμε στη Σαρακοστή. Για να σηκώσεις το εθνικοκοινωνικό σου ανάστημα στον πολεμοχαρή και αδυσώπητο ιμπεριαλισμό χρειάζεται βούληση, θέληση και αντίστοιχο κίνημα.

Όταν επιλέγεις Ευρώπη- Ευρώ και ΗΠΑ τότε γίνεσαι σαν τους γελωτοποιούς του βασιλιά• είναι ελεύθεροι να πιθηκίζουν αλλά ακίνδυνοι για την αυλή που τους τρέφει.

Κι αν ορισμένοι λένε πως κρίνουμε αυστηρά τους συγκυβερνώντες, τον νέο κυβερνητισμό και τα νέα ήθη και έθιμα που πάνε να επιβληθούν λέμε πως έχουν δίκιο.

Το μέτρο του ρεαλισμού μας είναι οι ανάγκες του λαού, η σύγχρονη πολιτική, οι αποσκευές μας και ο ορίζοντας που δε λέει να χαμηλώσει.

Ένα οικοδόμημα το χτίζεις, κατ' αρχήν, για να είναι στέρεο και ασφαλές. Όχι για ν' αρέσει στους δυνάστες.


ΠΗΓΗ:
http://www.alfavita.gr/

Επιστροφή στην κορυφή
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 19, 2015 10:42 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Στο «λάκκο των λεόντων»…
Γράφει: Ο Θοδωρής Λαπαναΐτης



Αντιμέτωπη με τη «δημιουργική ασάφεια» της συμφωνίας του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου είναι η κυβέρνηση, η οποία καλείται να βαδίσει τις επόμενες μέρες και εβδομάδες σε ένα οικονομικό ναρκοπέδιο και ταυτόχρονα να υφίσταται ένα διαρκές bullying από τους λεγόμενους εταίρους της ΕΕ και πιστωτές της χώρας.

Η κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα πραγματικό πρόβλημα που είναι το στέγνωμα της πραγματικής οικονομίας και εν πολλοίς οφείλεται στην τακτική του μαρτυρίου της σταγόνας που εφαρμόζει η ΕΚΤ παρέχοντας ρευστότητα με το σταγονόμετρο στις ελληνικές τράπεζες.


Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού να ζητήσει από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου D. Tusk πενταμερή συνάντηση με τη συμμετοχή της Γερμανίδας Καγκελαρίου, του Γάλλου Προέδρου, του επικεφαλής της Κομισιόν και του κεντρικού τραπεζίτη της ΕΕ στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές ο στόχος του Αλέξη Τσίπρα απ’ αυτή την πενταμερή συνάντηση θα ήταν να ζητήσει την παρέμβαση των βασικών ηγετών της ΕΕ (Μέρκελ και Ολάντ) προκειμένου «να δοθεί πολιτική λύση για το χρηματοδοτικό κενό της χώρας», που σε απλά ελληνικά μεταφράζεται σε χρηματοδότηση πριν από την ολοκλήρωση της αξιολόγησης από τα τεχνικά κλιμάκια (πρώην τρόικα) που βρίσκονται στην Αθήνα.

Σύμφωνα με πληροφορίες το πρόβλημα εντεινόταν από την πορεία της αξιολόγησης των εκπροσώπων των δανειστών που βρίσκονται στην Αθήνα καθώς ουσιαστικά ζητούσαν η κυβέρνηση να ξαναπιάσει το νήμα από εκεί που το άφησε η προηγούμενη. Κοινώς οι δανειστές δια των αντιπροσώπων τους έθεταν ως βάση συζήτησης το email Χαρδούβελη ερμηνεύοντας κατά ανάλογο τρόπο την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου.

Αμέσως μετά τη γνωστοποίηση του ελληνικού αιτήματος
κατά το μεσημέρι της χθεσινής μέρας για πενταμερή συνάντηση στο περιθώριο της συνόδου Κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου.

Η Κομισιόν στο διαρκές αίτημα της πολιτικής διαπραγμάτευσης και λύσης του ελληνικού ζητήματος παρέπεμψε στις διαπραγματεύσεις σε επίπεδο «τεχνικών κλιμακίων» και στο κλείσιμο της αξιολόγησης.

Παράλληλα έγινε έκτακτη σύνοδος του Euro Working Group και οι πιέσεις των Ευρωπαίων κορυφώθηκαν με δύο κινήσεις.

Ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισενμπλουμ άφησε ανοιχτό το σενάριο για κούρεμα των τραπεζικών καταθέσεων αλά Κύπρο, ενώ ο Κοστέλο επιχείρησε να μπλοκάρει κάθε νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης ως μονομερή ενέργεια, ακόμα και για νομοσχέδια που συζητούνται ήδη στη βουλή και βρίσκονται ένα βήμα πριν από την ψήφισή τους!

Το μήνυμα αυτή τη στιγμή προς την Ελλάδα από τους δανειστές και την ΕΕ είναι σαφές: Ερμηνεύουν εντελώς διαφορετικά από την ελληνική κυβέρνηση την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου και θέλουν την ολοκλήρωση των μνημονιακών εκκρεμοτήτων της προηγούμενης κυβέρνησης.

Όπλο τους είναι αυτή τη στιγμή το γεγονός ότι κρατάνε τα κλειδιά της χρηματοδότησης και της ρευστότητας μέσω της ΕΚΤ και η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή δίνει μόνο πολιτικές απαντήσεις του τύπου «η Ελλάδα δεν εκβιάζεται» και περισσότερο επιδίδεται σε μια πολιτική διαχείριση της κατάστασης με αποδέκτες το εσωτερικό καλώντας την αντιπολίτευση να υπερψηφίσει τα νομοσχέδια που έχουν κατατεθεί στη βουλή.

Παρόλα αυτά η κυβέρνηση ακόμα δεν έχει απαντήσεις για το γεγονός ότι από τη μετεκλογική στάση των Ευρωπαϊκών Θεσμών έχουν δεχτεί ισχυρά πλήγματα βασικές προεκλογικές της παραδοχές όπως το ότι «η Ευρώπη αλλάζει».

Κυβερνητικά στελέχη δεν κρύβουν το μέγεθος του προβλήματος και το αδιέξοδο που υπάρχει αυτή τη στιγμή ωστόσο επιμένουν ότι μπορεί να υπάρξει «αμοιβαία επωφελής λύση», συνεχίζοντας όμως να κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους για τις επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης και αρκούνται απλά να δηλώνουν ότι θα επιμείνουν στο επίπεδο της πολιτικής διαπραγμάτευσης για μια λύση στο ελληνικό ζήτημα.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση ο Γιάννης Δραγασάκης με άρθρο του στους FT που συνυπογράφουν οι Γιάνης Βαρουφάκης και Ευκλείδης Τσακαλώτος επεσήμανε ότι η Ελλάδα δεν ζητάει ειδική μεταχείριση αλλά μεταχείριση στο πλαίσιο της ισοτιμίας των κρατών μελών της ΕΕ.

Σε κάθε περίπτωση όμως τα γεγονότα μετά την 20η Φεβρουαρίου δείχνουν ότι οι Ευρωπαίοι έχουν στα χέρια τους τα χρηματοδοτικά εργαλεία και μπορούν να χρησιμοποιούν προς όφελός τους το χρόνο.

Το πιο ισχυρό χαρτί αυτή τη στιγμή της κυβέρνησης είναι το γεωπολιτικό για να ελπίζει σε ένα συμβιβασμό και στην αποφυγή της ρήξης αν αυτός είναι ο στόχος της.

Τον γεωπολιτικό παράγοντα φαίνεται πως λαμβάνουν υπόψη του το Βερολίνο και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και από την άποψη αυτή δεν είναι τυχαίες οι διαρροές που έκανε την προηγούμενη εβδομάδα το περιβάλλον της Γερμανίδας Καγκελαρίου ότι επιθυμεί ένα συμβιβασμό με την Ελλάδα για «γεωπολιτικούς λόγους» και στη συνέχεια πήρε την πρωτοβουλία η Άγκελα Μέρκελ να καλέσει τον Αλέξη Τσίπρα στο Βερολίνο.

Παρόλα αυτά, σε ότι αφορά αυτό καθ’ αυτό το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας η Άνγκελα Μέρκελ φρόντισε να «αδειάσει» τον Αλέξη Τσίπρα στον ορυμαγδό των χθεσινών εξελίξεων με μια διαρροή που συνιστά κίνηση unfair. Η Γερμανίδα Καγκελάριος φέρεται να είπε σε στελέχη του Κόμματός της ότι οι συνομιλίες της με τον Αλέξη Τσίπρα δεν υποκαθιστούν τις συνομιλίες σε τεχνικό επίπεδο στην Αθήνα!

Οι κινήσεις αυτές της Άγκελας Μέρκελ δεν είναι άσχετες με τη στάση των Αμερικανών που δηλώνουν ότι ανησυχούν για την πορεία της ευρωζώνης, ούτε με τους διαύλους επικοινωνίας που θέλει να ανοίξει ο Αλέξης Τσίπρας με τη Ρωσία, μεταβαίνοντας μάλιστα στη Μόσχα στις 8 Απριλίου προσκεκλημένος του Βλ. Πούτιν.

Ο Λευκός Οίκος πάντως έχει προτρέψει για επίτευξη λύσης και συμφωνίας. Στην Αθήνα μάλιστα βρέθηκε χτες η Βικτόρια Νούλαντ βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ όπου είχε και συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό καθώς επίσης και με τους υπουργούς Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και Άμυνας Πάνο Καμμένο.

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Πάνου Καμμένου που σημείωσε τη σημασία «της βοήθειας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στη σκληρή στάση που διατηρεί η Γερμανία απέναντι στην Ελλάδα».

Σε κάθε περίπτωση οι ισορροπίες είναι εύθραυστες και η πορεία του ελληνικού ζητήματος θα κριθεί από παράγοντες που υπερβαίνουν τη χώρα και τα οικονομικά της μεγέθη.

Το διαβάσαμε εδώ:
http://inprecor.gr/%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BB%CE%B5%CF%8C%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD/

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες