Η επιδοτούμενη δημοσιογραφία δεν είναι ποτέ ΑΘΩΑ

[Παλαίμαχος]

Η επιδοτούμενη δημοσιογραφία δεν είναι ποτέ ΑΘΩΑ




ΟΛΟΙ πλέον γνωρίζουμε τον «πολιτισμό» της δημοσιογραφικής πορνείας (το ΡΕΣΑΛΤΟ έχει γράψει άπειρα κείμενα).

Όμως, επειδή ακριβώς η κακουργηματική νεοπλασία των κυρίαρχων διαπλεκομένων ΜΜΕ έχει γίνει τόσο ορατή και αηδιαστική, αναζητούνται και εφευρίσκονται νέα μονοπάτια για την αναπαλαίωσή της…

Το σάπιο καθεστώς επιχειρεί να αναπαλαιωθεί («ανανεωθεί») σε όλα τα επίπεδα που χειραγωγούν το λαό και ποδηγετούν την κοινή γνώμη: Κόμματα, ΜΜΕ κ.λπ…

Η αναπαλαίωση ή η μεταμφίεση των παραγωγικών μητρών της ΑΠΑΤΗΣ αποτελεί για κάθε καθεστώς καθήκον πρώτης προτεραιότητας, ιδιαίτερα σήμερα που το καθεστώς καταρρέει και αποσυντίθεται.

Αυτό γίνεται και στο «σύστημα» των ΜΜΕ: Η κεντρική εστία της καθεστωτικής προπαγάνδας και ΑΠΑΤΗΣ…

Επιχειρείται και εδώ η αναπαλαίωση της «δημοσιογραφικής πορνείας», με το «εύρημα» των μεταμφιεσμένων «δημοσιογραφικών πορνών».

Πιο συγκεκριμένα: Χρησιμοποιείται και αξιοποιείται η χρεοκοπία και η σήψη του καθεστώτος, καθώς και η ελεεινότητα των γνωστών «νταβάδων» για να πλασαριστούν και να προβληθούν νέα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, μεταμφιεσμένα με «αντικαθεστωτικά» μακιγιάζ.

Αυτό το πονηρό «εύρημα» έχει δύο αλληλένδετες πλευρές:

Η μία καυτηριάζει τους εγχώριους «νταβάδες» για να προβάλλει τα ΜΕΓΑΛΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ της παγκόσμιας κακουργίας και του παγκόσμιου ΨΕΥΔΟΥΣ: Τους δημοσιογραφικούς μηχανισμούς των διεθνών χρηματιστηριακών δημίων και αρπακτικών, τους διεθνείς μηχανισμούς της ΚΑΤΟΧΗΣ μας…
Διαβάστε πιο αναλυτικά ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7144

Η άλλη πλευρά περιορίζεται στα παιχνίδια και τις συγκρούσεις της εγχώριας διαπλοκής.

Εδώ βλέπουμε πολλά νέα ή παλιά μικρά ΜΜΕ (έντυπα και ηλεκτρονικά) να φοράνε τη γενειάδα του «αντικαθεστωτικού» και να «πλασάρονται» σαν «εχθροί» των κυρίαρχων «νταβάδων»: Κερδοσκοπούν τοκογλυφικά πάνω στη βαρβαρότητα και την προστυχιά των κυρίαρχων κατοχικών ΜΜΕ, προκειμένου τα ίδια να ανέβουν τα σκαλοπάτια της ίδιας δημοσιογραφικής κακουργίες που δήθεν στηλιτεύουν…

Σε αυτήν την κατηγορία εντάσσεται και το «Ποντίκι» του Δελλατόλα: μια ζωή διαπλεκόμενος μέχρι το λαιμό…

Το παρακάτω κείμενο είναι αποκαλυπτικό.
Το Πήραμε από εδώ:
http://anasigrotisi.blogspot.gr/2013/02/blog-post_9063.html

Μισό εκατομμύριο στον Δελλατόλα
από δεσμευμένο λογαριασμό
του καταζητούμενου Π. Κυριακίδη!



Έμβασμα 500.000 ευρώ από τον καταζητούμενο Πέτρο Κυριακίδη, που κατηγορείται για την υπόθεση της Proton Bank, στον εκδότη Αντώνη Δελλατόλα («6μερες», «Ποντίκι»), μέσω τράπεζας της Κύπρου, ενώ ήταν δεσμευμένοι οι λογαριασμοί του στην Ελλάδα. Πρόκειται για την δεύτερη δόση για την αγορά ποσοστού της εφημερίδας "Ποντίκι", απαντά ο Α. Δελλατόλας.

Θυμίζουμε ότι τον Ιανουάριο του 2011 είχε ανακοινωθεί στρατηγική συνεργασία του Δελλατόλα με τον Κυριακίδη που θα έδινε τη δυνατότητα στο «ΠΟΝΤΙΚΙ» «να επιβιώσει και να συνεχίσει απαρέγκλιτα την ανεξάρτητη μαχόμενη δημοσιογραφία και να αντεπεξέλθει στις νέες προκλήσεις».

Στο πλαίσιο αυτό ο Πέτρος Κυριακίδης, με ποσοστό 33,3% μετείχε στο μετοχικό κεφάλαιο της εφημερίδας. Το μάνατζμεντ και η δημοσιογραφική διεύθυνση της εφημερίδας είχε συμφωνηθεί ότι θα ασκείται από τον Αντώνη Δελλατόλα και τους συνεργάτες του.

Μάλιστα τότε είχε επίσημα γνωστοποιηθεί ότι ο Κυριακίδης και ο Δελλατόλας «σχεδιάζουν να προβούν από κοινού σε συνέργειες στο χώρο της ενημέρωσης και των εκδόσεων».



Λεπτομέρειες για την υπόθεση με το έμβασμα του μισού εκατομμυρίου ευρώ στον εκδότη -δημοσιογράφο Αντώνη Δελλατόλα. στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.

Υ.Γ. Ο πόλεμος ανάμεσα στις νεοεκδοθείσες (κι άκρως ανταγωνιστικές) εφημερίδες συνεχίζεται με αμείωτη ένταση

ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΡΕΣΑΛΤΟ:

Καμιά ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΗ δημοσιογραφία δεν είναι ΑΘΩΑ, με όποια μεταμφίεση και αν ποζάρει…

ΟΤΑΝ από πίσω σου έχεις χορηγούς και σπόνσορες και το παίζεις ανεξάρτητος, αντικαθεστωτικός, «αντι-νταβατζής» ή «αντιεξουσιαστής», δεν είσαι απλός απατεώνας, αλλά εκτελείς και διατεταγμένη υπηρεσία…

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[Ροβεσπιέρος]

Επιδοτούμενη Δημοσιογραφία



Η εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας θα μπορούσε κάλλιστα να αποτυπωθεί μέσα από τις σελίδες της έντυπης αλλά και ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας του τόπου μας.

Οι σκηνές οδύνης, αγωνίας και ανέχειας που ζουν οι συνάνθρωποι μας, η κάθε είδηση που βγαίνει προς τα έξω και μας ενημερώνει κατά πόσο μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε και να ονειρευόμαστε σαν πολίτες αυτής της χώρας.

Πολλές φορές, μάλλον τις περισσότερες, τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, κάνουν αυτό ακριβώς που λέει και το όνομα τους. Δεν ενημερώνουν τον κόσμο για γεγονότα, δε μεταφέρουν ειδήσεις και νέα αλλά διαμορφώνουν απόψεις, χειραγωγούν το νου του μέσου ανθρώπου και καλλιεργούν το ιδεολογικό υπόβαθρο μιας βυθιζόμενης κοινωνίας.

Προβάλλοντας τις επιθυμίες των χορηγών τους, αυτών που τους χορταίνουν με διαφήμιση και κουπόνια προσφοράς προς τους καταναλωτές – πελάτες – αναγνώστες τους. Λογικό είναι να μη μπορείς όχι μόνο να κρίνεις αλλά και να κατηγορήσεις αυτόν που σε επιδοτεί, με τον τρόπο του, και συνεχίζεις να υπάρχεις σαν επαγγελματίας, σαν εργαζόμενος.

Αυτό παρατηρήθηκε και τις τελευταίες μέρες, από μεγάλη μερίδα του τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού. Άλλοι με μεγαλύτερη ευκολία, άλλοι κρυφά και άλλοι στα μουλωχτά. Πολλά λόγια δε χρειάζονται λοιπόν, ας αναλογιστούμε απλά τα συμφέροντα και τις επιλογές που έχουν αυτοί που κρατάνε τα ηνία της ενημέρωσης μας.

Παράδειγμα όταν στις Σκουριές Χαλκιδικής η ΕΛ.ΑΣ. ακόμα δεν είχε βγάλει ανακοίνωση για τα γεγονότα, κάποιοι φρόντισαν να διοχετεύουν πληροφορίες στην ενημέρωση, που ποτέ δεν επαληθεύθηκαν μέχρι σήμερα.

Διαβάσαμε για βιαιοπραγίες ενάντια σε υπαλλήλους ασφαλείας, χειροπόδαρα δεσίματα, απειλές κατά της ζωής, χτυπήματα, «λούσιμο» με εύφλεκτο υλικό και πολλά ακόμα αρκετά τερατώδη. Γεγονότα που όπως αποδείχτηκε έμειναν τελικά μόνο στο νου, αρκετά ευρηματικός μπορώ να πω, που γέννησε τέτοιες ιστορίες και προσπάθησε να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη.




Είπαμε όμως, η διαφημιστική πίτα είναι μεγάλη και όλοι οι «καλοί» και «συνετοί» θα χορτάσουν. Να τους χαιρόμαστε λοιπόν.

Το διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://logiakaiskepseis.blogspot.gr/2013/02/blog-post_1364.html

ΠΗΓΗ:
http://freesisyfos.wordpress.com/2013/02/21/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B7-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1/

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[ΘΑΛΕΙΑ]

Ο «ρεαλισμός» των ΜΜΕ ή «μάθημα» για κάθε σαλτιμπάγκο…



Οι μέρες αφηγούνται (24 Φεβρουαρίου): Ένα μάθημα ρεαλισμού
Του Eduardo Galeano

Το 1815 ο Ναπολέων Βοναπάρτης δραπέτευσε από τη φυλακή του στη νήσο Έλβα και ξεκίνησε να επανακτήσει τον θρόνο της Γαλλίας.

Προχωρούσε βήμα βήμα, συνοδευόμενος από έναν στρατό που ολοένα μεγάλωνε, ενώ η εφημερίδα Le Moniteur universel, που ήταν άλλοτε το φερέφωνο του, διαβεβαίωνε ότι οι Γάλλοι ήταν έτοιμοι να πεθάνουν υπερασπιζόμενοι τον βασιλιά Λου¬δοβίκο ΙΗ', και αποκαλούσε τον Ναπολέοντα σφετεριστή της πά¬τριας γης, ξενοφερμένο και εκτός νόμου, άρπαγα, προδότη, πληγή του έθνους, λήσταρχο, εχθρό της Γαλλίας, που τολμά να μαγαρίσει τη γη που τον εξόρισε και ανήγγελλε ότι: Αυτή θα είναι η τελευ¬ταία πράξη της τρέλας του.

Τελικά όμως στα πόδια το έβαλε ο βασιλιάς, και κανείς δεν πέθανε γι' αυτόν, ενώ ο Ναπολέων κάθισε στον θρόνο δίχως να πέσει τουφεκιά.

Τότε η ίδια εφημερίδα βάλθηκε να πληροφορεί ότι η χαρμό¬συνη είδηση της εισόδου του Ναπολέοντα στην πρωτεύουσα προξενεί ομόφωνα και αυθόρμητα ξεσπάσματα, όλοι αγκαλιάζονται, ζητωκραυγάζουν τον Αυτοκράτορα, τα μάτια όλων έχουν γεμίσει με δάκρυα χαράς, όλοι γιορτάζουν την επιστροφή του ήρωα της Γαλλίας, και υπόσχονται στην Αυτού Μεγαλειότητα τον Αυτοκράτορα υποταγή άνευ όρων.
________________________________________
Από το βιβλίο ''Οι μέρες αφηγούνται'' του Eduardo Galeano, εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ, Οκτώβριος 2012

Το διαβάσαμε εδώ:
http://aristeroblog.gr/node/1450

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

Το «επάγγελμα» της πολιτικής και δημοσιογραφικής πορνείας…



Η Ψυχολογία του παρασιτισμού και της πορνείας έχει κατακλύσει ολοκληρωτικά τη σφαίρα της «πολιτικής» και της «δημοσιογραφίας». Συχνά δεν μπορεί να ξεχωρίσεις αν η ψυχολογία αυτή είναι πιο αλαζονική στους «πολιτικούς» ή στους «δημοσιογράφους».

Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτή η ψυχολογία (του παρασιτισμού και της πορνείας) παίρνει διαστροφικές διαστάσεις σ’ αυτούς που «συνθέτουν» τη «δημοσιογραφία» και την «πολιτική».

Αυτά τα παράσιτα έχουν συσσωρεύσει, σε γιγάντιους όγκους, το λίπος της επαγγελματικής πορνείας, δηλαδή το ξύγκι του «επαγγέλματος»: Στο να γλείφουν τις μπότες των «νταβάδων» (της οικονομικής εξουσίας), και ως «δημοσιογράφοι» και ως «πολιτικοί»...

Σ’ αυτήν τη στρατιά των επαγγελματιών γλειφτών της οικονομικής εξουσίας βρίσκεται και η Φωτεινή Πιπιλή…

Αυτό, λοιπόν, το γλοιωδέστατο παράσιτο της κατοχικής βουλής και της ξεφωνημένης «δημοσιογραφίας», παράσιτο του ακραίου κοινοβουλευτικού και δημοσιογραφικού δωσιλογισμού, μας είπε με τον ανάλογο κομπασμό:
«Να δικαστούν για εθνική προδοσία αυτοί που κατέστρεψαν ιδιωτική περιουσία στις Σκουριές»!!!

Ανοίξτε το βίντεο:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=pSyUhxufN_M

Δηλαδή είναι «έγκλημα εσχάτης προδοσίας» το να κτυπάς την «ιδιωτική περιουσία» της πολυεθνικής και του Μπόμπολα, που ήρθε στα χέρια τους από το αποικιοκρατικό ξεπούλημα και την καταλήστευση της δημόσιας περιουσίας!!!

Αυτός ο ραγιαδισμός προς τα αρπακτικά και τους λήσταρχους προβάλλεται από την Πιπιλή σαν «εθνικό ιδεώδες» και κάθε πράξη εναντίον των κλεφταράδων και δημίων της Ελλάδας, σαν έγκλημα «εσχάτης προδοσίας»: Τέτοια επαγγελματική ψυχολογία παρασιτικής πορνείας…

«Εθνικοί προδότες», λοιπόν και «εγκληματίες εσχάτης προδοσίας» δεν είναι οι μαφιόζοι του χρήματος (διεθνείς και εγχώριοι), ούτε τα δωσίλογα ανδρείκελά τους που έχουν βγάλει στο σφυρί ΟΛΗ την Ελλάδα και κατασπαράζουν τον ελληνικό λαό, ΑΛΛΑ όσοι αντιστέκονται στο ξεπούλημα, στα εγκλήματα και την κακουργία των λήσταρχων, στα δωσίλογα ανδρείκελά τους, ΟΣΟΙ αντιστέκονται στο ΘΑΝΑΤΟ…



Και μια σημειολογική παρατήρηση: Η «αριστερή» οικότροφος της οικονομικής κακουργίας η Δαμανάκη, μας έφερε τις «πλάκες του Μωυσή» της ΕΕ, και η άλλη φορεσιά της αγοραίας δεξιάς απάγγειλε το «ευαγγέλιο» του κυνικού ραγιαδισμού: Χέρι χέρι…

Όταν ακούσει κανείς αυτές τις κοκότες των «νταβάδων», αρχίζει να του μεγαλώνει η πεποίθηση ότι η ψείρα ενός κουρελή ψωμοζήτη είναι πιο σημαντική, πιο αναγκαία να πούμε έτσι, στο μηχανισμό της Ιστορίας, από όλα αυτά τα εγωπαθή και φροντισμένα παράσιτα της πολιτικής και δημοσιογραφικής πορνείας…