Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Σήριαλ: Η υποκουλτούρα της αυθάδους νεοταξικής αποκτήνωσης

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Σεπ 08, 2012 11:31 am    Θέμα δημοσίευσης: Σήριαλ: Η υποκουλτούρα της αυθάδους νεοταξικής αποκτήνωσης Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Σήριαλ: Η υποκουλτούρα της αυθάδους νεοταξικής αποκτήνωσης…



Η οθόνη αποτέλεσε τον καταλύτη μεγάλων ανατροπών σε όλα τα επίπεδα: Πολιτικό, πνευματικό, πολιτισμικό κ.λπ...

Η οθόνη στα χέρια των ισχυρών μηχανισμών του χρήματος, της εξουσίας και του ιμπεριαλισμού, έγινε το πιο θανατηφόρο όπλο εναντίον των λαών, των κοινωνιών και όλων των ιστορικών τους κατακτήσεων.

Η οθόνη αποτέλεσε, πριν από όλα, το ολοκληρωτικό «εργαλείο» κατήχησης και προπαγάνδας της εξουσίας των γιγάντιων μονοπωλίων, των χορηγών και των σπονσόρων της «ελεύθερης αγοράς», καθώς και των κρατικών μηχανισμών τους.

Τα πάντα εμπορευματοποιήθηκαν και υποτάχτηκαν στο καταναλωτικό κιτς, στα αγοραία γούστα των ευνούχων του χρήματος και της εξουσίας, στη νοσηρή και αυθάδη ιδεολογική σατραπεία και κακουργία των πολυεθνικών…

Το αφετηριακό σημείο αυτής της εξέλιξης είναι η κινηματογραφική οθόνη. Από εδώ αρχίζει ο εκφυλισμός της Τέχνης, της Πολιτικής, του Πνεύματος, του κάθε τομέα του εποικοδομήματος, καθώς και η ΥΠΟΤΑΓΗ τους, στους μηχανισμούς της καπιταλιστικής αγοράς, στους καθεστωτικούς δυνάστες και στις μαφίες του χρήματος…

Η Τέχνη και η Αισθητική, καθώς και οι δημιουργοί τους, κτυπήθηκαν με ιδιαίτερα βάναυσο τρόπο.


Διαβάστε πιο αναλυτικά το παλιό μας κείμενο: «Λίγα λόγια περί Τέχνης».
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=20592#20592

Τα επιτελεία του διεθνούς ιμπεριαλισμού, διέγνωσαν με ακρίβεια ότι η Τέχνη, ως δομή και φορέας κοινωνικής συνείδησης, καταγράφει, ανεξίτηλα, στον ψυχισμό του ανθρώπου, την Ιστορία του και τις αγωνιστικές συλλογικές εξάρσεις του.

Με πιο απλά λόγια: Η Τέχνη συμπυκνώνει το συλλογικό συναίσθημα του πόνου, της αγωνίας, των ελπίδων και των αγωνιστικών εξάρσεων ενός λαού, συνακόλουθα, συμπυκνώνει το συλλογικό ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ εναντίον των καταπιεστών και τυράννων του. Ως εκ τούτου η Τέχνη είναι το λαϊκό, ΙΣΤΟΡΙΚΟ συναίσθημα, το ριζωμένο βαθιά, στη συνείδηση ενός λαού, συνακόλουθα και ΠΥΡΟΔΟΤΗΣ του λαϊκού συναισθήματος.

Γίνεται, συνεπώς, αντιληπτό, το γιατί Τέχνη και Εξουσία αυτό-αναιρούνται, είναι δύο καταστάσεις ασυμφιλίωτα εχθρικές.

Αυτή τη δύναμη της «λαϊκής ψυχής» που φορέας της είναι η Τέχνη, ο ιμπεριαλισμός έπρεπε να την εκφυλίσει, να την εκπορνεύσει και να την υποτάξει πλήρως.

Το τεχνολογικό επίτευγμα της κινηματογραφικής οθόνης, στα χέρια των ισχυρών του χρήματος, αξιοποιήθηκε γι αυτόν το σκοπό, χρησιμοποιώντας την ίδια τη δύναμη των καλλιτεχνικών «ΜΕΣΩΝ»: Την εικόνα, το συγκινησιακό και ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ στοιχείο.

Η τέχνη «μιλάει» με εικόνες και απευθύνεται, κατά κύριο λόγο, στο ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ του ανθρώπου, στη «λαϊκή ψυχή», όπως ήδη περιγράψαμε.

Η πλανητική χρηματιστηριακή κακουργία, με βάση αυτά τα ισχυρά όπλα της Τέχνης, το συναισθηματικό και συγκινησιακό στοιχείο και έχοντας στην απόλυτη κυριαρχία του την οθόνη (εικόνα), επεδίωξε όχι μόνο τον εκφυλισμό και την ολοκληρωτική παρακμή της Τέχνης, καθώς και την ΥΠΟΤΑΓΗ των καλλιτεχνών στην εξουσία και το χρήμα, αλλά και κάτι ακόμα χειρότερο: Την ΑΛΛΟΙΩΣΗ και ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ των ιστορικών κατακτήσεων της Τέχνης, δηλαδή την αλλοίωση και ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ των Ιστορικών Δομών της «λαϊκής ψυχής».

Σήμερα που η κινηματογραφική οθόνη έχει διασταλεί σε πλανητική οθόνη, μέσω της τηλεόρασης, έχουμε πλέον την ολοκληρωτική κυριαρχία των υπερεθνικών μονοπωλίων και της πλανητικής αυτοκρατορίας: Των ΗΠΑ.

Σήμερα, ζούμε την αχαλίνωτη, δικτατορική βαρβαρότητα του τηλεοπτικού θεάματος: Την εφιαλτική εποχή της Νέας Τάξης, μια εποχή αυτοκρατορικού ολοκληρωτισμού και ισοπέδωσης των πάντων: κοινωνιών, εθνών, της ιστορίας, των αγωνιστικών παραδόσεων, του πνεύματος και των ιδεών, της Τέχνης και της Αισθητικής, των συναισθημάτων και των αξιών. Ζούμε την εποχή της αποδόμησης της σκέψης και της φρενοβλαβούς υποκουλτούρας και αποκτήνωσης.

Τα σήριαλ και το όλον τηλεοπτικό εμπορικό υπερθέαμα αποτελούν τα εκκρίματα του νέου φασισμού, του νεοταξικού φασισμού: Οχετός κοπράνων, φθοράς και διαφθοράς κάθε καλλιτεχνικής αξίας και αισθητικής, οχετός υποκουλτούρας και ισοπεδωτικής αυθάδειας του καταναλωτικού κιτς…

Τα σήριαλ αποτελούν το φρενοβλαβές «εργαλείο» της νέας φασιστικής, νεοταξικής υποκουλτούρας. «Εργαλείο» όχι μόνο για την ολοκληρωτική δολοφονία της Τέχνης και της Αισθητικής (και κάθε κοινωνικού και καλλιτεχνικού κριτηρίου), αλλά και «εργαλείο» διάβρωσης, αλλοίωσης, διαφθοράς και ΙΣΟΠΕΔΩΣΗΣ της κοινωνικής και εθνικής ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ: Του συλλογικού ιστορικού ΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ («λαϊκή ψυχή»), των αγωνιστικών παραδόσεων, των πνευματικών και καλλιτεχνικών κατακτήσεων του Ανθρώπου, των ΙΔΕΩΝ, των ΑΞΙΩΝ και της ΙΣΤΟΡΙΑΣ…

Η δολιότητα των σήριαλ συνίσταται σε τούτο: Χρησιμοποιούν και οικοδομούνται με βάση τα «μέσα» της Τέχνης και τις «συνταγές» του λαϊκού ερωτικού, αλλά και αστυνομικού μυθιστορήματος.

«Μέσα»: Η «γλώσσα της εικόνας», συναισθηματικές «πλοκές», συγκινησιακές φορτίσεις, όλα επενδυμένα με τον «ερωτισμό» της χυδαίας εμπορευματοποίησης, δηλαδή με τα αγοραία καταναλωτικά πρότυπα των «ερωτικών δολωμάτων» και διαστροφών της Νέας Εποχής…

«Συνταγές»: Αγωνία, μυστήριο, πλοκή κ.λπ, δοσμένα επίπεδα, απλώς σαν διεγερτικά, αποκομμένα ολοκληρωτικά από το ιστορικό γίγνεσθαι και αποστειρωμένα από κάθε κοινωνικό περιεχόμενο, από κάθε λαϊκή συλλογικότητα, από το ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ δράμα των λαών: Το «ατομικό δράμα» υπεράνω της κοινωνίας, της ιστορίας και της συλλογικής δράσης των ανθρώπων: Συνταγές της καφετζούς και των ζωδίων…

Τα σήριαλ είναι το θανατηφόρο, σύγχρονο όπλο της Νέας Τάξης για τον εγκλωβισμό των λαών στις αγχόνες της υποκουλτούρας, της χυδαιότητας και των ποικίλων διαστροφών, με στρατηγικό στόχο: Την ολοκληρωτική ισοπέδωση της κοινωνικής και εθνικής συνείδησης των λαών, την ολοκληρωτική αλλοίωση και διαστροφή των συναισθημάτων, της «λαϊκής ψυχής», της ιστορικής συνείδησης, έτσι ώστε να αποδεχτούν οι λαοί τις νέες «κατασκευές» της Νέας Τάξης, τα νέα ιδεολογήματα, τη νέα διεστραμμένη πλανητική, κοσμοπολίτικη «συνείδηση», δηλαδή την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ υποταγή…

Η μαζική εισβολή από τα τούρκικα σήριαλ εντάσσεται σ’ αυτή τη στρατηγική της συρρίκνωσης και αφυδάτωσης της εθνικής μας συνείδησης και υπόστασης, της καταγραφής της ιστορίας μας σύμφωνα με τις νέες κατασκευές της πολυπολιτισμικότητας, στη στρατηγική της μουσουλμανοποίησης της ελληνικής κοινωνίας…

Διαβάστε πιο αναλυτικά για τα τούρκικα σήριαλ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6847\

Η καταιγίδα των τούρκικων σήριαλ είναι μεθοδευμένη, οργανωμένη και καθοδηγούμενη από τους δωσίλογους μηχανισμούς των υπηρετών του κεφαλαίου, όπως ακριβώς είναι και η αλλοδαπή ΕΙΣΒΟΛΗ και ΚΑΤΟΧΗ της χώρας μας από τα στίφη των ισλαμιστών…

Τα τούρκικα σήριαλ είναι το τηλεοπτικό, «καλλιτεχνικό» ισοδύναμο της αλλοδαπής ισλαμικής εισβολής…


Πρέπει να αντιδράσουμε και σ’ αυτήν την τηλεοπτική, καταιγιστική εισβολή των τούρκικων σήριαλ…

Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Σεπ 10, 2012 5:58 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οι πολυμέτωπες, μοχθηρές και ασελγείς επιθέσεις της Νέας Τάξης



Στο πρόσφατο άρθρο μας με τίτλο: «Σήριαλ: Η υποκουλτούρα της αυθάδους νεοταξικής αποκτήνωσης…», υπογραμμίζαμε:

«Τα σήριαλ είναι το θανατηφόρο, σύγχρονο όπλο της Νέας Τάξης για τον εγκλωβισμό των λαών στις αγχόνες της υποκουλτούρας, της χυδαιότητας και των ποικίλων διαστροφών, με στρατηγικό στόχο: Την ολοκληρωτική ισοπέδωση της κοινωνικής και εθνικής συνείδησης των λαών, την ολοκληρωτική αλλοίωση και διαστροφή των συναισθημάτων, της «λαϊκής ψυχής», της ιστορικής συνείδησης, έτσι ώστε να αποδεχτούν οι λαοί τις νέες «κατασκευές» της Νέας Τάξης, τα νέα ιδεολογήματα, τη νέα διεστραμμένη πλανητική, κοσμοπολίτικη «συνείδηση», δηλαδή την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ υποταγή…».
Το άρθρο ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6857

Θα δώσουμε συνέχεια σ’ αυτήν την πολυεδρική νεοταξική στρατηγική της ΑΛΛΟΙΩΣΗΣ και ΑΠΟΔΟΜΗΣΗΣ των ιστορικών κατακτήσεων της Τέχνης, δηλαδή της αλλοίωσης και ΙΣΟΠΕΔΩΣΗΣ των Ιστορικών Δομών της «λαϊκής ψυχής».

Είναι μια στρατηγική που δεν περιορίζεται μόνο στα σήριαλ, αλλά επεκτείνεται σε όλη την πολυδιάστατη σφαίρα του εποικοδομήματος, σε όλο το εύρος της Ιστορίας, της Επιστήμης και της Κουλτούρας.

Εδώ και πολλά χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες μιας αχαλίνωτης, βάρβαρης και χυδαίας επίθεσης εναντίον της ιστορίας μας, των εθνικών μας ηρώων και συμβόλων, των καλλιτεχνικών και πνευματικών κατακτήσεων του λαού μας, του Ορθόδοξου φρονήματός μας και πολλά άλλα.

Να θυμίσουμε ενδεικτικά:

α).
Τη χυδαία, αλλά πολύπλευρη κακοποίηση και επαναδιατύπωση της Επανάσταση του 1821…

β). Τις οργανωμένες επιχειρήσεις χλευασμού και γελοιοποίησης των Επαναστατών του 1821: Τους χαρακτήρισαν από «τρομοκράτες» και σφαγείς, μέχρι gay!!!

Η επιδοτούμενη νοσηρότητα και διαστροφή σε παράκρουση…

Ακόμα και τον εθνικό μας Ύμνο αποπειράθηκαν να αποδομήσουν (Αλαβάνος και Γιανναράς)…

γ). Τις μοχθηρές και ασελγείς αλλοιώσεις και παραμορφώσεις των μεγάλων καλλιτεχνικών και πνευματικών μας δημιουργημάτων, καθώς και τις απόπειρες γελοιοποίησης και ευτελισμού των μεγάλων δημιουργών…

Διαβάστε το άρθρο:

«Τα μικροσκοπικά μορμολύκεια του καλλιτεχνικού εθνομηδενισμού»
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=29653#29653

δ).
Το διωγμό της Ορθοδοξίας, το κάψιμο της ελληνικής σημαίας, τις επιθέσεις εναντίον των ναών και κάθε εθνικού και θρησκευτικού μας συμβόλου, καθώς και τις εμετικές απόπειρες γελοιοποίησης των ιερών και των οσίων μας…

Ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό…

Πρόσφατα ο Αθανάσιος Διάκος έγινε και αυτός στόχος. Ένα άλλο μικροσκοπικό μορμολύκειο, η Λένα Κιτσοπούλου, στη θεατρική παράσταση «Η επιστροφή», εμφανίζει τον Αθανάσιο Διάκο ως ιδιοκτήτη σουβλατζίδικου τον οποίο απατά η γυναίκα του με έναν Κούρδο μετανάστη!!!

Και ο διεστραμμένος, πορνογραφικός και πολυπολιτισμικός (αγρίως επιδοτούμενος) εγκέφαλος της κυρίας προχωράει ακόμα πιο πέρα και απογειώνεται «αντιρατσιστικά», δηλαδή με ΡΑΤΣΤΙΚΗ φρενοβλάβεια κατά των «κακοποιών» Ελλήνων: Η γυναίκα του Διάκου, η Κρουστάλλω μένει έγκυος από τον Κούρδο ενώ έξαλλος ο απατημένος σύζυγος σκοτώνει την άπιστη την οποία κακοποιούσε καθ όλη τη διάρκεια του έγγαμου βίου τους…

Η νεοταξική στρατηγική, λοιπόν, είναι πολυδιάστατη, χρόνια, καθημερινή και συστηματική.

Θεωρούμε σκόπιμο να αναδημοσιεύσουμε ένα παλιό μας κείμενο, γραμμένο το Μάρτιο του 2009
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3206




Η δολοφονία της ιστορίας και της αισθητικής

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που μας απειλεί σήμερα είναι ότι μας δολοφονούν το μυαλό και την «ψυχή» χωρίς να έχουμε επίγνωση: Ο πλανητικός φασιστικός οδοστρωτήρας της Νέας Τάξης καταστρέφει τη λογική, απορυθμίζει τις «αρθρώσεις» των αισθημάτων, ισοπεδώνει τη μνήμη και εξοντώνει τη βούληση.
Η πλανητική «Χούντα» εξοντώνει δηλαδή τη σκέψη, τη βούληση, το συναίσθημα και την μνήμη με τα παραπλανητικά δολώματα της «ελευθερίας χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς περιορισμούς». Γεννά ηττημένους χωρίς διαύγεια πνεύματος, ώστε να μην έχουν επίγνωση της ήττας τους, ηττημένους υπερήφανους για την ήττα τους…
Και όπως οι επιδοτούμενοι «ιστορικοί» (Λιάκος, Ρεπούση και Σία) αποσαθρώνουν την Ιστορία και τη «συνέχεια» του ιστορικού γίγνεσθαι, έτσι και στην τέχνη επιδοτούνται διάφοροι «καλλιτέχνες» για να επιτελέσουν το ίδιο έργο: Να καταστρέψουν το περιεχόμενο και τη μορφή των ιστορικών επιτευγμάτων της Τέχνης.
Και αυτό συχνά επιτυγχάνεται μέσα από την πολτοποίηση των πάντων. Με το ανακάτεμα διαφορετικών καλλιτεχνικών έργων, τα οποία εκφράζουν το δράμα και το μεγαλείο της εποχής που τα γέννησε: ένα αυθαίρετο κράμα υποταγμένο στις σημερινές ισοπεδωτικές καταναλωτικές μορφές του θεάματος, του κιτσαριού, ή «πρωτοπόρων» δήθεν ανησυχιών που δεν υπακούουν σε κανένα αισθητικό κριτήριο.

Το αισθητικό κριτήριο έχει υποβιβαστεί στην ατομική αυθαιρεσία και τις διαστροφές του καθενός!!
!

Τα ΜΜΕ και εδώ αποτελούν τη χοάνη της αλλοίωσης, της μετάλλαξης και της ισοπέδωσης των πάντων: Της ιστορίας, της πολιτικής, της τέχνης, των ιδεών και των πραγμάτων.

Η φιλοσοφία του πλανητικού ολοκληρωτισμού

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του καπιταλισμού είναι ο καταμερισμός της εργασίας και η υπέρ-ειδίκευση, χαρακτηριστικά που οδηγούν στην αλλοτριωμένη σκέψη. Δηλαδή στο κομμάτιασμα των γνώσεων και στον τεμαχισμό της σκέψης σε διάφορα «κουτάκια» ειδικοτήτων.
Αυτός ο κερματισμένος τρόπος σκέψης, δηλαδή η αστική φιλοσοφία, μετατρέπει αδιάκοπα τα προϊόντα της ιστορίας σε τύπους, σε ταριχευμένα σώματα. Αφαιρεί δηλαδή από τα προϊόντα της ιστορίας το περιεχόμενό τους, την κίνησή τους και την «ψυχή» τους. Με άλλα λόγια, αυτή η αστική φιλοσοφία κατασκευάζει ένα κόσμο άκαμπτα και ύπουλα ακίνητο, καταλύοντας κάθε διαλεκτική της εξέλιξης, αδειάζοντας το «πραγματικό» και εξανεμίζοντας την ιστορία: έναν κόσμο με τύπους «ουσιών» χωρίς «ζωή», δηλαδή χωρίς περιεχόμενο, χωρίς κίνηση και εξατμισμένο από ιστορία και παράδοση.

Σήμερα, αυτή η φιλοσοφία της ισοπέδωσης της κοινωνίας και της ιστορίας της, της εξάτμισης και του αφανισμού της «ψυχής» των ιστορικών κατακτήσεων και δημιουργημάτων, έχει πάρει τη μορφή του αυθάδους ολοκληρωτισμού. Αυτή η κατεύθυνση αποτελεί, φυσικά, προϊόν της αχαλίνωτης πλανητικής εμπορευματοποίησης των πάντων και του ολοκληρωτισμού της αγοράς, αλλά και συνειδητή στρατηγική των πλανητικών μηχανισμών εξουσίας: Της Νέας Τάξης.

Υπάρχει, συνεπώς και σχεδιασμός για την κατάλυση των κοινωνιών, των εθνών, της ιστορίας και του πολιτισμού. Αυτά που ζούμε σε κοινωνικό και εθνικό επίπεδο (τα έχουμε αναλύσει διεξοδικά) προωθούνται και στο επίπεδο του εποικοδομήματος: Της επιστήμης, της ιστορίας, της τέχνης, της αισθητικής, της ηθικής, του πνεύματος γενικότερα. Αυτό που προωθείται στην κοινωνική πραγματικότητα αντανακλάται και εδραιώνεται και στα νεοταξικά ιδεολογήματα.
Η επίθεση που γίνεται στην ιστορία μας, μέσω των επιδοτούμενων «νέων ιστορικών» δεν είναι αποσπασματική πράξη. Σε όλες τις μορφές του εποικοδομήματος επιτίθενται οι ιδεολογικοί γενίτσαροι (οι «οργανικοί διανοούμενοι», επιδοτούμενοι) της πλανητικής εξουσίας.
Τα ΜΜΕ, οι μεγάλες αυτές βιομηχανίες προπαγάνδας του καθεστώτος, αποτελούν τα σύγχρονα εφιαλτικά πυροβόλα αυτής της επίθεσης…

Οι στόχοι

Οι στόχοι είναι προφανείς και κουραστικά αναλυμένοι από το ΡΕΣΑΛΤΟ: Η αποσάθρωση και η διάλυση των κοινωνιών. Αυτό επιτυγχάνεται πιο εύκολα και ομαλά όταν καταλυθούν οι ιστορικοί, πνευματικοί και πολιτισμικοί ιστοί των κοινωνιών, όταν ακρωτηριαστεί και αποξηρανθεί η κοινωνική και εθνική συνείδηση, όταν αλωθεί η σκέψη και η βούληση. Η ιστορία ενός λαού, ο πολιτισμός του, τα επιτεύγματα της τέχνης, τα αγωνιστικά και εθνικά του σύμβολα και πρόσωπα και πολλά άλλα αποτελούν συνεκτικούς ιστούς συλλογικής συνείδησης και ερείσματα αγωνιστικής αντίστασης και εξέλιξης.
Δεν διαλύεται μια κοινωνία εάν δεν καταλυθεί η συλλογική της σκέψη και συνείδηση. Και οι αγωνιστικές μνήμες, τα εθνικά σύμβολα, όπως και η Τέχνη αποτελούν μορφές συλλογικής συνείδησης, θεμέλια για τους αυριανούς αγώνες.
Αυτά τα θεμέλια θέλουν να «ξηλώσουν»…
Δεν είναι τυχαίες οι λυσσώδεις επιθέσεις εναντίον των εθνικών επετείων, της ελληνικής σημαίας, της Ορθοδοξίας, των ιστορικών μνημείων και των μεγάλων μυστών του πνεύματος και της τέχνης.
Εδώ θα περιοριστούμε σε τρία γεγονότα της επικαιρότητας, αρκούντως αποκαλυπτικά.

Η αφίσα για τον Κολοκοτρώνη

H διαφημιστική καμπάνια της fortune, με χορηγό την «Εθνική Τράπεζα» για τον ΣΚΑΙ, εμφανίζει αφίσα του Κολοκοτρώνη, με το σύνθημα: «Ψηφίστε με. Γιατί έγινα κλέφτης για χάρη σας»!!!
Εδώ απαξιώνεται και εξευτελίζεται αναιδέστατα ένα εθνικό σύμβολο: εμφανίζεται με την τρέχουσα μορφή του «κλέφτη», σαν ένας «ήρωας» του ποινικού δικαίου, όπως ο Παλαιοκώστας.
Ο Κολοκοτρώνης, η «Ιδέα» της Επανάστασης του ’21 που ζούσε πολεμώντας για την απελευθέρωση της Ελλάδας από την οθωμανική αυτοκρατορία, «αδειάζει» από Ιστορία και εμφανίζεται σαν τους σημερινούς πολιτικούς κλέφτες που ζητιανεύουν ψήφους…
Στην προκλητικά σκανδαλώδη αυτή αφίσα η ίδια η Επανάσταση του ’21 αφανίζεται πάνω σε μια άδεια σκηνή της ιστορίας. Το κενό καλύπτεται από τη σηπτική εικόνα του σήμερα και το συνακόλουθο θέαμα της ψηφοθηρικής απάτης.
Βεβαίως, οι επιδοτούμενοι επαγγελματίες του εθνομηδενισμού έχουν χρόνια τώρα εξαπολύσει εκστρατεία αποδόμησης και «στιγματισμού» των εθνικών μας ηρώων και συμβόλων. Μέχρι τρομοκράτες εγκληματίες και σφαγείς τους έχουν εμφανίσει.
Στο ίδιο μήκος κύματος, της κατεδάφισης και απαξίωσης των εθνικών συμβόλων, κινείται και το εξώφυλλο του «αριστερού» περιοδικού, «Γαλέρα». Εμφανίζει το Στάλιν με περιβολή Κολοκοτρώνη. Ο στραγγαλιστής της Επανάστασης του Οκτώβρη και το σύμβολο του «κομμουνιστή» τρομοκράτη, παρομοιάζεται με τον Κολοκοτρώνη: Η Επανάσταση ταυτίζεται με το σταλινικό θερμιδώρ της αντεπανάστασης…
Αυτές είναι οι νεοταξικές δολιότητες: Ο εξανεμισμός της Ιστορίας, η ταρίχευση των προσώπων και οι τυπικές εξισώσεις…

Ποιοι «οι μεγάλοι Έλληνες»

Πάλι ο ΣΚΑΙ πρωτοτυπεί στη χυδαία και μοχθηρή πολτοποίηση της ιστορίας. Αλλά και στην ολοκληρωτική ισοπέδωση των κριτηρίων.
Μια απλουστευτική χυδαιότητα που «Ταυτίζει (όπως υπογραμμίζεται σε άλλο άρθρο) το μεγαλείο με τη λεπρή καμαρίλα της σήψης, τον περιβόητο με τον διαβόητο, τα μικροσκοπικά μορμολύκεια με τους τιτάνες της σκέψης και της τέχνης, τους μύστες της ανθρωπότητας με τους εγκληματίες της, τη Δημιουργία με την καταστροφή της, τους «ήρωες» της διαφήμισης με τους ΗΡΩΕΣ της Ιστορίας…».
Εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε ένα από τα πιο θλιβερά και αποκρουστικά συμπτώματα της αυτοκρατορικής, ιμπεριαλιστικής ψυχολογικής κατήχησης: να υποκλινόμαστε μπροστά στο γεγονός μόνο της επιτυχίας, της εμπορικής φήμης και της εξουσίας των ειδωλολατρικών καπιταλιστικών «ειδώλων». Να το προσκυνάμε αυτό το «γεγονός». Ανεξάρτητα με τα μέσα, τις μεθόδους που το προκάλεσαν και το ανέδειξαν, ανεξάρτητα με την εσωτερική αξία του «γεγονότος», την καθαρότητά του, την ανθρώπινη τιμή του.
Εδώ ακτινοβολεί εκτυφλωτικά όλη η φαιά φιλοσοφία του πλανητικού ολοκληρωτισμού. Η φιλοσοφία που αναγνωρίζει στο μέγεθος την υλική ποιότητα και τις αγοραίες «αξίες». Η φιλοσοφία που ισοπεδώνει τον άνθρωπο και κάθε κοινωνικό και ηθικό κριτήριο. Γιατί το μέγεθος στην τάξη των ανθρώπινων αξιών, σημαίνει μεγαλείο. Και η έννοια αυτή περιέχει τις κατηγορίες του ύψους και της ομορφιάς. Της ομορφιάς στην πιο πλατειά, πνευματική της εκδοχή. Και η ομορφιά αυτή δεν φιλτράρεται από τους αγωγούς της αγοραίας ασχήμιας…
Τέτοιου είδους καμπάνιες, σαν και αυτές των ΜΜΕ, αποτελούν βέβηλη πράξη, ακριβώς γιατί διατηρούν στον ίδιο χώρο, πλάι-πλάι, και συγκρίνουν τον δημιουργό του έπους με τον πλαστογράφο του, το μεγαλείο με τη μικρότητα, την ομορφιά με την ασχήμια. Μια τέτοια σύγκριση προσβάλλει βάναυσα το ύψος και την ομορφιά της ιστορίας και των μεγάλων δημιουργών…

Η ασέλγεια


Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που τα μεγάλα καλλιτεχνικά δημιουργήματα ακρωτηριάζονται και ισοπεδώνονται κυριολεκτικά από ποικίλες επιδοτούμενες μηδαμινότητες εμπόρων και σπονσόρων των «νέων ιδεών».
Το επεισόδιο της Λυρικής Σκηνής, στη γαλλική παραγωγή της όπερας του Ντβόρζακ, «Ρούσαλκα», είναι αποκαλυπτικό. Το επεισόδιο αναλύεται σε άλλο άρθρο μας.
Εδώ απλώς θα υπογραμμίσουμε τούτο: Ότι στην Τέχνη προωθείται, επιπλέον, σχεδιασμένα, από τα επιδοτούμενα φερέφωνα του πνευματικού αυνανισμού, η αποδόμηση των αισθητικών κριτηρίων.
Το καθολικό κοινωνικό και αισθητικό κριτήριο εξαφανίζεται και αντικαθίσταται από το φασισμό του «ιδιαίτερου». Το συλλογικό «είναι» αντικαθίσταται από τον παρακμασμένο ατομικισμό…
Ο δημιουργός του έργου κατασπαράσσεται από τους πλαστογράφους εμπόρους του κεφαλαίου, από τους δολοφόνους των ιστορικών έργων…
Η τέχνη από κοινωνική λειτουργία μεταλλάσσεται σε αυθαίρετη αυθάδεια των οικότροφων νοσηρών ατόμων…
Ακριβώς, αυτή την κοινωνική λειτουργία της τέχνης θέλουν να αποσαθρώσουν και να καταλύσουν. Η τέχνη αποτυπώνει την κοινωνική ψυχολογία κάθε εποχής, συνεπώς αποτυπώνει και τις κοινωνικές σχέσεις της εποχής της. Εκφράζει πάντα τις δυναμικές τάσεις της εποχής της, τη διαλεκτική των κοινωνικών συγκρούσεων και των ιδεών. Δηλαδή αποτελεί ένα συλλογικό οργανωτή της ιστορικής συνείδησης και έναν δυναμικό συντελεστή που οργώνει και κινεί την κοινωνική συνείδηση. Τα μεγάλα ανθρώπινα δημιουργήματα είναι «φωνές» αφύπνισης και αγώνα, «φωνές» που συνδέουν το χθες με το σήμερα, που θεμελιώνουν τη συνέχεια της δυναμικής εξέλιξης και την συνέχεια των ιστορικών αγώνων. Αυτή την επαναστατική λειτουργία της Τέχνης θέλουν να αποστειρώσουν και να αφυδατώσουν. Γι’ αυτό ασελγούν τόσο πρόστυχα και ωμά πάνω στα έργα των μεγάλων δημιουργών.
Η ασέλγεια αυτή, ισοπεδώνει και τα αισθητικά κριτήρια. Οδηγεί, δηλαδή, στην κηδεία της θεωρίας της Τέχνης. Δεν μπορεί πλέον να υπάρξει η κοινωνική βάση αξιολόγησης ενός καλλιτεχνικού δημιουργήματος. Δεν μπορεί να μεταφραστεί ένα καλλιτεχνικό έργο στην κοινωνική γλώσσα, συνακόλουθα και στο αισθητικό ισοδύναμο αυτής της γλώσσας. Έτσι το «ατομικό», το «υποκειμενικό» θεοποιούνται και υψώνονται, σαν αυθύπαρκτες «οντότητες» πάνω από το κοινωνικά συλλογικό, πάνω από το «αντικειμενικό» που αποτελεί και τη βάση της καλλιτεχνικής συνείδησης, συνακόλουθα της δημιουργίας.

Θέλουν να μας μεταβάλουν σε μια ζούγκλα Βαβυλωνίας που ο καθένας να μη μπορεί να συνεννοηθεί με τον άλλο.
Θέλουν να αφανίσουν τα αισθήματα και τα συναισθήματα, ώστε ο ένας να είναι εχθρός του άλλου. Και η Τέχνη είναι εχθρός για τη Νέα Τάξη και πρέπει να γίνει «πολτός», ακριβώς γιατί είναι φορέας κοινωνικής συνείδησης, κοινών αισθημάτων και συγκινήσεων. Είναι μια δυναμική κοινωνική λειτουργία που ενώνει τους ανθρώπους, οργώνει και οργανώνει τις συγκινήσεις τους. Μια τέτοια λειτουργία είναι ριζικά αντίθετη και θανάσιμα εχθρική στον πλανητικό ολοκληρωτισμό που κηρύσσει το «όλοι εναντίον όλων»…


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Νατσιός Δημήτρης
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Σεπ 11, 2012 9:42 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Tουρκέψαμε…
Γράφει: Ο Δημήτρης Νατσιός
Δάσκαλος-Κιλκίς




Τις προάλλες, Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου, το κοπροκανάλι, που, όπως βαυκαλίζεται, «απευθύνεται στο νεανικό κοινό», πρόβαλλε μια κινηματογραφική ταινία με τίτλο «το αστέρι του Βορρά». Σύμφωνα με την σχετική ένδειξη ήταν κατάλληλο για όλους.

Η πλοκή του έργου; Τίποτε παραπάνω από τις γνωστές, κρανιοκενείς, αμερικανικές αηδίες. Ανισόρροπες, επιστημονικές φαντασίες, με καταιγισμό εικόνων και δράσης. Προφανώς πολλοί γονείς, εμπιστευόμενοι την ένδειξη καταλληλότητος, επέτρεψαν στα παιδιά τους να το παρακολουθήσουν.


Ίσως, όμως, δεν αντιλήφθηκαν πως πρωταγωνιστές, εκτός από ανθρώπους, ήταν και... δαιμόνια. Έτσι ακριβώς. Κάθε άνθρωπος συνοδευόταν στο έργο, ως αναπόσπαστο θα λέγαμε μέρος του εαυτού του, από ένα δαιμόνιο με μορφή ζώου. Το δε δαιμόνιο του «αρχηγού των κακών» ήταν ένα φίδι («ο αρχέκακος όφις»).

Το σχέδιο καλοστημένο. Η ρυπογόνος «Νέα Εποχή» μαγαρίζει αθώες παιδικές ψυχές, χρησιμοποιώντας ως καρυκεύματα αποκοίμησης των γονέων, μεθόδους και μέσα που δεν προκαλούν υποψίες: παιδική λογοτεχνία, κινηματογραφικά και τηλεοπτικά προγράμματα, παιχνίδια και, τα τελευταία χρόνια, και αυτό το σχολείο μέσω των επικίνδυνων βιβλίων.

Στο βιβλίο, για παράδειγμα της «Θεατρικής Αγωγής», το οποίο διανέμεται στην Ε’ και Στ’ τάξεις του δημοτικού, στην σελίδα 81, οι μαθητές καλούνται να υποδυθούν το δαιμόνιο. (Όλο αυτό το ευφημιστικώς λεγόμενο σχολικό βιβλίο, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως εγχειρίδιο μαγείας. Η ορολογία του παραπέμπει σε τεχνικές της γιόγκας και λοιπών αναθυμιάσεων της Ανατολής. Πρωταγωνιστής είναι ένας «Μάγος της Σκηνής, ο μεγάλος μας φίλος, ο δάσκαλος μας» καταπώς αναγράφεται στο εισαγωγικό κείμενο).

Μία από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης είναι και ο εγκλωβισμός, τρόπον τινά, της οικογένειας στο κάστρο της, στο σπίτι. Ουδέν κακόν θα αντιτείνει κάποιος. Καιρός να συμμαζευτούμε. Συμφωνώ. Πώς όμως αξιοποιεί η οικογένεια τον ελεύθερο χρόνο της; Παρακολουθώντας τα φωτογενή περιττώματα που εκπέμπει η τηλεόραση.

Στο σπίτι δεσπόζει ο «τρίτος γονέας», όπως προσφυώς ονομάστηκε η τηλοψία. Τι εισπνέει σήμερα η ελληνική οικογένεια μέσω του εκχαυνωτικού μέσου; Σήψη, εκφυλισμό, κτηνωδία και... εκτουρκισμό.

Ό,τι δεν μπόρεσε να πετύχει η τουρκική θηρωδία και σκλαβιά 400 και 500 χρόνια, το κατορθώνει «ανεπαισθήτως» με την ύπουλη τηλεοπτική προπαγάνδα. Ανέλαβαν εργολαβικά οι τηλεχαβούζες να εξωραϊσουν την Τουρκιά, ώστε να βρεθεί, εν ευθέτω χρόνω, η γενιά των γενίτσαρων που θα αποδεχτεί τις ονειροφαντασίες του νεοοθωμανισμού.

Το 1994, ο σεβαστός π. Θεόδωρος Ζήσης εξέδωσε ένα εξαιρετικό βιβλίο με τίτλο: «Φραγκέψαμε» και υπότιτλο «η ευρωπαϊκή μας αιχμαλωσία». Στην σελίδα 79 διαβάζουμε: «Τα έθνη χάνονται, όχι όταν χάσουν την κρατική τους ανεξαρτησία ή την υλική τους ευμάρεια, αλλά όταν χάσουν την πολιτιστική τους ταυτότητα, την γλώσσα και την θρησκεία τους».

Ακριβώς. Χάσαμε την πολιτιστική μας αυτοσυνειδησία, φραγκέψαμε, γίναμε Λεβαντίνοι, ξεπουλήσαμε τιμημένα πρωτοτόκια, αντί πινακίου «φράγκικης φακής», σάπιας και μουχλιασμένης. Και όπως διδάσκει η Ιστορία ο φραγκολεβαντίνος – που έχει το αίμα δέκα εθνών και την ψυχή κανενός – εύκολα τουρκεύει.

Είναι γνωστό ότι τις παραμονές της αλώσεως της Πόλης, ορισμένοι άρχοντες του ψυχορραγούντος κράτους, αντιδρούσαν σε κάθε σκέψη ενώσεως με την παπική Ρώμη, έστω κι αν έμενε εκτεθειμένη η Πόλη στην επιθετική βουλιμία των Τούρκων. Πίστευαν ότι, εάν μας υπέτασσε ο φραγκοπαπισμός, θα χάναμε μαζί με την Ορθοδοξία και την ελληνικότητά μας.

Η Ιστορία τους δικαίωσε περίτρανα. Όπως γράφουν οι σύγχρονοι της Επαναστάσεως του ’21 ιστορικοί Ιωάννης Φιλήμων και Σπυρίδων Τρικούπης, αρκετοί Έλληνες παπικοί που κατοικούσαν στα νησιά των Κυκλάδων, έδειξαν τότε ανάρμοστη εθνική συμπεριφορά. «Πολύ ολίγοι εφάνησαν Έλληνες», γράφει ο Τρικούπης, μερικοί μάλιστα είχαν «και μυστικάς σχέσεις προς τους εχθρούς του έθνους, τους Τούρκους».

Ο δε Φιλήμων σημειώνει ότι «την ώραν κατά την οποίαν το ελληνικόν άπαν κατά τε την Ευρώπην και την Ασίαν ηγωνίζετο, προσφερόμενον θυσία υπέρ της κοινής πατρίδος, η διαγωγή των εν ταις νήσοις Ελλήνων του δυτικού δόγματος παρουσιάζει επονείδιστον και αποτρόπαιον στίγμα».

Υπενθυμίζω και την αειθαλή και αγέρωχη απάντηση του μαρτυρικού Πατριάρχη του Γένους, Κύριλλου Λούκαρη, στους δυτικούς (περί το 1600), οι οποίοι μας εγκαλούσαν διότι απωλέσαμε την «εξωτέραν σοφίαν». «Αν είχε βασιλεύσει ο Τούρκος εις την Φραγκίαν δέκα χρόνους, χριστιανούς εκεί δεν εύρισκες...». Τώρα που το Ισλάμ διέβη τα τείχη της Βιέννης, πληθαίνουν οι μιναρέδες στα Παρίσια και στις Λόντρες.

Έγραφα στον πρόλογο για τα τηλεσκύβαλα με τα δαιμόνια. Αν γυρίσεις κανάλια τι θα δεις και τι θα ακούσεις; Βρικόλακες-σουλτάνοι της Τουρκιάς που έπιναν το αίμα του Γένους μας, αγάδες και «μεμέτια» να αλληλοσπαράσσονται, την γλώσσα, την αχώνευτη, που κάποτε ξεκλήριζε ρωμαίϊκα σπιτικά. Και τα κοπρόσκυλα, οι κερδέμποροι του θεάματος, να τρίβουν τα χέρια τους για την απρόσμενη τηλεθέαση.

Τουρκέψαμε, προδίδουμε την πάλαι ποτέ «μεγαλόψυχη στον πόνο κα στη δόξα» μάνα μας, την πατρίδα.

Για τους επιλήσμονες των παθών του λαού μας από τους Τούρκους, παραθέτω μία μαρτυρία που περιέχεται στο βιβλίο «Οι τουρκικές ωμότητες στην Κύπρο» του Π.Σ. Μαχλουζαρίδη. Γράφτηκε στην Λευκωσία το 1974-75 και καταγράφει καταθέσεις θυμάτων της εισβολής, που λήφθηκαν από την Κυπριακή Αστυνομία και το Τμήμα Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων.

«Σ’ ένα χωριό που έπεσε στα χέρια των Τούρκων εισβολέων, κατοικούσε για πολλά χρόνια ένα ανδρόγυνο με 8 παιδιά, όλοι παντρεμένοι, που ζούσανε εκτός του χωριού. Ο άντρας ήταν 74 χρόνων και η γυναίκα του 71 χρόνων. Κατά τον δεύτερο γύρο της τουρκικής εισβολής, οι περισσότεροι χωριανοί έφυγαν και παραμείνανε μόνο λίγοι «γέροι τζιαί κοτζιάκαρες». Αυτοί έκαναν την σκέψη ότι, αφού ήταν τόσο προχωρημένοι στην ηλικία, δεν διατρέχανε κανένα κίνδυνο αναφορικά με την τιμή τους. Και αφού νιώθανε πως βαθιές ήτανε οι ρίζες τους στον τόπο που τους γέννησε και τους ανάθρεψε, στην γη, που πότισαν με τον ιδρώτα τους κι αυτή σαν ανταμοιβή τους γεννοβόλησε και τους πρόσφερε τα αγαθά της, πήραν την απόφαση να μείνουν. Το μετάνιωσαν όμως, γιατί οι προβλέψεις τους δεν βγήκαν σωστές. Ο74χρονος γέρος με πολλή πικρία διηγείται το πάθημά του: «Μόλις νύχτωσε και έφυγαν οι στρατιώτες, έπιασαν την γυναίκα μου και από τα χωράφια επεστρέψαμε στο... (χωριό). Πήγαμε στο σπίτι μου, είδαμε την γερημιά και εφύγαμε. Πήγαμε στο σπίτι της κουμέρας μου Α.Γ., όπου μείναμε 5 μέρες, και μετά ήρταν τρεις Τούρκοι στρατιώτες εκ Τουρκίας με όπλα, ήταν ηλικίας περίπου 22 χρόνων, όπου εμένα και την κουμέρα μου μας κλείσανε σε μία κάμαρη και ο ένας στρατιώτης εγλεπέν μας με τ’ όπλο. Μετά λίγην ώραν έφυγαν και οι τρεις Τούρκοι, όπου η γυναίκα μου μου είπε ότι οι δύο Τούρκοι εβάλαν την με το ζόρι χαμαί πάνω στο κριθάρι, όπου ο ένας εκράταν την και ο άλλος την επείραξεν, δηλ. την εβίασεν• το ίδιον εκάμαν κι οι δύο, δηλ. την επείραξεν ο ένας μετά τον άλλον. Κατά το δείλις περίπου• ήρταν πάλιν τρεις, ο ένας εκ των οποίων ήταν από αυτούς που ήτο το πρωί, όπου εσπρώξαν την γυναίκα μου μέσα στην κάμαρην και εμπήκεν ένας μαζί της και εβάδωσε την πόρτα• μετά από λίγον έφυγαν κι η γυναίκα μου μου είπεν ότι την έπιασε με το ζόρι και την εβίασε. Μετά από αυτό το ρεζιλίκι εφύγαμε πεζοί κι οι τρεις, δηλ. εγώ, η γυναίκα μου και η κουμέρα μου, για να πάμε στην... (χωριό).

Η εξιστόρηση από την παθούσα είναι ακόμη πιο δραματική. Εκτός του ότι βεβαιώνει τα όσα κατέθεσε ο άντρας της, η αφήγησή της, σε γλώσσα με κυπριακούς ιδιωματισμούς, δημιουργεί ανατριχίλα και αποτροπιασμό για τις αισχρότητες, την βδελυρότητα και την ανήκουστη συμπεριφορά προς μία γριά, που όπως λέγει και η κυπριακή θυμοσοφία, «το ‘ναν την πόδιν ήταν στην γην και τ’ άλλον στον Άδην». Στο σημείο αυτό κλήθηκε η γριά μαυροντυμένη με το μαντήλι της κεφαλής της κατεβασμένο χαμηλά, για να σκεπάζη ολόκληρο σχεδόν το πρόσωπό της. Κάτωχρη και ταλαιπωρημένη, με εμφανή τα ίχνη της ντροπής και τον φόβο για τα τότο αισχρά, που θα είχε να εξιστορήση, πλησίασε τον Εισαγγελέα και παρακλητικά κάτι του ψιθύρισε στ’ αυτί. Ακολούθησαν μερικές στιγμές και ο Εισαγγελέας απευθυνόμενος προς τους λοιπούς παρισταμένους υπέβαλε τη θερμή παράκληση της μάρτυρος να της επιτραπή να μη επαναλάβη τα όσα της συνέβησαν, γιατί αισθανόταν ντροπή και καταισχύνη». (σελ. 70).

Η ατιμασμένη από τους Τούρκους εισβολείς, γερόντισσα, σήμερα δεν ζει. Ο τάφος και ο φιλεύσπλαχνος Δημιουργός έσβησαν την καταισχύνη της. Εμείς όμως «φιλοξενούμε» αδιάντροπα νυχθημερόν στα σπίτια μας τα έκγονα των κτηνανθρώπων...

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες