Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ: Δεν είναι ΟΥΤΟΠΙΑ...

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΘΥΜΙΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 27, 2014 2:01 pm    Θέμα δημοσίευσης: Συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ: Δεν είναι ΟΥΤΟΠΙΑ... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ: Δεν είναι ΟΥΤΟΠΙΑ…



Το ελληνικό καθεστώς (η αποικία του 4ου Ράιχ) διανύει μια παρατεταμένη περίοδο αποσυνθετικής κατάρρευσης και επιθανάτιων σπασμών, ιδιαίτερα το κυβερνητικό του οικοδόμημα: Αυτό είναι ορατό πλέον και δια γυμνού οφθαλμού.

Αυτό, όμως, το δωσίλογο και καταρρέον καθεστώς έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Τη δραματική απουσία του επαναστατικού παράγοντα (αγωνιστικό λαϊκό κίνημα και Αριστερή πολιτική ηγεσία).


Αυτή η δραματική έλλειψη αγωνιστικού πολιτικού κινήματος (Αριστεράς) παρέχει στις σάπιες δυνάμεις του καθεστώτος (εδώ μέσα είναι και αυτές της ενσωματωμένης «αριστεράς») κάποια σχετικά περιθώρια πολιτικών παιχνιδιών για την αναπαλαίωσή τους.

Τα επιτελεία της καθεστωτικής κακουργίας γνωρίζουν καλά τον ιστορικό νόμο: Ένα καθεστώς μπορεί να αποσυντίθεται και να καταρρέει, αλλά δεν ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ από μόνο του και μάλιστα μέσα από κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Η κατάρρευση του καπιταλιστικού κυβερνητικού οικοδομήματος όταν δεν υπάρχει το επαναστατικό ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ το οποίο θα προωθήσει την ΑΝΑΤΡΟΠΗ συνολικά του καθεστώτος, οδηγεί στην αναπαλαίωση με τα ίδια υλικά της σήψης.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ενώ ΟΛΟΙ οι οχετοί της σήψης και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας έχουν ανοίξει, ενώ η κυβέρνηση των ανδρεικέλων βρίσκεται ένα βήμα πριν από την πτώση της, το καθεστώς, ΣΥΝΟΛΙΚΑ, μελετά και επεξεργάζεται πλήθος σεναρίων για την αναπαλαίωσή του…

Η μοναδική του αγωνία είναι με ποιο τρόπο θα αντικαταστήσει αυτό που θα καταρρεύσει, θα «ανανεώσει» (αναπαλαιώσει) τη σήψη του και την κτηνωδία του…

Αυτή η ΑΓΩΝΙΑ εκπέμπεται από παντού και συμπυκνώνεται γλαφυρά στην παρακάτω κραυγή της πρωτοχρονιάτικης «Καθημερινής»:
«Το 2014 θα βαδίσουμε πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί. Το παλαιό πολιτικό σύστημα σαρώνεται. Το καινούργιο δεν φαίνεται ακόμη στον ορίζοντα. Θα έλθει όμως γιατί το απαιτούν οι ιστορικές συνθήκες. Πρέπει όμως η χώρα να μείνει όρθια. Ο διχασμός, το μίσος, ο ανεξέλεγκτος λαϊκισμός έχουν θεριέψει και κάνουν τη λογική και τη σύνεση να νιώθουν μεγάλη μοναξιά. Ελπίδα μάς δίνει η ωριμότητα και η καρτερικότητα την οποία έχουν δείξει οι Έλληνες».

Αυτή είναι η αγωνία των ληστών και δημίων: «Το παλιό σαρώνεται και το καινούριο δεν φαίνεται ακόμα στον ορίζοντα».

Δηλαδή δεν φαίνεται ακόμα στο ορίζοντα το πώς θα γίνει η ανασύσταση και η αναπαλαίωση του «παλιού που σαρώνεται»!!!

Αυτή η ομολογία δείχνει ότι τα ισχυρά κέντρα των πολιτικών αποφάσεων και τα επιτελεία τους δεν έχουν βρει ακόμα τις ενδεδειγμένες λύσεις.

Είναι τέτοια η σήψη τους, τα αδιέξοδα της κρίσης τους και της αποσυνθετικής τους κατάρρευσης που οδηγούν και τους ίδιους σε ένα χάος αντιτιθέμενων απόψεων και τακτικών (η κρίση πάντα προκαλεί οξύτατες διαιρέσεις και ανταγωνισμούς στο «σώμα» των ληστών και δημίων).

Η παντελής έλλειψη αγωνιστικού κινήματος και επαναστατικού πόλου τους αφήνει κάποια περιθώρια να τρώγονται ακίνδυνα…

Από εδώ γεννιούνται και τα πολλά σενάρια και οι ποικίλες ουτοπικές ελπίδες για την ανασύσταση του πολιτικού χάρτη (πολιτικό σύστημα το λένε) και την αναπαλαίωση της σήψης τους.

Ζούμε, συνεπώς, μια περίοδο αναζήτησης διεξόδου από το καθεστωτικό αδιέξοδο, μια περίοδο που τα ισχυρά κέντρα εξουσίας και τα σάπια κόμματά τους «σκαλίζουν το βόθρο» τους για να βρούνε τον καλύτερο τρόπο να κολλήσουν στο βόθρο νέες ετικέτες…

Ζούμε μια περίοδο καμπής, δίχως ίσως ιστορικό προηγούμενο: Πρωτοφανούς πολιτικής ρευστότητας, καταιγιστικών ρυθμών ανακατέματος των ακαθαρσιών και τυχοδιωκτικής φρενοβλάβειας…

Από παντού ξεπετάγονται «σωτήρες»: κάθε σκύβαλο, πολιτικό μορμολύκειο, ασύστολος τυχοδιώκτης, ακόμα και γραφικός, «ορμά» στο πολιτικό προσκήνιο και αυτό-προβάλλεται σαν «σωτήρας»…

ΟΛΑ αυτά, βεβαίως, στο τέλος θα αποκρυσταλλωθούν (αν πετύχει η νέα απάτη της αναπαλαίωσης) γύρω από τους «κλασσικούς» άξονες της πολιτικής ΑΠΑΤΗΣ: Το εκλογικό δίπολο της «δεξιάς» και «αριστεράς», σε νέες παραλλαγές…

Σήμερα ο βασικός παράγοντας και προνομιούχος παίκτης της καθεστωτικής αναπαλαίωσης είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι ο προνομιούχος πολιτικός συντελεστής που πέτυχε να αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ, να αναπαλαιώσει τον εκφυλισμό και τη σαπίλα αυτού «αριστερού» κυβερνητικού πυλώνα και να λειτουργεί σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ.

Διαβάστε αναλυτικά στο παλιό μας άρθρο (Μάιος 2012):
Ο «Αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ «οδηγός» στην αναπαλαίωση του ΠΑΣΟΚ
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6456


Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι προνομιούχος παίκτης διότι ο άλλος παίκτης (ΝΔ) καταρρέει και ακόμα δεν έχει βρεθεί λύση. Πάνω σΆ αυτό αγωνιούν σφόδρα τα κέντρα των αποφάσεων και τα επιτελεία τους: «Το καινούργιο», κατά την «καθημερινή», δηλαδή η αναπαλαίωση και της «δεξιάς» δεν «φαίνεται στον ορίζοντα»…

Αυτό τρέφει πολλά και ποικίλα σενάρια αντιφατικά και ανταγωνιστικά: Η κρίση και τα αδιέξοδα οξύνουν τους ανταγωνισμούς…

Και μέσα στους κόλπους της καταρρέουσας ΝΔ (οι μέρες της είναι μετρημένες αν επικρατήσει το σενάριο των εκλογών) αναπτύσσονται διαφορετικές «οπτικές» για την αναπαλαίωσή της: Πολλές οι διαφοροποιήσεις σε πολλά ζητήματα, ακόμα και στο «εύρημα» για την «αθεΐα» του Τσίπρα…

Ένα από τα σενάρια που κερδίζει έδαφος είναι το «κλασικό» και πολυφορεμένο, με άλλες παραλλαγές στο παρελθόν: Της «σύμπραξης» ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο!!!

Ένα μέρος των «νταβάδων» και πολλοί νεοδημοκράτες «δουλεύουν» αυτό το σενάριο της «Έκτακτης Ανάγκης».


Ακόμα και ο ¶δωνις (ο ακροδεξιός κλόουν) το ασπάζεται. Διαβάστε ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2014/01/blog-post_6134.html




Πολλοί και κυρίως οι συριζαίοι μπορεί να το θεωρούν ανέφικτο ή σκοπίμως να το αποκλείουν…

Στην Ελλάδα ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι ανέφικτο ανάμεσα σε καθεστωτικά κόμματα, φωνακλάδικα αντίπαλα…


Πολύ περισσότερο, σήμερα, που όλα αυτά τα κόμματα έχουν νομιμοποιήσει την ΚΑΤΟΧΗ και λειτουργούν ΕΝΤΟΣ της κατοχικής Βουλής: Εντός του πλαισίου του 4ου Ράιχ…

Εδώ ο Φλωράκης και οι πρόγονοι του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ (και ο Λαφαζάνης) συμμετείχαν σε κυβέρνηση με το Μητσοτάκη!!!

Οι δύο άσπονδοι «εχθροί» (Ανδρέας-Μητσοτάκης) τα …βρήκαν και στήριξαν (μαζί με την «αριστερά) την «Οικουμενική κυβέρνηση» Ζολώτα, για να «σώσουν» την Ελλάδα!!!!!

Ο ίδιος ο Σαμαράς ορκιζόταν ότι δεν θα καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον ΓΑΠ και λίγες μέρες μετά από αυτούς τους όρκους, «έφτιαξαν» από κοινού την παπαδήμια κυβέρνηση: Για τη «σωτηρία» μας…

Αν είναι, συνεπώς, να «σωθούμε» (να διασωθούν τα κέρδη των τοκογλύφων και τα συμφέροντα των δημίων μας) τότε και αυτό το σενάριο δεν είναι επιστημονικής φαντασίας…

Το μόνο που μπορεί να αποτρέψει όλα αυτά τα παιχνίδια της εξαπάτησής μας και της αναπαλαίωσης της σαπίλας είναι ένα: Ο Λαός στο ΔΡΟΜΟ, να οργανώσει (αυτό- οργανώσει) την ΟΡΓΗ του στο δρόμο, να οικοδομήσει το δικό του ΠΟΛΙΤΙΚΟ κίνημα και τη δική του ηγεσία, βγαλμένη ΟΧΙ από τους εκλογικούς σωλήνες, αλλά από το πεζοδρόμιο…

Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 27, 2014 9:37 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Τα παράσιτα της «κεντροαριστεράς» σε νέα χιουμοριστικά επεισόδια…



Όταν τα ναυάγια και τα συντρίμμια της εκσυγχρονιστικής ελονοσίας με τα εκφυλισμένα ευρω-κομουνιστικά τους εξαπτέρυγα «στήσανε» τη νέα φάρσα της «κεντροαριστεράς», στο Θέατρο Ακροπόλ, με σπόνσορες και χορηγούς το Λαμπρακιστάν και το mega!!! Είχαμε επισημάνει στο άρθρο μας: «Το όνειδος της κεντροαριστερής φάρσας»:

«Η νέα αυτή φάρσα θα έχει την τύχη των προηγούμενων. Θα γίνει «υλικό» για τις επιθεωρήσεις και τους γελοιογράφους…
Τα πιο μελανά στίγματα του δωσιλογισμού, του αμοραλισμού, της πολιτικής αχρειότητας και ξετσιπωσιάς, είναι τόσο τυφλά από ανοησία που πιστεύουν ότι μπορούν να «ξεπλυθούν» με τέτοιου είδους αποτυχημένες εκτρώσεις και «κεντροαριστερές» φάρσες…».

Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8106


Υλικό για τις επιθεωρήσεις έχει ήδη γίνει. Μια «βόλτα» στο ιντερνέτ θα σας πείσει: Έχει γεμίσει από χιουμοριστικά κείμενα για τους «58» που γίνανε «59» με την προσθήκη του Τατσόπουλου…

Πολύ εύστοχα αποτυπώνεται αυτή η ακραία γελοιότητα των παρασίτων της εξουσίας (παράσιτα που στάζουν κατά κύματα τους υδρατμούς του γλοιώδους), στο κείμενο:

«Oι 58 Κηφήνες του Κολωνακίου αναζητούν απεγνωσμένα αρχηγό... Τατσόπουλος, Μπίστης, Λάκης Γαβαλάς, Μαρία Ρεπούση, Μπάμπης Παπαδημητρίου ή καλύτερα Ανδρέας Παπαδόπουλος».
Το διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2014/01/o-58.html


Ωστόσο, το προηγούμενο κείμενό μας είχε μια σοβαρή ατέλεια. Δεν αναδείξαμε ότι αυτό το «όνειδος» της «κεντροαριστερής» φάρσας συνίσταται σε τούτο: Ήταν μια «κεντροαριστερή» φάρσα των παρασίτων της κυβέρνησης των ανδρεικέλων. Δηλαδή μια φάρσα δωσίλογων ανδρεικέλων της δεξιάς κυβέρνησης με «προβιά» …κεντροαριστεράς!!!

Παράσιτα-δορυφόροι της εξουσίας και πιο συγκεκριμένα αυτής της κυβέρνησης είναι, απλώς παίξανε με δύο έννοιες: Κολλήσανε στην «κεντροδεξιά» φάρσα την ετικέτα της «κεντροαριστερής» φάρσας.

Αυτήν την εύστοχη παρατήρηση την έκανε στο σχόλιό του ο Χατζηνικολάου στο δελτίο του Σταρ, υπογραμμίζοντας και τούτο: Αυτοί της ΔΗΜΑΡ που συμμετέχουν σΆ αυτό το σώου είναι οι ίδιοι που θέλανε να παραμείνουν στην κυβέρνηση, ερχόμενοι σε ρήξη με τον Κουβέλη.
Ολόκληρο το σχόλιο του Χατζηνικολάου, εδώ:
http://www.enikos.gr/media/210091,BINTEO-O_Nikos_Xatzhnikolaoy_gia_toys_5.html


Στο τέλος, μετά τον εκλογικό τους καταποντισμό στις ευρω-εκλογές (ονειρεύονται ότι θα κάνουν καταμέτρηση δυνάμεων…), το παιχνίδι τους θα τελειώσει και θα κολλήσουν, σαν παράσιτα που είναι, στον κορμό τους…

Σήμερα συνέχισαν …τον ηρωικό αγώνα τους από την Κηφισιά. Ήταν ο μόνος χώρος που μπορούσαν να αποφύγουν τις λεμονόκουπες…

Κολωνάκι-Κηφισιά αυτά είναι τα στέκια τους…


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιαν 28, 2014 9:52 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Τσίπρας: Νομιμοποιεί τις συνθήκες της «Έκτακτης Ανάγκης»



Ο κατήφορος του Τσίπρας δεν έχει πάτο, το ίδιο όπως και η πραξικοπηματική αυθάδεια των κυβερνητικών ανδρεικέλων δεν έχει πάτο…

Και εδώ δεν πρόκειται μόνο για τις οβιδιακές μεταμορφώσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και τις θεαματικές κωλοτούμπες του Τσίπρα (συναγωνίζεται το Σαμαρά).


Εδώ, η «διαλεκτική» αυτή της κωλοτούμπας έφτασε στο τερατώδες. Να νομιμοποιεί ο Τσίπρας τον εφιάλτη της Έκτακτης Ανάγκης: Τη «διαλεκτική» της πολιτικής «ανωμαλίας», τη «διαλεκτική» κατάλυσης και αυτής της ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ κοινοβουλευτικής «νομιμότητας».

Είναι …εκπληκτικό, αρχηγός κόμματος που υποτίθεται ότι μιλάει στο όνομα της Αριστεράς να ξεστομίζει:

«...Θα ήθελα τέλος να επισημάνω τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε μια παρατεταμένη και διαρκή παραβίαση του συντάγματος και των διαδικασιών που ορίζονται από το σύνταγμα σε σχέση με τη διαδικασία λήψης απόφασης. Αυτό δικαιολογείται εν μέρει από τις έκτακτες περιστάσεις (!!!). Κατά την άποψή μας όμως αυτή η παρατεταμένη παραβίαση του συντάγματος και των διαδικασιών που ορίζει συνιστά στο βαθμό που πρόκειται για μια διαδικασία που γίνεται κατ΄ εντολή των δανειστών και των εταίρων μας συνιστά... παραβίαση του σκληρού πυρήνα της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της χώρας…».

Διαβάστε και ακούστε ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2014/01/blog-post_7858.html

Φυσικά όταν νομιμοποιείς, με έργα και με λόγια, το κατοχικό καθεστώς του 4ου Ράιχ, είσαι ικανός για ΟΛΑ: Η νομιμοποίηση της νεοταξικής κακουργίας και του ευρω-φασισμού δεν έχει όρια…

Το να νομιμοποιείς την «παρατεταμένη και διαρκή παραβίαση του συντάγματος» και μάλιστα να τη δικαιολογείς ως «συνθήκη» «έκτακτων περιστάσεων», τότε ανοίγεις τον πολιτικό δρόμο, από «αριστερά», των «Έκτακτων Αναγκών»: Των νέων, πιο «ανώμαλων» συναινετικών κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων, το δρόμο του ΓΥΨΟΥ…

Το δρόμο δηλαδή που θέλει να χαράξει και να εδραιώσει η ευρωπαϊκή και παγκόσμια χούντα των ληστών και δημίων στην ελληνική αποικία τους…


Πριν γίνει κυβέρνηση ο Τσίπρας,
σαν «αριστερή» Αντιπολίτευση (και αυτό είναι ακόμα πιο εξωφρενικό), προλειαίνει το έδαφος των πολιτικών ανωμαλιών, νομιμοποιώντας τον πραξικοπηματικό κατήφορο της κυβέρνησης Σαμαρά!!!

ΜΗΠΩΣ αλήθεια ζητά και επιδιώκει τη ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ του σε ένα ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΟ (με τις άλλες κατοχικές δυνάμεις) κοινοβουλευτικό πραξικόπημα;

Μήπως ρίχνει και οργώνει το σπόρο των «νταβάδων»: Της Συγκυβέρνησης;


Διότι τόση καραμπινάτη ηλιθιότητα δεν μπορεί να κατοικεί σε κανέναν εγκέφαλο.

Και μάλιστα μετά το ξαφνικό άνοιγμα της «ατζέντας» των «νταβάδων» για ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ «αριστερών» και «δεξιών»: Το πρότυπο των Γερμανών δημίων μας…


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 29, 2014 10:21 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Καμιά συνταγή δεν μπορεί να σώσει το κατοχικό καθεστώς



«Έχει ο καιρός γυρίσματα και η πολιτική κυλίσματα»: Αυτή είναι η «διαλεκτική» της καθεστωτικής πολιτικής, μια «διαλεκτική» που αλέθει κόμματα και πρόσωπα του καθεστώτος, ιδιαίτερα όταν αυτό βρίσκεται σε οικτρό αδιέξοδο, σε σήψη κατάρρευσης.

Σήμερα, ιδιαίτερα κάθε εκλογικός μηχανισμός, κάθε χρώματος και μεταμφίεσης (δηλαδή και οι μηχανισμοί με τις «αριστερές» ετικέτες), είναι εξαρτημένος ΠΛΗΡΩΣ από τα ισχυρά οικονομικά κέντρα εξουσίας και δεν έχει ούτε τη σχετική «ανεξαρτησία» και «αυτονομία» που διέθεταν τα καθεστωτικά κόμματα του παρελθόντος.


Ακόμα, όμως, και τότε μπροστά σε συνθήκες «Έκτακτων Αναγκών» (κινδύνων για το καθεστώς) η σχετική κομματική «αυτονομία» χανόταν και οι «αντίπαλοι» γινόντουσαν μια συσκευασία, γιατί αυτό πρόσταζαν τα μεγάλα αφεντικά: Η ιστορία βρίθει από τέτοιες περιπτώσεις…

Σήμερα, ιδιαίτερα, ΕΝΤΟΣ του κατοχικού πλαισίου του 4ου Ράιχ, δεν υπάρχουν ούτε μικρά περιθώρια «ελιγμών ανεξαρτησίας» από τα κόμματα-εκλογικούς μηχανισμούς: Από τα κόμματα που αποδέχονται αυτό το κατοχικό πλαίσιο, το νομιμοποιούν και λειτουργούν με τους κανόνες της «νομιμότητάς» του.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ανεξαρτησία, κάθε είδους (εθνική ανεξαρτησία, κομματική ανεξαρτησία, ανεξαρτησία ιδεών και πράξης) μπορεί να υπάρξει ΜΟΝΟ ΕΚΤΟΣ του πλαισίου της ευρω-χούντας.

ΕΝΤΟΣ του ευρω-χουντικού πλαισίου υπάρχουν και λειτουργούν ΜΟΝΟ τα ανδρείκελα των «νταβάδων» (διεθνών και εγχώριων), με ποικίλες μεταμφιέσεις και μάσκες…

ΠΟΛΙΤΙΚΗ εκτός του κατοχικού πλαισίου μπορεί να υπάρξει και να λειτουργήσει και εκλογικά, ΜΟΝΟ όταν στηρίζεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στις ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ λαϊκές δυνάμεις, όταν αποτελεί «εξάρτημα» αυτών των οργανωμένων και αγωνιστικών δυνάμεων.

Χωρίς τον οργανωμένο (αυτό-οργανωμένο) λαϊκό παράγοντα, χωρίς ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ που να ξεκινάει και να στηρίζεται στο «πεζοδρόμιο», ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν μπορεί να υπάρξει: Όταν στηρίζεσαι μόνο στο ψηφοδέλτιο, δεν είσαι Αριστερά, είσαι ένας εκλογικός μηχανισμός υποταγμένος πλήρως στους θεσμούς και τη «νομιμότητα» του καθεστώτος, είσαι απλώς «αριστερά» του καθεστώτος…

Με βάση όλα αυτά, τα οποία αποτελούν αλφαβητικές αλήθειες της πολιτικής επιστήμης, αναπτύξαμε, σε προηγούμενο κείμενό μας, την άποψη: Μια συμμαχία, συγκυβέρνηση, «αριστεράς» και «δεξιάς», δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αντίθετα είναι μία από τις εναλλακτικές λύσεις που σχεδιάζουν και προωθούν τα ισχυρά κέντρα εξουσίας.

Τα αδιέξοδα, η αποσύνθεση και η κατάρρευση του καθεστώτος καθιστά πιο επιτακτική την ΑΝΑΓΚΗ αναπαλαίωσής του και ανασύστασης του πολιτικού χάρτη. Μέσα σΆ αυτήν την καθεστωτική αναγκαιότητα χορεύουν οι πάντες, όλα τα κόμματα αυτού του καθεστώτος, είτε το θέλουν, είτε όχι: Διότι μπορεί κάποιοι να μη το θέλουν γιατί θα πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων (στην καλύτερη περίπτωση).

Φυσικά μια τέτοια διαδικασία επιβάλλεται στην κατάλληλη στιγμή, ύστερα από μεγάλες σκηνοθεσίες «έκτακτων αναγκών» που ΑΠΑΙΤΟΥΝ «συναίνεση».

Το έδαφος, βεβαίως προλειαίνεται με τη διαρροή σεναρίων, με πλύση εγκεφάλου και ποικίλες σκηνοθεσίες: Περί «διαφθοράς», «τρομοκρατίας» κ.λπ…

Σε αυτή τη διαδικασία λειτουργούν και τα ανταγωνιστικά συμφέροντα των «νταβάδων» καθώς και οι σκοπιμότητες των κομματικών συμφερόντων.

Η ορμητική κατάρρευση
των μηχανισμών του κυβερνητικού οικοδομήματος και ο προδιαγραφόμενος εκλογικός καταποντισμός και της ΝΔ (μετά τον αφανισμό του ΠΑΣΟΚ) βάζουν στην ημερησία διάταξη, δίπλα στα σχέδια της ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ («αριστεράς» και «δεξιάς»), ΚΑΙ τα σχέδια εκλογικής διάσωσης της ΝΔ και αναχαίτισης της εκλογικής επέλασης του ΣΥΡΙΖΑ.

Από αυτήν την άποψη το αιφνιδιαστικό, πυρετικό και τελετουργικό άνοιγμα της «ατζέντας» περί «συγκυβέρνησης», δεν έχει μόνο το χαρακτήρα ιδεολογικής πλύσης και πολιτικής προετοιμασίας, αλλά κυρίως το χαρακτήρα να ανακοπεί η εκλογική διόγκωση του ΣΥΡΙΖΑ.


Με ένα σπάρο δύο τρυγόνια: Προλειαίνεται το έδαφος για τον «ιστορικό συμβιβασμό» (λες και δεν υπήρξε στο παρελθόν τέτοιος εκτρωματικός «συμβιβασμός») και ταυτόχρονα επιχειρείται η εκλογική αναχαίτιση του ΣΥΡΙΖΑ και η όξυνση του διπολικού σκηνικού της καθεστωτικής ΑΠΑΤΗΣ.

Γι αυτό και τα νέα κύματα του ψεύδους, που ξεπηδούν και αυτά με ορμή από τους «οχετούς» των «νταβάδων» και τα «παπαγαλάκια» της ΝΔ.



Ένα τέτοιο δείγμα, «κλασσικό» στο πώς κατασκευάζονται οι κατάλληλες ειδήσεις, σφυγμομετρήσεις και τα ρεπορτάζ των «νταβάδων» και των ποικίλων «εγκάθετων», διαβάστε ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2014/01/left-antinews.html


Το Λαμπρακιστάν, ΠΑΝΤΑ βρισκόταν στην πρωτοπορία των καθεστωτικών μαγειρείων, καθώς και το Μπομπολιστάν, στη νεώτερη ιστορία μας.

Όσοι διαθέτουν ιστορική μνήμη θα θυμούνται το 1989: Στο Ειδικό δικαστήριο σύρανε τον Ανδρέα, επετεύχθη ο «ιστορικός συμβιβασμός» (συγκυβέρνηση Τζανετάκη) και κατόπιν Ανδρέας και Μητσοτάκης και το σύνολο της «αριστεράς, στο ίδιο τραπέζι (κυβέρνηση Ζολώτα)!!!

Μετά από εμφυλιοπολεμική πόλωση Οικουμενική κυβέρνηση…

Η ίδια φαρσοκωμωδία με σκηνοθετικές παραλλαγές θα παιχτεί και σήμερα.

Μόνο που σήμερα τα αδιέξοδα δεν έχουν ούτε χαραμάδες διεξόδου και ο ελληνικός λαός, αργά ή γρήγορα, θα τους πυρπολήσει με την ΟΡΓΗ του και την οργάνωσή του στο ΔΡΟΜΟ…


_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Εξόριστος



Ένταξη: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 457

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 29, 2014 4:29 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η «ζαριά» του Γλέζου και η «πολιτική» του ΣΥΡΙΖΑ



Ο Μανώλης Γλέζος είναι ένας πολύ έμπειρος πολιτικός. Παλιά καραβάνα. Και δεινός παίκτης στην καθεστωτική τσόχα του κοινοβουλευτισμού. Δεν γνωρίζει απλώς τις «μπλόφες» του πολιτικού εντυπωσιασμού, αλλά και την πολιτική τους σημειολογία…

Έριξε λοιπόν και τη δική του ζαριά:

«Εάν η ΝΔ εγκαταλείψει την πολιτική της να αρπάζει από το λαό και να σώζει τις τράπεζες, δεν πιστεύω κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ να έχουμε αντίρρηση συνεργασίας».

Είναι φανερή η ειρωνική χροιά των λόγων. Ατόφια κοινοβουλευτική ρητορεία η οποία από τι μία ειρωνεύεται την πολιτική της κυβέρνησης και από την άλλη δεν κλείνει κατηγορηματικά τη συνεργασία, εάν η ΝΔ αλλάξει πολιτική: Δηλαδή παίζει στο τερέν της «συναίνεσης», αλατίζοντας τη σημειολογία της « συνεργασίας» σε άλλη πολιτική.

Αν παρατηρήσει κανείς την πολιτική μας ιστορία θα διαπιστώσει αβίαστα τούτο: Καταδικαζόταν πάντα εκ των προτέρων κάθε συνεργασία με τον αντίπαλο με τις ίδιες κοινοβουλευτικές ζαριές…

Και πάντα όταν γινόταν η «συνεργασία» οι «αντίπαλοι» θριαμβολογούσαν ότι «πέρασαν» τις απόψεις τους στη «συμφωνία»: ΟΙ συμφωνίες στα λόγια (π.χ. «να πάψουμε να σώζουμε τις τράπεζες και να σώσουμε το λαό») είναι πολύ εύκολες και «αναγκαίες» σε κάθε συνεργασία.

Πολύ πρόσφατα παραδείγματα:
Η Παπαδήμια «κοινοπραξία» και η σημερινή με το Σαμαρά. Μάλιστα ο Σαμαράς κατηγορηματικά απέκλειε κάθε συνεργασία με τον ΓΑΠ, καταγγέλλοντας το Μνημόνιο: Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις τα βρήκαν για να «σώσουν» την Ελλάδα…

Ο έμπειρος Μανώλης Γλέζος πέταξε τη δική του κοινοβουλευτική ζαριά, την ίδια στιγμή που ο αρχηγός του κόμματος (ΣΥΡΙΖΑ) νομιμοποιούσε και δικαιολογούσε την «παρατεταμένη και διαρκή παραβίαση του Συντάγματος» από την κυβέρνηση, λόγω «εκτάκτων περιστάσεων»!!!
Αναλυτικά ΕΔΩ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2014/01/blog-post_4590.html


Σημείωση: Γι αυτήν την εξωφρενική δήλωση του Τσίπρα όλα τα «αριστερά» ιστολόγια δεν βγάλανε άχνα. Τη ζαριά του Γλέζου τη διατυμπανίζουν θριαμβευτικά!!!

Το πονηρό και ειρωνικό αυτό κοινοβουλευτικό τρικ του συμπαθέστατου Μανώλη, παρακάμπτει και κάποια πολύ σοβαρά πολιτικά ζητήματα. Και πρώτα απΆ όλα τούτο: Ότι είναι οι δηλώσεις κεντρικών ηγετών του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα του Τσίπρα που υπογραμμίζουν κατηγορηματικά την ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ της σωτηρίας των τραπεζών, καθώς και την αναγκαιότητα σωτηρίας της ΕΕ και του ευρώ!!!

Το να αγωνιζόμαστε να σώσουμε την ΕΕ (τους ληστές) και το ευρώ (το εργαλείο του), καθώς και τις τράπεζες και μετά να λέμε ότι θα πάψουμε να κλέβουμε το λαό, αυτό αποτελεί μια δημαγωγική ζαριά κοινοβουλευτικής ΑΠΑΤΗΣ…

Επίσης παρακάμπτονται ή διασκεδάζονται και οι δηλώσεις επιφανών ηγετικών στελεχών που μιλούν για ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ με άλλα «κόλπα»: Το «χρέος».

Οι πιο πρόσφατες:

α). Δ. Παπαδημούλης στον «Real FM» (προχθές):
«Είναι άλλο θέμα η ανάγκη πολιτικής συζήτησης και συνεννόησης, όπου αυτό είναι δυνατό, ανάμεσα στην εκάστοτε κυβέρνηση και την εκάστοτε αντιπολίτευση, κι άλλο το να μπούμε όλοι στην κυβέρνηση. Εμείς προτείναμε να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι με την κυβέρνηση, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να βρεθεί μια εθνική γραμμή για το ζήτημα του χρέους, αλλά η πρόταση απορρίφθηκε με ευθύνη του πρωθυπουργού. Αν, παρ' όλ' αυτα, αύριο ο κ. Σαμαράς δεχθεί να γίνει μια τέτοια συζήτηση, εμείς θα πάμε».

Εδώ, δεν τίθεται εμμέσως πλην σαφώς η «Συνεργασία» πάνω στο «χρέος»(!!!) ή οι δηλώσεις αυτές δεν αποτελεί «μήνυμα» αυριανής συνεργασίας;

β). Ν. Βούτσης στον «Αθήνα 9.84»:
«Σε περιόδους εξαιρετικά δύσκολες, πάντοτε οι προτάσεις που εμπεριέχουν το στοιχείο της υπέρβασης των στερεοτύπων του πολιτικού συστήματος προκαλούν μια ευρύτερη συναίνεση».

Ο Βούτσης είναι πολύ καθαρός…

Υπάρχουν «κοινοί τόποι»
μεταξύ των δύο κομμάτων και αυτά τα διαπιστώνουν και «αριστεριστές» που βρίσκονται εντός του ΣΥΡΙΖΑ με το όνειρο να τον μετατρέψουν σε …κομμουνιστική δύναμη.

Διαβάστε, π.χ. το κείμενο:
«Οι (επικίνδυνες) «νέες ιδέες» κεντρικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ»
ΕΔΩ:
http://aristeroblog.gr/node/2270


Φυσικά αυτές οι «ιδέες» του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι «νέες», είναι η ίδια καθεστωτική του υπόσταση και η προσήλωσή του στο νεοταξικό πλαίσιο της ΕΕ, της ΟΝΕ και CIA…

Αυτό το «πλαίσιο» καθορίζει και την στρατηγική των καθεστωτικών συμμαχιών, λόγω «εκτάκτων αναγκών»…


Συνεπώς αυτά τα περί «συνεργασιών» δεν τα προβάλλουν μόνο οι «νταβάδες». Και ο ΣΥΡΙΖΑ κουνάει την ουρά του: Είναι δομικά στοιχεία της πολιτικής του, δομικά στοιχεία του κοινοβουλευτικού παιχνιδιού, όταν μεγάλοι και βασικοί παίκτες αυτού του παιχνιδιού καίγονται, σαπίζουν και καταποντίζονται…


_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες