Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Δεν υπάρχει ελιξίριο ζωής για τον καπιταλισμό...

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Απρ 24, 2011 9:26 pm    Θέμα δημοσίευσης: Δεν υπάρχει ελιξίριο ζωής για τον καπιταλισμό... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Δεν υπάρχει ελιξίριο ζωής για τον καπιταλισμό: Η κατάρρευσή του είναι τελεσίδικη



Όλος ο πολιτικός κόσμος κλείνει, σκοπίμως και δολίως, τα μάτια μπροστά στην τραγωδία της εποχής μας: Στη φρενοβλαβή βαρβαρότητα ενός συστήματος που καταρρέει και κάτω από τους σπασμούς αυτής της αποσυνθετικής κατάρρευσης καταστρέφει και ισοπεδώνει τα πάντα.

Βεβαίως είναι γνωστός ο στρουθοκαμηλισμός του πολιτικού κόσμου. Προϊόν του συστήματος και αναπόσπαστο, υπαλληλικό κομμάτι της αποσυνθετικής κατάρρευσής του δεν μπορεί να διακρίνει πέρα από τη μύτη του και ασκείται σε ταχυδακτυλουργίες και σε ηλιθιότητες, ιστορικά πρωτοφανείς.

Φυσικά, τα επιτελεία του καπιταλιστικού καθεστώτος είναι σε θέση να βλέπουν και να γνωρίζουν. Αυτά δεν θέλουν, απλώς, να παραδεχτούν την τελεσίδικη κατάρρευση του συστήματός τους και εναγωνίως προσπαθούν να βρούνε γιατρικά για τη διάσωσή του και κατασκευάζουν τα ιδεολογήματα των ψευδών τους για να υπνωτίζουν και κοιμίζουν τους λαούς.

Ιδεολογήματα ψεύδους και απάτης που παπαγαλίζουν οι πολιτικοί τους υπάλληλοι (κόμματα), τα μίσθαρνα όργανα των ΜΜΕ, των ακαδημαϊκών τους, των «σοφών» και «αρίστων» τους…




Είναι περιττό να υπογραμμίσουμε ότι το σύστημα, οι επιτελείς του και τα πολιτικά και ακαδημαϊκά όργανά του τις λύσεις (αδιέξοδες λύσεις) τις αναζητούν μόνο προς μία κατεύθυνση: Στο πώς θα φορτώσουν όλα τα βάρη στις πλάτες των εργαζόμενων, των λαών, των κοινωνιών, των εθνών…

Αυτό που δεν θέλουν να παραδεχτούν, ούτε καν να σκεφτούν είναι τούτο: Ότι το σύστημά τους καταρρέει και δεν υπάρχει κανένα ελιξίριο ζωής του.

Η λεηλασία, π.χ., των εργαζομένων και των λαών της υφηλίου τα είκοσι τελευταία χρόνια δεν απέτρεψε τη σημερινή κρίση, το αντίθετο, την κατέστησε πιο οξεία.

Μόνο το 2008 τα κεφάλαια που «εξανεμίστηκαν», λόγω της καθίζησης των χρηματιστηρίων, ξεπέρασαν τα 25 τρισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που ξεπέρασε το 43% του παγκόσμιου ΑΕΠ και υπερέβη όλο μαζί το άθροισμα των ΑΕΠ των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας, της Γερμανίας και της Κίνας.

Έως το Μάρτη του 2009 τα ποσά που χάθηκαν είχαν εκτιναχθεί στο 58% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ξεπερνώντας ακόμα και την κατρακύλα των χρηματιστηρίων την περίοδο του κραχ του '29.

Έκτοτε πάρθηκαν νέα μέτρα λεηλασίας και εξόντωσης των λαών. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ, όσο και διεθνείς μηχανισμοί (ΔΝΤ, ΕΚΤ κλπ.), πήραν νέες αποφάσεις με τις οποίες επιδοτήθηκαν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι πολυεθνικές με σκανδαλώδη «πακέτα».

Η κατάσταση, όχι μόνο δεν άλλαξε προς το καλύτερο για το διεθνή καπιταλισμό, αλλά χειροτέρευσε ακόμα περισσότερο, σαν τα «πακέτα» αυτά της επιδότησης των αρπακτικών να λίπαναν τη διόγκωση της κρίσης κατάρρευσης…

ΣΗΜΕΡΑ μια σειρά καπιταλιστικών κρατών βρίσκονται ουσιαστικά σε πτώχευση.


Η ίδια η Αμερική ουσιαστικά είναι σε πτώχευση. Οι χρεοκοπίες των καπιταλιστικών κρατών της Δυτικής Ευρώπης - προ των πυλών και της τυπικής ανακήρυξης των χρεοκοπιών τους είναι - θα λειτουργήσουν σαν ντόμινο και συσσωρευτικά στο σύνολο του καπιταλιστικού κόσμου.

ΤΙΠΟΤΑ δεν σώζει αυτό το σάπιο και βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα από την ΟΛΙΚΗ και ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ κατάρρευσή του.

Η ΜΟΝΗ ΣΩΤΗΡΙΑ βρίσκεται στους λαούς. Στο να πάρουν οι λαοί τις τύχες στα δικά τους ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ χέρια και να ξεμπερδεύουν μια ώρα γρηγορότερα με αυτό το σάπιο και βάρβαρο καπιταλιστικό καθεστώς.

Συμπλήρωμα. Είναι να γελά κανείς με τα «επιχειρήματα» και τις αλχημείες των απολογητών του καθεστώτος: «Επιχειρήματα» και αλχημείες που περιστρέφονται, δραματικά στενόμυαλα και πεισματικά ηλίθια, στα συμπτώματα της κατάρρευσης και όχι στα αίτια.

Εστιάζουν στην απληστία των golden boys, στην «κακή» διαχείριση των πολιτικών, στις «σπατάλες» κ.λπ, ΚΑΙ ΟΧΙ στη ΔΟΜΗ του καπιταλιστικού συστήματος, δομή που αναπτύσσει και γιγαντώνει τη σήψη του και στο ανάλογο πολιτικό και διαχειριστικό οικοδόμημα: την κακουργηματική απληστία και παρασιτία του καθεστώτος…

Κάποιοι άλλοι θρηνούν για το μικρό ανάστημα των ηγετών!!!

Δεν αντιλαμβάνονται, δεν θέλουν να αντιληφτούν, ότι η πολιτική ασημαντότητα και η ηθική μηδαμινότητα, η βουλητική ανεπάρκεια και η βλακεία, αποτελούν το γνήσιο και διαλεκτικό προϊόν ενός σάπιου και καταρρέοντος καθεστώτος.

Όταν ένα σύστημα βρίσκεται σε γεροντική και επιθανάτια κατάρρευση, όταν δηλαδή δύει, τότε οι προνομιούχες τάξεις και τα πολιτικά και «πνευματικά» τους όργανα μεταβάλλονται σε παρασιτικές εκβλαστήσεις: Απογυμνωμένες από τα διευθυντικά τους λειτουργήματα, απομονωμένες από τις κοινωνίες και το λαό, ανίκανες να παράγουν ιδέες και αξίες, στείρες και ηλίθιες…

Όλα αυτά
φαίνονται πιο καθαρά και απαστράπτοντα στη χώρα μας, στη θηριώδη ηλιθιότητα των πολιτικών μας και των ακαδημαϊκών μας.

Θα τα αναπτύξουμε στο επόμενο άρθρο μας…

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Απρ 25, 2011 1:58 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η κακοήθεια της ελληνικής καθεστωτικής βλακείας



Στην Ελλάδα, προσλαμβάνουν τα φαινόμενα της πολιτικής και ακαδημαϊκής κενότητας, καταθλιπτική και βλακώδη μορφή. Αυτό συμβαίνει διότι αποσπάται η Ελλάδα από το καπιταλιστικό όλο (από το παγκόσμιο και ιδιαίτερα το ευρωπαϊκό πλέγμα, γρανάζι του οποίου αποτελεί) και εξετάζεται σαν ανεξάρτητο και αυτόνομο τεμάχιο.

Αυτή η αποκοπή ενός γραναζιού από την παγκόσμια και ιδιαίτερα από την ευρωπαϊκή καπιταλιστική μηχανή, βολεύει την μικροπολιτική των κομμάτων και ιδιαίτερα τους μηχανισμούς ΑΠΑΤΗΣ του καθεστώτος: τους «νταβάδες», τα μίσθαρνα δημοσιογραφικά και ακαδημαϊκά τους όργανα.

Γι αυτό όλα τα όργανα του καθεστώτος, κόμματα, ΜΜΕ και ποικίλα ιερατεία, περιορίζονται μόνο στις αυλακιές του χωραφιού Ελλάδα και δεν βλέπουν όλο το οικόπεδο του παγκόσμιου και ευρωπαϊκού καπιταλισμού, μέρος του οποίου και μάλιστα πολύ ασθενικό, είναι η Ελλάδα.




Το κακό είναι ότι η αφηνιασμένη προπαγανδιστική κατήχηση του καθεστώτος έχει μολύνει τόσο την πολιτική σκέψη, ώστε πολλοί να σκέφτονται με το στενόμυαλο μικροπολιτικό πήχη των κομματικών, δημοσιογραφικών και ακαδημαϊκών ιερατείων.

Συνέπεια όλων αυτών είναι τούτη: Η βλακεία εδώ να ξεπετιέται ορμητικά από όλες τις πλευρές, και μέσω αυτής, τα ποικίλα και πολύχρωμα επιτελεία και ιερατεία του καθεστώτος να κατασκευάζουν νέες ΑΠΑΤΕΣ, να αναπαλαιώνουν τις παλιές και να πουλούν το σάπιο με νέες ετικέτες, με νέες μπογιές, με νέες επιμιξίες προσώπων και χρωμάτων.

Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση κατάρρευσης και η ορατή, δια γυμνού οφθαλμού πλέον, χρεοκοπία της χώρας μας, προσδίδει πιο δραματική μορφή στη βλακεία και στην καθεστωτική παραφιλολογία της αχαλίνωτης απάτης.

Το κεντρικό, π.χ., σλόγκαν γύρω από το δράμα της χρεοκοπίας μας ανάγεται στο χρέος και στις κακές διαχειριστικές πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων.

Φταίει, λοιπόν το χρέος και οι κακές κυβερνήσεις (θα δούμε παρακάτω ότι αυτή η βλακεία εκτροχιάζεται εντελώς)!!!

Η δραματικά μυωπική αυτή αντίληψη, η οποία δαιμονοποιεί, απλώς, το ελληνικό χρέος και τις «κακές» κυβερνήσεις, δεν θέτει καν δύο απλά ερωτήματα:

α).
Χρέη και μάλιστα πιο θεόρατα έχουν πολλές καπιταλιστικές χώρες, με πρώτη τις ΗΠΑ. Γιατί δαιμονοποιείται μόνο το ελληνικό χρέος, σαν η αιτία του δράματος της πτώχευσης;

β). Σήμερα οδεύουν πολλές χώρες της ΕΕ προς την πτώχευση (ουσιαστικά έχει συντελεστεί σε πολλές) και απειλούνται και οι ισχυρές. Γιατί για αυτές δεν δαιμονοποιούνται οι κυβερνήσεις, γιατί σε αυτές οι κυβερνήσεις και οι διαχειριστικές πρακτικές δεν είναι «κακές» και «καταστροφικές»;

Τα απλά αυτά ερωτήματα δεν τίθενται διότι γκρεμίζουν το μύθο: αποδεικνύουν, δηλαδή, ότι η κρίση κατάρρευσης του συστήματος, ΣΥΝΟΛΙΚΑ, ΔΕΝ οφείλεται σε διαχειριστικές πολιτικές, στα διογκωμένα χρέη και στις «κακές» κυβερνήσεις, αλλά είναι ΔΟΜΙΚΗ (το αναπτύξαμε στο προηγούμενο κείμενο).

Αλλά αυτό που θέλουν να αποφύγουν όλα τα Μαντεία του καθεστώτος, όπως ο διάβολος το λιβάνι, είναι η τελεσίδικη κατάρρευση του συστήματός τους.

Γι αυτό αποκρύβουν τα αίτια και δαιμονοποιούν τα συμπτώματα…

Για να στηριχτεί, λοιπόν, η ανοησία της «κακής» διαχείρισης, γεννιούνται άλλες, ακόμα πιο καραμπινάτες: Αυτές περί «ασυντόνιστης κυβέρνησης», περί «ανήμπορης», περί «διστακτικής», περί «γερασμένου πρωθυπουργού» και πολλές παρόμοιες ανοησίες.

Τα ίδια που ακούγαμε για την κυβέρνηση Καραμανλή, ακούμε και τώρα για την πασοκική κυβέρνηση των ανδρεικέλων της τρόικας.

Φυσικά ούτε «ασυντόνιστη», ούτε «ανήμπορη, ούτε «διστακτική» και λοιπά είναι η κυβέρνηση.

Το αντίθετο:
Εκτελεί συντονισμένα και χωρίς κανένα δισταγμό, με μοχθηρία ασυνήθιστη, τις προσταγές («τα συμβόλαια θανάτου» της Ελλάδας) των αφεντικών και των διεθνών μηχανισμών τους.

Και εδώ πάλι δεν μας λένε το γιατί οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών που καταρρέουν και αυτά, δεν έχουν την «κακία» και την «ανεπάρκεια» των δικών μας κυβερνήσεων…

Και εδώ αποσπούν το κυβερνητικό σύμπτωμα από το αίτιο: τη δομή του συστήματος. Μια δομή κατά την οποία κάθε καπιταλιστική χώρα αποτελεί το αναπόσπαστο κομμάτι (γρανάζι) της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής μηχανής.

Οι κυβερνητικές πολιτικές καθορίζονται από τη θέση και την ισχύ αυτού του «γραναζιού», είτε είναι «πράσινες», είτε «γαλάζιες», είτε «κεντροαριστερές», είτε «φιλελεύθερες», είτε «σοσιαλδημοκρατικές»…

Τα διάφορα χρώματα χρησιμοποιούνται απλώς για την εξαπάτηση των αφελών: Για να μας στέλνουν από τον Άννα στον Καϊάφα, για να αναμειγνύουν και να πολτοποιούν τα «χρώματα», παγιδεύοντας τους λαούς σε νέα «είδωλα» και Μεσσίες του καθεστώτος…

Οι σύνθετες βλακείες που μας τρέφουν φτάνουν και στις κορυφώσεις τους.

Αυτές οι «κορυφώσεις» της ηλιθιότητας, κατά κανόνα, προέρχονται από τα καθεστωτικά ιερατεία του ακαδημαϊσμού, από τους «αρίστους» και «σοφούς» που σκάρισαν τελευταίως για να μας «σώσουν» κι αυτοί.

Αυτοί λοιπόν οι «άριστοι» και οι «σοφοί» που αποτελούν και το ακαδημαϊκό πυροβολικό του Μεσσία Μίκη (Κασιμάτηδες, Μπέηδες και CIA), πρόσθεσαν το κερασάκι στην τούρτα της καθεστωτικής βλακείας και απάτης.



Αυτοί «ανακάλυψαν» σήμερα την Αμερική: Ότι το Μνημόνιο είναι αντισυνταγματικό!!!

Σημείωση: Διαβάστε το άρθρο: «Τα ακαδημαϊκά οχήματα της πολιτικής εξαπάτησης»
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5561

Η κοροϊδία, όμως, αυτών των ακαδημαϊκών, οι οποίοι θήτευσαν σε όλη τους τη ζωή σε κορυφαίες θέσεις του κυβερνητικού οικοδομήματος, δεν σταματά σε αυτή τη «βαθυστόχαστη» ανακάλυψη που οι πάντες γνωρίζουν από την πρώτη ημέρα του Μνημονίου!!!

Η κοροϊδία, αλλά και η ηλιθιότητα ξεδιπλώνεται σε ανώτατα επίπεδα: Από τη μια αστράφτουν και βροντούν για την παραβίαση του Συντάγματος (μόνο στο Μνημόνιο, ενώ το Σύνταγμα έχει γίνει, κυριολεκτικά, κουρελόχαρτο στα πάντα) ΚΑΙ από την άλλη ζητούν ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ του Συντάγματος για να …σωθεί(!!!) η Ελλάδα: Ενός Συντάγματος το οποίο ανά πάσα στιγμή, όταν τα συμφέροντα των ισχυρών το απαιτήσουν, γίνεται κουρελόχαρτο!!!

Αυτοί οι ιδιότυποι μακιγιαρισμένοι Ιάγοι του καθεστώτος, οι ολοκληρωτικοί ακαδημαϊκοί βλάκες (δεν βρήκαμε πιο ευγενή χαρακτηρισμό) αναζητούν τα αίτια της κρίσης και της χρεοκοπίας μας στο Σύνταγμα και μας λένε ότι η «σωτηρία» θα έρθει με την αναθεώρηση του Συντάγματος, ενός γραπτού κώδικα τον οποίο γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια οι καθεστωτικές δυνάμεις και τον παραβιάζουν ή τον καταργούν όποτε θελήσουν…

Τέτοια θηριώδη ηλιθιότητα δύσκολα συναντάς. Αυτό που γνωρίζει και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης το αγνοούν οι ακαδημαϊκοί!!!



Ο Μπέης, μάλιστα, προχώρησε αυτή την ανοησία στα όρια της παράκρουσης. Μας είπε, με στόμφο φουσκωμένου λαϊκιστή γυρολόγου, ότι η οικογενειοκρατία φταίει για τα κακά της μοίρας μας, και ότι θα πρέπει να καταργηθεί …Συνταγματικά!!!

Ένα ΣΥΜΠΤΩΜΑ της παθογένειας του καθυστερημένου, ελληνικού καπιταλισμού, υψώθηκε σε αίτιο της κακοδαιμονίας μας. Αυτός ο «εκσυγχρονιστής» ακαδημαϊκός τοποθετεί την πραγματικότητα με το κεφάλι προς τα κάτω και διατυμπανίζει αυτή την αλχημεία του, σαν να ανακάλυψε την Αμερική.

Μεθυσμένος από τη μεγάλη ανακάλυψή του ξέχασε κάποια ουσιώδη ζητηματάκια:

- Πώς γίνεται σε άλλες χώρες που δεν υπάρχει αυτό το παθολογικό σύμπτωμα της οικογενειοκρατίας τα χρέη να βρίσκονται στα ίδια και σε ανώτερα επίπεδα από το ελληνικό χρέος;

-Πως γίνεται χώρες που βρίσκονται και αυτές σε ουσιαστική χρεοκοπία (μόνο τυπικά δεν έχει ανακηρυχθεί ακόμα, όμως και στην Ελλάδα), να μην «μαστίζονται» από αυτό το «αμάρτημα» της οικογενειοκρατίας;

-Πώς γίνεται οι λαοί και των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, χωρίς καμία οικογενειοκρατία, να βιώνουν την ίδια δολοφονική καταλήστευση από τις κυβερνήσεις τους;

Για παράδειγμα, οι Γερμανοί εργαζόμενοι βιώνουν μια υπερδεκαετή περίοδο βάρβαρης λιτότητας.

Ανάλογη είναι η εμπειρία πέραν του Ατλαντικού.


Οι Αμερικανοί εργαζόμενοι βλέπουν τη ζωή τους να καταβυθίζεται είτε στην προεδρία των ΗΠΑ ήταν ο «νεοφιλελεύθερος» Μπους, είτε τώρα που έχει αναλάβει ο «νεοκεϋνσιανός» Ομπάμα, ο οποίος μόλις προχτές ανακοίνωσε κοινωνικές περικοπές ύψους 750 δισ. δολαρίων (!) σε βάθος 12ετίας (!) με πρόσχημα το υψηλό χρέος!!!.

Με τέτοιου είδους ταχυδακτυλουργικά κόλπα αφόρητης βλακείας οι ακαδημαϊκοί μας προσπαθούν να εμφανίσουν το μαύρο-άσπρο, να επικαλύψουν τα ουσιαστικά αίτια της κρίσης και του ελληνικού δράματος, να ανυψώσουν τα ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ σε αίτια και να προβληθούν σαν οι «άριστοι» της «εθνικής σωτηρίας»!!!

Αν έχεις τέτοιους «αρίστους» (ούτε άριστοι στην πειστική απάτη δεν είναι) τότε αντιλαμβάνεται κανείς σε πόσο οικτρό και δραματικό αδιέξοδο βρίσκεται το καθεστώς…

Μπροστά σε τέτοιους «αρίστους» και ο τελευταίος εργαζόμενος φαντάζει σαν σοφός…

Ας απαλλαγούμε, λοιπόν, όσο πιο γρήγορα γίνεται από την κακοήθη νεοπλασία των ακαδημαϊκών του καθεστώτος…

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
πίνακας ενδεικτικότατος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Απρ 26, 2011 9:41 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Μία ενδεικτικότατη απεικόνιση:

http://www.economist.com/content/global_debt_clock


Όσο πιο έντονα κόκκινη είναι χρωματισμένη μια χώρα τόσο πιο βαθιά στο χρέος βρίσκεται.
Όσο πιο πράσινη τόσο λιγώτερο χρεωμένη.

Όλος ο προηγμένος κόσμος, ολάκερη η Δύση είναι καταχρεωμένη. Μόνο οι ζούγκλες και ο Τρίτος κόσμος είναι εκτός κίνδύνου. Όσο πιο υπανάπτυκτο είναι ένα Κράτος, τόσο πιο υγειές εμφανίζεται οικονομικά.


Με το ποντίκι συρόμενο πάνω σε κάθε χώρα εμφανίζεται για αυτή τη χώρα το συνολικό δημόσιο χρέος ως απόλυτος αριθμός, ο πληθυσμός της χώρας, το χρέος ανά κάτοικο και το χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Επίσης υπάρχει πιο κάτω υπάρχει μια συρά από κουμπάκια με τη δυνατότητα της αναδρομής στα στοιχεία μέχρι και το έτος 2000 δείχνοντας έτσι την πρόοδο του παγκόσμιου χρέους.
Η Ιαπωνία έχει χρέος επί του ΑΕΠ 200%!!!
Όταν η Ελλάδα, με κυβέρνηση ανδρεικέλων έχει παραδώσει στις Παγκοσμιοποιημένες Μαφίες την εθνική κυριαρχία της πολύ πιο πριν, από τα 130% επί του ΑΕΠ!
Και η Ιαπωνία δεν είναι μια τυχαία χώρα-μπανανία. Είναι η χώρα της αφάνταστης τεχνολογίας και ασύλληπτης χρονικής ακρίβειας. Και ίσως γι' αυτό το λόγο, ότι δηλαδή δεν είναι μια καπιταλιστική παρωδία οθωμανικού τύπου (όπως το ηλιόλουστο, τουριστικό και καζινοποιημένο προτεκτοράτο μας) αρνείται πεισματικά να βυθίσει τον ιαπωνικό λαό, τόσο απερίσκεπτα και δωσιλογικά, στην κατάσταση της εξευτελιστικότερης υποταγής.
Επιστροφή στην κορυφή
ΘΥΜΙΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Απρ 26, 2011 11:41 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Δεν υπάρχει ελιξίριο ζωής ούτε για το ΚΚΕ



Το ΚΚΕ είναι και αυτό τελεσίδικα καταδικασμένο, ακριβώς γιατί αποτελεί γρανάζι της καπιταλιστικής μηχανής: Το «αριστερό» τεκμήριο και άλλοθι του καθεστώτος.

Το ΚΚΕ, όχι μόνο στην πράξη δεν αναιρεί το καπιταλιστικό σύστημα ούτε και προωθεί την ανατροπή του, αλλά ούτε πλέον και στα λόγια δεν θέτει το ζήτημα της ανατροπής του.

Απλώς φλυαρεί περί «ανυπακοής». Κούφια λόγια δίχως ούτε καν να θέτουν κάποια κοινωνική, πολιτική και οργανωτική προοπτική στην «ανυπακοή», παρά μόνο καθαρά εκλογική: Την αύξηση των ψηφοδελτίων…


Η κοροϊδία και η απάτη αυτής της κούφιας ρητορείας περί «ανυπακοής» αποκαλύπτεται σε κάθε αγωνιστική ανυπακοή του λαού, σε κάθε ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ εκδήλωση έμπρακτης ανυπακοής και έμπρακτης αμφισβήτησης του καθεστώτος: Από το γιαούρτωμα των πολιτικών απατεώνων, μέχρι τις ανοικτές κινηματικές και αντικαθεστωτικές πράξεις τμημάτων του ελληνικού λαού, περιοχών ή γειτονιών.

Κάθε αυθεντική αγωνιστική κινητοποίηση και «ανυπακοή» η ηγεσία του ΚΚΕ την καταδικάζει είτε ανοικτά είτε σιωπηρά: Κίνημα φορτηγατζήδων, δυναμικές λαϊκές εκδηλώσεις και αντιστάσεις περιοχών, με αποκορύφωμα την επαναστατική ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, στο κατοχικό καθεστώς, των κατοίκων της Κερατέας…





Η ηγεσία του ΚΚΕ αποτελεί πλέον τον «αριστερό» ροπαλοφόρο του καθεστώτος, ακόμα πιο δόλιο και χρήσιμο (για το καθεστώς) και από τους ροπαλοφόρους του Συνασπισμού και τω Συριζαίων: Αυτοί πλέον έχουν ξεγυμνωθεί τελείως και αποτελούν μια απλή καθεστωτική τσόντα…

Όλα τα παραπάνω έχουν αναλυθεί διεξοδικά από το ΡΕΣΑΛΤΟ.

Εδώ θα αναπτύξουμε συνοπτικά την προδοσία του ΚΚΕ και στο ζήτημα της καπιταλιστικής κρίσης: Στο κεντρικό ζήτημα της εποχής μας, ένα ζήτημα που θέτει άμεσα και επιτακτικά την οργάνωση της αυθόρμητης λαϊκής οργής προς την κατεύθυνση της ΣΥΝΕΙΔΗΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ του καταρρέοντος καπιταλιστικού καθεστώτος.

Η Ηγεσία του ΚΚΕ, στο ζήτημα της κρίσης κατάρρευσης του καπιταλισμού, ξεπερνάει και τα ανοικτά φερέφωνα του καθεστώτος στα υπνωτικά χάπια της μοιρολατρίας και της ηττοπάθειας.

Η Ηγεσία του ΚΚΕ παπαγαλίζει το γενικό απόφθεγμα περί των καπιταλιστικών κρίσεων: Η «αιώνια» συνεχόμενη «κυκλική οικονομική κρίση», όπου «η άνοδος εναλλάσσεται με την πτώση»!!!!

Εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μια σύνθετη, δογματική, αλλά και δόλια σοφιστεία με καταστροφικές συνέπειες για την κοινωνία και το λαϊκό κίνημα:

ΠΡΩΤΟΝ. Η ηγεσία του ΚΚΕ φλυαρεί περί του κυκλικού χαρακτήρα των καπιταλιστικών κρίσεων, επικαλύπτοντας και αποκρύβοντας τα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ χαρακτηριστικά της σημερινής κρίσης: Ότι δηλαδή η κρίση αυτή οδηγεί το καπιταλιστικό σύστημα σε ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ κατάρρευση, είναι ΚΡΙΣΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ, κρίση χωρίς γιατρικά.

Το μόνο «γιατρικό» το οποίο θα σώσει τις κοινωνίες από την καταστροφή και τη φρίκη της βαρβαρότητας είναι η ΑΝΑΤΡΟΠΗ, η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ανατροπή αυτού του συστήματος.

ΣΥΝΕΠΩΣ η κρίση αυτή θέτει ΑΜΕΣΑ και ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΑ στο εργατικό και λαϊκό ΚΙΝΗΜΑ και στα επαναστατικά πολιτικά του υποκείμενα, το ΚΑΘΗΚΟΝ της ανατροπής του καπιταλισμού.

Η ηγεσία, όμως, του ΚΚΕ αυτό ακριβώς θέλει να αποφύγει πάση θυσία: Να μη θέσει τα καθήκοντα (στρατηγικά και τακτικά) τα οποία απορρέουν και καθορίζονται αδυσώπητα από την κρίση κατάρρευσης του καπιταλισμού.

Γι αυτό αερολογεί περί των γνωστών «κυκλικών κρίσεων»!!!

ΔΕΥΤΕΡΟΝ. Η δεύτερη δόλια σοφιστεία για την κρίση είναι: «η άνοδος εναλλάσσεται με την πτώση»!!!!

Τι μας λέει ουσιαστικά εδώ το ΚΚΕ;

Τη σημερινή πτώση και καταστροφή θα την διαδεχτεί η άνοδος και η ανάπτυξη!!!

Η Ηγεσία του ΚΚΕ εδώ υπνωτίζει το λαό με ουτοπικά μυθεύματα και μας λέει: Υπομείνατε την καταστροφή, τον αφανισμό των κοινωνιών και των εθνών, τη βαρβαρότητα και το θάνατο γιατί η κρίση είναι «κυκλική» και θα έρθει μετά η ανάπτυξη (του καπιταλισμού) και η Ανάσταση!!!!!

Τα ίδια λένε και τα κυβερνητικά κόμματα!!!


Εδώ ο προδοτικός και δωσίλογος ρόλος της ηγεσίας του ΚΚΕ αποκαλύπτεται δραματικά. Καθαρά διαπαιδαγωγεί το λαό ΟΧΙ στην ΑΝΥΠΑΚΟΗ προς το καθεστώς και στην ΑΝΑΤΡΟΠΗ του, αλλά στη διάσωσή του και στη διατήρησή του.

Σημείωση: Διαβάστε το άρθρο:
«Ανυπακοή»: Το «αριστερό» σλόγκαν της κοροϊδίας»
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5198

Γι αυτό η ηγεσία του ΚΚΕ καταναλώνει απεργιακές παρελάσεις και σώου «ανυπακοής» τα οποία υπακούουν ευλαβικά στην καπιταλιστική «νομιμότητα» και καταλήγουν στις Στήλες του Ολυμπίου Διός, ή στις ραχούλες του Φιλοπάππου…

Η ηγεσία του ΚΚΕ έχει προδώσει κάθε έννοια επαναστατικού κινήματος και έχει ακρωτηριάσει βάναυσα τις επαναστατικές εμπειρίες και την επαναστατική θεωρία.

Όταν δεν τίθεται, δεν προωθείται και δεν οργανώνεται το στρατηγικό ΑΙΤΗΜΑ της ανατροπής του σάπιου και βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος στις περιόδους τέτοιων κρίσεων ολικής καταστροφής των κοινωνιών και μάλιστα κρίσεων τελεσίδικης κατάρρευσης του καπιταλισμού, Πότε θα τεθεί;

Πότε θα τεθεί, αλήθεια, ΑΜΕΣΑ και ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΑ η ανατροπή του καπιταλισμού; Όταν θα βρίσκεται σε άνοδο, αφού πρώτα θα έχει μετατρέψει τις κοινωνίες σε καπνίζοντα ερείπια και τους λαούς σε υποζύγια;

Οι μεγάλοι ηγέτες των επαναστατικών κινημάτων μίλαγαν διαφορετικά, ειδικά για τέτοιες περιόδους γενικευμένων και μεγάλων καταστροφικών κρίσεων του καπιταλισμού:

α). «Οι μάζες πρέπει να ξέρουν ότι τραβάνε για αιματηρό, και απελπισμένο αγώνα» (Λένιν).

β) Το άμεσο καθήκον είναι να «κτυπάμε όλες τις καμπάνες και να διακηρύσσουμε την ανάγκη της τολμηρής επίθεσης και εφόδου…» (Λένιν).

γ) Το άμεσο καθήκον είναι να εξαλείφουμε την παθητικότητα, την ηττοπάθεια και την αναμονή.

Η Ηγεσία του ΚΚΕ διδάσκει τα εντελώς αντίθετα: Οι κρίσεις είναι «κυκλικές» και την πτώση (την καταστροφή μας) θα την διαδεχτεί η «άνοδος» (η σωτηρία του συστήματος)!!!!


Δηλαδή: Σφάξε με αγά μου να αγιάσω!!!!

Επιστροφή στην κορυφή
Επισκέπτης






ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 27, 2011 10:33 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
πίνακας ενδεικτικότατος έγραψε:
Μία ενδεικτικότατη απεικόνιση:

http://www.economist.com/content/global_debt_clock


Όσο πιο έντονα κόκκινη είναι χρωματισμένη μια χώρα τόσο πιο βαθιά στο χρέος βρίσκεται.
Όσο πιο πράσινη τόσο λιγώτερο χρεωμένη.

Όλος ο προηγμένος κόσμος, ολάκερη η Δύση είναι καταχρεωμένη. Μόνο οι ζούγκλες και ο Τρίτος κόσμος είναι εκτός κίνδύνου. Όσο πιο υπανάπτυκτο είναι ένα Κράτος, τόσο πιο υγειές εμφανίζεται οικονομικά.


Μια μικρή διευκρίνιση να κάνω εδώ! Διάβασα όλα τα κείμενα και τα βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέροντα! Όμως εδώ κάνετε ένα μικρό λάθος. Απ'όσο ξέρω,η Ιαπωνία δε χρωστάει τόσα σε εξωτερικούς πιστωτές! Χρωστάει στους ίδιους της τους πολίτες οι οποίοι κατέχουν ομόλογα του ιαπωνικού δημοσίου! Το δημόσιο χρέος δηλαδή είναι εσωτερικό! Αν κάνω λάθος,παρακαλείται η σύνταξη να με διορθώσει.
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 27, 2011 11:15 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Πιθανότατα να είναι όπως τα λέτε. Δεν το γνωρίζουμε.
Ωστόσο το δημόσιο είναι υπερχρεωμένο και παρόλα αυτά εκεί δεν βρέθηκε η οικονομία στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, αλλά το αντίθετο…
Το γεγονός ότι το δημόσιο χρωστάει στους πολίτες της (αν ισχύει, θα το ψάξουμε)δεν αλλάζει την ουσία του ζητήματος που συζητάμε.
Αλλάζει μόνο τους κανόνες της διαχείρισης του χρέους…

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΡΕΠΟΡΤΕΡ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 27, 2011 11:29 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Προσαύξηση του χρέους ίση με ένα... μνημόνιο!
Του Νίκου Μπογιόπουλου


Το έλλειμμα του 2010 μετρήθηκε στο 10,5%, μια μονάδα πάνω απ' όσο το υπολόγιζαν.

Το δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε από τα 298,6 στα 328,5 δισ. ευρώ και ανήλθε στο 142,8% του ΑΕΠ, από 126,8% την προηγούμενη χρονιά.

Το ΑΕΠ από 235 δισ. το 2009 έπεσε στα 230 δισ..

*
Πρόκειται για πραγματικό «κατόρθωμα» αν σκεφτεί κανείς ότι τούτες οι φοβερές επιδόσεις προέκυψαν παρότι οι κυβερνώντες «έστυψαν» τον ελληνικό λαό παντοιοτρόπως.

*
Παρότι δηλαδή από την φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων τα έσοδα αυξήθηκαν κατά περίπου 2 δισ.,
παρότι οι κοινωνικές δαπάνες μειώθηκαν κατά περίπου 3,5 δισ. ευρώ,
παρότι η ανεργία (η επίσημη) ξεπέρασε το 15%,
παρότι μισθοί, συντάξεις, δώρα «σουβλίστηκαν» κανονικά,
οι Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Λοβέρδος και λοιποί «αντιεξουσιαστές», αυτό που... πέτυχαν ήταν μέσα στο 2010 να αυξήσουν το δημόσιο χρέος κατά 30 δισ. ευρώ!
*
Ετσι ο ελληνικός λαός,
έπειτα από τη συμπλήρωση ενός χρόνου μνημονίων και μνημειώδους λεηλασίας,
έπειτα από την «πατριωτική» καταβαράθρωση του βιοτικού του επιπέδου,
έπειτα από την «αναπτυξιακή» κατακρεούργηση των εργασιακών και ασφαλιστικών του δικαιωμάτων,
εμφανίζεται να «χρωστάει» προς τους εγχώριους και τους ξένους δανειστές 30 δισ. ευρώ περισσότερα (!) απ' όσα τους «χρωστούσε» πριν αρχίσουν οι «σωτήρες» να τον ποτίζουν με το - κατά Ντομινίκ - «φάρμακο»!
*
Θυμίζουμε ότι το αρχικό μνημόνιο προέβλεπε μια «προσαρμογή» - για να χρησιμοποιήσουμε την ορολογία των κυβερνώντων - του αυτού ύψους: Δηλαδή 30 δισ..
Αλλά, ιδού τι προκύπτει με τη γλώσσα των (δικών τους) αριθμών:

Σήμερα οι «σωτήρες» απαιτούν από τον ελληνικό λαό να πληρώσει σε κερδοσκόπους, σε τοκογλύφους, σε ομολογιούχους και σε κάθε λογής «βρικόλακες», όλα όσα τους «χρώσταγε» το 2009, προσαυξημένα με ένα ολόκληρο μνημόνιο!

*
Καθόλου αμελητέο είναι το εξής γεγονός:
Τα νέα ληστρικά τα απαιτούν από τον πρώτο κιόλας χρόνο εφαρμογής ενός μνημονίου που σημειωτέον ότι στην αρχική του μορφή είχε υποτίθεται τριετή διάρκεια.

Το ερώτημα, επομένως, είναι απλό. Για να απαντηθεί αρκεί μια απλή «μέθοδος των τριών», την οποία οι κύριοι των Χάρβαρντ που μας κυβερνούν την παίζουν στα δάκτυλα:

Αν το (τριετές) μνημόνιο, από τον πρώτο μόνο χρόνο εφαρμογής του, φόρτωσε στις πλάτες του ελληνικού λαού επιπλέον χρέη που ισοδυναμούν με ένα ακόμα μνημόνιο,
στα δέκα (τουλάχιστον) χρόνια της «Οδύσσειας» και των αλλεπάλληλων «επικαιροποιημένων» μνημονίων που έχει ανακοινώσει ο Παπανδρέου, πόσα μνημόνια λεηλασίας, αρπαγής και νέων χρεών αντιστοιχούν;

*
Η παραπάνω εξίσωση έχει ένα - μαθηματικά βέβαιο - αποτέλεσμα: Την κοινωνική συμφορά, την εξαθλίωση, τον αφανισμό πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Πρόκειται για πόλεμο χωρίς τέλος, χωρίς ημερομηνία λήξης, χωρίς έλεος και χωρίς καμία διάθεση ανακωχής εκ μέρους της πλουτοκρατίας. Στον πόλεμο αυτό οι εργαζόμενοι ή θα απαντήσουν, ή θα εξολοθρευτούν.

ΠΗΓΗ:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6216123&publDate=27/4/2011

Επιστροφή στην κορυφή
ΡΕΠΟΡΤΕΡ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 27, 2011 8:53 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Απέτυχαν αλλά επιμένουν

Από τον ΒΑΓΓΕΛΗ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟ



Οταν όλοι οι νοήμονες σε αυτόν τον τόπο φώναζαν ότι το Μνημόνιο δεν φέρνει λύσεις, οι εγκέφαλοι της κυβέρνησης έτρεχαν με χίλια στον οδικό χάρτη της τρόικας. Μονόδρομο το ανέβαζαν και αναγκαίο το κατέβαζαν.

ΨΑΛΙΔΙΖΑΝ μισθούς, τσεκούρωναν συντάξεις, οργάνωναν τον νέο κόσμο που ορίζουν η ανεργία από τη μια και η ευέλικτη ή μαύρη εργασία από την άλλη, και πρόσφεραν στους ταλαίπωρους, που ακόμη δεν είχαν πάρει πρέφα, το καινούργιο πράσινο παραμύθι για τις καλύτερες μέρες που κάποτε, σε ένα τέρμινο, σε δυο ή σε τρία, κάποτε όμως, θα έρθουν.

ΣΚΑΣΕ και σκάβε, που έλεγαν και οι παλιότεροι. Και οι πολλοί έσκασαν και οι κυβερνώντες άρχισαν να βγάζουν το ένα μετά το άλλο τα φιρμάνια για την κατεδάφιση της ζωής που γνωρίσαμε. Κάπως έτσι -και δυστυχώς χωρίς πολύ θόρυβο- έπεσε το τείχος της προστασίας του κόσμου της εργασίας και βρεθήκαμε οι πολλοί στον άσο.

ΑΝΑΓΚΑ και θεοί πείθονται. Πολύ περισσότερο οι απλοί άνθρωποι που τρίκλιζαν ζαλισμένοι από το σοκ!

Ψήφισαν αυτόν που τους έλεγε «λεφτά υπάρχουν» και βρέθηκαν να τους κυβερνά αυτός που βρίσκει χρήμα μόνο όταν είναι να στηρίξει τις τράπεζες.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ένα χρόνο μετά, βγαίνουν και παραδέχονται ανερυθρίαστα όλα αυτά που τους καταλόγιζαν οι «άλλοι». Και τα νούμερα δεν βγήκαν, και τα μέτρα δεν ήταν αρκετά, και η ανάπτυξη δεν έρχεται και πιάστε σφουγγάρι και νερό να σβήσετε αυτά που σας λέγαμε.

ΤΟ ΕΙΠΑΜΕ και το ξαναείπαμε. Ενός Μνημονίου μύρια έπονται.
Τα βαμπίρ των αγορών δεν αρκούνται σε ό,τι έφαγαν, αχόρταγα, ζητούν και άλλο αίμα. Και η κυβέρνηση των ανήμπορων να δουν πέρα από τα νεοφιλελεύθερα προτάγματα, στα οποία εδώ και καιρό ομνύουν, δεν έχει έρμα για να πει «όχι».

ΠΟΙΟΣ να επαναδιαπραγματευτεί και ποιος να χαράξει νέα πορεία;
Αυτοί που αρνήθηκαν να δανειστούν όταν μπορούσαν ώστε να μεγαλώσει το πρόβλημα; Ή αυτοί που είχαν «κόκκινες γραμμές» μόνο στα τηλεπαράθυρα και ένα σωρό «μάλιστα κύριε» και «ό,τι πείτε κυρία» στις συνόδους κορυφής;

ΟΥΤΕ μπορούν ούτε θέλουν. Ενα γνωρίζουν καλά και αυτό θα (ξανα-)κάνουν. Θα μας στείλουν πάλι το λογαριασμό και όλα θα γίνουν ακόμη χειρότερα.
ΟΠΟΙΟΣ πλήρωσε θα ξαναπληρώσει. Με νέο φάγωμα αποδοχών, με περισσότερη ανασφάλεια και μεγαλύτερη ανεργία. Αλλά και με άρρωστα νοσοκομεία, ετοιμόρροπα σχολεία και χειρότερες συγκοινωνίες.

ΚΑΙ όποιος κέρδισε θα ξανακερδίσει. Οπως λένε εκ συστήματος και οι οικονομολόγοι: Η κρίση γεννά ευκαιρίες. Στην πλάτη μας, εννοείται.

ΔΕΝ είναι μόνο οι αγορές τους αχόρταγες. Είναι και οι αμετροεπείς μεταλλαγμένοι σοσιαλιστές μας!

ΠΗΓΗ:

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=270573


Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες