Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Η «σάτιρα» των «νταβάδων»

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 12, 2013 7:06 pm    Θέμα δημοσίευσης: Η «σάτιρα» των «νταβάδων» Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η «σάτιρα» των «νταβάδων»



Η σάτιρα μπορεί να υπάρξει και να αναπτυχθεί όχι σαν ανεκδοτάκι και κουτσομπολίστικη χυδαία ευχαρίστηση, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ως «αντίδοτο» στην εξουσία, ως ένα ανηλεές μαστίγωμα των θυτών, των νόμων τους, της φιλοσοφίας τους και της ηθικής τους.

Σάτιρα και εξουσία είναι δύο έννοιες ασυμφιλίωτες και αυτό-αναιρούμενες ακριβώς γιατί ο κοινωνικός και πολιτικός ρόλος της σάτιρας είναι να αποτελεί το κοφτερό ξίφος που καρατομεί την εξουσία, τις κοινωνικές σχέσεις και τις μορφές που γεννούν, τρέφουν και γιγαντώνουν τα νοσήματα και τις διαστροφές της καθεστωτικής βαρβαρότητας.

Το να γελοιοποιείς τα θύματα ή προσωπικότητες που αντιδρούν (έστω λαθεμένα, θορυβωδώς και υστερόβουλα), στο καθεστώς των «νταβάδων» και τη φρενοβλάβεια των ανδρεικέλων του 4ου Ράιχ, ΔΕΝ είναι σάτιρα…

Είναι ο κομπασμός της καθεστωτικής βλακείας που αυτό-αναγορεύεται σε «γελοιογραφία», παίρνοντας σαν μέτρο σύγκρισης τα κόπρανα της δικής της βλακείας…

Είναι η «σάτιρα» των «νταβάδων», είναι η πληρωμένη «σάτιρα» των λακέδων των «νταβάδων» και των υπαλλήλων της εξουσίας. Δηλαδή η «σάτιρα» των σκουληκιών της εξουσίας…

Τέτοια είναι η παρακάτω γελοιογραφία:



Διαβάστε και το σχόλιο. Σχόλιο και σκίτσα τα πήραμε από δω:
http://greki-gr.blogspot.gr/2013/11/blog-post_2030.html


Τελικά υπάρχει πάτος… Τον έπιασε ο Χατζόπουλος!

Εκπληκτικός σήμερα ο Δημήτρης Χατζόπουλος, ο ΓΕΛΟΙΟγράφος των νέων. Μετά τους “ενσωματωμένους” στο μνημόνιο δημοσιογράφους έχουμε και τους ενσωματωμένους γελοιογράφους. Δεν μπορεί να κατηγορηθεί όμως γιατί η ποιότητα του είναι αντίστοιχη της κατρακύλας της εφημερίδας στην οποία “σκιτσάρει” και του πρωθυπουργού που υποστηρίζει. Πόσο μάλλον και...
του αντιπροέδρου. Αυτή είναι η φωνή των αφεντικών του, αυτή παπαγαλίζει. His master’s voice.


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ραμπελαί



Ένταξη: 28 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 190
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 12, 2013 7:28 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΡΕΣΑΛΤΟ: Αυτή είναι Σάτιρα!!!

Σε θαύμασα πρωθυπουργέ μου

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη



Η αλήθεια είναι πως είχα τις αναστολές μου και τους δισταγμούς μου.

Αναρωτιόμουν αν θα άξιζε τον κόπο να στηθώ απέναντι από τη μικρή οθόνη για να παρακολουθήσω τις ομιλίες του κυρίου Τσίπρα και του κυρίου Σαμαρά πριν την ψηφοφορία στη Βουλή, στα πλαίσια της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣυΡιζΑ.


Ομολογώ ότι αποζημιώθηκα και με το παραπάνω γιατί κατάλαβα, πιστεύω πολύ καλά, το πολιτικό ήθος του πρωθυπουργού μου.

Σε θαύμασα κύριε Σαμαρά. Σε θαύμασα πραγματικά.

Θαύμασα το πόσο ετοιμόλογος είσαι και το πόσο ακέραιος.

Έμεινα έκπληκτος όταν σε άκουσα να απαντάς, από το πρωθυπουργικό σου έδρανο, στον «πιτσιρικά» τον Τσίπρα που σου ζήτησε να τον κοιτάζεις, με εκείνη την αποστομωτική φράση: «Δεν σε κοιτάζω και γυρνάω από την άλλη για να μη με βλέπεις που γελάω». Κατάλαβα, επιτέλους, γιατί δεν μπορεί ο καθένας μας να γίνει πρωθυπουργός.

Θαύμασα, πρωθυπουργέ μου, τη γλώσσα του σώματός σου, το απότομο σπάσιμο του κεφαλιού σου προς τα δεξιά το οποίο συνοδευόταν πάντα με μία, γεμάτη νόημα, τονισμένη λέξη, όπως το: «Εδώ δεν παίζουμε κύριε Τσίπρα», με το σπάσιμο του κεφαλιού να συνοδεύεται από τον τονισμό της λέξης «δεν».

Θαύμασα όλες σου τις ατάκες. Θαύμασα το γεγονός ότι είσαι κλεισμένος στο γραφείο σου και διαπραγματεύεσαι, 24 ώρες το 24ωρο, με την τρόικα.

Ειλικρινά, δεν αμφισβητώ ότι διαπραγματεύεσαι σκληρά τους όρους και τον τρόπο της σφαγής μας καθώς τη σφαγή, αυτή καθεαυτή, την έχεις αποδεχτεί πλήρως.

Θαύμασα την πειθώ των λόγων και των επιχειρημάτων σου.
Συνειδητοποίησα πως δεν πρέπει να θεωρώ ότι είμαι φτωχός και πως δεν πρέπει να διεκδικώ και να παραπονιέμαι καθώς τις υποχρεώσεις μας προς τους δανειστές τις τηρούμε και με το παραπάνω. Θα έχουμε για πρώτη φορά πρωτογενές πλεόνασμα και ένα μεγάλο ποσοστό από αυτό, αν είμαστε εντάξει στις «υποχρεώσεις» μας, θα μοιραστεί στους πολίτες. Κάτι είπε ο κύριος Σταϊκούρας για 400 εκατομμύρια ευρώ, αν όλα πάνε καλά.

Το λέω αυτό, πρωθυπουργέ μου, γιατί είχε προβλέψει πλεόνασμα 2,6 δις ευρώ…Από τα 400 εκατομμύρια, λοιπόν, ένα μέρος, δεν ξέρω πόσα, θα επιστραφούν στους πολίτες. Ακόμη και όλα να μοιραστούν, στον κάθε πολίτη αντιστοιχεί το αστρονομικό ποσό των 40 ευρώ.

Αχ, βρε πρωθυπουργέ μου. Είχα κοιτάξει τη φορολογική δήλωση του ’11, την συνέκρινα με τη φετινή και τη βρήκα μικρότερη κατά 9.500 ευρώ. Όμως όταν σε άκουσα στη Βουλή, με τέτοια σιγουριά και πειστικότητα που μιλούσες άρχισα να αμφιβάλω. Δεν μπορεί, σκέφτηκα, σίγουρα έχω κάνει λάθος. Εδώ υπάρχει φως. Εγώ γιατί δεν το βλέπω; Σίγουρα φταίνε τα μάτια μου. Πρέπει να πάω στον οφθαλμίατρο. Όμως ο οφθαλμίατρος για την εξέταση θα χρειαστεί 40 ευρώ. Εντάξει, είπα. Τώρα με το πρωτογενές πλεόνασμα θα τα έχω.

Θαύμασα, πρωθυπουργέ μου, το πόσο διδακτικός ήσουν για τον «πιτσιρικά» τον Τσίπρα. Του χρειαζόταν ένα τέτοιου είδους μάθημα. Που να τα μάθει αυτά ο «μικρός»; Στο Τέξας; Από πρόεδρος του 15μελούς έγινε πρόεδρος κόμματος. Μόνο από σένα θα μπορούσε να πάρει τέτοια μαθήματα υψηλής πολιτικής συμπεριφοράς και πρακτικής. Υπήρξες, πρώην ΥΠΕΞ, έριξες μια κυβέρνηση που λίγοι θα τολμούσαν αν αναλογιστούμε το ποιος ήταν πρωθυπουργός. Έφτιαξες τη δική σου Πολιτική Άνοιξη, τόσο δική σου που τελικά μείνατε εσύ κι αυτή.

Για πάνω από μια δεκαετία, έμεινες στην αφάνεια, για το καλό του τόπου και της χώρας. Πέρασες από το υπουργείο πολιτισμού και το μετέτρεψες σε υπουργείο Μεσσηνίας και περιχώρων. Έγινες αρχηγός στο κόμμα από το οποίο είχες φύγει καταγγέλλοντάς το, και πέρασες από τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Στάθηκες με σθένος απέναντι στο μνημόνιο μέχρι που κατάλαβες, αυτό που είπες πολύ εύστοχα και με έμφαση απευθυνόμενος στον «πιτσιρικά»: «Έξω από το μνημόνιο και μέσα στο ευρώ και την ευρωπαϊκή ένωση ΔΕΝ γίνεται».

Θαύμασα τον πολιτικό σου «τσαμπουκά» βγαλμένο κατευθείαν από το ένδοξο παρελθόν σου στην ΟΝΝΕΔ του Αβέρωφ, στις εποχές των Κένταυρων και των Ρέιντζερς.

Θαύμασα τη μαεστρία με την οποία απέφυγες κάτι μικροσκοπέλους που σου έβαλε ο «μικρός» όπως αυτούς για τα παιδιά που λιποθυμάνε στα σχολεία, για τη φτώχια και την ανεργία όπως και το άλλο που είπε ότι ενισχύεις το μεγάλο κεφάλαιο. Πώς το συμπέρανε αυτό το τελευταίο δεν μπορώ να το καταλάβω.

Λίγο, ένα μικρό γειτονόπουλο μού τα χάλασε όταν, την άλλη μέρα, είδε κάποιο απόσπασμα της ομιλίας σου στην τηλεόραση του σπιτιού μου.
«Εγώ δεν θα γίνω ποτέ πρωθυπουργός», μου είπε κι όταν το ρώτησα «γιατί», μου απάντησε: «Δεν θέλω να γίνω τόσο μάγκας!»


Κάτι γκρεμίστηκε μέσα μου.


«Δεν γίνεται, γ@μ& το κεφάλι μου» σκέφτηκα, ο πρωθυπουργός μου να δίνει τόσο λανθασμένες εντυπώσεις στα μικρά παιδιά. Μάλλον, θα φταίει η ανατροφή που πήρε το γειτονόπουλο από τους γονείς του!

ΠΗΓΗ:
http://kyrgiakischristos.wordpress.com/


_________________
Η ψυχή που ξέρει να γελά είναι πιο
ανθρώπινη από αυτή που κλαίει.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 15, 2013 9:39 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΣΥΡΙΖΑ-Λαμπρακιστάν-mega: Γάιδαροι που μαλώνουν σε ξένο αχυρώνα…



Ένα νέο θέατρο παίζεται μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ (Αυγή), του Λαμπρακιστάν και του mega, γύρω από τη «σάτιρα» των «νταβάδων»: Αναπαράγεται το θέατρο του «ορνιθώνα» της Βουλής στη δημοσιογραφική αρένα…

Από τη μία το κεντρικό όργανο της κυβερνητικής κατοχής μας, τα μεγάλα λαρύγγια του 4ου Ράιχ και της πασοκοκρατίας (Λαμπρακιστάν-mega) και από την άλλη το έτερο σκέλος της «αριστερής» διαχείρισης του καθεστώτος (Αυγή)…


Όπως σε όλα τα ζητήματα, έτσι και γύρω από το σκίτσο του Χατζόπουλου, ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το άλλοθι στις «ομάδες κρούσης» της δωσίλογης προπαγάνδας να το παίξουν «υπερασπιστές» της «ελευθερίας της άποψης», της «σάτιρας» κ.λπ…

Έδωσε την ευκαιρία
να ξεπλύνουν το φασιστικό τους ολοκληρωτισμό, τη δικτατορική τους αυθάδεια, το καταχθόνιο κυνήγι και την κατασυκοφάντηση κάθε λαϊκής εκδήλωσης και κάθε ενοχλητικής φωνής, εμφανιζόμενοι παραληρηματικά ΥΠΕΡ της «ελευθερίας των ιδεών» και ορκισμένοι ΕΧΘΡΟΙ της λογοκρισίας!!!

Ποιοι το mega και το Λαμπρακιστάν: Τα επίλεκτα σώματα της καθεστωτικής βαρβαρότητας, της πλαστογραφίας, της παραπληροφόρησης και της ΦΙΜΩΣΗΣ…

Ποιοι αυτοί που έφεραν τον Ερντογάν στην Αθήνα με ρεπορτάζ μαΐμού…

Παραληρούσε το mega (Τρέμη, Πρετεντέρης, Τσίμας) χθες το βράδυ για τη λογοκριτική τρομοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ

Το σήριαλ συνεχίζεται. Διαβάστε ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2013/11/blog-post_8866.html

Ο ΣΥΡΙΖΑ, επειδή παίζει στο ίδιο τερέν, αυτό του επικοινωνιακού εντυπωσιασμού, των κομματικών σκοπιμοτήτων, της εκλογικής κερδοσκοπίας και του καθεστωτικού θεάτρου, «έλυσε» τα χέρια των φαιών λαρυγγιών και τους έδωσε την ευκαιρία, ΟΧΙ μόνο να κουκουλώσουν τους όγκους των ακαθαρσιών τους, αλλά (και αυτό είναι το σπουδαιότερο) να εμφανίσουν σαν «ελευθερία άποψης» τη δική τους «ελευθερία» (τον δικτατορικό τους ολοκληρωτισμό) και σαν Σάτιρα τα κόπρανα των «νταβάδων» και τη διατεταγμένη «υπηρεσία» των έμμισθων οργάνων τους…

Οι αρθρογράφοι της Αυγής για να δικαιολογήσουν τη θορυβώδη θεατρική παράσταση των δύο γυναικών βουλευτών, το πολιτικό τους κιτς, κτύπησαν, με αστεία πολιτικά επιχειρήματα, τη γελοιογραφική παρουσίαση της πράξης από τον Χατζόπουλο.

Η «γελοιογραφία» του Συγκροτήματος έπρεπε ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ να κριθεί με τους όρους τη Τέχνης και της Σάτιρας και μετά να αναδειχτεί, σαν διαλεκτικό επακόλουθο, η πολιτική της σκοπιμότητα. Δηλαδή ότι είναι μια «γελοιογραφία» διατεταγμένη, υποταγμένη στις πολιτικές σκοπιμότητες των κυβερνητικών ανδρεικέλων και του φαιού Συγκροτήματος.

Με τους όρους της Αισθητικής η «γελοιογραφία» του Χατζόπουλου δεν ήταν Σάτιρα, αλλά πολιτική παρέμβαση στο καθεστωτικό παιχνίδι, ΥΠΕΡ των δωσίλογων ανδρεικέλων.

Θα ήταν Σάτιρα αν έδειχνε το ΣΥΝΟΛΙΚΟ θεατρικό παιχνίδι που παίχτηκε στη Βουλή, που παίζεται στην καθεστωτική αρένα και ΟΧΙ μονομερώς κατά της Αντιπολίτευσης.

Και ν’ αφήσουν τα σάπια τα μαντρόσκυλα του καθεστώτος και του Λαμπρακιστάν περί «ελευθερίας της σάτιρας». Αυτά δεν είναι Σάτιρα, είναι διατεταγμένα αστειάκια και ανεκδοτάκια ΥΠΕΡ του κυβερνητικού δωσιλογισμού και των νταβατζίδικων «γούστων»…

Η Τέχνη, ιδιαίτερα η Σάτιρα και η γελοιογραφία, είναι μια επαναστατική κοινωνική λειτουργία που ΟΡΓΩΝΕΙ και ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ το συναίσθημα και τη συνείδηση.

Τα μεγάλα ανθρώπινα δημιουργήματα
είναι «φωνές» αφύπνισης και αγώνα, «φωνές» που συνδέουν το χθες με το σήμερα, που θεμελιώνουν τη συνέχεια της δυναμικής εξέλιξης και τη συνέχεια των ιστορικών αγώνων. Αυτή την επαναστατική λειτουργία της Τέχνης θέλουν να αποστειρώσουν και να αφυδατώσουν σήμερα.

Γι’ αυτό ασελγούν τόσο πρόστυχα και ωμά πάνω στα έργα των μεγάλων δημιουργών.

Γι αυτό μας κατακλύζουν, σαν νεροποντή, όλα τα νοσηρά υποπροϊόντα στον τομέα της Τέχνης, το τερατώδες αυτό πλήθος των ποικίλων διαστροφών.

Αυτό που κυριαρχεί σήμερα
είναι η ολοκληρωτική και αυθάδης καθεστωτική επιχείρηση καταστροφής της Τέχνης και μεταλλαγής της σε αυθαίρετο παιχνίδι των νοσηρών ατόμων της εξουσίας: Των ανδρείκελων της εξουσίας…

Ένας από τους κεντρικούς στόχους του καθεστώτος είναι το κτύπημα του «λαϊκού χιούμορ».

Το «λαϊκό χιούμορ» είναι η Τέχνη της λαϊκής αφύπνισης και δράσης. Είναι η κουλτούρα της ιστορικής αθανασίας των λαού, του μεγάλου αυτού τεκνοποιού της ζωής: Η πηγή γονιμότητας της ιστορίας.

Το γέλιο της λαϊκής κουλτούρας είναι διαβρωτικό, πιο ισχυρό και από το μπαρούτι.

Η σάτιρα, η αυθεντική σάτιρα είναι αυτό το γέλιο της λαϊκής κουλτούρας, είναι η Γλώσσα του διαβρωτικού γέλιου που εκφράζει και πυροδοτεί τα αποθέματα των εκρηκτικών υλών που υπάρχουν στα υπόγεια της κοινωνίας, στη «λαϊκή ψυχή».

Γι αυτό και η σάτιρα εξ ορισμού είναι πανίσχυρο όπλο κατά της εξουσίας.

Γι αυτό η εξουσία και τα όργανά της δεν χρησιμοποιούν ποτέ τη γλώσσα του γέλιου.

Το γέλιο, το πηγαίο λαϊκό γέλιο, καρατομεί την εξουσία και τα όργανά της.

Αυτός είναι και ο λόγος
που αυτό το πανίσχυρο όπλο της σάτιρας το πολεμάει και το κυνηγάει ανελέητα η εξουσία και προσπαθεί να το νοθεύσει, να το ισοπεδώσει και να το εξαφανίσει με χυδαία τηλεοπτικά υποκατάστατα διαστροφών, ηδονοβλεψίας, σεξοαανεκδότων και CIA…

Τέτοιου είδους διαστροφικές εικόνες κιτσαριού, επιλεκτικές, ξεκάρφωτες και κοινωνικά αφυδατωμένες δεν έχουν καμία σχέση με την λαϊκή κουλτούρα του γέλιου, είναι το χυδαίο ανέκδοτο και «γέλιο» των μηχανισμών της εξουσίας: Το «γέλιο» των υπνωτισμένων προβάτων του καναπέ…

Ιδιαίτερα η τηλεοπτική «σάτιρα» των ακριβοπληρωμένων λακέδων-σταρ του χρήματος αποξηραίνει κάθε ζωικό χυμό της σκέψης και του συναισθήματος. Είναι ένα ανούσιο και αντιδραστικό παιχνίδι ανεκδοτολογικής ειρωνείας, διασκεδαστικό στις μικροαστικές παρεούλες που «σπάνε» την πλήξη τους, στον καναπέ, με χαζοχαρούμενα αστειάκια, υπαινιγμούς και υπονοούμενα, προσωπικά κουτσομπολιά και σεξολάγνους ηδονοβλεπτισμούς…

ΟΛΑ αυτά δεν είναι η λαϊκή κουλτούρα του γέλιου. Είναι η χυδαιότητα της εξουσίας και η θορυβώδης αυτοϊκανοποίηση του νοσηρού ατομικισμού που πουλιέται!


Τέτοια ήταν και η «γελοιογραφία» του Χατζόπουλου…


Τέτοια, όμως, είναι και η αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό εδώ ταιριάζει: Δύο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα: Στον αχυρώνα της διαβρωτικής σάτιρας…

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες