Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Πρωτομαγιά και εκλογικός κρετινισμός

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάϊ 01, 2012 12:58 pm    Θέμα δημοσίευσης: Πρωτομαγιά και εκλογικός κρετινισμός Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Πρωτομαγιά και εκλογικός κρετινισμός



Η Πρωτομαγιά έχει συνδεθεί πρωτίστως με τους αγώνες της εργατικής τάξης και αποτελεί το αγωνιστικό σύμβολο των λαϊκών αγώνων γενικά.

Η Πρωτομαγιά ως Ιστορία και ως σύμβολο των λαϊκών αγώνων σηματοδοτεί πρωτίστως, κατηγορηματικά και τελεσίδικα, την ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ και ΟΧΙ την εκλογική διάσταση και οργάνωση των αγώνων.

Η μέρα αυτή καταγράφει τούτο το ιστορικό αξίωμα: «Οι φτωχοί δεν έχουν καμία ελπίδα, εκτός και αν οργανωθούν».

Φέτος η Πρωτομαγιά συμπίπτει με τις εκλογές της 6ης Μαΐου και τη συνακόλουθη προεκλογική ψύχωση:
Η αποθέωση του εκλογικού κρετινισμού.

Το βαθύτερο, λοιπόν, νόημα της Πρωτομαγιάς και ο ιστορικός της συμβολισμός συγκρούονται κάθετα με τις ψυχώσεις της προεκλογικής δημαγωγίας που ζούμε, με τη θεοποίηση της εκλογικής αλλοτρίωσης (εκλογικός κρετινισμός)…

Ο «πρωτογενής», κινηματικός παράγοντας έχει παντελώς εξαφανιστεί ακόμα και από την εκλογική δημαγωγία της αυτό-ονομαζόμενης «αριστεράς», εκτός του ΚΚΕ…

Η θεοποίηση αυτής της εκλογικής αλλοτρίωσης, του εκλογικού κρετινισμού είναι ο ΣΥΡΙΖΑ:
Μιλάει για «αριστερή» κυβερνητική εξουσία, διεκδικεί, δήθεν, μια «Συμμαχία» για μια «αριστερή» κυβέρνηση και δεν αναφέρεται, ούτε καν στα λόγια, στην οργάνωση του λαϊκού κινήματος, στο πρωτογενές στήριγμα μιας τέτοιας κυβέρνησης.

Κυβέρνηση Αριστερή χωρίς να στηρίζεται σε ένα ρωμαλέο μαζικό ΚΙΝΗΜΑ, χωρίς να βγαίνει, να αποτυπώνει και να στηρίζεται στις οργανωμένες δυνάμεις του λαού, δεν είναι απλώς μια ουτοπία, αλλά δεν είναι αριστερή κυβέρνηση:
Είναι μια κυβέρνηση του εκλογικού κρετινισμού, μια κυβέρνηση άκρως καθεστωτική, με ετικέτα «αριστερή»…

Οι εκλογές για την Αριστερά δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι ένα τακτικό μέσον του ΑΓΩΝΑ, το οποίο συνδέεται διαλεκτικά με τη δυναμική των λαϊκών αγώνων, καθορίζεται από τον πρωτογενή κινηματικό παράγοντα, ΠΥΡΟΔΟΤΕΙ αυτόν το παράγοντα και εκφράζει τη δυναμική και οργάνωση του λαϊκού κινήματος…

ΟΤΑΝ μιλάμε για εκλογική κυβερνητική αναρρίχηση (όπως ο ΣΥΡΙΖΑ), ΔΙΧΩΣ την παραμικρή αναφορά στην ΑΝΑΠΤΥΞΗ και ΟΡΓΑΝΩΣΗ του μαζικού κινήματος και της λαϊκής ΟΡΓΗΣ που έχει ξεχειλίσει, ΤΟΤΕ διαπράττουμε το έγκλημα της ΑΠΑΤΗΣ, υπνωτίζουμε το λαό με το όπιο μιας δήθεν «αριστερής» πολιτικής.

Μιας αριστερής πολιτικής δίχως κανένα στήριγμα στον οργανωμένο λαό, δίχως κανένα κινηματικό θεμέλιο: Μιας φρενοβλαβούς δηλαδή κοροϊδίας και ΑΠΑΤΗΣ…

Τέτοια αριστερή πολιτική δεν υπάρχει, απλούστατα διότι δεν έχει ΚΑΜΙΑ, απολύτως καμία σχέση με την ΑΡΙΣΤΕΡΑ, τις αγωνιστικές της παραδόσεις και την Θεωρία των κινημάτων.

Τέτοιες πολιτικές, ανεξάρτητα με ποια «αριστερά» ψευδώνυμα εμφανίζονται, είναι καθαρά καθεστωτικές πολιτικές, πολιτικές των κυρίαρχων δομών εξουσίας, πολιτικές που τοποθετούν το λαό στη θέση του εκλογικού ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ και όχι στη θέση του ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ της εξέλιξης…

Με την ίδια αυτή καθεστωτική λογική του εκλογικού κρετινισμού δημαγωγεί ο ΣΥΡΙΖΑ περί «ενότητας της Αριστεράς»: Μια καθαρά εκλογική, τυχοδιωκτική ενότητα (πυροτέχνημα εκλογικής απάτης), μια ενότητα εκλογικών παιχνιδιών και γραφειοκρατικών μανουβρών των κομματικών ηγεσιών, ΕΞΩ, ΠΕΡΑ και ΥΠΕΡΑΝΩ κάθε αγωνιστικής ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗΣ βάσης.

Να ενωθούν εκλογικά οι αριστερές δυνάμεις ΟΧΙ μόνο χωρίς κινηματικά βάθρα, αλλά ΧΩΡΙΣ να έχουν πετύχει ούτε μια μίνιμουμ ΣΥΜΦΩΝΙΑ κοινών αγώνων στην ΠΡΑΞΗ, την κινηματική πράξη: Τέτοια θηριώδη «αριστερή» δημοκοπία και κοροϊδία…

Γι αυτά τα ζητήματα της «ενότητας της Αριστεράς»,
ζητήματα στρατηγικής αναγκαιότητας για την ΑΝΑΠΤΥΞΗ και ΟΡΓΑΝΩΣΗ του λαϊκού κινήματος, θα επανέλθουμε μετά τις εκλογές, γιατί δεν είναι ζητήματα εκλογικής δημαγωγίας, όπως πράττει ο ΣΥΡΙΖΑ…

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι το νόημα της Πρωτομαγιάς είναι ριζικά και ασυμφιλίωτα ΑΝΤΙΘΕΤΟ από το νόημα του εκλογικού κρετινισμού της «αριστεράς», ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ…


Κείμενα για τη σημερινή ημέρα θα βρείτε ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4456

Επίσης ανοίξτε και στο:

«Πρωτομαγιά και μουσικές μνήμες»
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4462


_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 02, 2012 8:32 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
«Δικομματισμός»: Άλλο τέχνασμα της εκλογικής αλλοτρίωσης



Ένα άλλο τέχνασμα του εκλογικού κρετινισμού είναι η κάτωθι ρητορική δημαγωγία: «Να σπάσει ο δικομματισμός»!!!

Το τέχνασμα αυτό προβάλλεται ιδιαίτερα όταν καταρρέουν οι κεντρικοί κυβερνητικοί πυλώνες του καθεστώτος και επιχειρείται η αναπαλαίωση της καθεστωτικής αποσύνθεσης, μέσω της «διοχέτευσης» του εκλογικού σώματος που εγκαταλείπει τα δύο κυβερνητικά κόμματα στις εφεδρείες του καθεστώτος, στις «τσόντες» και στους δορυφόρους του κυβερνητικού οικοδομήματος.

Ο δικομματισμός είναι ένας μύθος εξαπάτησης και εκλογικού κρετινισμού, ακριβώς γιατί επικαλύπτει τον «μονοκομματισμό» των ΙΔΕΩΝ και της καθεστωτικής φιλοσοφίας, το μονοθεϊσμό των νεοταξικών ιδεολογημάτων , της ευρω-λαγνείας και της υποταγής στην ΕΕ και την ευρωζώνη…

Όταν, όπως είπαμε,
αυτό το σύστημα του μονοθεϊσμού που εκφράζεται με δύο οργανωτικές κεφαλές φθείρεται σε μεγάλο βαθμό, «πλασάρεται» από το ίδιο το σύστημα ο μύθος της «εξυγίανσης» με τη δημιουργία και άλλων κομμάτων για την αναπαλαίωση της απάτης.

Αντί, δηλαδή,
να έχουμε δύο κεφαλές διαχείρισης του καθεστωτικού κυβερνητικού οικοδομήματος, πλασάρεται ο «πλουραλισμός» των κεφαλών διαχείρισης του καθεστώτος, κεφαλές που θα συμβάλλουν στην αναδιάταξη και αναπαλαίωση του καθεστώτος, με την απάτη ότι ο δαιμονοποιημένος δικομματισμός έσπασε…

Φυσικά η ιστορία έχει δείξει ότι ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται: Το σπάσιμο του δικομματισμού, μέσω των εκλογικών παιχνιδιών, είναι προσωρινό μέχρι να αναδιαταχθεί το πολιτικό σκηνικό.

Κατά κανόνα μετά από ένα τέτοιο «σπάσιμο» του δικομματισμού έχουμε τις μεγαλύτερες συμφορές για το λαό, μέσω των συναινετικών κυβερνήσεων «εθνικής ενότητας» ή «έκτακτης ανάγκης»…

Όπως όλοι οι σημαντικοί μύθοι
διάσωσης και εξωραϊσμού του καθεστώτος παρήχθησαν στα εργαστήρια της «αριστεράς», έτσι και ο μύθος του δικομματισμού έχει «αριστερή» προέλευση.

Αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από άρθρο μας του 2001!


Ο δικομματισμός: «Αριστερός» μύθος

«ΑΝ ΔΕΝ θέλουμε να τρεφόμαστε με μύθους θα αναγνωρίσουμε ότι ο δικομματισμός είναι το ντροπαλό ψευδώνυμο της εκλογικής απάτης και η σημαία ευκαιρίας του «αριστερού» καιροσκοπισμού.

Είναι η «αριστερά» που γέννησε αυτό το μύθο και τον αναπαράγει και σήμερα για να κρύψει την ουσία της πολιτικής της: Μιας πολιτικής που σταθερά επιδιώκει τη συμμετοχή της «αριστεράς» στην κυβερνητική διαχείριση του συστήματος της αγοράς, δηλαδή του νεοφιλελευθερισμού (η ευρωπαϊκή εμπειρία είναι αποκαλυπτική).

ΟΤΑΝ η «αριστερά» βάλει κατά του δικομματισμού στην ουσία εγκαταλείπει τον αγώνα κατά του συστήματος και των κυρίαρχων ιδεών του, κατά του νεοφιλελευθερισμού και των «εκσυγχρονιστικών» του μεταμφιέσεων. Αυτό που ζητεί στην πραγματικότητα δεν είναι η ανατροπή του υπάρχοντος, αλλά ο εξωραϊσμός του. Ζητεί όχι την ανατροπή των συσχετισμών σε βάρος των κυρίαρχων νεοφιλελεύθερων ιδεών, αλλά τη συμμετοχή της στην κυβερνητική διαχείριση.

Σε αυτή τη λογική το «σπάσιμο» του δικομματισμού σημαίνει όχι ανατροπή των κυρίαρχων αντιλήψεων, αλλά κυβερνήσεις συνεργασίας πάνω στις κυρίαρχες ιδέες.


Η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ενώ η ίδια δεν συνεργάζεται μεταξύ της για την οικοδόμηση μιας εναλλακτικής πρότασης εξουσίας παράγει το μύθο του δικομματισμού, το μύθο δηλαδή της κυβερνητικής συνδιαχείρισης.

Έτσι προβάλει τον εαυτό της σαν τη «χρυσή εφεδρεία» του συστήματος.


Βεβαίως δολίως παρασιωπά την ιστορική εμπειρία. Τι λέει αυτή η εμπειρία; Ότι όταν η «αριστερά» συμμετείχε σε κυβερνήσεις συνεργασίας άνοιγαν διάπλατα οι δρόμοι της οπισθοδρόμησης και των ιστορικών και αιματοβαμμένων ηττών των λαϊκών κινημάτων.

Αλλά και η πρόσφατη ελληνική ιστορία διδάσκει. Τι έγινε μετά το 1989, το ιστορικό ορόσημο που έσπασε ο δικομματισμός και γέννησε το έκτρωμα της συγκυβέρνησης Τζανετάκη;

Όταν «σπάει» ο δικομματισμός όχι μόνο δε «σπάει» ο μονοθεϊσμός των κυρίαρχων ιδεών και δομών του συστήματος, αλλά η καπιταλιστική κυριαρχία ενισχύεται από τη «δημοκρατική επένδυση» της συνεργασίας. Στην επικάλυψη όλων αυτών συνίσταται ο μύθος του δικομματισμού…»


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες