Καρατουλιώτης: Η άγρια λεηλασία των κειμένων του

[ΡΕΠΟΡΤΕΡ]

Καρατουλιώτης: Η άγρια λεηλασία των κειμένων του



Ο Νίκος Καρατουλιώτης, υποστράτηγος ΕΑ, στενός και σταθερός συνεργάτης του περιοδικού ΡΕΣΑΛΤΟ, έχει προβεί σε σοβαρές και πολύ σημαντικές αποκαλύψεις γεωπολιτικού χαρακτήρα.

Ιδιαίτερα σημαντικές ήταν οι αποκαλύψεις του πάνω στα σοβαρά μας εθνικά θέματα και κυρίως αυτά που αφορούν τις ελληνοτουρκικές «διαπλοκές»…

Επειδή στο σπορ της κλοπής κειμένων ασκούνται πολλοί στην Ελλάδα, ο Νίκος Καρατουλιώτης, ήταν από αυτούς που λεηλατήθηκε πιο άγρια.

Στην αρχή κάποιο ιστολόγιο αναδημοσίευε τα άρθρα του στρατηγού, μόλις τα κυκλοφορούσε το ΡΕΣΑΛΤΟ, σαν δικά του…

Μετά από συστάσεις του Νίκου Καρατουλιώτη, σταμάτησε το σπορ του κλεφτοκοκοτά των κειμένων του Καρατουλιώτη…

Η δουλειά άρχισε να γίνεται πιο διακριτική από ένα πλατύ κύκλωμα «εξυπνάκηδων»: σταχυολογούσαν, απλώς, από τις αποκαλύψεις του Καρατουλιώτη, όχι αμέσως, και τις «διέχεαν» σαν δικές τους…

Αυτό έγινε πολύ αισθητό με το Μνημόνιο. Ο Νίκος Καρατουλιώτης από την πρώτη μέρα παρουσίασε ΟΛΟΚΛΗΡΟ το Μνημόνιο, το ανέλυσε λεπτομερώς, αποκαλύπτοντας τις εφιαλτικές διατάξεις.

Πολλοί μεγαλόσχημοι παίρνουν σήμερα τις αποκαλύψεις του, τμηματικά και τις εμφανίζουν σαν δικές τους, χωρίς να εμφανίζουν καμία πηγή…

Προσφάτως, ο «μέγας» δημοσιογράφος Χαρδαβέλλας, αντέγραψε παλιό κείμενό του και το εμφάνισε σαν δικό του.
Λεπτομέρειες εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5203
Σήμερα γράφουμε αυτό το σχόλιο διότι διαπιστώσαμε ακόμα τούτα: Αποκαλυπτικά κείμενα του Καρατουλιώτη για τα πετρέλαια του της ζώνης Κύπρου-Καστελόριζου, γραμμένα από τις αρχές του 2007 και το 2008!!!

Σήμερα, χρόνια μετά, έρχονται κάποιοι και παρουσιάζουν τις αποκαλύψεις των άρθρων, σαν τωρινές «αποκαλύψεις»…

Αναδημοσιεύουμε από το περιοδικό τεύχος-15:



ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΪΚΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Του υποστράτηγου ε.α Νίκου Καρατουλιώτη, μέλους Κ.ΕΘ.Α

Κοζάνη, 3 Φεβρ. 2007

Σύμφωνα με αξιόπιστες δημοσιογραφικές πηγές, τεράστιο πετρελαϊκό κοίτασμα βρέθηκε στον ευρύτερο χώρο της Κύπρου, με αποτέλεσμα πληθώρα πετρελαϊκών εταιρειών να υποβάλουν αιτήσεις στην Κυπριακή Δημοκρατία για έρευνες στη Μεγαλόνησο.


Πηγή: Aegean Times

Τέλη Νοέμβρη του 2006 η Κυπριακή Κυβέρνηση προχώρησε στο Λονδίνο, σε παρουσίαση των προς έρευνα περιοχών, την οποία παρακολούθησαν περίπου 50 πετρελαϊκές εταιρείες.

Ο Κύπριος υπουργός εμπορίου δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα, ότι υπήρξε τεράστιο ενδιαφέρον από μεγάλες εταιρείες και περιμένει τις αντιπροσωπείες τους, προκειμένου να δοθούν οι τεχνοοικονομικές πληροφορίες με σκοπό την εκχώρηση των 12 τμημάτων που έχει χωρισθεί η περιοχή. Στόχος της Κύπρου είναι η εντός εξαμήνου περάτωση της όλης διαδικασίας.

Από εκεί και ύστερα μια σκληρή παρτίδα Γεωπολιτικού πόκερ αρχίζει να εξελίσσεται στην περιοχή που αξίζει να την παρακολουθήσουμε.

1. Με γρήγορους ρυθμούς προχωρεί η Κύπρος στην υλοποίηση διακρατικής συμφωνίας που υπογράφηκε μεταξύ αυτής και της Αιγύπτου για συνεκμετάλλευση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων που εντοπίσθηκαν στον ενδιάμεσο χώρο τους (Οι υπογραφές μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου είχαν μπει το Φεβρουάριο του 2003). Να ληφθεί υπ’ όψιν ότι η Κύπρος είναι απέναντι από την Αίγυπτο και συγκεκριμένα στις εκβολές του Νείλου, όπου εκβάλλονται οργανικές ουσίες εδώ και εκατομμύρια χρόνια, οι οποίες με την σειρά τους μεταβάλλονται σε πετρέλαιο.

Εκτός από την συνεργασία της με την Αίγυπτο, η Κυπριακή Δημοκρατία προχωρά ταυτόχρονα σε διαβουλεύσεις και με τις γύρω χώρες, προκειμένου να δημιουργήσει συμμαχίες για τις λεγόμενες οικονομικές ζώνες (όρος που αναφέρεται στο διεθνές θαλάσσιο δίκαιο). Έτσι μεταξύ άλλων έρχεται σε συνεργασία με όλες τις όμορες χώρες για τυχόν συνεκμετάλλευση πετρελαϊκών κοιτασμάτων στην ενδιάμεσο ζώνη (Ισραήλ, Λίβανο, Παλαιστίνη) και ειδικότερα με την Συρία προβλέπεται και κατασκευή αγωγού για την μεταφορά αερίου.

2. Η Κυπριακή Κυβέρνηση προτείνει στην Ελλάδα την συμμετοχή της στο κοινοπρακτικό σχήμα μέσω των Ελληνικών Πετρελαίων και σε ποσοστό που θα έχει δικαίωμα βέτο (να δω τι θα κάνει η πολιτική ηγεσία του τόπου.

Η Τουρκία με τη σειρά της και σύμφωνα με την διεθνή πρακτική της:

1. Εξαπολύει απειλές προς πάσα κατεύθυνση, έτσι ο μέσω του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ (ο δήθεν φιλειρηνιστής που μας τον παρουσίαζαν οι Α(υ)νανιστές), προειδοποιεί εγγράφως τις κυβερνήσεις Λιβάνου και Αιγύπτου για θερμές καταστάσεις σε περίπτωση συνεκμετάλλευσης τυχόν πετρελαϊκών και φυσικού αερίου κοιτασμάτων και σε συνέντευξή του σε εφημερίδα ομιλεί εξ ονόματος της Τουρκίας, λέγοντας ότι η Άγκυρα θεωρεί αιτία πολέμου την μονομερή εκμετάλλευση πετρελαίου.

2. Η Άγκυρα επιδίδει νότα στο Υπουργείο Εξωτερικών του Λιβάνου λέγοντας ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν εκπροσωπούν το σύνολο του νησιού και ως εκ τούτου δεν μπορούν να συνάπτουν διμερείς συμφωνίες οι οποίες θα καλύπτουν και τους Τουρκοκυπρίους και ο υπουργός Εξωτερικών προειδοποιεί Λίβανο και Αίγυπτο.


3. Αποστέλλει πολεμικά πλοία στην Ανατολική Μεσόγειο και ένα από αυτά απομακρύνει νορβηγικό πλοίο που εκτελούσε έρευνες στην περιοχή.

4. Το στρατιωτικό κατεστημένο, δια μέσου του στρατηγού Μουγιουκανίτ, δηλώνει στον υπουργό Εξωτερικών Αμπντουλάχ Γκιούλ «έχουμε περιπολίες σε Αιγαίο και Μεσόγειο».

Η Κύπρος, με την σειρά της, δηλώνει ότι παρακολουθεί την κατάσταση και σε περίπτωση παραβίασης του θαλάσσιου χώρου θα πράξει ανάλογα, σε συνεννόηση με την εθνική φρουρά, ξεκαθαρίζοντας ότι υπερασπίζει τα δικαιώματα και την εθνική της κυριαρχία σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Ταυτόχρονα καλεί την Τουρκοκυπριακή κοινότητα, εάν επιθυμεί συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων, να προετοιμασθεί για ουσιαστικό διάλογο προς επίλυση του Κυπριακού προβλήματος, ούτως ώστε μέσα να απολαύσουν όλες οι μεριές τον προσδοκώμενο πλούτο.

Για μια ακόμη φορά η Κύπρος απέδειξε ότι μέσα στο ασταθές διεθνές περιβάλλον μπορεί να παράγει εξωτερική πολιτική κάνοντας τις σωστές κινήσεις σε τόπο και χρόνο. Ενώ δηλαδή γνώριζε την ύπαρξη των πετρελαϊκών κοιτασμάτων από το 1996, παρόλα αυτά το 2003 με την «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία της Αμερικής και προβλέποντας πού θα καταλήξουν τα πράγματα στην περιοχή, φρόντισε και δημιούργησε συμμαχίες με όλα τα όμορα κράτη και μόλις επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις της προχώρησε στις κατάλληλες κινήσεις (αφού είχε μπει στην Ευρωπαϊκή κοινότητα).

Με δεδομένο ότι η Κυπριακή κυβέρνηση εκτός των συμμαχιών με τις γειτονικές χώρες, έβαλε στο παιχνίδι τις μεγαλύτερες Αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες και με δεδομένο την ισχύ των παραπάνω εταιρειών(ουσιαστικά αυτές κυβερνούν), μπορούμε να ελπίζουμε σε ευτυχή κατάληξη του εγχειρήματος.

Η Τουρκία από τη μεριά της, με κολλημένη την πλάτη στον τοίχο και μη μπορώντας να αντιδράσει κάτω από την απειλή της δημιουργίας Κουρδικού κράτους και μη έχοντας την υποστήριξη της Αμερικής, ένεκα του ότι δεν της επέτρεψε να περάσουν τα στρατεύματά της στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ, εκτοξεύει απειλές προς πάσα κατεύθυνση. Δείχνει με αυτόν τον τρόπο ότι έχει χάσει τον πρώτο γύρο και από εκεί ξεκινά ο εκνευρισμός της. Οι δε απειλές της, είναι μάλλον για εσωτερική πολιτική κατανάλωση και δεν μπορούν να υλοποιηθούν γιατί η Κύπρος με την μεθοδικότητα κατόρθωσε να βάλει όλη την περιοχή στο παιχνίδι (Ισραήλ, Παλαιστίνη, Συρία , Λίβανο, Αίγυπτο) και επιπλέον τις μεγαλύτερες Αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες (σε μία από αυτές είναι μέτοχος και ο αντιπρόεδρος της Αμερικής Ντίκ Τσένεϋ)

Όσο για την δύσμοιρη πατρίδα μας, αυτή προσπαθεί να παράγει πολιτική με κουμπαριές και ζεϊμπεκιές.

Έναν αγωγό αυτόν του Μπουργκάζ – Αλεξανδρούπολης μας έφερε έτοιμο στο πιάτο η Ρωσία και εμείς επί 24 συναπτά έτη ακόμη το συζητάμε, μέσα από τη λογική, όποιος δεν θέλει να ζυμώσει όλη μέρα κοσκινίζει, με αποτέλεσμα να εκνευριστεί ο Πούτιν και να δηλώσει σήμερα, ότι θα αναγκασθεί να προβεί σε εναλλακτική λύση παρακάμπτοντας την Ελλάδα. Και είναι γεγονός ότι η πολιτική ελίτ της χώρας μας ενδιαφέρεται περισσότερο για το προσωπικό δικό της καλό, παρά για τα συμφέροντα του τόπου.

Δεν είναι τυχαίο που κατά την επίσκεψη του Πούτιν στην Ελλάδα (προ 6μήνου), για την υλοποίηση του αγωγού, ο μεν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεώργιος Παπανδρέου την κοπάνησε στην Σουηδία (προκειμένου να μην συναντήσει τον Πούτιν και δυσαρεστήσει τους Αμερικανούς), η δε Ντόρα, την επομένη της αναχώρησης του Ρώσου προέδρου, ζήτησε και έκλεισε συνάντηση με τον αμερικανό υπουργό ενέργειας (ο οποίος είναι εναντίον της κατασκευής αυτού του αγωγού).

Η Κύπρος δίδει το παράδειγμα με την μεθοδική χάραξη εθνικής στρατηγικής πολιτικής.

Ενώ η δική μας οικονομική και πολιτική ελίτ της πατρίδας μας έχει προχωρήσει σε μια άνευ όρων εξυπηρέτηση των Αμερικανικών συμφερόντων, ακόμη και με τίμημα την εκχώρηση εθνικών κεκτημένων.


ΡΕΣΑΛΤΟ, τεύχος-34
Τουρκική έρευνα στο Αιγαίο για πετρέλαια
Γράφει: Ο Νίκος Καρατουλιώτης
Υποστράτηγος ε.α. Μέλος Κ.ΕΘ.Α




Τα ελληνικά νησιά που είναι απέναντι από τα παράλια της Τουρκίας, αποτελούν συνέχεια της Ανατολίας
Την παραπάνω δήλωση έκανε ο τότε Γ.Γ του ΝΑΤΟ κ. Λούνς, στα τέλη του 1973 για να ακολουθήσει η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Αφού τα κατοχικά τουρκικά στρατεύματα πάτησαν πόδι στην Κύπρο νέος κύκλος διεκδικήσεων της Γείτονος χώρας αρχίζει, αυτή την φορά σε ολόκληρο το Αιγαίο.
Από τότε και μετά, με μια σειρά λαθών (όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων), άλλοτε μέσα από άγνοια και άλλοτε με λανθασμένους χειρισμούς και άλλοτε με ενδοτισμό που φθάνει στα όρια της εσχάτης προδοσίας, κατορθώσαμε να παραχωρήσουμε την επικυριαρχία του Αιγαίου στο Ν.Α.Τ.Ο. με επιμέρους συγκυρίαρχους την Τουρκία και την Ελλάδα.
Έτσι λοιπόν η κοιτίδα όλων των μεγάλων ελληνικών πολιτισμών και ο ζωτικός χώρος της Ελλάδας, το Αιγαίο, που μέχρι πρότινος ήταν μια ελληνική λίμνη παραδόθηκε αμαχητί στους βαρβάρους του Τουρκμενιστάν.
Μέχρι τώρα είχαμε αμφισβήτηση του ελληνικού εναέριου χώρου, της υφαλοκρηπίδας, και των βραχονησίδων. Με το τελευταίο περιστατικό όπου η Τουρκία διεξήγαγε έρευνες για πετρέλαιο μεταξύ Καστελόριζου και Κύπρου, ένας νέος κύκλος διεκδικήσεων ξεκινά και αυτός είναι της Αποκλειστικής Οικονομική Ζώνης (Α.Ο.Ζ.).
Το μέγα ερωτηματικό είναι τι ακριβώς ζητούσε το Νορβηγικό ερευνητικό σκάφος «Malene Ostervold» στη συγκεκριμένη περιοχή και τι ακριβώς επιδιώκει η Τουρκία σε βάθος χρόνου με την συγκεκριμένη κίνηση.

Η μέχρι τώρα πρακτική της Γείτονος χώρας σχετικά με τις διεκδικήσεις της στο Aιγαίο είναι πάγια, δηλαδή στην αρχή ξεκινά με ένα μεμονωμένο ελεγχόμενο θερμό περιστατικό σε μια περιοχή και στη συνέχεια αυξομειώνοντας την ένταση στην συγκεκριμένη περιοχή, αναλόγως των ιστορικών συγκυριών, κατορθώνει άλλοτε να επιβάλει τις απόψεις της και άλλοτε να τις εμφανίσει στο διεθνές γίγνεσθαι, ως Ελληνοτουρκικές διαφορές.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, η Άγκυρα εξέδωσε στις 21-11-2008 και ημέρα Παρασκευή (τις πρωινές ώρες) την ναυτική αγγελία NAVTEX 545/8, με την οποία καθοριζόταν ένας ορθογώνιος χώρος νοτίως του Καστελόριζου για γεωφυσικές έρευνες, ενώ η όλη επιχείρηση άρχισε αμέσως μετά από λίγες ώρες προκειμένου να μη προλάβει να αντιδράσει η Ελλάδα.

Ο συγκεκριμένος χώρος περιελάμβανε τμήμα της ελληνικής αλλά και της τουρκικής υφαλοκρηπίδας αλλά το σύνολο της περιοχής ήταν σε «διεθνή ύδατα». Μετά από διαβουλεύσεις και έντονα διαβήματα της Ελλάδας τόσο προς την Τουρκία όσο και προς την Νορβηγία, το σκάφος αποχώρησε αφού του δόθηκαν κάποιες συντεταγμένες της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Τα τελευταία χρόνια με μια σειρά από σύγχρονους δορυφόρους έχει γίνει ακριβή καταγραφή των περιοχών που πιθανόν να υπάρχουν πετρελαϊκά κοιτάσματα στο Αιγαίο. Η μέθοδος είναι πολύ απλή, όπου υπάρχουν αδικαιολόγητες φωτογραφικές πετρελαιοκηλίδες είναι πιθανή ύπαρξη υδρογονανθράκων.
Στην συγκεκριμένη περιοχή όπου ερευνούσε το Νορβηγικό ερευνητικό σκάφος δεν υπάρχουν ενδείξεις ύπαρξης τέτοιων κοιτασμάτων, γιατί άραγε προέβη η Τουρκία σε μια τέτοια ενέργεια;
Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, είναι ένας νέος θεσμός και αποτελεί την σημαντικότερη καινοτομία του νέου δικαίου της θάλασσας (1982). Είναι μια ζώνη μεταξύ των παράκτιων χωρών η οποία μπορεί να φθάσει μέχρι και τα 200 ναυτικά μίλια από τις ακτές και περιλαμβάνει τα ύδατα, το βυθό και το υπέδαφος (εδώ έχουμε μια επαναστατική νομική τοποθέτηση, καθόσον συμπεριλαμβάνει και τον προϋφιστάμενο θεσμό της Υφαλοκρηπίδας).

Το ρεζουμέ της όλης υπόθεσης είναι ότι ενώ στο θέμα της Υφαλοκρηπίδας το καθεστώς είναι ασαφές σχετικά με τα νησιά, στο νέο θεσμό (Α.Ο.Ζ.) υπάρχει ρητή δέσμευση ότι τα νησιά έχουν Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
Η Κύπρος έχει οριοθετήσει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με την Αίγυπτο και μάλιστα έχει παραχωρήσει και δικαιώματα.
Ταυτόχρονα η Αθήνα έχει έρθει σε επαφή και αυτή με την Αίγυπτο προκειμένου να διευθετηθεί η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ανάμεσα στις δύο χώρες.
Η Άγκυρα αντιδρά και ζητά να εξαιρεθεί το Καστελόριζο γιατί συντρέχουν ειδικοί λόγοι και επιπλέον να ακυρωθεί η συμφωνία μεταξύ της Κύπρου και των όμορων χωρών καθόσον έχει δικαιώματα στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου και το Τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος.
Παρόλα αυτά οι γεωπολιτικές φοβίες της Τουρκίας είναι πολύ μεγαλύτερες, καθόσον η εφαρμογή των διατάξεων του νέου δικαίου της θάλασσας περί Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης θα δημιουργήσει ένα συνεχές τοίχος μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου και θα απομονώσει την Τουρκία στα παράλιά της, χάνοντας τα άνομα προνόμια που της έχουν παραχωρηθεί είτε μέσω του ΝΑΤΟ είτε μέσω του ενδοτισμού των εκάστοτε κυβερνώντων. Έτσι προσπαθεί να μπει σφήνα ανάμεσα της Ελλάδας και Κύπρου στην περιοχή του Καστελόριζου και να σπάσει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, Ελλάδας και Κύπρου στο σημείο επαφής.

Ερωτήματα
1. Γιατί το ερευνητικό Νορβηγικό σκάφος ζήτησε συντεταγμένες;
2. Γιατί η ελληνική κυβέρνηση έδωσε τις συντεταγμένες της υφαλοκρηπίδας για την διευκόλυνση εξόδου του Νορβηγικού σκάφους από τα ελληνικά ύδατα για εκτόνωση της κρίσης;
3. Δίνοντας το στίγμα της υφαλοκρηπίδας μήπως απεμπολούμε τα κυριαρχικά δικαιώματα σχετικά με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη;
Διαπιστώσεις
1. Η Τουρκία το 1986 υιοθέτησε την Α.Ο.Ζ. και ήρθε σε συμφωνία με την Σοβιετική Ένωση και τις άλλες χώρες χρησιμοποιώντας την μέση γραμμή.
2. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ρυθμίσει την Α.Ο.Ζ σε όλα τα παράλιά της εκτός της Μεσογείου κατόπιν των πιέσεων της Τουρκίας.
3. Η αμερικανική κυβέρνηση το 1983 έκανε εφαρμογή του νέου δικαίου της θάλασσας και επέβαλε την Α.Ο.Ζ γύρω από τα παράλιά της στα 200 ναυτικά μίλια.


Ύστερα από όλα τα παραπάνω θέλω να ερωτήσω την Υπουργό Εξωτερικών:
1. Ποιες ήταν οι συντεταγμένες που εδόθησαν στο νορβηγικό ερευνητικό σκάφος;
2. Τι έχει να απαντήσει σχετικά με την Α.Ο.Ζ και την επερώτηση που υποβλήθηκε στην Βουλή από κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης;
3. Η Τουρκία θα επανέλθει στην συγκεκριμένη περιοχή σύμφωνα με την πρακτική της, και εάν έχουν σχεδιασθεί τα ανάλογα αντίμετρα σε μια τέτοια περίπτωση;

Κοζάνη 29 Νοεμβρίου 208