Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Πρωτομαγιά και «αριστερά» πτώματα...

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Απρ 30, 2013 8:05 pm    Θέμα δημοσίευσης: Πρωτομαγιά και «αριστερά» πτώματα... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Πρωτομαγιά και «αριστερά» πτώματα…
(τα πτώματα δεν είναι ικανά για αγώνα, αλλά είναι ικανά να εμποδίζουν κάθε αγώνα)




Η Πρωτομαγιά έχει συνδεθεί πρωτίστως με τους αγώνες της εργατικής τάξης και αποτελεί το αγωνιστικό σύμβολο των λαϊκών αγώνων γενικά.

Η Πρωτομαγιά ως Ιστορία και ως σύμβολο των λαϊκών αγώνων σηματοδοτεί πρωτίστως, κατηγορηματικά και τελεσίδικα, την ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ και ΟΧΙ την εκλογική διάσταση και οργάνωση των αγώνων.

Η μέρα αυτή καταγράφει τούτο το ιστορικό αξίωμα: «Οι φτωχοί δεν έχουν καμία ελπίδα, εκτός και αν οργανωθούν».

Φέτος η Πρωτομαγιά συμπίπτει με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου της ολοκληρωτικής καταστροφής μας και τη θεσμοθέτηση μιας νέας εργατικής δουλείας.

Τα κυβερνητικά ανδρείκελα,
εκτελώντας πειθήνια τις εντολές του ευρω-φασισμού και των διεθνών χρηματιστηριακών αρπακτικών, ΟΧΙ μόνο στραγγίζουν τις φλέβες της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού λαού από κάθε «ροή αίματος», από κάθε «ρευστότητα» χρήματος, αλλά ανοίγουν και το δρόμο των «χαριστικών βολών»: Των κατασχέσεων μισθών και συντάξεων, της «ρευστοποίησης» των ακινήτων και της ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ (δηλαδή της μεγάλης ιστορικής κλοπής) αυτής της «ρευστοποίησης»...

Όλα τα ιστορικά επιτεύγματα της εργατικής τάξης που κατακτήθηκαν με αίμα και οι Πρωτομαγιές τα συμβολίζουν και τα γιορτάζουν ρίχνονται στον Καιάδα της καπιταλιστικής κακουργίας και των δημίων της.

Διαβάστε πιο αναλυτικά ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7442
Και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7433



Η εργατική, όμως, τάξη και γενικά ο λαός ζουν μία από τις μεγαλύτερες ιστορικές ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ. Οι εκφραστές τους (συνδικαλιστικοί φορείς και «αριστερά» κόμματα) έχουν μεταλλαχτεί σε γρανάζια του καθεστώτος, σε κανάλια εκλογικής χειραγώγησης, σε αλεξικέραυνα εκτόνωσης και εξαπάτησης της λαϊκής οργής: Σε πτώματα του καθεστώτος που εμποδίζουν τους ζωντανούς να αγωνιστούν…

Οι ιστορικοί πολιτικοί εκφραστές των εργαζομένων και του λαού (τα «αριστερά» κόμματα κάθε απόχρωσης), δίνουν απλώς θεατρικές παραστάσεις στην κατοχική Βουλή.

Ο πλανητικός φασισμός και τα εγχώρια κυβερνητικά τους ανδρείκελα ρίχνουν τους εργαζόμενους και τον ελληνικό λαό στην άβυσσο της ολοκληρωτικής καταστροφής και το δουλοκτητικό όλεθρο, επιβάλλουν ένα καθεστώς τρόμου και ζόφου και το ΚΚΕ, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, τιτιβίζουν «ταξικά» και εκλογικά στην κατοχική Βουλή, συμμετέχοντας και νομιμοποιώντας τη ΦΡΙΚΗ της νέας δουλείας…

Τα κόμματα αυτά δεν είναι ικανά να προωθήσουν ούτε τις στοιχειωδέστατες ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΕΣ πρωτοβουλίες και διαδικασίες. Δεν μπορούν, ούτε θέλουν να συμφωνήσουν πάνω σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ πρακτικά ζητήματα που θα ενώνουν την ΟΡΓΗ του λαού και θα τη γονιμοποιούν σε έμβρυα και ιμάντες ενός ρωμαλέου, μαζικού και αγωνιστικού ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.

Ούτε ΚΟΙΝΕΣ παρελάσεις λαϊκών κινητοποιήσεων δεν μπορούν, ούτε θέλουν να κάνουν.

ΑΝΤΙΘΕΤΑ: Κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να μην ανυψωθεί η λαϊκή απελπισία και οργή σε ΚΙΝΗΜΑ, να μην ξαναγεννηθούν οι συνθήκες εκείνες που θα αναπτύσσουν την ΕΝΟΤΗΤΑ των «κολασμένων» και θα εδραιώνουν τις διαδικασίες αυτό-οργάνωσης της λαϊκής οργής.

Το έχουμε αναλύσει πολλές φορές. Είναι αυτή η «αριστερά» που κατέστρεψε και ισοπέδωσε κάθε συνθήκη και προϋπόθεση αγωνιστικού ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.

Είναι αυτή που συνέβαλε στην επιβολή της σημερινής δουλείας, δίνοντας το ακλόνητο άλλοθι, αλλά και το ιδεολογικό ρόπαλο, για την εισβολή των λαθρομεταναστευτικών στρατιών (η πρώτη αναίμακτη κατοχή), εισβολή που δεν άφησε τίποτε όρθιο και ισοπέδωσε, σαν χείμαρρος, ΟΛΕΣ τις πολιτικές (ταξικές) και οργανωτικές κατακτήσεις των εργαζομένων…

ΣΗΜΕΡΑ αυτή η «αριστερά» είναι ένα άταφο πτώμα. ¶ταφο πτώμα στην υπηρεσία του καθεστώτος: Για να εμποδίζει κάθε ζωντανό να αγωνιστεί, να καταστρέφει κάθε μαχητική διάθεση του λαού να αγωνιστεί, αλλά και κάθε συνθήκη ενοποίησης και πολιτικοποίησης της κοχλάζουσας λαϊκής οργής.

Το άταφο αυτό πτώμα της «αριστεράς» παίζει με τα άλλα κομματικά πτώματα του καθεστώτος το εμπορικό εκλογικό παιχνίδι, χειραγώγησης και καναλιζαρίσματος της λαϊκής αγανάκτησης στην ΑΠΑΤΗ του ψηφοδελτίου.

Και σε φιέστες κομματικών και σημαιοστόλιστων παρελάσεων…

Τέτοια θα είναι και η αυριανή παρέλαση για την Πρωτομαγιά: μια παρέλαση κομματικής και εκλογικής εμπορία, αυστηρά υποταγμένη στη νομιμότητα του δωσίλογου και κατοχικού καθεστώτος.

Μια παρέλαση κερδοσκοπικής αναισχυντίας: Σφετερισμού και εμπορίας των αιματοβαμμένων αγώνων και συμβόλων αυτής της ημέρας.

Μακάβριος ιστορικός μορφασμός: Αυτή η «αριστερά» που κατέστρεψε και ισοπέδωσε κάθε ιστορική κατάκτηση των αιματηρών αγώνων που συμβολίζει η Πρωτομαγιά, να …γιορτάζει την ημέρα αυτή, ΕΝΤΟΣ των «νόμιμων» πλαισίων του φασισμού του 4ου Ράιχ!!!

Το νόημα, όμως, της Πρωτομαγιάς είναι ριζικά και ασυμφιλίωτα ΑΝΤΙΘΕΤΟ από το νόημα των παρελάσεων της αστικής «νομιμότητας» (ιδιαίτερα της κατοχικής), εντελώς ΑΝΤΙΘΕΤΟ από αυτόν το εκλογικό κρετινισμό που διαπερνά αυτήν την «αριστερά».

Καιρός να θάψουμε τα πτώματα που εμποδίζουν τους ζωντανούς να αγωνιστούν…

ΜΟΝΟ έτσι αποκτάει η Πρωτομαγιά το αληθινό της νόημα…

Επιστροφή στην κορυφή
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Απρ 30, 2013 11:19 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Επίκαιρο τραγούδι για την Πρωτομαγιά



Ακούστε ένα καινούργιο και επίκαιρο τραγούδι για την Πρωτομαγιά, ΕΔΩ:
https://www.youtube.com/watch?v=UGsKujUIAy8&feature=youtube_gdata_player
Μουσική ερμηνεία: Νίκος Δρυμούσης
Στίχοι: Νίκος Θεοδωρόπουλος

Το ιστολόγιό τους: «Μαλακές κουβέντες
http://malakes-kouventes.blogspot.gr/

Επιστροφή στην κορυφή
ΜΟΥΡΑΛΩΦ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 01, 2013 7:42 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΛΟΓΙΑ και ΣΚΕΨΕΙΣ:
http://logiakaiskepseis.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html


Δεν είναι αργία, είναι ΑΠΕΡΓΙΑ



Πρωτομαγιά, δεν είναι αργία είναι απεργία. Είναι ημέρα θύμησης και αγώνα. Ημέρα πάλης και ελπίδας. Είναι προσκλητήριο νεκρών της Καισαριανής του 44.

Ημέρα που 200 κρατούμενοι εκτελέστηκαν ως αντίποινα για τον θάνατο ενός γερμανού στρατηγού και τριών συνοδών.

Διακόσιοι πρώην εξόριστοι και φυλακισμένοι της φασιστικής κυβέρνησης Μεταξά μεταφέρθηκαν με καμιόνια στην Καισαριανή.

Ο δρόμος προς τον θάνατο γέμισε σημειώματα στη μάνα, στα αδέλφια στα παιδιά.

Δυο λέξεις στο χαρτί για να μείνουν αξέχαστοι, αιώνιοι αγωνιστές της λευτεριάς, οραματιστές της ελεύθερης Ελλάδας.

Λέξεις που μείναν στις καρδιές των δικών τους, παρακαταθήκη στους νεώτερους, πληγή στους δοσίλογους.

«Καλύτερα να πεθάνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος» έγραψε στην πορεία του προς το θάνατο ο Νίκος Μαριακάκης, γεωπόνος από τα Χανιά.

Μια φράση χαστούκι στην Γερμανική αλαζονεία, οι ήρωες τους πολέμησαν σαν Έλληνες και τους νίκησαν.

Σωπάστε και ακούστε τον ήχο των πολυβόλων στο σκοπευτήρι της Καισαριανής
. 200 ψυχές ζητούν δικαίωση, 200 ψυχές για 4 γερμανούς, πληρώσαμε ακριβά την τρέλα, την φασιστική βαρβαρότητα.

Χιλιάδες ψυχές θυσία της γερμανικής επεκτατικότητας τότε, εκατομμύρια θύματα του οικονομικού γερμανικού πόλεμου τώρα.

Το ίδιο βάρβαροι, άνανδροι, μισάνθρωποι οι ....άριοι της μέρκελ βαδίζουν προς την ήττα, γιατί τελικά πάντα χάνουν, έχασαν δύο παγκόσμιους και την ανθρωπιά τους.

Εμείς κρατάμε τις μνήμες και προχωράμε.

Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 01, 2013 8:05 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η αιματηρή πρωτομαγιά του 1886 και το «Κατηγορώ» του Σπάις



Τα λόγια του Σπάις είναι ένα αμείλικτο «κατηγορώ» και ένα φλογερό προσκλητήριο αγώνα, ιδιαίτερα σήμερα, που επιβάλλεται η νέα δουλεία του πλανητικού φασισμού.
Παραθέτουμε ένα συγκλονιστικό απόσπασμα από την απολογία του προς τους δικαστές που τον έστελναν στην αγχόνη.
Το κείμενο, μαζί με άλλα σχετικά για την Πρωτομαγιά βρίσκεται ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4456


ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ:
Ένα αμείλικτο «Κατηγορώ» Αμερικανού εργάτη




Σημείωση ΡΕΣΑΛΤΟ:
Στις 11 Νοεμβρίου 1887, ο August Spies, ο Albert Parsons, ο Adolph Fischer και ο George Engel, απαγχονίστηκαν δημόσια. Αυτόπτες μάρτυρες είπαν ότι, καθώς περπατούσαν προς τα ικριώματα, τραγουδούσαν τη Μασσαλιώτιδα, που τότε ήταν ο ύμνος του διεθνούς επαναστατικού κινήματος.

Ο Αύγουστος Σπις συνελήφθη στα γεγονότα της αιματηρής πρωτομαγιάς του 1886, στο Σικάγο (θα γράψουμε στη συνέχεια για την ιστορία των εργατικών πρωτομαγιών).

Παραθέτουμε ένα συγκλονιστικό απόσπασμα από την απολογία του Σπις:


«Κύριοι δικαστές,

Αν σκέπτεστε σοβαρά ότι με τις κρεμάλες μπορείτε να σταματήσετε το κίνημα, που εξωθεί εκατομμύρια γονατισμένων από την καταπίεση εργατών προς την εξέγερση, είστε, μα την αλήθεια, «πτωχοί τω πνεύματι».

Σε παρόμοια περίπτωση θα μας κρεμάσετε με το δίκιο σας.


Έπειτα, αυτό είναι το καλύτερο που έχετε να κάμετε.
Κρεμάστε μας! Μα να περιμένετε το τέλος. Εάν δεν το βλέπετε, εγώ σας το αναγγέλλω. Γύρω σας, κάτω σας, δίπλα σας, πάνω σας, από όλες τις μεριές σας, θεριεύει μια φωτιά. Το έδαφος σαλεύει κάτω από τα πόδια σας. Βαδίζετε, κυριολεκτικά, επάνω σε μια υπόγεια φωτιά. Θέλετε να την αγνοείτε; Δεν θα την αποφύγετε. Θέλετε να απαλλαγείτε, άπαξ δια παντός, από όλους τους «συνωμότες»; Απαλλαγείτε πρώτα από τα αφεντικά της βιομηχανίας, οι οποίοι δημιούργησαν την ανήθικη περιουσία τους από το κλεμμένο αντίτιμο της εργασίας που δεν πληρώθηκε.

Είναι αυτό που εσείς αποκαλείτε «αύξηση του εθνικού πλούτου»!

«Εθνικού»! Τι ειρωνεία! Τη χαρά μερικών προνομιούχων του έθνους να λέτε.

Κάνετε κάτι καλύτερο.

Καταργείστε τα τραίνα, τον τηλέγραφο, τα τηλέφωνα, τα βαπόρια, τον εαυτό σας!

Καταργήστε πρώτα από όλα εσάς τους ίδιους!

Γιατί;

Γιατί εσείς, με την συμπεριφορά σας, είστε οι πρώτοι πράκτορες της επανάστασης.

Καταργήσατε την αρπαγή και τη λεηλασία, Κύριοί μου.

Αλλά, αυτή είναι η δουλειά σας. Είναι η ανήθικη αποστολή μιας εκατοντάδας ανθρώπων, οι οποίοι προτιμούν νΆ απολαμβάνουν το παν, χωρίς να κάμνουν τίποτε.

Από αυτήν ακριβώς την τάξη πάμε να απαλλαγούμε.


Κοιτάξετε το οικονομικό πεδίο της μάχης.
Οι εργάτες έχουν πετσοκοφτεί και εσείς, ω Χριστιανοί μου και καλοί μου και ευγενικοί αστοί, εσείς είστε οι κοινωνικοί γύπες, που τρώνε τη σάρκα των πτωμάτων.

Θέλετε να κάνουμε ένα περίπατο στα στενά δρομάκια της πολιτείας αυτής, εκεί όπου περνάνε τις μέρες τους οι αληθινοί δημιουργοί του πλούτου;

Πάμε μαζί στα ανθρακωρυχεία του Χόκιγκ-Βάλευ; Δεν θα βρούμε ανθρώπους, θα βρούμε κινούμενα πτώματα που άρχισαν να αποσυντίθενται.

Η γενική κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής καθίσταται αναπόφευκτη αναγκαιότητα. Αρχίζει η εποχή του σοσιαλισμού και της παγκοσμίας συνεργασίας. Οι κατέχουσες τάξεις θα απαλλοτριωθούν.

Εκείνοι που λένε «τούτο είναι δικό μου», θα τα δούνε όλα κοινά. Αυτό δεν θα γίνει για σκοπούς σπεκουλάντικους, θα γίνει για το καλό όλων.

Τούτο εδώ δεν είναι όραμα αιθέριο καθώς νομίζετε. Είναι αναγκαιότητα. Είδαμε στην ιστορία πώς ό,τι ήταν ανάγκη να γίνει, έγινε. Αυτό είναι η λογική της ζωής…

Όποιος λέει ιδιωτική βιομηχανία, λέει αναρχούμενη βιομηχανία. Μετρημένα άτομα χρησιμοποιούν προς όφελός τους τις εφευρέσεις. Ο κόσμος είναι για τους λίγους. Δεξιά και αριστερά πέφτουν οι όμοιοί τους, θύματα του πλούτου και της καλοζωίας τους. Λίγο τους ενδιαφέρει. Με τις μηχανές τους μετατρέπουν το ανθρώπινο αίμα σε βώλους χρυσαφιού.

Την ίδια την υγεία των ανήλικων. Με την πολλή εργασία, δολοφονούν τα γυναικόπαιδα. Με την ανεργία σκοτώνουν. Και αυτοί οι άνθρωποι σου λέγονται Χριστιανοί! Γνήσιοι Χριστιανοί!

Εμείς παραβήκαμε τους νόμους σας, για να δείξουμε στο λαό σε τι αποβλέπουν όλοι σας οι θεσμοί: στο να εγκαθιδρύσουν, στη χώρα αυτή, μία ολιγαρχία, όμοια της οποίας σε κτηνωδία, δεν υπάρχει πουθενά στην γη!

Αν πιστεύετε ότι με το να μας κρεμάσετε θα εξουδετερώσετε το κίνημα των εργαζομένων, το κίνημα από το οποίο εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα που σέρνονται στη φτώχεια και στη μιζέρια, περιμένουν την λύτρωσή τους – αν αυτή είναι η γνώμη σας – τότε κρεμάστε μας!


Εδώ θα ποδοπατήσετε μία μικρή σπίθα εκεί όμως και πιο πέρα και απέναντι και γύρω μας παντού θα ξεπεταχτούν οι φλόγες. Η φωτιά είναι υπόγεια και δεν θα μπορέσετε να την σβήσετε…»

Στην κατάμεστη αίθουσα όπου κυριαρχούσε η σιωπή ο τριαντάχρονος Γερμανός συνδικαλιστής τέλειωσε με τα ακόλουθα λόγια:

«Αυτές είναι οι ιδέες μου. Αποτελούν κομμάτι του εαυτού μου. Δεν μπορώ να τις αποχωριστώ αλλά και αν μπορούσα δεν θα το έκανα.

Αν πιστεύετε ότι μπορείτε να συντρίψετε τις ιδέες αυτές που μέρα με τη μέρα κερδίζουν περισσότερο έδαφος, αν πιστεύετε ότι θα τις συντρίψετε οδηγώντας μας στην κρεμάλα, αν προτιμάτε για μια ακόμη φορά να επιβάλετε την ποινή του θανάτου σε εκείνους που τόλμησαν να πουν την αλήθεια, τότε είμαι έτοιμος: με θάρρος και με περηφάνια θα πληρώσω το υψηλό αυτό αντίτιμο. Φωνάξτε τον δήμιό σας.

Η αλήθεια που σταυρώθηκε με τον Σωκράτη, τον Χριστό, τον Τζιορντάνο Μπρούνο, τον Χους ή τον Γαλιλαίο είναι πάντα ζωντανή.

Εμείς είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε τους ανθρώπους εκείνους».



_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΠΑΝΤΕΛΗΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 01, 2013 4:19 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
1η Μάη 1944: Στον τοίχο της Καισαριανής
Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος




Tο φιρμάνι των Γερμανών δημοσιεύτηκε στις 30 του Απρίλη:

«...Την 27.4.44 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους κατόπιν μιας ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν στρατηγόν και τρεις συνοδούς του (...) Ως αντίποινα θα εκτελεστούν: 1) Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1.5.1944. 2) Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάων προς Σπάρτην...».

Στη γλώσσα των κατακτητών (και των συνεργατών τους) «ανανδρία» ήταν ο ηρωικός αγώνας ενάντια στην Κατοχή.

Στη γλώσσα των ναζί (και των ντόπιων ομοϊδεατών και επιγόνων τους) «δολοφονία» ήταν η ένοπλη αναμέτρηση του λαού με τις ορδές του Χίτλερ.
*
Την επομένη, μέρα Δευτέρα, ξημέρωνε Πρωτομαγιά. Η Πρωτομαγιά του '44. Το προσκλητήριο του θανάτου είχε ήδη γίνει από τα χαράματα, στο Χαϊδάρι. Κι από κει στο Σκοπευτήριο. Στην Καισαριανή.

Στη διαδρομή από το Χαϊδάρι στην Καισαριανή, οι μελλοθάνατοι αποτυπώνουν μερικές τελευταίες λέξεις στο χαρτί. Πετούν στο δρόμο τα στερνά τους σημειώματα. Οσα απ' αυτά διασώθηκαν δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά το '45 στην επιθεώρηση «Σήμερα».
*
Ανάμεσά τους ο Ναπολέων Σουκατζίδης. Ο κομμουνιστής που αρνήθηκε να εξαιρεθεί από τον κατάλογο των μελλοθάνατων. Που αρνήθηκε να πάρει τη δική του θέση άλλος συγκρατούμενός του. Στο δρόμο προς το εκτελεστικό απόσπασμα, γράφει στον πατέρα του: «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να 'σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου».

Ο Νίκος Μαριακάκης στο δικό του σημείωμα έγραψε:
«Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος».

Ο Σάββας Σαββόπουλος:
«... Καμιά δύναμη δε θα μπορέσει να τσακίσει το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ θα νικήσει...».

Ο νεολαίος, ο Δημήτρης Σόφης: «Χαίρετε φίλοι. Εκδίκηση. Μάνα μη λυπάσαι. Χαίρε μάνα».

Ο Μήτσος Ρεμπούτσικας: «...Οταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτέ...».
*
Οι 200 της Καισαριανής έδωσαν τη ζωή τους για εκείνα τα ανώτερα ιδανικά που δίνουν περιεχόμενο στην έννοια «άνθρωπος». Και δεν πέθαναν ποτέ.

Εκείνη την Πρωτομαγιά, την Πρωτομαγιά του '44, την έγραψαν με το αίμα τους σε ένα κεφάλαιο της Ιστορίας που δε θα σβήσει ποτέ.

Οι 200 αντιφασίστες πατριώτες κομμουνιστές έγιναν θρύλος. Οι κομμουνιστές δεσμώτες, που η ελληνική πλουτοκρατία, η κυβέρνηση του Τσουδερού και το καθεστώς του Μεταξά κρατούσαν έγκλειστους στην Ακροναυπλία και την Ανάφη, οι κομμουνιστές που με την είσοδο των χιτλερικών στην Ελλάδα το καθεστώς του Μεταξά και οι δωσίλογοι τους παρέδωσαν στους ναζί, μετέτρεψαν με το αίμα τους το Σκοπευτήριο σε θυσιαστήριο της λευτεριάς.

Την Πρωτομαγιά του '44, οι 200 της Καισαριανής σήκωσαν την Ελλάδα ένα μπόι ψηλότερα, με εκείνο τον τρόπο που ξέρουν να το κάνουν οι κομμουνιστές. Τον τρόπο που περιέγραψε λίγα χρόνια αργότερα ο Μπελογιάννης: «Με την καρδιά μας και με το αίμα μας».

ΠΗΓΗ:
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=30/4/2013&columnId=1821

Επιστροφή στην κορυφή
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 01, 2013 10:27 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Από Κλασσικοπερίπτωση:
http://www.klassikoperiptosi.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7873.html


«Ο Ναπολέων Σουκατζίδης και οι Διακόσιοι της Πρωτομαγιάς»


Ο Ναπολέων Σουκατζίδης στο Τμήμα Μεταγωγών στον Πειραιά το 1936. Στην ένθετη φωτογραφία, πορτρέτο του Ν. Σουκατζίδη.

Ο Δ. Ψαθάς διηγείται την ιστορία του Ν. Σουκατζίδη που ήταν κρατούμενος – διερμηνέας στις φυλακές Χαϊδαρίου κατά τη διάρκεια της Κατοχής:

Κι εκεί στο Χαϊδάρι… Διακόσια ονόματα φωνάζει ο στρατοπεδάρχης. Οι Ακροναυπλιώτες. ¶νθρωποι που λιώσαν στα μπουντρούμια και τις εξορίες της τετάρτης Αυγούστου, που δεμένους χειροπόδαρα τους άφησε στον Γερμανό.
-Ναπολέων Τσουκατζίδης¹!
Βγαίνει κι ο Ναπολέων. Και ο στρατοπεδάρχης κομπιάζει μπροστά σΆ αυτόν τον ήρωα που μιλά εφτά γλώσσες και δέχεται μέσα στο Χαϊδάρι με θεϊκή γαλήνη τα μαρτύρια και κρατά στις καρδιές των μαρτύρων αναμμένη τη φλόγα της ελπίδας και του αγώνα.
-Όχι εσύ, Ναπολέων!
-Γιατί όχι εγώ;
-Εσύ δεν θα τουφεκιστείς.
-Και πόσους θα τουφεκίσεις, αν εξαιρεθώ εγώ;
-Διακόσιους.
-Όχι. Δεν δέχομαι κανένας να μΆ αντικαταστήσει. ΕίμΆ Έλληνας!

Επιμένει ο στρατοπεδάρχης. Αλύγιστος ο Ναπολέων. Και βγαίνουν έξω απΆ τον σωρό οι διακόσιοι και στήνουνε χορό: Έχε γεια, καημένε κόσμε, έχε γεια, γλυκειά ζωή!
Βλέπει ο Γερμανός στρατοπεδάρχης τούτους τους διακόσιους που απάνω τους βαραίνει ο ίσκιος του θανάτου να χορεύουν, να τραγουδούν και νΆ αποχαιρετάνε τους συντρόφους τους -σαστίζει.
Τι είναι τούτο δω;
Αντηχεί ο αέρας από αντάρα αντρίκια:
-Έχετε γεια, παιδιά.
-Ζήτω η Ελλάδα!
-Σαν άντρες θα πάμε!

Και τους ανεβάζουν στΆ αυτοκίνητο -σωρό.
Κι είναι πρωτομαγιά. Κι είναι γλυκός ο πρωινός αέρας, ολόχρυση η αυγή κι ο Υμηττός κεντιέται με χρυσάφι.
Κι εκεί στο σφαγείο στήνονται τα πολυβόλα για το μεγάλο μακελειό.
Μαζί θα πέσει κι ο Ναπολέων, που ένα “ναι” να ΅λεγε του Γερμανού είχε γλυτώσει.

(…)
-Ποιοι ήσαν; Ποτέ δεν έδωσαν κατάλογο των ονομάτων τους οι Γερμανοί.
Μαθαίνουμε μερικούς.
Ωστόσο στη ματωμένη ιστορία της Αντίστασης του Έθνους πέρασαν όλοι μΆ ένα όνομα μέσα στη μνήμη και την καρδιά του πονεμένου αυτού λαού.
Οι Διακόσιοι της Πρωτομαγιάς.
Βουβή και πικραμένη τους κλαίει η αγωνιζόμενη Αθήνα.
Οι Διακόσιοι ¶γιοι που μαρτύρησαν μαζί -κοντά σΆ άλλους χιλιάδες- σε τούτο τον υπέρτατο αγώνα για την τιμή και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.


¹στο βιβλίο του Δ. Ψαθά ο ήρωας Σουκατζίδης αναφέρεται ως Τσουκατζίδης.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΘΑΣ “ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ” Εκδόσεις ΜΑΡΙΑ Δ. ΨΑΘΑ

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες